Category: Διαδηλωσεις/ Παρεμβασεις

Την Παρασκευή 20/1 στην Κωνσταντινούπολη, έλαβαν χώρα δύο ένοπλες επιθέσεις, η μια στα γραφεία του κυβερνώντος κόμματος του Ερντογάν (ΑΚΡ) και η άλλη στη Γενική  Αστυνομική Διεύθυνση. Την ευθύνη για τις ενέργειες ανέλαβε η επαναστατική κομμουνιστική οργάνωση DHKC, το ένοπλο κομμάτι του DHKP-C (Επαναστατικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Κόμμα- Μέτωπο). Στην ανακοίνωσή της η οργάνωση αναφέρει ότι, οι επιθέσεις έγιναν ενάντια στο καθεστώς έκτακτης ανάγκης και το φόβο που έχει επιβάλλει, καθώς και για να αποδοθεί δικαιοσύνη για τους συντρόφους που δολοφονήθηκαν από τις τούρκικες κατασταλτικές δυνάμεις. Όπως η Dilek Dogan, ο Berkin Elvan, ο Yilmaz Ozturk και οι αντάρτες του DHKC που δολοφονήθηκαν από τον τούρκικο στρατό στα βουνά του Dersim (Κουρδιστάν).

Το πρωί της Κυριακής 22/1 συνελήφθη, τραυματισμένος από σφαίρες, στην περιοχή Tekirdag της Τουρκίας, ο αγωνιστής , Serif Turunc, γνωστός στην Ελλάδα ως Εrkan. Σε παράλληλη επιχείρηση της αστυνομίας στην ίδια περιοχή, έπεσε μαχόμενος από σφαίρες μπάτσων ο αγωνιστής Bilgehan Karpat. Και οι δύο σύντροφοι, μέσα από τις γραμμές του  DHKP-C, έδωσαν όλη τους τη ζωή στον αγώνα ενάντια στο σύστημα εκμετάλλευσης, στο φασισμό και τον ιμπεριαλισμό.

Ο Εrkan είναι ιδιαίτερα γνωστός στο εγχώριο κίνημα, καθώς στα πολλά χρόνια που ζούσε στην Ελλάδα ως πολιτικός πρόσφυγας και όντας μέλος της επιτροπής αλληλεγγύης για τους πολιτικούς πρόσφυγες από την Τουρκία και το Κουρδιστάν, συμμετείχε στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, σε κινήσεις του αναρχικού χώρου, σε εκδηλώσεις αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους και το καθεστώς εξαίρεσης που αντιμετωπίζουν. Με τη μοναδικά σεμνή πολιτική του φυσιογνωμία και τις εμπειρίες του από τον πολύ σκληρό αγώνα στην Τουρκία, συνέβαλε με τις δυνάμεις του στο αντικαπιταλιστικό κίνημα της Ελλάδας. Το 2013-2014, μετά από σειρά συλλήψεων πολλών Τούρκων κομμουνιστών επαναστατών, στο πλαίσιο της συνεργασίας για “αντιτρομοκρατική” εκστρατεία ανάμεσα στο τουρκικό και το ελληνικό κράτος και με την αρωγή τον μυστικών υπηρεσιών (ΕΥΠ, ΜΙΤ, CIA), συλλαμβάνεται  και προφυλακίζεται στις ελληνικές φυλακές μαζί με άλλους συντρόφους/ισσες από την επιτροπή αλληλεγγύης. Το τούρκικο κράτος ζητάει την έκδοσή τους, οι σύντροφοι ξεκινούν μαζική απεργία πείνας και τελικά δεν εκδίδονται στην Τουρκία. Μετά την αποφυλάκισή του και ενώ ζούσε στην Ελλάδα η τούρκικη αστυνομία τον επικήρυξε τοιχοκολλώντας τη φωτογραφία του σε κεντρικά σημεία στην Κωνσταντινούπολη.

