Συζήτηση για την οργάνωση κινητοποιήσεων σχετικά με την οικολογική καταστροφή στο Σαρωνικό: Δευτέρα 25/9 στις 7μμ στο Πολυτεχνείο (Κτ.Γκίνη)

Η οικολογική καταστροφή που προκλήθηκε στο Σαρωνικό Κόλπο από τη βύθιση του δεξαμενόπλοιου «Αγιά Ζώνη» αποτελεί ένα προδιαγεγραμμένο έγκλημα που φέρει ανεξίτηλη την υπογραφή δύο εκ των πλέον ληστρικών μερίδων του ελληνικού καπιταλισμού, του εφοπλιστικού κεφαλαίου και της βιομηχανίας πετρελαίου.

Παρά τη συστηματική προσπάθεια της κυβέρνησης, αφενός να συγκαλυφθεί η έκταση της θαλάσσιας ρύπανσης και η ανικανότητα αντιμετώπισης της και αφετέρου να αποκρυφτούν οι βασικοί υπεύθυνοι που βρίσκονται πίσω από αυτή, η πραγματικότητα προβάλλει αδυσώπητη, καταρρίπτοντας τα προπαγανδιστικά φληναφήματα των εντολοδόχων των καπιταλιστών περί «διαχειρίσιμης κατάστασης» και «τραγικού ατυχήματος».

Δύο εβδομάδες σχεδόν μετά το ναυάγιο, δραματική είναι η εξάπλωση της θαλάσσιας ρύπανσης ακόμα και σε ακτές που βρίσκονται πολλά χιλιόμετρα μακριά από το επίκεντρο της καταστροφής, ενώ οι μακροπρόθεσμες συνέπειες από τη διαρροή, στο έτσι κι αλλιώς επιβαρυμένο θαλάσσιο οικοσύστημα του Σαρωνικού, εκατοντάδων τόνων πετρελαίου και μαζούτ είναι ανυπολόγιστες. Εκτιμήσεις κάνουν λόγο για τουλάχιστον μια πενταετία προκειμένου να επανέλθει το θαλάσσιο οικοσύστημα στην πρότερη κατάσταση, ενώ σοβαρός είναι ο κίνδυνος να περάσει η ρύπανση στην τροφική αλυσίδα.

Όσο για τα περί «ατυχήματος», «κακιάς στιγμής» ή «ανθρώπινου λάθους» που επιστρατεύουν οι κρατικοί φορείς ( υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, Λιμενικό, Περιφέρεια Αττικής) και η πλοιοκτήτρια εταιρεία προκειμένου να αποσείσουν τις βαριές ευθύνες που τους αναλογούν, τα δεδομένα που προκύπτουν από καταγγελίες ναυτεργατικών σωματείων και παλαιότερες επιθεωρήσεις του πλοίου, συνηγορούν σαφώς στο ότι το Δεξαμενόπλοιο Αγιά Ζώνη ήταν μια κινητή οικολογική βόμβα: ένα υπερήλικο σαπιοκάραβο 45 ετών, με πρόχειρα μπαλωμένες τρύπες στο πυθμένα του -από όπου από ότι φαίνεται έγινε η εισροή των υδάτων-, που έπλεε κατά παράβαση κάθε κανονισμού ναυσιπλοΐας και με πολύ μικρότερο πλήρωμα από αυτό που επέβαλλε η επικινδυνότητα του φορτίου του.

Ανύπαρκτες αποδεικνύονται, ακόμα, οι υποδομές αντιμετώπισης ναυαγίων και θαλάσσιας ρύπανσης σε ένα λιμάνι όπου ακριβώς εξαιτίας της συχνότατης διέλευσης από αυτό αντίστοιχων τοξικών φορτίων, θα ανέμενε κανείς αυξημένα μέτρα πρόληψης και προστασίας, όπως ανύπαρκτοι ήταν οι έλεγχοι των αξιωματικών του εμπορικού ναυτικού και του λιμενικού στο λιμάνι των ΕΛΠΕ (ιδιοκτησίας Λάτση) από το οποίο απέπλευσε το συγκεκριμένου πλοίο.

Κανένα ατύχημα δεν υπήρξε λοιπόν. Όπως κανένα ατύχημα δεν υπήρξε στα ναυάγια του Σάμινα και του Δύστος και στην κατάρρευση της Ρικομέξ. Όπως κανένα ατύχημα δεν υπήρξε όταν κάηκε η Πάρνηθα και όταν εξερράγησαν οι δεξαμενές των διυλιστηρίων των ΕΛΠΕ.

