Διαδηλωσεις/ Παρεμβασεις – Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

Κάλεσμα της Συνέλευσης NO PASARAN! στη διαδήλωση της Πέμπτης 9/7

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΤΩΝ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΩΝ

Ο ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Κλείνοντας έναν χρόνο διακυβέρνησης η ΝΔ εντείνει τον κατασταλτικό σχεδιασμό προς τον κόσμο του αγώνα και συνολικότερα απέναντι στην κοινωνία, με το νέο χουντικό νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις, το οποίο επί της ουσίας έχει σαν στόχο του την ποινικοποίηση και την απαγόρευση των πορειών και των συγκεντρώσεων.

Σύμφωνα με αυτό το νομοσχέδιο για τις «δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις» το οποίο έχει δανειστεί την φρασεολογία και το πνεύμα παλιότερων χουντικών νομοσχεδίων, η πραγματοποίηση διαδηλώσεων επαφίεται στη βούληση των ιθυνόντων της κρατικής καταστολής. Σύμφωνα με τις διατάξεις του θα απαιτείται πριν την οποιαδήποτε κινητοποίηση το φακέλωμα των διοργανωτών της διαδήλωσης μέσω του ορισμού του «υπεύθυνου διοργανωτή», ο οποίος θα πρέπει να δημοσιοποιεί στις αρχές τα στοιχεία ταυτότητας του, καθώς και την ημερομηνία, την ώρα, το δρομολόγιο και το περιεχόμενο της διαδήλωσης.

Τόσο η ίδια η δυνατότητα διεξαγωγής των κινητοποιήσεων όσο και ο χαρακτήρας της θα πρέπει να παίρνουν την άδεια των αρχών ενάντια στις οποίες στρέφεται αυτή η κινητοποίηση, με πρόβλεψη για τη βίαιη διάλυση τους είτε σε περίπτωση που κριθεί επικίνδυνη για την «δημόσια ασφάλεια» είτε με αιτιολόγηση της «διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής» και της άρνησης για το φακέλωμα των διοργανωτών της διαδήλωσης. Οι κινητοποιήσεις ταξικών σωματείων βάσης, πολιτικών συλλογικοτήτων, κοινωνικών πρωτοβουλιών που δεν συνεργάζονται με τους θεσμούς μπαίνουν στο στόχαστρο του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο απειλεί ευθέως την δυνατότητα μας ως εργαζόμενων, ανέργων, μαθητών και φοιτητών να κινητοποιούμαστε απέναντι στην επιβολή συνθηκών ακραίας εκμετάλλευσης και υποτίμησης της ζωής μας. Επιδιώκει να επιβάλει τη σιγή και το φόβο προκειμένου να συνεχίσει απρόσκοπτα την λεηλασία της κοινωνίας και της φύσης.

Από την συνεχιζόμενη επίθεση στις καταλήψεις, το πολύμηνο lock-out του Κάτω Πολυτεχνείου, τα βασανιστήρια και τις δολοφονικές επιθέσεις των κατασταλτικών σωμάτων και την αστυνομική κατοχή των Εξαρχείων, μέχρι το τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων, την απελευθέρωση των πλειστηριασμών, τα πογκρόμ ενάντια σε μετανάστες και πρόσφυγες ως την επίθεση στις τοπικές κοινωνίες που αντιστέκονται στη λεηλασία της φύσης, την υποβάθμιση της δημόσιας υγείας και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, το κράτος συνεχίζει να οξύνει την επίθεση του στην κοινωνική βάση. Το κοινωνικό και ταξικό κίνημα χτυπιέται προκειμένου να μην μπορέσει να αντεπιτεθεί η μεγάλη κοινωνική και ταξική πλειοψηφία που πλήττεται σφοδρά από τις συνθήκες που επιβάλλουν το κράτος και τα αφεντικά. Η ψήφιση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου για τις διαδηλώσεις, είναι μία κίνηση προληπτικού εκφοβισμού από την πλευρά του κράτους που σπεύδει να θωρακιστεί απέναντι στην οργή των καταπιεσμένων. Ένα εργαλείο για την ποινικοποίηση και την αντιμετώπιση των μελλοντικών ταξικών αντιστάσεων, με στόχο, εν τέλει, το οριστικό ξερίζωμα της ίδιας της κουλτούρας της αντίστασης που πηγάζει από τα κάτω ορθώνοντας αναχώματα ενάντια στην πολύπλευρη επίθεση του συστήματος. Από την πλευρά μας, θα συνεχίσουμε να βρισκόμαστε στο δρόμο με τους δικούς μας όρους και να αντιστεκόμαστε στην εκστρατεία διάχυσης του φόβου. Ο δρόμος ανήκει στους ανθρώπους της τάξης μας, σε όλους και όλες εμάς που βρισκόμαστε αντιμέτωποι/ες με τη φτώχεια, την εκμετάλλευση, την καταστολή σε όλους εκείνες και εκείνες που ασφυκτιούν από ένα καθεστώς που το μόνο που προσφέρει είναι περισσότερη εξαθλίωση. Να συναντηθούμε μαζικά και μαχητικά στο δρόμο του αγώνα, των κοινωνικών και ταξικών κινημάτων, εκεί όπου χτίζονται συνειδήσεις και ανθίζουν εξεγέρσεις, μέχρι να οικοδομήσουμε έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.

Καλούμε την ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου σε

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ

Πέμπτη 9 Ιουλίου 2020, Προπύλαια στις 19:00.

ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΟΤΑΝ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΠΛΗΜΜΥΡΙΖΟΥΝ ΜΕ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ, Ο ΦΟΒΟΣ ΑΛΛΑΖΕΙ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ

ΚΑΝΕΝΑ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΙ

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

No Pasaran!

Αναρχικό-Αντιεξουσιαστικό Στέκι «ΑΝΤΙΠΝΟΙΑ», Κατάληψη ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ 37, Κατάληψη Στέγης Προσφύγων/Μεταναστών ΝΟΤΑΡΑ 26, Squat for Refugees/Migrants SPIROU TRIKOUPI 17, TΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών), Αναρχική Φοιτητική Συνέλευση ΑΡΟΔΑΜΟΣ, Αντιφασιστική-Αντιεξουσιαστική συνέλευση Ν. Ιωνίας – Ηρακλείου, Σύντροφοι και Συντρόφισσες

ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΚΑΙ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΩΝ

Το επόμενο διάστημα αναμένεται να ψηφιστεί το νομοσχέδιο ελέγχου, περιορισμού και καταστολής των διαδηλώσεων που έφερε προς ψήφιση η κυβέρνηση. Τα άρθρα του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, μέσα σε άλλα, προβλέπουν:

Την έγκαιρη γνωστοποίηση οποιασδήποτε δημόσιας συνάθροισης ως προϋπόθεση πραγματοποίησής της. Οι μπάτσοι θα μπορούν να παρίστανται σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, να τις απαγορεύουν αλλά και να τις διαλύουν αν κρίνουν ότι προκύπτει “σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια” ή «αν απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής». Πιο συγκεκριμένα θα είναι στην κρίση των μπάτσων να αποφασίζουν το πότε μία διαδήλωση θα περιορίζεται ή θα ακολουθεί δρομολόγια με πιο μικρούς δρόμους κάτι που θα ισχύει ακόμα και στις συγκεντρώσεις αν αυτές έχουν παρόμοιο αντίκτυπο στην “κοινωνικοοικονομική ζωή”. Διάλυση μιας διαδήλωσης έχουμε είτε αυτή δεν έχει γνωστοποιηθεί ή δεν έχει οριστεί οργανωτής από τους συμμετέχοντες, είτε αυτή έχει κριθεί παράνομη, είτε αν κατά τη διάρκεια της υπάρχουν ακόμα και φθορές πλημμεληματικού χαρακτήρα.

Οι συγκεντρώσεις μπορούν να απαγορεύονται και να διαλύονται επίσης αν αντιτίθενται σε κάποια άλλη συγκέντρωση η οποία έχει νόμιμα καλεστεί (κάτι που αποτελεί μία φωτογραφική διάταξη του κράτους για να προστατεύει τους φασίστες καθώς εδώ και δεκαετίες στις περισσότερες απόπειρες τους να βρεθούν στο δρόμο συναντούσαν μαζικές αντιφασιστικές συγκεντρώσεις).

Σημασία έχει να αναφέρουμε το πώς το νομοσχέδιο προσδιορίζει το ρόλο του οργανωτή ο οποίος θα πρέπει να ακολουθεί τις υποδείξεις των μπάτσων παρέχοντας τη συνδρομή του για την τήρηση της τάξης και την ομαλή πραγματοποίηση της συνάθροισης ενώ υποχρέωση του θα είναι και να ενημερώνει τους συμμετέχοντες ότι δεν μπορούν να έχουν αντικείμενα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για άσκηση βίας και να ζητά την παρέμβαση των αρχών για να απομακρύνουν άτομα που φέρουν τέτοια αντικείμενα. Σε αντίθετη περίπτωση ο οργανωτής θα ευθύνεται και για την αποζημίωση όσων υπέστησαν βλάβη της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας και της ιδιοκτησίας από τους συμμετέχοντες στη συνάθροιση.

Τέλος, η συμμετοχή σε διαδήλωση που κρίθηκε παράνομη ή δεν πήρε άδεια διώκεται με ιδιώνυμο με ποινή ως 1 έτος ενώ πακέτο με το νομοσχέδιο, έρχεται και η σύσταση της Διεύθυνσης Πρόληψης της Βίας, υπηρεσία που θα υπάγεται στο υπουργείο προστασίας του πολίτη και η οποία θα συντονίζει κρατικούς μηχανισμούς για να δομηθεί “ένα ισχυρό δίκτυο συνεργασίας με στόχο την καταπολέμηση ποικίλων μορφών και εκφάνσεων της βίας, όπως η ριζοσπαστικοποίηση, ο βίαιος εξτρεμισμός, η ενδοοικογενειακή, έμφυλη και η ενδοσχολική βία”.

