Δομή Ταξικής Αλληλεγγύης: Παράδοση τροφίμων στους μετανάστες που κρατούνται στον Ελαιώνα

Στο πλαίσιο της Δομής Ταξικής Αλληλεγγύης της Ταξικής Αντεπίθεσης, τη Δευτέρα 22 Ιουνίου παραδόθηκαν τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης στο κέντρο κράτησης προσφύγων και μεταναστών στον Ελαιώνα.

Στο καμπ κρατούνται αυτήν την περίοδο περίπου 2000 άτομα, ως συνήθως υπό άθλιες συνθήκες. Εξ αυτών, περίπου οι 200 μεταφέρθηκαν εκεί τις τελευταίες μέρες από την Βικτώρια. Ταυτόχρονα, καθώς το κέντρο κράτησης είναι γεμάτο πολλοί άνθρωποι μεταφέρονται -παρά τη θέλησή τους- σε κέντρα κράτησης στις Σέρρες.

Η Δομή Ταξικής Αλληλεγγύης λειτουργεί κάθε Τρίτη, 18:00 – 20:00 στον πολιτικό χώρο της Ταξικής Αντεπίθεσης, Αραχώβης 42 στα Εξάρχεια.

Την Τρίτη 23 Ιουνίου, η λειτουργία της Δομής αναβάλλεται, προς στήριξη της εργατικής διαδήλωσης, ώρα 19:00 στα Χαυτεία.

Η κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη θα νικήσει!

Ταξική Αντεπίθεση (ομάδα αναρχικών και κομμουνιστών)

Δομή Ταξικής Αλληλεγγύης

Κάλεσμα στήριξης της διαδήλωσης για τους αόρατους αυτού του κόσμου, Πέμπτη 18 Ιουνιου, 18:30, Μοναστηράκι

Η στέρηση της Ελευθερίας ως στέρηση της Ζωής

Η συνεχιζόμενη πανδημία αναδεικνύει για άλλη μια φορά τις βαθιές ταξικές ανισότητες από τις οποίες διέπεται η κοινωνία μας, τη βαρβαρότητα που χαρακτηρίζει τον πυρήνα του καπιταλιστικού συστήματος. Μπροστά στην πανδημία, σημείο έκρηξης της καπιταλιστικής κρίσης, παρά τις εξαγγελίες των κυβερνητικών εκπροσώπων του κεφαλαίου, δεν είμαστε ούτε θα μπορούσαμε να είμαστε όλοι μαζί, ούτε όλοι ίσοι. Οι πολιτικές λιτότητας που εφαρμόστηκαν την τελευταία δεκαετία διέλυσαν το δημόσιο σύστημα υγείας, στερόντας από τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα την πρόσβαση σε στοιχειώδη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ταυτόχρονα, η ανάγκη του κεφαλαίου να αντέξει άλλον ένα γύρο οικονομικής κρίσης οδηγεί σε επιπλέον εντατικοποίηση της εργασίας. Οι εργαζόμενοι καλούνται να δουλεύουν όχι μόνο περισσότερο για λιγότερα λεφτά, αλλά και με ελάχιστα έως μηδαμινά μέτρα υγειονομικής πρόληψης, απολύτως εκτεθειμένοι στον ιό. Ο θάνατος από κορονοϊό του 52χρονου εργάτη στις 4 Απριλίου σε εργοστάσιο στη Σίνδο Θεσσαλονίκης δεν ήταν ένα μεμονωμένο γεγονός, αλλά αποτέλεσμα της πολιτικής διαχείρισης της πανδημίας που επέλεξε η κυβέρνηση, όπως και πολλές άλλες κυβερνήσεις διεθνώς.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι έγκλειστοι και οι έγκλειστες αποτέλεσαν και αποτελούν το πλέον απροστάτευτο απέναντι στον κορονοϊό κομμάτι της κοινωνίας. Η συστηματική περιστολή των δικαιωμάτων τους τούς στέρησε τα πλέον στοιχειώδη μέτρα αυτοπροστασίας και προσωπικής υγιεινής. Αντιμετωπιζόμενοι σαν περισσευούμενος πληθυσμός από το αστικό κράτος, αφέθηκαν σε κέντρα κράτησης μεταναστών και φυλακές, χωρίς την παραμικρή πρόνοια και υγειονομική προστασία. Δεν πρόκειται βέβαια για κάτι καινούριο. Εδώ και χρόνια, οι αόρατοι αυτής της κοινωνίας αργοπεθαίνουν στα κολαστήρια της αστικής δημοκρατίας, βαφτισμένα άλλοτε “σωφρονιστικά ιδρύματα” και άλλοτε “hot-spot”. Ειδικά όμως κατά τη διάρκεια μιας παγκόσμιας πανδημίας, η απάνθρωπη μεταχείριση μεταναστών και φυλακισμένων αναδεικνύεται ως δολοφονική πολιτική. Δεν πρόκειται για μεταφορά. Ο θάνατος της Αζιζέλ Ντενίρογλου στις φυλακές Θήβας το αποδεικνύει με τον πιο ηχηρό τρόπο. Η Αζιζέλ Ντενίρογλου είχε συμπτώματα κορονοϊού και δεν εξετάστηκε καν. Το μόνο μέτρο που είχε πάρει η κυβέρνηση άλλωστε ήταν να απαγορεύσει τα επισκεπτήρια και την παράληψη ειδών όπως τρόφιμα και ρούχα, γνωρίζοντας πολύ καλά οι ζωές των κρατουμένων κινδυνεύουν καθημερινά από τον κορονοϊό, καθώς βρίσκονται στοιβαγμένοι και στοιβαγμένες σε άθλιες συνθήκες, απουσία οποιασδήποτε υγειονομικής μέριμνας. Και σα να μην έφτανε που η κυβέρνηση και ειδικά οι αρμόδιοι υπουργοί έχουν την απόλυτη ευθύνη για το θάνατο της Αζιζέλ Ντενίρογλου, η εξέγερση των συγκρατουμένων της που διεκδίκησαν όχι απλά καλύτερες συνθήκες, αλλά στην πραγματικότητα το αυτονόητο δικαίωμα στη ζωή, αντιμετωπίστηκε με την πλέον ακραία βία, με μια δολοφονική επίθεση των ΜΑΤ που χτυπούσαν με μανία τις κρατούμενες στα κεφάλια.

