Category: Προκηρυξεις/ Μπροσουρες

από τη μοτοπορεία Αλληλεγγύης στο σύντοφο Μάριο, στο κέντρο της Αθήνας στις 25/5/2018.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΜΑΡΙΟ ΣΕΪΣΙΔΗ

«Όποια απόφαση πάρει το δικαστήριο εγώ προσωπικά ως αναρχικός θα συνεχίσω να αντιστέκομαι και να αγωνίζομαι με όλες μου τις δυνάμεις στο πλευρό των καταπιεσμένων και των αδύναμων, εξάλλου κομμάτι αυτών αποτελώ κι εγώ ο ίδιος.»

Μ.Σεϊσίδης

Στις 21 Νοεμβρίου, στο εφετείο Αθηνών, θα διεξαχθεί η δίκη σε β’ βαθμό του αναρχικού Μάριου Σεϊσίδη για την υπόθεση, με δημοσιογραφικούς όρους, των «ληστών με τα μαύρα». Ο Μάριος, όπως και οι σύντροφοι Σ. Σεϊσίδης, Γ. Τσιρώνης και Γ. Δημητράκης είχαν κατηγορηθεί για συμμετοχή στην ληστεία της Ε.Τ.Ε στη Σόλωνος στις 16 Γενάρη 2006. Το σκηνικό που στήνεται μετά τον τραυματισμό και τη σύλληψη του Γ. Δημητράκη, απο πυρά αστυνομικών, είναι βγαλμένο από το καλοκαίρι του 2002, όταν και συλλαμβάνονται μέλη της Ε.Ο 17Ν. Καννιβαλικά τηλεοπτικά show, ευφάνταστοι προσδιορισμοί όπως «η συμμορία με τα ούζι» ή « οι ληστές με τα μαύρα», αμέσως αποδίδονται σε όμάδα αναρχικών, που φέρεται να έχει διαπράξει συνολικά 7 ληστείες τραπεζών και χρηματοδοτεί κάποιο αόρατο επαναστατικό ταμείο, σκιαγραφώντας έτσι τους νέους δημόσιους κίνδυνους. Τα λαγωνικά της αστυνομίας σε αγαστή συνεργασία με μαριονέτες δημοσιογραφίσκους, διαμορφώνουν πάνω σε ισχνές ενδείξεις τις προϋποθέσεις για την έκδοση ενταλμάτων για τους Μάριο, Σίμο και Γρηγόρη.

Η στοχοποιησή τους λάμβάνει τεράστιες διαστάσεις διαμέσου αλλεπάλληλων δημοσιευμάτων, όπου παρουσιάζονται συνεχώς ως δράστες ληστειών τραπεζών και ενεργειών αντάρτικου πόλης. Η επικηρυξή τους πρός 600.000 ευρώ το 2009 και οι αναρτήσεις φωτογραφιών τους σε τοπικά τμήματα ήδη από το 2006 διαμορφώνουν τους κανόνες για το ανθρωποκυνηγητό. Στα χρόνια που θα περάσουν η ιστορία θα καταγράψει τις συλλήψεις των συντρόφων Σίμου και Γρηγόρη το 2010 και 2015 αντίστοιχα, αλλά και τις αθωωτικές αποφάσεις για όσα τους κατηγορούσαν.

Ο σύντροφος Μ. Σεϊσίδης για τις διωκτικές αρχές αποτελούσε τον τελευταίο κρίκο της αλυσίδας ενόχων, που διακαώς αναζητούσαν για την υπόθεση των «ληστών με τα μαύρα». Η συνειδητή επιλογή του να παραμείνει σε καθεστώς φυγοδικίας, θα δικαιωθεί τελικά μετά τη συλληψή του και τη δίκη που θα ακολουθήσει, καθώς θα καταδικαστεί με απροκάλυπτη εκδικητικότητα και σκληρότητα στην εξωφρενική ποινή κάθειρξης των 36 ετών, για τα αδικήματα της απλής ληστείας κατά συναυτουργία (υπόθεση ΕΤΕ Σόλωνος), τριών απόπειρων ανθρωποκτονίας κατά συναυτουργία από κοινού (υπάλληλος security τράπεζας και οι 2 ειδικοί φρουροί) και σύστασης συμμορίας.

από τη μοτοπορεία Αλληλεγγύης στο σύντοφο Μάριο, στο κέντρο της Αθήνας στις 25/5/2018.

Η εμμονή και το μένος του αστυνομοδικαστικού συμπλέγματος, θα λάβει σάρκα και οστά σε μία δίκη, όπου ουδέν προέκυψε στην ακροαματική διαδικασία, αλλά αποκαλύφθηκε περίτρανα η στοχοποίηση του συντρόφου. Οι δικαστές με περίσσιο θράσος θα παραβλέψουν οτι ήταν οι μπάτσοι αυτοί που πυροβόλησαν αποδεδειγμένα κατ’ εξακολούθηση και τυφλά μέρα μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας, τραυματίζοντας ένα λαχειοπώλη στο πόδι. Ότι ήταν αυτοί που παραλίγο να δολοφονήσουν τον αναρχικό Γ.Δημητράκη, πυροβολώντας τον με τρείς σφαίρες στο ψαχνό. Αντί λοιπόν να βρίσκονται εκείνοι στο εδώλιο του κατηγορουμένου για απόπειρες ανθρωποκτονίας και βαριές σωματικές βλάβες, εμφανίζονται σαν θύματα που με το πρόσχημα της νόμιμης άμυνας μπορούν να δολοφονούν, να τρομοκρατούν, να βασανίζουν και να επιβραβεύονται απο την αστική δικαιοσύνη για αυτό. Παρά τις προσπάθειες επιβάρυνσης του συντρόφου με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας, ούτε οι ίδιοι οι μπάτσοι τον αναγνώρισαν, καθιστώντας το κατηγορητήριο ακόμα πιο αίολο και μετέωρο.

Τελικά η επιβολή της καταδίκης στηρίχθηκε βάση μόνο ενός εγγράφου πραγματογνωμοσύνης DNA των εργαστηρίων της αστυνομίας, που εμβόλιμα μπήκε στη διαδικασία και το οποίο απεστάλη απευθείας από γραφεία απηνών διωκτών των αναρχικών, ξεφτιλίζοντας έτσι κάθε έννοια δικαϊκού συστήματος. Είναι ξεκάθαρο ότι η αστική δικαιοσύνη καταδίκασε το σύντροφο επειδή είναι αναρχικός, υλοποιώντας ως πιστός υπηρέτης τους σχεδιασμούς των διωκτικών μηχανισμών και των καθεστωτικών Μ.Μ.Ε., που τόσο είχαν επενδύσει στο τρομολαγνικό αφήγημα των «ληστών με τα μαύρα».

Η επιβολή ποινής στον Μ. Σεϊσίδη για μία υπόθεση που έχει ήδη καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος, συνέπεσε χρονικά και με την καταδίκη της Ηριάννας και του Περικλή με βάση το DNA, ενώ “τυχαία” και στις δύο δίκες προέδρευε η ίδια δικαστής. Η οποία και μετά από δύο βδομάδες, αφού εκτέλεσε πιστά τις άνωθεν εντολές της, προήχθη στη δικαστική ιεραρχία. Η απόφαση της συγκεκριμένης έδρας ήταν η τελευταία ευκαιρία των μηχανισμών να περισώσουν κάτι από το «γόητρό» τους.

Κοιτάζοντας πίσω από τις γραμμές των νόμων της αστικής δικαιοσύνης και ταυτόχρονα κάνοντας μια επισκόπηση στο δωδεκαετές κατασταλτικό χρονικό του Μάριου, προκύπτει αβίαστα η ουσία της ίδιας της υπόθεσης. Η σκληρότητα και ο εκδικητικός χαρακτήρας της καταστολής εις βάρος του, μας κάνει για ακόμα μία φορά να συμπεράνουμε και να διατυπώσουμε πως στην περίπτωση του αναρχικού συντρόφου αυτό που επιχειρεί το κράτος δεν είναι να καταστείλει απλά και μόνο μια παραβατική συμπεριφορά αλλά ουσιαστικά το ίδιο το Α/Α κίνημα. Η αλληλεγγύη, το βασικό μας όπλο και πρόταγμα, είναι αυτή που στις 21 Νοεμβρίου θα αναμετρηθεί τόσο με την προσπάθεια καταστολής του κινήματός μας, όσο και με την απόπειρα εξόντωσης του συντρόφου μας. Ο Μάριος δεν είναι μόνος του για το λόγο ότι η υπόθεση του μας αφορά όλους. Οι μάχες που κερδίζει η δικαστική μαφία στις δικαστικές αιθουσες αποτελεί ουσιαστικά χαμένο έδαφος για εμάς στον κοινωνικό και ταξικό πόλεμο. Αντίθετα, τα αναχώματα που στήνουμε μέσα από την έμπρακτα αλληλέγγυα στάση μας, δίνουν τη δυνατότητα επανάκτησης αυτών των εδαφών και τη συνέχιση του συνολικού απελευθερωτικού αγωνα.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΙΩΚΤΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ

ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΛΗΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

Μοτοπορεία αλληλεγγύης στις 16 Νοεμβρίου. Συγκέντρωση στην πλατεία Εξαρχείων, στις 18.00.

