Καταγγελία για προσαγωγές μελών της Ταξικής Αντεπίθεσης στις 30 Απρίλη

Το βράδυ της 30ης Απριλίου, η ομάδα δέλτα σταματάει σύντροφο στη γωνία Εμ. Μπενάκη και Αραχώβης λίγα δευτερόλεπτα αφότου εξήλθε από τον πολιτικό χώρο της Ταξικής Αντεπίθεσης στα Εξάρχεια. Ο σύντροφος κρατούσε αυτοκόλλητα για τους δύο μάρτυρες απεργούς πείνας του Λαϊκού Μετώπου Τουρκίας, Helin Bölek και Mustafa Koçak. Η ομάδα δέλτα δεν περιορίστηκε σε έναν τυπικό έλεγχο αλλά φρόντισε με διάφορους τρόπους να καταστήσει σαφές στον σύντροφο ότι οποιοσδήποτε συνεχίζει να αγωνίζεται στην γειτονιά των Εξαρχείων αποτελεί στόχο για την συγκεκριμένη συμμορία.

Οι απειλές για την συλλογικότητα συνεχίστηκαν σε συνδυασμό με σχόλια σχετικά με τις κάμερες που η “αντι”τρομοκρατική υπηρεσία είχε τοποθετήσει σε αυτοκίνητό της κάποιους μήνες πριν έξω από τον πολιτικό μας χώρο. Γεγονός που επιβεβαίωσε για ακόμα μια φορά την στοχοποίηση της συλλογικότητας μας και του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος.

Λίγα λεπτά αργότερα συντρόφισσα από την Τ.Α. που βλέπει το περιστατικό επεμβαίνει, όταν ακούει πως θέλουν να προσάγουν το σύντροφο για τα αυτοκόλλητα. Μια παρέμβαση που λειτούργησε σαν ανάχωμα στις σαδιστικές ορέξεις της ομάδας δέλτα που παράλληλα με την εξακρίβωση επιδόθηκε σε έναν τραμπουκισμό του συντρόφου.

Έπειτα πραγματοποιείται εξακρίβωση και στην ίδια και έλεγχος στο όχημά της που είναι παρκαρισμένο κοντά στο σημείο. Στο όχημα βρέθηκαν και κατασχέθηκαν ορισμένες
σημαίες που προορίζονταν για την πορεία της Εργατικής Πρωτομαγιάς καθώς και
αυτοκόλλητα. Οι μπάτσοι ξεκίνησαν να φωτογραφίζονται με τα “λάφυρα” της πρωτομαγιάς σαν γνήσια σκυλιά των αφεντικών που περιμένουν με ανυπομονησία τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις που νομοτελειακά θα προκύψουν από την εμβάθυνση της καπιταλιστικής κρίσης για να τις τσακίσουν και να τις αιματοκυλίσουν. Ενώ παράλληλα τραβούσαν με τα κινητά τους τηλέφωνα τα πρόσωπα των συντρόφων.

Οι δύο σύντροφοι οδηγήθηκαν για προσαγωγή στη Γ.Α.Δ.Α οπού μετά από μιάμιση ώρα αφέθηκαν ελεύθεροι. Η στοχοποίηση των συντρόφων μας αποτελεί κομμάτι μιας ευρύτερης αντιεξεγερτικής εκστρατείας που βρίσκεται σε έξαρση και αποσκοπεί στο ξερίζωμα των αντιστάσεων και στον αφοπλισμό των πιο ριζοσπαστικών κομματιών του κινήματος.

Η μετατροπή των Εξαρχείων σε αστυνομοκρατούμενη ζώνη οπού με πρόσχημα την πάταξη του ναρκεμπορίου το κράτος εφαρμόζει μια κατασταλτική στρατηγική άνευ προηγουμένου θα πρέπει άμεσα και συλλογικά να βρει απέναντι της τις αντιστάσεις του ανταγωνιστικού κινήματος πριν να είναι αργά. Γιατί το κίνημα οφείλει να αντιπαρατεθεί δυναμικά και συλλογικά με τις δυνάμεις του κράτους που στρατοπεδεύουν στην περιοχή και τρομοκρατούν στοχευμένα αγωνιστές-στριες αλλά και κατοίκους-θαμώνες της γειτονιάς .