Οι καπιταλιστές φοβούνται και το κράτος παίρνει τα μέτρα του…

Η πανδημία επιτάχυνε αλλά και αποκάλυψε το βάθος της καπιταλιστικής κρίσης που δεν μπόρεσε ποτέ να ξεπεραστεί. Το παγκόσμιο ΑΕΠ υπολογίζεται από το ΔΝΤ ότι θα μειωθεί κατά 3% ενώ οι αντίστοιχοι αριθμοί για Η.Π.Α. και Ε.Ε. αυξάνονται στο 5,9% και 7,5% αντίστοιχα. Για την Ελλάδα η πρόβλεψη φτάνει το 10% ενώ το χρέος αναμένεται να φτάσει στο 200% του ΑΕΠ. Οι αριθμοί είναι χαρακτηριστικοί και για την έκταση της κρίσης αν αναλογιστεί κανείς ότι στην κρίση του 2009, που επηρέασε λιγότερες οικονομίες, η μείωση του παγκόσμιου ΑΕΠ ήταν της τάξης του 0,1%.

Είναι οι ίδιοι αριθμοί που μεταφράζονται με έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο για την παγκόσμια εργατική τάξη. Είναι οι περίπου 1.200.000 εγγεγραμμένοι άνεργοι στην Ελλάδα, είναι οι περισσότεροι από 40.000.000 άνεργοι στις ΗΠΑ, είναι η απότομη μετατόπιση μεγάλης μερίδας του παγκόσμιου πληθυσμού κάτω από τα όρια της φτώχειας για να συνοδέψει τους επίσης πολλούς που δεν κατάφεραν να φύγουν από αυτό το σημείο εδώ και πάνω από μία δεκαετία. Είναι η άγρια λεηλασία χωρών της περιφέρειας που έρχεται σαν επιστέγασμα της βαρβαρότητας των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων που ανοίγουν το δρόμο για καταλήστευση του πλούτου τους και την άγρια εκμετάλλευση της φτηνής εργατικής τους τάξης.

Είναι τα δισεκατομμύρια που δίνονται για αγορά πολεμικού εξοπλισμού, για ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών, για πληρωμή ενός χρέους που δεν γίνεται να ξεπληρωθεί αλλά και τα δισεκατομμύρια που γλιτώνουν οι εφοπλιστές και οι βιομήχανοι που δε φορολογούνται ή αγοράζουν ενέργεια σε ελάχιστο κόστος. Ταυτόχρονα είναι και τα εκατομμύρια για να αγοραστούν νέα χημικά και εξοπλισμός για τους μπάτσους ή ακόμα και ζαρντινιέρες και παγκάκια για το Δήμο της Αθήνας. Είναι οι ιδιωτικοποιήσεις που γίνονται με ταχύτατους ρυθμούς και η αύξηση του κόστους ζωής που συνεπάγονται. Είναι τα 500 ευρώ μισθός που παίρνουμε, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου καταλήγει στο νοίκι. Είναι η χωρίς προηγούμενο λεηλασία του φυσικού κόσμου, των βουνών και των θαλασσών που οικοπεδοποιούνται και αγοράζονται κοψοχρονιά από τους καπιταλιστές, οι οποίοι μπροστά στο κέρδος δε διστάζουν να αφήσουν πίσω τους κυριολεκτικά “καμμένη γη”. Είναι το ότι οι αστοί δεν μπορούν να πιάσουν τα επιθυμητά ποσοστά κέρδους και για να το πετύχουν αυτό δε θα διστάσουν όχι μόνο να φέρουν νέα μνημόνια έναντι του επικείμενου δανεισμού από το ταμείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. αλλά να μας οδηγήσουν σε συνθήκες μαζικής και σκληρής φτώχειας, απόλυτης κρατικής καταστολής και όξυνσης του κοινωνικού και ταξικού πολέμου στα μετόπισθεν για να συνοδεύσει τις νέες ιμπεριαλιστικές διαμάχες για τη μοιρασιά της πίτας, διαμάχες μέσα στις οποίες και η Ελλάδα επιχειρεί να παίξει έναν όλο και πιο ενεργό ρόλο με τη φιλοξενία ΝΑΤΟικών βάσεων, με τη στενή συνεργασία με το Ισραήλ που συνεχίζει να αιματοκυλά τους Παλαιστίνιους αλλά και με την αποστολή οπλισμού και δυνάμεων σε Λιβύη και Σαουδική Αραβία.

Είναι όλα τα παραπάνω που έρχεται να προστάτεψει το νέο νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις, και το οποίο δένει οργανικά με το μοτίβο των νόμων περιστολής του δικαιώματος στην απεργία, του φακελώματος των σωματείων, των αντιτρομοκρατικών νόμων, των εκκενώσεων των καταλήψεων, της αστυνομικής βίας στους δρόμους, του άγριου κυνηγητού στους μετανάστες στα σύνορα και στις πόλεις.

Το κράτος έχει συνέχεια αλλά και εμπειρία και φοβάται αυτό που μπορούμε να γίνουμε, αυτό που έγιναν για ολόκληρες βδομάδες οι προλετάριοι, οι αποκλεισμένοι, οι φτωχοδιάβολοι στις ΗΠΑ αυτό τον καιρό για να πάρουν τη σκυτάλη από τους εξεγερμένους της Λατινικής Αμερικής που κατά εκατομμύρια κατέβαιναν στο δρόμο πριν λίγους μήνες φωνάζοντας “Εμφύλιος πόλεμος”. Γιατί, παρά τα αφηγήματα περί τέλους της ιστορίας και καπιταλιστικού μονόδρομου, οι εξεγέρσεις της εποχής μας, συνεχίζουν να προκαλούν τρόμο στις άρχουσες τάξεις. Την ίδια στιγμή που για το παγκόσμιο προλεταριάτο παίζουν το ρόλο της αφύπνισης, πολύτιμης πείρας αλλά και του καλέσματος για την πολιτική του οργάνωση, το απαραίτητο στοιχείο που θα φέρει τις νικηφόρες επαναστάσεις του μέλλοντος.

Φοβούνται λοιπόν, και πολύ καλά κάνουν, την οργανωμένη και αποφασισμένη εργατική τάξη, τον οργανωμένο και αποφασισμένο λαό σε μια στιγμή που η κοινωνική πλειοψηφία σπρώχνεται στην ακραία φτώχεια και τους πολέμους και που οι καπιταλιστές είναι ανίκανοι να δώσουν ακόμα και στοιχειώδεις προτάσεις για το μέλλον της ανθρωπότητας και του πλανήτη.

Έτσι γίνεται από εμάς αντιληπτός αυτός ο νόμος ο οποίος έρχεται ως φυσική συνέχεια της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης αλλά και των σημερινών αλλά ρευστών ταξικών συσχετισμών. Σε αυτόν αλλά και σε όλους τους άλλους αγώνες της συγκεκριμένης περιόδου, είτε αφορούν την καταστολή και τα εργασιακά μας δικαιώματα, είτε αφορούν την υπεράσπιση της δημόσιας υγείας και παιδείας και την προστασία του φυσικού κόσμου, κάθε σωματείο, κάθε συνέλευση γειτονιάς, κάθε επαναστατική και εργατική συλλογικότητα και οργάνωση να βγει μπροστά, με σχέδιο, αποφασιστικότητα, μετωπική λογική και να σπάσει στην πράξη αυτό αλλά και κάθε άλλο νομοσχέδιο-αλυσίδα που μας έχει περαστεί.

ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ!

ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΚΗΡΥΧΘΕΙ!

Στηρίζουμε τις διαδηλώσεις ενάντια στο νομοσχέδιο περιορισμού των διαδηλώσεων:

– Αθήνα: Τρίτη 7 και Πέμπτη 9 Ιουλίου στις 19:00 στα Προπύλαια

– Θεσσαλονίκη: Πέμπτη 9 Ιουλίου 19:00 Άγαλμα του Βενιζέλου

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΙΩΝΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΟΧΘΗΣ

Στις 1 Ιουλίου ξεκινάει στο Ισραηλινό κοινοβούλιο (Κνέσετ) η διαβούλευση για την προσάρτηση της κοιλάδας του Ιορδάνη, που αποτελεί το 30% των υφιστάμενων παλαιστινιακών εδαφών, και των εδαφών της Δυτικής Όχθης στα οποία έχουν εγκατασταθεί ισραηλινοί εποικισμοί. Η κίνηση της προσάρτησης αποτελεί ένα ακόμη έγκλημα κατά του Παλαιστινιακού λαού, καθώς συνεχίζει και εμβαθύνει την κατοχή της Παλαιστίνης, με στόχο τον πλήρη αφανισμό της, ο οποίος αποτελεί διακαή πόθο του κράτους-δολοφόνο του Ισραήλ και του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ. Οι οποίοι μεθοδικά ενορχηστρώνουν μαζί με τους συμμάχους τους εδώ και δεκαετίας επιχειρήσεις εξόντωσης των Παλαιστίνιων, αφαιρώντας τους όλα τα δικαιώματα, αποκλείοντας τους από αγαθά πρώτης ανάγκης, φυλακίζοντάς τους, εκτοπίζοντας τους από τις πατρογονικές τους εστίες και δολοφονώντας τους.

Η βλέψη για προσάρτηση της Δυτικής Όχθης, έρχεται να εφαρμόσει στην πράξη το σχέδιο-πρόταση των ΗΠΑ που ο Τράμπ έδωσε στη δημοσιότητα, το Φλεβάρη του 2020. Δηλαδή το κακόφημο σχέδιο για την «ειρήνευση» στην Παλαιστίνη ή -όπως αρέσκεται να το αποκαλεί ο ίδιος- τη «Συμφωνία του Αιώνα». Το συγκεκριμένο σχέδιο δεν αποτελεί παρά τη θεσμοθέτηση των διαμορφωμένων εδαφικών συσχετισμών, που πέτυχαν οι σιωνιστές εφαρμόζοντας τακτικές εξόντωσης σε βάρος των Παλαιστίνιων. Η πρόταση αυτή αποτελεί ένα φιλοσιωνιστικό έκτρωμα που έρχεται σε συνέχεια της προηγούμενης κίνησης των ΗΠΑ, το Δεκέμβρη του 2017, με την αναγνώριση του συνόλου της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ και τη μεταφορά εκεί, της πρεσβείας των ΗΠΑ.