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον σύντροφο Μ. Σεϊσίδη που δικάζεται στις 21 Νοεμβρίου, στο εφετείο Αθηνών (Λουκάρεως), στις 9:00.

Συνέλευση αλληλεγγύης στον αναρχικό Μάριο Σεϊσίδη

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

ενάντια στις ναρκομαφίες, τον κοινωνικό κανιβαλισμό και την κρατική καταστολή

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 5 ΟΚΤΩΒΡΗ 2018

Θεμιστοκλέους και Ερεσού στα Εξάρχεια, 6μ.μ.

Το βράδυ της 15ης Σεπτέμβρη, πυροβολισμοί στα τυφλά από διερχόμενο αυτοκίνητο στη συμβολή των οδών Θεμιστοκλέους και Ερεσού, όπου το τελευταίο διάστημα επιχειρείτε να στηθεί άλλη μια ναρκοπιάτσα στην περιοχή, είχαν σαν αποτέλεσμα τον τραυματισμό μιας κοπέλας στο πόδι. Μια ακόμα αντικοινωνική – εγκληματική ενέργεια που έρχεται να προστεθεί σε δεκάδες άλλες (ληστείες, ξυλοδαρμοί, δολοφονίες, πυροβολισμοί, απόπειρες βιασμών, ένοπλες απειλές, ναρκεμπόριο) από τις μαφίες και τις συμμορίες που λυμαίνονται την περιοχή.

Τα Εξάρχεια, μια ιδιαίτερη γειτονιά με αγωνιστική παράδοση στο κέντρο της πόλης και με σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των ευρύτερων κοινωνικών και ταξικών αγώνων, βρίσκεται το τελευταίο διάστημα σε μια οριακή συνθήκη παρακμής και γκετοποίησης που αναπαράγει ασταμάτητα φαινόμενα εξουσιαστικής βίας του δυνατού απέναντι στον αδύναμο και κανιβαλικές συμπεριφορές μεταξύ των καταπιεσμένων. Φαινόμενα που γιγαντώνονται καθημερινά σε όλες τις γειτονιές ως αποτέλεσμα της βαθιάς κρίσης του πολιτικοοικονομικού συστήματος οργάνωσης της κοινωνίας. Ωστόσο, στα Εξάρχεια είναι έκδηλο ότι πρόκειται για μια μεταβατική κοινωνική συνθήκη που προωθείται μέσα από κεντρικές πολιτικές του κράτους και αξιοποιείται από το ίδιο ώστε να εκβιάσει την κοινωνική νομιμοποίηση για τη συντριπτική επέμβασή του στην περιοχή. Με σκοπό το τσάκισμα των κοινωνικών, ταξικών, πολιτικών δομών αγώνα και των αντιστάσεων που αναπτύσσονται στην περιοχή, τον ολοκληρωτικό αστυνομικό έλεγχο, την εκδίωξη των φτωχών και απόκληρων κατοίκων της, τον περιορισμό του σημερινού οικιστικού χαρακτήρα της και την οριστική μετατροπή της σε εμπορευματική ζώνη υψηλής καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Απέναντι σε αυτή τη συνθήκη, που οδηγεί αναπόδραστα στην ολοκληρωτική επιβολή στην περιοχή, των συμφερόντων της κρατικής – καπιταλιστικής εξουσίας πάνω σε όλους μας, αγωνιζόμενους, ντόπιους, μετανάστες, πρόσφυγες, κατοίκους, επισκέπτες, εργαζόμενους, νεολαίους…, μοναδικό ανάχωμα μπορεί να αποτελέσει μια πλατιά κινητοποίηση του πλήθους των αγωνιστών και των αυτοοργανωμένων κοινωνικών, ταξικών και πολιτικών δυνάμεων που αναφέρονται στην περιοχή άλλα και ευρύτερα, που θα τολμήσει να αναγνωρίσει και να θέσει από κινηματική πλευρά τα προβλήματα και τα αδιέξοδα της κοινωνικής ζωής στη περιοχή σήμερα. Που θα μπορέσει να αντιπαρατεθεί με τις μαφίες και να τις τσακίσει. Που θα σταματήσει να ανέχεται εξουσιαστικές, αντικοινωνικές, συμμορίτικες, χουλιγκανίστικες και κανιβαλικές επιλογές. Που θα μπορέσει να σταθεί με αγωνιστική αξιοπιστία, κοινωνικό και ταξικό περιεχόμενο απέναντι στην ιδεολογική και κατασταλτική επίθεση του κράτους και στην επέλαση του κεφαλαίου. Που θα μπορεί να κάνει πράξη μέσα στον αγώνα στο σήμερα τα προτάγματα της αλληλεγγύης, της συνύπαρξης και της αυτοοργάνωσης δίνοντας αγωνιστική κατεύθυνση στα τεράστια κοινωνικά ζητήματα και ανοίγοντας το δρόμο για τη συνάντηση με πολλούς περισσότερους.

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗΣ

ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Συνέλευση για την επανοικειοποίηση των Εξαρχείων

ο καθένας από εμάς πρέπει να δίνει κάτι

έτσι ώστε κάποιοι να μην είναι αναγκασμένοι να δίνουν τα πάντα…

Στις 18 Σεπτέμβρη συμπληρώνονται 5 χρόνια από την δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα από χρυσαυγίτικο τάγμα εφόδου στο Κερατσίνι, η οποία και πραγματοποιήθηκε υπό την ανοχή και την κάλυψη μπάτσων της ομάδας ΔΙΑΣ.

5 χρόνια μετά δεν ξεχνάμε, δεν συγχωρούμε, συνεχίζουμε να πολεμάμε τους απόγονους των χιτών και των ταγματασφαλιτών, τους νοσταλγούς του Μεταξά και των χουντικών, τους θαυμαστές του Χίτλερ και του Μουσολίνι, τα δήθεν αντισυστημικά μαντρόσκυλα της αστικής τάξης, τους συνοδοιπόρους των μπάτσων και του παρακράτους, τους αυτουργούς των επιθέσεων εναντίον προσφύγων, μεταναστών, εργατών, αγωνιστών και δομών του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος, τους δολοφόνους του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα και του μετανάστη Σαχζάτ Λουκμάν.

Τη στιγμή που η χώρα μετατρέπεται σταδιακά σ’ ένα απέραντο ορμητήριο της νατοϊκής πολεμικής μηχανής των Η.Π.Α και μέσω της συμφωνίας των Πρεσπών καθίσταται σε βασικό μοχλό για την ολοκλήρωση της ευρωατλαντικής επέκτασης στα δυτικά Βαλκάνια, οι ναζιστές του Μιχαλολιάκου μαζί μ’ όλον τον εσμό της εθνικοφροσύνης -μέσω των “συλλαλητηρίων για την ονομασία της Μακεδονίας”– προσπαθούν να βγουν και πάλι στον αφρό, αποπροσανατολίζοντας και ντοπάροντας τα ανιστόρητα ένστικτα των πλέον αντιδραστικών κοινωνικών κομματιών.

Τη στιγμή που η γη, το νερό και το σύνολο των φυσικών πόρων της “μεταμνημονιακής Ελλάδας” δίνονται βορά στις ορέξεις των ντόπιων και των πολυεθνικών ομίλων “που φέρνουν την ανάπτυξη”, οι ναζιστές της Χ.Α και οι ακόλουθοί της -όπως απέδειξαν και πρόσφατα κατά τη διάρκεια των απεργιακών κινητοποιήσεων των εργαζομένων της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά- συνεχίζουν ν’ αποτελούν τα πιο πιστά μαντρόσκυλα του καπιταλιστικού συστήματος εκμετάλλευσης και καταπίεσης.

Τη στιγμή που σ’ όλη την Ευρώπη-Φρούριο οι ακροδεξιές-φασιστικές δυνάμεις σηκώνουν και πάλι απειλητικά κεφάλι, η Ελλάδα -ως μεθοριακό φυλάκιο της Ε.Ε “των δημοκρατικών αξιών”- εξακολουθεί ν’ αποτελεί τον τόπο εγκλεισμού και εγκλωβισμού μεταναστών και προσφύγων. Μέσα σ’ αυτή τη συνθήκη, η Χ.Α και όλο το φασιστικό σκυλολόι συνεχίζουν να χύνουν το ρατσιστικό δηλητήριο και να θέτουν στο στόχαστρο -με την ανοχή της “αριστερής ΕΛ.ΑΣ” και το ξέπλυμα από τα καθεστωτικά ΜΜΕ- τους πιο απόκληρους από τους απόκληρους. Πιο πρόσφατα παραδείγματα της θρασυδειλίας τους αποτελούν οι επιθέσεις εναντίον ανήλικων προσφύγων στο Ωραιόκαστρο και τη Μυτιλήνη.