Γιατί η κινηματική μνήμη δεν είναι σκουπίδι και θυμάται τα βασανιστήρια που υπέστη από την συγκεκριμένη ομάδα. Θυμάται την παρολίγον δολοφονία της αγωνίστριας Κουτσουμπού στο Σύνταγμα κατά την διάρκεια διαδήλωσης που μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση, θλάση εγκεφάλου, συντριπτικό κάταγμα αριστερής κλείδας και σπάσιμο όλων των αριστερών εμπρόσθιων πλευρών. Θυμάται τα βασανιστήρια και τους ξυλοδαρμούς στους αντιφασίστες συντρόφους-ισσες της μοτοπορείας και τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις, τους ξυλοδαρμούς της νεολαίας και των αγωνιστών-στριων στη γειτονιά των Εξαρχείων και στις μεγάλες αντιμνημονιακές κινητοποιήσεις του 2010-2012. Θυμάται την οργανική σύνδεση της συγκεκριμένης ομάδας με την Χρυσή Αυγή και τις κοινές της επιθέσεις με τα τάγματα εφόδου.

Γιατί το σύνθημα είναι ισχυροί μόνο όταν εμείς είμαστε ανοργάνωτοι και αναποφάσιστοι αντηχεί μια δυναμική αλήθεια που αποδείχτηκε σε διάφορες κινηματικές στιγμές, όπως στα δικαστήρια της Ευελπίδων όταν το κίνημα αντιμετώπισε την συγκεκριμένη ομάδα και της παρέδωσε ένα μικρό μάθημα αντιφασισμού στην εκδίκαση της υπόθεσης για τις αντιφασιστικές μοτοπορείες. Κυοφορεί μια δυναμική αλήθεια που εκφράστηκε στις αντιμνημονιακές διαδηλώσεις του 2010- 2012 και τις διαδηλώσεις για την υπεράσπιση του ταξικού ΌΧΙ στο δημοψήφισμα όταν τα αγωνιζόμενα κομμάτια αντιμετώπισαν με αποφασιστικότητα τις ειδικές δυνάμεις του κράτους. Όταν η νεολαία και οι σύντροφοι – ισσες αντιμετώπισαν την συγκεκριμένη συμμορία στην γειτονιά των Εξαρχείων στις συγκρούσεις της 6η Δεκέμβρη του 2014.

Γιατί η ατιμωρησία της συγκεκριμένης συμμορίας από τα αστικά δικαστήρια αποτέλεσε το απαραίτητο θεσμικό της ξέπλυμα για την επανασύσταση της. Γιατί μόνο το οργανωμένο ανταγωνιστικό κίνημα και οι αυθόρμητες δυναμικές του μπορούν να αντιμετωπίσουν τα φαινόμενα αστυνομικής βίας και να αποδώσουν κοινωνική και ταξική δικαιοσύνη.
Το προηγούμενο βράδυ της Εργατικής Πρωτομαγιάς η αστυνομία πραγματοποίησε πολλές εξακριβώσεις και προσαγωγές στα Εξάρχεια και σε άλλες περιοχές. Δύο σύντροφοι από την Αγία Παρασκευή προσήχθησαν κι εκείνοι, την ίδια ώρα στη ΓΑΔΑ, επειδή αναρτούσαν πανό και πετούσαν τρικάκια προπαγάνδισης της εργατικής πρωτομαγιάς.
Παρά την τρομοκρατία με πρόσχημα την απαγόρευση για υγιειονομικούς λόγους των συναθροίσεων, παρά τα αυξημένα πρόστιμα μετακίνησης, παρά την απειλή της ίδια της
πανδημίας του Covid-19, ο κόσμος του αγώνα κατέβηκε μαζικά και με αίσθημα ευθύνης στο δρόμο. Με αίσθημα ευθύνης για τη δημόσια υγεία μα και συνάμα με ευθύνη απέναντι στην ταξική του θέση. Τίμησε την Εργατική Πρωτομαγιά και έδωσε ένα μήνυμα ανυπακοής, αντίστασης και αγώνα.

Φώναξε πως τίποτα δε μας χαρίστηκε και πως τίποτα δεν κατακτήθηκε με προσευχές, παρά με οργάνωση και αγώνα. Αγώνα για τη νίκη των δικών μας συμφερόντων. Των προλεταριακών συμφερόντων που μόνο ο ίδιος ο λαός μπορεί να υπηρετήσει. Ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος, μα θα σταθούμε στο ύψος των ταξικών διεκδικήσεων και των αγώνων που αυτές χτίζουν.

