Month: July 2019

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ: ΔΙΚΗ Παρασκευή 26/7, 9πμ, Ευελπίδων

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

Την Παρασκευή 19/7, η επιτροπή αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους στην Τουρκιά και το
Κουρδιστάν, είχε προγραμματισμένη, δημόσια καλεσμένη, συγκέντρωση πρώτα στην γερμανική και
μετέπειτα στην τουρκική πρεσβεία, ως ένδειξη αλληλεγγύης στους αγωνιστές Erdal Gökoğlu και Barkin
Timtik.
Ο σύντροφος Erdal βρίσκεται πλέον στις φυλακές της Γερμανίας, καθώς εκδόθηκε από το βελγικό
κράτος στο οποίο ζούσε ως πολιτικός πρόσφυγας. Το δικαστήριο στη Γερμανία τον καταδίκασε σε 5ετή
φυλάκιση, για τη συμμετοχή του σε δημόσιες κινητοποιήσεις όπως διαδηλώσεις, μοιράσματα κειμένων
και περιοδικών, διοργάνωση συναυλιών. Στην πραγματικότητα φυλακίστηκε για τη στράτευσή του στον
αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό, το φασισμό και το σύστημα εκμετάλλευσης. Ως “αδίκημα” το
γερμανικό κράτος του προσάπτει και τη γνωριμία του με τον επίσης φυλακισμένο σύντροφο Musa
Aşoğlu, ο οποίος είναι επικηρυγμένος έναντι 3 εκατομμυρίων δολαρίων, από την Τουρκία και τις ΗΠΑ,
καθώς τον θεωρούν ηγέτη του DHKP-C.
Η συντρόφισσα Barkin είναι δικηγόρος στο Νομικό γραφείο του λαού (ΗΗΒ), φυλακισμένη στην
Τουρκία, έχοντας σοβαρό πρόβλημα υγείας (διογκωμένες κύστες στις ωοθήκες) και μη έχοντας
πρόσβαση σε γιατρό της επιλογής της. Διεκδικεί την αποφυλάκισή της καθώς πέραν του σοβαρού αυτού
προβλήματος, η φυλάκιση της αλλά και των άλλων αγωνιστών του Νομικού γραφείου του λαού αποτελεί
ξεκάθαρα πολιτική δίωξη. Και αυτό γίνεται ξεκάθαρο αν παρατηρήσει κανείς την κατασταλτική κίνηση
του τούρκικου κράτους. Οι αγωνιστές του ΗΗΒ συνελήφθησαν, στις 12 Σεπτεμβρίου του 2017, μια μέρα
πριν την δίκη των εκπαιδευτικών Νuriye Gulmen kai Semih Osakca, τότε απεργών πείνας. Η σύλληψή
τους έγινε για να τους εμποδίσουν να παρευρεθούν ως συνήγοροι υπεράσπισης των απεργών στο
δικαστήριο. Τους φυλάκισαν με την κατηγορία της συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση και της
προπαγάνδας υπέρ αυτής. Στο δικαστήριο αθωώνονται και στις 14 Σεπτεμβρίου 2018 αποφυλακίζονται.
Την επόμενη ημέρα εκδίδονται εντάλματα σύλληψης για την Barkin και άλλους 16 αγωνιστές
δικηγόρους, οι οποίοι συλλαμβάνονται εκ νέου με την ίδια κατηγορία. Γίνεται το δικαστήριό τους στην
Κωνσταντινούπολη και καταδικάζονται σε 18 χρόνια και 9 μήνες! Το τούρκικο κράτος διώκει τους
δικηγόρους γιατί επέλεξαν τα υπερασπιστούν τα συμφέροντα των λαών της Τουρκίας, των εργαζομένων,
των απολυμένων, των αγωνιστών και της νεολαίας. Γιατί στρατευμένοι στην υπόθεση της λαϊκής
δικαιοσύνης, υπερασπίστηκαν τα δικαιώματα των εργατών που δολοφονήθηκαν στα ανθρακορυχεία
SOMA, τον 15χρονο Berkin Elvan και την Dilek Dogan που δολοφονήθηκαν από την τούρκικη
αστυνομία. Γιατί μέσα σε τόσα χρόνια έχουν συλληφθεί, φυλακιστεί, βασανιστεί πολλές φορές μα δεν
κάνουν βήμα πίσω. Γιατί όπως είπε και η Barkin σε ένα από τα δικαστήρια της, πριν μεταφερθεί στις
φυλακές “ Σήμερα είμαι πολύ περήφανη που είμαι από το Νομικό γραφείο του Λαού. Σας αγαπάω
πολύ όλους και όλες, δώστε χαιρετίσματα σε όλους και όλες. Θα δείξουμε στον εχθρό τι σημαίνει
αλληλεγγύη και αγώνας. Θα νικήσουμε!”
Γι’ αυτούς τους λόγους οι σύντροφοι της επιτροπής αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους στην
Τουρκία και το Κουρδιστάν κάλεσαν τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας έξω από τις πρεσβείες. Μόλις
φτάνουν στην πρεσβεία της Γερμανίας και όντας μικρός αριθμός, περίπου 20 σύντροφοι/σες, η
αστυνομία δεν τους αφήνει να προσεγγίσουν το μέρος έξω από την πρεσβεία. Οι σύντροφοι διεκδικούν
το δικαίωμα στο να συγκεντρώνεσαι και να διαμαρτύρεσαι, έχοντας καλέσει δημόσια. Η αστυνομία
τελείως απρόκλητα επιτίθεται στη συγκέντρωση, χτυπώντας τους συντρόφους, μέχρι και στο κεφάλι
,τραυματίζοντας 4 και συλλαμβάνοντας 6. Οι σύντροφοι περνάνε από τα δικαστήρια το Σάββατο 20/7,
όπου και τους αποδίδονται οι κατηγορίες για επικίνδυνες σωματικές βλάβες, εξύβριση και οπλοκατοχή (
για τις σημαίες!), αφήνονται ελεύθεροι με περιοριστικό όρο, παρουσία στο τμήμα κάθε 2 μέρες και το
δικαστήριο ορίζεται για την Παρασκευή 26/7.
Η επίθεση της αστυνομίας στην συγκέντρωση των συντρόφων από την Τουρκία και το Κουρδιστάν και ο
ξυλοδαρμός τους, πέραν το ότι αποτελεί άλλη μια κατασταλτική επιχείρηση του κράτους ενάντια στους
συντρόφους, οι οποίοι μέσα στα χρόνια στην Ελλάδα έχουν δεχθεί πολλές συλλήψεις, φυλακίσεις,
βασανισμούς μέχρι και απαγωγή, με την πιο πρόσφατη την σύλληψή των 9 αγωνιστών επί κυβέρνησης
ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αποτελεί και κομμάτι του κατασταλτικού σχεδιασμού “Νόμος και Τάξη” της
κυβέρνησης της ΝΔ. Γιατί αποτελεί κομμάτι της ταξικής επίθεσης που δεχόμασταν και θα συνεχίσουμε

