Month: March 2017

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΡΟΥΓΚΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΣΟΣ

Aπό το Σάββατο 25/2/2017, η κατάληψη Στρούγκα, η οποία μετρά οκτώ χρόνια λειτουργίας στη Νέα Φιλαδέλφεια, γίνεται, για ακόμη μία φορά, έπειτα από τα γεγονότα του καλοκαιριού του 2014, στόχος επίθεσης και βανδαλίζεται από οργανωμένους οπαδούς του μεγαλοεπιχειρηματία Μελισσανίδη, οι οποίοι γράφουν συνθήματα στον εξωτερικό χώρο της κατάληψης, όπως “Όλο το άλσος γήπεδο” και “ούτε αριστεροί-ούτε δεξιοί, μόνο χούλιγκαν της ΑΕΚ”.

Δύο μέρες μετά, την Δευτέρα 27/02, δεκάδες αλληλέγγυοι/ες και αγωνιστές/στριες συγκεντρώνονται στο χώρο της κατάληψης προκειμένου να αποκαταστήσουν τις ζημιές. Μετά την αποχώρησή τους, εμφανίζονται ξανά οι συγκεκριμένοι και λειτουργώντας ως μπράβοι του μεγαλοκαπιταλιστή, επιτίθενται σε ελάχιστους αγωνιστές/στριες που βρίσκονταν εκείνη την στιγμή στο χώρο και τον βανδαλίζουν εκ νέου. Ταυτόχρονα, τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης (πολιτικά και αθλητικά) είτε σιωπούν για τα γεγονότα είτε παραπληροφορούν, εξυπηρετώντας τα επιχειρηματικά συμφέροντα του Μελισσανίδη στην περιοχή και παρέχοντας κάλυψη στον ιδιωτικό στρατό του που επιχειρεί να επιβληθεί βίαια στις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις και στις δομές τους.

Οι σημερινές επιθέσεις έρχονται σε συνέχεια εκείνων που εκδηλώθηκαν το καλοκαίρι του 2014, όταν οι ίδιοι τραμπούκοι του Μελισσανίδη πραγματοποίησαν δολοφονικές επιθέσεις απέναντι στους αγωνιζόμενους κατοίκους του Συντονιστικού Αγώνα κατοίκων ΝΦ-ΝΧ, οι οποίοι επιχείρησαν να συγκεντρωθούν στο κέντρο της περιοχής με σκοπό να εκφράσουν την αντίθεσή τους απέναντι στο υποψήφιση από τη Βουλή ρυθμιστικό σχέδιο Αθήνας και να διαδηλώσουν με σκοπό την υπεράσπιση της πόλης της Νέας Φιλαδέλφεις και του άλσους της, που βρίσκονταν υπό άμεση απειλή.

Εκτοτε και αφού η επιχείρηση φίμωσής τους δεν καρποφόρησε, οι τραμπούκοι του Μελισσανίδη έχουν επανέλθει τις τελευταίες μέρες με στόχο την επιβολή ενός κλίματος φόβου και τρομοκρατίας ώστε να κατασταλεί κάθε φωνή αντίστασης και επιχειρώντας να κάμψουν τους αγώνες που αναπτύσσονται από τα κάτω ενάντια στην καταστροφή του άλσους και την εμπορευματοποίηση της Ν. Φιλαδέλφειας.

Απέναντι σε αυτή την επιχείρηση της μαφίας, η Ανοιχτή Συνέλευση Αλληλεγγύης στην κατάληψη Στρούγκα διοργάνωσε μέχρι σήμερα δύο δράσεις. Την Τρίτη 15/03 πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση στην πλατεία Εξαρχείων και μοτοπορεία στον ΟΠΑΠ, εταιρία συμφερόντων Μελισσανίδη. Δύο μέρες μετά, την Πέμπτη 16/3 εκαντοντάδες διαδηλωτές, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της συνέλευσης και πραγματοποίησαν πορεία αλληλεγύης προς την κατάληψη Στρούγκα και αφού συγκεντρώθηκαν στον σταθμό ΗΣΑΠ Ανω Πατησίων επιχείρησαν να κατευθυνθούν προς την περιοχή. Η πορεία ανακόπηκε από τις δυνάμεις της αστυνομίας, οι οποίες είχαν θέσει φραγμό στην οδό Χαλκίδος και απαγόρευσαν στον κόσμο της διαδήλωσης την πρόσβαση στη γειτονιά.

Την ίδια στιγμή βρισκόταν σε εξέλιξη αντισυγκέντρωση των οπαδών του Μελισσανίδη, οι οποίοι αφού συγκεντρώθηκαν έξω από το χώρο της Στρούγκας και την κεντρική πλατεία της περιοχής, περιπολούσαν στην περιοχή της Νέας Φιλαδέλφειας, συνδράμοντας τα ΜΑΤ στην απαγόρευση της διαδήλωσης. Τη συγκεκριμένη μέρα φάνηκε καθαρά ποια είναι τα δυο στρατόπεδα: από τη μια ο κόσμος του αγώνα και της αλληλεγγύης, από την άλλη ο κόσμος του κράτους και του κεφαλαίου που θέλει να επιβάλει στην περιοχή ένα καθεστώς πολιτικού-κοινωνικού και ταξικού απαρτχάιντ, ένα καθεστώς όπου απαγορεύονται οι διαδηλώσεις, οι κινητοποιήσεις , οι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες. Η κυβέρνηση του Σύριζα προχώρησε ένα βήμα ακόμα στην καταστολή παραδίδοντας τη Νέα Φιλαδέλφεια στα τάγματα εφόδου του Μελισσανίδη και μετατρέποντάς τη σε τσιφλίκι. Οι εκκενώσεις καταλήψεων και οι επιθέσεις των μπάτσων σε αντιφασιστικές κινητοποιήσεις, η επιβολή της γενικευμένης εξαθλίωσης, η επιχείρηση κοινωνικού εκφασισμού και η προσπάθεια αποικιοποίησης του δημόσιου χώρου από τις εμπροσθοφυλακές του κράτους και του κεφαλαίου είναι τμήματα μίας ενιαίας επίθεσης.

Η επίθεση στην «Στρούγκα» δεν μπορεί να ειδωθεί απλώς ως μέρος της τρομοκράτησης για την άνευ όρων εκχώρηση του γηπέδου, του φιλέτου γης και του άλσους στον Μελισσανίδη και στη μετατροπή της Νέας Φιλαδέλφειας σε χώρο ελεγχόμενο από τον ιδιωτικό στρατό του εφοπλιστή. Είναι μια επίθεση του κεφαλαίου, του κράτους και των εμπροσθοφυλακών του απέναντι στους κοινωνικούς αγώνες ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και απέναντι σε όσους επιμένουν να κρατάνε ζωντανό το όραμα για την κοινωνία της ελευθερίας, της ισότητας και της αλληλεγγύης του αύριο. Και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί.

Κάθε χώρος αγώνα και κάθε συλλογικότητα του κινήματος βρίσκονται μπροστά στην απειλή της παράδοσης μίας μεγάλης περιοχής σε μία δράκα οργανωμένων οπαδών που αντικειμενικά λειτουργούν ταυτόχρονα ως ιδιωτικός στρατός και ως παρακρατικά ενεργούμενα. Κάθε κοινωνική, ταξική και πολιτική συλλογικοποίηση βρίσκεται μπροστά στο δίλημμα της παράδοσης της γειτονιάς της Νέας Φιλαδέλφειας σε ένα καθεστώς όπου ολιγομελείς ομάδες του κεφαλαίου θα επιβάλλονται βίαια υπαγορεύοντας τους όρους τους σε χιλιάδες.

Από την αποτελεσματική υπεράσπιση της γειτονιάς και των κοινωνικών της δομών, κρίνεται η δυνατότητα του κινήματος να υπάρχει σε κάθε γειτονιά και σε κάθε κοινωνικό χώρο, χωρίς να κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή από επίδοξους τσιφλικάδες και παρακρατικούς. Κρίνεται η δυνατότητα του κινήματος να δημιουργεί δομές κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης, κρίνεται η δυνατότητα σύμπηξης πλατιών κοινωνικών συμμαχιών, κρίνεται εν τέλει η ικανότητα του να δρα επαναστατικά.

 

• Τρίτη 4/4, 18.00  Προπύλαια

         Συγκέντρωση – Μοτοπορεία

 

• Σάββατο 8/4, 19.00  Πολυτεχνείο, κτ.Γκίνη

         Ανοιχτή Συζήτηση: Για τον αγώνα ενάντια στην επιχείρηση επιβολής                       πολιτικού, κοινωνικού και ταξικού απαρτχάιντ στη Νέα Φιλαδέλφεια

 

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ

ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΜΠΡΟΣΘΟΦΥΛΑΚΕΣ ΤΟΥ

αναρχικοί-αναρχικές, κομμουνιστές-κομμουνίστριες, σύντροφοι-συντρόφισσες,

στέκια, καταλήψεις, πολιτικές ομάδες

Κάλεσμα ενίσχυσης της συγκέντρωσης-πορείας για τις Ελεύθερες Μετακινήσεις

Σάββατο 1 Απρίλη, Μοναστηρακι στις 12.00

Σήμερα κατάλαβα πράγματι ότι πρέπει ν’ αλλάξουμε τακτική. Να κρατάμε ανοιχτά τα μάτια μας και να παίρνουμε αυτό που μας ανήκει. Αυτός είναι ο νέος τρόπος που πρέπει ν’ αγωνιζόμαστε. Αυτό είναι που τους καίει.

Ντάριο Φο: Δεν πληρώνω – Δεν πληρώνω

Τα τελευταία εφτά χρόνια ο κόσμος της εργασίας, τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα, βιώνουν μια διαρκή και συντονισμένη επίθεση από την εγχώρια αστική τάξη και τους ιμπεριαλιστές δανειστές, τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όπως και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Η μνημονιακή επέλαση, η ταξική αφαίμαξη, η αύξηση της έντασης της εκμετάλλευσης, η μετατροπή του τόπου σε μια τεράστια εργασιακή γαλέρα και η ραγδαία μεταβολή του συσχετισμού δύναμης κεφαλαίου-εργασίας είναι οι απαραίτητες προϋποθέσεις για να ξανάρθει η καπιταλιστική “ανάπτυξη”, πατώντας επί πτωμάτων. Τμήμα αυτής της επίθεσης εναντίον των προλεταριακών-λαϊκών συμφερόντων είναι η αναδιάρθρωση στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και η σχεδιαζόμενη ιδιωτικοποίηση των συγκοινωνιών, ως μνημονιακό προαπαιτούμενο, ενάντια στην οποία παλεύουν οι εργαζόμενοι στα ΜΜΜ με απεργιακές κινητοποιήσεις.

Κομμάτι της αναδιάρθρωσης στα ΜΜΜ είναι η αύξηση της τιμής του εισιτηρίου, η ενίσχυση των κατασταλτικών μέτρων ενάντια σε όσους δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν το αντίτιμο του εισιτηρίου (ηλεκτρονικό εισιτήριο, μπάρες ελέγχου διέλευσης κλπ) καθώς και η ποινικοποίηση των αντιστάσεων του ανταγωνιστικού κινήματος ενάντια σ’ αυτά τα αντιλαϊκά μέτρα, τα οποία έρχονται να προστεθούν σωρευτικά σε ένα περιβάλλον γενικευμένης εκπτώχευσης και ισοδυναμούν με κήρυξη πολέμου ενάντια στους προλετάριους και τους αποκλεισμένους.

Από τις ανοιχτές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις, ως τις ενέργειες σαμποτάζ ενάντια σε ακυρωτικά μηχανήματα, ο πολύμορφος αγώνας για ελεύθερες μετακινήσεις είναι αγώνας για την κάλυψη των βασικών προλεταριακών-λαϊκών αναγκών. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα εναντίον της διαρκούς λεηλασίας των ζωών μας. Είναι ένα ακόμα πεδίο σύγκρουσης με το Κεφάλαιο και το Κράτος του, ένα πεδίο ταξικής οργάνωσης και αντεπίθεσης.

Στηρίζουμε τη συγκέντρωση-πορεία που καλεί ο Συντονισμός συλλογικοτήτων του κέντρου για τις Ελεύθερες Μετακινήσεις μαζί με Λαϊκές Συνελεύσεις από διάφορες περιοχές της Αθήνας.

Σάββατο 1 Απρίλη στις 12:00 στο Μοναστηράκι

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

Στις 17 Φλεβάρη, μπάτσοι και δημοτικό συνεργείο καθαρισμού εισβάλλουν στην Κατάληψη του Ανοιχτού 3ου (πρώην δημοτικού σχολείου) στο Βροντάδο της Σύρου, καταστρέφοντας και λεηλατώντας τις υποδομές και σφραγίζοντας έναν ανοιχτό κοινωνικό χώρο που εδώ και δύο χρόνια λειτουργούσε αυτοοργανωμένα, αποτελώντας μια εστία Αγώνα για όλο το νησί και για όλες τις Κυκλάδες.

Στις 13 Μάρτη, μπάτσοι (με τις ευλογίες της “αριστερής” δημάρχου Ζωγράφου Τ. Καφατσάκη-Βλάχου) εισβάλλουν στην Κατάληψη της Βίλας Ζωγράφου στην Αθήνα –σ’ ένα για χρόνια εγκαταλελειμμένο “φιλέτο” που από το 2011 ξαναζωντάνεψε φιλοξενώντας δεκάδες πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις– λεηλατώντας τις υποδομές και συλλαμβάνοντας 7 καταληψίες. Το ίδιο βράδυ μια διαδήλωση 1.500 αγωνιστών και αγωνιστριών θα δώσει μια πρώτη συλλογική μαχητική απάντηση. Μέχρι και σήμερα, ο χώρος παραμένει υπό αστυνομική φρουρά έτσι ώστε να προχωρήσει το σχέδιο απόδοσης του προς “αξιοποίηση” στις βουλιμικές διαθέσεις του Κεφαλαίου και των πολιτικών βαστάζων του.

Την ίδια μέρα, μπάτσοι (με την έγκριση του “αντιρατσιστή” δημάρχου Αθηναίων Γ. Καμίνη και του “φιλανθρωπικού” εκτροφείου σκανδάλων που ακούει στο όνομα “Ερυθρός Σταυρός”) εισβάλλουν και στην Κατάληψη στέγης προσφύγων στην οδό Αλκιβιάδου φέρνοντας –για ακόμα μια φορά– τον πόλεμο ενάντια στους απόκληρους του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού κόσμου στο κέντρο της Αθήνας. Οι 127 πρόσφυγες κάτοικοι (ανάμεσά τους και 37 παιδιά) θα μεταφέρθουν στη “Διεύθυνση Αλλοδαπών” στην Πέτρου Ράλλη και στη συνέχεια οι περισσότεροι θα φυλακιστούν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι υπόλοιποι θα εγκαταλειφθούν στην πλατεία Ομονοίας, ενώ εν τω μεταξύ τα υπάρχοντά τους είχαν καταστραφεί και πλιατσικολογηθεί (προφανώς με εντολές της “αριστερής” ΓΑΔΑ) από τους ένστολους χρυσαυγίτες της ΕΛ.ΑΣ.

Παράλληλα, επίσης στις 13 Μάρτη μπάτσοι (συνοδευόμενοι από δικαστική επιμελήτρια) εισβάλλουν και στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι στο Αγρίνιο προξενούν φθορές, αφαιρούν χρηματικό ποσό 600 ευρώ και πριν αποχωρήσουν αλλάζουν τις κλειδαριές. Σύντροφοι και αλληλέγγυοι επανακτούν τον χώρο, τον οποίο και συνεχίζουν να λειτουργούν καθημερινά με τη διοργάνωση κινητοποιήσεων, πολιτικών-πολιτιστικών δραστηριοτήτων και εκδηλώσεων.

Οι Καταλήψεις και όλες οι εστίες Αγώνα δεν βρίσκονται μόνο στο στόχαστρο των κατασταλτικών δυνάμεων του Κράτους που έχει συνέχεια, όπως καθημερινά φροντίζει να μας υπενθυμίζει η μνημονιακή αριστερά του Κεφαλαίου και οι ακροδεξιοί κυβερνητικοί συνεταίροι της…

Η Κατάληψη Στρούγκα βρίσκεται και πάλι (όπως και το 2014) στο στόχαστρο μερίδας οργανωμένων οπαδών της ΑΕΚ, οι οποίοι από τις 25 Φλεβάρη έχουν επιβάλει με τη βία την αναστολή των δραστηριοτήτων της. Με την πλήρη αστυνομική ανοχή και κάλυψη και με πρόσχημα την “αγάπη τους για την ομάδα”, έχουν εισβάλλει τις τελευταίες εβδομάδες στην περιοχή της Νέας Φιλαδέλφειας και δρώντας ως (έμμισθοι ή άμισθοι, συνειδητοί ή ασυνείδητοι) τραμπούκοι προσπαθούν να σπείρουν τον τρόμο σ’ όλη τη συνοικία, να φιμώσουν τις κινηματικές δυνάμεις και τους κατοίκους που αντιστέκονται ενάντια στα αδηφάγα σχέδια του γνήσιου εκπρόσωπου της λούμπεν μεγαλοαστικής τάξης Δ. Μελισσανίδη, ο οποίος και δρομολογεί την επέκταση των ληστρικών δραστηριοτήτων του με την (ηχηρή ή σιωπηλή) στήριξη σύσσωμου του κοινοβουλευτικού πολιτικού προσωπικού και με τη βούλα της “αδέκαστης” αστικής δικαιοσύνης.

Μέσα σ’ αυτή τη ζοφερή συνθήκη, μέσα σ’ αυτή τη δύσκολη συγκυρία, την Τρίτη 28 Μάρτη δικάζονται (στα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων) 91 σύντροφοι και συντρόφισσες, κατηγορούμενοι για τη συμμετοχή τους στην ανακατάληψη της Villa Amalias. Στην ανακατάληψη της 9ης Γενάρη 2013, που είχε πραγματοποιηθεί πιάνοντας κυριολεκτικά στον ύπνο τους μπάτσους που φρουρούσαν τα δύο κτίρια στη συμβολή των οδών Αχαρνών & Χέυδεν και είχε πυροδοτήσει ένα μαζικό κύμα Αλληλεγγύης με αποκορύφωμα τη διαδήλωση 10.000 αγωνιστών και αγωνιστριών στις 12 Γενάρη 2013 στο κέντρο της Αθήνας, συμμετείχαν οι 91 σύντροφοι και συντρόφισσες καθώς και 1 (ανήλικος εκείνη την εποχή) σύντροφος ο οποίος και καταδικάστηκε από το δικαστήριο ανηλίκων σε χρηματικό πρόστιμο.

ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΔΡΑΣΗ – ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΕΥΣΗ – ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΓΩΝΑΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΑΚΕΔΕΣ ΤΟΥΣ

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

Άδεια στους πολιτικούς κρατούμενους χωρίς προϋποθέσεις και περιοριστικούς όρους

Κατάργηση του εισαγγελικού βέτο στις αποφάσεις του συμβουλίου των φυλακών

Η Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών) καλεί στη συγκέντρωση αλληλεγγύης  στους πολιτικούς κρατούμενους στο Υπουργείο Δικαιοσύνης την Πέμπτη 23 Μαρτίου στις 13:00.

-Ενάντια στις πιέσεις της Αμερικάνικης Πρεσβείας, του αστικού πολιτικού κόσμου και των πιο ληστρικών εκπροσώπων της λούμπεν μεγαλοαστικής τάξης.

-Ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης που επιβάλλεται στους πολιτικούς αντιπάλους του καθεστώτος. Με τρομονόμους, έκτακτα στρατοδικεία, ειδικές συνθήκες κράτησης, βασανιστήρια για την απόσπαση DNA, ακόμα και λογοκρισία -όπως με την απαγόρευση της εκδήλωσης στη Νομική στις 14 Δεκέμβρη.

-Ενάντια στους εκβιασμούς της “αριστεράς” του κεφαλαίου που ζητά δηλώσεις μετανοίας από τους πολιτικούς κρατούμενους, για να κάνουν χρήση των κατοχυρωμένων δικαιωμάτων τους.

Στόχος -όχι μονάχα του συμβουλίου της φυλακής- αλλά του καθεστώτος, είναι οι ίδιοι οι πολιτικοί κρατούμενοι να απαξιώσουν την επαναστατική πάλη για ένα κόσμο καλύτερο και πιο δίκαιο και να εξαργυρώσουν την όποια άδεια με τίμημα τη συνείδησή τους. Ας μην περιμένουν όμως τέτοιο δώρο από τους αναρχικούς και τους κομμουνιστές κρατούμενους. Δεν ταιριάζει στο ήθος τους και τη στράτευση τους στα υψηλότερα ιδανικά της ανθρωπότητας, αυτά της ισότητας και της ελευθερίας.

Σε αυτόν το αγώνα είμαστε μαζί με τους φυλακισμένους συντρόφους. Και για να τον κερδίσουμε, πρέπει να τον πλατύνουμε και να τον οξύνουμε. Σε αυτήν την κατεύθυνση καλούμε όλους και όλες να συμμετέχουν την Πέμπτη στη συγκέντρωση έξω από το Υπουργείου Δικαιοσύνης.

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

Το Σάβατο 25 Μάρτη του 2017, με αφορμή την εξηκοστή επέτειο από την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης με την οποία ιδρύθηκε η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (Ε.Ο.Κ), θα πραγματοποιηθεί στην ιταλική πρωτεύουσα Σύνοδος Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε). Στη συγκεκριμένη Σύνοδο, το Κεφάλαιο, τα Κράτη του και τα διευθυντήρια τους θα γιορτάσουν τα εξηκοστά γενέθλια της Ενωμένης Ευρώπης. Θα γιορτάσουν τον κλεμμένο πλούτο και την κερδοφορία τους, τις ιμπεριαλιστικές εκστρατείες τους ανά τον κόσμο και την “ενιαία πολιτική ασφάλειας” στην διευρυμένη επικράτεια τους. Στις 25 Μάρτη στη Ρώμη θα γιορτάσει η Ε.Ε του εργασιακού μεσαίωνα και της ανεργίας, της λιτότητας και της φτώχειας, του ρατσισμού και του σοβινισμού, του εκφασισμού και του αντικομμουνισμού, θα γιορτάσει η Ε.Ε των εκμεταλλευτών και των καταπιεστών μας.

Στις 6 Μάρτη στις Βερσαλίες, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία μέσω των πολιτικών εκπροσώπων τους ενέκριναν το σχέδιο του γαλλογερμανικού άξονα για την “Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων”, που αναμένεται να υπογραφεί στην Σύνοδο της Ρώμης. Ένα σχέδιο με το οποίο θα επικυρώνεται και επίσημα η πολιτική και οικονομική ανισομετρία που χαρακτηρίζει από τη γέννηση του –και σ’ όλη την πολιτική-οικονομική εξέλιξη του– αυτόν τον διακρατικό μηχανισμό εξυπηρέτησης των καπιταλιστικών-ιμπεριαλιστικών συμφερόντων. Ένα σχέδιο μέσα από το οποίο είναι περιττό ν’ αναρωτηθούμε ποια θέση προορίζεται για το νοτιοανατολικό συνοριακό θύλακα της Ευρώπης–Φρούριο, για το ελληνικό Κράτος-παρία της Ευρωζώνης…

Σε μια οξυμένη συνθήκη, με την γερμανίδα καγκελάριο Α. Μέρκελ να δηλώνει ότι “η ειρήνη που έχουμε εδώ και πολλά χρόνια στην Ευρώπη δεν είναι δεδομένη”, όπου το ξαναμοίρασμα του κόσμου δεν έχει πάρει ακόμα τη μορφή παγκόσμιου πολέμου αλλά η αναζωπύρωση των περιφερειακών συγκρούσεων και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων (όπως στη Συρία, την Ουκρανία, το Μάλι, την Υεμένη) αποτελούν τα πρώτα επεισόδια του και όπου εξελίσσεται η περικύκλωση της Ρωσίας από το ΝΑΤΟ, που παράλληλα ενισχύει την παρουσία του στο Αιγαίο και τα Βαλκάνια. Σε μια παρατεταμένη περίοδο καπιταλιστικής κρίσης και έντονων εσωτερικών κλυδωνισμών, με τον αντιδραστικό ευρωσκεπτικισμό να ενισχύεται πολιτικά τόσο στον σκληρό πυρήνα της Ε.Ε (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ολλανδία, Αυστρία και όχι μόνο) όσο και στα διευρυμένα σύνορα της προς τον πρώην ανατολικό μπλοκ (Ουγγαρία, Πολωνία και όχι μόνο), με το επικείμενο BREXIT και την εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ να σηματοδοτούν το γενικό προσανατολισμό προς πολιτικές προστατευτισμού και ανοιχτού οικονομικού πολέμου στο εσωτερικό του ευρωατλαντικού Ιμπεριαλισμού, τα πολιτικά και οικονομικά αφεντικά της ΕΕ γιορτάζουν την εξηντάχρονη αιματοβαμμένη ιστορία τους. Δεν θα γιορτάσουν όμως μόνοι τους…

Στις 25 Μάρτη μέσα σε καθεστώς αστυνομοκρατίας και μηντιακής τρομολαγνείας, πολιτικές συλλογικότητες και οργανώσεις, σωματεία βάσης, αναρχικοί και κομμουνιστές, σύντροφοι και συντρόφισσες, καταληψίες και μετανάστες, εργαζόμενοι και άνεργοι απ’ όλη την Ιταλία αναμένεται να βρεθούν και να διαδηλώσουν μαχητικά στους δρόμους της Ρώμης για να διαταράξουν τη “πανηγυρική” Σύνοδο των δυναστών μας, που θα γιορτάζουν περιφρουρούμενοι από τους ένστολους προστάτες τους. Από την Ελλάδα, από την αθηναϊκή μητρόπολη της εφτάχρονης μνημονιακής λαίλαπας και της καπιταλιστικής-ιμπεριαλιστικής επέλασης, κόντρα στη μοιρολατρία και την ηττοπάθεια, κόντρα στις αυταπάτες και την ανάθεση, με ζωντανή τη συνείδηση ότι στην Ιστορία καμία καταπιεζόμενη και εκμεταλλευόμενη τάξη, κανένας αιχμάλωτος λαός δεν απελευθερώθηκε ποτέ ερήμην του, η Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών) στέλνει διεθνιστικό σινιάλο Αντίστασης και Αγώνα:

ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΒΗΜΑΤΑ ΠΙΣΩ

ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ

ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΗΣ Ε.Ε

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

Αθήνα, Μάρτης 2017

φώτο από τη Διαδήλωση στη Νέα Φιλαδέλφεια στις 3 Ιούλη 2014 ενάντια στην επέλαση του κεφαλαίου και των εμπροσθοφυλακών του, για την υπεράσπιση των ελέυθερων δημόσιων χώρων, για την Αλληλεγγύη στην κατάληψη Στρούγκα και όλες τις εστίες Αγώνα.

Τον Ιούνη του 2014  ένα μαζικό μαχόμενο κινηματικό μέτωπο έκανε την εμφάνισή του στους δρόμους της Ν.Φιλαδέλφειας, δείχνοντας την έμπρακτη αλληλεγγύη του στην κατάληψη  Στρούγκα, βροντοφωνάζοντας την αντίθεσή του στα σχέδια του κεφαλαίου και στις επιθέσεις κράτους και παρακράτους. Σχεδόν τρία χρόνια μετά, η Στρούγκα δέχεται ξανά τραμπούκικη επίθεση, από μερίδα οπαδών της ΑΕΚ, οι οποίοι αρχικά κατέλαβαν το χώρο βάφοντάς τον, μετέπειτα επιτέθηκαν στις κινηματικές δυνάμεις που πήγαν στην κατάληψη για να κάνουν εργασίες για την αποκατάσταση του χώρο, τραυματίζοντας συντρόφους, και εν συνεχεία ξανακατέλαβαν τον χώρο.

Οι επιθέσεις στη Στρούγκα δεν στοχεύουν μόνο  τη δομή γιατί αντιτείθεται στα μεγαλοεπιχειρηματικά σχέδια του Μελισσανίδη. Εναντιώνονται ευρύτερα  στην προσπάθεια των κινηματικών δυνάμεων να περιφρουρούν τις γειτονιές από την πολύμορφη καταστολή. Και σ’ αυτήν τη συγκυρία καλούμαστε να πάρουμε θέση για μια ακόμη φορά, όπως και το 2014, υπερασπιζόμενοι τις δομές και τους συντρόφους μας.

Γιατί στην πραγματικότητα, από την αποτελεσματική υπεράσπιση της γειτονιάς και των κοινωνικών της δομών, κρίνεται η δυνατότητα του κινήματος να δημιουργεί ανταγωνιστικές μορφές  κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης, κρίνεται η δυνατότητα σύμπηξης πλατιών κοινωνικών συμμαχιών, κρίνεται εν τέλει η ικανότητα του να δρα επαναστατικά. Σε αυτό το πλαίσιο, οι υπάρχουσες- όσο και οι μελλοντικές- δομές κοινωνικής αυτοοργάνωσης και ταξικής αλληλεγγύης στην περιοχή οφείλουν να είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα δίχτυ ασφαλείας για εργαζόμενους, ανέργους, νέους, πρόσφυγες. Ένα λαϊκό συσσίτιο, ένα κοινωνικό ιατρείο, ένα κοινωνικό κέντρο, οι αντιφασιστικές δομές αυτοάμυνας, όλα αυτά δεν προστατεύουν μόνο από την ανέχεια, την αποξένωση, την καταστολή, αλλά αποδεικνύουν έμπρακτα, τόσο σε αυτούς που τα λειτουργούν, όσο και σε αυτούς που τα χρησιμοποιούν, μια άλλη προοπτική. Την προοπτική ενός άλλου κόσμου. Την προοπτική της κοινωνικής επανάστασης, της αναρχίας και του κομμουνισμού.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΡΟΥΓΚΑ

ΠΙΣΩ ΤΡΑΜΠΟΥΚΟΙ ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ

ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ: ΤΡΙΤΗ 14 ΜΑΡΤΗ, 17:00, ΠΛ.ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ

ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΡΟΥΓΚΑ:

ΠΕΜΠΤΗ 16 ΜΑΡΤΗ, 18:00, ΣΤΑΘΜΟΣ ΗΣΑΠ ΑΝΩ ΠΑΤΗΣΙΑ

Υ.Γ.: Σήμερα 13/3/2017 οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του κεφαλαίου και του κράτους του, εισέβαλλαν στην καταλήψη Βίλα Ζωγράφου και στη κατάληψη στέγης μεταναστών και προσφύγων στην Αχαρνών καθώς επίσης στο στέκι στο Αγρίνιο.  Στις κατασταλτικές επιχειρίσεις  εκκένωσης  των καταλήψεων, συνελήφθησαν σύντροφοι κάτοικοι των καταλήψεων, μετανάστες καθώς και αλληλέγγυοι. ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ. ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ. (Θα ακολουθήσει εκτενέστερη ανακοίνωση)

             Ταξική Aντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

 

Οσο με αφορά, επαναλαμβάνω άλλη μια φορά ότι η μόνη δήλωση που μπορώ να κάνω είναι ότι δεν υπογράφω δηλώσεις μετανοίας, ότι είμαι από εκείνους που δεν εξαργυρώνουν την όποια άδεια με τίμημα τη συνείδησή τους. Κι ότι θα συνεχίσω και αυτόν τον αγώνα με όσα μέσα διαθέτει ένας πολιτικός κρατούμενος, γιατί εμείς την επαναστατική και προσωπική αξιοπρέπεια δεν τη βάζουμε στο ζύγι.

Δημήτρης Κουφοντίνας.

Από τη μεριά μου, η μόνη δήλωση που έχω να κάνω είναι αυτή της στράτευσής μου στον κόσμο του αγώνα, της ολόψυχης διάθεσης της ζωής μου στην υπηρεσία των ιδανικών της κοινωνικής επανάστασης, για έναν κόσμο όπου το δίκιο θα συμβαδίζει με την ελευθερία. Θα συνεχίσω να υπερασπίζομαι τα δικαιώματα που κατέκτησαν κρατούμενοι πριν από μένα με σκληρούς αγώνες, χωρίς τη διάθεση να χαρίσω σε κανέναν το δικαίωμα της άδειας.

Κώστας Γουρνάς.

Η Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών) ενισχύοντας την καμπάνια για την ικανοποίηση του αιτήματος χορήγησης άδειας στον κομμουνιστή Δημήτρη Κουφοντίνα και τον αναρχικό Κώστα Γουρνά, στηρίζει στις 15 Μάρτη την Πανελλαδική Ημέρα Δράσεων Αλληλεγγύης που έχει καλεστεί από τη Φωνή Λευτεριάς για τους Πολιτικούς Κρατούμενους, συμμετέχοντας στη Διαδήλωση στα κεντρικά γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ από τα Προπύλαια, στις 17.00.

Το δικαίωμα στη χορήγηση αδειών, αποτελεί μια κατάκτηση που κερδήθηκε με αίμα, θυσίες και αγώνες μέσα και έξω από τις φυλακές. Η κυβερνώσα “αριστερά” του Κεφαλαίου σε αγαστή σύμπνοια με τους ακροδεξιούς κυβερνητικούς εταίρους της, και σε πλήρη ευθυγράμμιση με τις προσταγές των υπερατλαντικών πατρόνων της και των εγχώριων πολιτικών-αστικών σογιών, στερεί εκδικητικά αυτό το δικαίωμα από τους πολιτικούς αντιπάλους της, που από τις γραμμές των ένοπλων επαναστατικών οργανώσεων στις οποίες στρατεύτηκαν, αμφισβήτησαν έμπρακτα το μονοπώλιο της άσκησης βίας από το αστικό Κράτος και μέσα στον αδιάκοπο κοινωνικό-ταξικό πόλεμο έστρεψαν τα όπλα τους ενάντια στην καπιταλιστική-ιμπεριαλιστική Εξουσία.

Σαν μετεμφυλιακοί στρατοδίκες της μνημονιακής εποχής, ζητούν δηλώσεις μετανοίας, εκβιάζουν τους αγωνιστές ν’ απαρνηθούν την πολιτική ταυτότητα τους και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια τους. Η αγωνιστική διαδρομή και η αταλάντευτη στάση των συντρόφων μας αποδεικνύουν έμπρακτα ότι δεν θα τους περάσει!

Οι πρόσφατες προσχηματικές απορρίψεις για τη χορήγηση αδειών των αναρχικών κρατούμενων Γιώργου Καραγιαννίδη, Φοίβου Χαρίση και Γρηγόρη Σαραφούδη, πιστοποιούν για άλλη μια φορά την ύπαρξη και την ένταση με την οποία εκδηλώνεται, μέσα σ’ ένα κλίμα ομερτάς από πλευράς σύσσωμου του κοινοβουλευτικού πολιτικού προσωπικού και των αστικών ΜΜΕ, το καθεστώς εξαίρεσης που (εδώ και τουλάχιστον μια 15ετία) έχει επιβληθεί στους πολιτικούς κρατούμενους.

Οι πάλαι ποτέ “δικαιωματιστές”, αυτοί που δήθεν κόπτονταν για τα “ανθρώπινα δικαιώματα” και μοστράρονταν σαν τάχα υπερασπιστές “κάθε λέξης του Συντάγματος” τους, ως πολιτικοί προϊστάμενοι της δικαστικής μαφίας και των ανθρωποφυλάκων, συνεχίζουν ανερυθρίαστα το έργο των προκατόχων τους διατηρώντας το δικαίωμα (που προβλέπεται από το νόμο Δένδια) της άσκησης εισαγγελικού βέτο στις αποφάσεις των συμβουλίων των φυλακών, καταργώντας ουσιαστικά την αρχή της πλειοψηφίας στα συγκεκριμένα συμβούλια, έτσι ώστε να διαιωνιστεί το συγκεκριμένο καθεστώς εξαίρεσης.

Ο αγώνας για τη χορήγηση αδειών στους πολιτικούς κρατούμενους Δ.Κουφοντίνα και Κ.Γουρνά και σ’ όλους τους έγκλειστους αγωνιστές αποτελεί ένα μέτωπο Αγώνα, στο οποίο ενωτικά και ολόψυχα οφείλουμε να ταχθούμε και μαζί με τους κρατούμενους συντρόφους μας να νικήσουμε. Σ’ εκείνους που υπογράφουν μνημόνια υποταγής και κρίνουν εξ’ ιδίων τα αλλότρια να βροντοφωνάξουμε: Εμείς την Αξιοπρέπεια μας δεν την ξεπουλάμε! Δηλώσεις μετανοίας δεν υπογράφουμε! Εντός και εκτός των τειχών, να αποδείξουμε έμπρακτα ότι ο Αγώνας των κρατούμενων συντρόφων μας είναι και δικός μας Αγώνας και ότι οι ελευθερίες δεν παραχωρούνται από την αστική Εξουσία αλλά κατακτιούνται!

Άμεση χορήγηση άδειας στους συντρόφους Δημήτρη Κουφοντίνα και Κώστα Γουρνά.

Πανελλαδική Ημέρα συντονισμένων δράσεων Αλληλεγγύης

Τετάρτη 15 Μάρτη

Εισήγηση της Ταξικής Αντεπίθεσης στην εκδήλωση για τις άδειες των πολιτικών κρατούμενων στην Πάτρα (11/03). Η εκδήλωση διοργανώθηκε από το αναρχικό-αντιεξουσιαστικό στέκι Άτακτον, με τηλεφωνική παρέμβαση των κρατούμενων αγωνιστών Δ. Κουφοντίνα, Κ. Γουρνά, Γ. Καραγιαννίδη και Φ. Χαρίση.

Συντρόφισσες και σύντροφοι

Χαιρετίζουμε την εκδήλωση αυτή που έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά δράσεων αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους, που διεκδικούν το αυτονόητο δικαίωμα τη άδειας που με τόσους αγώνες και αίμα έχει κατακτηθεί. Κάθε συμβολή στο άνοιγμα αυτού του ζητήματος είναι πολύτιμη. Υπενθυμίζουμε πως στις 15 Μαρτίου έχει οριστεί από την Φωνή Λευτεριάς πανελλαδική ημέρα αλληλεγγύης στους συντρόφους Δημήτρη Κουφοντίνα και Κώστα Γουρνά. Το παρακάτω κείμενο είναι η δική μας μικρή συμβολή στην εκδήλωσή σας, ως ένα τμήμα αδιάσπαστο του αγώνα για να σπάσει το καθεστώς εξαίρεσης για τους πολιτικούς κρατούμενους. Οι πρόσφατες απορρίψεις των αιτήσεων για άδεια των αναρχικών συντρόφων Καραγιαννίδη, Χαρίση και Σαραφούδη είναι ενδεικτικές της ακραίας υποκρισίας του “δικαιωματισμού” της κυβερνώσας “αριστεράς” και αποδεικνύουν για ακόμα μια φορά την παλιά αλήθεια: οι ελευθερίες δεν παραχωρούνται από τις εξουσίες, κατακτιούνται από τους αγώνες των καταπιεσμένων!

Το καθεστώς εξαίρεσης που έχει επιβληθεί για τους πολιτικούς κρατουμένους αναδεικνύει περίτρανα τον κίβδηλο χαρακτήρα της αστικής δημοκρατίας και τη μεροληψία της αστικής δικαιοσύνης, καθώς πειθαρχικό συμβούλιο και εισαγγελία αρνούνται να εφαρμόσουν τους νόμους, οι οποίοι επιτρέπουν την χορήγηση της άδειας. Η αλά κάρτ εφαρμογή των νόμων τους δεν είναι φυσικά τυχαία, αν λάβει κανείς υπόψη τις επιλογές των φυλακισμένων συντρόφων και τις θέσεις μάχης που έχουν πάρει στον διαρκώς εντεινόμενο ταξικό πόλεμο. Στρατεύτηκαν στον αγώνα για την επανάσταση, επιλέγοντας την ένοπλη πάλη για την ανατροπή του ανθρωποκτόνου και αδηφάγου καπιταλιστικού συστήματος και του κράτους του. Θυσίασαν την ηρεμία, τη γαλήνη και πολλές μικρές χαρές της ζωής, προκειμένου να δείξουν το δρόμο για την οικοδόμηση μίας επαναστατικής κοινωνίας δίχως εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, δίχως καταπίεση, φτώχεια και εξαθλίωση. Γιατί οι αναρχικοί και οι κομμουνιστές γνωρίζουν ότι ο δρόμος για την κοινωνική χειραφέτηση δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, αλλά είναι δύσβατος και αιματοβαμμένος. Γιατί οι επαναστάτες δεν αντιλαμβάνονται τη βία ως φετίχ, αλλά ως μία αναγκαία συνέπεια των ταξικών αντιθέσεων για την επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας. Γιατί η βία των εκμμεταλλευόμενων είναι «η μαμή κάθε παλιάς κοινωνίας που κυοφορεί μέσα της μια καινούργια», όπως έγραφε ο Μαρξ.

Πιστεύω στην ένοπλη πάλη σαν μοναδική λύση για τους λαούς που αγωνίζονται για την απελευθέρωσή τους και είμαι συνεπής με τις πεποιθήσεις μου. Πολλοί θα με πουν τυχοδιώκτη και είμαι, μόνο που είμαι άλλου είδους τυχοδιώκτης, ένας από εκείνους που προβάλλουν τα στήθη τους για να αποδείξουν τις αλήθειες τους.

Ερνέστο Τσε Γκεβάρα

Ιδιαίτερη περίπτωση αποτελεί η υπόθεση του Δ.Κουφοντίνα. Ο σύντροφος, μέλος της αντιμπεριαλιστικής κομμουνιστικής ΕΟ 17Ν, δικαιούται άδεια εδώ και επτά χρόνια και το αστικό κράτος του την στερεί. Το σκεπτικό των απορριπτικών αποφάσεων θυμίζει τις δηλώσεις μετανοίας, καθώς ο σύντροφος, παρεμβαίνοντας στα κοινωνικά δρώμενα με το λόγο του, υποστηρίζει ότι η αλλαγή της κοινωνίας δεν θα γίνει μόνο με ειρηνικά, αλλά και με βιαία μέσα. Γι αυτό τον λόγο απορρίπτεται επανειλημμένα η αίτηση χορήγησης άδειας! Όλοι θα θυμούνται, εξάλλου τις ωμές παρεμβάσεις του αμερικάνικου παράγοντα (πρεσβεία των ΗΠΑ) για την απαγόρευση εκδήλωσης με θέμα το βιβλίο του Δ. Κουφοντίνα «Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη» το 2014 στη Νομική Αθηνών. Στην ίδια σχολή τον Δεκέμβριο του 2016 κυβέρνηση και πρυτανικές αρχές επέβαλαν πραξικοπηματικά lock-out , περικυκλώνοντας την με διμοιρίες των ματ, διότι την ίδια ημέρα ήταν προγραμματισμένη εκδήλωση, στην οποία θα συμμετείχαν πανεπιστημιακοί, νομικοί, καλλιτέχνες, με θέμα την χορήγηση άδειας στους πολιτικούς κρατουμένους. Μάλιστα, την προηγούμενη μέρα είχε σταλεί στις φυλακές απόρρητο έγγραφο της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, το οποίο απαγόρευε στον Δ. Κουφοντίνα να παρέμβει τηλεφωνικά στην εκδήλωση, απειλώντας τον με την πειθαρχική κύρωση απαγόρευσης υποβολής αίτησης για άδεια για τα επόμενα δύο χρόνια!

ΖΗΤΑΝΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ. ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕΙ!

Είπαν: Μια λέξη φτάνει να κερδίσετε τη λευτεριά.
Μια λέξη μόνο. Όλη η ζωή σας κρέμεται από αυτή τη λέξη.

Τη λέξη δεν την είπανε. Στη φυλακή κυλήσανε τα χρόνια τους.
Χρόνια και χρόνια. Μια ολάκερη ζωή.
Χωρίς να νιώσουνε της μοναξιάς την άβυσσο.
Περήφανοι που χτίζανε την ευτυχία του κόσμου
με αυτήν τη λέξη που δεν είπανε.

Θ. Κωσταβάρας

Για τους παλιούς κομμουνιστές η αποφυλάκιση από τα αστικά μπουντρούμια και τις εξορίες ήταν μια πολύ απλή και εύκολη υπόθεση. Αρκούσε μονάχα μια υπογραφή, μια αποκήρυξη των “αντεθνικών” ιδεών, μια δήλωση μετάνοιας. Και με αυτόν τον τόσο εύκολο και απλό τρόπο θα γλίτωναν τις φυλακές, τις εξορίες, τα βασανιστήρια, το εκτελεστικό απόσπασμα. Όσοι έκαναν το βήμα προς την αλυσοδεμένη αυτή ελευθερία, κουρασμένοι από τις διώξεις και τα συνεχή βάσανα, παρέμειναν με ένα βαθύ ψυχολογικό τραύμα σε όλη τους τη ζωή, απαξιωμένοι πρώτα απ’ όλα από τον ίδιο τους τον εαυτό. Αρκετοί πέρασαν στην άλλη όχθη, έγιναν βασανιστές των πρώην συντρόφων τους, έχασαν κάθε ανθρώπινη υπόσταση λειτουργώντας ως πωρωμένα ενεργούμενα των διωκτών τους. Υπήρξαν, όμως, και οι χιλιάδες αγωνίστριες και αγωνιστές που στάθηκαν όρθιες και όρθιοι, κρατώντας ψηλά την κόκκινη σημαία της επανάστασης και της αξιοπρέπειας μέχρι το τέλος. Αυτοί είναι που έμειναν στην επαναστατική ιστορία σαν φωτεινά παραδείγματα, οι “δικοί μας Χριστοί, δικοί μας Άγιοι” που τραγούδησε ο Ρίτσος. Με τις δηλώσεις μετάνοιας το αστικό καθεστώς ήθελε να εξαναγκάσει τους πολιτικούς κρατούμενους στην αυτο-απαξίωση και τον αυτο-εξευτελισμό. Πέτυχε ακριβώς το αντίθετο…

Το ίδιο επιδιώκει και το σημερινό αστικό καθεστώς της “κυβερνώσας αριστεράς”. Το καθεστώς που με το ακροδεξιό του δεκανίκι στέκεται άξιος υπηρέτης του ντόπιου κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών πατρώνων του. Σήμερα, οι σύγχρονοι δωσίλογοι τραπεζοτσολιάδες ζητάνε δηλώσεις μετανοίας από τους πολιτικούς κρατούμενους, επιδιώκοντας την ηθική απαξίωση όσων σήκωσαν το ανάστημά τους και τα όπλα τους ενάντια στο καθεστώς της εκμετάλλευσης και της αδικίας. Ζητάνε από τον κομμουνιστή Δημήτρη Κουφοντίνα και τον αναρχικό Κώστα Γουρνά να ανταλλάξουν το δικαίωμα της άδειας με τον εξευτελισμό και την ταπείνωση, με τη καταδίκη της επαναστατικής τους δράσης, με την καταδίκη ολόκληρης της επαναστατικής ιστορίας. Δεν τα καταφέρνουν όμως. Γιατί από τα βάθη της ιστορίας αυτού του τόπου έρχεται η μακρινή ηχώ των χιλιάδων αγωνιστών που στάθηκαν αλύγιστοι στα βασανιστήρια, στις φυλακές, στις εξορίες. Ακούγονται ακόμα στεντόρεια τα τελευταία λόγια των αγωνιστών που στάθηκαν ηρωικά μπροστά στα εκτελεστικά αποσπάσματα, ζητωκραυγάζοντας την ελπίδα για πανανθρώπινη λευτεριά, λίγο πριν ποτίσουν με το αίμα τους τα χώματα αυτού του τόπου. Ακούγεται ακόμα ο Νίκος Μπελογιάννης, πριν εκτελεστεί στο Γουδή, να συμπυκνώνει σε λίγες μονάχα λέξεις ολόκληρο το νόημα του αγώνα: «Αγωνιζόμαστε για να προφτάσουμε την αυγή και το αύριο, για να δημιουργήσουμε νέους χρόνους κι εποχές, στο μπόι των ονείρων μας, στο μπόι των ανθρώπων».

Πάνω σε αυτά τα χνάρια πατάνε οι αγώνες του σήμερα. Και την ιστορία μας δεν θα την προδώσουμε! Θα κρατήσουμε ψηλά τις μαύρες και τις κόκκινες σημαίες της Κοινωνικής Επανάστασης και μαζί με τους πολιτικούς κρατούμενους θα βροντοφωνάξουμε στην αριστερά του κεφαλαίου και τα ακροδεξιά της δεκανίκια, που μανιωδώς υπογράφουν μνημόνια υποταγής: Μην κρίνετε εξ ιδίων τα αλλότρια! Εμείς την αξιοπρέπειά μας δεν την ξεπουλάμε, δηλώσεις μετανοίας δεν υπογράφουμε!

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)