Ο Bilgehan πέρασε και αυτός στην Ελλάδα, στοχοποιημένος από το φασιστικό καθεστώς της Τουρκίας για την επαναστατική του δράση. Ένας αγωνιστής που από τα φοιτητικά του χρόνια στρατεύτηκε αποφασιστικά στην υπόθεση της επαναστατικής λαϊκής κυριαρχίας, παλεύοντας για ισότητα και ελευθερία  στο πλευρό των καταπιεσμένων λαών της Τουρκίας. Στην Ελλάδα συνελήφθη και αυτός το 2014, για την υπόθεση στο Γκύζη, προφυλακίστηκε και δεν εκδόθηκε στην Τουρκία. Μαζί του συνελήφθησαν άλλοι τρεις σύντροφοι, μέλη του DHKP-C, μεταξύ των οποίων και ο αγωνιστής Ismail Akkol, ο οποίος συνελήφθη πέρυσι, μαζί με την αγωνίστρια Fadik Adiyaman, καθώς πέρασαν στην Τουρκία για να συνεχίσουν τον αγώνα εκεί . Αφότου αφέθηκε ελεύθερος συμμετείχε, ως μέλος της επιτροπής αλληλεγγύης, σε πληθώρα εκδηλώσεων και αγώνων του ελλαδικού κινήματος. Η μοναδικά σεμνή πολιτική φυσιογνωμία, η στράτευση και το χαμόγελο που τη συνόδευαν, θα μείνει χαραγμένη στο μυαλό όσων των γνώρισαν.

Γιατί το χαμόγελο και η σεμνότητα που εξέπεμπαν οι σύντροφοι Εrkan και Bilgehan συνδυαζόταν με το απαράμιλλό τους θάρρος και την πραγματική στράτευση στο σκοπό τους. Γιατί ως κομμουνιστές επαναστάτες επέλεξαν, με πολύ βαρύ κόστος, να γυρίσουν στην Τουρκία και να συνεχίσουν το δίκαιο αγώνα τους, αντιπαρατιθέμενοι ένοπλα με το φασιστικό καθεστώς του Ερντογάν. Με αυτή τους την επιλογή απέδειξαν περίτρανα, πως η δύναμη που πηγάζει από το μυαλό και την καρδιά των αγωνιστών που δίνουν τη ζωή τους στον αγώνα για την αταξική κοινωνία και την ελευθερία, μπορεί να διαρρήξει το καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Παράλληλα δώσανε θάρρος και ελπίδα τόσος στους συντρόφους τους εκεί που δέχονται αλλεπάλληλες επιθέσεις, διώξεις, φυλακίσεις, βασανιστήρια, αλλά και σε όλους τους καταπιεσμένους της Τουρκίας που βιώνουν στην καθημερινότητά τους το αδυσώπητο πρόσωπο του φασισμού.

Ο Εrkan και ο Bilgehan με την πολιτική τους δράση, αποτελούν φωτεινούς σηματοδότες του επαναστατικού κινήματος διεθνώς, γιατί σε μια περίοδο οξυμένης καπιταλιστικής κρίσης, ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και αυταρχοποίησης των καθεστώτων, μετουσίωσαν στην πράξη το σύνθημα: TO ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΕΣΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ. ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΗΚΟΝ. Και ως τέτοιοι αγωνιστές καταγράφηκαν στην ιστορία του κινήματος και στις συνειδήσεις των συντρόφων που με μεγάλη εκτίμηση θα τους θυμούνται. Με το πρόσωπό τους να εκπέμπει πάντα τη λάμψη του ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΚΙΟ ΚΑΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ.

Αλληλεγγύη στον Erkan (Serif Turunc)

Αλληλεγγύη στους συντρόφους του DHKP-C. Τιμή στους αντάρτες του DHKC.

Bilgehan Karpat Αθάνατος. Ζει μέσα στους αγώνες ενάντια στο φασισμό, τον καπιταλισμό, τον ιμπεριαλισμό.

Διαδήλωση στην τούρκικη πρεσβεία
Σάββατο 11/2, 13:00, Σύνταγμα

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

Ανακοίνωση σχετικά με το lock-out του Δεκεμβρίου στη Νομική

Στις 14/12 η Νομική σχολή Αθηνών παρέμεινε κλειστή «λόγω προσωρινών τεχνικών προβλημάτων», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ανακοίνωση της γραμματείας της σχολής. Δυνάμεις του φοιτητικού κινήματος έσπασαν έμπρακτα το lock-out, μπήκαν στον προαύλιο χώρο της σχολής και άρχισαν να φωνάζουν συνθήματα, ενώ διμοιρίες των ΜΑΤ άρχισαν να περικυκλώνουν τη σχολή. Στη συνέχεια, οι φοιτητές αποχώρησαν και το απόγευμα πραγματοποιήθηκε πορεία προς την πρυτανεία.