να δεχόμαστε. Συνέχεια της καταπάτησης των δικαιωμάτων σε όλα τα επίπεδα. Είναι μια συνθήκη που
αφορά όλο το κίνημα, καθώς το να μπορείς να καλείς συγκεντρώσεις χωρίς να παίρνεις άδεια από την
αστυνομία είναι κατάκτηση χρόνων και οφείλουμε να την υπερασπιστούμε.
Αντιλαμβανόμενοι όλα αυτά εμείς από την πλευρά μας στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους συντρόφους που
συνελήφθησαν στη συγκέντρωση, εναντιωμένοι στην δίωξή και τις κατηγορίες που τους επιβαρύνουν,
κατηγορίες που στην πραγματικότητα περιγράφουν την δράση της αστυνομίας και όχι των αγωνιστών.
Προτάσσοντας τη διεθνιστική αλληλεγγύη, καλούμε τις δυνάμεις τους κινήματος να παρευρεθούν στη
δίκη, να βάλουμε φρένο στους σχεδιασμούς της καταστολής, να μην κάνουμε ούτε βήμα πίσω.

ΔΙΚΗ Παρασκευή 26/7, 9πμ, Ευελπίδων
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ
ΤΟ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΕΣΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ,
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ. ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΗΚΟΝ.

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: πλατεία Εξαρχείων, Παρασκευή 26/7/19, 7 μμ

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗ ΜΙΑΣ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΤΑΓΗ

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ!

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΙΚΟΥΣ – ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΝΑΡΚΟΜΑΦΙΕΣ

Η ευρεία κατασταλτική επίθεση του κράτους στα Εξάρχεια, που έχει αναγγελθεί από τα αστυνομικά επιτελεία, τους ανώτερους κρατικούς αξιωματούχους και τα μιντιακά παπαγαλάκια τους, έχει ως στόχο το χτύπημα των αυτοοργανωμένων δομών αγώνα και στέγασης προσφύγων και μεταναστών, την αστυνομική κατοχή του δημόσιου χώρου, την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, την εγκληματοποίηση και ποινικοποίηση των αντιστάσεων που αναπτύσσονται απέναντι στις αντικοινωνικές πολιτικές του κράτους και του κεφαλαίου.

Πρόκειται για τη συνέχιση του σχεδιασμού που εφάρμοσε η προηγούμενη κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια και έρχεται να ολοκληρώσει η νέα, μετά την ανανέωση της κοινωνικής νομιμοποίησης που άντλησε μέσα από τις εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019.

Όπως γράφαμε σε προηγούμενες ανακοινώσεις της Συνέλευσης για την Επανοικειοποίηση των Εξαρχείων: Η γιγάντωση των ναρκομαφιών, η μετατροπή της πλατείας στην μεγαλύτερη ναρκοπιάτσα του κέντρου της Αθήνας και το στρίμωγμα κάθε λογής αντικοινωνικών συμμοριών στην περιοχή αποτέλεσαν ένα κρατικό – καπιταλιστικό σχέδιο. Επιβλήθηκαν ως αντίπαλο δέος στην ανάπτυξη των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων καθώς και για την κοινωνική αποσάρθωση της γειτονιάς. Η ζοφερή κοινωνική πραγματικότητα που διαμορφώθηκε υπό την πλήρη εποπτεία και αξιοποίηση των κρατικών επιτελείων και των αστυνομικών μηχανισμών, αποτέλεσε την αναγκαία μεταβατική συνθήκη για την απονοηματοδότηση της αυτοοργάνωσης και τον μαρασμό των ριζωμένων εδώ και δεκαετίες χαρακτηριστικών της κοινωνικής αλληλεγγύης, της συνύπαρξης και της αντίστασης στο έδαφος των Εξαρχείων. Αποτέλεσε το όχημα άντλησης κοινωνικής νομιμοποίησης για μια συντριπτική αστυνομική επέμβαση, για το τσάκισμα των αγωνιστών, την εκδίωξη των απόκληρων, των προσφύγων, των μεταναστών και συνολικά των φτωχών από την περιοχή. Το όχημα για την κατασταλτική, ιδεολογική και “αναπτυξιακή” επέλαση του κράτους και του κεφαλαίου στην περιοχή και την απρόσκοπτη μετατροπή της σε ζώνη υψηλής καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Η ιδεολογική επίθεση του καθεστώτος σήμερα, μέσα από τα μιντιακά φερέφωνα του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, αξιοποιεί τη στρατηγική της προηγούμενης κυβέρνησης ταυτίζοντας τον κόσμο του αγώνα και το σύνολο του προσφυγικού και μεταναστευτικού πληθυσμού με το έγκλημα, για να εμπεδώσει κοινωνικά το “Καθεστώς Εξαίρεσης” τόσο για τους αναρχικούς και πολλούς άλλους αγωνιστές της βάσης όσο και για τους πρόσφυγες και μετανάστες και να δικαιολογήσει κοινωνικά την αστυνομική βία πάνω τους. Να επεκτείνει εκ νέου τα όρια της δολοφονικής δράσης των σωμάτων ασφαλείας πέρα από εκεί που τέθηκαν με την εξέγερση του Δεκέμβρη.