Προφανώς και πέραν από το Ισραήλ και τις ΗΠΑ συνένοχοι στην εξόντωση του Παλαιστινιακού Λαού είναι και τα κράτη σύμμαχοί τους, όπως είναι και το αστικό κράτος της Ελλάδας. Τα τελευταία χρόνια τόσο επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ όσο και σήμερα με ΝΔ, βλέπουμε πως οι σχέση με το κράτος-δολοφόνο εμβαθύνει όλο και περισσότερο και σε όλα τα επίπεδα στρατιωτικά, γεωπολιτικά, οικονομικά και πολιτισμικά. Γιατί η εξωτερική πολιτική του αστικού κράτους της Ελλάδας ποντάρει στον αμερικανοκίνητο άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, με σκοπό την αναβάθμιση του ρόλου του στην ευρύτερη περιοχή. Γι’ αυτό και οι συνεχείς συναντήσεις στελεχών της κυβέρνησης και του Μητσοτάκη με τον Νετανιάχου μέσα στο πλαίσιο της βαθιάς συνεργασίας. Γι’ αυτό και είναι σημαντικό το ανταγωνιστικό κίνημα στην Ελλάδα πέραν από τη στήριξη στον παλαιστινιακό λαό και τον ηρωικό αγώνα που δίνει εδώ και δεκαετίες, να εναντιώνεται σ’ αυτή την αιματοβαμμένη εξωτερική πολιτική που ασκεί το ελληνικό κράτος.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ, ΤΟ ΠΙΣΤΟ ΜΑΝΤΡΟΣΚΥΛΟ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΑΞΟΝΑ ΕΛΛΑΔΑΣ- ΚΥΠΡΟΥ- ΙΣΡΑΗΛ

ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
ΝΙΚΗ ΣΤΑ ΟΠΛΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 1 ΙΟΥΛΙΟΥ, 19:00, ΙΣΡΑΗΛΙΝΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ

Ταξική Αντεπίθεση(ομάδα αναρχικών και κομμουνιστών)

Κάλεσμα για την πανελλαδική κινητοποίηση στην ιστορική Νιάλα των Αγράφων, στις 4-5 Ιουλίου

«Αν του είχα κόψει τα φτερά θα ήταν δικό μου

Και δεν θα το είχε σκάσει

Αλλά έτσι, θα έπαυε πια να είναι πουλί.»

Απόσπασμα από το βασκικό τραγούδι TxoriaTxori που μιλάει σε εποχές σκληρής λογοκρισίας για την ελευθερία και που είναι συνυφασμένο με την Επαναστατική Αριστερά για την Ανεξαρτησία. Αφιερωμένο στα πουλιά που λεύθερα πρέπει να πετούν εκεί στις απάτητες βουνοκορφές.

Κάλεσμα για την πανελλαδική κινητοποίηση στην ιστορική Νιάλα των Αγράφων, στις 4-5 Ιουλίου.

Δεν έχει περάσει ούτε ένας χρόνος από τότε που με αφορμή τις κινητοποιήσεις στα Άγραφα κόντρα στην εγκατάσταση Αιολικών «Πάρκων» καλούσαμε στη σύζευξη των δύο κινημάτων της εποχής μας. Του Ταξικού με το Περιβαλλοντικό. Από τότε έχει μεσολαβήσει ένα αντί- Περιβαλλοντικό Νομοσχέδιο της Κυβέρνησης Μητσοτάκη που ξεπερνάει τις προσδοκίες και των ίδιων των μεγαλοκαρχαριών,υπονομεύονταςάμεσα το περιβάλλον, τις προστατευόμενες περιοχές Natura, το δασικό οικοσύστημα και παραδίδοντας άνευ όρων, ζωτικής σημασίας περιοχές, στα αδηφάγα σχέδια του Κεφαλαίου.

Έχει μεσολαβήσει επίσης η εγκατάσταση εκσκαφικών μηχανημάτων στην ιστορική κορυφή της Νιάλας, με τη συνοδεία ισχυρών δυνάμεων της αστυνομίας που πραγματοποίησαν μια άτυπη κατάληψη των παρθένων αυτών ορέων-στη γνώριμη υπηρεσία των αφεντικών τους. Σε αγαστή βέβαια, συνεργασία με τις δικαστικές αρχές που απεύθυναν έωλες καταγγελίες σε τοπικούς αγωνιστές κι εξαπέλυσαν διώξεις εναντίον 4 αγωνιστών που έμπρακτα αμφισβήτησαν το ξεπούλημα/ «δημοπρασία» των κοινοτικών λιβαδιών στις μεγαλοεταιρείες. Παράλληλα, στελέχη των εταιρειών αυτών δεν χάνουν την ευκαιρία να κάνουν λόγο για αγωγές για διαφυγόντα κέρδη εκατομμυρίων ευρώ.

Κοινή συνισταμένη όλων αυτών είναι ο εκφοβισμός εκείνων (των λίγων, είναι αλήθεια, δεδομένου του διακυβεύματος) που αγωνίζονται. Πάγια τακτική των ισχυρών. Την είδαμε πρόσφατα σε όλο της το μεγαλείο, στην περίπτωση της -επίσης- αγωνιστικά ιστορικής, Δραπετσώνας όπου ο γνωστός για τα έργα και το ποιόν του, Μελισσανίδης απειλεί με αντίστοιχες αγωγές τον Δήμαρχο Δραπετσώνας επειδή τόλμησε να διαμαρτυρηθεί για τη μόλυνση που έχει παρεισφρήσει εώς και τις πιο κρυφές γωνιές της τιμημένης αυτής γειτονιάς. Που έχει κατακάτσει στα πνευμόνια όλων όσοι ζουν στα μέρη αυτά.

Το έργο αυτό το έχουμε δει, στο αποκορύφωμά του, στους Καλούς Λιμένες στην Κρήτη με τον ηρωϊκό αγώνα που έδωσε κόντρα στην παντοκυριαρχία των Βαρδινογιάννηδων, ο κοινοτάρχης Δημήτρης Κουτσάκης κι είχε ως αποτέλεσμα αρχικά τον ξυλοδαρμό του από μπράβους της οικογένειας στα γραφεία της εταιρείας, κατόπιν την αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του και τελική τη δολοφονία του από πυροβολισμούς μπράβων. Το είδαμε εν πολλοίς στη Χαλκιδική όπου για χάρη του κολοσσού El Doradoκηρύχτηκε στρατιωτικός νόμος κι απαγγέλθηκαν κατηγορίες εώς και για τρομοκρατία.

Στην Γκιώνα επίσης, εκεί όπου δύο εκ των πιο ισχυρών βιομηχάνων της χώρας, οι Κυριακόπουλος και Βαρδινογιάνης, έχουν μετατρέψει σε σεληνιακό τοπίο τα ιστορικά αυτά βουνά και παράλληλα εχουν επιβάλει ένα αποικιοκρατικού τύπου καθεστώς. Φυσικό ήταν, όταν είδαν να δημιουργείται μια κίνηση αντίδρασης με ταξικά/περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά που αμφισβητούσε κάθετα την κυριαρχία τους, να προχωρήσουν σε ότι ακολούθησε. Συνεχείς εμπρηστικές επιθέσεις και πυροβολισμοί/βανδαλισμοί οικογενειακού τάφου, εναντίον ενός μέλους του κινήματος.

Είναι γεγονός, ότι η αστικοποίηση και η εγκατάλειψη της ελληνικής υπαίθρου σε συνδυασμό με την ήττα στον Εμφύλιο, έχουν μετατρέψει την ελληνική επαρχία σε προνομιακό πεδίο κερδοφορίας των ισχυρών με έντονο πια το αντιδραστικό/συντηρητικό στοιχείο. Σε μια εποχή όπου οι αντικειμενικές συνθήκες (κλιμακούμενη ανεργία και γενικευμένη φτωχοποίηση) είναι αυτές που θα ευνοούσαν ένα ριζοσπαστικό και επαναστατικό κίνημα, χρειάζεται απαραίτητα το αντάμωμα με τις υποκειμενικές συνθήκες. Η στιγμή που περνάμε είναι έμπλεη ιστορικότητας και μας καλεί στη ριζοσπαστικοποίηση των ζωών μας, στην αναζήτηση προταγματικού αγώνα πέρα από την ατραπό της δυστοπικής εργασιακής πραγματικότητας, στο ξεπέρασμα των αγκυλώσεων και συνηθειών/ευκολιών για ένα μετωπικό ταξικό αγώνα.

Ένα πεδίο λοιπόν, που ανοίγεται διάπλατα μπροστά μας είναι αυτό του περιβαλλοντικού αγώνα. Το περιβάλλον (περισσότερο από ποτέ, δοθέντους του ενεργειακού ζητήματος) είναι για το κεφάλαιο, ζωογόνος πηγή. Δεν θα σταματήσουν αν δεν αντλήσουν τον τελευταίο πλουτοπαραγωγικό πόρο. Εκεί πρέπει να είμαστε εμείς. Τόσο για να εμποδίσουμε τα σχέδια του κεφαλαίου όσο και για να μην αφήσουμε να υποθηκευθεί το μέλλον των επόμενων γενεών. Το περιβάλλον πρωτίστως είναιγια τον λαό, ως εκ τούτου, κάθε περιβαλλοντικός αγώνας εκκινεί από ταξική αφετηρία.