Η στάση αυτή των πρυτανικών αρχών και της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φυσικά δεν είναι τυχαία, αν αναλογιστεί κανείς ότι  την ίδια μέρα ήταν προγραμματισμένη εκδήλωση, η οποία διοργανωνόταν από διάφορες πολιτικές συλλογικότητες, με θέμα τη χορήγηση άδειας στον αγωνιστή πολιτικό κρατούμενο Δ.Κουφοντίνα, στην οποία θα μιλούσαν δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες, νομικοί και πανεπιστημιακοί. Μάλιστα, την προηγούμενη μέρα είχε σταλεί στις φυλακές απόρρητο έγγραφο από την εισαγγελία του Αρείου Πάγου, το οποίο απαγόρευε στον Δ. Κουφοντίνα να παρέμβει τηλεφωνικά στην εκδήλωση, απειλώντας τον με την πειθαρχική κύρωση απαγόρευσης υποβολής αίτησης για άδεια για τα επόμενα δύο χρόνια!

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με αυτές τις πρακτικές φίμωσης και ηθικής εξόντωσης ενός πολιτικού κρατούμενου, ο οποίος δικαιούται εδώ και επτά χρόνια άδεια, εξακολουθώντας να παρεμβαίνει με το λόγο του στα κοινωνικά δρώμενα, επιβεβαιώνει τη συνέχεια του κράτους, του αυταρχισμού των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων και της μεροληπτικής αντιμετώπισης των κρατουμένων, οι οποίοι έχουν στρατευτεί στην αγώνα για την επανάσταση. Τέτοιες πρακτικές απροκάλυπτου αντικομμουνιμού, που θυμίζουν τις δηλώσεις μετανοίας, παραπέμπουν στην περίοδο του μετεμφυλιακού κράτους, όπου το επαναστατικό κίνημα στην Ελλάδα δεν λύγισε μπροστά στις εξορίες, στις φυλακές, στα ξερονήσια, στα βασανιστήρια και στη διαπόμπευση. Αποδεικνύουν περίτρανα την υποκρισία και τον κίβδηλο χαρακτήρα της αστικής δημοκρατίας για το πως αντιλαμβάνεται ο αστικός κόσμος τις έννοιες «ελευθερία του λόγου και της έκφρασης».

Είναι χαρακτηριστικό ότι για τρίτη φορά μέσα σε διάστημα περίπου ένα μήνα επιβλήθηκε lock-out στη νομική σχολή, καθώς είχαν προηγηθεί τα lock-out στις 14/11 και 5-6/12 λόγω των διαδηλώσεων για την επίσκεψη του πολιτικού εκπροσώπου του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, Ομπάμα και την «επέτειο» για τη δολοφονία του δεκαπεντάχρονου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου από αστυνομικό, αντίστοιχα. Βέβαια, και σε αυτές τις περιπτώσεις η δικαιολογία ήταν ότι η σχολή παρέμεινε κλειστή λόγω «κυκλοφοριακών ρυθμίσεων» και «προσωρινών τεχνικών προβλημάτων», αντίστοιχα. Μάλιστα, σύμφωνα με ανακοίνωση της σχολής για το τρέχον ακαδημαϊκό εξάμηνο απαγορεύονται όλες οι εκδηλώσεις έξω από τα πλαίσιο της πανεπιστημιακής διδασκαλίας, διότι προβάλλεται ως επιχείρημα ότι δεν επαρκούν οι αίθουσες για διδασκαλία, με αποτέλεσμα οι φοιτητές να χάνουν τα μαθήματά τους!

Ενώ λοιπόν, οι πρυτανικές αρχές διατείνονται ότι οι φοιτητές χάνουν τα μαθήματά τους λόγω των εκδηλώσεων, γεγονός το οποίο δεν αληθεύει, τους είναι πολύ εύκολο  να επιβάλλουν πραξικοπηματικά lock-out, περικυκλώνοντας τη σχολή με ΜΑΤ. Ενώ, λοιπόν οι φοιτητές στη Νομική ακούνε συνεχώς για την «ελευθερία του λόγου και της έκφρασης», για την «έλευθερη διακίνηση ιδεών»,  είναι πολύ εύκολο στην κυβέρνηση σε σύπμνοια με τις πρυτανικές αρχές να κλένουν τη σχολή, προκειμένου να ακυρώσουν εκδηλώσεις, φιμώνοντας πολιτικούς κρατούμενους.