Η προπαγανδιστική ρητορική περί “άβατου ανομίας” των Εξαρχείων εξυπηρετεί ακριβώς αυτή τη στρατηγική. Επιχειρεί να εμφανίσει την γειτονιά ως ένα στρατόπεδο εγκληματιών και “μπαχαλάκηδων” απέναντι στο στρατόπεδο της έννομης δημοκρατικής τάξης. Ωστόσο τα Εξάρχεια δεν είναι ούτε άβατο, ούτε πολύ περισσότερο στρατόπεδο. Είναι μια γειτονιά με τις αντιθέσεις και τα αδιέξοδα που παράγει το χρεοκοπημένο πολιτικοοικονομικό σύστημα οργάνωσης της κοινωνίας, όπως κάθε γειτονιά. Που φέρει όμως παράλληλα μια βαθιά κουλτούρα αμφισβήτησης της εξουσίας και ένα ιδιαίτερο ιστορικό και αγωνιστικό βάρος που της έχουν προσδώσει οι αγώνες χιλιάδων ανθρώπων. Από την περίοδο της Κατοχής, τα Δεκεμβριανά και τη Δικτατορία ως την εξέγερση του 2008, τις μεγάλες κινητοποιήσεις αντίστασης τα επόμενα χρόνια στην επιβολή επαχθέστερων όρων επιβίωσης, μέχρι και σήμερα. Και γι αυτόν τον λόγο αποτελεί ένα σημαντικό έδαφος στο κέντρο της πόλης για την ανάπτυξη ευρύτερα των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων. Ένα αγκάθι στην επιχείρηση ολοκληρωτικής κρατικής επιβολής στην κοινωνία και ελέγχου της πόλης, προκαλώντας διαχρονικά το μένος των κρατικών αξιωματούχων και αμέτρητες ατελέσφορες κατασταλτικές επιχειρήσεις εδώ και δεκαετίες.

Γιατί πέρα από τα χιλιοπαιγμένα κλισέ της κρατικής προπαγάνδας, αυτό που είναι πραγματικά επικίνδυνο για το κράτος δεν είναι κάποιος φανταστικός στρατός αλλοφρόνων στο “άβατο των Εξαρχείων” αλλά οι αξίες και τα προτάγματα της ταξικής αλληλεγγύης, της μαχητικής αντίστασης, της κοινωνικής αυτοοργάνωσης, του αντιρατσισμού, της συνύπαρξης και του σεβασμού κάθε ανθρώπου ανεξαρτήτως φύλου ή καταγωγής, η ιστορία των αγώνων και το όνειρο για έναν κόσμο ισότητας και δικαιοσύνης, που έχουν ριζώσει πια βαθιά σε μια κοινωνία στην οποία τα αφεντικά δεν έχουν να υποσχεθούν τίποτα άλλο πέρα από φτώχεια, καταστολή και φασισμό. Και αυτές τις αξίες, τα προτάγματα και τους αγώνες που γεννούν, είναι που θέλει να ξεριζώσει το κράτος από τα Εξάρχεια, το κέντρο της πόλης και κάθε γειτονιά.

Από τη μεριά μας, ως συλλογική διαδικασία αγώνα βρεθήκαμε ανελλιπώς τα τελευταία τέσσερα χρόνια μαζί με πολλούς άλλους, σε ευθεία αντιπαράθεση με τις ναρκομαφίες, τα φαινόμενα κοινωνικού κανιβαλισμού και τους κατασταλτικούς σχεδιασμούς του κράτους, αναγνωρίζοντας την εκφυλιστική επίδραση τους πάνω στο σύνολο της κοινωνικής ζωής και στο κίνημα. Αναγνωρίζοντας το κρίσιμο διακύβευμα του αγώνα και πιστεύοντας με βεβαιότητα στις πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες του κόσμου της αυτοοργάνωσης απέναντι στην αντικοινωνική συνθήκη που επιχειρήθηκε να επιβληθεί ολοκληρωτικά στην περιοχή. Το πλήθος των κινητοποιήσεων και παρεμβάσεων που πραγματοποιήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια αποτέλεσαν ανάχωμα στην άνευ όρων εξάπλωση αυτής της συνθήκης, εμπόδιο στην στρατηγική του κράτους και στη συγκάλυψη του αντικοινωνικού του ρόλου, σημείο αγωνιστικής συσπείρωσης έναντι της παραίτησης, της συναίνεσης, της παράδοσης και αφομοίωσης του κινήματος και μια σημαντική αγωνιστική παρακαταθήκη μπροστά στην σημερινή απειλή μιας γενικευμένης κατασταλτικής επιχείρησης.

