Category: Προκηρυξεις/ Μπροσουρες

ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Από τις 18 Μαϊου, οι κρατούμενοι σε διάφορες ελληνικές φυλακές, συντονίζονται εκ νέου, σε αγωνιστικές  και συλλογικές κινητοποιήσεις. Όπως οι ίδιοι αναφέρουν σε κειμενό τους : «Μέσα από τον αγώνα που ξεκινάμε επιζητάμε αρχικά την κινητοποίηση αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας που αντιλαμβάνονται τις αδικίες και τους παραλογισμούς που γίνονται σε βάρος μας, καθώς και την μαζικοποίηση του αγώνα σε όλες τις φυλακές της χώρας. Εμείς οι κρατούμενοι που βρισκόμαστε έγκλειστοι στις φυλακές του ελληνικού κράτους αποφασίζουμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας ξεπερνώντας τους τεχνητούς διαχωρισμούς που θέλουν να μας επιβάλλουν με βάση την εθνικότητα και τις  θρησκευτικές πεποιθήσεις που έχουμε ή δεν έχουμε για να διεκδικήσουμε μια σειρά αιτημάτωνπου μας αφορούν όλους και που αποτελούν μέτωπα πάλης που έρχονται σε ρήξη με την αυστηροποίηση της σωφρονιστικής πολιτικής».  Σε πρώτο χρόνο ξεκίνησαν, με την άρνηση του μεσημεριανού κλειδώματος , θέτοντας παράλληλα την προοπτική κλιμάκωσης των κινητοποιήσεων.

Τα αιτήματα των κρατουμένων αφορούν το νομικό πλαίσιο που ρυθμίζει το πότε και πώς  θα βρίσκουν το δρόμο προς την ελευθερία τους και έχουν ως εξής:
1. Μονιμοποίηση των διατάξεων του νόμου 4322/2015, που αφορούν στις υπο όρους αποφυλακίσεις, χωρίς περιορισμούς και εξαιρέσεις.
2. Κατάργηση του εισαγγελικού βέτο στο θεσμό τον αδειών.
3. Κατάργηση του νόμου-έκτρωμα, που αφορά στην αθροιστική έκτιση της ποινής για συγκεκριμένα αδικήματα εντός των “σωφρονιστικών” καταστημάτων, κατά τη διάρκεια της άδειας ή μετά την παραβίασή της.

Στον ελλαδικό χώρο υπάρχει μια μακροχρόνια παράδοση αιματηρών αγώνων, που έχουν δοθεί από τους κρατούμενους εντός  των κατ’ ευφημισμό σωφρονιστικών ιδρυμάτων. Αγώνες αξιοπρέπειας και αντίστασης, που στόχο είχαν την ανάδειξη των φυλακών, ως αποθήκες και κολαστήρια ανθρωπίνων ψυχών, σε μία αργή και επίπονη πορεία προς τον εξανθρωπισμό τους. Η αλήθεια είναι βέβαια πως η μόνη εξανθρώπιση των σιδερόφραχτων κάτεργων, δεν μπορεί να είναι άλλη από την οριστική καταργησή τους. Γιατί τίποτα θετικό δεν μπορεί να παραχθεί εντός δομών που το μόνο που αναπαράγουν είναι βία, αδικία και καταπίεση, παρα μόνο η διαιώνιση των ίδιων και χειρότερων στρεβλώσεων, που υποτίθεται πώς καλείται να «διορθώσει» ο εγκλεισμός.

Η φυλακή αποτελεί για το κράτος και το κεφάλαιο την αιχμή του δόρατος, στη φαρέτρα των κατασταλτικών μηχανισμών, που διαθέτει για την διαχείριση της κοινωνικής εντροπίας. Το τρίπτυχο αστυνομία, δικαιοσύνη και φυλακές είναι τα μόνιμα σκιάχτρα του καθεστώτος, που καλείται να αντιμετωπίσει οποιοσδήποτε σκέφτεται να αντισταθεί στη σύγχρονη καπιταλιστική κρεατομηχανή αφανισμού ανθρώπων.

Εμείς, ως συνέλευση αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων, αποδεχόμαστε την αναγκαιότητα των αγώνων εντός των τειχών, τόσο για τους ίδιους τους κρατούμενους, αλλά όσο και για εμάς εκτός των τειχών. Η μάχη και η αντίσταση εναντίον των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους είναι υπόθεση όλων όσων ανήκουν στο στρατόπεδο της ανατροπής του καπιταλιστικού συστήματος , που ολοένα και με μεγαλύτερη ταχύτητα καταβροχθίζει και αφανίζει τις ζωές μας.