Σε καμία περίπτωση ο θάνατος αυτός δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό. Πληθώρα παραδειγμάτων επιβεβαιώνουν τα όσα λέμε. Σε σειρά από κέντρα κράτησης μεταναστών, με χαρακτηριστικές περιπτώσεις αυτά στην Μαλακάσα, τη Ριτσώνα και το Κρανίδι, εντοπίστηκαν κρούσματα κορονοϊού. Ελάχιστα έως μηδαμινά ήταν όμως τα μέτρα προστασίας και περίθαλψης των έγκλειστων μεταναστών. Αντίθετα, επιβλήθηκαν καραντίνες με απόλυτα κατασταλτικό χαρακτήρα που κάθε άλλο παρά στην κατεύθυνση της υγειονομικής μέριμνας για τους κρατούμενους δε λειτούργησαν. Τους απαγορεύτηκε μάλιστα να παραλαμβάνουν είδη πρώτης ανάγκης από το εξωτερικό των δομών, με την πρόφαση ότι αυτά μπορεί να μετέφεραν τον ιό, λες και ο καθαρισμός των ειδών δεν ήταν δυνατός, ή λες και μέσα στα κέντρα κράτησης δεν κινδύνευαν να κολλήσουν. Σα να μην έφτανε αυτό, οι έγκλειστοι μετανάστες λοιδωρήθηκαν στα μέσα ενημέρωσης ως ανεύθυνοι και επικίνδυνοι φορείς του ιού, θυμίζοντάς μας το ζόφο της διαπόμπευσης των οροθετικών σεξεργατριών το 2012.

Το σύστημα εγκλεισμού στον καπιταλισμό δεν αποτελεί απλά μια μορφή τιμωρίας ή καταστολής. Είναι κομμάτι της αστικής δικαιοσύνης και ως εκ τούτου πρόκειται για μια μορφή ταξικής βίας. Ο εγκλεισμός δεν είναι τόσο διαχείριση της παραβατικότητας, όσο διαχείριση πληθυσμών, κοινωνικών ομάδων που εν πολλοίς εγκληματοποιούνται από την ίδια την κοινωνική συνθήκη της ταξικής εκμετάλλευσης. Για τους μετανάστες και τις μετανάστριες, η εγκληματοποίηση αυτή αποτελεί γεγονός εκ των ουκ άνευ, καθώς εξαρχής αντιμετωπίζονται ως μη πολίτες, είτε λόγω της έλλειψης χαρτιών είτε λόγω του κυρίαρχου θεσμικού ρατσισμού. Ο εγκλεισμός έρχεται να επιτείνει την υποτίμηση, επιβάλλοντας ένα καθεστώς εξαίρεσης διαρκείας. Αν ο συστηματικός αποκλεισμός της εργατικής τάξης από το σύστημα υγείας παραμένει τουλάχιστον θέμα συζήτησης στο δημόσιο διάλογο, δεν ισχύει το ίδιο για τους φυλακισμένους και τους κρατούμενους. Δεν αποτελεί καν ζήτημα το γεγονός ότι, παρά τους χιλιάδες νεκρούς παγκοσμίως από το νέο ιό, οι έγκλειστοι δεν έχουν καν πρόσβαση σε μάσκες και αντισηπτικά. Το κράτος δεν βλέπει αυτούς τους ανθρώπους, δεν τους αντιμετωπίζει ως πολίτες και άρα τους αντιμετωπίζει ως κάτι λιγότερο από ανθρώπους.

Θα ήταν όμως λάθος να θεωρήσουμε ότι τα παραπάνω ζητήματα αφορούν μόνο κάποιους Άλλους που βιώνουν τον εγκλεισμό, ή ότι η ενασχόληση με αυτά είναι απλά θέμα ανθρωπισμού. Ιστορικά σε περιόδους κρίσης, η κατάσταση εξαίρεσης έχει την τάση να επεκτείνεται, να διευρύνεται στο σημείο να περιλαμβάνει όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας. Η υποτίμηση της εργασίας, η εντατικοποίησή της, η συστηματική περιστολή των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης και του λαού που βιώσαμε τα τελευταία χρόνια, καθώς και αυτή που έρχεται με αφορμή τη νέα κρίση, αποτελεί την πιο χαρακτηριστική εκδοχή αυτού του φαινομένου. Αν μη τι άλλο, τα κατασταλτικά μέτρα περιορισμού της κυκλοφορίας που επιβλήθηκαν για την αντιμετώπιση της πανδημίας, ενώ την ίδια στιγμή δεν ενισχύθηκε καθόλου η δημόσια υγεία ούτε λήφθηκαν ιδιαίτερα μέτρα για την προστασία των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, αναδεικνύουν ότι ο περιορισμός της ελευθερίας σε καιρούς κρίσης, είναι δομικό κομμάτι της λειτουργίας του αστικού κράτους.

Με λίγα λόγια, το αστικό κράτος, ως κόμμα του κεφαλαίου, είναι απολύτως διατεθειμένο να θυσιάσει τόσο την ελευθερία όσο και την ίδια τη ζωή των φτωχών, στο βωμό της κερδοφορίας. Αυτό ισχύει για ολόκληρη την εργατική τάξη και το λαό, αλλά ιδιαίτερα για τους “αόρατους αυτού του κόσμου”, τους ανθρώπους που βρίσκονται έγκλειστοι σε φυλακές και κέντρα κράτησης μεταναστών.

Με βάση τα παραπάνω, οφείλουμε να αντιληφθούμε την αλληλεγγύη στους έγκλειστους και τις έγκλειστες ως αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα για την ανασυγκρότηση και την αντεπίθεση της τάξης μας. Να σταθούμε στο πλάι των κολασμένων της γης, των αόρατων αυτού του κόσμου, να παλέψουμε ενάντια στην υποτίμηση των ζωών μας και τον περιορισμό της ελευθερίας μας.

Αλληλεγγύη σε φυλακισμένους/-ες και μετανάστες/ριες

Δημόσια δωρεάν υγεία για όλους και όλες

Αποσυμφόρηση των φυλακών – Ανθρώπινες συνθήκες κράτησης

Κατάργηση των στρατόπεδων συγκέντρωσης μεταναστών

Η κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη θα νικήσει!

Στηρίζουμε τη διαδήλωση αλληλεγγύης στους κολασμένους αυτού του κόσμου

Πέμπτη 18 Ιουνίου, Μοναστηράκι, 18:30

Ταξική Αντεπίθεση (ομάδα αναρχικών και κομμουνιστών)

Συλλογή τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης, Δευτέρα 18 Μάη 2020 στα γραφεία της Ταξικής Αντεπίθεσης, Αραχώβης 42 Εξάρχεια

Τη Δευτέρα 18 Μάη συνεχίζεται η καθιερωμένη συλλογή τροφίμων και ειδών
πρώτης ανάγκης για συνανθρώπους μας που πλήττονται άμεσα από την
οικονομική κρίση.

Συγκεκριμένα, την Δευτέρα 18 Μάη 12:00-14:00 & 18:00-20:00 συλλέγουμε
τρόφιμα, είδη προσωπικής περιποίησης, καθαριστικά κ.λ.π. για άνεργες και
άπορες οικογένειες που ζούνε στο Μενίδι. Είχαμε ξαναπραγματοποιήσει την
περασμένη Δευτέρα (11 Μάη) διανομή ειδών πρώτης ανάγκης σε άνεργες και
άπορες οικογένειες στο Μενίδι, με πολλή μεγάλη ανταπόκριση. Έτσι
αποφασίσαμε να συνεχίσουμε την συλλογή και για αυτή τη Δευτέρα μιας και
οι ανάγκες των ανθρώπων εκεί είναι πολύ μεγάλες.

Η λίστα με τα είδη:

Σαμπουάν, αφρόλουτρο, οδοντόκρεμα, οδοντόβουρτσα, μωρομάντηλα,
σερβιέτες, χαρτί υγείας, καθαριστικά γενικής χρήσης, σαπούνι πιάτων,
λάδι, πατάτες, φακές, φασόλια, ρύζι, μακαρόνια, μπισκότα, γάλα μακράς
διάρκειας, φρυγανιές, παξιμάδια, δημητριακά, μέλι, ζάχαρη, μαρμελάδα,
αλάτι, πιπέρι

Στο χώρο υπάρχει και κουτί οικονομικής ενίσχυσης του Ταμείου Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές.

“…Η αδυναμία του Ταμείου, λόγω των αντικειμενικών συνθηκών της
περιόδου αυτής, να εξασφαλίσει πόρους από τις δημόσιες δράσεις του, θα
το οδηγήσει τους καλοκαιρινούς μήνες σε πλήρες οικονομικό αδιέξοδο και η
στήριξη των πολιτικών κρατουμένων θα είναι πρακτικά αδύνατη. Ο μόνος
τρόπος αυτό να αποφευχθεί είναι η υλική/οικονομική στήριξη από όλο τον
κόσμο του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος…”
(απόσπασμα από το δημόσιο κείμενο – κάλεσμα για την οικονομική στήριξη
του Ταμείου αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστ(ρι)ών).

Η αλληλεγγύη δεν θα μπει σε καραντίνα!

Παραμένουμε ενεργοί, παίρνοντας ταυτόχρονα όλα τα μέτρα προφύλαξης και
κοινωνικής υπευθυνότητας!

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ

Κάθε Δευτέρα: 12:00 – 14:00 & 18:00-20:00 στα γραφεία της Ταξικής
Αντεπίθεσης, Αραχώβης 42 Εξάρχεια.

Ταξική Αντεπίθεση (ομάδα Αναρχικών & Κομμουνιστών)

Συλλογή τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης, Δευτέρα 11 Μάη 2020 στα γραφεία της Ταξικής Αντεπίθεσης, Αραχώβης 42, Εξάρχεια

Τη Δευτέρα 11 Μάη συνεχίζεται η καθιερωμένη συλλογή τροφίμων και ειδών
πρώτης ανάγκης για συνανθρώπους μας που πλήττονται άμεσα από την
οικονομική κρίση.

Συγκεκριμένα, την Δευτέρα 11 Μάη 12:00-14:00 & 18:00-20:00 συλλέγουμε
τρόφιμα, είδη προσωπικής περιποίησης, καθαριστικά κ.λ.π. για άνεργες και
άπορες οικογένειες που ζούνε στο Μενίδι.

Η λίστα με τα είδη:

Σαμπουάν, αφρόλουτρο, οδοντόκρεμα, οδοντόβουρτσα, μωρομάντηλα,
σερβιέτες, χαρτί υγείας, καθαριστικά γενικής χρήσης, σαπούνι πιάτων,
λάδι, πατάτες, φακές, φασόλια, ρύζι, μακαρόνια, μπισκότα, γάλα μακράς
διάρκειας, φρυγανιές, παξιμάδια, δημητριακά, μέλι, ζάχαρη, μαρμελάδα,
αλάτι, πιπέρι

Στο χώρο υπάρχει και κουτί οικονομικής ενίσχυσης του Ταμείου Αλληλεγγύης
στους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές.

“…Η αδυναμία του Ταμείου, λόγω των αντικειμενικών συνθηκών της
περιόδου αυτής, να εξασφαλίσει πόρους από τις δημόσιες δράσεις του, θα
το οδηγήσει τους καλοκαιρινούς μήνες σε πλήρες οικονομικό αδιέξοδο και η
στήριξη των πολιτικών κρατουμένων θα είναι πρακτικά αδύνατη. Ο μόνος
τρόπος αυτό να αποφευχθεί είναι η υλική/οικονομική στήριξη από όλο τον
κόσμο του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος…”
(απόσπασμα από το δημόσιο κείμενο – κάλεσμα για την οικονομική στήριξη
του Ταμείου αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστ(ρι)ών).

Kαμπάνια οικονομικής ενίσχυσης του Ταμείου Αλληλεγγύης:
https://www.firefund.net/imprisonedsoli

Η αλληλεγγύη δεν θα μπει σε καραντίνα!

Παραμένουμε ενεργοί, παίρνοντας ταυτόχρονα όλα τα μέτρα προφύλαξης και
κοινωνικής υπευθυνότητας!

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ

Κάθε δευτέρα: 12:00 – 14:00 & 18:00-20:00 στα γραφεία της Ταξικής
Αντεπίθεσης, Αραχώβης 42 Εξάρχεια.

Ταξική Αντεπίθεση (ομάδα Αναρχικών & Κομμουνιστών)

Για την πανελλαδική ημέρα κινητοποίησης στον χώρο της Υγείας (28 Απριλίου)

Άνοιγμα όλων των κλινικών ΜΕΘ και ΜΑΘ και προμήθεια όλου του αναγκαίου εξοπλισμού. Άμεση στελέχωση του συστήματος υγείας με μαζικές προσλήψεις γιατρών, νοσηλευτών και διοικητικού προσωπικού. Μαζικά διαγνωστικά τεστ, δωρεάν περίθαλψη, ιατρικές εξετάσεις και χορήγηση των απαραίτητων υλικών προφύλαξης για όλο τον λαό. Άμεση επίταξη χωρίς αποζημίωση όλων των δομών και του προσωπικού της ιδιωτικής υγείας για να σωθεί η κοινωνία. Τώρα μέτρα προστασίας για το προσωπικό των νοσοκομείων. Ο λαός σώζει τον λαό.

28 Απριλίου Πανελλαδική ημέρα κινητοποίησης στον χώρο της Υγείας

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

ΥΓ: Για την προηγούμενη ημέρα αλληλεγγύης στους εργαζόμενους της δημόσιας υγείας στις 7 Απριλίου βλ:

https://taksiki-antepithesi.espivblogs.net/archives/2196)

Προς μια νέα χρεοκοπία του ελληνικού κράτους. Προς μια νέα επίθεση στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα

Ενώ η πανδημία αφήνει πίσω της χιλιάδες νεκρούς και ανυπολόγιστο κόστος, τα κράτη δημιουργούν ένα πλαίσιο διαχείρισης των αποτελεσμάτων της με ένταση της αυταρχικοποίησης και της στρατιωτικοποίησης της δημόσιας σφαίρας, λαμβάνοντας μέτρα προληπτικής αντιεξέγερσης εν όψει του βαθέματος της υγειονομικής και οικονομικής κρίσης. Το ενδεχόμενο μετατροπής της κρίσης σε επισιτιστική και οι συνακόλουθες εξεγέρσεις (προάγγελους των οποίων ήδη βλέπουμε σε Γαλλία, Ιταλία κι άλλες χώρες) τρομάζουν τα κράτη, τα οποία βρίσκονται σε μια πρωτοφανή αδυναμία διαχείρισης της κατάστασης. Πλέον ανοιχτά ο ΟΗΕ, δια στόματος του επικεφαλής του Παγκόσμιου Προγράμματος Σίτισης, προειδοποιεί για «ασιτία βιβλικών διαστάσεων» που θα σαρώσει τον αναπτυσσόμενο κόσμο, για αδυναμία καταγραφής των πραγματικών αποτελεσμάτων της πανδημίας και για κατάρρευση των «εύθραυστων συστημάτων υγείας». Μπροστά σε αχαρτογράφητα νερά κι ένα μέλλον απρόβλεπτο βασικό επίδικο και ταυτόχρονα σημείο τριβής ανάμεσα στις διάφορες μερίδες των κυρίαρχων αποτελεί ο τρόπος και ο χρόνος της επανεκκίνησης της καπιταλιστικής οικονομίας και το λεγόμενο damage control.

Η πανδημία, όμως, δεν ήρθε να προσβάλλει μια κατά τ’ άλλα υγιή παγκόσμια οικονομία. Ο καπιταλισμός ήδη νοσούσε από σοβαρά υποκείμενα νοσήματα (υπερδιόγκωση παγκόσμιου χρέους, ενεργειακός και εμπορικός πόλεμος, αστάθεια τραπεζικού συστήματος, αναιμική ανάπτυξη, όξυνση ανταγωνισμών κλπ) και η πανδημία ήρθε ως συγκυριακό σημείο έκρηξης της νέας μείζονος παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης. Σήμερα, και δεδομένης της επισφάλειας που δημιουργεί η επέλαση του νέου κορωνοϊού, κανένας δεν μπορεί να γνωρίζει “που θα κάτσει η μπίλια” της παγκόσμιας ύφεσης.

Η θέση της Ελλάδας σε αυτή τη συγκυρία είναι ακόμα πιο επισφαλής. Με μια οικονομία βαθιά αποδυναμωμένη από τη χρεοκοπία του 2009 και σε καθεστώς “διασωλήνωσης” και εξάρτησης από τα δάνεια των “θεσμών”, μετά από δέκα χρόνια μνημονίων και ταξικής αφαίμαξης, μια νέα χρεοκοπία βρίσκεται προ των πυλών. Και αντίστοιχα μια νέα επίθεση στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα.

Τα ποσοστά που προβάλλονται από τους ”λογιστές” των κρατών, τόσο για την ύφεση τόσο και για το χρέος, μας προετοιμάζουν για την νέα πραγματικότητα που μας περιμένει. Αφού κόπασαν οι πανηγυρισμοί για τις αποφάσεις του eurogroup και οι εφησυχασμοί ότι η οικονομία είναι θωρακισμένη, όπως αντίστοιχα έλεγαν το 2009 λίγο πριν χρεοκοπήσει το ελληνικό κράτος, τώρα, και υπό την ασφυκτική πίεση που προκαλεί το ενδεχόμενο μιας νέας χρεοκοπίας αναγκάζονται να ομολογήσουν την αλήθεια.

Η παρατεταμένη ύφεση θα συρρικνώσει το ΑΕΠ, θα ενισχύσει τον δανεισμό και αυξήσει το δημόσιο χρέος. Τα δεκάδες δις ευρώ που θα χρειαστούν για να καλύψουν την ζημία της χρεοκοπημένης αγοράς (τουρισμός, εμπόριο), θα δημιουργήσουν μια έκρηξη του δανεισμού χωρίς αντίκρισμα. Τα δάνεια θα δίνονται απλά για να συντηρείται η αγορά ζωντανή, μιας και λόγω ύφεσης αλλά και αβεβαιότητας που προκαλεί η πανδημία (χαμηλή κατανάλωση, μείωση επενδύσεων) οι επιχειρήσεις δεν θα επιστρέφουν κεφάλαιο αλλά ζημιές.

Τα ελλείμματα που θα δημιουργήσει αυτός ο φαύλος κύκλος του δανεισμού, προετοιμάζουν μια νέα φούσκα πού πολύ σύντομα θα σκάσει. Αυτή τη στιγμή δρομολογείται μια νέα χρεοκοπία του ελληνικού κράτους που δεν έχει κανένα διέξοδο. Η επερχόμενη κοινωνική καταστροφή, μέσω ενός νέου μνημονίου που θα επιβληθεί ως αντιστάθμισμα στον δημοσιονομικό εκτροχιασμό που θα προκύψει αναπόφευκτα, θα σημαίνει την πολλαπλάσια επίθεση στην κοινωνία, συγκριτικά με αυτήν που εξαπολύθηκε το 2010. Η επιβολή νέων δημοσιονομικών μέτρων, σημαίνει την αφαίρεση και των τελευταίων ψηγμάτων επιβίωσης που άφησε όρθια η τελευταία (μνημονιακή ) δεκαετία.

Ας σταθούμε λίγο λοιπόν στην “αριθμητική” του δημοσιονομικού εκτροχιασμού, κατ’ αρχήν κανείς αστός -ή μη- οικονομολόγος δεν μπορεί εν μέσω της πανδημίας να εκτιμήσει την επίπτωση του κορωνοϊού και των μέτρων περιορισμού που έχουν επιβληθεί στα βασικά οικονομικά μεγέθη. Οι πρώτες “ασφαλείς” εκτιμήσεις θα μπορέσουν να πραγματοποιηθούν όταν αρθούν τα μέτρα περιορισμού και η οικονομία και η παραγωγή επιστρέψουν στους αρχικούς τους ρυθμούς.

Στην περίπτωση της Ελλάδας και με δεδομένο ότι η “βαριά βιομηχανία” της χώρας είναι ο τουρισμός (περίπου το 20% της οικονομίας βασίζεται στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα), η επιστροφή αυτή μάλλον μετατίθεται για το τέλος του 2020. Σε κάθε περίπτωση και εν μέσω αντικρουόμενων εκτιμήσεων για την ύφεση το 2020, συγκρίνουμε το εκτιμώμενο ΑΕΠ για το 2020 με αυτό των προηγούμενων ετών, θεωρώντας την ύφεση στο 10%.

Όπως αποτυπώνεται στο γράφημα η οικονομία θα βρίσκεται σε χαμηλότερα επίπεδα από το 2003, επομένως εν καιρώ ειρήνης -γενικευμένου ταξικού πολέμου κατά τη γνώμη μας- η οικονομία της χώρας έχει γυρίσει 20 χρόνια πίσω. Επίσης με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα (από τη Eurostat), και θεωρώντας ότι το χρέος είναι αμετάβλητο για το 2020 και μόνο το ΑΕΠ μικραίνει, τότε το δημόσιο χρέος σαν ποσοστό του ΑΕΠ εκτινάσσεται στο ψηλότερο ποσοστό από το 2007, στο 201%. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι το «κούρεμα» του χρέους (στην πραγματικότητα το κούρεμα των ασφαλιστικών ταμείων) μέσω του PSI το 2012 ύψους € 50 δις, οδήγησε σε μείωση του ποσοστού του χρέους κατά 12%, ενώ η ύφεση για το 2020 θα οδηγήσει σε εκτίναξη του κατά 20%.

Η οικονομία όμως δεν είναι ποσοστά και νούμερα, η χρησιμότητα των αριθμών είναι να τεκμηριώνουν την «συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης» και αυτό που διαφαίνεται είναι ότι οι εργαζόμενοι και φτωχότερα λαϊκά στρώματα θα δεχθούν μια άνευ προηγούμενου επίθεση, τόσο στο βιοτικό τους επίπεδο όσο και στα εργασιακά δικαιώματα. Μια επίθεση που θα κάνει την κρίση του 2010 να μοιάζει σαν ένας εκτεταμένος πρόλογος, τόσο γιατί ούτε στην μνημονιακή δεκαετία που προηγήθηκε δεν είχαμε τόσο υψηλή ύφεση, όσο και γιατί οι ταξικές/ προλεταριακές δυνάμεις βρίσκονται σε αναδίπλωση.

Η αστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό, δυστυχώς, το γνωρίζουν καλά και για αυτό λαμβάνουν από τώρα τα μέτρα τους για αυτό που θα ακολουθήσει. Ζητούν από μειώσεις μισθών και απολύσεις, κατά το δοκούν αναστολή λειτουργίας επιχειρήσεων, μεταβολές των εργασιακών συμβάσεων μέχρι ανταλλαγές και δανεισμό εργαζομένων. Επιδιώκουν τη λήψη μέτρων που θα οδηγήσουν στην πλήρη αποσάθρωση και ελαστικοποιήση των εργασιακών σχέσεων, χτίζοντας πάνω στο «οπλοστάσιο» των αντεργατικών νομοσχεδίων των τεσσερισήμισι χρόνων σοσιαλδημοκρατίας. Αν λοιπόν η κυβέρνηση καλείται να θεσμοθετήσει, ο άλλος πυλώνας της οικονομικής ανάπτυξης, αυτός της προσφοράς χρήματος θα διευθετηθεί από την ΕΕ.

Η «Ευρώπη των λαών» καλείται να «διασώσει» την ελληνική οικονομία και να «δώσει τη λύση» όχι -μόνο- λόγω του ότι το πολιτικό προσωπικό της χώρας δεν έχει ούτε τη δυνατότητα ούτε την οικονομική και πολιτική αυτοτέλεια, αλλά εξυπηρετώντας τον δομικό της ρόλο, αυτόν δηλαδή της ταξικής αφαίμαξης και της μεταβίβασης του πλούτου από την περιφέρεια στο κέντρο, μέσω νέων μνημονιακών συμβάσεων. Η Ευρώπη της ανισόμετρης ανάπτυξης με προϋπόθεση την επιβολή νέων μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής θα διασώσει τις οικονομίες του νότου. Μια διάσωση εξ αρχής ναρκοθετημένη με μειώσεις μισθών και συντάξεων, με νέους όρους αποπληρωμής των καινούριων δανείων, με αναθεωρημένα προς τα κάτω ελλείμματα, με πιθανή ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, με αύξηση των κόκκινων δανείων, με εξώσεις και πλειστηριασμούς. Με άλλα λόγια με όξυνση της φτώχειας και της εξαθλίωσης.

Πράγματι, μια χρεοκοπία προετοιμάζεται, στο χέρι μας είναι λοιπόν την κοινωνική χρεοκοπία να τη μετατρέψουμε σε χρεοκοπία της αστικής τάξης και του πολιτικού συστήματος. Να εντοπίσουμε τις αιχμές εκείνες που καταδεικνύουν ότι για τη νέα αυτή κρίση του συστήματος, δεν φταίει ένας εξωγενής παράγοντας -κάτι σαν μια φυσική καταστροφή- αλλά φταίει το καπιταλιστικό σύστημα αναπαραγωγής. Να καταδείξουμε τις φωνές εκείνες που πίσω από έναν «φιλεργατικό μανδύα», σκάβουν το λάκκο μας και λειτουργούν σαν το μακρύ χέρι του κεφαλαίου στα κινήματα. Να παλέψουμε για την αφύπνιση των ταξικών/ προλεταριακών δυνάμεων και την οργάνωσή τους σε αντικαπιταλιστική/ αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση, κόντρα στα νέα αντιλαϊκά μέτρα.

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

Πανδημία εργοδοτικών αυθαιρεσιών

Μόλις λίγες μέρες έχουνε περάσει από τότε που ανακοινώθηκε στη χώρα το πρώτο κρούσμα από τον κορονοϊό Covid-19. Σαν έτοιμη από καιρό η εργοδοσία άρπαξε τα νέα όπλα που της έδωσε η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση της ΝΔ, και αξιοποιώντας και αυτά του προκατόχου της, της σοσιαλδημοκρατίας του Σύριζα, επιδόθηκε σε απολύσεις, περικοπές εργασίας, αναστολές συμβάσεων και μειώσεις μισθών.Δεν περιμέναμε κάτι καλύτερο διαβάζοντας τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που υπογράφονται στους διαδρόμους του κοινοβουλίου και συντάσσονται στο πόδι όσο ο Τσιόδρας ψέλνει το θανατικό ανακοινωθέν της ημέρας.

Παρακάτω αναφέρονται μόνο κάποιες από τις εταιρίες που τρέξανε να φορτώσουν στις πλάτες των εργαζομένων την πανδημία. Στον συμπυκνωμένο χρόνο που ζούμε αυτό θα είναι μόνο μια σταγόνα μπροστά στο τσουνάμι εργασιακών αυθαιρεσιών και “αναδιαρθρώσεων” που θα ζήσουμε τους επόμενους μήνες.

Εδώ όμως είναι και το πεδίο που γεννιέται η αντίσταση και η οργάνωση των από τα κάτω! Στη Beat ήδη έχουμε την πρώτη στάση τηλε-εργασίας στην Ελλάδα! Οι συνάδελφοι και οι συναδέλφισσες στην Βeat δεν έμειναν με σταυρωμένα τα χέρια. Βρήκαν τρόπο να οργανωθούν παρά το γεγονός ότι εργάζονται από το σπίτι, συζήτησαν μαζικά, συγκρότησαν σωματειακή επιτροπή και προχώρησαν σε προειδοποιητική στάση εργασίας στις 9 Απρίλη με την κάλυψη του Δ.Σ. του ΣΕΤΗΠ. Με τη μαζική συμμετοχή τους στη στάση εργασίας, οι εργαζόμενοι της Βeat απαίτησαν:

  • Ανάκληση όλων των απολύσεων εν μέσω πανδημίας.
  • Καμία νέα απόλυση.
  • Άρση κάθε διαχωρισμού μεταξύ των υπαλλήλων.
  • Καμία αρνητική αναπροσαρμογή μισθών και όρων εργασίας.
  • Άρση όλων των τροποποιητικών συμβάσεων και της εκ περιτροπής εργασίας.

Ας οργανωθούμε ιδρύοντας σωματεία βάσης, επιχειρησιακά σωματεία και σωματειακές επιτροπές! Αφού θέλουν τηλε-εργασία να ετοιμαστούν και για τηλε-απεργία!

BEAT, OPENBET: Απολύσεις, μονομερής θέσπιση εκ περιτροπής εργασίας & υποχρεωτικές μειώσεις μισθών στο σύνολο των εργαζομένων.

BLUEGROUND: Απόλυση πάνω από 130 εργαζομένων της εταιρείας, που αποτελούν περίπου το 1/4 του προσωπικού.

TTEC: 27 απολύσεις

Teleperformance: Με πρόσχημα την προστασία των προσωπικών δεδομένων των πελατών φέρνει μια κατάπτυστη τροποποιητική σύμβαση για την τηλε-εργασία, οι οποία αναφέρει πως η εταιρεία μπορεί να ζητήσει να βάλει ο εργαζόμενος κάμερα στον υπολογιστή του και να την ανοίξει ανά πάσα ώρα και στιγμή για να ελεγχθεί αν κάνει σωστά τη δουλειά του και αν προστατεύονται τα δεδομένα πελατών από υποκλοπές. Επίσης, δίνει το δικαίωμα σε εκπρόσωπο της εταιρείας, να μπουκάρει στο σπίτι για να κάνει επιθεώρηση και μάλιστα θα πρέπει να φροντίσει να «εξαφανίσει» τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς του ώστε να μην ακούγονται θόρυβοι. Τέλος, η/ο εργαζόμενη\ος θα πρέπει να πληρώσει το κόστος λειτουργίας (ρεύμα, σύνδεση στο ίντερνετ), από την τσέπη του.

PWC, IBM, EY, Deloitte, SITA, Megasoft, ΟΤΕ: Επιβολή υποχρεωτικής άδειας πριν και μετά το Πάσχα καθώς και μέρες άδειας άνευ αποδοχών.

Sunsoft: Αναστέλλει τη λειτουργία της, αλλά θέτει ένα τμήμα του προσωπικού σε εκ περιτροπής εργασία, ένα άλλο απλώς αναστέλλει τη σύμβαση του, σε άλλους εργαζόμενους\ες τους ζητά να δουλέψουν δίνοντας τους κάποια λεφτά εκτός του κρατικού επιδόματος και σε άλλους απλώς τους ζητά να εργαστούν τζάμπα έχοντας ανασταλεί η σύμβαση τους και λαμβάνοντας μόνο το κρατικό επίδομα

COSMOTE e-value, MELLON technologies, VODAFONE 360 connect: Παντελώς ελλιπείς συνθήκες υγιεινής στους χώρους εργασίας παρά τις καταγγελίες των σωματείων.

πηγή λίστας εταιρειών:https://blacklist.radicalit.gr/views/map

Ταξική Αντεπίθεση (ομάδα αναρχικών & κομμουνιστών)