Έτσι πιστεύουμε και τώρα ότι απέναντι σε αυτήν την κατασταλτική επιχείρηση οι αντιστάσεις μπορούν να αναπτυχθούν με αγωνιστική αξιοπιστία, μόνο στον βαθμό που κατακτιούνται και συντίθεται σταθερές θέσεις και στάσεις απέναντι στην παρασιτική, διαβρωτική και εκφυλιστική για το σύνολο της κοινωνικής ζωής δράση των ναρκομαφιών και των αντικοινωνικών συμμοριών, τόσο από τα ίδια τα εγχειρήματα και τους ανθρώπους τους που βρίσκονται άμεσα στο στόχαστρο της καταστολής όσο και από ευρύτερα κομμάτια του κινήματος. Και αυτή είναι η μοναδική προοπτική συνάντησης πολλών και διαφορετικών ώστε να αντιπαρατεθεί στα Εξάρχεια με όρους νίκης ο ζωντανός και σύνθετος κόσμος του αγώνα με τον σάπιο κόσμο της εξουσίας, της καταστολής, του ναρκεμπορίου, του καπιταλισμού, του κοινωνικού κανιβαλισμού.

Σε αυτήν την κατεύθυνση στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε κάθε αυτοοργανωμένη δομή και κάθε αγωνιστή που βρίσκεται αντιμέτωπος με την κρατική καταστολή και στηρίζουμε κάθε πρωτοβουλία που αναπτύσσεται με αγωνιστική αξιοπιστία και αξιοπρέπεια από τα κάτω απέναντι στην κρατική – καπιταλιστική βαρβαρότητα, πιστεύοντας πως όταν χτυπούν έναν από εμάς πρέπει να μας βρίσκουν όλους απέναντί τους. Καλούμε σε ανοιχτή δημόσια συγκέντρωση ενάντια στην καταστολή και τις παρακρατικές ναρκομαφίες, στην πλατεία Εξαρχείων την Παρασκευή 26 Ιούλη 2019 στις 7 μμ, ως ένα βήμα από τη μεριά μας για το χτίσιμο ενός εξωστρεφούς πλατιού μετώπου αντίστασης στους σημερινούς κρατικούς σχεδιασμούς. Για την υπεράσπιση της ζωής, της αξιοπρέπειας, των αυτοοργανωμένων δομών, του ελεύθερου δημόσιου χώρου, της αγωνιστικής ιστορίας μας. Για την διαμόρφωση των όρων της αυριανής κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗΣ, ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΑΧΗΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 26 ΙΟΥΛΗ 2019, ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ, 7 ΜΜ

Συνέλευση για την Επανοικειοποίηση των Εξαρχείων

Ιούλης 2019

Μαζικός δυναμικός αγώνας ενάντια στην κατάργηση του Ασύλου: Πανεκπαιδευτικό Συλλαλητήριο, Τρίτη 23/07, Προπύλαια 19.30

Η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση της ΝΔ, που προέκυψε μετά τις εκλογές της 7ης Ιουλίου, καθώς ετοιμάζεται να συνεχίσει την κοινωνική λεηλασία σε βάρος του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας, ενισχύει ταυτόχρονα το δόγμα «Νόμος και Τάξη», στοχεύοντας στην ολοκληρωτική κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Η ΝΔ συνεχίζοντας το δρόμο που χάραξαν τα νομοσχέδια Γιαννάκου (2006-2007) και Διαμαντοπούλου (2011), που επιχειρήθηκε και επιτεύχθηκε σε σημαντικό βαθμό η κατάργηση του ασύλου, ετοιμάζεται να δώσει ένα τελικό χτύπημα με το πρώτο νομοσχέδιο της, καταργώντας ολοκληρωτικά το πανεπιστημιακό άσυλο. Μάλιστα, είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις της Υπουργού Παιδείας Κεραμέως, που άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο για face control, σύμφωνα με τις οποίες θα αρκεί ένα τηλεφώνημα, για να εισβάλλουν οι κατασταλτικές δυνάμεις στα πανεπιστήμια.

Φυσικά το δρόμο για το νομοσχέδιο έστρωσε και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η οποία παρά τις εξαγγελίες της δεν επανέφερε ποτέ το άσυλο. Οι νόμοι Μπαλτά και Γαβρόγλου επιτρέπουν την άμεση επέμβαση των κατασταλτικών δυνάμεων στα πανεπιστήμια σε περίπτωση τέλεσης κακουργημάτων και εγκλημάτων κατά της ζωής, δίχως απόφαση του πρυτανικού συμβουλίου. Το πόρισμα της «Επιτροπής Παρασκευόπουλου» συμβάλλει στο συντηρητικό αφήγημα περί «ανομίας» και μετατροπής των πανεπιστημίων σε «κέντρο μπαχαλάκηδων», που προωθούν τα καθεστωτικά Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, καθώς τσουβαλιάζει τις κλοπές και τη διακίνηση των ναρκωτικών με τις αγωνιστικές φοιτητικές κινητοποιήσεις. Έτσι, αθωώνει τους ξυλοδαρμούς και τις συλλήψεις φοιτητών, τα lock-out των σχολών, την επέμβαση των ΜΑΤ.