Καλούμε τον κόσμο του αγώνα να στηρίξει με οποιονδήποτε τρόπο μπορεί  την κίνηση των κρατουμένων, να αντισταθούν και να σηκώσουν τη σημαία της αξιοπρέπειας, απέναντι στους τσιμεντένιους δεσμοφύλακες της κοινωνικής οργής, που ολοένα και φουντώνει στις μέρες μας. Οι φυλακές είναι ένας ακόμη  μοχλός συγκράτησης των κοινωνικών κραδασμών, που γίνονται αντιληπτοί από τους επικυρίαρχους αυτού του κόσμου. Η κατεύθυνση αυστηροποίησης του νομικού πλαισίου για τη λειτουργία των φυλακών, που προωθεί η συγκυβέρνηση  ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ, δεν πρέπει να αφήνει αδιάφορο οποιονδήποτε αντιλαμβάνεται τη σύνδεση που μπορούν να έχουν οι κοινωνικοι και ταξικοί αγώνες, εντός κι εκτός των τειχών, ενάντια στους Λεβιάθαν του κράτους και του κεφαλαίου.

ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ ΚΑΝΕΙΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 9/6, 19:00, ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

Συνέλευση αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων
                                                                  saak@riseup.net      

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ

ΠΕΜΠΤΗ 1 ΙΟΥΝΗ, 18:00, ΣΥΝΤΑΓΜΑ 

Τους τελευταίους μήνες διεξάγονται διαπραγματεύσεις μεταξύ της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ  και των «θεσμών» (Κομισιόν, ΕΚΤ, ESM, ΔΝΤ) για το κλείσιμο της β΄ αξιολόγησης στο πλαίσιο των μνημονιακών υποχρεώσεων που ανέλαβε η χώρα με την υπογραφή του τρίτου μνημονιακού προγράμματος το καλοκαίρι του 2015. Για άλλη μια φορά ο εργαζόμενος λαός γίνεται θεατής της ίδιας κοροϊδίας, καθώς οι διαφωνίες μεταξύ των δανειστών, απόρροια των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών μεταξύ της γερμανοκρατούμενης ΕΕ και του αμερικανοκρατούμενου ΔΝΤ, συνίστανται απλά και μόνο στον τρόπο υλοποίησης νέων δυσβάστακτων αντεργατικών-αντιλαϊκών μέτρων. Παρά τις δηλώσεις Τσίπρα, «Δεν θα νομοθετήσουμε ούτε ευρώ μέτρα» η συγκυβέρνηση με θρασύτητα την επομένη της Εργατικής Πρωτομαγιάς ανακοίνωσε ότι βγήκε «λευκός καπνός» από το Hiltonγια την ολοκλήρωση της αξιολόγησης.

Με τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να βρίσκεται πλέον σε πολιτικό αδιέξοδο και το ΔΝΤ σε αντιπαράθεση με την ΕΕ να επιμένει στη μείωση του στόχου για 3,5 % πλεόνασμα για μετά το 2018, αφού τα «νούμερα δεν βγαίνουν» σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των τεχνοκρατών του, το 4ο μνημόνιο  έρχεται προς ψήφιση, όπως επιβεβαιώνει το Γραφείο προϋπολογισμού της Βουλής. Έτσι, με το τσάκισμα των εργατικών – λαϊκών δικαιωμάτων το πρόγραμμα θα καταστεί «βιώσιμο», ενώ η ζωή της πλειοψηφίας της κοινωνίας αβίωτη, γεγονός το οποίο βρίσκει σύμφωνους τόσο τους δανειστές όσο και τα ντόπια δεκανίκια τους (συγκυβέρνηση, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, Ένωση Κεντρώων, «αντιμνημονιακή» ΧΑ, ΣΕΒ, ΤτΕ). Ύστερα από την αποτυχία κατάληξης σε συμφωνία στα Eurogroupτης 20ης Φλεβάρη και της 20ης Μαρτίου και το κλείσιμο της συμφωνίας σε τεχνικό επίπεδο στο Eurogroupστις 7 Απριλίου, τα νέα δυσβάστακτα μέτρα θα πρέπει να έχουν ψηφιστεί μέχρι τα μέσα Μαϊου, προκειμένου η συγκυβέρνηση να λάβει τα εύσημα από τους ιμπερια-ληστές δανειστές στο Eurogroupστις 22 ΜαΪου. Ταυτόχρονα, καθώς αναμένεταιν στη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών των χωρών του G7 στις 11-13 Μαίου να συζητηθεί το ελληνικό χρέος (της τάξεως του 175,1% ΑΕΠ), το οποίο λειτουργεί ως μηχανισμός νεοαποικιοποίησης και κοινωνικής λεηλασίας, η συγκυβέρνηση καυχιέται ότι το αντάλλαγμα για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης θα είναι η λήψη μεσοπρόθεσμων μέτρων για τη «διευθέτηση» του χρέους. Η συγκυβέρνηση μάλιστα κομπάζει ότι ξεπέρασε το στόχο για τα πρωτογενή πλεονάσματα (3,9% ή 4,19% σύμφωνα με τους ειδικούς κανόνες του προγράμματος, οκταπλάσιο του προβλεπομένου), ξεχνώντας να αναφέρει ότι τα αιμοσταγή πλεονάσματα προήλθαν από την υπερφορολόγηση και τη μείωση των κοινωνικών δαπανών. Την ίδια στιγμή η συγκυβέρνηση βιάζεται να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, έτσι ώστε να ενταχθούν τα ελληνικά ομόλογα στο τρέχον πρόγραμμα της ποσοτικής χαλάρωσης, διασφαλίζοντας τα συμφέροντα της τραπεζικής ολιγαρχίας.

