Κάλεσμα της Συνέλευσης NO PASARAN! στη διαδήλωση της Πέμπτης 9/7

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΤΩΝ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΩΝ

Ο ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Κλείνοντας έναν χρόνο διακυβέρνησης η ΝΔ εντείνει τον κατασταλτικό σχεδιασμό προς τον κόσμο του αγώνα και συνολικότερα απέναντι στην κοινωνία, με το νέο χουντικό νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις, το οποίο επί της ουσίας έχει σαν στόχο του την ποινικοποίηση και την απαγόρευση των πορειών και των συγκεντρώσεων.

Σύμφωνα με αυτό το νομοσχέδιο για τις «δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις» το οποίο έχει δανειστεί την φρασεολογία και το πνεύμα παλιότερων χουντικών νομοσχεδίων, η πραγματοποίηση διαδηλώσεων επαφίεται στη βούληση των ιθυνόντων της κρατικής καταστολής. Σύμφωνα με τις διατάξεις του θα απαιτείται πριν την οποιαδήποτε κινητοποίηση το φακέλωμα των διοργανωτών της διαδήλωσης μέσω του ορισμού του «υπεύθυνου διοργανωτή», ο οποίος θα πρέπει να δημοσιοποιεί στις αρχές τα στοιχεία ταυτότητας του, καθώς και την ημερομηνία, την ώρα, το δρομολόγιο και το περιεχόμενο της διαδήλωσης.

Τόσο η ίδια η δυνατότητα διεξαγωγής των κινητοποιήσεων όσο και ο χαρακτήρας της θα πρέπει να παίρνουν την άδεια των αρχών ενάντια στις οποίες στρέφεται αυτή η κινητοποίηση, με πρόβλεψη για τη βίαιη διάλυση τους είτε σε περίπτωση που κριθεί επικίνδυνη για την «δημόσια ασφάλεια» είτε με αιτιολόγηση της «διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής» και της άρνησης για το φακέλωμα των διοργανωτών της διαδήλωσης. Οι κινητοποιήσεις ταξικών σωματείων βάσης, πολιτικών συλλογικοτήτων, κοινωνικών πρωτοβουλιών που δεν συνεργάζονται με τους θεσμούς μπαίνουν στο στόχαστρο του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο απειλεί ευθέως την δυνατότητα μας ως εργαζόμενων, ανέργων, μαθητών και φοιτητών να κινητοποιούμαστε απέναντι στην επιβολή συνθηκών ακραίας εκμετάλλευσης και υποτίμησης της ζωής μας. Επιδιώκει να επιβάλει τη σιγή και το φόβο προκειμένου να συνεχίσει απρόσκοπτα την λεηλασία της κοινωνίας και της φύσης.

Από την συνεχιζόμενη επίθεση στις καταλήψεις, το πολύμηνο lock-out του Κάτω Πολυτεχνείου, τα βασανιστήρια και τις δολοφονικές επιθέσεις των κατασταλτικών σωμάτων και την αστυνομική κατοχή των Εξαρχείων, μέχρι το τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων, την απελευθέρωση των πλειστηριασμών, τα πογκρόμ ενάντια σε μετανάστες και πρόσφυγες ως την επίθεση στις τοπικές κοινωνίες που αντιστέκονται στη λεηλασία της φύσης, την υποβάθμιση της δημόσιας υγείας και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, το κράτος συνεχίζει να οξύνει την επίθεση του στην κοινωνική βάση. Το κοινωνικό και ταξικό κίνημα χτυπιέται προκειμένου να μην μπορέσει να αντεπιτεθεί η μεγάλη κοινωνική και ταξική πλειοψηφία που πλήττεται σφοδρά από τις συνθήκες που επιβάλλουν το κράτος και τα αφεντικά. Η ψήφιση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου για τις διαδηλώσεις, είναι μία κίνηση προληπτικού εκφοβισμού από την πλευρά του κράτους που σπεύδει να θωρακιστεί απέναντι στην οργή των καταπιεσμένων. Ένα εργαλείο για την ποινικοποίηση και την αντιμετώπιση των μελλοντικών ταξικών αντιστάσεων, με στόχο, εν τέλει, το οριστικό ξερίζωμα της ίδιας της κουλτούρας της αντίστασης που πηγάζει από τα κάτω ορθώνοντας αναχώματα ενάντια στην πολύπλευρη επίθεση του συστήματος. Από την πλευρά μας, θα συνεχίσουμε να βρισκόμαστε στο δρόμο με τους δικούς μας όρους και να αντιστεκόμαστε στην εκστρατεία διάχυσης του φόβου. Ο δρόμος ανήκει στους ανθρώπους της τάξης μας, σε όλους και όλες εμάς που βρισκόμαστε αντιμέτωποι/ες με τη φτώχεια, την εκμετάλλευση, την καταστολή σε όλους εκείνες και εκείνες που ασφυκτιούν από ένα καθεστώς που το μόνο που προσφέρει είναι περισσότερη εξαθλίωση. Να συναντηθούμε μαζικά και μαχητικά στο δρόμο του αγώνα, των κοινωνικών και ταξικών κινημάτων, εκεί όπου χτίζονται συνειδήσεις και ανθίζουν εξεγέρσεις, μέχρι να οικοδομήσουμε έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.

Καλούμε την ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου σε

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ

Πέμπτη 9 Ιουλίου 2020, Προπύλαια στις 19:00.

ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΟΤΑΝ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΠΛΗΜΜΥΡΙΖΟΥΝ ΜΕ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ, Ο ΦΟΒΟΣ ΑΛΛΑΖΕΙ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ

ΚΑΝΕΝΑ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΙ

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

No Pasaran!

Αναρχικό-Αντιεξουσιαστικό Στέκι «ΑΝΤΙΠΝΟΙΑ», Κατάληψη ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ 37, Κατάληψη Στέγης Προσφύγων/Μεταναστών ΝΟΤΑΡΑ 26, Squat for Refugees/Migrants SPIROU TRIKOUPI 17, TΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών), Αναρχική Φοιτητική Συνέλευση ΑΡΟΔΑΜΟΣ, Αντιφασιστική-Αντιεξουσιαστική συνέλευση Ν. Ιωνίας – Ηρακλείου, Σύντροφοι και Συντρόφισσες

 

Ταξική Αντεπίθεση: Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΕΙ ΣΕ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ!

Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΕΙ ΣΕ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ!

Ο ΜΟΝΟΣ ΟΡΑΤΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ!

Σε συνθήκες οξυμμένης κρίσης του παγκόσμιου καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος, με αφορμή την πανδημία του COVID-19 και την υγειονομική κρίση που ξέσπασε σε όλο τον κόσμο, ο ταξικός συμβολισμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς είναι πιο επίκαιρος από ποτέ. Όσο κι αν πασχίζουν το αστικό πολιτικό προσωπικό, τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, οι γραφειοκράτες συνδικαλιστές και η ολιγαρχία του πλούτου να την υποβιβάσουν σε μία απλή επετειακή ημέρα μνήμης, θα συμβολίζει τους μαχητικούς ταξικούς αγώνες της εργατικής τάξης σε όλο τον κόσμο.

Η πανδημία του COVID-19 ανέδειξε ότι όσο υπάρχει καπιταλισμός τα κέρδη της άρχουσας τάξης θα βρίσκονται πιο ψηλά από τις ανθρώπινες ζωές. Η πανδημία, αφήνοντας πίσω της εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς σε όλο τον κόσμο, αποκάλυψε τις δομικές ανεπάρκειες των συστημάτων υγείας, καθώς στις ιμπεριαλιστικές και καπιταλιστικές χώρες η υγεία, αντί να θεωρείται ένα αναγκαίο κοινωνικό αγαθό, θυσιάζεται στο βωμό του κέρδους. Στην Ελλάδα σύσσωμος ο αστικός πολιτικός κόσμος γνωρίζει ότι είναι ο μόνος υπεύθυνος για την διάλυση του συστήματος υγείας, καθώς όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις διέλυσαν το σύστημα υγείας, δίνοντας λεφτά για το ληστρικό χρέος και τους πολεμοκάπηλους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ. Για το λόγο αυτό, με την αγαστή συνεργασία των καναλαρχών επενδύουν στην ατομική ευθύνη, προσπαθώντας να πείσουν την κοινωνία ότι εκείνη θα είναι υπεύθυνη σε περίπτωση μίας υγειονομικής καταστροφής.

Με αφορμή την πανδημία του COVID-19, εντείνονται οι αντιθέσεις μεταξύ των ιμπεριαλιστών, βαθαίνει η κρίση της παγκόσμιας οικονομίας, η οποία νοσεί και σαπίζει, οξύνονται οι δομικές αντιφάσεις του συστήματος (φούσκα χρέους, ανταγωνισμοί, παγκόσμια αστάθειακτλ), περιστέλλονται δημοκρατικά δικαιώματα, προβάλλονται ανακοινώσεις πολεμικού χαρακτήρα με τις σειρήνες του πολέμου να ηχούν ξανά. Γίνεται λόγος για τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση μετά τη Μεγάλη Ύφεση και το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Ήδη ο ΟΗΕ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για επισιτιστικές κρίσεις, ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας κάνει λόγο για αύξηση του αριθμού των ανέργων σε διακόσια εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο με την επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας (τηλεργασία, εκ περιτροπής εργασία, mini jobs κτλ) να είναι η νέα κανονικότητα, που επηρεάζει δραματικά τις θέσεις εκατομμυρίων εργαζόμενων.

Η ευρωσυμμορία των αρπακτικών του κεφαλαίου ετοιμάζει νέα μνημόνια για τους λαούς της Ευρώπης, διαιωνίζοντας τον φαύλο κύκλο του χρέους, της κοινωνικής λεηλασίας και της ισοπέδωσης των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων. Στην Ελλάδα πάνω από 40.000 εργαζόμενοι έχουν απολυθεί, ενώ άμεσα αναμένεται να αρθεί κάθε φραγμός για την προστασία της πρώτης κατοικίας, ανοίγοντας την όρεξη των τραπεζών. Επιπλέον, την ίδια στιγμή που το κράτος ισχυρίζεται υποκριτικά ότι έχει επιβάλει την απαγόρευση της κυκλοφορίας για την προστασία της δημόσιας υγείας, στοιβάζει τους πρόσφυγες και τους μετανάστες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τους φαντάρους στα στρατόπεδα, τους φυλακισμένους στα μπουντρούμια της αστικής “δημοκρατίας”, τους εργάτες στα εργοστάσια, δημιουργώντας υγειονομικές βόμβες. Φαίνεται, λοιπόν ήδη ότι, αν δεν ξεκινήσει η αντεπίθεση του εργατικού και λαϊκού κινήματος, η βαρβαρότητα του συστήματος, ο εργασιακός μεσαίωνας και το αιματοκύλισμα των λαών θα είναι η επόμενη ημέρα για την οποία μας προετοιμάζουν.

Σε κάθε ήπειρο, σε κάθε χώρα, σε κάθε γωνιά του πλανήτη συγκρούονται δύο κόσμοι. Από τη μία, ο κόσμος του κεφαλαίου, της αστικής τάξης, των μονοπωλίων, των πολυεθνικών και των ιμπεριαλιστών, που θα επιδιώξει για άλλη μία φορά να βγει κερδισμένος από την κρίση, πατώντας πάνω στα πτώματα των απόκληρων και φορτώνοντας τα βάρη στον εργαζόμενο λαό. Από την άλλη, ο κόσμος της εργασίας, των από τα κάτω, των ανέργων, ο οποίος, ενώ βρίσκεται στο στόχαστρο της σταυροφορίας του κεφαλαίου, έχει μπει στην πρώτη την γραμμή για την διάσωση της κοινωνίας. Γιατί είναι οι εργαζόμενοι της δημόσιας υγείας, που, ενώ άλλοτε τους χλεύαζαν και άλλοτε έστελναν τα ΜΑΤ να τους καταστείλουν, καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες για την περίθαλψη του λαού. Γιατί είναι οι εργαζόμενοι στα super markets, οι ντελιβαράδες, οι εργάτες στα εργοστάσια, οι οποίοι κρατάνε όρθια την κοινωνία. Γιατί είναι ο κόσμος της εργασίας, ο οποίος όχι απλά παράγει τον πλούτο, αλλά με την καθημερινή ανθρώπινη εργασία και την λαϊκή αλληλεγγύη αναδεικνύεται ως σωτήρας αυτού του κόσμου.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες και τηρώντας τα απαραίτητα μέτρα υγιεινής (ατομικά μέσα προστασίας, αποστάσεις), δηλώνουμε ότι η Εργατική Πρωτομαγιά, οι αγωνιστικές κατακτήσεις τους λαού και της νεολαίας δεν θα μπουν σε καραντίνα! Δεν θα πληρώσουμε εμείς πάλι αυτή την κρίση. Για να αποτελέσει η φετινή Πρωτομαγιά ορόσημο για την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και την έναρξη νέων νικηφόρων αγώνων, έτσι ώστε να αποτραπεί η επίθεση που έρχεται. Ήδη οι κινητοποιήσεις των κρατουμένων, των εκπαιδευτικών, νεολαίων, εργατών και εργαζομένων δείχνουν τον δρόμο, για να οργανώσουμε την ταξική αντεπίθεση. Για να μετατρέψουμε την κρίση του συστήματος σε χρεωκοπία των αντιλαϊκών πολιτικών της ΕΕ, του κεφαλαίου και του πολιτικού τους προσωπικού. Για να ληφθούν τώρα όλα τα αναγκαία μέτρα για την ενίσχυση του συστήματος υγείας και την προστασία του κόσμου της εργασίας. Για να τσακιστεί ο χρεωκοπημένος κόσμος και να ανατείλει ο νέος, ανοίγοντας τον δρόμο για την κοινωνική απελευθέρωση. Γιατί το δίλημμα τίθεται ξανά: ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ Ή ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ.

Στηρίζουμε τη συγκέντρωση των ταξικών σωματείων, 10:30 στα Χαυτεία. Συμμετέχουμε στο μπλοκ του No Pasaran.

ΕΞΩ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ

ΛΕΦΤΑ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ – ΤΩΡΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ

ΜΟΝΟ Ο ΛΑΟΣ ΣΩΖΕΙ ΤΟΝ ΛΑΟ

Ταξική Αντεπίθεση (ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

No Pasaran | 1η Μάη ενάντια στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για έναν κόσμο χωρίς αφεντικά

1η Μάη ενάντια στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για έναν κόσμο χωρίς αφεντικά

Απέναντι στην επίθεση κράτους και κεφαλαίου

Κανένας μόνος του, καμία μόνη της μέσα στην πανδημία

Η κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη θα νικήσει

Συγκέντρωση στα Χαυτεία, 10:30 π.μ.

Μαζί με τα ταξικά σωματεία

Τηρούμε όλα τα μέτρα προστασίας (κρατάμε αποστάσεις, φοράμε μάσκες και γάντια)

No Pasaran

Αναρχικό – Αντιεξουσιαστικό Στέκι «ΑΝΤΙΠΝΟΙΑ», Κατάληψη ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ 37, Squat for Refugees/Migrants SPIROU TRIKOUPI 17, ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών), Αναρχική Φοιτητική Συνέλευση ΑΡΟΔΑΜΟΣ, Αντιφασιστική – Αντιεξουσιαστική συνέλευση Ν. Ιωνίας – Ηρακλείου, Σύντροφοι και Συντρόφισσες

Ακολουθεί το κείμενο που έχει δημοσιοποιηθεί από το no pasaran για την συνθήκη που διαμορφώθηκε μέσα στην πανδημία.

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΥΝ

Για άλλη μια φορά το κράτος αποποιείται τις ευθύνες του. Με περίσσια υποκρισία πετά το μπαλάκι μιας ακόμα κρίσης στην κοινωνία, στον καθένα και την καθεμία από εμάς. Φροντίζει να μας υπενθυμίζει αδιάκοπα την «ατομική ευθύνη» που μας αναλογεί και μας καλεί να εργαστούμε εθελοντικά για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Την ίδια στιγμή το διαλυμένο από χρόνια σύστημα δημόσιας υγείας βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Ποιοι άλλοι θα μπορούσαν να ευθύνονται για την υποβάθμιση της δημόσιας υγείας πέρα από αυτούς που διαχρονικά και αμετανόητα νομοθετούν την υποχρηματοδότηση της, τις μαζικές απολύσεις υγειονομικού προσωπικού, τις συγχωνεύσεις και καταργήσεις νοσοκομειακών μονάδων; Με τα υποστελεχωμένα δημόσια νοσοκομεία να καταγράφουν ελλείψεις σε βασικό εξοπλισμό όπως χειρουργικές μάσκες και γενικότερα μέσα ατομικής προστασίας, διαγνωστικά test, αναπνευστήρες και κλίνες ΜΕΘ, το κράτος προσπαθεί να μαζέψει τα σπασμένα μιας υγειονομικής κρίσης που είτε αδυνατεί, είτε δεν θέλει να διαχειριστεί. Αγνοώντας επιδεικτικά τις επιστημονικές απόψεις που προειδοποιούν για εκ νέου έξαρση των κρουσμάτων όταν αρθούν οι περιορισμοί στις μετακινήσεις και τονίζουν την αναγκαιότητα των μαζικών test για τον εντοπισμό των νοσούντων, αλλά και τις εκκλήσεις γιατρών και νοσηλευτών για ενίσχυση σε προσωπικό και εξοπλισμό, το κράτος επιλέγει την στρατιωτικοποίηση της δημόσιας σφαίρας. Ενώ η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού τηρούσε ήδη τα απαραίτητα μέτρα, επέλεξε να επιβάλλει την απαγόρευση κυκλοφορίας και την αναγκαστική συμμόρφωση -υπό την απειλή χρηματικού προστίμου- σε περιορισμούς μετακίνησης που θυμίζουν εποχές και λογικές ολοκληρωτικών καθεστώτων. Επέλεξε να εντείνει την επιτήρηση και τον έλεγχο, εξαπολύοντας στους δρόμους και τις γειτονιές μας το απεχθές πλήθος της ΕΛ.ΑΣ. που πλέον έχει ως κύριο σκοπό του να εφαρμόζει απαγορεύσεις κυκλοφορίας και αριθμητικά όρια επιτρεπτών συναθροίσεων, να εμπεδώνει δηλαδή στην κοινωνική βάση τον φόβο και την υποταγή, να εδαφικοποιεί το «πολεμικό» κλίμα που χτίζουν τα διαγγέλματα της κυβέρνησης.

Αυτός ο εγκληματικός κρατικός σχεδιασμός αφήνει μέχρι και σήμερα εκτεθειμένους στην πανδημία όλους εκείνους για τους οποίους η οικειοθελής καραντίνα και η κοινωνική αποστασιοποίηση δεν αποτελούν επιλογή. Τους δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες και τους/τις μετανάστες/τριες που βρίσκονται εγκλωβισμένοι και συνωστισμένοι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μέσα στις πιο ακατάλληλες συνθήκες διαβίωσης, χωρίς καμία δυνατότητα ατομικής ή συλλογικής προστασίας και πλέον με τις διαδικασίες αίτησης ασύλου να έχουν διακοπεί. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των 1.200 κρατούμενων στο κέντρο κράτησης της Κορίνθουπου προχώρησαν σε απεργία πείνας διαμαρτυρόμενοι για τις άθλιες συνθήκες στις οποίες κρατούνται και τον κίνδυνο εξάπλωσης του κορονοϊού μέσα στο camp. Τους κρατούμενους και κρατούμενες στις ελληνικές φυλακές οι οποίες έχουν γεμίσει ασφυκτικά και έχουν εφαρμόσει ελάχιστα μέτρα υγιεινής και απολύμανσης των χώρων, ενώ παράλληλα τα απαραίτητα και προβλεπόμενα μέτρα αποσυμφόρησης αργούν επικίνδυνα και κρίνονται ανεπαρκή. Τους άστεγους και τις άστεγες για τους οποίους το #Μένουμε_Σπίτι αποτελεί άγνωστη έκφραση και όπως πάντα η κρατική “μέριμνα” για σίτιση, στέγαση και περίθαλψη είναι απούσα. Τους φοιτητές και τις φοιτήτριες που διαμένουν στις εστίες σε όλη την χώρα, για τις οποίες υπήρξε εντολή εκκένωσης παρά την ρητή διαφωνία της ιατρικής κοινότητας. Μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις η απάντηση των αρμόδιων στην συλλογική άρνηση μερίδας φοιτητών/τριών να εγκαταλείψουν τις εστίες ήταν το εκβιαστικό κόψιμο της σίτισης, του ρεύματος ή/και του νερού. Τις γυναίκες και τα άτομα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας που δέχονται ενδοοικογενειακή βία και τώρα η μόνη τους επιλογή είναι να περιοριστούν στο σπίτι με τους κακοποιούς τους. Όλους εκείνους που είναι αναγκασμένοι να συνεχίσουν να εργάζονται εν μέσω της πανδημίας, πολλές φορές χωρίς τα κατάλληλα μέτρα προστασίας, μέσα σε κλίμα ακόμα μεγαλύτερης εντατικοποίησης με τα ήδη εξαντλητικά ωράρια να διευρύνονται και να ελαστικοποιούνται. Τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες στα σουπερ-μάρκετ, στις ταχυμεταφορές και τα delivery, στα Μ.Μ.Μ. και την καθαριότητα. Τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες σε τηλεφωνικά κέντρα, σε εργοτάξια (όπως αυτά του ΑΚΤΩΡ και της «Αττικό Μετρό») και αλλού, που κατήγγειλαν την αδιαφορία των αφεντικών για την υγεία τους και τον συνεχιζόμενο συνωστισμό σε πολλούς χώρους εργασίας. Το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό που δίνει μια άνιση και εξαντλητική μάχη, κινδυνεύοντας καθημερινά να νοσήσει και το ίδιο. Μια μάχη στην οποία μόνο η κοινωνική και ταξική βάση μπορεί να του σταθεί αλληλέγγυα, ενώ το κράτος μπορεί να λειτουργήσει μοναχά ως εμπόδιο.

Ενώ η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδος ζητά την ανάπτυξη κλινών ΜΕΘ, μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και την επίταξη του ιδιωτικού τομέα και όλων των test που αυτός διαθέτει, η κυβέρνηση αποφασίζει τον διπλασιασμό της αποζημίωσης των ιδιωτικών κλινών ΜΕΘ από 800 σε 1.600 ευρώ την ημέρα, την υπερκοστολόγηση των test διάγνωσης που γίνονται σε ιδιωτικές κλινικές και αποζημιώνονται από τον ΕΟΠΥΥ και την δαπάνη τουλάχιστον 30 εκατ. ευρώ για τα μέτρα υπέρ των ιδιωτών παρόχων υγείας. Ενώ το επίδομα των 800 ευρώ που θα δοθεί στους εργαζόμενους των επιχειρήσεων που παραμένουν κλειστές δεν αντιστοιχεί ούτε στον κατώτατο μισθό, η κυβέρνηση δίνει 11 εκατομμύρια στα ΜΜΕ για την «καμπάνια ενημέρωσης» για την πανδημία, άλλα τόσα στην εταιρεία διοδίων «Μορέας» με δικαιολογία την «χαμηλή προσέλευση οχημάτων» και πανηγυρίζει που θα ρίξει στην «μάχη ενάντια στον κορονοϊό» 35 ολοκαίνουρια περιπολικά. Ταυτόχρονα, θεσμοθετεί την αναστολή σύμβασης εργασίας χωρίς τις νομικές υποχρεώσεις που βάρυναν μέχρι τώρα τον εργοδότη, την μεταφορά προσωπικού από επιχείρηση σε επιχείρηση χωρίς να είναι απαραίτητη η συναίνεση από τον εργαζόμενο και την εκ περιτροπής (κατά το ήμισυ) απασχόληση μόνο για τις δύο εβδομάδες του μήνα, ανοίγοντας τον δρόμο για την «άνθιση» της μαύρης εργασίας και την έμμεση μείωση των ήδη πετσοκομμένων μας μισθών στο 50%, και αφήνει ανοιχτά τα ενδεχόμενα για μειώσεις σε μισθούς δημοσίων υπαλλήλων και συντάξεις. Παρά τις συνεχείς εξαγγελίες για προστασία των θέσεων εργασίας, τα μέτρα που ανακοινώθηκαν για την προστασία των εργαζόμενων από την απόλυση θα ισχύσουν μόνο για ένα μήνα, ενώ οι απολύσεις που καταγράφηκαν μόνο στις δύο πρώτες εβδομάδες του Μαρτίου έφτασαν τις 30.000, χωρίς φυσικά να υπολογίζονται μέσα σε αυτές όλοι οι απολυμένοι που εργαζόντουσαν μαύρα. Είναι ξεκάθαρο πως ακόμα και μέσα στην πρωτοφανή συνθήκη που έχει διαμορφώσει η πανδημία το κράτος και το κεφάλαιο ενδιαφέρονται μόνο για την ομαλή συνέχεια της κερδοφορίας ακόμα και αν χρειάζεται να κερδοσκοπήσουν πάνω στον θάνατο. Αδιαφορώντας για τις ανθρώπινες ζωές, δεν έχουν τίποτα άλλο να προσφέρουν στην κοινωνική βάση πέρα από το βάθεμα της ταξικής ανισότητας και εκμετάλλευσης, της γενικευμένης φτώχειας και εξαθλίωσης.

Μπροστά στην προαναγγελμένη οικονομική κρίση, το κράτος βιάζεται να κλείσει τους ανοιχτούς λογαριασμούς του. Χρησιμοποιώντας την συνθήκη «έκτακτης ανάγκης», προχώρησε στην εκκένωση του κτηρίου Γκίνη στο Πολυτεχνείο και το ξεσπίτωμα των μεταναστών/προσφύγων που διέμεναν εκεί τους τελευταίους μήνες, την επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής ενάντια στους αγωνιστές από την Τουρκία και το Κουρδιστάν, την επίθεση σε αντιφασίστες/στριες στο Ρέθυμνο και τον σοβαρό τραυματισμό διαδηλώτριας, το κόψιμο του ρεύματος της αυτοδιαχειριζόμενης ΒΙΟ.ΜΕ ξημερώματα και με τη συνοδεία ΜΑΤ. Θέλοντας να θωρακιστεί απέναντι στις πιθανώς οργισμένες αντιδράσεις των καταπιεσμένων την «επόμενη μέρα» της καραντίνας, μεταθέτει τις ευθύνες για την εξάπλωση της πανδημίας στην κοινωνική βάση και εφαρμόζει προληπτικά αντι-εξεγερτικά μέτρα, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσει μέχρι και τον στρατό για την επιτήρηση της απαγόρευσης κυκλοφορίας. Παραδείγματα όπως αυτό του Βίκτορ Όρμπαν που με πρόσχημα τον κορονοϊό ανακηρύχτηκε ουσιαστικά δικτάτορας στην Ουγγαρία, επιβεβαιώνουν πως οι από τα πάνω χρησιμοποιούν την ειδική κατασταλτική συνθήκη για να εδραιώσουν τις επιδιώξεις τους και να ενισχύσουν την εξουσία τους.

Για μια ακόμη φορά, το βάρος της πανδημίας και της καπιταλιστικής κρίσης θα το σηκώσουν αναμενόμενα οι άνθρωποι της τάξης μας. Έγκλειστοι μετανάστες/τριες και πρόσφυγες στα κέντρα κράτησης, κρατούμενοι/νες, άστεγοι και άπορες, εργαζόμενοι/ενες, φοιτητές/τριες που μένουν στις εστίες είναι μόνο τα πρώτα παραδείγματα. Γνωρίζοντας πολύ καλά τον διαχρονικό ρόλο του κράτους και των κυβερνώντων του σε τέτοιου είδους κρίσεις, δεν πρόκειται να αναγνωρίσουμε την «ατομική ευθύνη», με την οποία προσπαθούν να καλύψουν το έγκλημα που διαπράττουν. Η ευθύνη είναι πολιτική και είναι όλη δική τους. Όντας βαθιά πεπεισμένοι/ες πως οι πραγματικοί «υπεύθυνοι» δεν θα αλλάξουν την πολιτική αδιαφορίας και απαξίωσης που εκθέτει τους αδύναμους στον κίνδυνο της πανδημίας και ουσιαστικά καταδικάζει τους πιο ευπαθείς από αυτούς σε θάνατο, βάζουμε όπως πάντα μπροστά την κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη, την αλληλοβοήθεια και τον αγώνα. Βρίσκουμε τρόπους να σταθούμε δίπλα σε όσους και όσες το χρειάζονται, στηρίζοντας πρωτοβουλίες και δομές αλληλεγγύης και συστήνοντας νέες. Μέσα στη ζοφερή πραγματικότητα που διαγράφεται για τους από τα κάτω αυτού του κόσμου, τα θέλουμε όλα για όλους. Στέγαση, τροφή, υγεία και περίθαλψη για εργαζόμενους και άνεργες, ασφαλισμένους και ανασφάλιστες, άπορους και φυλακισμένες, πρόσφυγες και μετανάστριες.

Να μην υποκύψουμε στον φόβο και τον κανιβαλισμό. Να συνεχίσουμε την μάχη απέναντι στο κρατικό και καπιταλιστικό σύστημα που επιβάλλει την φτώχεια, την εξαθλίωση και τον θάνατο. Να παλέψουμε για μια κοινωνία που θα προστατεύει τους ευάλωτους, για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.

Υγ1: Κρατούμενες και κρατούμενοι σε φυλακές και έγκλειστες/οι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων και μεταναστών σε όλη την επικράτεια προχώρησαν σε κινητοποιήσεις διεκδικώντας τα αυτονόητα: αποσυμφόρηση των κέντρων κράτησης και λήψη μέτρων προστασίας. Σε αυτά τα αιτήματα το κράτος απάντησε με την αποσιώπηση του αγώνα τους και σε περιπτώσεις με την άγρια καταστολή. Ενώ έγιναν γνωστές τουλάχιστον οι περιπτώσεις της Αζιζέλ Ντενιρόγλου και του Σελίμ Ζερολάρι, κρατούμενων στις φυλακές, και μιας 47χρονης πρόσφυγα, έγκλειστης στη ΒΙΑΛ της Χίου, που πέθαναν επειδή δεν τους επιτράπηκε η πρόσβαση σε γιατρό.

Υγ2.: Τις τελευταίες μέρες και ενώ δεν φαίνεται να έχει υπάρξει κάποια εξέλιξη στην αντιμετώπιση της πανδημίας, η κρατική διαχείριση κάνει ένα σκαιώδες άλμα υποκρισίας “ξεχνώντας” την προφύλαξη του πληθυσμού από τον αόρατο εχθρό, στοχεύοντας μονάχα στην επανεκκίνηση και διάσωση της καπιταλιστικής οικονομίας.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ, ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