Η κυβέρνηση της ΝΔ φέρνει το νομοσχέδιο για την νομοθετική κατάργηση του ασύλου τέλη Ιούλη με τις σχολές κλειστές, αποκαλύπτοντας τον φόβο της να αντιπαρατεθεί στα «ίσα» με τα αντανακλαστικά του φοιτητικού κινήματος. Ένα από τα επιχειρήματα της ΝΔ για την κατάργηση του ασύλου είναι πως δήθεν προστατεύει το εμπόριο ναρκωτικών, δυσκολεύεται όμως να εξηγήσει, γιατί το ναρκεμπόριο στη συντριπτική του πλειοψηφία συμβαίνει σε μέρη και περιοχές που δεν υφίσταται κανένα άσυλο όλες τις ώρες και μέρες του χρόνου. Προσβάλλoυν την κοινή λογική οι ισχυρισμοί αυτών που τα γραφεία των τοπικών τους στον Πειραιά πληρώνονται από τον Β. Μαρινάκη, οποίος έχει κατηγορηθεί για μεταφορά 2,1 τόνων ηρωίνης, όταν μάλιστα συνεργάτες του εφοπλιστή λίγο μετά την ανακοίνωση των πρόσφατων εκλογικών αποτελεσμάτων επισκέφθηκαν τα γραφεία της ΝΔ. Είναι προφανές πως όταν δεν αναζητούνται τα κοινωνικά αίτια της εξάπλωσης της ναρκοκουλτούρας και του εμπορίου ναρκωτικών δεν υπάρχει καμία διάθεση για την καταπολέμησή του, αφού είναι οι ίδιες οι συστημικές δυνάμεις οι οποίες, αν δεν ενισχύουν, τουλάχιστον ανέχονται το εμπόριο ναρκωτικών, με αποτέλεσμα οι οργανωμένες μαφίες να επιβάλλουν το νόμο του ισχυρού, λυμαίνοντας ολόκληρες περιοχές.

Στην πραγματικότητα το πρόβλημα του κράτους δεν είναι τα «ναρκωτικά» και το «παραεμπόριο». Στο πεδίο του Άρεως, στην πλατεία Βάθης, στο Μενίδι, στην πλατεία Εξαρχείων, γύρω από τη Νομική δεν υπάρχει κανένα πανεπιστημιακό άσυλο και καθημερινά όλες τις ώρες της ημέρας γίνεται εμπόριο ναρκωτικών. Είναι σαφές ότι αυτό που έχει μπει στο στόχαστρο είναι οι φοιτητικοί σύλλογοι, ο φοιτητικός συνδικαλισμός, το φοιτητικό κίνημα, η ίδια η νεολαία. Γιατί θέλουν μία νεολαία, η οποία θα στέκεται προσοχή στην υποβάθμιση των πτυχίων, στην εντατικοποίηση των σπουδών, στον αυταρχισμό των πρυτανικών αρχών, στις διαγραφές των φοιτητών και κυρίως στον εργασιακό μεσαίωνα που την περιμένει.

Εξαγγέλλοντας πόλεμο ενάντια στην εγκληματικότητα, που δήθεν ανθίζει λόγω του πανεπιστημιακού ασύλου, θέλουν να αφοπλίσουν το φοιτητικό κίνημα, αλλά και το σύνολο του λαού από τις κατακτήσεις του. Γιατί θέλουν ένα πανεπιστήμιο, πολιτικά αποστειρωμένο και αποκομμένο από τα προβλήματα της κοινωνίας, το οποίο θα υπακούει αποκλειστικά στους νόμους της αγοράς. Θα έπρεπε να απορεί κανείς πως έχουν το θράσος να έχουν γνώμη για την πραγματικότητα των ελληνικών πανεπιστημίων τα στελέχη της ΝΔ και απόφοιτοι του Harvard ή άλλων πανεπιστημίων της ελίτ των πλουσίων, όταν οι πολιτικές των ευρωμνημονίων και του ΟΑΣΑ, που εφαρμόζουν πιστά ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και οι άλλες αστικές δυνάμεις, οδηγούν σε μείωση των δαπανών για την παιδεία, υποβαθμίζουν τα πανεπιστήμια, στερώντας τα από τον απαραίτητο υλικοτεχνικό εξοπλισμό και στρώνουν το δρόμο για τις ιδιωτικοποιήσεις.

Η κατάργηση του ασύλου πάει χέρι-χέρι με την ενίσχυση του κατασταλτικού οπλοστασίου του κράτους απέναντι σε όποιον αγωνίζεται ενάντια στην επέλαση της «μεταμνημονιακής» βαρβαρότητας. Γιατί, όταν μιλάνε για κατάργηση του ασύλου, δεν θέλουν τίποτα άλλο παρά την εφαρμογή του δόγματος «Νόμος και Τάξη», έτσι ώστε όλη η κοινωνία να στέκεται προσοχή στα ευρωμνημόνια, να δηλώνει υποταγή στον ιμπεριαλισμό και τους ντόπιους υπαλλήλους του, να συνηθίζει στην φτώχεια και την κοινωνική λεηλασία. Γι’ αυτό ο Υπουργός ΠΡΟΠΟ Χρυσοχοΐδης στο πλαίσιο της συνολικής ατζέντας της τρομοϋστερίας της ΝΔ μιλάει για το τέλος στο «άβατο των Εξαρχείων», σχεδιάζει να επαναφέρει τους βασανιστές της εγκληματικής ομάδας ΔΕΛΤΑ, προετοιμάζει και ενισχύει τα ΜΑΤ για να καταστείλουν τον λαό. Με την κατάργηση του ασύλου φωτογραφίζεται ο εσωτερικός εχθρός, ο οποίος δεν άλλος από τον εργαζόμενο λαό και τη νεολαία. Στοχοποιούνται οι οργανώσεις και συλλογικότητες του λαϊκού και εργατικού κινήματος, τις οποίες ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης, χαρακτηρίζει «μήτρα της τρομοκρατίας», με σκοπό να απονομιμοποιήσει τους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες στη συνείδηση της εργατικής τάξης , του λαού και της νεολαίας.