Επειδή, όμως οι φοιτητές στη Νομική έχουν γράψει ιστορία, συμμετέχοντας στην εξέγερση του Πολυτεχνείου με την κατάληψη της σχολής το Φλεβάρη του 1973, επειδή τα πανεπιστήμια δεν είναι μόνο οι αίθουσες διδασκαλίας, αλλά και χώροι κοινωνικής δραστηριοποίησης, πολιτικοποίησης, ιδεολογικής -πολιτικής ζύμωσης και αντιπαράθεσης, αμφισβήτησης και κινηματικής ριζοσπαστικοποίησης  τέτοιες ενέργειες δεν πρέπει να μην μείνουν αναπάντητες. Γιατί το πανεπιστημιακό άσυλο- ό,τι έχει απομείνει από αυτό- κατακτήθηκε με αγώνες. Γιατί το πανεπιστημιακό άσυλο ανήκει στον εργαζόμενο λαό και στη νεολαία. Γιατί η νεολαία στρατευμένη με το εργατικό-λαικό κίνημα οργανώνεται, μάχεται και νικά.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, συνεχίζοντας επάξια την κοινωνική γενοκτονία των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων, ως υπεύθυνη για τη συνέχεια της εξαθλίωσης και της φτωχοποίησης του λαού και της εργατικής τάξης, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, για το περαιτέρω τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων, όπως προκύπτει από τις διαπραγματεύσεις κατά τη διάρκεια της β αξιολόγησης , αποβλέπει τώρα και στην περιστολή των πολιτικών –δημοκρατικών ελευθεριών. Επειδή, λοιπόν τίποτα δεν χαρίζεται, αλλά όλα κερδίζονται με αγώνες, το οργανωμένο κίνημα θα περιφρουρήσει τις κατακτήσεις του και θα νικήσει.

ΑΜΕΣΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ
ΤΟ LOCK-OUT ΣΤΗ ΝΟΜΙΚΗ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Όλοι σην εκδήλωση: “15 χρόνια αιχμάλωτος. 7 χρόνια όμηρος”, με παρέμβαση του Δ.Κουφοντίνα (ΑΣΟΕΕ 1/2, 19:ΟΟ)

Ταξική Aντεπίθεση (Oμάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

Την Πέμπτη 19 Ιανουαρίου δικάζεται στο Εφετείο στη Λουκάρεως, ο αναρχικός σύντροφος Μάριος Σεϊσίδης, κατηγορούμενος για την απαλλοτρίωση της Εθνικής Τράπεζας στην οδό Σόλωνος, τον Ιανουάριο του 2016, καθώς και για ακόμη 6 ληστείες που συνέβησαν την περίοδο 2002-2006, στο κέντρο της Αθήνας. Ληστείες τις οποίες οι κατασταλτικοί μηχανισμοί και τα δημοσιογραφικά τους φερέφωνα, τις καταλογίζουν, στο δημιούργημά τους, αυτό της ομάδας των ” ληστών με τα μαύρα”.

Η δίκη του συντρόφου έρχεται να κλείσει τον κύκλο διώξεων και δικών, που ξεκίνησαν μετά τη σύλληψη και το βαρύτατο τραυματισμό, από σφαίρες μπάτσων, του αναρχικού συντρόφου Γιάννη Δημητράκη, στην απαλλοτρίωση στην ΕΤΕ, στη Σόλωνος και την έκδοση ενταλμάτων για τους Μάριο Σεϊσίδη, Σίμο Σεϊσίδη και Γρηγόρη Τσιρώνη. Οι σύντροφοι αντιστεκόμενοι στους διωκτικούς μηχανισμούς επέλεξαν την ελευθερία τους μέσα από το δύσκολο δρόμο της φυγοδικίας. Το 2009, επικηρύσσονται από 2 εχθρούς του λαού, τα μεγαλοστελέχη και υπουργούς του τότε κυβερνητικού ΠΑΣΟΚ, Μ.Χρυσοχοϊδη και Γ.Παπακωσταντίνου, έναντι του ποσού των 600.000 ευρώ. Οι σύντροφοι Σ.Σεϊσίδης και Γ.Τσιρώνης μετά τη σύλληψή τους τελικά αθωώνονται για αυτή την υπόθεση.