Στην πραγματικότητα, στο ναυάγιο του «Αγία Ζώνη» όλα λειτούργησαν όπως ορίζουν οι νόμοι της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Γιατί αυτοί ακριβώς οι νόμοι είναι που απαλλάσσουν τους πλοιοκτήτες από την υποχρέωση να περνάνε τέτοιου είδους πλοία από έλεγχο από νηογνώμονα, επιτρέποντας έτσι σε ένα μονοπύθμενο πλοίο του 1972 να κυκλοφορεί. Και βέβαια αυτοί είναι οι νόμοι που ψαλιδίζουν, θεωρώντας τις μη ανταγωνιστικό κόστος, τις δημόσιες δαπάνες για αντιρρυπαντικά μέσα και υποδομές προστασίας των εργαζομένων, ανοίγοντας το δρόμο για επενδύσεις απαλλαγμένες από περιβαλλοντικούς και εργασιακούς περιορισμούς.

Στο έδαφος μιας τέτοιας πολιτικής λοιπόν πρέπει να γίνει αντιληπτή η οικολογική καταστροφή που συνέβη στην καρδιά ενός εκ «σημαντικότερων κόμβων ανάπτυξης της χώρας», όπως προβάλλεται το λιμάνι του Πειραιά. Στο έδαφος μίας πολιτικής που χαρίζει τα πάντα στο κεφάλαιο, κάτι που για το ιδιωτικοποιημένο λιμάνι του Πειραιά των εργασιακών συνθηκών γαλέρας που έχει επιβάλλει η COSCO, μεταφράζεται μεταξύ άλλων και στην προκλητική –ακόμα και για την αστική νομιμότητα- επέκταση των αδειών εγκατάστασης των μονάδων μαζούτ της εταιρείας OIL ONE (συμφερόντων Μελισσανίδη) στη Δραπετσώνα, σε απόσταση κυριολεκτικά μιας ανάσας από σπίτια και σχολεία. Και είναι αυτό ακριβώς το έδαφος, που επιτρέπει σήμερα, σε κάποιες από τις πιο επιθετικές μερίδες του ελληνικού κεφαλαίου, να οικοδομούν με επίκεντρο το λιμάνι του Πειραιά και το Δήμο Πειραιά, μια ευρεία Ειδική Οικονομική Ζώνη, ένα σύγχρονο πολιτικό και ταξικό απαρτχάιντ, σε μια περιοχή που εκτείνεται από το Κερατσίνι και το Πέραμα ως τον Ασπρόπυργο και την Ελευσίνα, όπου εντός της είναι εγκατεστημένο ένα πολύ σημαντικό τμήμα των υποδομών της πετρελαϊκής βιομηχανίας και του εφοπλιστικού κεφαλαίου.

Δεν πρέπει, παράλληλα, να διαφεύγει της προσοχής μας ότι η οικολογική καταστροφή στο Σαρωνικό, έρχεται σε μια περίοδο όπου η κυβέρνηση με τις ευλογίες ΗΠΑ και ΕΕ προσφέρει κυριολεκτικά γη και ύδωρ σε ελληνικούς επιχειρηματικούς ομίλους και πολυεθνικά πετρελαϊκά μονοπώλια για την έρευνα και την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στις ακτές και τις θάλασσες του Ιονίου, του Αιγαίου και του Κρητικού Πελάγους, ενώ σχεδόν σύσσωμος ο αστικός πολιτικός κόσμος παρακαλά την Eldorado Gold να συνεχίσει τις εξορύξεις χρυσού στις Σκουριές και κατακεραυνώνει οποιαδήποτε φωνή αρθρώνει, ακόμα και εντός του αστικού πλαισίου, κάποια φωνή διαμαρτυρίας απέναντι στο φαραωνικό σχέδιο του Λάτση για το πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού.

Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο ο κοινωνικός αγώνας ενάντια στην καπιταλιστική ανάπτυξη αποκτά, με αφορμή και την πρόσφατη οικολογική καταστροφή στο Σαρωνικό, ιδιαίτερη σημασία. Γιατί κόντρα στην ρητορική του συστήματος που θέλει την καπιταλιστική ανάπτυξη το μοναδικό μέσο για την υπέρβαση της πολύπλευρης κρίσης που μαστίζει το κοινωνικό σύνολο -ρητορική που εύκολα μπορεί να μεταφερθεί στα χείλη των καταπιεσμένων στο βαθμό που η υποχώρηση των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων συνεχιστεί-, η ιστορική εμπειρία όπως και το εφιαλτικό παρών που βιώνουμε καταδεικνύει ότι η ανάπτυξη αυτή είναι συνυφασμένη με την λεηλασία του ανθρώπου και της φύσης, με τις πολιτικές της φτώχειας και του κοινωνικού εκφασισμού, με τις πολιτικές εν τέλει που γεννούν τους πολέμους και την καταστροφή του πλανήτη.

Στην κατεύθυνση αυτή, γνωρίζοντας ότι η πραγματική απάντηση στο καπιταλιστικό έγκλημα στο Σαρωνικό μπορεί να δοθεί μόνο στους δρόμους της αντίστασης και του αγώνα, από ένα μαχητικό κοινωνικό- λαϊκό κίνημα που θα θέτει στο επίκεντρο την πάλη για τη διεκδίκηση των ζωτικών κοινωνικών αναγκών σε σύγκρουση με το κράτος και το κεφάλαιο, καλούμε τη Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου στις 7μμ στο Πολυτεχνείο (Κτίριο Γκίνη) σε συζήτηση για τη διοργάνωση κινητοποιήσεων με σκοπό την κοινωνική και πολιτική ανάδειξη του ζητήματος και τη στοχοποίηση των ηθικών και φυσικών αυτουργών της οικολογικής καταστροφής.

ΑΝΟΙΓΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟΥ-ΠΡΟΒΟΛΗ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΥ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ, Πλ. Εξαρχείων Σάββατο 23 Σεπτέμβρη από τις 20.00

ΑΝΟΙΓΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟΥ

ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ

ΣΑΒΒΑΤΟ 23/9/17 από 20.00

ΠΡΟΒΟΛΗ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΥ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ, 21.30

 

“Οι Αναρχικοί στην Αντίσταση  ενάντια στο φασισμό στην Ιταλία”.

 

4 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ…

 

Τα παρακρατικά τάγματα εφόδου, πριμοδοτούμενα από τα πολιτικά και οικονομικά τους αφεντικά, επιχειρούν να επανεμφανιστούν στο κοινωνικό πεδίο. Την ίδια στιγμή που η δίκη-παρωδία της Χ.Α. με σκοπό το πολιτικό ξέπλυμα των νεοναζί δολοφόνων συνεχίζεται, υπό την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, οι πρόσφυγες βρίσκονται έγκλειστοι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης υπό άθλιες συνθήκες και οι κρατικοί κατασταλτικοί μηχανισμοί επιτίθενται στις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις προστατεύοντας τα παρακρατικά καθάρματα.

Απέναντι στον φασισμό και το σύστημα που τον γεννά, ο μαχητικός κοινωνικός και ταξικός αγώνας συνεχίζεται ανειρήνευτα παντού…

Δεν ξεχνάμε τις δολοφονίες του Παύλου Φύσσα, του Shehzad Luqman, της Heather Heyer, τις δεκάδες θρασύδειλες επιθέσεις σε καταλήψεις και αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, σε αναρχικούς και αντιφασίστες αγωνιστές.

Εμείς από την πλευρά μας συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια στις μαφίες, στην κρατική καταστολή και τον κοινωνικό κανιβαλισμό και στεκόμαστε μαχητικά απέναντι στις εφεδρείες του συστήματος που επιβάλλει τη φτώχεια, το φόβο, την εκμετάλλευση και την καταπίεση, μέχρι την οριστική συντριβή του κόσμου της εξουσίας.

ΚΑΜΙΑ ΕΚΕΧΕΙΡΙΑ – ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ

ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΩΣ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ- ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ

 

Συνέλευση για την Επανοικειοποίηση των Εξαρχείων

Σεπτέμβριος 2017

4 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΑ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ ΑΠΟ ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΙΚΟ ΤΑΓΜΑ ΕΦΟΔΟΥ: ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ!

Στις 18 Σεπτέμβρη συμπληρώνονται 4 χρόνια από την δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα από χρυσαυγίτικο τάγμα εφόδου στο Κερατσίνι.

4 χρόνια μετά δεν ξεχνάμε, δεν συγχωρούμε, συνεχίζουμε να πολεμάμε τους απόγονους των χιτών και των ταγματασφαλιτών, τους νοσταλγούς του Μεταξά και των χουντικών συνταγματαρχών, τους θαυμαστές του Χίτλερ και του Μουσολίνι, τα δήθεν αντισυστημικά μαντρόσκυλα της αστικής τάξης, τους συνοδοιπόρους των μπάτσων και του παρακράτους, τους αυτουργούς των επιθέσεων εναντίον προσφύγων, μεταναστών, εργατών, αγωνιστών και δομών του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος, τους δολοφόνους του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα και του μετανάστη Σαχζάτ Λουκμάν.

4 χρόνια μετά στη δίκη-παρωδία εναντίον της Χ.Α, μέσω της οποίας επιχειρείται η εμπέδωση της αστικής “θεωρίας των δύο άκρων”, οι υψηλόβαθμοι και οι χαμηλόβαθμοι ναζί αποδεικνύουν την διαχρονική θρασυδειλία τους, είτε επιχειρώντας την απόκρυψη της αντιλαϊκής-αντεργατικής ιδεολογίας τους και των δολοφονικών ενεργειών τους, είτε προσβάλλοντας τη Μνήμη του Παύλου Φύσσα προστατευόμενοι πάντοτε από τους ένστολους ψηφοφόρους τους. Την ίδια στιγμή, η (αυτοαποκαλούμενη αριστερή) μνημονιακή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φροντίζει για την πολιτική νομιμοποίηση τους και το κοινοβουλευτικό ξέπλυμα τους, ενώ αρνούμενη τη διεξαγωγή όλων των συνεδριάσεων της δίκης στο Εφετείο (μέρος των οποίων πραγματοποιούνται στις φυλακές Κορυδαλλού) συνεχίζει να παρακωλύει το δημόσιο χαρακτήρα της.

4 χρόνια μετά οι ναζί της Χ.Α, επιχειρούν να βγουν και πάλι από τις τρύπες τους: με τα πογκρόμ εναντίον μεταναστών και προσφύγων στον Ασπρόπυργο, στο Μενίδι, στη Λέρο και τη Χίο, με τις θρασύδειλες επιθέσεις τους εναντίον όποιου δεν χωράει στα “άρια” πρότυπα τους, όπως εκείνη κατά του φοιτητή Α.Λάζαρη, λίγη ώρα μετά από τα έμπρακτα μαθήματα Αντιφασισμού που έλαβαν στις 31.3 στη κεντρική τους γιάφκα στην οδό Μεσογείων από την “Ταξιαρχία Παύλος Φύσσας”.

4 χρόνια μετά, από το κέντρο της Αθήνας μέχρι τον Πειραιά και από τον Ασπρόπυργο μέχρι κάθε γωνιά της χώρας, οι δυνάμεις του Μαχητικού Αντιφασισμού με τη δράση τους συνεχίζουν να μην τους αφήνουν σπιθαμή γης, συνεχίζουν να υπενθυμίζουν αυτό που η Ιστορία διδάσκει: ο φασισμός τσακίζεται στους δρόμους από τον κόσμο του Αγώνα ή αλλιώς με τα λόγια του αναρχικού Μπ.Ντουρούτι: Δεν μπορούμε να συντρίψουμε τον φασισμό σε συνεργασία με τη δημοκρατική κυβέρνηση, αλλά μόνο σε πείσμα της δημοκρατικής κυβέρνησης. Ξέρουμε ότι καμία κυβέρνηση δεν επιθυμεί πραγματικά το ξερίζωμα του φασισμού, γιατί οι αστοί είναι υποχρεωμένοι να καταφεύγουν σε αυτόν όταν βλέπουν ότι κινδυνεύουν να τους φύγει η εξουσία από τα χέρια.

4 χρόνια μετά, μέσα σε μια διεθνή συνθήκη μόνιμης έκτακτης ανάγκης, με νωπό ακόμα το αίμα της αντιφασίστριας Heather Heyer στο Charlottesville των Η.Π.Α, με την Ε.Ε να συνεχίζει την ανιστόρητη εξίσωση φασισμού και κομμουνισμού, με τις ενδοαστικές-ενδοιμπεριαλιστικές αντιθέσεις να οξύνονται και με τα σύννεφα των περιφερειακών συγκρούσεων να πυκνώνουν καθιστώντας πιθανή μια γενίκευση του πολέμου, ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας συνεχίζει να ζει μέσα στις καρδιές του εργαζόμενου λαού και της προλεταριακής νεολαίας, συνεχίζει να εμπνέει την Αντίσταση και τον Αγώνα καθιστώντας χειροπιαστή και επίκαιρη τη διαπίστωση ενός ανώνυμου γερμανού Αντιφασίστα το 1942: Αυτοί που ευθύνονται για το ότι ο πόλεμος με το φασισμό είναι τόσο μακροχρόνιος, είναι αυτοί που κατά καιρούς του πρόσφεραν ειρήνη.

Στηρίζουμε-Συμμετέχουμε στην Αντιφασιστική Διαδήλωση του Σαββάτου 16 Σεπτέμβρη, στις 18.00, από το Σύνταγμα στα κεντρικά γραφεία της Χ.Α

ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ – ΚΑΜΙΑ ΕΚΕΧΕΙΡΙΑ – ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ

ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ & ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΟΥΣ

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών & Κομμουνιστών)

Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στους αναρχικούς και κοινωνικούς κρατούμενους που απειλούνται με δίωξη για τους “Ληστές του Διστόμου”: Πέμπτη 14 Σεπτέμβρη, 11.00 πμ, Εφετείο (Λουκάρεως)

Μετά τη συνέλευση που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 9 Σεπτέμβρη, με τη συμμετοχή 50 περίπου συντρόφων και συντροφισσών και ύστερα από την τηλεφωνική παρέμβαση του αναρχικού Κώστα Σακκά από τις Φυλακές Κορυδαλλού, αποφασίστηκε μια σειρά κινήσεων αλληλεγγύης στους αναρχικούς και κοινωνικούς κρατούμενους που απειλούνται με δίωξη για την υπόθεση “Ληστές του Διστόμου”.

Πρώτη κίνηση η παρέμβαση στις 12/9 στο Εφετείο Αθηνών

Επόμενη Ανοιχτή Συγκέντρωση Αλληλεγγύης: Πέμπτη 14/9, 11:00, Εφετείο

Επόμενη Ανοιχτή Συνέλευση: Παρασκευή 15/9, 19:00, Πολυτεχνείο

Ακολουθεί το κείμενο της παρέμβασης

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΑΠΕΙΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΔΙΩΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ “ΛΗΣΤΕΣ ΤΟΥ ΔΙΣΤΟΜΟΥ”

“Ο Σίσυφος της αστικής δικαιοσύνης, δε βρίσκεται στον Άδη, αλλά στις φυλακές Κορυδαλλού. Δεν σπρώχνει κάποιο βράχο, αλλά έναν τεράστιο όγκο από δικογραφίες, βουλεύματα και υπομνήματα”. Κώστας Σακκάς

Ένα ακόμα νομικό πραξικόπημα σχεδιάζεται στα γραφεία και τους διαδρόμους του Εφετείου Αθηνών. Μια βιομηχανία διώξεων ενάντια σε αναρχικούς και κοινωνικούς κρατούμενους. Αλλά ενάντια στους συγγενείς τους, όπως τελευταία συνηθίζεται. Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις υποτιθέμενες ευαισθησίες του στα “ανθρώπινα δικαιώματα” και παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις, παραμένει σταθερός στο στρατηγικό στόχο της “αντι”αντιτρομοκρατικής πολιτικής: την εξουδετέρωση του “εσωτερικού εχθρού”.

Η δικογραφία των “ληστών του Διστόμου”, η οποία χωρίς κανένα στοιχείο συνδέθηκε με τη δράση του Επαναστατικού Αγώνα, αποτελεί μια ακόμα μηχανορραφία του εισαγγελέα εφετών Δημήτρη Ασπρογέρακα και της αντιτρομοκρατικής, με προφανή στόχο την διαρκή ομηρία και τη δικαστική εξόντωση των συντρόφων, καθώς την υποτιθέμενη παραγωγή έργου όσον αφορά τις περισσότερες ληστείες τραπεζών που έχουν λάβει χώρα ανά την ελληνική επικράτεια από το 2008 και μετά.

Μέσα στο καλοκαίρι ο Δ. Ασπρογέρακας πρότεινε την παραπομπή των αναρχικών Κ. Σακκά, Μ. Σεϊσίδη, Γρ. Τσιρώνη, Π. Ασπιώτη και Ν. Μαζιώτη, του Σπ. Χριστοδούλου, του Γ. Πετρακάκου, της σύντροφου του Μ. Θεοφίλου καθώς και δύο φίλων του με βαριές και αστήρικτες κατηγορίες: ένταξη σε εγκληματική οργάνωση, ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση, διακεκριμένη οπλοκατοχή, ληστείες τραπεζών κλπ

“Η συγκεκριμένη εισήγηση αποτελεί ένα πραγματικό μνημείο μεροληψίας που επιχειρεί να ντύσει με την επίσημη νομική γλώσσα τα ευφάνταστα σενάρια της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας. Συντροφικές, φιλικές και οικογενειακές σχέσεις αποτελούν αποδεικτικά στοιχεία ενοχής, η βιομηχανία κατευθυνόμενων αναγνωρίσεων των αστυνομικών διευθυντών αποτελεί επαρκές στοιχείο δίωξης, ο αντιτρομοκρατικός νόμος (187Α) γίνεται πέρα από την αιχμή του νομικού οπλοστασίου του κράτους για την καταστολή του των δυναμικών μορφών αγώνα, εργαλείο πολιτικών διώξεων και μέσο επιβεβαίωσης των καθοδηγούμενων σεναρίων των αστυνομικών ρεπόρτερ με τις νομικές ακροβασίες να καλύπτονται πίσω από την δημιουργική ασάφεια του 187Α”, έγραψε σχετικά ο αναρχικός κρατούμενος Γρ. Τσιρώνης.

Πρόκειται για μια εισαγγελική πρόταση σκάνδαλο, η οποία προτείνει, ανάμεσα σε άλλους, την παραπομπή:

-Του αναρχικού Κ. Σακκά με την κατηγορία της ένταξης στην οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας, λίγες μέρες μετά την αθώωση του από τη συμμετοχή στην οργάνωση Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, ύστερα από 7 χρόνια συνεχών διώξεων. Πρόκειται για τον ίδιο σύντροφο του οποίου η δίξωξη τη στιγμή της σύλληψής του αφορούσε “άγνωστη τρομοκρατική οργάνωση”.
-Του αναρχικού Γρ. Τσιρώνη, ο οποίος είναι κρατούμενος εδώ και 26 μήνες χωρίς κάποια καταδίκη και αυτή την στιγμή κινδυνεύει να προφυλακιστεί εκ νέου. Ο εισαγγελέας Ασπρογέρακας έχει ήδη δηλώσει προκλητικά στη βοηθό του συνήγορου του: “ξέρω ότι κινδυνεύει να βγει με 18μηνο και αυτό δεν πρόκειται να συμβεί”.
– Του αναρχικού Μ. Σεϊσίδη, ο οποίος έχει πίσω του μια βαριά καταδίκη και μπροστά του την απειλή μιας νέας δίωξης, η οποία και αποζητά μια νέα ρεβάνς για τα 11 χρόνια φυγοδικίας του.
-Του αναρχικού Π. Ασπιώτη, του οποίου η νέα απειλούμενη δίωξη έρχεται να συμπληρώσει παλιότερες διογκωμένες κατηγορίες, τα βασανιστήρια στο τμήμα Μεταγωγών από τους κουκουλοφόρους της αντιτρομοκρατικής και το κρεσέντο μιντιακής προπαγάνδας που έχει ξεκινήσει εδώ και τέσσερα σχεδόν χρόνια.
-Τον Γ. Πετρακάκο, ο οποίος, ανάμεσα στα άλλα, απειλείται με δίωξη για ληστεία τράπεζας με ανθρωποκτονία του αστυνομικού-φρουρού της, με στοιχείο ένα έωλο μείγμα DNA. Ένα αμφισβητούμενο στοιχείο ίδιας αξίας με το μείγμα DNA, βάσει του οποίου καταδικάστηκε προκλητικά η Ηριάννα ΒΛ σε 13 χρόνια φυλακή.
-Της M. Θεοφίλου, συντρόφου του Γ. Πετρακάκου. Αφού ένα σύγχρονο ιδιώνυμο θέλει να επιβάλλει ένα γενικευμένο καθεστώς ομηρίας, το οποίο και συνεχώς θα διευρύνεται. Από τους πολιτικές σχέσεις στις φιλικές και τις κοινωνικές και από εκεί, ακόμα πιο πέρα, στις συγγενικές.

Η ασυδοσία, όμως, του εισαγγελέα Ασπρογέρακα δεν πηγάζει μονάχα από το μένος που τρέφει απέναντι στους πολιτικούς και κοινωνικούς κρατούμενους. Η ασυδοσία της αστυνομίας και της δικαστικής μαφίας είναι απαραίτητη προϋπόθεση της “αντι”-τρομοκρατικής πολιτικής. Της επιβολής ενός καθεστώτος μόνιμης έκτακτης ανάγκης με κατασκευασμένες κατηγορίες και εξοντωτικές ποινές, με ειδικούς νόμους και ειδικές φυλακές, με βασανιστήρια για την απόσπαση DNA και λήψης αποτυπωμάτων. Της επιβολής ενός καθεστώτος έκτακτης ανάγκης το οποίο θα επιτρέψει στο καθεστώς να μετακυλίσει το κόστος της κρίσης στην κοινωνία, με τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις.

Η ασυδοσία του εισαγγελέα Ασπρογέρακα δεν αποτελεί, φυσικά, ούτε κάποια παρέκκλιση από την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Καθόλου τυχαία, το Υπουργικό Συμβούλιο προήγαγε σε εισαγγελέα του Αρείου Πάγου την Ξένη Δημητρίου, εισαγγελέα στην υπόθεση της Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς η οποία έκανε ότι ήταν δυνατόν, όλα αυτά τα χρόνια, για να χτυπήσει το αναρχικό κίνημα και να εξοντώσει δικαστικά τους κατηγορούμενους (με αθρόες προφυλακίσεις, αστήρικτες κατηγορίες, παράταση του ορίου του 18μηνου με τεμαχισμό ενιαίων δικογραφιών και συνεχείς νέες διώξεις κλπ). Καθ’ όλου τυχαία έξι ημέρες μετά την καταδίκη της Ηριάννας σε 13 φυλακή, το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο του Αρείου Πάγου αποφάσισε πως η Ζωή Δημοπούλου-Αποστολίδου, που προέδρευε του δικαστηρίου, χρήζει προαγωγής σε Πρόεδρο Εφετών. Καθόλου τυχαία πρόκειται για την ίδια πρόεδρο, που καταδίκασε τον Μ. Σεϊσίδη σε 36 χρόνια κάθειρξη -από ένα δικαστήριο εντεταλμένο- βασιζόμενο μονάχα σε ένα έγγραφο πραγματογνωμοσύνης DNA από τα εγκληματολογικά εργαστήρια της αστυνομίας.

Σε αυτή την πραγματικότητα δεν μπορούμε να μείνουμε απαθείς. Πρέπει όλοι να αντιδράσουμε. Για να μην δούμε άλλη μια αδικία να γίνεται πραγματικότητα.

Δικό μας καθήκον, σήμερα, να ορθώσουμε αναχώματα στα κατασταλτικά σχέδια. Να μην αφήσουμε κανέναν βορά στις ορέξεις της αντιτρομοκρατικής και της δικαστικής μαφίας.

Αλληλέγγυοι-Αλληλέγγυες

 

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΠΕΙΝΑΣ NURIYE GULMEN ΚΑΙ SEMIH OZAKCA: ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ, ΤΕΤΑΡΤΗ 13/9 6:30ΜΜ, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

Από την απόπειρα πραξικοπήματος τον Ιούλη του 2016 μέχρι κι σήμερα, η Τουρκία βρίσκεται σε μόνιμο καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Το φασιστικό καθεστώς του Ερντογάν διεξάγει έναν ανηλεή πόλεμο, ο οποίος διαρκώς οξύνεται, ενάντια σε όποιον αντιστέκεται. Οι συνεχείς επιχειρήσεις ενάντια σε επαναστατικές οργανώσεις, οι φυλακίσεις, οι απαγορεύσεις κυκλοφορίας, τα βασανιστήρια, οι δολοφονίες περιγράφουν τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν οι Τούρκοι και Κούρδοι αγωνιστές.
Ο Ερντογάν με όχημα την πάταξη του “Γκιουλενισμού” ξεκίνησε μια σειρά εκκαθαρίσεων σε όλο το φάσμα του τούρκικου κράτους. Μια σειρά εκκαθαρίσεων η οποία βάζει στο στόχαστρο όχι μόνο τους αγωνιστές αλλά ακόμα κι ανθρώπους προοδευτικούς, όπως δημοσιογράφους, δημόσιους υπαλλήλους, καθηγητές που απλά έχουν εκφράσει δημόσια την αντίθεση τους σε σχέση με το φασισμό κι το φόβο που επιβάλλεται. Ενδεικτικό της κατάστασης είναι το γεγονός πως σ’ αυτό το διάστημα έχουν απολυθεί πάνω από 100.000 δημόσιοι υπάλληλοι και έχουν προφυλακιστεί κοντά στις 42.000 άνθρωποι, στους οποίους συγκαταλέγονται από αγωνιστές με επαναστατική δράση μέχρι άνθρωποι που ανέβασαν σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης αρνητικό σχόλιο για τον Ερντογάν κι το καθεστώς του.
Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον μια απολυμένη καθηγήτρια, η Nuriye Gülmen ξεκίνησε πρώτη ένα πολύμηνο αγώνα, στην Άγκυρα, ενάντια στις απολύσεις. Με σθένος κι αποφασιστικότητα, παρά τις καθημερινές συλλήψεις στις οποίες προέβαινε η αστυνομία για να της κάμψει το ηθικό, κατάφερε να ακουστεί σε όλη την Τουρκία το σύνθημα: «Θέλουμε τις δουλείες μας πίσω. Όχι στο καθεστώς έκτακτης ανάγκης». Στον ίδιο αγώνα συμμετείχε και ο απολυμένος δάσκαλος Semih Özakça και μαζί με τη Nuriye ξεκίνησαν απεργία πείνας στις 9 Μαρτίου 2017. Με το δίκαιο και παράλληλα σκληρό αγώνα τους κατάφεραν η φωνή τους να φτάσει σε πολλές πόλεις και γειτονιές, τόσο στην Τουρκία όσο κι σε άλλες χώρες, και να ενωθούν με μεγάλα κομμάτια των εργαζομένων, των απολυμένων και ευρύτερα των λαϊκών στρωμάτων της Τουρκίας. Στις 22 Μαϊου, 76η μέρα απεργίας πείνας, η αντιτρομοκρατική τους συνέλαβε και την επόμενη μέρα προφυλακίστηκαν, με την κατηγορία, σύμφωνα με την εισαγγελική πρόταση, ότι «η αντίσταση αυτή μπορεί είτε να μετατραπεί σε απεργία πείνας θανάτου, είτε σε εξέγερση όπως της πλατείας Γκέζι και των καπνεργατών TEKEL του 2010, καθώς και συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση και άσκηση προπαγάνδας υπέρ αυτής.». Πλέον μέσα στη φυλακή και με την κατάσταση της υγείας τους να είναι σε κρίσιμο στάδιο,συνεχίζουν την πολυήμερη απεργία πείνας, διεκδικώντας τα αιτήματά τους, αντιστεκόμενοι στο φασιστικό καθεστώς του ΑΚP.
Στις 14 Σεπτεμβρίου, 190η μέρα απεργίας, θα διεξαχθεί, στην Άγκυρα, το δικαστήριο τους. Εμείς από την πλευρά μας, τους στέλνουμε σινιάλο διεθνιστικής αλληλεγγύης και στεκόμαστε στο πλευρό τους, στο  σκληρό μα και συνάμα δίκαιο αγώνα που διεξάγουν, απέναντι σε ένα φασιστικό καθεστώς που δε διστάζει να δολοφονεί αγωνιστές αλλά ακόμα και μικρά παιδιά. Σε ένα καθεστώς καταπίεσης που έχει επιβάλλει ως καθημερινότητα, σε όποιον διαφωνεί μαζί του, τις συλλήψεις,τις διώξεις, τις προφυλακίσεις, τα βασανιστήρια.
Η Nuriye, ο Semih και όλοι οι αγωνιστές που έδωσαν τη ζωή τους στην πάλη ενάντια στο φασισμό κι το σύστημα ανισότητας και αδικίας αποτελούν φωτεινά σύμβολα αντίστασης.

 

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ
ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΔΕΚΤΑ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

 

ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ

ΤΕΤΑΡΤΗ 13/9, 6:30μμ, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

 

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

Συνέλευση για τις νέες διώξεις αναρχικών και κοινωνικών κρατουμένων σχετικά με την υπόθεση “ληστές του Διστόμου”

Ένα ακόμα νομικό πραξικόπημα σχεδιάζεται το τελευταίο διάστημα στα γραφεία και τους διαδρόμους του Εφετείου Αθηνών. Μια βιομηχανία διώξεων εναντίων αναρχικών και κοινωνικών κρατούμενων. Αλλά και συγγενών τους, όπως τελευταία συνηθίζεται. Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις υποτιθέμενες ευαισθησίες του στα “ανθρώπινα δικαιώματα” και παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις, παραμένει σταθερός στο στρατηγικό στόχο της “αντι”αντιτρομοκρατικής πολιτικής: την εξουδετέρωση του “εσωτερικού εχθρού”.

Η δικογραφία των “ληστών του Διστόμου”, η οποία χωρίς κανένα στοιχείο συνδέθηκε με τη δράση του Επαναστατικού Αγώνα, αποτελεί ακόμα μια μηχανορραφία του εισαγγελέα εφετών Δημήτρη Ασπρογέρακα και της αντιτρομοκρατικής, με προφανή στόχο την διαρκή ομηρία και τη δικαστική εξόντωση των συντρόφων, καθώς την υποτιθέμενη παραγωγή έργου όσον αφορά τις περισσότερες ληστείες τραπεζών που έχουν λάβει χώρα ανά την ελληνική επικράτεια από το 2008 και μετά.

Μέσα στο καλοκαίρι, και παρά τη θερινή ραστώνη, ο εισαγγελέας Ασπρογέρακας πρότεινε την παραπομπή των αναρχικών Κ. Σακκά, Μ. Σεϊσίδη, Γρ. Τσιρώνη, Π. Ασπιώτη και Ν. Μαζιώτη, του Σπ. Χριστοδούλου, του Γ. Πετρακάκου, της σύντροφου του Μ. Θεοφίλου καθώς και δύο φίλων του με βαριές και αστήρικτες κατηγορίες: ένταξη σε εγκληματική οργάνωση, ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση, διακεκριμένη οπλοκατοχή, ληστείες τραπεζών κλπ.

Δικό μας καθήκον, σήμερα, να ορθώσουμε αναχώματα στα κατασταλτικά σχέδια. Να μην αφήσουμε τους συντρόφους, αλλά και τους κοινωνικούς κρατούμενους βορά στις ορέξεις της αντιτρομοκρατικής και της δικαστικής μαφίας.

Το Σάββατο 9 Σεπτέμβρη, στις 19:00, καλούμε σε συνέλευση στο Πολυτεχνείο για την οργάνωση δράσεων αλληλεγγύης ενάντια στις νέες διώξεις αναρχικών και κοινωνικών κρατουμένων σχετικά με την υπόθεση “ληστές του Διστόμου”.

Θα υπάρξει τηλεφωνική παρέμβαση φυλακισμένου συντρόφου.

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)