Εκείνοι το μόνο άσυλο που αντιλαμβάνονται είναι αυτό της ασυδοσίας των επιχειρηματικών συμφερόντων, προκειμένου να παράγεται γνώση όχι για τις ανάγκες της κοινωνίας, αλλά για τα συμφέροντα μιας άπληστης ολιγαρχίας. Στην πραγματικότητα οι εγκληματικές ενέργειες διενεργούνται στις συνεδριάσεις του Eurogroup, του ΔΝΤ και στα υπουργικά συμβούλια που συντάσσουν πολιτικές κοινωνικής γενοκτονίας, εξοντώνοντας ολόκληρους λαούς, που δεσμεύουν μια χώρα με αιμοσταγή πρωτογενή πλεονάσματα μέχρι το 2060 σε συμμόρφωση προς τις ντιρεκτίβες της ευρωσυμμορίας, που διαμορφώνουν μία καπιταλιστική ζούγκλα με μισθούς πείνας, στρατιές ανέργων, άστεγους, ανασφάλιστους, επισφάλεια, τσακισμένα εργατικά δικαιώματα. Γιατί έγκλημα είναι το ανθρωποκτόνο καπιταλιστικό σύστημα και τρομοκρατία η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ.

Όσο κι αν θέλουν να σφραγίσουν την εκλογική τους νίκη με την κατάργηση του ασύλου και την επίθεση στις κατακτήσεις του νεολαιίστικου κινήματος, να ξέρουν ότι θα μας βρουν απέναντι τους. Η υπόθεση του ασύλου δεν αφορά μόνο το φοιτητικό κίνημα, αφορά το σύνολο του αγωνιζόμενου λαού που εμπνέεται και βρίσκει μέχρι και σήμερα την σύνδεση των αγώνων του πρόσφατου παρελθόντος που έγραψε ιστορία με το ίδιο του το αίμα. Μέσα από αυτές τις λίγες εκατοντάδες Κομμουνιστών και Αναρχικών που πήραν την απόφαση να ξεκινήσουν έναν αγώνα κάτω από δύσκολες συνθήκες, αποφασισμένοι να τον υπερασπιστούν μέχρι τέλους και πλαισιώθηκαν από το σύνολο της πληττόμενης κοινωνίας με αποκορύφωση την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Πιάνοντας το νήμα της ιστορικής εξέγερσης του Πολυτεχνείου και των κοινωνικών αγώνων του εκπαιδευτικού και ευρύτερα ανταγωνιστικού κινήματος της μεταπολίτευσης καλά θα κάνουν να καταλάβουν ότι το άσυλο ανήκει στο λαό και τη νεολαία.

Όλοι και όλες στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο ενάντια στην κατάργηση του ασύλου. (Τρίτη 23/07 στις 19:30 στα Προπύλαια)

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

Συμμετοχή και Στήριξη στη Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στους συλληφθέντες της 3ης αντιφασιστικής μοτοπορείας (30/9/12): Δευτέρα 15/7, 9.00, ΜΟΔ (Δέγλερη)

Η Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)  στηρίζει και συμμετέχει στη Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στους συντρόφους και τις συντρόφισσες που συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια της 3ης αντιφασιστικής μοτοπορείας στις 30 Σεπτέμβρη του 2012 και δικάζονται τη Δευτέρα 15 Ιούλη 2019 στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο (οδός Δέγλερη) στις 9.00 πμ.

Μια επταετία μετά, ο Αγώνας ενάντια στο Κεφάλαιο, το Κράτος και τους φασίστες τους συνεχίζεται.

Η Αλληλεγγύη ήταν είναι και θα είναι το όπλο μας.

Πίσω φασίστες – Εμπρός Σύντροφοι-Συντρόφισσες.

Ακολουθεί το Κάλεσμα της Συνέλευσης κατηγορουμένων αντιφασιστών/ριων της 3ης αντιφασιστικής μοτοπορείας 30.09.12 και το Κάλεσμα της Ταξικής Αντεπίθεσης (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών) στην αναβληθείσα δίκη στις 12 Μάρτη 2018.

***

7 χρόνια μετά το δικαστήριο για την υπόθεση της αντιφασιστικής μοτοπορείας (30 Σεπτεμβρίου 2012) ξεκινάει στις 15 Ιουλίου 2019.