5 χρόνια μετά, η Χ.Α συνεχίζει ν’ αποτελεί μια χρήσιμη εφεδρεία της αστικής τάξης και του κράτους της. Στη δίκη που διεξάγεται εναντίον τους και “σέρνεται” εδώ και τρεισήμισι χρόνια, οι ναζιστές προσπαθούν ν’ αποκρύψουν τη μισάνθρωπη ιδεολογία τους και να σώσουν τα τομάρια τους, προβάροντας -για την “επόμενη μέρα”- τα κουστούμια των “σοβαρών εθνικιστών”.

5 χρόνια μετά από εκείνη τη νύχτα της εκ προμελέτης δολοφονίας του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα που έπεσε όρθιος και μαχόμενος ενάντια στους θιασώτες του πιο δόλιου καπιταλισμού, μοναδικό υπαρκτό και υπολογίσιμο εχθρό τους εξακολουθούν ν’ αποτελούν οι δυνάμεις του Μαχητικού Αντιφασισμού: οι κινηματικές δυνάμεις που κατεβαίνουν μαζικά στο δρόμο, “απαγορεύουν” ρατσιστικές εκδηλώσεις, “ανακαινίζουν” ναζιστικά γραφεία, τσακίζουν φασίστες, εγκλωβίζοντας τους σε θέση μόνιμης άμυνας, αποκαθηλώνοντας έμπρακτα την εικόνα των “μαχητών που θ’ ακονίσουν αν χρειαστεί τις ξιφολόγχες στα πεζοδρόμια” και καταρρακώνοντας στο δρόμο το μύθο των “άτρωτων” ταγμάτων εφόδου.

5 χρόνια μετά, η αστική “δικαιοσύνη” έχει φροντίσει έτσι ώστε οι Ρουπακιάδες να κυκλοφορούν ελεύθεροι. Οι κινηματικές δυνάμεις του Μαχητικού Αντιφασισμού οφείλουν να συνεχίσουν ν’ αντιστέκονται και ν’ αγωνίζονται, έτσι ώστε οι δολοφόνοι του Παύλου Φύσσα να εξακολουθήσουν να μην αισθάνονται ασφαλείς…

Την Τρίτη 18 Σεπτέμβρη στις 17.30, συμμετέχουμε – στηρίζουμε την Αντιφασιστική Πορεία από το Μνημείο Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι προς τη χρυσαυγίτικη γιάφκα στον Πειραιά.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗ ΒΑΣΗ – ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ

ΚΑΜΙΑ ΕΚΕΧΕΙΡΙΑ – ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ

ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΟΥΣ

Tαξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ-ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΥΣ ΑΣΤΟΥΣ

Στις 11 και 12 Ιουλίου πραγματοποιείται η σύνοδος του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες με στόχο την ενίσχυση της ευρωατλαντικής λυκοσυμμαχίας. Θέματα της συνόδου αποτελούν η άμεση ευρωατλαντική ολοκλήρωση των Δ. Βαλκανίων, η όξυνση της αντιπαράθεσης με τη Ρωσία και την Κίνα και η διευκόλυνση της στρατιωτικής κινητικότητας νατοϊκών δυνάμεων για την διασφάλιση της ηγεμονίας του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και των συμμάχων του (Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία).

Στο πλαίσιο της ευρωατλαντικής ολοκλήρωσης των Δυτικών Βαλκανίων την Κυριακή 17 Ιούνη στο χωριό Ψαράδες της Μ. Πρέσπας υπογράφηκε από τους υπουργούς Εξωτερικών της Ελλάδας και της FYROM (πλέον Βόρεια Μακεδονία) Ν. Κοτζιά και Ν. Ντιμιτρόφ, παρουσία των πρωθυπουργών Τσίπρα και Ζάεφ, η πολυπόθητη συμφωνία σχετικά με το ονοματολογικό ζήτημα της δεύτερης. Η διευθέτηση του ονοματολογικού ζητήματος αποβλέπει στην ένταξη της FYROM στο ΝΑΤΟ, καθώς στη σύνοδο του Ιούλη θα ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις για την εισδοχή της στη συμμαχία. Η πρόσδεση της FYROM στο άρμα του ΝΑΤΟ οχυρώνει το ευρωατλαντικό στρατόπεδο σε άμεση σύγκρουση με τον αναδυόμενο ρωσοκινέζικο άξονα, ενισχύοντας τις φιλοπόλεμες διαθέσεις των αμερικανονατοϊκών και αποσταθεροποιώντας την ιστορικά εύθραυστη περιοχή των Βαλκανίων. Γι΄αυτό, οι πρωθυπουργοί Τσίπρας και Ζάεφ δέχονται τα εύσημα από ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, δηλαδή τους ιμπεριαλιστές επιτρόπους τους.

Ταυτόχρονα, και στις δύο χώρες χύνεται το δηλητήριο του εθνικισμού και το ερπετό του φασισμού προσπαθεί να σηκώσει κεφάλι, βασίζοντας την ρητορική του σε ανιστόρητες θέσεις περί «αλυτρωτισμού». Χαρακτηριστικά παραδείγματα εθνικιστικής έξαρσης και ακροδεξιάς βίας αποτελούν ο εμπρησμός της κατάληψης Libertatia στη Θεσ/νίκη από φασίστες και χουλιγκάνους, που έδρασαν με την κάλυψη του εσμού της σύγχρονης εθνικοφροσύνης, αλλά κι ένα πλήθος ανάλογων επιθέσεων που ακολούθησαν στο “περιθώριο” των εθνικιστικών συλλαλητηρίων (ΕΚΧ Σχολείο, θέατρο Εμπρός, κατάληψη ΠΙΚΠΑ, επίθεση σε τούρκους αλληλέγγυους στον κομμουνιστή απεργό πείνας Τουργούντ Καγιά). Οι λαοί των Βαλκανίων δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν, θα είναι οι μόνοι χαμένοι, αν συρθούν σε οποιαδήποτε πολεμική σύρραξη για τα συμφέροντα των αστικών τάξεων και των ιμπεριαλιστικών επιτελείων. Η συμφωνία για το ονοματολογικό εξυπηρετεί μόνο τις οικονομικές επιδιώξεις των ντόπιων ολιγαρχιών, αποβλέπει στη γεωστρατηγική αναβάθμιση της FYROM και ιδιαίτερα της Ελλάδας, η οποία συμμετείχε από θέση ισχύος, ενώ η ένταξη στο ΝΑΤΟ ενισχύει την εξάρτηση τους από τους ιμπερια-ληστές ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ.

Μάλιστα, αξίζει να σημειωθεί ο ρόλος του ελληνικού κράτους τα τελευταία χρόνια. Γιατί είναι το ελληνικό κράτος των μνημονίων της διαρκούς ιμπεριαλιστικής επιτροπείας, το οποίο, ενώ μειώνει συντάξεις, μισθούς, επιδόματα, τσακίζει τα εργατικά δικαιώματα, μπορεί να δίνει λεφτά για εξοπλισμούς, για F-16, για γαλλικές φρεγάτες, ξόδευσε το 2017 για “αμυντικές” δαπάνες το 2,36% του ΑΕΠ, διατηρώντας τη δεύτερη θέση της χώρας στο ΝΑΤΟ με τις μεγαλύτερες στρατιωτικές δαπάνες επί του ΑΕΠ μετά τις ΗΠΑ. Είναι το ίδιο το ελληνικό κράτος, το οποίο συνεργάζεται στενά σε οικονομικό, στρατιωτικό και πολιτικό επίπεδο με το κράτος- τρομοκράτη Ισραήλ, το οποίο έχει επιβάλει καθεστώς – άπαρτχαιντ στον παλαιστινιακό λαό, διαπράττοντας δολοφονικά εγκλήματα σε βάρος του. Είναι το ίδιο το ελληνικός κράτος της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, το οποίο, οικοδομώντας τον αντιδραστικό άξονα Ελλάδα-Κύπρος-Αίγυπτος, δεν διστάζει να συνομιλεί με το δικτάτορα Σίσι. Γιατί επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το ελληνικό κράτος έχει γίνει το πιο πιστό σκυλί του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στην περιοχή, μετατρέποντας ολόκληρη την χώρα (Αλεξανδρούπολη, Λάρισα, πυρηνικά στην Άραξο, Σούδα κλπ.) σε ορμητήριο επεμβάσεων του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, όπως συνέβη με την επίθεση στη Συρία τον περασμένο Απρίλη.

Την ίδια στιγμή, οι ΗΠΑ, ο πιο επικίνδυνος ιμπεριαλιστής , αποβλέπουν σε μια στρατηγικού χαρακτήρα σύγκρουσή με την στρατιωτική υπερδύναμη Ρωσία και την Κίνα, τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη, όπως επιβεβαιώνουν το νέο στρατηγικό δόγμα του Τραμπ, που θέτει ως βασικούς ανταγωνιστές των ΗΠΑ τη Ρωσία και την Κίνα. Οι κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας, η περικύκλωσή της με στρατεύματα, η μεγαλύτερη μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου αύξηση των νατοϊκών δυνάμεων στην Ανατολική Ευρώπη και η διευκόλυνση της στρατιωτικής κινητικότητας σε ευρωπαϊκό έδαφος αυξάνουν τον κίνδυνο άμεσης στρατιωτικής αντιπαράθεσης με ολέθριες συνέπειες για τους λαούς. Παράλληλα, ο εμπορικός πόλεμος με την Κίνα οξύνεται, οι ΗΠΑ και ΝΑΤΟ επιδίδονται σε μία κούρσα στρατιωτικών εξοπλισμών, ενώ το Brexit, οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί μεταξύ ΗΠΑ-Γερμανίας και το αίτημα των ΗΠΑ για αύξηση των στρατιωτικών δαπανών από τα μέλη του NATO κλονίζουν την ενότητα της ευρωατλαντικής συμμαχίας.

Στη δεδομένη ιστορική συγκυρία δεν θα μπορούσε να μην γίνει αναφορά στη Μέση Ανατολή, η οποία μυρίζει μπαρούτι. Περιφερειακές δυνάμεις συγκρούονται (Τουρκία, Σαουδική Αραβία, Ιράν, Ισραήλ), οι ΗΠΑ απειλούν με ολοκληρωτικό πόλεμο το Ιράν, ύστερα από την αποχώρησή τους από την πυρηνική συμφωνία και η ίδια η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα οξύνεται με επίκεντρο τη Συρία και τις γεωπολιτικές αντιπαραθέσεις ΗΠΑ- Ρωσίας.

Με τα σύννεφα του πολέμου να πυκνώνουν ξανά και τον κίνδυνο της έκρηξης ενός γενικευμένου πολέμου ν΄ απειλεί την ίδια την ύπαρξη της ανθρωπότητας είναι καθήκον των επαναστατικών δυνάμεων να μπουν στην πρώτη την γραμμή για την αποτροπή ενός νέου μακελειού των λαών. Δεν θα αφήσουμε τους πραγματικούς τρομοκράτες αυτής της γης, αυτούς που διέλυσαν τη Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ και το Αφγανιστάν, αυτούς που μετέτρεψαν σε σκλαβοπάζαρο τη Λιβύη, αυτούς που ξεκλήρισαν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους από τους τόπους τους να παίζουν στις συνόδους τους με την τύχη των λαών. Καλούμε τον κόσμο τους μόχθου και της εργασίας, την εργατική τάξη, το λαό και τη νεολαία να οργανώσουν την αντιπολεμική τους πάλη στους χώρους δουλειάς, στις σχολές, στο στρατό, για ν ΄ανατραπεί η ληστρική ιμπεριαλιστική πολιτική των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ.

Εμπρός για να οικοδομήσουμε ένα μαχητικό, διεθνιστικό, αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, που θα μπλοκάρει την κρεατομηχανή του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Εμπρός για να σαμποτάρουμε τις ντόπιες ολιγαρχίες και κυβερνήσεις, οι οποίες πρόθυμα στηρίζουν τα εγκλήματα των ιμπερια—ληστών. Εμπρός για να σημάνει παντού και τώρα αντιπολεμικός ξεσηκωμός ενάντια στη συμμορία του ΝΑΤΟ και τους φονιάδες των λαών. Γιατί μόνο έτσι οι λαοί θα υπερασπιστούν την ειρήνη και θα κερδίσουν την ανεξαρτησία τους, ανοίγοντας τον δρόμο για την αποτίναξη του ιμπεριαλιστικού ζυγού και την κοινωνική απελευθέρωση.

ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΛΕΣ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΣΤΗ ΧΩΡΑ – ΕΞΩ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ

ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΣΤΟΥΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ

ΜΕΤΩΠΟ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ

ΟΛΟΙ/ΟΛΕΣ ΣΤΙΣ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ

ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 11/7 ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ ΣΤΙΣ 18:30

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

Μιλάνο 5/5/2018

Δημοσιεύθηκε στο 2ο τεύχος της έντυπης παρέμβασης της Ταξικής Αντεπίθεσης

“Έφοδος στον Ουρανό” (Ιούνιος 2018)

“Να επιτεθούμε στα αφεντικά και τους πολέμους τους”

για τους αγώνες ενάντια στον καπιταλισμό και τον ιμπεριαλισμό στην Ιταλία

Τι πιο διεθνιστικό από το ν’ αγωνίζεσαι στον ίδιο σου τον τόπο και παντού, για τη λευτεριά των λαών του κόσμου όλου; Με κεντρικό γνώμονα το παραπάνω ερώτημα και στα πλαίσια των διεθνών επαφών της, η Ταξική Αντεπίθεση εδώ και πάνω από ένα χρόνο ανέπτυξε μια πολιτική σχέση με συντρόφους και συντρόφισσες από την Ιταλία, πιο συγκεκριμένα από την κατάληψη Panetteria στη συνοικία Lambrate του Μιλάνου. Πρώτοι καρποί αυτής της συνάντησης αποτέλεσαν οι εκδηλώσεις που διοργανώθηκαν τόσο εδώ στην Αθήνα, όσο και στο Μιλάνο, με τη συμμετοχή μελών των δύο συλλογικοτήτων -όπου και δόθηκε η ευκαιρία για ανταλλαγή ενημέρωσης αλλά και πολιτικών θέσεων και απόψεων, σχετικά και με τα πολιτικά καθήκοντα αγώνα που προκυπτουν από τα πυκνά σύννεφα του πολέμου, που σκεπάζουν όλο και πιο βαριά τη Μέση Ανατολή και την ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου. Από αυτή τη ζύμωση, προέκυψε από την πλευρά μας και μέσα από το Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο, η πρόταση για την απόπειρα συνδιοργάνωσης μιας διεθνιστικής κινητοποίησης, μιας Διεθνούς Καμπάνιας Αντιπολεμικής – Αντιιμπεριαλιστικής Δράσης.

Ακολουθεί η μετάφραση δύο σχετικών αναρτήσεων από το panetteriaoccupata.noblogs.org.

ΝΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΚΑΜΠΑΝΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ

Κατά τη διάρκεια των πρώτων χρόνων της δεκαετίας του ‘90 υλοποιείται η αναβάθμιση των αμερικάνικων βάσεων που βρίσκονται εγκατεστημένες στο νησί της Κρήτης στην Ελλάδα, με σκοπό τη μετατροπή του νησιού σ’ ένα αεροπλανοφόρο, στραμμένο προς τη Μέση Ανατολή. Η αναδιοργάνωση της ξένης στρατιωτικής παρουσίας στην Ελλάδα, ιδιαίτερα του ΝΑΤΟ προκαλεί άμεσα μια σειρά από διαδηλώσεις και -διάχυτες στον πληθυσμό- διαμαρτυρίες.

Σήμερα, η βάση του ΝΑΤΟ που βρίσκεται εγκατεστημένη στην περιοχή της Σούδας, κοντά στην πόλη των Χανίων, αντιπροσωπεύει ακόμα ένα στρατηγικό σημείο για την τρέχουσα επιθετική στρατηγική του ΝΑΤΟ προς τις χώρες της Μέσης Ανατολής και από αυτή τη βάση ξεκίνησαν τα βομβαρδιστικά τις πρώτες μέρες του περασμένου Απρίλη που χτύπησαν τη Συρία. Την ίδια στιγμή, είναι ζωντανό ένα έντονο αίσθημα εχθρότητας απέναντι σ’ αυτή τη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ. Οι σύντροφοι του Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου στην Ελλάδα, στην παρούσα συνθήκη του διαρκούς ιμπεριαλιστικού πόλεμου, πρότειναν την ανάπτυξη μιας καμπάνιας, η οποία εκκινώντας από μια κινητοποίηση ενάντια στη βάση της Σούδας θα επεκτείνει την πρωτοβουλία αγγίζοντας κι άλλα εδάφη, ανάμεσα στα οποία και το ιταλικό.

Σήμερα, μπορούμε να μιλάμε για μια Μεσόγειο του Πολέμου, σ’ αυτήν τη γεω-πολιτική περιοχή η παρουσία του ΝΑΤΟ είναι ο κοινός παρανομαστής για όλες τις χώρες του μπλοκ της ΕΕ, τόσο εκείνων που βρέχονται από τη Μεσόγειο όσο κι εκείνων της υπόλοιπης Ηπείρου. Το ΝΑΤΟ μέσα από τη διαδικασία διαχείρισης της κρίσης μέσω του ιμπεριαλιστικού πολέμου, αναπτύσσεται προς την Ανατολική Ευρώπη και προς το Νότο της Μεσογείου. Γι’ αυτό μπορούμε να πούμε ότι η κινητοποίηση ενάντια στο ΝΑΤΟ μετατρέπεται στο αντικειμενικά ενοποιητικό πεδίο, εκεί όπου καθίσταται χειροπιαστή η διεθνιστική επαναστατική δράση. Ενοποιημένη είναι η αντίθεση στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, του οποίου ηγούνται οι ΗΠΑ-ΕΕ, οι μεγαλύτεροι υπεύθυνοι και υποκινητές συγκρούσεων και εθνοτικών-θρησκευτικών-φατριαστικών αντιπαραθέσεων, και μέσω της σχέσης με τη σιωνιστική οντότητα. Αυτοί είναι οι κύριοι υπεύθυνοι της Μεσανατολικής σύγκρουσης, του επανακαθορισμού των “κρατικών” μορφωμάτων, του επανασχεδιασμού ενός νέου χάρτη εκμετάλλευσης και καταπίεσης, προς όφελος των Ευρω-Αμερικάνικων επιχειρήσεων, εμβαθύνοντας τη σχέση υποταγής κέντρου-περιφέρειας. Παράλληλα είναι οι βασικοί υπεύθυνοι για τη μετατροπή της Μεσογείου σε θάλασσα πολέμου.

Στις 15 Απρίλη συναντηθήκαμε στην Κατειλημμένη Panetteria στο Μιλάνο για ν’ απαντήσουμε στην πρόταση των συντρόφων από την Ελλάδα και να βάλουμε τις βάσεις για μια κοινή καμπάνια ενάντια στις βάσεις του ΝΑΤΟ και τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ. Αυτό θα είναι κι ένα από τα σημεία που θα χαρακτηρίσει τη διεθνή συνάντηση που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα στις 1 και 2 Ιούνη 2018. Για την πραγματοποίηση της εδώ στην Ιταλία, σκεφτήκαμε ότι πρέπει να ξεκινήσουμε προτείνοντας αυτή τη διαδρομή σ’ εκείνες τις καταστάσεις όπου ήδη κινητοποιούνται και πραγματώνουν μια υπαρκτή κριτική στην στρατιωτική παρουσία στα εδάφη, και μ’ ιδιαίτερο τρόπο στο κίνημα ενάντια στις βάσεις στη Σαρδηνία. Κατά τη διάρκεια του διημέρου στο Cagliari [της Σαρδηνίας] “ενάντια στη RWM” (γερμανική πολυεθνική με ιταλική έδρα στο Ghedi και παραγωγή βομβών στο Domusnovas), προτείναμε την οργάνωση στο νησί, το ερχόμενο φθινόπωρο -κατά τη διάρκεια των περιοδικών στρατιωτικών ασκήσεων- μιας ημέρας κινητοποίησης, σε επαφή και σχέση με παρόμοιες πρωτοβουλίες στο νησί της Κρήτης, συμπεριλαμβάνοντας την σε μια κοινή καμπάνια διεθνών πρωτοβουλιών ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που καθοδηγείται από το ΝΑΤΟ. Η πρόταση που νοιώθουμε ότι πρέπει να κάνουμε σ’ όλους εκείνους που αντιπαρατίθενται στον πόλεμο είναι η ανάπτυξη μιας “διεθνούς καμπάνιας”, όπου θ’ αναπτυχθεί η ζύμωση και πρωτοβουλίες στα διάφορα εδάφη (συνελεύσεις, συγκεντρώσεις, πορείες κλπ), όπου το ΝΑΤΟ είναι παρόν, έτσι ώστε να φτάσουμε σε μια κοινή πρωτοβουλία στη Σαρδηνία. Η παρουσία του ΝΑΤΟ αφορά όλα τα εδάφη. Στη Ρώμη, στη συνοικία Centocelle, θέλουν να επεκτείνουν τη στρατιωτική περιοχή για να κατασκευάσουν το λεγόμενο “Ιταλικό Πεντάγωνο”, καταπατώντας μια πράσινη έκταση της πόλης. Ενάντια σ’ αυτήν την εντεινόμενη στρατιωτικοποίηση του εδάφους αναπτύσσονται κινητοποιήσεις και στις 2/6 θα πραγματοποιηθεί μια διαδήλωση καλεσμένη από Επιτροπές και οργανώσεις που θα κατέβουν στο δρόμο για την υπεράσπιση του αρχαιολογικού πάρκου του Centocelle. Μόνο στη Λομβαρδία, επισημαίνουμε την παρουσία της αεροπορικής βάσης του Ghedi (Brescia) όπου βρίσκονται από τις ΗΠΑ, οι πυρηνικές κεφαλές για τα αεροπλάνα της βάσης ή της εγκατάστασης στο Solbiate Olona, όπου φιλοξενείται το νατοϊκό γενικό επιτελείο των σωμάτων ταχείας επέμβασης. Αυτά είναι μόνο μερικά από τα παραδείγματα των 120 βάσεων που υπάρχουν στο ιταλικό έδαφος, οι οποίες και μπορούν να χωριστούν σε τέσσερα είδη βάσεων: “1) Βάσεις και υποδομές που έχουν παραχωρηθεί προς χρήση στις ΗΠΑ, με βάση τις μυστικές συμφωνίες στις 29/6/1951 και τις 20/10/1954. Με βάση αυτές τις συμφωνίες, και μόνο θεωρητικά, οι εγκαταστάσεις βρίσκονται υπό ιταλικό έλεγχο και οι διοικήσεις των ΗΠΑ έχουν το στρατιωτικό έλεγχο του υλικού και των επιχειρήσεων. 2) Βάσεις του ΝΑΤΟ, με βάση τις συμφωνίες της Ατλαντικής Συμμαχίας. 3) Ιταλικές Βάσεις “επιστρατευμένες” για τη συμμετοχή στο ΝΑΤΟ, δηλαδή παραχωρημένες σε χρήση στο υπερατλαντικό στρατιωτικό μπλοκ, με βάση τις συμφωνίες της Ατλαντικής Συμμαχίας. 4) Μεικτές Βάσεις (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Ιταλία), με βάση τις προαναφερόμενες μυστικές συμφωνίες και τις συμφωνίες της Ατλαντικής Συμμαχίας”.

Σ’ αυτή τη σύντομη παράθεση δεν είναι δυνατό να μην αναφερθούν οι βάσεις στη Sigonella και το Muos στη Σικελία, το κέντρο επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ για το ανατολικό μέτωπο, το παρατηρητήριο της Ατλαντικής Συμμαχίας για τη Μέση Ανατολή, τη βόρεια και την υποσαχάρια Αφρική με έδρα στη δημοτική περιοχή του Giugliano, στην τοποθεσία Lago Patria, κοντά στη Νάπολη καθώς και τη βάση του Aviano (Pordenone). Μια ευρύτατη παρουσία του στρατιωτικού μηχανισμού με διάφορες μορφές, όλες όμως ενταγμένες στην ίδια στρατηγική εξαγωγής μέσω του πολέμου μιας νέας αποικιακής κυριαρχίας, από την πλευρά των ιμπεριαλιστικών πόλων ΗΠΑ και EE προς άλλες περιοχές του κόσμου.

Οι σύντροφοι από το Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο μας παρακινούν μ’ αυτήν την πρόταση “να οργανώσουμε συντονισμένες καμπάνιες και δράσεις, να οργανώσουμε μια καμπάνια ενάντια στον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ και τις βάσεις του ΝΑΤΟ”, να οικοδομήσουμε ένα κοινό μέτωπο αγώνα, μια κινητοποίηση που μπορεί να ισχυροποιήσει ένα διεθνές ταξικό κίνημα.

Η συνεισφορά στην αντίσταση ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια κατακερματισμού και βαλκανοποίησης, πείνας και καθυπόταξης, μπορεί να είναι ένα βήμα προς μια γέφυρα ανάμεσα στις ακτές της Μεσογείου που θα επιτρέψει την οικοδόμηση μιας σχέσης με τις υπάρχουσες ταξικές και αντιιμπεριαλιστικές εμπειρίες. Μετά τη συνάντηση στο Μιλάνο πιστεύουμε ότι είναι η σωστή στιγμή για να το κάνουμε. Δώσαμε ένα νέο ραντεβού στις 1-2/6/18 στην Αθήνα όπου και θα συζητήσουμε και γι’ αυτό.

Μιλάνο, 15 Μάη 2018

ΥΓ: Κατά τη διάρκεια της συνάντησης έγινε μια παρουσίαση της εμπειρίας του Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου και μια ενημέρωση για την κατάσταση στην Τουρκία, όπου οι σύντροφοι (από τους συνδιοργανωτές της πρότασης του Μετώπου) πρέπει ν’ αναμετριούνται μ’ ένα κοινωνικό σύστημα όλο και πιο αυταρχικό και χτυπιούνται από μια ισχυρότατη κυβερνητική καταστολή, τόσο στο τουρκικό έδαφος όσο και στο εξωτερικό. Σκιαγραφήθηκε ένα πλαίσιο του κινήματος ενάντια στον πόλεμο στις ΗΠΑ, όπου και εκεί έχουν διοργανωθεί εκδηλώσεις και πολυάριθμες διαδηλώσεις, τόσο για την αλληλεγγύη στην παλαιστινιακή αντίσταση, όσο και ενάντια στο ΝΑΤΟ και τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ, ενώ τόσο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, όσο και το φθινόπωρο θα διοργανωθούν νέες κινητοποίησεις. Συζητήθηκε το πόσο σημαντική είναι η διασύνδεση της κινητοποίησης ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο σ’ ένα ευρύτερο πλαίσιο, στο πλαίσιο της κρίσης, στη συνεχή διερεύνηση του συσχετισμού της με τους υπόλοιπους αγώνες που διεξάγονται στο σήμερα, από εκείνους των εργαζομένων μέχρι εκείνους για την κάλυψη των αναγκών, όπως η στέγη, αλλά κι εκείνους ενάντια στην περιβαλλοντική καταστροφή.

ΣΑΒΒΑΤΟ 5 ΜΑΗ: ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΙΣ 15.00 ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ENI, ΤΙΣ ΛΕΗΛΑΣΙΕΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΗΣ

η πορεία θα ολοκληρωθεί στη συμβολή των οδών Imbonati και Bivio.

Να επιτεθούμε στα αφεντικά (πρώτα στους Ιταλούς)

Πόλεμος στο εξωτερικό και στρατιωτικοποίηση της κοινωνίας σημαδεύουν όλο και πιο έντονα το παρόν μας. Για να διατηρηθούν ειρηνευμένα τα “μετόπισθεν” ενώ κυβερνήσεις και πολυεθνικές εξαπολύουν τη λεηλασία τους στην Αφρική, ως προέκταση του ανταγωνισμού τους στην Ευρώπη, τα αφεντικά δίνουν αέρα στα ρατσιστικά πανιά του πολέμου μεταξύ των φτωχών. Ένας αέρας που ενισχύει τον πολλαπλασιασμό των -ολοένα και πιο νομιμοποιημένων και προστατευόμενων- νεοφασιστικών ομάδων.

Η ιταλική κυβέρνηση χρηματοδοτεί τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Λιβύη και τα τάγματα που τα διαχειρίζονται, η ΕΝΙ και άλλες επιχειρήσεις προσπαθούν να διατηρήσουν και να επεκτείνουν τις δουλειές τους, χρησιμοποιώντας οποιαδήποτε φράξια του τοπικού πολέμου, περιλαμβανομένων και των τζιχαντιστών.

Παράλληλα το ντόπιο κεφάλαιο, με τον εντοπισμό νέων κοιτασμάτων φυσικού αερίου, ανοίγει σενάρια με Χώρες άμεσα εμπλεκόμενες στον πόλεμο στη Συρία, αφήνοντας να φανεί ένας ακόμα πιό σημαντικός ρόλος της Τουρκίας στον περιορισμό των προσφύγων, όπως επίσης και του Ισραήλ ως μαντρόσκυλο της Μεσογείου.

Η εργατική δύναμη των μεταναστών που προέρχονται από λεηλατημένα εδάφη εξασφαλίζει ένα στρατό εργαζόμενων σε καθεστώς εκβιασμού και τρόμου, εγγυάται κέρδη με χαμηλό κόστος και καθιστά εφικτή την καθυπόταξη και των ντόπιων προλετάριων σε ολοένα και πιο επισφαλείς συνθήκες ζωής.

Ο ρατσισμός του Κράτους δηλώνει ανοιχτά ότι για να σωθεί η δημοκρατία πρέπει να εγκλείσει τους μετανάστες στα σπίτια τους. (Εξαίρεση γίνεται για εκείνους προς επιλογή από το δικό μας καπιταλισμό).

Ενώ η διεθνής πολιτική ληστείας ξεβράζει και εδώ τα προϊόντα της, από την εκμετάλλευση μέχρι τις περιβαλλοντικές καταστροφές (βλέπε αγωγό ΤΑΡ), στο Νίγηρα διευρύνεται η κοινωνική σύγκρουση ενάντια στις δυτικές αποστολές.

Είναι ολοένα και πιο επιτακτικό να συζητήσουμε για τον καιρό που κάνει, να επανεκκινήσουμε την πρακτική της διεθνιστικής αλληλεγγύης και να συμπαραταχθούμε με τους λόγους εκείνων που αγωνίζονται ενάντια στην ιταλική αποικιοκρατία.

Γι’ αυτό το λόγο καλούμε όλες και όλους που θέλουν ν’ ανοίξει και πάλι η κοινωνική σύγκρουση έξω και ενάντια από κάθε θεσμικό συμβιβασμό, στη διαδήλωση του Μιλάνου.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΑΞΟΝΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ
ΕΛΛΑΔΑΣ – ΚΥΠΡΟΥ – ΙΣΡΑΗΛ – ΑΙΓΥΠΤΟΥ

θα ‘σαι πάντα ένα αστέρι και μια ιαχή πολέμου

Κυκλοφόρησε το βιβλίο (222 σελ.) “Πολιτικά κείμενα του αναρχικού Χρήστου Πολίτη”.
Διατίθεται με ελεύθερη οικονομική συνεισφορά.

Πολιτική Εκδήλωση Μνήμης, σήμερα Πέμπτη 31.5 στο ΕΜΠ (κτ. Γκίνη) στις 18.00

Σύντροφοι και Συντρόφισσες, Φίλοι και Φίλες του Χρήστου Πολίτη

Τα τραγούδια δεν σιωπούν, οι χοροί συνεχίζονται
Συναυλία Αλληλεγγύης στους GRUP YORUM

Tο GRUP YORUM, από το 1985 όπου ιδρύθηκε μέχρι και σήμερα, αποτελεί έναν ακούραστο συνοδοιπόρο, έναν λυρικό αφηγητή των λαϊκών αγώνων στην Τουρκία. Εδώ και 33 χρόνια, οι σύντροφοι θέτοντας την μουσική τους στην υπηρεσία της αντίστασης, μετατρέπουν σε τραγούδι την ομορφότερη όλων των τεχνών: την τέχνη του αγώνα. Την τέχνη του οραματισμού, της αλληλεγγύης, του δίκιου, της αυταπάρνησης και της αυτοθυσίας. Και το μήνυμα αυτής της τέχνης, που μέσω της μουσικής ταξιδεύει απρόσκοπτα απ’ άκρη σε άκρη στην Τουρκία αλλά και σε ολόκληρη τη γη, μας υπενθυμίζει τα καθήκοντα του προλεταριακού διεθνισμού και του επαναστατικού αγώνα.

Τα τραγούδια τους, ταυτισμένα με την πολιτιστική παράδοση των λαών της Μέσης Ανατολής και διανθισμένα με την ποίηση, τη μουσική και την ιστορία τους, αποτελούν υπόδειγμα μέθεξης μεταξύ τέχνης και πολιτικής. Τα μέλη του GRUP YORUM, απέναντι στα αστικά αφηγήματα περί τέχνης και των κίβδηλων αναπαραστάσεων της έξω από την πραγματική ζωή, τοποθέτησαν την καθημερινότητα του εργαζόμενου και αγωνιζόμενου λαού στο επίκεντρο μια νέας πολιτιστικής πρότασης. Της πρότασης να αναδείξουμε την προλεταριακή κουλτούρα, τόσο ως ανάχωμα στην ιδεολογική επέλαση του κεφαλαίου, όσο και ως σημείο συσπείρωσης του δικού μας προλεταριακού στρατοπέδου. Το GRUP YORUM με τα τραγούδια του, απαλλοτριώνει την τέχνη από τα αστικά χαλκεία και την επαναπροσδιορίζει ως στοιχείο που πηγάζει από τον λαό, τον υπηρετεί, τον διαπαιδαγωγεί και τον παροτρύνει στον αγώνα.

Σάρκα από τη σάρκα των λαϊκών αγωνιστών της Τουρκίας, τα μέλη του GRUP YORUM στιχουργούν τη μουσική τους όχι ως αποστασιοποιημένοι υποστηρικτές των αγώνων, αλλά ως αναπόσπαστο κομμάτι τους. Όντας όλοι τους μέλη της επαναστατικής αριστεράς, και συγκεκριμένα μιας από τις ιστορικότερες κομμουνιστικές οργανώσεις της Τουρκίας, αυτής του Λαϊκού Μετώπου (HALK CEPHESI), οι σύντροφοι δεν τραγουδούν μονάχα για τα διαχρονικά και ανυπέρβλητα οράματα της επανάστασης. Τραγουδούν και για το σήμερα, για τις τρέχουσες ανάγκες, τους αγώνες και τις θυσίες του λαού. Για τις απεργίες και τους εργάτες, τις εξεγέρσεις και τις συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής, τους νεκρούς διαδηλωτές, τους ένοπλους αντάρτες και την αυτοθυσία τους, τους πολιτικούς κρατούμενους και τους αγώνες τους στις φυλακές. Αυτή η αδιάρρηκτη σχέση του GRUP YORUM με τον λαό, είναι που μετατρέπει τα τραγούδια τους σε ύμνο των αντιστεκόμενων, σε μουσική υπόκρουση των απεργιών, των διαδηλώσεων και των συγκρούσεων, και εν τέλει σε ζωντανή αφήγηση των σύγχρονων (και όχι μόνο) λαϊκών αγώνων στην Τουρκία.

Σήμερα, με την Τουρκία να διανύει έναν ακόμα κύκλο σκοταδισμού και τυραννίας και τις δυνάμεις καταστολής να αποτελούν τον πυλώνα της φασιστικής πολιτικής Ερντογάν ως εχέγγυο της επιχειρούμενης παντοκρατορίας του, οι δημοκρατικές και αριστερές δυνάμεις της χώρας βρίσκονται κάτω από ένα άνευ προηγουμένου καθεστώς καταστολής. Ειδικότερα, η επαναστατική αριστερά και συγκεκριμένα το Λαϊκό Μέτωπο Τουρκίας, αποτελεί δια στόματος Ερντογάν έναν από τους πλέον ‘’επικίνδυνους εσωτερικούς εχθρούς’’ που πρέπει να συντριβεί. Συλλήψεις, φυλακίσεις, κατεδαφίσεις γραφείων της οργάνωσης, εκτελέσεις και βασανιστήρια συγκροτούν τη μεθοδολογία εξόντωσης των συντρόφων του Λαϊκού Μετώπου.

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον βίας και τρομοκρατίας, το μουσικό συγκρότημα GRUP YORUM, ως η πλέον αναγνωρίσιμη και δημοφιλής στον λαό δομή του Λαϊκού Μετώπου, έχει υποστεί μια σειρά από κατασταλτικά χτυπήματα, με στόχο την αδρανοποίηση και τη φίμωση του. Από τις εισβολές της αστυνομίας στο πολιτιστικό κέντρο IDIL στην Κωνσταντινούπολη, όπου διδάσκεται δωρεάν θέατρο και μουσική στους φτωχούς νεολαίους της περιοχής και την καταστροφή υποδομών και μουσικών οργάνων, μέχρι την φυλάκιση 11 μελών του GRUP YORUM και την επικήρυξη άλλων 6 με το ποσό των 300.000 λιρών ως μέλη τρομοκρατικής οργάνωσής, γίνεται ξεκάθαρη, μια κατά τα άλλα μάταιη, απόπειρα να υποταχθεί η επαναστατική αριστερά στη βία του κράτους και να καταστεί ανενεργή.

Η απόπειρα φίμωσης του GRUP YORUM, χτυπάει την επαναστατική αριστερά, όμως στοχεύει ακόμα παραπέρα. Στοχεύει το λαό της Τουρκίας στο σύνολό του. Στοχεύει στην επιβαλλόμενη σιωπή και την ποινικοποίηση της ελεύθερης έκφρασης για κάθε διαφωνούντα, σε ένα καθεστώς γενικευμένης κοινωνικής οπισθοδρόμησης και υποταγής. Σε ένα φασιστικό καθεστώς αποστειρωμένο από κάθε ελεύθερη, αριστερή και δημοκρατική φωνή.

Όμως, η ιστορία διδάσκει πως τα αυταρχικά καθεστώτα είναι και τα πλέον αδύναμα. Η τρομοκράτηση του λαού δεν είναι επίδειξη δύναμης, αλλά αδυναμίας και φόβου. Είναι ένδειξη αποσταθεροποίησης ενός καθεστώτος που δεν έχει άλλο τρόπο για να στηριχθεί πέρα από τον εκφοβισμό και τη βία. Γιατί δεν έχει λαϊκή νομιμοποίηση, δεν έχει συμμάχους και η βία που ασκεί είναι θέμα χρόνου να του αντιγυρίσει. Στην Τουρκία σήμερα, μέσα σε ένα καθεστώς φτώχειας, εξαθλίωσης και στέρησης βασικών δημοκρατικών αγαθών, είναι δεδομένο πως όσους και αν φυλακίσουν ή δολοφονήσουν, η λαϊκή οργή θα συσσωρεύεται και αργά ή γρήγορά θα εκραγεί.

Αυτή η πίστη στο λαό, τις δυνάμεις και το δίκιο του, αυτή η πίστη στο αναπόφευκτο της επανάστασης, αποτελεί και την ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης του GRUP YORUM και του Λαϊκού Μετώπου. Αυτή η πίστη, σήμερα, παρόλο που το καθεστώς Ερντογάν έχει καταφέρει ένα συντριπτικό πλήγμα στην επαναστατική αριστερά, είναι που κρατάει την σημαία της αντίστασης ψηλά και το Λαϊκό Μέτωπο δεν συνθηκολογεί. Αυτή η πίστη είναι που χαλύβδωσε, μέσα από δεκαετίες αιματηρών αγώνων, το απαράμιλλο επαναστατικό πείσμα των συντρόφων μας, και σήμερα συνεχίζουν να πολεμάνε και να τραγουδούν. Και σε αυτόν τον πόλεμο και τα τραγούδια του, οι σύντροφοι μας δεν θα είναι μόνοι τους.

Σε αυτό το πλαίσιο, η συναυλία αλληλεγγύης στους Grup Yorum, την 1η Ιούνη στην Αθήνα, αποτελεί για μας μια ιστορική στιγμή που αφορά συνολικά το λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα. Ένα κρίσιμο στιγμιότυπο για το πως το κίνημα μπορεί και πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, στο ύψος του προλεταριακού διεθνισμού, της αλληλεγγύης και του επαναστατικού αγώνα. Την ώρα ακριβώς που πυκνώνουν οι πολεμοκάπηλες φωνές και στις δύο πλευρές του Αιγαίου, στα πλαίσια της όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών σε παγκόσμια κλίμακα κι ενώ ο ευρωατλαντισμός συνεχίζει να αποτελεί τον νούμερο ένα, θανάσιμα επικίνδυνο παράγοντα για την υπόθεση της ειρήνης και των λαϊκών συμφερόντων από την Γάζα μέχρι τη Δαμασκό και από τη νοτιοανατολική Μεσόγειο μέχρι το Ντονμπάς.

Ενώνοντας τις φωνές και τα τραγούδια, τους χορούς, τις γροθιές και τα όπλα του αγώνα μας οφείλουμε να στείλουμε μήνυμα αλληλεγγύης και συναδέλφωσης κόντρα στους κοινούς μας εχθρούς: τον φασισμό, τον ιμπεριαλισμό, τον καπιταλισμό. Παίρνοντας κουράγιο και πίστη από την πίστη των συντρόφων μας, οφείλουμε να σταθούμε στο πλάι τους, να στηρίξουμε τον αγώνα τους και να συστρατευτούμε στην πάλη ενάντια στο φασιστικό καθεστώς της Τουρκίας. Ως προλετάριοι διεθνιστές, να στηρίξουμε τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τους φοιτητές, τις δημοκρατικές και αριστερές δυνάμεις. Ως επαναστάτες, να στηρίξουμε όσους διώκονται, φιμώνονται, βασανίζονται και φυλακίζονται. Και ακόμα παραπάνω, όσους σε πείσμα των καιρών και ενάντια στο φόβο, συνεχίζουν να αγωνίζονται. Έχουμε δίκιο, θα νικήσουμε.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ, ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ

ΚΑΤΩ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ. ΖΗΤΩ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ GRUP YORUM ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

*****
ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ GRUP YORUM

ΑΘΗΝΑ | 1 ΙΟΥΝΗ | ΕΝΑΡΞΗ: 20:00

ΠΛ. ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ (πάνω από τη γέφυρα Μουστοξύδη, πλησίον Ευελπίδων)

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ :
ΥΠΕΡΑΣΤΙΚΟΙ, SOCIAL WASTE, PABLO HASEL, GRUP YORUM

Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο

Κυκλοφόρησε η μπροσούρα “Καπιταλιστική Κρίση και Πόλεμος: Η Ελλάδα ως προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ και ο αγώνας ενάντια στη βάση της Σούδας”.

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)
Laboratorio Influenza

Αθήνα – Ρέθυμνο, Μάιος 2018

Διανέμεται στους δρόμους, σε πολιτικούς χώρους, στέκια και καταλήψεις.

Περιεχόμενα

• Εισαγωγή.
• Εισήγηση του Laboratorio Influenza
• Εισήγηση της Ταξικής Αντεπίθεσης
• Παράρτημα: Για την πιθανή επανεγκατάσταση πυρηνικών όπλων στον Άραξο
• Για το σύντροφο Χρήστο Πολίτη

Η μπροσούρα που κρατάτε στα χέρια σας είναι αφιερωμένη στη μνήμη του συντρόφου Χρήστου Πολίτη που έφυγε αναπάντεχα από τη ζωή στις 11 Μαρτίου 2018. Μόλις μια βδομάδα πριν τον συνοδεύαμε στο λιμάνι της Σούδας για να επιστρέψει στην Αθήνα. Η μπροσούρα αυτή περιλαμβάνει την εισήγηση που έγραψε και διάβασε ο ίδιος εκ μέρους της Ταξικής Αντεπίθεσης στην εκδήλωση που συνδιοργανώσαμε στο Ρέθυμνο στις 3 Μάρτη. Ήταν μάλιστα δική του ιδέα να εκδώσουμε της εισηγήσεις. Η αφιέρωση αυτή δεν είναι παρά ένας ελάχιστος φόρος τιμής στη μνήμη του.