Επιπλέον, το περιβάλλον, έχει μια δικιά του αυθύπαρκτη οντολογική ταυτότητα και λειτουργεία με θαυμαστή ισορροπία και αλληλεπίδραση που καθιστά αμήχανο και τον πιο καλοσχεδιασμένο αλγόριθμο και που δεν μπορούμε να την αντιληφθούμε με αμιγώς ανθρωποκεντρική προσέγγιση.

Τα Άγραφα έχουν αυτή τη στιγμή μια σημειολογική χροιά. Όχι μόνο ως η τελευταία παρθένα ορεινή περιοχή της Ευρώπης αλλά κι ως το μέρος που συγκλίνουν οι όλο και αυξανόμενοι τοπικοί αγώνες (π.χ το κίνημα για τους Υδρογονάνθρακες στην Ήπειρο, ο όμορφος αγώνας της κοινότητας των Σταγιατών έξω από τον Βόλο όπου βρίσκουν απέναντί τους έναν ακόμα άνθρωπο της νύχτας, τον Μπέο, ο νικηφόρος αγώνας των κατοίκων της Τήνου που έδιωξαν σε πρώτη φάση τα αιολικά «πάρκα» από το νησί τους).

Τα Άγραφα πρέπει να παραμείνουν απάτητα τόσο για τις επόμενες γενιές που δικαιούνται να πηγαίνουν σε βουνοκορφές λεύθερες κι όχι περιφραγμένες βιομηχανικές ζώνες, όσο και για τους υπόλοιπους αγώνες εν εξελίξει.

Αν χρειαστεί να μουγγρίσουν όπως περήφανα τραγουδούσαν οι αντάρτες του ΕΑΜ ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ ας το κάνουν, αρκεί να μείνουν ελεύθερα βουνά, για ελεύθερους ανθρώπους.

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗΣ, ΧΑΥΤΕΙΑ, 23 IOYNIOY, 19:00

Σε συνθήκες οξυμμένης κρίσης του παγκόσμιου καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος, με αφορμή την πανδημία του COVID-19 και την υγειονομική κρίση που ξέσπασε σε όλο τον κόσμο, η εργατική τάξη και ο λαός καλούνται για άλλη μια φορά να πληρώσουν τα «σπασμένα». Όπως κι όταν ξεκίνησε η κοινωνική λεηλασία με την εφαρμογή των μνημονίων, φέρνοντας ένα νέο εργασιακό μεσαίωνα, γκρεμίζοντας κατακτήσεις ολόκληρων αιώνων και τσακίζοντας τα υπολείμματα του κράτους πρόνοιας, έτσι και τώρα, οι ιμπεριαλιστές, η ντόπια ολιγαρχία και οι συστημικές δυνάμεις φορτώνουν τις συνέπειες της κρίσης στον εργαζόμενο λαό.

Η επιτάχυνση της επιδρομής της τεχνολογίας, της ρομποτικής, της «4ης Βιομηχανικής Επανάστασης» στην παραγωγή και σε κάθε τομέα της οικονομίας επιδεινώνει τις θέσεις των εργαζομένων. Η αυτοματοποίηση εκτοπίζει το εργατικό δυναμικό, εντείνεται η επιτήρηση και το φακέλωμα στους χώρους εργασίας, επεκτείνονται το ηλεκτρονικό εμπόριο, η τηλεργασία και η ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις, ενισχύοντας την εργοδοτική αυθαιρεσία. Διότι στον καπιταλιστικό κόσμο η τεχνολογία, αντί να ικανοποιεί τις κοινωνικές ανάγκες, αντί να χρησιμοποιείται για την μείωση του χρόνου εργασίας, αυξάνοντας τον ελεύθερο χρόνο για τον άνθρωπο, γίνεται εργαλείο στα χέρια των καπιτα-ληστών για την καταλήστευση των εργαζομένων.

Στην Ελλάδα το ποσοστό της ανεργίας θα ξεπεράσει το 20%, η «κανονικότητα» της ανεργίας θα πάρει την θέση του καθεστώτος αναστολής των συμβάσεων εργασιών, καθώς, ο εργοδότης είναι ελεύθερος να απολύει, μετά από 45 μέρες επαναφοράς όσων είχαν τεθεί σε αναστολή συμβάσεων εργασίας. Η «κανονικότητα» της φτώχειας, της απειλής της απόλυσης και της εργασιακής ανασφάλειας θα πάρει την θέση των επιδομάτων της ανεργίας και των πενιχρών αποζημιώσεων ειδικού σκοπού. Η «κανονικότητα» των καθημερινών εργατικών δολοφονιών θα γίνει ο μοχλός για την επανεκκίνηση της οικονομίας και την κερδοφορία του κεφαλαίου, όπως απέδειξε ο θάνατος από κορονοϊό του 52χρονου εργάτη στις 4 Απριλίου σε εργοστάσιο στη Σίνδο Θεσσαλονίκης, όπου δεν είχαν ληφθεί τα κατάλληλα μέτρα προστασίας της υγείας των εργαζομένων. Η πανδημία του COVID-19 αποτέλεσε ευκαιρία για την εργοδοσία να εντείνει την επίθεση σε βάρος των εργαζομένων. Επεκτάθηκαν τα ελαστικά ωράρια, καθώς μέχρι τις 16 Ιουνίου είχε ανασταλεί η υποχρέωση του εργοδότη να γνωστοποιεί στο σύστημα Εργάνη τις υπερωρίες και την αλλαγή του ωραρίου.

Επιδοτείται η ανεργία και γενικεύεται η εκ περιτροπής απασχόληση, καθώς με το πρόγραμμα ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ η εργοδοτική αυθαιρεσία με την κρατική στήριξη γίνεται ο κανόνας, διαλύοντας κάθε συλλογική ρύθμιση για τους εργαζομένους. Αυξάνεται η εκμετάλλευση των εργαζομένων, λόγω της εντατικοποίησης της εργασίας (π.χ. υπηρεσίες courier, ηλεκτρονικού εμπορίου, supermarket). Δεν είναι τυχαίο ότι έχουν υπάρξει καταγγελίες για παντελή έλλειψη μέσων προστασίας κανόνων υγιεινής, για επιχειρήσεις, οι οποίες, ενώ έθεταν σε αναστολή τους εργαζομένους, τους καλούσαν να εργαστούν, για επέκταση της αδήλωτης εργασίας, μέχρι και για παρακράτηση της αποζημίωσης ειδικού σκοπού από την εργοδοσία. Επιπλέον, οι εργαζόμενοι στον τουρισμό βρίσκονται ξεκρέμαστοι, καθώς, ενώ η κυβέρνηση δίνει γη και ύδωρ στο κεφάλαιο (βλ μείωση φόρων, διευκολύνσεις σε δάνεια) και ειδικότερα στο τουριστικό, κανένα ουσιαστικό μέτρο δεν έχει ληφθεί για τους εργαζομένους του κλάδου. Η εργοδοσία θα έχει τη δυνατότητα να θέσει σε αναστολή μέχρι και το 100 %(!) των εργαζομένων για όσα ξενοδοχεία ανοίξουν, ενώ τα πενιχρά επιδόματα θα οδηγήσουν σε περαιτέρω φτωχοποίηση. Ακόμα όμως, κι όσες επιχειρήσεις του τουριστικού κλάδου λειτουργήσουν θα ανοίξουν με κάθε κόστος για την υγεία των εργαζομένων, δίχως την ουσιαστική τήρηση υγειονομικών πρωτοκόλλων, διότι, για να έρθουν μαζικά οι τουρίστες στην χώρα για την «σωτηρία» της οικονομίας, οι εργαζόμενοι θα θυσιαστούν στο βωμό της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Ιδιαίτερα, για την παρασιτική και την βαθειά εξαρτημένη από τα ιμπεριαλιστικά αφεντικά (ΗΠΑ, ΕΕ) ελληνική οικονομία, η οποία στηρίζεται στον τουρισμό, η πανδημία του COVID-19 σε συνδυασμό με την παντελή αδιαφορία του αστικού κράτους θα στείλει στον καιάδα εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στον τουρισμό. Την ίδια στιγμή, λοιπόν, που η κυβέρνηση και όλες οι αστικές δυνάμεις μιλούν για την «επανεκκίνηση της οικονομίας», υπακούοντας πιστά στις εντολές του ΣΕΒ και στις ντερεκτίβες της ευρωσυμμορίας, ο κόσμος της εργασίας, ενώ, το χρονικό διάστημα της έκρηξης της πανδημίας, έσωζε την κοινωνία, τώρα καλείται για άλλη μία φορά να φορτωθεί τις συνέπειες της κρίσης. Διότι είναι οι γιατροί, οι νοσηλευτές και όλοι οι εργαζόμενοι της δημόσιας υγείας, οι εργάτες και οι εργαζόμενοι στα εργοστάσια, στα super markets, στις εταιρείες ταχυμεταφορών, οι οποίοι κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, μπαίνουν στην πρώτη την γραμμή και θυσιάζονται για τη σωτηρία της κοινωνίας από την πανδημία. Διότι, σε αυτές τις στιγμές της υγειονομικής καταστροφής και της κοινωνικής λεηλασίας, οι εργαζόμενοι, η πρωτοπόρα δύναμη αυτής της κοινωνίας, οι λαοί και οι απόκληροι, αποδεικνύουν ότι είναι οι αυτοί, οι οποίοι μπορούν να δείξουν το δρόμο για τη σωτηρία του λαού και την κοινωνική απελευθέρωση.

Η ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, μακριά από τον αστικοποιημένο συνδικαλισμό των ΓΣΣΕ-ΑΔΕΔΥ, είναι ο μόνος δρόμος απόκρουσης της επίθεσης. Για να θέσουμε τους όρους της από τα κάτω οργάνωσης των εργαζομένων, συγκροτώντας το μέτωπο της εργατικής τάξης, του λαού και της νεολαίας, που θα σταθεί ανάχωμα στο νέο γύρο της επικείμενης κοινωνικής λεηλασίας.