Εκείνο το απόγευμα της 30ης Σεπτέμβρη, η αντιφασιστική μοτοπορεία δεν πέρασε από την Πλατεία Αμερικής μόνο για να διαμαρτυρηθεί για τις εντεινόμενες φασιστικές επιθέσεις που ανθούσαν σε πολλές από τις γειτονιές της Αθήνας μέσα από τη συνεργασία κράτους και παρακράτους, αλλά κυρίως όπως ανέφερε και το αρχικό κείμενο συγκρότησής της, για να μεταφέρει μήνυμα οργάνωσης απέναντι σε μια βία που όσο αφηνόταν να δρα ανενόχλητη, αναβαθμιζόταν και γινόταν όλο και πιο επικίνδυνη. Η Πλατεία Αμερικής δεν ήταν μόνο μία από τις γειτονιές όπου διάφορες μεταναστευτικές κοινότητες προσπαθούσαν να σταθούν στα πόδια τους κυνηγημένες από κάθε είδους μπάτσους, φασίστες και μαφίες. Ήταν παράλληλα και μια περιοχή στην οποία προσπαθούσε να πατήσει πόδι ένα ακόμα μόρφωμα με χαρακτηριστικά «επιτροπής κατοίκων Αγίου Παντελεήμονα», με βασικό καθήκον την παροχή μόνιμης και επιτόπιας συνδρομής στο κράτος για την αστυνόμευση των περισσευούμενων πληθυσμών.

Κάποια στιγμή στα στενά κάτω από την πλ. Αμερικής και ενώ κινούμασταν με πολύ χαμηλή ταχύτητα οι χρυσαυγίτες ναζιστές Περρής και Παπαβασιλείου, επιτέθηκαν σε συντρόφους της μοτοπορείας. Η επίθεση απαντήθηκε άμεσα. Αυτή η κίνηση των φασιστών με την αυτονόητη αμυντική απόκρουση από την μεριά της πορείας ήταν και η αφορμή για την επίθεση που δεχτήκαμε από την ομάδα Δέλτα που μας ακολουθούσε. Στους 15 συλληφθέντες εκτός από την βία που μας ασκήθηκε κατά τη σύλληψη στη συνέχεια και καθόλη την 19ωρη παραμονή μας στον 6ο όροφο της ΓΑΔΑ, ασκήθηκε ψυχολογική και σωματική βία με χτυπήματα, προσπάθειες εκφοβισμού και εξευτελισμού, σεξιστικά σχόλια προς τις συντρόφισσες κ.α. 6 ακόμα σύντροφοι κατηγορούνται με βάση τους αριθμούς πινακίδων οχημάτων που εγκαταλείφτηκαν κατά τη διάρκεια της παραπάνω επιδρομής.

Και οι 21 έχουμε αναλάβει στην ανάκριση την ευθύνη και έχουμε υπερασπιστεί πολιτικά τη συμμετοχή μας στην πορεία.Απέναντι μας, ως (ψευδο)μάρτυρες κατηγορίας, θα βρεθούν οι μπάτσοι των ομάδων Δέλτα, οι νεοναζί της Πλατείας Αμερικής και περήφανα μέλη των αγανακτισμένων της περιοχής.

‘Οπως κάναμε κάθε φορά έτσι και τώρα θα είμαστε εκεί να υπερασπιστούμε τις πολιτικές μας επιλογές. Μπροστά στην επερχόμενη επέλαση του ακραίου νεοφιλελευθερισμού και τις εξαγγελίες περί νόμου και τάξης να υψώσουμε αναχώματα, να δώσουμε τους αγώνες που μας αντιστοιχούν μέσα και έξω από τις δικαστικές αίθουσες.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥΣ

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Δίκη Δευτέρα 15 Ιουλίου 2019 στις 9.00 στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο, οδός Δέγλερη

Συνέλευση κατηγορουμένων αντιφασιστών/ριων της 3ης αντιφασιστικής μοτοπορείας 30.09.12

Αλληλεγγύη στους συλληφθέντες της 3ης αντιφασιστικής μοτοπορείας

– Στις 30 Σεπτέμβρη του 2012 πραγματοποιείται αντιφασιστική μοτοπορεία στον άξονα της οδού Πατησίων και τις γύρω περιοχές. Πέντε μέρες πριν, είχε πραγματοποιηθεί φασιστική επίθεση στα γραφεία της τανζανικής κοινότητας και σε μετανάστες στην πλατείας Αμερικής. Στην περιοχή είχε συσταθεί ρατσιστική “επιτροπή κατοίκων” με πρότυπο την αντίστοιχη του Αγ. Παντελεήμονα, ενώ ήδη είχαν δημιουργηθεί ομάδες που προχωρούσαν σε επιθέσεις. Μια από αυτές ήταν και ο εμπρησμός ενός μπαρ, του οποίου ο ιδιοκτήτης ήταν από το Καμερούν, από τους φασίστες Παπαβασιλείου (προσωπικό φίλο του Ρουπακιά) και Περρή, οι οποίοι -σύμφωνα με τους ίδιους- “αστυνόμευαν την περιοχή σε ομάδες των πέντε”. Στις 30 Σεπτέμβρη οι φασίστες Παπαβασιλείου και Περρής επιτίθενται σε συντρόφους της μοτοπορείας. Αυτή η κίνηση των φασιστών με την αυτονόητη αμυντική απόκρουση από την μεριά της πορείας ήταν και η αφορμή για την επίθεση που δέχτηκε από την ομάδα ΔΕΛΤΑ, η οποία εμβόλισε την πορεία πέντε φορές κατά την επιστροφή της στα Εξάρχεια, συλλαμβάνοντας συνολικά 15 συντρόφους. Μετά από λίγες εβδομάδες, στη δικογραφία προστέθηκαν ακόμα 6 σύντροφοι με βάση τους αριθμούς των πινακίδων από τις μηχανές τους.