Τα νέα μέτρα των 4 δις, στα οποία συμφώνησε η συγκυβέρνηση για το 2018-2020, εντείνουν την κοινωνική γενοκτονία, προβλέποντας: μειώσεις των κοινωνικών δαπανών από το 2018 (περικοπές των επιδομάτων ανεργίας, τέκνων, φτώχειας, φυσικών καταστροφών, ακόμη και του επιδόματος θέρμανσης, της έκπτωσης φόρου για ιατρικές δαπάνες), μειώσεις συντάξεων ( της τάξεως 1% του ΑΕΠ από 1.1.2019) μέσω της κατάργησης της λεγόμενης «προσωπικής διαφοράς», πλήττοντας 900000 συνταξιούχους, μείωση του αφορολόγητου ορίου (μέτρο της τάξεως 1% του ΑΕΠ) από το 2020 στα 5861(!), διευκόλυνση της απελευθέρωσης των ομαδικών απολύσεων μέσω της κατάργησης της έγκρισης τους με υπουργική απόφαση και του υπουργικού βέτο, περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων στο δημόσιο, μείωση του αριθμού των συμβασιούχων εργαζομένων στο δημόσιο, ούτε λόγος για επαναφορά των ΣΣΕ, περιορισμοί στο δικαίωμα της απεργίας, κατάργηση της κυριακάτικης αργίας (άλλο ένα μέτρο «εκσυγχρονισμού») με το άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων 30 Κυριακές ετησίως για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των πολυεθνικών (βλ. H&M), πετώντας στα σκουπίδια την απόφαση του ΣτΕ, που είχε κηρύξει αντισυνταγματικό το άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων πάνω από 8 Κυριακές ετησίως. Παράλληλα, συνεχίζεται το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας σε εξευτελιστικές τιμές  (ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΟΛΘ ) και εντείνονται οι πιέσεις για της ιδιωτικοποιήσεις στον ενεργειακό τομέα ( 40% των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ και 17% της εταιρείας μέσω του ΤΑΙΠΕΔ, 66% ΔΕΣΦΑ, κίνδυνος πώλησης του 100% του ΑΔΜΗΕ).

Όσο κι αν η συγκυβέρνηση προσπαθεί να διαχειριστεί το πολιτικό κόστος με τον επιμερισμό των μέτρων, είναι αδύνατο να κρύψει τον εγκληματική και αντεργατική πολιτική που ακολουθεί. Όσο κι αν η πολιτικά και κοινωνικά χρεοκοπημένη συγκυβέρνηση βασίζει επικοινωνιακά την τακτική της στη λήψη των αντιμέτρων, εφόσον επιτευχθεί ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% ή 3,7%-πράγμα μάλλον απίθανο-, δεν διστάζει να παρουσιάζει ως διαπραγματευτική επιτυχία αντίμετρα-«ψίχουλα» (μικρή μείωση ΕΝΦΙΑ, μείωση της συμμετοχής στη φαρμακευτικές δαπάνες, ελάχιστα επιδόματα, αύξηση παροχής σχολικών γευμάτων) μπροστά στην ένταση της εξαθλίωσης του εργαζόμενου λαού, ενώ κάποια από αυτά, όπως η μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων, ικανοποιεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου, το οποίο «πλήττεται» από την πολιτική της κυβέρνησης, όπως παραπονιέται η ντόπια παρασιτική αστική τάξη μέσω του ΣΕΒ.