Οι περισσότερες/οι από εμάς γνωρίσαμε το Χρήστο σχετικά πρόσφατα, το Δεκέμβρη του 2017 όταν ήρθε στην Κρήτη, στην Κατάληψη Ευαγγελισμού στο Ηράκλειο, για μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση. Πολύ γρήγορα καταλάβαμε ότι επρόκειτο για έναν σπουδαίο αναρχικό αγωνιστή. Το καταλάβαμε από τη σαφήνεια του λόγου του και τη ζωντάνια που μετέφερε το πάθος του για την Κοινωνική Επανάσταση. Το επιβεβαιώσαμε όταν μάθαμε τη διαδρομή του στο αναρχικό κίνημα. Καταλάβαμε επίσης ότι ήταν ένας βαθύτατα ευγενικός Άνθρωπος, γεμάτος καλοσύνη. Το διαβάσαμε στο καθαρό του βλέμμα και το είδαμε να αποτυπώνεται στο χαμόγελό του. Το επιβεβαιώσαμε κι αυτό όταν ήρθε στο Ρέθυμνο, τρεις μήνες μετά, και τον γνωρίσαμε καλύτερα. Περάσαμε τρεις μέρες μαζί, συζητώντας, σχεδιάζοντας πράγματα για το μέλλον, διασκεδάζοντας. Κάθε στιγμή μαζί του ήταν γεμάτη. Ο Χρήστος έφυγε από την Κρήτη και μας άφησε γεμάτους ενέργεια και θέληση για Αγώνα και Ζωή. Είμαστε πραγματικά τυχεροί που τον γνωρίσαμε.

Η είδηση του θανάτου του μας ξάφνιασε και μας γέμισε θλίψη. Στις 11 Μαρτίου χάσαμε ένα πραγματικό σύντροφο, έναν αφοσιωμένο Αναρχικό Επαναστάτη, έναν έντιμο και ειλικρινή Άνθρωπο. Από κείνη τη μέρα και για όλες τις μέρες που θα ρθουν, ο Χρήστος ζει μες στις καρδιές μας και στους αγώνες μας. Στα εύκολα και στα δύσκολα, στις νίκες και στις ήττες, θα κουβαλάμε τη μνήμη του Χρήστου, ως εφόδιο στον αγώνα μας και ως διαρκή υπενθύμιση ότι πρέπει να συνεχίσουμε. Να «κάνουμε το επόμενο βήμα. Για την κοινωνική/ταξική αντεπίθεση. Για την προλεταριακή έφοδο στον ουρανό», όπως έγραφε πριν λίγα χρόνια μέσα από τη φυλακή ο Χρήστος.

Καλό ταξίδι Σύντροφε! Χρήστος Πολίτης, πάντα Παρών!

Laboratorio Influenza, Ρέθυμνο, Απρίλης 2018

Ολόκληρη η μπροσούρα ΕΔΩ

70 Χρονιά από τη Νάκμπα

Νίκη στον ανυποχώρητο αγώνα για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης

Νίκη στα όπλα της Παλαιστινιακής αντίστασης

Όλοι και όλες στην πορεία προς τις πρεσβείες των ΗΠΑ και του Ισραήλ

Τριτη 15 Μαη 6:00 μμ

Προσυγκέντρωση στο Μέγαρο Μουσικής

Ήδη από τις αρχές του 20ου Αιώνα, οι σιωνιστικοί σχεδιασμοί για την εκκαθάριση της Παλαιστίνης μπαίνουν σε πορεία υλοποίησης, με αγορές εκτάσεων καθώς και με μαζικές μεταναστεύσεις Εβραίων στην Παλαιστινιακή γη.

Με την υποστήριξη των Βρετανών αποικιοκρατών παραχωρείται στους Σιωνιστές αυθαίρετα η γη της Παλαιστίνης, ενώ παράλληλα μπαίνουν οι βάσεις για μαζικούς διωγμούς και βίαιο εποικισμό, με τη δημιουργία ακροδεξιών παραστρατιωτικών οργανώσεων, που στοχοποιούν και εκδιώκουν τον Παλαιστινιακό λαό.

Το 1947 οι Εβραίοι επικοί αποτελούν το 33% του συνολικού πληθυσμού, ενώ παράλληλα ψηφίζεται σχέδιο του ΟΗΕ για την διχοτόμηση της Παλαιστινιακής γης σε δυο κράτη, το ένα με Αραβική πλειοψηφία και το άλλο με εβραϊκή, το οποίο και καταλαμβάνει το μεγαλύτερο τμήμα της Παλαιστίνης.

Τον Νοέμβρη του 1947 ξεκινάν πολύνεκρες συμπλοκές μεταξύ των Αραβικών και Εβραϊκών πληθυσμών οι οποίες, τον Μάιο του 1948 κλιμακώνονται σε γενικευμένη πολεμική σύρραξη.

Εκατοντάδες χιλιάδες παλαιστίνιοι εκδιώκονται από τη γη τους, υπό την ένοπλη σιωνιστική τρομοκρατία παίρνοντας τον δρόμο της προσφυγιάς, ενώ το νεοσύστατο σιωνιστικό κράτος καταλάμβανε το 77% της παλαιστινιακής γης, σηματοδοτώντας την μεγάλη καταστροφή των παλαιστίνιων (Αλ Νάκμπα).

Τον ξεριζωμό ενός ολοκλήρου λάου από την πατρίδα του που πλέον ονομάζεται Ισραήλ.

-70 χρονιά μετά την μεγάλη καταστροφή, ο αγώνας για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης είναι πιο επιτακτικός, πιο επίκαιρος όσο πότε.

Το σιωνιστικό κράτος δολοφόνος του Ισραήλ μετατρέπει την Παλαιστίνη σε τεράστια φυλακή, με εκατοντάδες σημεία ελένχου, καθώς και με το τείχος περιορισμού της Δυτικής Όχθης, αποκλείοντας έτσι την πρόσβαση εκατοντάδων χιλιάδων παλαιστίνιων σε υποδομές υγείας, εκπαίδευσης, και διαβίωσης.

Το σιωνιστικό κράτος οργανώνει πογκρόμ, συλλήψεις, και εν ψυχρό εκτελέσεις, με επιθέσεις του στρατού κατοχής και επικών, ακόμη και ενάντια σε μικρά παιδιά.

Κατεδαφίζει οικισμούς παλαιστίνιων, εκτοπίζει, απομυζά τη γη, και τους φυσικούς πόρους του Παλαιστινιακού λάου.

Η Ελληνική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι συνυπεύθυνη στο συστηματικό έγκλημα απέναντι στον Παλαιστινιακό λαό, καθώς βαθαίνει τη συνεργασία με το σιωνιστικό κράτος δολοφόνο του Ισραήλ σε στρατιωτικό επίπεδο, με διευρυμένα προγράμματα συνεκπαίδευσης του Ελληνικού και Ισραηλινού στρατού αντίστοιχα, ενώ παράλληλα ενισχύει τη θέση της στον αντιδραστικό άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ περνώντας μέρος στην κατασκευή του κοινού αγωγού φυσικού αερίου Ισραήλ Κύπρου Ελλάδας EastMed, για την εξαγωγή κλεμμένου φυσικού πλούτου της Παλαιστίνης προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Παράλληλα η νέα τριμερής συνάντηση Ελλάδας Κύπρου Ισραήλ ανέδειξε την επέκταση της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ισραήλ-ΕΕ, μεσώ Κύπρου Ελλάδας.

Καθήκον του ανταγωνιστικού κινήματος είναι να διατρανώσει την αλληλεγγύη του διαφυλάσσοντας την παρακαταθήκη του αγώνα του Παλαιστινιακού λάου, για την απελευθέρωση της πατρίδας που του αφαιρέθηκε, με σφαίρες, βια, με εκτοπισμούς και φυλακίσεις, με χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες.

-70 χρονιά μετά την μεγάλη καταστροφή ο παλαιστινιακός λαός συνεχίζει να αντιστέκεται παραθέτοντας βαρύ φόρο αίματος για την λευτεριά, σε αγώνα με τεράστιες θυσίες σε βάθος δεκαετιών, από την μια γενιά στην άλλη μέχρι την οριστική νίκη, και απελευθέρωση της Παλαιστίνης από τη σιωνιστική κατοχή.

-Νίκη στον αγώνα για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης

-Νίκη στα όπλα της παλαιστινιακής αντίστασης

-Τερματισμός των σχέσεών της χωράς μας με το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)