Κατά τη 19ωρη παραμονή των συντρόφων στη ΓΑΔΑ, στο “τμήμα προστασίας του πολιτεύματος” και παρουσία αξιωματικών, βασανίζονται άγρια από τους εγκληματίες της ΔΕΛΤΑ. Μέχρι την αποκάλυψη των βασανιστηρίων από την βρετανική εφημερίδα Guardian, τα καθεστωτικά ΜΜΕ επιβάλλουν ένα τοίχος σιωπής. Παρά την αστυνομική βία και την απειλή της προφυλάκισης όλοι οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες υπερασπίζονται πολιτικά τη συμμετοχή τους στην αντιφασιστική μοτοπορεία.

– Τα βασανιστήρια στους αντιφασίστες το 2012 δεν ήταν μια απλή παρεκτροπή κάποιων αστυνομικών. Ήταν μέρος του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης που έχει επιβάλλει το μνημονιακό πολιτικό προσωπικό, και με τον πιο άγριο τρόπο τα πρώτα χρόνια μετά το 2010, με στόχο την κοινωνική εμπέδωση του φόβου, αλλά και τη περιθωριοποίηση, ποινικοποίηση και καταστολή της επαναστατικής δράσης, καθώς και της ταξικής πάλης.

– Τα γεγονότα της μοτοπορείας απέδειξαν με τον πιο σαφή αλλά και ωμό τρόπο την οργανική και στενή σύνδεση κράτους και παρακράτους. Μια ιστορική σχέση που -χωρίς φτιασιδώματα- αποτυπώθηκε στις 4 Ιουλίου του 2013, ένα χρόνο περίπου μετά τα βασανιστήρια στους αντιφασίστες, όταν – παρουσία του αρχηγού της ΕΛΑΣ- ο γγ της κυβέρνησης Τ. Μπαλτάκος κάλεσε τους αστυνομικούς της ΔΙΑΣ, αλλά κυρίως της ομάδας ΔΕΛΤΑ να έρθουν ένστολοι στο αμφιθέατρο της ΓΑΔΑ, ώστε να συζητήσουν (με αφορμή τα βιβλία του) για την “Κρυπτεία”, μια διαδικασία διαπαιδαγώγησης των αρχαίων Σπαρτιατών μέσα από τη δολοφονία ειλώτων.

– Έξι χρόνια μετά, τη Δευτέρα, 12 Μάρτη, δικάζονται οι 21 σύντροφοι, με (ψευδο)μάρτυρες τους φασίστες της περιοχής και την κρατική συμμορία της ομάδας ΔΕΛΤΑ. Σήμερα οι σποραδικές συλλήψεις κάποιων φασιστών δεν πρέπει να δημιουργήσουν καμία αυταπάτη, κανέναν εφησυχασμό. Η ευνοϊκή αστυνομική και δικαστική μεταχείριση τους, καθώς και η επικίνδυνη και τυχοδιωκτική πολιτική νομιμοποίησης της ΧΑ από το ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με την άνοδο του εθνικισμού, την παγκόσμια οικονομία που αδυνατεί να ανακάμψει επαρκώς και μια πιθανή νέα αστάθεια στο αστικό πολιτικό τοπίο μπορεί να αναδείξει τη ΧΑ ξανά σαν μια χρήσιμη εφεδρεία. Για αυτό σήμερα ο οργανωμένος και μαχητικός αντιφασισμός, που θα συγκεντρώνει την αναγκαία μαχητική ισχύ (ιδεολογική, πολιτική, στρατιωτική) στους αποφασιστικούς χρόνους και χώρους, πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα ολόκληρου του κινήματος. Γιατί σήμερα, λίγο μετά τα εθνικιστικά συλλαλητήρια, τον εμπρησμό της κατάληψης LIBERTATIA και την επίθεση στον ΕΚΧ ΣΧΟΛΕΙΟ στη Θεσσαλονίκη και το Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο ΕΜΠΡΟΣ στην Αθήνα, όπως έγραφε και η Συνέλευση των κατηγορουμένων αντιφασιστών/στριών της 3ης Αντιφασιστικής Μοτοπορείας “η πολιτική, ηθική και οικονομική στήριξη των κατηγορουμένων και μέσα από αυτήν η πολιτική υπεράσπιση του δικαιώματος και της υποχρέωσής μας στην αντιφασιστική και ταξική αυτοάμυνα είναι ακόμα αναγκαία”.

ΔΙΚΗ: Δευτέρα 12/3/2018, στις 9:00, στο Εφετείο (Οδός Δέγλερη – Μικτό Ορκωτό)

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

Εργατική συγκέντρωση ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας: Κυριακή 14/7, 10πμ, Ερμού (Σύνταγμα).

Την Κυριακή 14 Ιούλη 2019 προχωράμε σε εργατική συγκέντρωση στις 10πμ στην αρχή της Ερμού (Σύνταγμα) στο πλαίσιο του αγώνα ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας.

Σημειώνουμε ότι για την ημέρα αυτή έχει προκηρυχτεί απεργία από το Συλλογο Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής. [ενημέρωση – ανακοινώσεις]

Επίσης, κατά τις τελευταίες μέρες πραγματοποιούνται εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς από τη συνάντηση εργαζομένων στον κλάδο του εμπορίου – Ορθοστασία με ανακοίνωση που αναφέρεται σε Ψέμματα και αλήθειες για την λειτουργία των καταστημάτων για 32 Κυριακές τον χρόνο.

ΟΥΤΕ 52, ΟΥΤΕ 32, ΟΥΤΕ 8! ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ!

ΒΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ!

Η ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΡΓΙΑ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΤΑΚΤΗΘΗΚΕ,
ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ.

Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας

και τα “απελευθερωμένα” ωράρια