Για να στήσουμε εστίες αντίστασης απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία και το κράτος έκτακτης ανάγκης, που καταστέλλει τον λαό, χτυπώντας τις συλλογικές ελευθερίες, το δικαίωμα στη διαδήλωση και στην απεργία. Για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, αυξήσεις στους μισθούς, μέτρα προστασίας της υγείας των εργαζομένων, ουσιαστική στήριξη των εργαζομένων του τουρισμού. Για ένα δημόσιο σύστημα υγείας, ικανό να σώζει το λαό. Για παιδεία, δίχως ταξικούς φραγμούς. Για μην περάσει κανένα λαϊκό σπίτι στα χέρια των αρπακτικών του κεφαλαίου. Γιατί η οργάνωση της ταξικής αντεπίθεσης των εργαζομένων θα στείλει σινιάλο μαχητικής διεκδίκησης, φέρνοντας τη νίκη της εργατικής τάξης και ανοίγοντας τον δρόμο για την κοινωνική απελευθέρωση!

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ: ΧΑΥΤΕΙΑ, 19:00, 23 IOYNIOY

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

Ενημέρωση από τις τελευταίες δράσεις της Δομής Ταξικής Αλληλεγγύης της Ταξικής Αντεπίθεσης

Την Τρίτη 16 Ιουνίου, στο πλαίσιο της Δομής Ταξικής Αλληλεγγύης με την πολύτιμη συνεισφορά συντρόφων και συντροφισσών αλλά και κόσμου από την γειτονιά, συλλέξαμε τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης και τα παραδώσαμε στην Κατάληψη Στέγης Προσφύγων/Μεταναστών Νοταρά 26 και σε οικογένειες μεταναστών στο κέντρο της Αθήνας.

Η Δομή Ταξικής Αλληλεγγύης λειτουργεί κάθε Τρίτη, 18:00 – 20:00, στον πολιτικό χώρο της Ταξικής Αντεπίθεσης στα Εξάρχεια, Αραχώβης 42.

Την Τρίτη 23 Ιουνίου ωστόσο, η λειτουργία αυτή αναβάλλεται, καθώς προκρίνουμε τη στήριξη της εργατικής διαδήλωσης που καλείται την ίδια μέρα, ώρα 19:00 στα Χαυτεία.

Η Δομή Ταξικής Αλληλεγγύης θα συνεχίσει κανονικά τη λειτουργία της την Τρίτη 30 Ιουνίου, με συλλογή τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης 18:00-20:00, καθώς και προβολή ντοκιμαντέρ 20:00-22:00.

Όλοι-ες στην εργατική διαδήλωση, 19/06, στις 19:00 στα Χαυτεία!

Η κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη θα νικήσει!

Ταξική Αντεπίθεση (ομάδα αναρχικών και κομμουνιστών)

Δομή Ταξικής Αλληλεγγύης

Αναβολή της Δομής Ταξικής Αλληλεγγύης στις 23/06 λόγω της εργατικής διαδήλωσης

Η Δομή Ταξικής Αλληλεγγύης θα συνεχίσει κανονικά τη λειτουργία της την Τρίτη 30 Ιουνίου, με συλλογή τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης, καθώς και προβολή ταινίας.

Όλοι-ες στην εργατική διαδήλωση, 19/06, στις 19:00 στα Χαυτεία!

Η κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη θα νικήσει!

Ταξική Αντεπίθεση (ομάδα αναρχικών και κομμουνιστών)

Δομή Ταξικής Αλληλεγγύης

Κάλεσμα στήριξης της διαδήλωσης για τους αόρατους αυτού του κόσμου, Πέμπτη 18 Ιουνιου, 18:30, Μοναστηράκι

Η στέρηση της Ελευθερίας ως στέρηση της Ζωής

Η συνεχιζόμενη πανδημία αναδεικνύει για άλλη μια φορά τις βαθιές ταξικές ανισότητες από τις οποίες διέπεται η κοινωνία μας, τη βαρβαρότητα που χαρακτηρίζει τον πυρήνα του καπιταλιστικού συστήματος. Μπροστά στην πανδημία, σημείο έκρηξης της καπιταλιστικής κρίσης, παρά τις εξαγγελίες των κυβερνητικών εκπροσώπων του κεφαλαίου, δεν είμαστε ούτε θα μπορούσαμε να είμαστε όλοι μαζί, ούτε όλοι ίσοι. Οι πολιτικές λιτότητας που εφαρμόστηκαν την τελευταία δεκαετία διέλυσαν το δημόσιο σύστημα υγείας, στερόντας από τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα την πρόσβαση σε στοιχειώδη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ταυτόχρονα, η ανάγκη του κεφαλαίου να αντέξει άλλον ένα γύρο οικονομικής κρίσης οδηγεί σε επιπλέον εντατικοποίηση της εργασίας. Οι εργαζόμενοι καλούνται να δουλεύουν όχι μόνο περισσότερο για λιγότερα λεφτά, αλλά και με ελάχιστα έως μηδαμινά μέτρα υγειονομικής πρόληψης, απολύτως εκτεθειμένοι στον ιό. Ο θάνατος από κορονοϊό του 52χρονου εργάτη στις 4 Απριλίου σε εργοστάσιο στη Σίνδο Θεσσαλονίκης δεν ήταν ένα μεμονωμένο γεγονός, αλλά αποτέλεσμα της πολιτικής διαχείρισης της πανδημίας που επέλεξε η κυβέρνηση, όπως και πολλές άλλες κυβερνήσεις διεθνώς.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι έγκλειστοι και οι έγκλειστες αποτέλεσαν και αποτελούν το πλέον απροστάτευτο απέναντι στον κορονοϊό κομμάτι της κοινωνίας. Η συστηματική περιστολή των δικαιωμάτων τους τούς στέρησε τα πλέον στοιχειώδη μέτρα αυτοπροστασίας και προσωπικής υγιεινής. Αντιμετωπιζόμενοι σαν περισσευούμενος πληθυσμός από το αστικό κράτος, αφέθηκαν σε κέντρα κράτησης μεταναστών και φυλακές, χωρίς την παραμικρή πρόνοια και υγειονομική προστασία. Δεν πρόκειται βέβαια για κάτι καινούριο. Εδώ και χρόνια, οι αόρατοι αυτής της κοινωνίας αργοπεθαίνουν στα κολαστήρια της αστικής δημοκρατίας, βαφτισμένα άλλοτε “σωφρονιστικά ιδρύματα” και άλλοτε “hot-spot”. Ειδικά όμως κατά τη διάρκεια μιας παγκόσμιας πανδημίας, η απάνθρωπη μεταχείριση μεταναστών και φυλακισμένων αναδεικνύεται ως δολοφονική πολιτική. Δεν πρόκειται για μεταφορά. Ο θάνατος της Αζιζέλ Ντενίρογλου στις φυλακές Θήβας το αποδεικνύει με τον πιο ηχηρό τρόπο. Η Αζιζέλ Ντενίρογλου είχε συμπτώματα κορονοϊού και δεν εξετάστηκε καν. Το μόνο μέτρο που είχε πάρει η κυβέρνηση άλλωστε ήταν να απαγορεύσει τα επισκεπτήρια και την παράληψη ειδών όπως τρόφιμα και ρούχα, γνωρίζοντας πολύ καλά οι ζωές των κρατουμένων κινδυνεύουν καθημερινά από τον κορονοϊό, καθώς βρίσκονται στοιβαγμένοι και στοιβαγμένες σε άθλιες συνθήκες, απουσία οποιασδήποτε υγειονομικής μέριμνας. Και σα να μην έφτανε που η κυβέρνηση και ειδικά οι αρμόδιοι υπουργοί έχουν την απόλυτη ευθύνη για το θάνατο της Αζιζέλ Ντενίρογλου, η εξέγερση των συγκρατουμένων της που διεκδίκησαν όχι απλά καλύτερες συνθήκες, αλλά στην πραγματικότητα το αυτονόητο δικαίωμα στη ζωή, αντιμετωπίστηκε με την πλέον ακραία βία, με μια δολοφονική επίθεση των ΜΑΤ που χτυπούσαν με μανία τις κρατούμενες στα κεφάλια.

Σε καμία περίπτωση ο θάνατος αυτός δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό. Πληθώρα παραδειγμάτων επιβεβαιώνουν τα όσα λέμε. Σε σειρά από κέντρα κράτησης μεταναστών, με χαρακτηριστικές περιπτώσεις αυτά στην Μαλακάσα, τη Ριτσώνα και το Κρανίδι, εντοπίστηκαν κρούσματα κορονοϊού. Ελάχιστα έως μηδαμινά ήταν όμως τα μέτρα προστασίας και περίθαλψης των έγκλειστων μεταναστών. Αντίθετα, επιβλήθηκαν καραντίνες με απόλυτα κατασταλτικό χαρακτήρα που κάθε άλλο παρά στην κατεύθυνση της υγειονομικής μέριμνας για τους κρατούμενους δε λειτούργησαν. Τους απαγορεύτηκε μάλιστα να παραλαμβάνουν είδη πρώτης ανάγκης από το εξωτερικό των δομών, με την πρόφαση ότι αυτά μπορεί να μετέφεραν τον ιό, λες και ο καθαρισμός των ειδών δεν ήταν δυνατός, ή λες και μέσα στα κέντρα κράτησης δεν κινδύνευαν να κολλήσουν. Σα να μην έφτανε αυτό, οι έγκλειστοι μετανάστες λοιδωρήθηκαν στα μέσα ενημέρωσης ως ανεύθυνοι και επικίνδυνοι φορείς του ιού, θυμίζοντάς μας το ζόφο της διαπόμπευσης των οροθετικών σεξεργατριών το 2012.

Το σύστημα εγκλεισμού στον καπιταλισμό δεν αποτελεί απλά μια μορφή τιμωρίας ή καταστολής. Είναι κομμάτι της αστικής δικαιοσύνης και ως εκ τούτου πρόκειται για μια μορφή ταξικής βίας. Ο εγκλεισμός δεν είναι τόσο διαχείριση της παραβατικότητας, όσο διαχείριση πληθυσμών, κοινωνικών ομάδων που εν πολλοίς εγκληματοποιούνται από την ίδια την κοινωνική συνθήκη της ταξικής εκμετάλλευσης. Για τους μετανάστες και τις μετανάστριες, η εγκληματοποίηση αυτή αποτελεί γεγονός εκ των ουκ άνευ, καθώς εξαρχής αντιμετωπίζονται ως μη πολίτες, είτε λόγω της έλλειψης χαρτιών είτε λόγω του κυρίαρχου θεσμικού ρατσισμού. Ο εγκλεισμός έρχεται να επιτείνει την υποτίμηση, επιβάλλοντας ένα καθεστώς εξαίρεσης διαρκείας. Αν ο συστηματικός αποκλεισμός της εργατικής τάξης από το σύστημα υγείας παραμένει τουλάχιστον θέμα συζήτησης στο δημόσιο διάλογο, δεν ισχύει το ίδιο για τους φυλακισμένους και τους κρατούμενους. Δεν αποτελεί καν ζήτημα το γεγονός ότι, παρά τους χιλιάδες νεκρούς παγκοσμίως από το νέο ιό, οι έγκλειστοι δεν έχουν καν πρόσβαση σε μάσκες και αντισηπτικά. Το κράτος δεν βλέπει αυτούς τους ανθρώπους, δεν τους αντιμετωπίζει ως πολίτες και άρα τους αντιμετωπίζει ως κάτι λιγότερο από ανθρώπους.

Θα ήταν όμως λάθος να θεωρήσουμε ότι τα παραπάνω ζητήματα αφορούν μόνο κάποιους Άλλους που βιώνουν τον εγκλεισμό, ή ότι η ενασχόληση με αυτά είναι απλά θέμα ανθρωπισμού. Ιστορικά σε περιόδους κρίσης, η κατάσταση εξαίρεσης έχει την τάση να επεκτείνεται, να διευρύνεται στο σημείο να περιλαμβάνει όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας. Η υποτίμηση της εργασίας, η εντατικοποίησή της, η συστηματική περιστολή των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης και του λαού που βιώσαμε τα τελευταία χρόνια, καθώς και αυτή που έρχεται με αφορμή τη νέα κρίση, αποτελεί την πιο χαρακτηριστική εκδοχή αυτού του φαινομένου. Αν μη τι άλλο, τα κατασταλτικά μέτρα περιορισμού της κυκλοφορίας που επιβλήθηκαν για την αντιμετώπιση της πανδημίας, ενώ την ίδια στιγμή δεν ενισχύθηκε καθόλου η δημόσια υγεία ούτε λήφθηκαν ιδιαίτερα μέτρα για την προστασία των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, αναδεικνύουν ότι ο περιορισμός της ελευθερίας σε καιρούς κρίσης, είναι δομικό κομμάτι της λειτουργίας του αστικού κράτους.

Με λίγα λόγια, το αστικό κράτος, ως κόμμα του κεφαλαίου, είναι απολύτως διατεθειμένο να θυσιάσει τόσο την ελευθερία όσο και την ίδια τη ζωή των φτωχών, στο βωμό της κερδοφορίας. Αυτό ισχύει για ολόκληρη την εργατική τάξη και το λαό, αλλά ιδιαίτερα για τους “αόρατους αυτού του κόσμου”, τους ανθρώπους που βρίσκονται έγκλειστοι σε φυλακές και κέντρα κράτησης μεταναστών.

Με βάση τα παραπάνω, οφείλουμε να αντιληφθούμε την αλληλεγγύη στους έγκλειστους και τις έγκλειστες ως αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα για την ανασυγκρότηση και την αντεπίθεση της τάξης μας. Να σταθούμε στο πλάι των κολασμένων της γης, των αόρατων αυτού του κόσμου, να παλέψουμε ενάντια στην υποτίμηση των ζωών μας και τον περιορισμό της ελευθερίας μας.

Αλληλεγγύη σε φυλακισμένους/-ες και μετανάστες/ριες

Δημόσια δωρεάν υγεία για όλους και όλες

Αποσυμφόρηση των φυλακών – Ανθρώπινες συνθήκες κράτησης

Κατάργηση των στρατόπεδων συγκέντρωσης μεταναστών

Η κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη θα νικήσει!

Στηρίζουμε τη διαδήλωση αλληλεγγύης στους κολασμένους αυτού του κόσμου

Πέμπτη 18 Ιουνίου, Μοναστηράκι, 18:30

Ταξική Αντεπίθεση (ομάδα αναρχικών και κομμουνιστών)

Ταξική Αντεπίθεση: Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΕΙ ΣΕ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ!

Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΕΙ ΣΕ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ!

Ο ΜΟΝΟΣ ΟΡΑΤΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ!

Σε συνθήκες οξυμμένης κρίσης του παγκόσμιου καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος, με αφορμή την πανδημία του COVID-19 και την υγειονομική κρίση που ξέσπασε σε όλο τον κόσμο, ο ταξικός συμβολισμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς είναι πιο επίκαιρος από ποτέ. Όσο κι αν πασχίζουν το αστικό πολιτικό προσωπικό, τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, οι γραφειοκράτες συνδικαλιστές και η ολιγαρχία του πλούτου να την υποβιβάσουν σε μία απλή επετειακή ημέρα μνήμης, θα συμβολίζει τους μαχητικούς ταξικούς αγώνες της εργατικής τάξης σε όλο τον κόσμο.

Η πανδημία του COVID-19 ανέδειξε ότι όσο υπάρχει καπιταλισμός τα κέρδη της άρχουσας τάξης θα βρίσκονται πιο ψηλά από τις ανθρώπινες ζωές. Η πανδημία, αφήνοντας πίσω της εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς σε όλο τον κόσμο, αποκάλυψε τις δομικές ανεπάρκειες των συστημάτων υγείας, καθώς στις ιμπεριαλιστικές και καπιταλιστικές χώρες η υγεία, αντί να θεωρείται ένα αναγκαίο κοινωνικό αγαθό, θυσιάζεται στο βωμό του κέρδους. Στην Ελλάδα σύσσωμος ο αστικός πολιτικός κόσμος γνωρίζει ότι είναι ο μόνος υπεύθυνος για την διάλυση του συστήματος υγείας, καθώς όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις διέλυσαν το σύστημα υγείας, δίνοντας λεφτά για το ληστρικό χρέος και τους πολεμοκάπηλους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ. Για το λόγο αυτό, με την αγαστή συνεργασία των καναλαρχών επενδύουν στην ατομική ευθύνη, προσπαθώντας να πείσουν την κοινωνία ότι εκείνη θα είναι υπεύθυνη σε περίπτωση μίας υγειονομικής καταστροφής.

Με αφορμή την πανδημία του COVID-19, εντείνονται οι αντιθέσεις μεταξύ των ιμπεριαλιστών, βαθαίνει η κρίση της παγκόσμιας οικονομίας, η οποία νοσεί και σαπίζει, οξύνονται οι δομικές αντιφάσεις του συστήματος (φούσκα χρέους, ανταγωνισμοί, παγκόσμια αστάθειακτλ), περιστέλλονται δημοκρατικά δικαιώματα, προβάλλονται ανακοινώσεις πολεμικού χαρακτήρα με τις σειρήνες του πολέμου να ηχούν ξανά. Γίνεται λόγος για τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση μετά τη Μεγάλη Ύφεση και το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Ήδη ο ΟΗΕ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για επισιτιστικές κρίσεις, ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας κάνει λόγο για αύξηση του αριθμού των ανέργων σε διακόσια εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο με την επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας (τηλεργασία, εκ περιτροπής εργασία, mini jobs κτλ) να είναι η νέα κανονικότητα, που επηρεάζει δραματικά τις θέσεις εκατομμυρίων εργαζόμενων.

Η ευρωσυμμορία των αρπακτικών του κεφαλαίου ετοιμάζει νέα μνημόνια για τους λαούς της Ευρώπης, διαιωνίζοντας τον φαύλο κύκλο του χρέους, της κοινωνικής λεηλασίας και της ισοπέδωσης των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων. Στην Ελλάδα πάνω από 40.000 εργαζόμενοι έχουν απολυθεί, ενώ άμεσα αναμένεται να αρθεί κάθε φραγμός για την προστασία της πρώτης κατοικίας, ανοίγοντας την όρεξη των τραπεζών. Επιπλέον, την ίδια στιγμή που το κράτος ισχυρίζεται υποκριτικά ότι έχει επιβάλει την απαγόρευση της κυκλοφορίας για την προστασία της δημόσιας υγείας, στοιβάζει τους πρόσφυγες και τους μετανάστες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τους φαντάρους στα στρατόπεδα, τους φυλακισμένους στα μπουντρούμια της αστικής “δημοκρατίας”, τους εργάτες στα εργοστάσια, δημιουργώντας υγειονομικές βόμβες. Φαίνεται, λοιπόν ήδη ότι, αν δεν ξεκινήσει η αντεπίθεση του εργατικού και λαϊκού κινήματος, η βαρβαρότητα του συστήματος, ο εργασιακός μεσαίωνας και το αιματοκύλισμα των λαών θα είναι η επόμενη ημέρα για την οποία μας προετοιμάζουν.

Σε κάθε ήπειρο, σε κάθε χώρα, σε κάθε γωνιά του πλανήτη συγκρούονται δύο κόσμοι. Από τη μία, ο κόσμος του κεφαλαίου, της αστικής τάξης, των μονοπωλίων, των πολυεθνικών και των ιμπεριαλιστών, που θα επιδιώξει για άλλη μία φορά να βγει κερδισμένος από την κρίση, πατώντας πάνω στα πτώματα των απόκληρων και φορτώνοντας τα βάρη στον εργαζόμενο λαό. Από την άλλη, ο κόσμος της εργασίας, των από τα κάτω, των ανέργων, ο οποίος, ενώ βρίσκεται στο στόχαστρο της σταυροφορίας του κεφαλαίου, έχει μπει στην πρώτη την γραμμή για την διάσωση της κοινωνίας. Γιατί είναι οι εργαζόμενοι της δημόσιας υγείας, που, ενώ άλλοτε τους χλεύαζαν και άλλοτε έστελναν τα ΜΑΤ να τους καταστείλουν, καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες για την περίθαλψη του λαού. Γιατί είναι οι εργαζόμενοι στα super markets, οι ντελιβαράδες, οι εργάτες στα εργοστάσια, οι οποίοι κρατάνε όρθια την κοινωνία. Γιατί είναι ο κόσμος της εργασίας, ο οποίος όχι απλά παράγει τον πλούτο, αλλά με την καθημερινή ανθρώπινη εργασία και την λαϊκή αλληλεγγύη αναδεικνύεται ως σωτήρας αυτού του κόσμου.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες και τηρώντας τα απαραίτητα μέτρα υγιεινής (ατομικά μέσα προστασίας, αποστάσεις), δηλώνουμε ότι η Εργατική Πρωτομαγιά, οι αγωνιστικές κατακτήσεις τους λαού και της νεολαίας δεν θα μπουν σε καραντίνα! Δεν θα πληρώσουμε εμείς πάλι αυτή την κρίση. Για να αποτελέσει η φετινή Πρωτομαγιά ορόσημο για την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και την έναρξη νέων νικηφόρων αγώνων, έτσι ώστε να αποτραπεί η επίθεση που έρχεται. Ήδη οι κινητοποιήσεις των κρατουμένων, των εκπαιδευτικών, νεολαίων, εργατών και εργαζομένων δείχνουν τον δρόμο, για να οργανώσουμε την ταξική αντεπίθεση. Για να μετατρέψουμε την κρίση του συστήματος σε χρεωκοπία των αντιλαϊκών πολιτικών της ΕΕ, του κεφαλαίου και του πολιτικού τους προσωπικού. Για να ληφθούν τώρα όλα τα αναγκαία μέτρα για την ενίσχυση του συστήματος υγείας και την προστασία του κόσμου της εργασίας. Για να τσακιστεί ο χρεωκοπημένος κόσμος και να ανατείλει ο νέος, ανοίγοντας τον δρόμο για την κοινωνική απελευθέρωση. Γιατί το δίλημμα τίθεται ξανά: ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ Ή ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ.

Στηρίζουμε τη συγκέντρωση των ταξικών σωματείων, 10:30 στα Χαυτεία. Συμμετέχουμε στο μπλοκ του No Pasaran.

ΕΞΩ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ

ΛΕΦΤΑ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ – ΤΩΡΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ

ΜΟΝΟ Ο ΛΑΟΣ ΣΩΖΕΙ ΤΟΝ ΛΑΟ

Ταξική Αντεπίθεση (ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

No Pasaran | 1η Μάη ενάντια στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για έναν κόσμο χωρίς αφεντικά

1η Μάη ενάντια στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για έναν κόσμο χωρίς αφεντικά

Απέναντι στην επίθεση κράτους και κεφαλαίου

Κανένας μόνος του, καμία μόνη της μέσα στην πανδημία

Η κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη θα νικήσει

Συγκέντρωση στα Χαυτεία, 10:30 π.μ.

Μαζί με τα ταξικά σωματεία

Τηρούμε όλα τα μέτρα προστασίας (κρατάμε αποστάσεις, φοράμε μάσκες και γάντια)

No Pasaran

Αναρχικό – Αντιεξουσιαστικό Στέκι «ΑΝΤΙΠΝΟΙΑ», Κατάληψη ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ 37, Squat for Refugees/Migrants SPIROU TRIKOUPI 17, ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών), Αναρχική Φοιτητική Συνέλευση ΑΡΟΔΑΜΟΣ, Αντιφασιστική – Αντιεξουσιαστική συνέλευση Ν. Ιωνίας – Ηρακλείου, Σύντροφοι και Συντρόφισσες

Ακολουθεί το κείμενο που έχει δημοσιοποιηθεί από το no pasaran για την συνθήκη που διαμορφώθηκε μέσα στην πανδημία.

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΥΝ

Για άλλη μια φορά το κράτος αποποιείται τις ευθύνες του. Με περίσσια υποκρισία πετά το μπαλάκι μιας ακόμα κρίσης στην κοινωνία, στον καθένα και την καθεμία από εμάς. Φροντίζει να μας υπενθυμίζει αδιάκοπα την «ατομική ευθύνη» που μας αναλογεί και μας καλεί να εργαστούμε εθελοντικά για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Την ίδια στιγμή το διαλυμένο από χρόνια σύστημα δημόσιας υγείας βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Ποιοι άλλοι θα μπορούσαν να ευθύνονται για την υποβάθμιση της δημόσιας υγείας πέρα από αυτούς που διαχρονικά και αμετανόητα νομοθετούν την υποχρηματοδότηση της, τις μαζικές απολύσεις υγειονομικού προσωπικού, τις συγχωνεύσεις και καταργήσεις νοσοκομειακών μονάδων; Με τα υποστελεχωμένα δημόσια νοσοκομεία να καταγράφουν ελλείψεις σε βασικό εξοπλισμό όπως χειρουργικές μάσκες και γενικότερα μέσα ατομικής προστασίας, διαγνωστικά test, αναπνευστήρες και κλίνες ΜΕΘ, το κράτος προσπαθεί να μαζέψει τα σπασμένα μιας υγειονομικής κρίσης που είτε αδυνατεί, είτε δεν θέλει να διαχειριστεί. Αγνοώντας επιδεικτικά τις επιστημονικές απόψεις που προειδοποιούν για εκ νέου έξαρση των κρουσμάτων όταν αρθούν οι περιορισμοί στις μετακινήσεις και τονίζουν την αναγκαιότητα των μαζικών test για τον εντοπισμό των νοσούντων, αλλά και τις εκκλήσεις γιατρών και νοσηλευτών για ενίσχυση σε προσωπικό και εξοπλισμό, το κράτος επιλέγει την στρατιωτικοποίηση της δημόσιας σφαίρας. Ενώ η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού τηρούσε ήδη τα απαραίτητα μέτρα, επέλεξε να επιβάλλει την απαγόρευση κυκλοφορίας και την αναγκαστική συμμόρφωση -υπό την απειλή χρηματικού προστίμου- σε περιορισμούς μετακίνησης που θυμίζουν εποχές και λογικές ολοκληρωτικών καθεστώτων. Επέλεξε να εντείνει την επιτήρηση και τον έλεγχο, εξαπολύοντας στους δρόμους και τις γειτονιές μας το απεχθές πλήθος της ΕΛ.ΑΣ. που πλέον έχει ως κύριο σκοπό του να εφαρμόζει απαγορεύσεις κυκλοφορίας και αριθμητικά όρια επιτρεπτών συναθροίσεων, να εμπεδώνει δηλαδή στην κοινωνική βάση τον φόβο και την υποταγή, να εδαφικοποιεί το «πολεμικό» κλίμα που χτίζουν τα διαγγέλματα της κυβέρνησης.

Αυτός ο εγκληματικός κρατικός σχεδιασμός αφήνει μέχρι και σήμερα εκτεθειμένους στην πανδημία όλους εκείνους για τους οποίους η οικειοθελής καραντίνα και η κοινωνική αποστασιοποίηση δεν αποτελούν επιλογή. Τους δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες και τους/τις μετανάστες/τριες που βρίσκονται εγκλωβισμένοι και συνωστισμένοι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μέσα στις πιο ακατάλληλες συνθήκες διαβίωσης, χωρίς καμία δυνατότητα ατομικής ή συλλογικής προστασίας και πλέον με τις διαδικασίες αίτησης ασύλου να έχουν διακοπεί. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των 1.200 κρατούμενων στο κέντρο κράτησης της Κορίνθουπου προχώρησαν σε απεργία πείνας διαμαρτυρόμενοι για τις άθλιες συνθήκες στις οποίες κρατούνται και τον κίνδυνο εξάπλωσης του κορονοϊού μέσα στο camp. Τους κρατούμενους και κρατούμενες στις ελληνικές φυλακές οι οποίες έχουν γεμίσει ασφυκτικά και έχουν εφαρμόσει ελάχιστα μέτρα υγιεινής και απολύμανσης των χώρων, ενώ παράλληλα τα απαραίτητα και προβλεπόμενα μέτρα αποσυμφόρησης αργούν επικίνδυνα και κρίνονται ανεπαρκή. Τους άστεγους και τις άστεγες για τους οποίους το #Μένουμε_Σπίτι αποτελεί άγνωστη έκφραση και όπως πάντα η κρατική “μέριμνα” για σίτιση, στέγαση και περίθαλψη είναι απούσα. Τους φοιτητές και τις φοιτήτριες που διαμένουν στις εστίες σε όλη την χώρα, για τις οποίες υπήρξε εντολή εκκένωσης παρά την ρητή διαφωνία της ιατρικής κοινότητας. Μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις η απάντηση των αρμόδιων στην συλλογική άρνηση μερίδας φοιτητών/τριών να εγκαταλείψουν τις εστίες ήταν το εκβιαστικό κόψιμο της σίτισης, του ρεύματος ή/και του νερού. Τις γυναίκες και τα άτομα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας που δέχονται ενδοοικογενειακή βία και τώρα η μόνη τους επιλογή είναι να περιοριστούν στο σπίτι με τους κακοποιούς τους. Όλους εκείνους που είναι αναγκασμένοι να συνεχίσουν να εργάζονται εν μέσω της πανδημίας, πολλές φορές χωρίς τα κατάλληλα μέτρα προστασίας, μέσα σε κλίμα ακόμα μεγαλύτερης εντατικοποίησης με τα ήδη εξαντλητικά ωράρια να διευρύνονται και να ελαστικοποιούνται. Τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες στα σουπερ-μάρκετ, στις ταχυμεταφορές και τα delivery, στα Μ.Μ.Μ. και την καθαριότητα. Τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες σε τηλεφωνικά κέντρα, σε εργοτάξια (όπως αυτά του ΑΚΤΩΡ και της «Αττικό Μετρό») και αλλού, που κατήγγειλαν την αδιαφορία των αφεντικών για την υγεία τους και τον συνεχιζόμενο συνωστισμό σε πολλούς χώρους εργασίας. Το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό που δίνει μια άνιση και εξαντλητική μάχη, κινδυνεύοντας καθημερινά να νοσήσει και το ίδιο. Μια μάχη στην οποία μόνο η κοινωνική και ταξική βάση μπορεί να του σταθεί αλληλέγγυα, ενώ το κράτος μπορεί να λειτουργήσει μοναχά ως εμπόδιο.

Ενώ η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδος ζητά την ανάπτυξη κλινών ΜΕΘ, μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και την επίταξη του ιδιωτικού τομέα και όλων των test που αυτός διαθέτει, η κυβέρνηση αποφασίζει τον διπλασιασμό της αποζημίωσης των ιδιωτικών κλινών ΜΕΘ από 800 σε 1.600 ευρώ την ημέρα, την υπερκοστολόγηση των test διάγνωσης που γίνονται σε ιδιωτικές κλινικές και αποζημιώνονται από τον ΕΟΠΥΥ και την δαπάνη τουλάχιστον 30 εκατ. ευρώ για τα μέτρα υπέρ των ιδιωτών παρόχων υγείας. Ενώ το επίδομα των 800 ευρώ που θα δοθεί στους εργαζόμενους των επιχειρήσεων που παραμένουν κλειστές δεν αντιστοιχεί ούτε στον κατώτατο μισθό, η κυβέρνηση δίνει 11 εκατομμύρια στα ΜΜΕ για την «καμπάνια ενημέρωσης» για την πανδημία, άλλα τόσα στην εταιρεία διοδίων «Μορέας» με δικαιολογία την «χαμηλή προσέλευση οχημάτων» και πανηγυρίζει που θα ρίξει στην «μάχη ενάντια στον κορονοϊό» 35 ολοκαίνουρια περιπολικά. Ταυτόχρονα, θεσμοθετεί την αναστολή σύμβασης εργασίας χωρίς τις νομικές υποχρεώσεις που βάρυναν μέχρι τώρα τον εργοδότη, την μεταφορά προσωπικού από επιχείρηση σε επιχείρηση χωρίς να είναι απαραίτητη η συναίνεση από τον εργαζόμενο και την εκ περιτροπής (κατά το ήμισυ) απασχόληση μόνο για τις δύο εβδομάδες του μήνα, ανοίγοντας τον δρόμο για την «άνθιση» της μαύρης εργασίας και την έμμεση μείωση των ήδη πετσοκομμένων μας μισθών στο 50%, και αφήνει ανοιχτά τα ενδεχόμενα για μειώσεις σε μισθούς δημοσίων υπαλλήλων και συντάξεις. Παρά τις συνεχείς εξαγγελίες για προστασία των θέσεων εργασίας, τα μέτρα που ανακοινώθηκαν για την προστασία των εργαζόμενων από την απόλυση θα ισχύσουν μόνο για ένα μήνα, ενώ οι απολύσεις που καταγράφηκαν μόνο στις δύο πρώτες εβδομάδες του Μαρτίου έφτασαν τις 30.000, χωρίς φυσικά να υπολογίζονται μέσα σε αυτές όλοι οι απολυμένοι που εργαζόντουσαν μαύρα. Είναι ξεκάθαρο πως ακόμα και μέσα στην πρωτοφανή συνθήκη που έχει διαμορφώσει η πανδημία το κράτος και το κεφάλαιο ενδιαφέρονται μόνο για την ομαλή συνέχεια της κερδοφορίας ακόμα και αν χρειάζεται να κερδοσκοπήσουν πάνω στον θάνατο. Αδιαφορώντας για τις ανθρώπινες ζωές, δεν έχουν τίποτα άλλο να προσφέρουν στην κοινωνική βάση πέρα από το βάθεμα της ταξικής ανισότητας και εκμετάλλευσης, της γενικευμένης φτώχειας και εξαθλίωσης.

Μπροστά στην προαναγγελμένη οικονομική κρίση, το κράτος βιάζεται να κλείσει τους ανοιχτούς λογαριασμούς του. Χρησιμοποιώντας την συνθήκη «έκτακτης ανάγκης», προχώρησε στην εκκένωση του κτηρίου Γκίνη στο Πολυτεχνείο και το ξεσπίτωμα των μεταναστών/προσφύγων που διέμεναν εκεί τους τελευταίους μήνες, την επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής ενάντια στους αγωνιστές από την Τουρκία και το Κουρδιστάν, την επίθεση σε αντιφασίστες/στριες στο Ρέθυμνο και τον σοβαρό τραυματισμό διαδηλώτριας, το κόψιμο του ρεύματος της αυτοδιαχειριζόμενης ΒΙΟ.ΜΕ ξημερώματα και με τη συνοδεία ΜΑΤ. Θέλοντας να θωρακιστεί απέναντι στις πιθανώς οργισμένες αντιδράσεις των καταπιεσμένων την «επόμενη μέρα» της καραντίνας, μεταθέτει τις ευθύνες για την εξάπλωση της πανδημίας στην κοινωνική βάση και εφαρμόζει προληπτικά αντι-εξεγερτικά μέτρα, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσει μέχρι και τον στρατό για την επιτήρηση της απαγόρευσης κυκλοφορίας. Παραδείγματα όπως αυτό του Βίκτορ Όρμπαν που με πρόσχημα τον κορονοϊό ανακηρύχτηκε ουσιαστικά δικτάτορας στην Ουγγαρία, επιβεβαιώνουν πως οι από τα πάνω χρησιμοποιούν την ειδική κατασταλτική συνθήκη για να εδραιώσουν τις επιδιώξεις τους και να ενισχύσουν την εξουσία τους.

Για μια ακόμη φορά, το βάρος της πανδημίας και της καπιταλιστικής κρίσης θα το σηκώσουν αναμενόμενα οι άνθρωποι της τάξης μας. Έγκλειστοι μετανάστες/τριες και πρόσφυγες στα κέντρα κράτησης, κρατούμενοι/νες, άστεγοι και άπορες, εργαζόμενοι/ενες, φοιτητές/τριες που μένουν στις εστίες είναι μόνο τα πρώτα παραδείγματα. Γνωρίζοντας πολύ καλά τον διαχρονικό ρόλο του κράτους και των κυβερνώντων του σε τέτοιου είδους κρίσεις, δεν πρόκειται να αναγνωρίσουμε την «ατομική ευθύνη», με την οποία προσπαθούν να καλύψουν το έγκλημα που διαπράττουν. Η ευθύνη είναι πολιτική και είναι όλη δική τους. Όντας βαθιά πεπεισμένοι/ες πως οι πραγματικοί «υπεύθυνοι» δεν θα αλλάξουν την πολιτική αδιαφορίας και απαξίωσης που εκθέτει τους αδύναμους στον κίνδυνο της πανδημίας και ουσιαστικά καταδικάζει τους πιο ευπαθείς από αυτούς σε θάνατο, βάζουμε όπως πάντα μπροστά την κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη, την αλληλοβοήθεια και τον αγώνα. Βρίσκουμε τρόπους να σταθούμε δίπλα σε όσους και όσες το χρειάζονται, στηρίζοντας πρωτοβουλίες και δομές αλληλεγγύης και συστήνοντας νέες. Μέσα στη ζοφερή πραγματικότητα που διαγράφεται για τους από τα κάτω αυτού του κόσμου, τα θέλουμε όλα για όλους. Στέγαση, τροφή, υγεία και περίθαλψη για εργαζόμενους και άνεργες, ασφαλισμένους και ανασφάλιστες, άπορους και φυλακισμένες, πρόσφυγες και μετανάστριες.

Να μην υποκύψουμε στον φόβο και τον κανιβαλισμό. Να συνεχίσουμε την μάχη απέναντι στο κρατικό και καπιταλιστικό σύστημα που επιβάλλει την φτώχεια, την εξαθλίωση και τον θάνατο. Να παλέψουμε για μια κοινωνία που θα προστατεύει τους ευάλωτους, για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.

Υγ1: Κρατούμενες και κρατούμενοι σε φυλακές και έγκλειστες/οι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων και μεταναστών σε όλη την επικράτεια προχώρησαν σε κινητοποιήσεις διεκδικώντας τα αυτονόητα: αποσυμφόρηση των κέντρων κράτησης και λήψη μέτρων προστασίας. Σε αυτά τα αιτήματα το κράτος απάντησε με την αποσιώπηση του αγώνα τους και σε περιπτώσεις με την άγρια καταστολή. Ενώ έγιναν γνωστές τουλάχιστον οι περιπτώσεις της Αζιζέλ Ντενιρόγλου και του Σελίμ Ζερολάρι, κρατούμενων στις φυλακές, και μιας 47χρονης πρόσφυγα, έγκλειστης στη ΒΙΑΛ της Χίου, που πέθαναν επειδή δεν τους επιτράπηκε η πρόσβαση σε γιατρό.

Υγ2.: Τις τελευταίες μέρες και ενώ δεν φαίνεται να έχει υπάρξει κάποια εξέλιξη στην αντιμετώπιση της πανδημίας, η κρατική διαχείριση κάνει ένα σκαιώδες άλμα υποκρισίας “ξεχνώντας” την προφύλαξη του πληθυσμού από τον αόρατο εχθρό, στοχεύοντας μονάχα στην επανεκκίνηση και διάσωση της καπιταλιστικής οικονομίας.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ, ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