Ο νέος αρμαγεδδών, ύστερα από 7 χρόνια μνημονίων, εντείνει την εξαθλίωση του λαού και της νεολαίας, αυξάνει το βαθμό εκμετάλλευσης των απόκληρων αυτής της κοινωνίας, στέλνει στον καιάδα τις όποιες κοινωνικές κατακτήσεις. Γιατί νέα μνημονιακά μέτρα σημαίνουν ταξικό πόλεμο, φοροεπιδρομή, διάλυση του συστήματος υγείας και κοινωνικής ασφάλισης, ενώ 1,5 εκατομμύρια άτομα βιώνουν την ακραία φτώχεια. Γιατί νέα μνημονιακά μέτρα δεν δίνουν λύση στην καλπάζουσα ανεργία, καθώς 1 στους 2 νέους εργαζομένους και 1 στους 4 εργαζομένους είναι άνεργοι με το 73,3% μακροχρόνια (εκ των οποίων μόνο το 9,5% δικαιούται επίδομα ανεργίας), φέρνουν πλειστηριασμούς λαϊκών σπιτιών (ακόμα και με ηλεκτρονικές διαδικασίες), μειώσεις λαϊκών εισοδημάτων (στο 75,3 % των νοικοκυριών), ανάληψη του βάρους της ασφάλισης από τους εργαζομένους και όχι από την εργοδοσία (εισφορές με «μπλοκάκια»). Γιατί εντός του σφαγείου της ΕΕ υιοθετούνται αντιδραστικοί κανονισμοί για την καταπολέμηση της «ανεργίας», φτωχοποιείται η μικρή και μεσαία αγροτιά.

Σε μία χρονική συγκυρία κλυδωνισμού του ιμπεριαλιστικού-καπιταλιστικού μηχανισμού της ΕΕ με την άνοδο ευρωσκεπτιστικών ρευμάτων αντιδραστικού χαρακτήρα (Κίνημα πέντε αστέρων, Λέγκα του Βορρά στην Ιταλία, Λεπέν στη Γαλλία, ενίσχυση της ακροδεξιάς σε Αυστρία, Γερμανία, Ολλανδία ,Ουγγαρία), πολιτικής αβεβαιότητας (εκλογές σε Γερμανία το φθινόπωρο), προσανατολισμού προς πολιτικές προστατευτισμού (Brexit, Τραμπ στις ΗΠΑ), ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού και γεωπολιτικών αναδιατάξεων μόνο το πολιτικά οργανωμένο εργατικό-λαϊκό κίνημα,το αναρχικό κίνημα και η επαναστατική κομμουνιστική αριστερά μπορούν να βάλουν φρένο στη φρενήρη επέλαση του κεφαλαίου σε βάρος του κόσμου της εργασίας, προετοιμάζοντας την ταξική αντεπίθεση και προβάλλοντας την επαναστατική έξοδο από την κρίση. Στον πόλεμο που έχουν κηρύξει εναντία στην κοινωνία, στους φτωχούς, τους ανέργους, τους νεολαίους δεν θα μείνουμε απαθείς. Γιατί παρά την υποχώρηση, τις ήττες, το συμβιβασμό της ΓΣΕΕ και τις συνεχείς αντιφάσεις που κυοφορεί η ταξική πάλη ο εργαζόμενος λαός δεν έχει κάνει ακόμα την αξιολόγηση του. Γιατί μόνο με τη σύγκρουση με τους ιμπεριαλιστές δανειστές, την ντόπια αστική τάξη και τις κυβερνήσεις της, την έξοδο από την ΕΕ, την κατάργηση των μνημονίων και όλων των εφαρμοστικών νόμων, τη διαγραφή του ληστρικού χρέους και την ανατροπή του καπιταλισμού θα μπορέσει ο λαός να γίνει αφέντης στον τόπο του. Γιατί μόνο με το πρόταγμα της επαναστατικής προοπτικής θα οικοδομήσουμε μία κοινωνία στην οποία ο πλούτος θα ανήκει στα χέρια των εργαζομένων.

ΚΑΤΩ ΟΛΑ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΕ ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΚΡΑΤΟΣ, ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ, ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ, ESM

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 17 ΜΑΗ ΣΤΙΣ 11:00 ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

Από τις 17 Απριλίου περισσότεροι από 1500 Παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι βρίσκονται σε απεργία πείνας στις φυλακές του Ισραήλ, απαιτώντας καλύτερες συνθήκες κράτησης. Η απεργία πείνας ξεκίνησε με πρωτοβουλία του φυλακισμένου από το 2002 ηγετικού στελέχους της Φατάχ, Μαρουάν Μπαργούντι ,καταδικασμένου σε πέντε φορές ισόβια για «τρομοκρατία» και εκτελέσεις αξιωματούχων Ισραηλινών στη διάρκεια της δεύτερης Ιντιφάντα, το 2000, της οποίας υπήρξε πρωτεργάτης. Στη συνέχεια, έλαβαν την απόφαση να συμμετάσχιυν στην απεργία πείνας το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελεύθερωση της Παλαιστίνης,η Χαμάς και η ισλαμική Τζιχάντ.

Περισσότεροι από 6.500 Παλαιστίνιοι, μεταξύ των οποίων 57 γυναίκες, 300 ανήλικοι, 800 που χρήζουν άμεσης ιατρικής φροντίδας και 18 δημοσιογράφοι, είναι αυτή τη στιγμή φυλακισμένοι από το Ισραήλ. Περίπου 500 απ’ αυτούς κρατούνται βάσει του εξωδικαστικού συστήματος της διοικητικής κράτησης το οποίο επιτρέπει φυλάκιση χωρίς δίκη και χωρίς απαγγελία κατηγοριών, με αποτέλεσμα οι σιωνιστές να συνεχίζουν να εφαρμόζουν μία πολιτική απαρτχάιντ σε βάρος του δοκιμαζόμενου παλαιστινιακού λαού. Εκτός αυτών, 13 Παλαιστίνιοι βουλευτές βρίσκονται στα μπουντρούμια του κράτους –τρομοκράτη Ισραήλ.

Κεντρικά αιτήματα των Παλαιστινίων κρατουμένων είναι η βελτίωση των απάνθρωπων συνθηκών κράτησής τους: να τερματιστούν, η στέρηση βασικών τους δικαιωμάτων, όπως είναι οι επισκέψεις, αλλά συχνά ακόμη και η στοιχειώδης επικοινωνία με την οικογένειά τους ή ακόμη και τους συνηγόρους τους τα βασανιστήρια, η κράτηση παιδιών, η ανυπαρξία ιατρικής φροντίδας, η πρακτική της διαρκούς απομόνωσης, η εξευτελιστική και απάνθρωπη συμπεριφορά απέναντί τους. Χαρακτηριστικά, οι σιωνιστές χλευάζουν τον απεργό πείνας Μπαργούντι και ψήνουν προκλητικά και ανερυθρίαστα μπάρμπεκιου έξω από τις φυλακές των απεργών πείνας! Επίσης, ζητούν να τοποθετηθούν δημόσια τηλέφωνα στις φυλακές, κλιματισμός και τηλεοράσεις, να γίνει σεβαστό το δικαίωμά τους στην εκπαίδευση και να λάβει τέλος η αδιανόητη πρακτική της «διοικητικής κράτησης», της κράτησης δηλαδή ενός συλληφθέντα χωρίς απαγγελία κατηγορίας επ’ αόριστον κάτι που σημαίνει ότι δεν έχει καμία επαφή ούτε με συνήγορο, ούτε με την οικογένειά του.

Απέναντι στους ανυπότακτους Παλαιστίνιους, οι οποίοι με μετερίζι το ίδιο τους το σώμα και διακινδυνεύοντας την ίδια τους τη ζωή αγωνίζονται για τα στοιχειώδη δικαιώματα τους, οι μακελάρηδες σιωνιστές φαίνεται ότι θα κρατήσουν αμείλικτη στάση δίχως καμία διάθεση διαπραγμάτευσης, καθώς, όπως δήλωσε στον ραδιοφωνικό σταθμό του στρατού ο ισραηλινός υπουργός Εσωτερικής Ασφάλειας Γκιλάντ Ερντάν, «Πρόκειται για έγκλειστους τρομοκράτες και δολοφόνους, οι οποίοι λαμβάνουν αυτό που τους αξίζει και δεν έχουμε λόγο να διαπραγματευτούμε μαζί τους». Μάλιστα, ο ίδιος διέταξε την κατασκευή ενός πρόχειρου στρατιωτικού νοσοκομείου, προκειμένου να μεταφέρονται εκεί οι Παλαιστίνιοι απεργοί πείνας για την επιβολή αναγκαστικής σίτισης, πρακτική την οποία αρνούνται να εφαρμόσουν με βάση την ιατρική δεοντολογία-ο ΟΗΕ την χαρακτηρίζει βασανιστήριο- οι γιατροί των πολιτικών νοσοκομείων. Παράλληλα, εκπρόσωπος της Ισραηλινής Υπηρεσίας Φυλακών άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο βίαιης επέμβασης στα κελιά για τον τερματισμό της απεργίας πείνας, ενώ ήδη οι διαδηλώσεις συμπαράστασης στους απεργούς πείνας στη Δυτική Όχθη δέχονται άγρια καταστολή.

Την ίδια στιγμή όπου το κράτος – τρομοκράτη του Ισραήλ εφαρμόζει μία πολιτική γενοκτονίας, διαπράττοντας δολοφονικές ενέργειες σε βάρος του παλαιστινιακού λαού, το ελληνικό κράτος και η αστική τάξη του αποβλέπουν στην ενίσχυση των διμερών σχέσεων Ελλάδας-Ισραήλ σε πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο. Ποιος θα μπορούσε άλλωστε να ξεχάσει τις δηλώσεις του πρωθυπουργού της «αριστεράς» του κεφαλαίου Αλ.Τσίπρα, όταν έγραφε στο βιβλίο επισκεπτών του ακροδεξιού ισραηλινού προέδρου Νετανιάχου «Είναι μεγάλη μου τιμή να βρίσκομαι στην ιστορική σας πρωτεύουσα και να συναντώ τις εξοχότητές σας», αναγνωρίζοντας εμμέσως την Ιερουσαλήμ σαν πρωτεύουσα του Ισραήλ; Κίνηση, την οποία ούτε οι «φονιάδες των λαών Αμερικάνοι» Χένρι Κίσινγκερ και Ρίτσαρντ Νίξον δεν είχαν τολμήσει. Ταυτόχρονα, η ντόπια παρασιτική αστική τάξη αναβαθμίζει τις οικονομικές σχέσεις με το Ισραήλ στον ενεργειακό τομέα, έχοντας θέσει ως στόχο την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην ΑΟΖ Κύπρου-Ισραήλ και τη διαμόρφωση της χώρας ως σημαντικού ενεργειακού κόμβου για τη μεταφορά φυσικού αερίου και τον ενεργειακό ανεφοδιασμό της ΕΕ. Εξάλλου, ο ελληνικός στρατός συμμετέχει σε πληθώρα στρατιωτικών ασκήσεων με το Ισραήλ, ενώ η Ελλάδα επί συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο, εκτός από τις ΗΠΑ, που έχει υπογράψει με το Ισραήλ τη συμφωνία (Status of Forces Agreement), η οποία ρυθμίζει το καθεστώς που διέπει τη διαμονή στις δύο χώρες στρατιωτικού προσωπικού κατά τη διάρκεια μετακίνησής του στο πλαίσιο στρατιωτικών ασκήσεων και συνεργασιών.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, συνεχίζοντας επάξια με τις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις την κοινωνική λεηλασία, ως υπεύθυνη για το τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων, την υπογραφή του τρίτου και, όπως προκύπτει από τις εξελίξεις κατά τη διάρκεια της β αξιολόγησης, τέταρτου μνημονίου, την εξαθλίωση του εργαζόμενου λαού, δεν διστάζει να ενισχύσει τις σχέσεις του ελληνικού κράτους με το κράτος των σιωνιστών. Ένα κράτος-δολοφόνο, το οποίο βομβαρδίζει τους Παλαιστίνιους, κατέχει τα εδάφη της Παλαοστίνης, έχει οδηγήσει στην προσφυγιά και τον θάνατο εκατομμύρια Παλαιστίνιους. Ένα κράτος, το οποίο αποτελεί το μεγαλύτερο σύμμαχο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στη Μ. Ανατολή, ασκώντας και το ίδιο επεκτατική πολιτική. Ένας κράτος, το οποίο σιγοντάρει την ενίσχυση του εκτρώματος του ISIS.

Από τη μνημονιακή Ελλάδα εκφράζουμε τη διεθνιστική μας αλληλεγγύη στον αγωνιζόμενο παλαιστινιακό λαό. Γιατί η ηρωϊκή αντίσταση στα εδάφη της Παλαιστίνης και η επαναστατική παράδοση που κυοφορεί η Ιντιφάντα είναι για όλους τους καταπιεσμένους λαούς φανός ελπίδας. Γιατί οι ιστορικές θυσίες αυτού του λαού νοηματοδοτούν πάντα τα οράματα των αναρχικών και των κομμουνιστών, όπου κι αν βρίσκονται. Γιατί τέτοια αγωνιστικότητα, τόλμη, αποφασιστικότητα, μαχητικότητα και αυτοθυσία μόνο ένας λαός, ο οποίος έχει δοκιμαστεί τόσο όσο ο παλαιστινιακός, μπορεί να δείξει. Γιατί, όπως γράφει και ο επαναστάτης Ζωρζ Ιμπραήμ Αμπνταλλά,ο μακροβιότερος πολιτικός κρατούμενος (32 χρόνια αιχμάλωτος στις γαλλικές φυλακές) «Η Αντίσταση συνεχίζεται και σίγουρα θα συνεχιστεί όσο διαρκεί η κατοχή…. Παρ’ όλα αυτά, θέλω να στρέψω την προσοχή σας στον συνεχόμενα αυξανόμενο αριθμό ανήλικων παλαιστινίων που εμπλέκονται όλο και περισσότερο στον αγώνα των λαϊκών μαζών, που υφίστανται την καταστολή του σιωνιστικού στρατού και των δικαστών του που τους επιβάλλουν ολοένα και πιο εξοντωτικές ποινές… Δύο λόγια που και που σε κάθε “λιονταράκι” και σε κάθε “ανθό”, δίνουν στους σιωνιστές δεσμοφύλακες να καταλάβουν ότι αυτοί οι ανήλικοι δεν είναι μόνοι.»

ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΠΕΙΝΑΣ

ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΙΣΡΑΗΛ

ΝΙΚΗ ΣΤΑ ΟΠΛΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΤΙΣ 10:00 ΣΤΟ ΜΠΛΟΚ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΙΣΡΑΗΛΙΝΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΣΤΙΣ 2/5 ΣΤΙΣ 18:00

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

Στις 17 Φλεβάρη, μπάτσοι και δημοτικό συνεργείο καθαρισμού εισβάλλουν στην Κατάληψη του Ανοιχτού 3ου (πρώην δημοτικού σχολείου) στο Βροντάδο της Σύρου, καταστρέφοντας και λεηλατώντας τις υποδομές και σφραγίζοντας έναν ανοιχτό κοινωνικό χώρο που εδώ και δύο χρόνια λειτουργούσε αυτοοργανωμένα, αποτελώντας μια εστία Αγώνα για όλο το νησί και για όλες τις Κυκλάδες.

Στις 13 Μάρτη, μπάτσοι (με τις ευλογίες της “αριστερής” δημάρχου Ζωγράφου Τ. Καφατσάκη-Βλάχου) εισβάλλουν στην Κατάληψη της Βίλας Ζωγράφου στην Αθήνα –σ’ ένα για χρόνια εγκαταλελειμμένο “φιλέτο” που από το 2011 ξαναζωντάνεψε φιλοξενώντας δεκάδες πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις– λεηλατώντας τις υποδομές και συλλαμβάνοντας 7 καταληψίες. Το ίδιο βράδυ μια διαδήλωση 1.500 αγωνιστών και αγωνιστριών θα δώσει μια πρώτη συλλογική μαχητική απάντηση. Μέχρι και σήμερα, ο χώρος παραμένει υπό αστυνομική φρουρά έτσι ώστε να προχωρήσει το σχέδιο απόδοσης του προς “αξιοποίηση” στις βουλιμικές διαθέσεις του Κεφαλαίου και των πολιτικών βαστάζων του.

Την ίδια μέρα, μπάτσοι (με την έγκριση του “αντιρατσιστή” δημάρχου Αθηναίων Γ. Καμίνη και του “φιλανθρωπικού” εκτροφείου σκανδάλων που ακούει στο όνομα “Ερυθρός Σταυρός”) εισβάλλουν και στην Κατάληψη στέγης προσφύγων στην οδό Αλκιβιάδου φέρνοντας –για ακόμα μια φορά– τον πόλεμο ενάντια στους απόκληρους του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού κόσμου στο κέντρο της Αθήνας. Οι 127 πρόσφυγες κάτοικοι (ανάμεσά τους και 37 παιδιά) θα μεταφέρθουν στη “Διεύθυνση Αλλοδαπών” στην Πέτρου Ράλλη και στη συνέχεια οι περισσότεροι θα φυλακιστούν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι υπόλοιποι θα εγκαταλειφθούν στην πλατεία Ομονοίας, ενώ εν τω μεταξύ τα υπάρχοντά τους είχαν καταστραφεί και πλιατσικολογηθεί (προφανώς με εντολές της “αριστερής” ΓΑΔΑ) από τους ένστολους χρυσαυγίτες της ΕΛ.ΑΣ.

Παράλληλα, επίσης στις 13 Μάρτη μπάτσοι (συνοδευόμενοι από δικαστική επιμελήτρια) εισβάλλουν και στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι στο Αγρίνιο προξενούν φθορές, αφαιρούν χρηματικό ποσό 600 ευρώ και πριν αποχωρήσουν αλλάζουν τις κλειδαριές. Σύντροφοι και αλληλέγγυοι επανακτούν τον χώρο, τον οποίο και συνεχίζουν να λειτουργούν καθημερινά με τη διοργάνωση κινητοποιήσεων, πολιτικών-πολιτιστικών δραστηριοτήτων και εκδηλώσεων.

Οι Καταλήψεις και όλες οι εστίες Αγώνα δεν βρίσκονται μόνο στο στόχαστρο των κατασταλτικών δυνάμεων του Κράτους που έχει συνέχεια, όπως καθημερινά φροντίζει να μας υπενθυμίζει η μνημονιακή αριστερά του Κεφαλαίου και οι ακροδεξιοί κυβερνητικοί συνεταίροι της…

Η Κατάληψη Στρούγκα βρίσκεται και πάλι (όπως και το 2014) στο στόχαστρο μερίδας οργανωμένων οπαδών της ΑΕΚ, οι οποίοι από τις 25 Φλεβάρη έχουν επιβάλει με τη βία την αναστολή των δραστηριοτήτων της. Με την πλήρη αστυνομική ανοχή και κάλυψη και με πρόσχημα την “αγάπη τους για την ομάδα”, έχουν εισβάλλει τις τελευταίες εβδομάδες στην περιοχή της Νέας Φιλαδέλφειας και δρώντας ως (έμμισθοι ή άμισθοι, συνειδητοί ή ασυνείδητοι) τραμπούκοι προσπαθούν να σπείρουν τον τρόμο σ’ όλη τη συνοικία, να φιμώσουν τις κινηματικές δυνάμεις και τους κατοίκους που αντιστέκονται ενάντια στα αδηφάγα σχέδια του γνήσιου εκπρόσωπου της λούμπεν μεγαλοαστικής τάξης Δ. Μελισσανίδη, ο οποίος και δρομολογεί την επέκταση των ληστρικών δραστηριοτήτων του με την (ηχηρή ή σιωπηλή) στήριξη σύσσωμου του κοινοβουλευτικού πολιτικού προσωπικού και με τη βούλα της “αδέκαστης” αστικής δικαιοσύνης.

Μέσα σ’ αυτή τη ζοφερή συνθήκη, μέσα σ’ αυτή τη δύσκολη συγκυρία, την Τρίτη 28 Μάρτη δικάζονται (στα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων) 91 σύντροφοι και συντρόφισσες, κατηγορούμενοι για τη συμμετοχή τους στην ανακατάληψη της Villa Amalias. Στην ανακατάληψη της 9ης Γενάρη 2013, που είχε πραγματοποιηθεί πιάνοντας κυριολεκτικά στον ύπνο τους μπάτσους που φρουρούσαν τα δύο κτίρια στη συμβολή των οδών Αχαρνών & Χέυδεν και είχε πυροδοτήσει ένα μαζικό κύμα Αλληλεγγύης με αποκορύφωμα τη διαδήλωση 10.000 αγωνιστών και αγωνιστριών στις 12 Γενάρη 2013 στο κέντρο της Αθήνας, συμμετείχαν οι 91 σύντροφοι και συντρόφισσες καθώς και 1 (ανήλικος εκείνη την εποχή) σύντροφος ο οποίος και καταδικάστηκε από το δικαστήριο ανηλίκων σε χρηματικό πρόστιμο.

ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΔΡΑΣΗ – ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΕΥΣΗ – ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΓΩΝΑΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΑΚΕΔΕΣ ΤΟΥΣ

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

Παρεμβάσεις με αφισοκόλληση και μοίρασμα κειμένου  στον ΟΑΕΔ στην οδό Σταδίου στο κέντρο της Αθήνας στις 30 Γενάρη και στον ΟΑΕΔ στο Περιστέρι στις 2 Φλεβάρη.

Ποια “καταπολέμηση της ανεργίας”;

Ο πόλεμος τους ενάντια στους άνεργους εντείνεται…

Άμεση απόσυρση του εκτρωματικού κανονισμού του ΟΑΕΔ.

Όχι άλλα βήματα πίσω!