Ο σύντροφος Μάριος Σεϊσίδης, μετά από 11 περίπου χρόνια φυγοδικίας, συνελήφθη στις 4 Αυγούστου του 2016, μαζί με το σύντροφο Κώστα Σακκά, κατά τη διάρκεια τυχαίου αστυνομικού μπλόκου και έπειτα από καταδίωξη, από τα ένστολα καθεστωτικά σκυλιά της ομάδας ΔΙΑΣ, στη περιοχή της Σπάρτης. Οι διωκτικοί μηχανισμοί θα επιδείξουν για μια ακόμη φορά το μένος τους ενάντια στους αγωνιστές, αφού τόσο στη σύλληψη, όσο και στην κράτησή τους, θα υποστούν άγριο ξυλοδαρμό από τα ανδρείκελα της αντιτρομοκρατικής, γεγονός που επαναλήφθηκε στο υπόγειο του Εφετείου, στο Μάριο, με σκοπό τη λήψη DNA.

Ο σύντροφος Μάριος Σεϊσίδης αποτελεί κομμάτι του ευρύτερου αναρχικού-αντικαπιταλιστικού κινήματος μέσα από μια πολύχρονη διαδρομή. Μια διαδρομή που ξεκινάει από την περίοδο του 1996 και περιλαμβάνει, τόσο τη συμμετοχή του στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες όσο και το δύσβατο δρόμο των 11 χρόνων φυγοδικίας. Ένας αγωνιστής που στρατεύθηκε στο στρατόπεδο των καταπιεσμένων, παλεύοντας για την Κοινωνική Επανάσταση και την ελευθερία. Αποδεικνύοντας στους διώκτες του την αντίθεση ανάμεσα στο θάρρους και την αξιοπρέπεια των αγωνιστών που μάχονται για την αταξική κοινωνία και την εξάλειψη της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο , και στη βαρβαρότητα και το φιλοτομαρισμό των οργάνων ενός σάπιου και απάνθρωπου συστήματος που βασίζεται στο κέρδος.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΜΑΡΙΟ ΣΕΪΣΙΔΗ
ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΛΗΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΚΡΑΤΟΣ, ΕΕ ΚΑΙ ΔΝΤ

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στο Εφετείο (οδός Λουκάρεως)
Πέμπτη 19 Ιανουαρίου, 9πμ, 6ος Όροφος, αίθουσα Δ120Γ

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ – ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

[…] Τα δακτυλικά τους αποτυπώματα
δεν είναι μονάχα στα μητρώα των φυλακών
φυλάγονται στα αρχεία της ιστορίας,
τα δακτυλικά τους αποτυπώματα είναι
οι πυκνές σιδηροδρομικές γραμμές που διασχίζουν το μέλλον […]

Γ. Ρίτσος

Την Πέμπτη 5 Γενάρη κατά τη διάρκεια επιχείρησης των ΕΚΑΜ και της Αντιτρομοκρατικής συλλαμβάνονται η καταζητούμενη και επικηρυγμένη αναρχική Πόλα Ρούπα και η αναρχική Κωνσταντίνα Αθανασοπούλου, μέλη του Επαναστατικού Αγώνα.

Μαζί με την Π. Ρούπα οι ένοπλοι φρουροί του Κεφαλαίου και του Κράτους του, συλλαμβάνουν και στην ουσία απαγάγουν -με την πλήρη κάλυψη, αν όχι με την πλήρη καθοδήγηση των αρμόδιων υπ. Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης- και τον εξάχρονο γιο της (και γιο του αναρχικού-μέλους του Επανασταστικού Αγώνα Νίκου Μαζιώτη) Βίκτωρα-Λάμπρο. H συγκεκριμένη ενέργεια αποτέλεσε μια πρωτόγνωρη -για τα μεταπολιτευτικά δεδομένα- επίδειξη κρατικής εκδικητικότητας που ξύπνησε μνήμες από τις πιο μαύρες σελίδες του μετεμφυλιακού κράτους, από τις “παιδουπόλεις” της Φρειδερίκης όπου εγκλείονταν για να “διαπαιδαγωγηθούν” τα παιδιά των αγωνιστών.