Να οργανώσουμε την Ταξική Αντεπίθεση στον πόλεμο που
μας έχει κηρυχθεί! Ανυποχώρητος λαϊκός αγώνας μέχρι την νίκη! Ζήτω η
Εργατική Πρωτομαγιά!

Ταξική Αντεπίθεση (ομάδα αναρχικών και κομμουνιστών)

Υ.Γ. στη φωτογραφία: Απόπειρα αλλοίωσης από μπάτσους του χαρτοπανό της δομής αλληλεγγύης της Ταξικής Αντεπίθεσης

Ταξική Αντεπίθεση: Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΕΙ ΣΕ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ!

Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΕΙ ΣΕ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ!

Ο ΜΟΝΟΣ ΟΡΑΤΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ!

Σε συνθήκες οξυμμένης κρίσης του παγκόσμιου καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος, με αφορμή την πανδημία του COVID-19 και την υγειονομική κρίση που ξέσπασε σε όλο τον κόσμο, ο ταξικός συμβολισμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς είναι πιο επίκαιρος από ποτέ. Όσο κι αν πασχίζουν το αστικό πολιτικό προσωπικό, τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, οι γραφειοκράτες συνδικαλιστές και η ολιγαρχία του πλούτου να την υποβιβάσουν σε μία απλή επετειακή ημέρα μνήμης, θα συμβολίζει τους μαχητικούς ταξικούς αγώνες της εργατικής τάξης σε όλο τον κόσμο.

Η πανδημία του COVID-19 ανέδειξε ότι όσο υπάρχει καπιταλισμός τα κέρδη της άρχουσας τάξης θα βρίσκονται πιο ψηλά από τις ανθρώπινες ζωές. Η πανδημία, αφήνοντας πίσω της εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς σε όλο τον κόσμο, αποκάλυψε τις δομικές ανεπάρκειες των συστημάτων υγείας, καθώς στις ιμπεριαλιστικές και καπιταλιστικές χώρες η υγεία, αντί να θεωρείται ένα αναγκαίο κοινωνικό αγαθό, θυσιάζεται στο βωμό του κέρδους. Στην Ελλάδα σύσσωμος ο αστικός πολιτικός κόσμος γνωρίζει ότι είναι ο μόνος υπεύθυνος για την διάλυση του συστήματος υγείας, καθώς όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις διέλυσαν το σύστημα υγείας, δίνοντας λεφτά για το ληστρικό χρέος και τους πολεμοκάπηλους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ. Για το λόγο αυτό, με την αγαστή συνεργασία των καναλαρχών επενδύουν στην ατομική ευθύνη, προσπαθώντας να πείσουν την κοινωνία ότι εκείνη θα είναι υπεύθυνη σε περίπτωση μίας υγειονομικής καταστροφής.

Με αφορμή την πανδημία του COVID-19, εντείνονται οι αντιθέσεις μεταξύ των ιμπεριαλιστών, βαθαίνει η κρίση της παγκόσμιας οικονομίας, η οποία νοσεί και σαπίζει, οξύνονται οι δομικές αντιφάσεις του συστήματος (φούσκα χρέους, ανταγωνισμοί, παγκόσμια αστάθειακτλ), περιστέλλονται δημοκρατικά δικαιώματα, προβάλλονται ανακοινώσεις πολεμικού χαρακτήρα με τις σειρήνες του πολέμου να ηχούν ξανά. Γίνεται λόγος για τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση μετά τη Μεγάλη Ύφεση και το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Ήδη ο ΟΗΕ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για επισιτιστικές κρίσεις, ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας κάνει λόγο για αύξηση του αριθμού των ανέργων σε διακόσια εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο με την επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας (τηλεργασία, εκ περιτροπής εργασία, mini jobs κτλ) να είναι η νέα κανονικότητα, που επηρεάζει δραματικά τις θέσεις εκατομμυρίων εργαζόμενων.

Η ευρωσυμμορία των αρπακτικών του κεφαλαίου ετοιμάζει νέα μνημόνια για τους λαούς της Ευρώπης, διαιωνίζοντας τον φαύλο κύκλο του χρέους, της κοινωνικής λεηλασίας και της ισοπέδωσης των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων. Στην Ελλάδα πάνω από 40.000 εργαζόμενοι έχουν απολυθεί, ενώ άμεσα αναμένεται να αρθεί κάθε φραγμός για την προστασία της πρώτης κατοικίας, ανοίγοντας την όρεξη των τραπεζών. Επιπλέον, την ίδια στιγμή που το κράτος ισχυρίζεται υποκριτικά ότι έχει επιβάλει την απαγόρευση της κυκλοφορίας για την προστασία της δημόσιας υγείας, στοιβάζει τους πρόσφυγες και τους μετανάστες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τους φαντάρους στα στρατόπεδα, τους φυλακισμένους στα μπουντρούμια της αστικής “δημοκρατίας”, τους εργάτες στα εργοστάσια, δημιουργώντας υγειονομικές βόμβες. Φαίνεται, λοιπόν ήδη ότι, αν δεν ξεκινήσει η αντεπίθεση του εργατικού και λαϊκού κινήματος, η βαρβαρότητα του συστήματος, ο εργασιακός μεσαίωνας και το αιματοκύλισμα των λαών θα είναι η επόμενη ημέρα για την οποία μας προετοιμάζουν.

Σε κάθε ήπειρο, σε κάθε χώρα, σε κάθε γωνιά του πλανήτη συγκρούονται δύο κόσμοι. Από τη μία, ο κόσμος του κεφαλαίου, της αστικής τάξης, των μονοπωλίων, των πολυεθνικών και των ιμπεριαλιστών, που θα επιδιώξει για άλλη μία φορά να βγει κερδισμένος από την κρίση, πατώντας πάνω στα πτώματα των απόκληρων και φορτώνοντας τα βάρη στον εργαζόμενο λαό. Από την άλλη, ο κόσμος της εργασίας, των από τα κάτω, των ανέργων, ο οποίος, ενώ βρίσκεται στο στόχαστρο της σταυροφορίας του κεφαλαίου, έχει μπει στην πρώτη την γραμμή για την διάσωση της κοινωνίας. Γιατί είναι οι εργαζόμενοι της δημόσιας υγείας, που, ενώ άλλοτε τους χλεύαζαν και άλλοτε έστελναν τα ΜΑΤ να τους καταστείλουν, καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες για την περίθαλψη του λαού. Γιατί είναι οι εργαζόμενοι στα super markets, οι ντελιβαράδες, οι εργάτες στα εργοστάσια, οι οποίοι κρατάνε όρθια την κοινωνία. Γιατί είναι ο κόσμος της εργασίας, ο οποίος όχι απλά παράγει τον πλούτο, αλλά με την καθημερινή ανθρώπινη εργασία και την λαϊκή αλληλεγγύη αναδεικνύεται ως σωτήρας αυτού του κόσμου.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες και τηρώντας τα απαραίτητα μέτρα υγιεινής (ατομικά μέσα προστασίας, αποστάσεις), δηλώνουμε ότι η Εργατική Πρωτομαγιά, οι αγωνιστικές κατακτήσεις τους λαού και της νεολαίας δεν θα μπουν σε καραντίνα! Δεν θα πληρώσουμε εμείς πάλι αυτή την κρίση. Για να αποτελέσει η φετινή Πρωτομαγιά ορόσημο για την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και την έναρξη νέων νικηφόρων αγώνων, έτσι ώστε να αποτραπεί η επίθεση που έρχεται. Ήδη οι κινητοποιήσεις των κρατουμένων, των εκπαιδευτικών, νεολαίων, εργατών και εργαζομένων δείχνουν τον δρόμο, για να οργανώσουμε την ταξική αντεπίθεση. Για να μετατρέψουμε την κρίση του συστήματος σε χρεωκοπία των αντιλαϊκών πολιτικών της ΕΕ, του κεφαλαίου και του πολιτικού τους προσωπικού. Για να ληφθούν τώρα όλα τα αναγκαία μέτρα για την ενίσχυση του συστήματος υγείας και την προστασία του κόσμου της εργασίας. Για να τσακιστεί ο χρεωκοπημένος κόσμος και να ανατείλει ο νέος, ανοίγοντας τον δρόμο για την κοινωνική απελευθέρωση. Γιατί το δίλημμα τίθεται ξανά: ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ Ή ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ.

Στηρίζουμε τη συγκέντρωση των ταξικών σωματείων, 10:30 στα Χαυτεία. Συμμετέχουμε στο μπλοκ του No Pasaran.

ΕΞΩ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ

ΛΕΦΤΑ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ – ΤΩΡΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ

ΜΟΝΟ Ο ΛΑΟΣ ΣΩΖΕΙ ΤΟΝ ΛΑΟ

Ταξική Αντεπίθεση (ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

No Pasaran | 1η Μάη ενάντια στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για έναν κόσμο χωρίς αφεντικά

1η Μάη ενάντια στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για έναν κόσμο χωρίς αφεντικά

Απέναντι στην επίθεση κράτους και κεφαλαίου

Κανένας μόνος του, καμία μόνη της μέσα στην πανδημία

Η κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη θα νικήσει

Συγκέντρωση στα Χαυτεία, 10:30 π.μ.

Μαζί με τα ταξικά σωματεία

Τηρούμε όλα τα μέτρα προστασίας (κρατάμε αποστάσεις, φοράμε μάσκες και γάντια)

No Pasaran

Αναρχικό – Αντιεξουσιαστικό Στέκι «ΑΝΤΙΠΝΟΙΑ», Κατάληψη ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ 37, Squat for Refugees/Migrants SPIROU TRIKOUPI 17, ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών), Αναρχική Φοιτητική Συνέλευση ΑΡΟΔΑΜΟΣ, Αντιφασιστική – Αντιεξουσιαστική συνέλευση Ν. Ιωνίας – Ηρακλείου, Σύντροφοι και Συντρόφισσες

Ακολουθεί το κείμενο που έχει δημοσιοποιηθεί από το no pasaran για την συνθήκη που διαμορφώθηκε μέσα στην πανδημία.

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΥΝ

Για άλλη μια φορά το κράτος αποποιείται τις ευθύνες του. Με περίσσια υποκρισία πετά το μπαλάκι μιας ακόμα κρίσης στην κοινωνία, στον καθένα και την καθεμία από εμάς. Φροντίζει να μας υπενθυμίζει αδιάκοπα την «ατομική ευθύνη» που μας αναλογεί και μας καλεί να εργαστούμε εθελοντικά για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Την ίδια στιγμή το διαλυμένο από χρόνια σύστημα δημόσιας υγείας βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Ποιοι άλλοι θα μπορούσαν να ευθύνονται για την υποβάθμιση της δημόσιας υγείας πέρα από αυτούς που διαχρονικά και αμετανόητα νομοθετούν την υποχρηματοδότηση της, τις μαζικές απολύσεις υγειονομικού προσωπικού, τις συγχωνεύσεις και καταργήσεις νοσοκομειακών μονάδων; Με τα υποστελεχωμένα δημόσια νοσοκομεία να καταγράφουν ελλείψεις σε βασικό εξοπλισμό όπως χειρουργικές μάσκες και γενικότερα μέσα ατομικής προστασίας, διαγνωστικά test, αναπνευστήρες και κλίνες ΜΕΘ, το κράτος προσπαθεί να μαζέψει τα σπασμένα μιας υγειονομικής κρίσης που είτε αδυνατεί, είτε δεν θέλει να διαχειριστεί. Αγνοώντας επιδεικτικά τις επιστημονικές απόψεις που προειδοποιούν για εκ νέου έξαρση των κρουσμάτων όταν αρθούν οι περιορισμοί στις μετακινήσεις και τονίζουν την αναγκαιότητα των μαζικών test για τον εντοπισμό των νοσούντων, αλλά και τις εκκλήσεις γιατρών και νοσηλευτών για ενίσχυση σε προσωπικό και εξοπλισμό, το κράτος επιλέγει την στρατιωτικοποίηση της δημόσιας σφαίρας. Ενώ η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού τηρούσε ήδη τα απαραίτητα μέτρα, επέλεξε να επιβάλλει την απαγόρευση κυκλοφορίας και την αναγκαστική συμμόρφωση -υπό την απειλή χρηματικού προστίμου- σε περιορισμούς μετακίνησης που θυμίζουν εποχές και λογικές ολοκληρωτικών καθεστώτων. Επέλεξε να εντείνει την επιτήρηση και τον έλεγχο, εξαπολύοντας στους δρόμους και τις γειτονιές μας το απεχθές πλήθος της ΕΛ.ΑΣ. που πλέον έχει ως κύριο σκοπό του να εφαρμόζει απαγορεύσεις κυκλοφορίας και αριθμητικά όρια επιτρεπτών συναθροίσεων, να εμπεδώνει δηλαδή στην κοινωνική βάση τον φόβο και την υποταγή, να εδαφικοποιεί το «πολεμικό» κλίμα που χτίζουν τα διαγγέλματα της κυβέρνησης.

Αυτός ο εγκληματικός κρατικός σχεδιασμός αφήνει μέχρι και σήμερα εκτεθειμένους στην πανδημία όλους εκείνους για τους οποίους η οικειοθελής καραντίνα και η κοινωνική αποστασιοποίηση δεν αποτελούν επιλογή. Τους δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες και τους/τις μετανάστες/τριες που βρίσκονται εγκλωβισμένοι και συνωστισμένοι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μέσα στις πιο ακατάλληλες συνθήκες διαβίωσης, χωρίς καμία δυνατότητα ατομικής ή συλλογικής προστασίας και πλέον με τις διαδικασίες αίτησης ασύλου να έχουν διακοπεί. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των 1.200 κρατούμενων στο κέντρο κράτησης της Κορίνθουπου προχώρησαν σε απεργία πείνας διαμαρτυρόμενοι για τις άθλιες συνθήκες στις οποίες κρατούνται και τον κίνδυνο εξάπλωσης του κορονοϊού μέσα στο camp. Τους κρατούμενους και κρατούμενες στις ελληνικές φυλακές οι οποίες έχουν γεμίσει ασφυκτικά και έχουν εφαρμόσει ελάχιστα μέτρα υγιεινής και απολύμανσης των χώρων, ενώ παράλληλα τα απαραίτητα και προβλεπόμενα μέτρα αποσυμφόρησης αργούν επικίνδυνα και κρίνονται ανεπαρκή. Τους άστεγους και τις άστεγες για τους οποίους το #Μένουμε_Σπίτι αποτελεί άγνωστη έκφραση και όπως πάντα η κρατική “μέριμνα” για σίτιση, στέγαση και περίθαλψη είναι απούσα. Τους φοιτητές και τις φοιτήτριες που διαμένουν στις εστίες σε όλη την χώρα, για τις οποίες υπήρξε εντολή εκκένωσης παρά την ρητή διαφωνία της ιατρικής κοινότητας. Μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις η απάντηση των αρμόδιων στην συλλογική άρνηση μερίδας φοιτητών/τριών να εγκαταλείψουν τις εστίες ήταν το εκβιαστικό κόψιμο της σίτισης, του ρεύματος ή/και του νερού. Τις γυναίκες και τα άτομα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας που δέχονται ενδοοικογενειακή βία και τώρα η μόνη τους επιλογή είναι να περιοριστούν στο σπίτι με τους κακοποιούς τους. Όλους εκείνους που είναι αναγκασμένοι να συνεχίσουν να εργάζονται εν μέσω της πανδημίας, πολλές φορές χωρίς τα κατάλληλα μέτρα προστασίας, μέσα σε κλίμα ακόμα μεγαλύτερης εντατικοποίησης με τα ήδη εξαντλητικά ωράρια να διευρύνονται και να ελαστικοποιούνται. Τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες στα σουπερ-μάρκετ, στις ταχυμεταφορές και τα delivery, στα Μ.Μ.Μ. και την καθαριότητα. Τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες σε τηλεφωνικά κέντρα, σε εργοτάξια (όπως αυτά του ΑΚΤΩΡ και της «Αττικό Μετρό») και αλλού, που κατήγγειλαν την αδιαφορία των αφεντικών για την υγεία τους και τον συνεχιζόμενο συνωστισμό σε πολλούς χώρους εργασίας. Το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό που δίνει μια άνιση και εξαντλητική μάχη, κινδυνεύοντας καθημερινά να νοσήσει και το ίδιο. Μια μάχη στην οποία μόνο η κοινωνική και ταξική βάση μπορεί να του σταθεί αλληλέγγυα, ενώ το κράτος μπορεί να λειτουργήσει μοναχά ως εμπόδιο.

Ενώ η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδος ζητά την ανάπτυξη κλινών ΜΕΘ, μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και την επίταξη του ιδιωτικού τομέα και όλων των test που αυτός διαθέτει, η κυβέρνηση αποφασίζει τον διπλασιασμό της αποζημίωσης των ιδιωτικών κλινών ΜΕΘ από 800 σε 1.600 ευρώ την ημέρα, την υπερκοστολόγηση των test διάγνωσης που γίνονται σε ιδιωτικές κλινικές και αποζημιώνονται από τον ΕΟΠΥΥ και την δαπάνη τουλάχιστον 30 εκατ. ευρώ για τα μέτρα υπέρ των ιδιωτών παρόχων υγείας. Ενώ το επίδομα των 800 ευρώ που θα δοθεί στους εργαζόμενους των επιχειρήσεων που παραμένουν κλειστές δεν αντιστοιχεί ούτε στον κατώτατο μισθό, η κυβέρνηση δίνει 11 εκατομμύρια στα ΜΜΕ για την «καμπάνια ενημέρωσης» για την πανδημία, άλλα τόσα στην εταιρεία διοδίων «Μορέας» με δικαιολογία την «χαμηλή προσέλευση οχημάτων» και πανηγυρίζει που θα ρίξει στην «μάχη ενάντια στον κορονοϊό» 35 ολοκαίνουρια περιπολικά. Ταυτόχρονα, θεσμοθετεί την αναστολή σύμβασης εργασίας χωρίς τις νομικές υποχρεώσεις που βάρυναν μέχρι τώρα τον εργοδότη, την μεταφορά προσωπικού από επιχείρηση σε επιχείρηση χωρίς να είναι απαραίτητη η συναίνεση από τον εργαζόμενο και την εκ περιτροπής (κατά το ήμισυ) απασχόληση μόνο για τις δύο εβδομάδες του μήνα, ανοίγοντας τον δρόμο για την «άνθιση» της μαύρης εργασίας και την έμμεση μείωση των ήδη πετσοκομμένων μας μισθών στο 50%, και αφήνει ανοιχτά τα ενδεχόμενα για μειώσεις σε μισθούς δημοσίων υπαλλήλων και συντάξεις. Παρά τις συνεχείς εξαγγελίες για προστασία των θέσεων εργασίας, τα μέτρα που ανακοινώθηκαν για την προστασία των εργαζόμενων από την απόλυση θα ισχύσουν μόνο για ένα μήνα, ενώ οι απολύσεις που καταγράφηκαν μόνο στις δύο πρώτες εβδομάδες του Μαρτίου έφτασαν τις 30.000, χωρίς φυσικά να υπολογίζονται μέσα σε αυτές όλοι οι απολυμένοι που εργαζόντουσαν μαύρα. Είναι ξεκάθαρο πως ακόμα και μέσα στην πρωτοφανή συνθήκη που έχει διαμορφώσει η πανδημία το κράτος και το κεφάλαιο ενδιαφέρονται μόνο για την ομαλή συνέχεια της κερδοφορίας ακόμα και αν χρειάζεται να κερδοσκοπήσουν πάνω στον θάνατο. Αδιαφορώντας για τις ανθρώπινες ζωές, δεν έχουν τίποτα άλλο να προσφέρουν στην κοινωνική βάση πέρα από το βάθεμα της ταξικής ανισότητας και εκμετάλλευσης, της γενικευμένης φτώχειας και εξαθλίωσης.

Μπροστά στην προαναγγελμένη οικονομική κρίση, το κράτος βιάζεται να κλείσει τους ανοιχτούς λογαριασμούς του. Χρησιμοποιώντας την συνθήκη «έκτακτης ανάγκης», προχώρησε στην εκκένωση του κτηρίου Γκίνη στο Πολυτεχνείο και το ξεσπίτωμα των μεταναστών/προσφύγων που διέμεναν εκεί τους τελευταίους μήνες, την επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής ενάντια στους αγωνιστές από την Τουρκία και το Κουρδιστάν, την επίθεση σε αντιφασίστες/στριες στο Ρέθυμνο και τον σοβαρό τραυματισμό διαδηλώτριας, το κόψιμο του ρεύματος της αυτοδιαχειριζόμενης ΒΙΟ.ΜΕ ξημερώματα και με τη συνοδεία ΜΑΤ. Θέλοντας να θωρακιστεί απέναντι στις πιθανώς οργισμένες αντιδράσεις των καταπιεσμένων την «επόμενη μέρα» της καραντίνας, μεταθέτει τις ευθύνες για την εξάπλωση της πανδημίας στην κοινωνική βάση και εφαρμόζει προληπτικά αντι-εξεγερτικά μέτρα, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσει μέχρι και τον στρατό για την επιτήρηση της απαγόρευσης κυκλοφορίας. Παραδείγματα όπως αυτό του Βίκτορ Όρμπαν που με πρόσχημα τον κορονοϊό ανακηρύχτηκε ουσιαστικά δικτάτορας στην Ουγγαρία, επιβεβαιώνουν πως οι από τα πάνω χρησιμοποιούν την ειδική κατασταλτική συνθήκη για να εδραιώσουν τις επιδιώξεις τους και να ενισχύσουν την εξουσία τους.

Για μια ακόμη φορά, το βάρος της πανδημίας και της καπιταλιστικής κρίσης θα το σηκώσουν αναμενόμενα οι άνθρωποι της τάξης μας. Έγκλειστοι μετανάστες/τριες και πρόσφυγες στα κέντρα κράτησης, κρατούμενοι/νες, άστεγοι και άπορες, εργαζόμενοι/ενες, φοιτητές/τριες που μένουν στις εστίες είναι μόνο τα πρώτα παραδείγματα. Γνωρίζοντας πολύ καλά τον διαχρονικό ρόλο του κράτους και των κυβερνώντων του σε τέτοιου είδους κρίσεις, δεν πρόκειται να αναγνωρίσουμε την «ατομική ευθύνη», με την οποία προσπαθούν να καλύψουν το έγκλημα που διαπράττουν. Η ευθύνη είναι πολιτική και είναι όλη δική τους. Όντας βαθιά πεπεισμένοι/ες πως οι πραγματικοί «υπεύθυνοι» δεν θα αλλάξουν την πολιτική αδιαφορίας και απαξίωσης που εκθέτει τους αδύναμους στον κίνδυνο της πανδημίας και ουσιαστικά καταδικάζει τους πιο ευπαθείς από αυτούς σε θάνατο, βάζουμε όπως πάντα μπροστά την κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη, την αλληλοβοήθεια και τον αγώνα. Βρίσκουμε τρόπους να σταθούμε δίπλα σε όσους και όσες το χρειάζονται, στηρίζοντας πρωτοβουλίες και δομές αλληλεγγύης και συστήνοντας νέες. Μέσα στη ζοφερή πραγματικότητα που διαγράφεται για τους από τα κάτω αυτού του κόσμου, τα θέλουμε όλα για όλους. Στέγαση, τροφή, υγεία και περίθαλψη για εργαζόμενους και άνεργες, ασφαλισμένους και ανασφάλιστες, άπορους και φυλακισμένες, πρόσφυγες και μετανάστριες.

Να μην υποκύψουμε στον φόβο και τον κανιβαλισμό. Να συνεχίσουμε την μάχη απέναντι στο κρατικό και καπιταλιστικό σύστημα που επιβάλλει την φτώχεια, την εξαθλίωση και τον θάνατο. Να παλέψουμε για μια κοινωνία που θα προστατεύει τους ευάλωτους, για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.

Υγ1: Κρατούμενες και κρατούμενοι σε φυλακές και έγκλειστες/οι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων και μεταναστών σε όλη την επικράτεια προχώρησαν σε κινητοποιήσεις διεκδικώντας τα αυτονόητα: αποσυμφόρηση των κέντρων κράτησης και λήψη μέτρων προστασίας. Σε αυτά τα αιτήματα το κράτος απάντησε με την αποσιώπηση του αγώνα τους και σε περιπτώσεις με την άγρια καταστολή. Ενώ έγιναν γνωστές τουλάχιστον οι περιπτώσεις της Αζιζέλ Ντενιρόγλου και του Σελίμ Ζερολάρι, κρατούμενων στις φυλακές, και μιας 47χρονης πρόσφυγα, έγκλειστης στη ΒΙΑΛ της Χίου, που πέθαναν επειδή δεν τους επιτράπηκε η πρόσβαση σε γιατρό.

Υγ2.: Τις τελευταίες μέρες και ενώ δεν φαίνεται να έχει υπάρξει κάποια εξέλιξη στην αντιμετώπιση της πανδημίας, η κρατική διαχείριση κάνει ένα σκαιώδες άλμα υποκρισίας “ξεχνώντας” την προφύλαξη του πληθυσμού από τον αόρατο εχθρό, στοχεύοντας μονάχα στην επανεκκίνηση και διάσωση της καπιταλιστικής οικονομίας.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ, ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