Η απεργία πείνας και δίψας που ξεκίνησαν από την πρώτη στιγμή τα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα, οι άμεσες κινητοποιήσεις εντός και εκτός των τειχών των φυλακών και η γενική κατακραυγή ήταν εκείνες που απελευθέρωσαν από τον εγκλεισμό τον Βίκτωρα-Λάμπρο για να βρεθεί κοντά στους συγγενείς του, ήταν εκείνες που ανάγκασαν τους κυβερνητικούς αξιωματούχους -πάλαι ποτέ “προστάτες του συντάγματος” και θιασώτες του δικαιωματισμού και νυν πολιτικοί εκπρόσωποι του ντόπιου και υπερατλαντικού καρτέλ της “αντι”τρομοκρατίας- μαζί με όλο το υπηρεσιακό σκυλολόι τους να βάλουν την ουρά στα σκέλια και να οδηγηθούν σε άτακτη υποχώρηση.

Παρ’ όλα αυτά, το συγκεκριμένο γεγονός αποτελεί άλλον έναν κρίκο στην αλυσίδα επιβολής ενός ανομολόγητου αλλά υπαρκτού καθεστώτος εξαίρεσης για τους πολιτικούς κρατούμενους, το οποίο (μεταξύ άλλων) περιλαμβάνει την επιβολή εξοντωτικών ποινών και ειδικών συνθηκών κράτησης, προφυλακίσεις συγγενών μελών της ΣΠΦ, σφράγισμα της Νομικής Σχολής για την απαγόρευση εκδήλωσης αλληλεγγύης όπως επίσης και την συνεχή άρνηση χορήγησης αδειών σε πολιτικούς κρατούμενους που αρνούνται να υπογράψουν δηλώσεις μετανοίας, όπως ο κομμουνιστής Δημήτρης Κουφοντίνας και ο αναρχικός Κώστας Γουρνάς.

Είμαστε σε συνθήκες ταξικού-κοινωνικού πολέμου και ζούμε σε καθεστώς μόνιμης έκτακτης ανάγκης. Πρόκειται για ένα αναντίρρητο γεγονός το οποίο οι δυνάστες μας δεν το ξεχνούν. Γι’ αυτό και δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο ενάντια στους πολιτικούς εχθρούς τους. Οι πολιτικοί κρατούμενοι αποτελούν τους κατεξοχήν ομήρους αυτού του πολέμου. Γι’ αυτό πασχίζουν με όλα τα μέσα για την κοινωνική απομόνωση και τη φυσική-ηθική εξόντωση των έγκλειστων αγωνιστών και αγωνιστριών, γι’ αυτό και πασχίζουν με όλα τα μέσα για την απονοηματοδότηση της ένοπλης πολιτικής του Επαναστατικού Αγώνα, που εδώ και σχεδόν μια δεκαπενταετία αγωνίζεται αταλάντευτα, βάζοντας στο στόχαστρό του κρατικούς-καπιταλιστικούς-ιμπεριαλιστικούς στόχους και δομές, για την υπεράσπιση των συμφερόντων των απόκληρων και των φτωχών, των εργατικών και των λαϊκών στρωμάτων, για την αντικρατική-αντικαπιταλιστική προοπτική, για την Κοινωνική Επανάσταση.

Κόντρα στη μοιρολατρία, την ηττοπάθεια και τον αναχωρητισμό, κόντρα στην επέλαση του Κεφαλαίου και του Κράτους του, να σταθούμε στο πλευρό των συντρόφων και των συντροφισσών, να σπάσουμε το καθεστώς εξαίρεσης που έχει επιβληθεί (και συνεχώς διευρύνεται) ενάντια στους πολιτικούς κρατούμενους, να σπάσουμε στο δρόμο τον τρόμο, να συγκροτηθούμε ταξικά, να οργανωθούμε πολιτικά και ν’ αγωνιστούμε για τον Κομμουνισμό και την Αναρχία.

ΤΙΜΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ-ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΛΑΜΠΡΟ ΦΟΥΝΤΑ

ΑΓΩΝΑΣ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ

Διαδήλωση αλληλεγγύης στα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα:
Σάββατο 21/1 στις 12:00 από το Μοναστηράκι

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)
[πρώην Συνέλευση αναρχικών κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ]