Δεν έχει τελειωμό ο κατήφορος της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ. Τελευταίο κρούσμα απόλυτου πολιτικού και ηθικού ξεπεσμού αποτελεί η πώληση των 300.000 βλημάτων τεθωρακισμένων των 105 mm στη δολοφονική μηχανή της σαουδαραβικής μοναρχίας των Αλ Σαούντ. Το αντάλλαγμα για την πώληση πολεμικού υλικού, που θα χρησιμοποιηθεί στις επιχειρήσεις εξόντωσης του λαού της Υεμένης, ανέρχεται στα 64 εκατομμύρια ευρώ. Με τόσα χρήματα ανταλλάσσονται για την “ριζοσπαστική αριστερά” και το (ακρο)δεξιό δεκανίκι της οι 9.000 νεκροί και οι 60.000 τραυματίες στον βρώμικο πόλεμο που έχει κηρύξει η Σαουδική Αραβία ενάντια στον λαό της Υεμένης, με την υποστήριξη των ΗΠΑ και της Βρετανίας και τη μυστική συνδρομή ισραηλινών συμβούλων. Με τόσα χρήματα ανταλλάσουν οι “ανθρωπιστές” του ελληνικού κράτους τη βαρβαρότητα και την ολοσχερή καταστροφή μιας χώρας. Με τόσα χρήματα κάνουν πως δεν είδαν, δεν άκουσαν για τα 17 εκατομμύρια των ανθρώπων που υποσιτίζονται, για τους 2.000 νεκρούς από τη χολέρα, για τους 3.500.000 εκτοπισμένους και τους 200.000 πρόσφυγες. Business as usual, πάνω στα νεκρά κορμιά των παιδιών που αποδεκατίζονται από τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς, το λιμό και από ασθένειες ιάσιμες σε μη πολεμικές συνθήκες.
Στην περίπτωση της Υεμένης ξεδιπλώνεται όλη η υποκρισία του επιλεκτικού πρωτοκοσμικού “ανθρωπισμού”. Από τον Μάρτιο του 2015 που ξεκίνησε η εισβολή του συνασπισμού των αντιδραστικών αραβικών καθεστώτων, με επικεφαλής τη Σαουδική Αραβία,σχεδόν2000 παιδιά έχουν σκοτωθεί, χιλιάδες έχουν ακρωτηριαστεί και μισό εκατομμύριο υποφέρουν από υποσιτισμό. Σύμφωνα με έκθεση της UNICEF (Ιούνιος του 2017) κάθε 10 λεπτά ένα παιδί μικρότερο των 10 ετών πεθαίνει από αιτίες που μπορούσαν να αποφευχθούν. Έχουν γίνει πάνω από 200 επιθέσεις εναντίον σχολείων και 100 εναντίον νοσοκομείων, ενώ έχουν καταστραφεί ζωτικής σημασίας υποδομές, όπως ηλεκτρικά δίκτυα και δίκτυα υδροδότησης. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΟΗΕ τόσο η στρατιωτική εισβολή όσο και ο ασφυκτικός αποκλεισμός που έχει επιβληθεί στην Υεμένη θα προκαλέσουν το μεγαλύτερο λιμό των τελευταίων δεκαετιών, ο οποίος θα έχει εκατομμύρια θύματα εάν ο αποκλεισμός δεν αρθεί το ταχύτερο δυνατό.
Εμείς από την πλευρά μας αδιαφορούμε για την πολιτική κόντρα που έχει ξεσπάσει ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και την κυβέρνηση για την “οσμή σκανδάλου” πίσω από την εν λόγω πώληση. Σκοπός αυτής της ανούσιας κοκορομαχίας είναι να αποπροσανατολίσει από το βασικό επίδικο. Στην πραγματικότητα, κυβέρνηση και αντιπολίτευση δεν διαφωνούν πουθενά ως προς τις βασικές στρατηγικές κατευθύνσεις του ελληνικού κράτους Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να παραλαμβάνει τη σκυτάλη από τους προκατόχους της και να επιταχύνει την εμπλοκή της χώρας στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Η στήριξη σύσσωμου του αστικού μπλοκ της στρατηγικής επιλογής πρόσδεσης της χώρας στο άρμα του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού καθιστά όλα τα κόμματα συνένοχα στο διαρκές ιμπεριαλιστικό έγκλημα. Και ακόμα χειρότερα, με την πώληση των βλημάτων στη Σαουδική Αραβία, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ έχει βάψει τα χέρια της με το αίμα του λαού της Υεμένης. Το αν αυτή η πώληση συνιστά ταυτόχρονα και οικονομικό σκάνδαλο, όπως καταγγέλλει η αξιωματική αντιπολίτευση, είναι δευτερεύουσας και ήσσονος σημασίας στην παρούσα φάση.
Απέναντι στην ομόθυμη συμπόρευση όλου του αστικού μπλοκ πάνω στις βασικές στρατηγικές επιλογές του ελληνικού κράτους, με κυρίαρχη αυτή της συμμετοχής στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, δικό μας καθήκον είναι να χτίσουμε ένα αντιπολεμικό, διεθνιστικό και αντιιμπεριαλιστικό κίνημα που θα βάλει φραγμό στο νέο παγκόσμιο σφαγείο που ετοιμάζουν οι δυνάστες μας και θα οικοδομήσει την ειρηνική συνύπαρξη των λαών.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΥΕΜΕΝΗΣ
ΝΑ ΕΜΠΟΔΙΣΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΟ ΑΙΜΑΤΟΚΥΛΙΣΜΑ!
Την Κυριακή 12 Νοέμβρη πραγματοποιήθηκε –με τη συμμετοχή περίπου200 διαδηλωτών- η διεθνιστική-αντιπολεμική κινητοποίηση στην αεροπορική βάση του Άραξου Αχαϊας ενάντια στην πιθανή επανεγκατάσταση νατοϊκών πυρηνικών όπλων.
Η Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών), ανταποκρινόμενη στο κάλεσμα της αναρχικής ομάδας “Δυσήνιος Ίππος”-μέλος της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης, κάλεσε καισυμμετείχε μαζί με συντρόφους-συντρόφισσες, σε μπλοκ με πανώ ΟΥΤΕ ΣΤΟΝ ΑΡΑΞΟ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ ΝΑ ΧΤΙΣΟΥΜΕ ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΌ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ. Στην κινητοποίηση επίσης καλούσαν και συμμετείχαν φοιτητικοί σύλλογοι, αριστερές οργανώσεις και κόμματα. Είχε προηγηθεί προσυγκέντρωση στο κέντρο της Πάτρας (πλ. Τριών Συμμάχων) και από εκεί μαζική μετάβαση, με πούλμαν και αυτοκίνητα, στο χωριό Λακκόπετρα απ’ όπου και ακολούθησε πορεία σχεδόν 4 χλμ μέχρι την αεροπορική βάση, στην πύλη της οποίας είχε στηθεί φραγμός από αστυνομικές διμοιρίες.Κατά τη διάρκεια της πορείας, φωνάχτηκανκαι γράφτηκαν διεθνιστικά-αντιπολεμικά, αντικρατικά-αντικαπιταλιστικά-αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα.
Το ελληνικό κράτος –ως μεσίτης της ντόπιας αστικής τάξης που επιδιώκει μερίδιο από την πίτα της ιμπεριαλιστικής λεηλασίας– ακολουθεί πολιτική ουράς του ευρωατλαντικού μπλοκ, και ιδιαίτερα της αμερικάνικης συνιστώσας του, εμπλέκοντας τη χώρα στη δίνη επικίνδυνων ενδοϊμπεριαλιστικών και ενδοαστικών ανταγωνισμών, και κύρια στον οξυμένο ανταγωνισμό των ΗΠΑ του Τραμπ με την Τουρκία του Ερντογάν. Απτά δείγματα αυτής της πολιτικής ουράς, αποτελούνη οικονομική συνεργασία και η στενή στρατιωτική συμμαχία Ελλάδας και Κύπρου με το σιωνιστικό κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ και την αμερικανόδουλη χούντα της Αιγύπτου όπως επίσης και η οικονομική συνεργασία (μέσω και της πώλησης πυρομαχικών) με τη σύμμαχη του ISIS και της Αλ Κάιντα–πετρελαιομοναρχία της Σαουδικής Αραβίας που μακελεύει -με την υποκριτική σιωπή της Δύσης– το λαό της Υεμένης. Σ’ αυτό το πλαίσιο, με την Ελλάδα ως το πλέον “φίλιο έδαφος” για τη νατοϊκή πολεμική μηχανή στη φλογισμένη ανατολική Μεσόγειο, εντάσσονται και οι αμερικάνικοι σχεδιασμοί για τη μεταφορά του πυρηνικού οπλισμού από τη βάση του Ιντσιρλίκ σ’ εκείνη του Αράξου.
Οι λαοί σε Ελλάδα και Τουρκίακαι οι λαοί σ’όλο τον κόσμο όχι απλώς δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα από αυτούς τους σχεδιασμούς, αλλά αντίθετα κινδυνεύουν να μετατραπούν για ακόμα μια φορά στην Ιστορία σε κρέας για κανόνια. Ήδη ηνατοϊκή βάσηστη Σούδα αποτελεί βασικό ορμητήριο των ΗΠΑ για πολεμικές επιχειρήσεις στην ευρύτερη περιοχή (Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη, Συρία). Ήδη η πιο αμερικανόδουλη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης προφέρει γη και ύδωρ στους ευρωατλαντικούς πάτρωνες της. Ήδη η πύκνωση των περιφερειακών συγκρούσεων σε όλο τον πλανήτη, που εμφανίζεται μ‘ ένα συνδυασμό “θερμών” και “ψυχρών” πολέμων, μας δείχνει πως ζούμε σε μια εποχή έρποντος παγκοσμίου πολέμου.
Καθήκον μας είναι να αντισταθούμε στη στρατηγική επιλογή πρόσδεσης της ντόπιας αστικής τάξης και του κράτους της στον ευρωατλαντικό ιμπεριαλισμό, να σαμποτάρουμε στην πράξη τους επικίνδυνους πολεμοκάπηλους σχεδιασμούς που λαμβάνουν χώρα στον τόπο μας, να οικοδομήσουμε ένα διεθνιστικό-αντιπολεμικό κίνημα που θα σταθεί ανάχωμα προωθώντας την ειρήνη ανάμεσα στους λαούς. Η παρεμπόδιση της μεταφοράς νατοϊκών πυρηνικών κεφαλών στον Άραξο μπορεί ν’ αποτελέσει ένα ουσιαστικό βήμα σε αυτή την κατεύθυνση.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ
Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)
Έπειτα από 15 χρόνια αιχμαλωσίας και 7 χρόνια ομηρίας, σήμερα Πέμπτη 9 Νοέμβρη 2017 χορηγήθηκε διήμερη άδεια στον κομμουνιστή πολιτικό κρατούμενο Δημήτρη Κουφοντίνα.
Μια ημέρα χαράς για τον εργαζόμενο λαό, τα συμφέροντα του και την Ιστορία του.
Κόντρα στην κρατική και την ιμπεριαλιστική εκδικητικότητα, ενάντια στις υστερικές κραυγές των αντιδραστικότερων πολιτικών-αστικών σογιών και των μηντιακών φερέφωνων τους, η ανάσα Λευτεριάς που κατέκτησε με ψηλά το κεφάλι ο σύντροφος –όπως και οι αντίστοιχες ανάσες Λευτεριάς άλλων πολιτικών κρατούμενων- η νίκη που κατάφερε μαζί με το κίνημα Αλληλεγγύης, στέλνει ξεκάθαρο το διαχρονικό μήνυμα: μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν δίνεται.
Όπως και σήμερα το μεσημέρι στην πύλη των φυλακών Κορυδαλλού, η Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών) στέλνει στον μακροβιότερο πολιτικό κρατούμενο των ελληνικών φυλακών μια ζεστή αγκαλιά κι έναν αγωνιστικό χαιρετισμό: καλή ανάσα Λευτεριάς, ως τη Λευτεριά Σύντροφε!
Η μαχητική υπεράσπιση των δικαιωμάτων, ο αγώνας για τη διάρρηξη του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης, για την άμεση απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων συνεχίζεται.
Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)
Παρά τις επίσημες διαψεύσεις της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ όλα τα στοιχεία δείχνουν πως στην αεροπορική βάση του Αράξου Αχαϊας γίνονται εργασίες για τη μεταφορά και εγκατάσταση πυρηνικών όπλων από τη νατοϊκή βάση του Ιντσιρλίκ (Τουρκία). Σύμφωνα με άκρως απόρρητο έγγραφο του ΝΑΤΟ προς το ελληνικό Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας, το οποίο διέρρευσε πρόσφατα, σε σύσκεψη που έγινε στην έδρα του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες (26-28 Σεπτεμβρίου), κατά την οποία εξετάστηκαν όλες οι λεπτομέρειες για τις εργασίες εκσυγχρονισμού της βάσης, συζητήθηκε και ηαποθήκευση “ειδικών όπλων”, δηλαδή πυρηνικών όπλων στη διάλεκτο της Πολεμικής Αεροπορίας. Προς επίρρωσιν των καταγγελιών έχουν δημοσιευτεί σειρά αεροφωτογραφιών που επιβεβαιώνουν την ύπαρξη εγκαταστάσεων που μπορούν να φιλοξενήσουν πυρηνικές κεφαλές. Οι εργασίες εκσυγχρονισμού της βάσης (ενίσχυση συρματοπερίφραξης και εργασίες στο εσωτερικό της μονάδας), βρίσκονται σε εξέλιξη από τον Αύγουστο του 2016. Να σημειώσουμε πως στην ίδια βάση είχαν εγκατασταθεί αμερικάνικα πυρηνικά το 1962, μετά από συμφωνία που υπέγραψαν Ελλάδα και ΗΠΑ το1959 για την εγκατάσταση πυρηνικών όπλων στη χώρα στο πλαίσιο του γενικότερου σχεδιασμού του ΝΑΤΟ ενάντια στην “σοβιετική απειλή”. Στις 20 Ιουνίου 2001, κάτω από τη λαϊκή πίεση, ανεστάλη επισήμως η λειτουργία της ελληνοαμερικανικής μονάδας στον Άραξο και οι πυρηνικές βόμβες μεταφέρθηκαν εκτός Ελλάδος. Σήμερα, ένα κόμμα που αυτοπροσδιορίζεται ως “ριζοσπαστικό αριστερό” και οι ακροδεξιοί βαστάζοι του επιστρέφουν τα πυρηνικά όπλα στο ελλαδικό έδαφος.
Η μεταφορά οπλισμού και εγκαταστάσεων από το Ιντσιρλίκ έρχεται σε μια περίοδο έντονου ενδοαστικού ανταγωνισμού των ΗΠΑ με το καθεστώς Ερντογάν, ο οποίος οξύνθηκε μετά την πραξικοπηματική απόπειρα ανατροπής της τουρκικής κυβέρνησης. Σε αυτό το πλαίσιο οι ΗΠΑ βρίσκουν την Ελλάδα ως πιο φιλόξενο έδαφος για να τη μετατρέψουν σε κεντρικό ορμητήριο των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών τους. Όπως γράφαμε σε ανακοίνωση για τη συνάντηση Τραμπ – Τσίπρα στις 17 Οκτώβρη:«Στο πλαίσιο της μετατροπής του ελλαδικού εδάφους σε προκεχωρημένο φυλάκιο και ορμητήριο του ευρωατλαντικού μπλοκ, και ειδικά των ΗΠΑ, αναβαθμίζεται και ο ρόλος των ΝΑΤΟικών βάσεων. Ο έντονος ενδοαστικός ανταγωνισμός ΗΠΑ – Τουρκίας και η συνεχής αναδιάταξη των συμμαχιών και των ανταγωνισμών στην ευρύτερη περιοχή, δίνει ακόμα πιο κεντρικό ρόλο στις βάσεις που στεγάζονται στην Ελλάδα. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στη βάση της Σούδας που αποτελεί βασικό ορμητήριο των ΗΠΑ για πολεμικές επιχειρήσεις στην ευρύτερη περιοχή (Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη, Συρία, Υεμένη κλπ). Σύμφωνα με το αμερικάνικο δίκτυο CNBC στη συνάντηση συζητήθηκε η επέκταση της συμφωνίας για τη χρήση της βάσης στη Σούδα με σκοπό τον “πόλεμο εναντίον της τρομοκρατίας” και τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών στη Μέση Ανατολή και στον Κόλπο, ενώ εξετάστηκε και το ενδεχόμενο κατασκευής μιας δεύτερης βάσης στη νότια Κρήτη. Μέσα στους αμερικάνικους σχεδιασμούς για τη βάση της Σούδας εντάσσεται η επέκταση του διαδρόμου προσγείωσης – απογείωσης για τη μεταφορά βαρέος οπλισμού, πυραύλων και για τον ανεφοδιασμό μαχητικών αεροσκαφών, η διεύρυνση των ναυτικών εγκαταστάσεων και η δημιουργία μόνιμης βάσης βατραχανθρώπων (navy seals). Την ίδια ώρα, στην αεροπορική βάση στον Άραξο βρίσκονται σε εξέλιξη εργασίες εκσυγχρονισμού που προβλέπουν και τη δημιουργία εγκαταστάσεων αποθήκευσης αμερικάνικων πυρηνικών όπλων. Άλλωστε, οι βαθιές πληγές στις σχέσεις ΗΠΑ- Τουρκίας οδηγούν τους αμερικάνους σε σοβαρές σκέψεις για τη μεταφορά των πυρηνικών από τη βάση του Ιντσιρλίκ σε πιο “φιλικό έδαφος”, όπως είναι η Ελλάδα. Ταυτόχρονα, οι ΗΠΑ σχεδιάζουν την ενίσχυση της παρουσίας τους στην Ελλάδα με τη δημιουργία βάσης Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών» .
Το ελληνικό κράτος, ως μεσίτης της ελληνικής αστικής τάξης που επιδιώκει μερίδιο από την πίτα της ιμπεριαλιστικής λεηλασίας, ακολουθεί πολιτική ουράς του ευρωατλαντικού μπλοκ, και ιδιαίτερα της αμερικάνικης συνιστώσας του, εμπλέκοντας τη χώρα στη δίνη επικίνδυνων ενδοϊμπεριαλιστικών και ενδοαστικώνανταγωνισμών. Ο εργαζόμενος λαός στην Ελλάδα και οι λαοί όλου του κόσμου όχι απλώς δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα από αυτούς τους σχεδιασμούς, αλλά αντίθετα κινδυνεύουν να μετατραπούν για ακόμα μια φορά σε κρέας για κανόνια. Η αδυναμία επαρκούς ανάκαμψης της παγκόσμιας καπιταλιστικής μηχανής, και ιδιαίτερα στις “ανεπτυγμένες” οικονομίες, και το ξέσπασμα μια νέας μείζονος κρίσης που έρχεται εξ αιτίας της αστάθειας του τραπεζικού συστήματος και της φούσκας των κρατικών και ιδιωτικών χρεών (που φτάνουν στο 325% του παγκόσμιου ΑΕΠ!) ολοένα και αυξάνουν το ενδεχόμενο μιας γενικευμένης πολεμικής σύρραξης. Ήδη η πύκνωση των περιφερειακών συγκρούσεων σε όλο τον πλανήτη, που εμφανίζεται με ένα συνδυασμό “θερμών” και “ψυχρών” πολέμων, μας δείχνει πως ήδη ζούμε σε μια εποχή έρποντος παγκοσμίου πολέμου. Χρέος των επαναστατικών δυνάμεων είναι να μάχονται στον ίδιο τους τον τόπο ενάντια στην εφαρμοσμένη πολιτική της αστικής τάξης και του κράτους της.Καθήκον μας είναι να αντισταθούμε στη στρατηγική επιλογή πρόσδεσης του ελληνικού κράτους στον ευρωατλαντικό ιμπεριαλισμό και να οικοδομήσουμε ένα διεθνιστικό – αντιπολεμικό κίνημα που θα σταθεί ανάχωμα στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα και θα προωθήσει την ειρήνη ανάμεσα στους λαούς.
Σε αυτό το πλαίσιο έχουμε χρέος να σαμποτάρουμε στην πράξη τους επικίνδυνους πολεμοκάπηλους σχεδιασμούς που λαμβάνουν χώρα στον τόπο μας. Η παρεμπόδιση της μεταφοράς πυρηνικών κεφαλών στον Άραξο θα είναι ένα ουσιαστικό βήμα σε αυτή την κατεύθυνση.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ
Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)
Στις 1 Αυγούστου, στην πόλη Κουσαμέν της Αργεντινής, η αστυνομία επιτίθεται σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στους Μαπούτσε,οι οποίοι αγωνίζονται για την επανοικειοποίηση της γης τους από τους αποικιοκράτες της Μπένετον. Μια αχανής έκταση 9.000.000 στρεμμάτων που έχει αγοράσει η ιταλική εταιρία από το 1991, στην οποία και εκτρέφει 250.000 πρόβατα που παράγουν το 10% του αερίου που χρησιμοποιεί. Κατά τη διάρκεια αστυνομικής επιδρομής, μέλη της στρατοχωροφυλακής απαγάγουν τον 28χρονο σύντροφο Σαντιάγο Μαλντονάδο.
Η καταστολή του αγώνα των αυτοχθόνων της Αργεντινής αποτελεί προτεραιότητα της κυβέρνησης. «Δεν θα επιτρέψουμε μια ανεξάρτητη και αυτόνομη δημοκρατία των Μαπούτσε σε αργεντίνικο έδαφος», έχει δηλώσει η Υπουργός Ασφαλείας, ενώ την αστυνομική επιχείρηση της 1ης Αυγούστου οργάνωσε και συντόνισε στενός της σύμβουλος. Ήδη, τον περασμένο Ιούνιο είχε συλλάβει τον Facundo Huala Jones (μέλος της κοινότητας των Μαπούτσε που έχει ανακαταλάβει μικρό μέρος των ιθαγενικών εδαφών που ανήκουν στον όμιλο Μπένετον), αφού εκκρεμούσε εναντίον του ένταλμα σύλληψης του στη Χιλή με τις κατηγορίες της “τρομοκρατίας”, του εμπρησμού τσιφλικιού και της οπλοκατοχής.
Οι μαζικές διαδηλώσεις και οι δυναμικές ενέργειες που απαιτούσαν να γυρίσει ζωντανός ο Σαντιάγο Μαλντονάδο ανάγκασαν την κυβέρνηση της Αργεντινής να συναντηθεί με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα που βρέθηκε στο Μπουένος Αϊρες για την υπόθεση αυτή, και το δικαστή Οτράντο να ξεκινήσει -υποτίθεται- να ερευνά την απαγωγή, παρά τις αρχικές δηλώσεις του ότι «δεν μπορούμε να ενοχλούμε τον κύριο Μπένετον για κάθε βλακεία».
Ο Σαντιάγο Μαλντονάδο, όλους αυτούς τους μήνες, έγινε σύμβολο τόσο του ιστορικού αγώνα των Μαπούτσε για την επανοικειοποίηση των εδαφών τους, όσο και ενός ολόκληρου λαού που ζητά δικαιοσύνη και ισότητα. Η απαγωγή του συντρόφου πυροδότησε μαζικές κινητοποιήσεις και συγκρουσιακά γεγονότα, καθώς ξύπνησε μνήμες από την εποχή της δικτατορίας (όταν από το 1976 ως το 1983 σκοτώθηκαν ή εξαφανίστηκαν περίπου 30.000 άνθρωποι), αλλά και την πρόσφατη απαγωγή, εκτέλεση και καύση 43 αριστερών φοιτητών από το μεξικάνικο κράτος το 2014.
Σήμερα, τα λευκά βαν της στρατοχωροφυλακής και της αμερικανόφιλης/νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης του Προέδρου Μαουρίτσιο Μάκρι, έχουν αντικαταστήσει τα Ford Falcon της μυστικής αστυνομίας της δικτατορίας. Σήμερα, τα αστυνομικά τμήματα και η μυστική βάση της στρατοχωροφυλακής που υπάρχουν στο τσιφλίκι του Μπένετον, μαζί με την ένοπλη φρουρά του, έχουν αντικαταστήσει τους στρατιώτες του Βιντέλα που στρατωνίζονταν μέσα στο εργοστάσιο της Ford και βασάνιζαν συνδικαλιστές εργάτες. Στην Αργεντινή, όπως και παντού, το κράτος, ως πολιτική οργάνωση της αστικής τάξης, έχει συνέχεια. Πρόκειται για μια ιστορική συνέχεια η οποία στάζει αίμα. Αίμα ιθαγενών, φτωχών, εξαθλιωμένων, εργαζόμενων και άνεργων. Αίμα αγωνιστών.
Στις 18 Οκτώβρη ο σύντροφος βρέθηκε νεκρός σε ένα ποτάμι στην Παταγονία. Οι διαδηλώσεις και οι συγκρούσεις που ξέσπασαν στην Αργεντινή δεν αποτελούν παρά μια ελάχιστη απόδοση δικαιοσύνης απέναντι στη βία του κεφαλαίου και του κράτους του. Πράξεις δίκαιης οργής για την πλουτοκρατία και τους ένστολους μπράβους της, αλλά και τιμής για το δολοφονημένο σύντροφο.
Σαντιάγο Μαλντονάδο. ΠΑΡΩΝ!
Ο αγώνας συνεχίζεται.
Συγκέντρωση: Τρίτη 31/10 στις 18:00 στην Πρεσβεία της Αργεντινής (Λεωφόρος Β. Σοφίας 59)
Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)
Στις 17 Οκτωβρίου του 2017 ο Αλέξης Τσίπρας, πρωθυπουργός της πιο αμερικανόδουλης κυβέρνησης της μεταπολίτευσης, συναντήθηκε στον Λευκό Οίκο με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντ.Τραμπ, μέσα σε ένα κλίμα “αμοιβαίας τρυφερότητας”, όπως ανέφερε η γερμανική τηλεόραση ZDF. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ ενέταξε το ταξίδι του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ στο νέο success story της επιστροφής στην ανάπτυξη και την κανονικότητα της καπιταλιστικής οικονομίας, κρύβοντας φυσικά πως αυτή η πολυδιαφημισμένη ανάκαμψη στηρίζεται πάνω στις εφαρμοζόμενες αντικοινωνικές πολιτικές των μνημονίων και στην πλήρη ισοπέδωση των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων.Στη συνάντηση των δύο ηγετών επιβεβαιώθηκε για μια ακόμα φορά η πιστή πρόσδεση της Ελλάδας στο άρμα του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού, καθώς η συγκυβέρνηση συνεχίζει με συνέπεια τον σταθερό προσανατολισμό της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, πουλώντας γεωπολιτικές εξυπηρετήσεις και εμφανίζοντας της Ελλάδα ως “πυλώνα σταθερότητας, ασφάλειας και συνεργασίας” σε ένα ευρύ τόξο αστάθειας.Βαθαίνοντας διαρκώς την ιμπεριαλιστική εξάρτηση, εμπλέκει τη χώρα σε επικίνδυνους πολεμοκάπηλους σχεδιασμούς προσπαθώντας να αποκτήσει όσο το δυνατόν περισσότερες προσόδους για λογαριασμό της ελληνικής αστικής τάξης.
«Αγωνιζόμαστε για να προφτάσουμε την αυγή και το αύριο, για να δημιουργήσουμε νέους χρόνους κι εποχές, στο μπόι των ονείρων μας, στο μπόι των ανθρώπων».
Νίκος Μπελογιάννης
Στις 24 Οκτώβρη συμπληρώνονται 33 χρόνια εγκλεισμού του λιβανέζου κομμουνιστή Ζωρζ Ιμπραήμ Αμνταλλά στις γαλλικές φυλακές. Οι γαλλικές αρχές με διάφορα προσχήματα αρνούνται την εκτέλεσή της υφ’ όρων απόλυσης που δικαιούται ο Αμπνταλλά από το 1999, εξ αιτίας της αλύγιστης επαναστατικής του στάσης και της εκδικητικότητας του Ισραήλ και των ΗΠΑ. Σήμερα, ο σύντροφος Αμπνταλλά είναι ο μακροβιότερος πολιτικός κρατούμενος στην Ευρώπη.
Ο Αμπνταλλά από τα 19 του χρόνια, το 1971, στρατεύθηκε με το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και το 1978 τραυματίστηκε σε μάχη εναντίον σιωνιστικών στρατιωτικών δυνάμεων που εισέβαλαν στον Λίβανο. Το 1980 συμμετείχε στη συγκρότηση της μαρξιστικής αντιιμπεριαλιστικής οργάνωσης “Ενοπλη Επαναστατική Λιβανέζικη Φράξια”, η δράση της οποίας έφτασε και στη Γαλλία με την εκτέλεση το 1982 του συνταγματάρχη Τσαρλς Ρέυ, στρατιωτικού ακόλουθου της Αμερικάνικης πρεσβείας στο Παρίσι, και του Γιακόβ Μπαρσιμαντοβ, πράκτορα της Μοσσάντ και δεύτερου γραμματέα της ισραηλινής πρεσβείας στο Παρίσι. Στις 24 Οκτωβρίου του 1984 ο Αμπνταλλά συνελήφθη από τις γαλλικές αρχές με τη κατηγορία της κατοχής πλαστού διαβατηρίου και τρία χρόνια αργότερα καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για τις εκτελέσεις των Ρέυ και Μπαρσιμαντοβ.
Στεκόμαστε στο πλευρό των καταπιεσμένων λαών για ελευθερία και αξιοπρέπεια. Στεκόμαστε στο πλευρό των λαϊκών αγωνιστών που δίνουν το αίμα και την ελευθερία τους για να χτίσουν έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων. Ο σύντροφος Αμπνταλλά είναι από τους χιλιάδες αυτούς αγωνιστές που θυμίζουν με το παράδειγμά τους πως η μάχη για δικαιοσύνη δεν είναι μάταιη, δεν ήταν μάταιη ποτέ.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΧΗΤΙΚΟ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ. Με αφορμή τις συγκρούσεις στις 16 Σεπτέμβρη στη διαδήλωση τιμής και μνήμης στον Παύλο Φύσσα.
Η Χρυσή Αυγή πριμοδοτούμενη από επιχειρηματίες, κανάλια και αστικά κόμματα που τώρα φιγουράρουν στο «συνταγματικό τόξο» μετατράπηκε από περιθωριακή συμμορία σε χρήσιμη πολιτική εφεδρεία, μέσα σε λίγα μόνο χρόνια.
Το βάθος και η έκταση της οικονομικής κρίσης, η ένταξη της χώρας σε καθεστώς διεθνούς επιτροπείας, η βίαιη φτωχοποίηση ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων δημιούργησε ένα φόβο στην εγχώρια αστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό: Αυτόν, της πολιτικής αστάθειας, της όξυνσης της ταξικής πάλης και των γενικευμένων κοινωνικών συγκρούσεων. Το καθεστώς, ήδη από το 2009, λιγότερο από ένα χρόνο μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, οργάνωσε ένα πολυεπίπεδο σχέδιο «προληπτικής αντεπανάστασης», κομμάτι του οποίου ήταν η ενίσχυση μιας ναζιστικής γκρούπας, η οποία διατηρούσε -από την ίδρυση της- στενή σχέση με το «σκληρό πυρήνα» του κράτους. Παράλληλα η βίαιη φτωχοποίηση όλο και μεγαλύτερων κοινωνικών στρωμάτων, έστρεψε πολύ γρήγορα τα πιο συντηρητικά και οπισθοδρομικά κομμάτια τους στο ρατσισμό, τον κοινωνικό κανιβαλισμό και το φασισμό.
Η καθοριστική περίοδος για το μετασχηματισμό της Χρυσής Αυγής σε μαζικό πολιτικό σχηματισμό εντοπίζεται από το 2008 έως το 2010, όπου εκλέγει για πρώτη φορά δημοτικό σύμβουλο στην Αθήνα. Το Μάιο του 2011 οργάνωσε μαζικό, πολυήμερο πογκρόμ κατά μεταναστών στο κέντρο της Αθήνας, με πρόσχημα τη δολοφονία του Μανώλη Καντάρη. Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 αποσπά σχεδόν 380.000 ψήφους και εκλέγει 18 βουλευτές. Όλα αυτά τα χρόνια απέκτησε συμμάχους στο αστικό πολιτικό κόσμο, βαθιές σχέσεις με το κεφάλαιο, χρόνο στα τηλεοπτικά κανάλια, χρήμα από τον κρατικό προϋπολογισμό και αρμονική συνεργασία με την αστυνομία, ειδικά σε κρίσιμες περιοχές όπως ο Άγιος Παντελεήμονας και η Νίκαια.
Η Χρυσή Αυγή παρά την αντι-συστημική ρητορική της, όλα αυτά τα χρόνια βρισκόταν σε συνεργασία με τις κυβερνήσεις της ΝΔ. Το 2009 η αστυνομία μαζί με φασίστες, οι οποίοι πέταξαν μολότοφ μέσα από τις γραμμές των ΜΑΤ, επιτέθηκε σε αντιφασιστική διαδήλωση 2.500 ατόμων στην περιοχή. Τις επόμενες μέρες ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης (και βασιλικός επίτροπος επί χούντας) Χρ. Μαρκογιαννάκης συναντήθηκε, για μια ακόμα φορά, με την «επιτροπή κατοίκων» του Άγιου Παντελεήμονα. Μετά τις εκλογές του 2015 και την ανάδειξη της ΧΑ σε 3η κοινοβουλευτική δύναμη, η πολιτική σχέση της οργάνωσης με τη ΝΔ αναβαθμίζεται. Συνδετικός κρίκος πια, ο γενικός γραμματέας της κυβέρνησης και στενός σύμβουλος του πρωθυπουργού, Τάκης Μπαλτάκος, ο οποίος φτάνει στο σημείο να καθοδηγεί τον Κασιδιάρη, όσον αφορά τα κυβερνητικά νομοσχέδια που οφείλει η Χρυσή Αυγή να υπερψηφίσει.
Η αντεργατική δράση του ναζιστικού κόμματος δεν θα μπορούσε, φυσικά, να μείνει χωρίς ανταμοιβή από το κεφάλαιο. Μονάχα για τη δημιουργία σωματείου στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη οι Μιχαλολιάκος, Κασιδιάρης και Λαγός παρέλαβαν 300-400.000 ευρώ από τους εργολάβους Αθανασόπουλο, Δελή, Πυρινή, Μεταξά και Βουδούρη. Λίγο αργότερα το τάγμα εφόδου του Περάματος πραγματοποιεί επίθεση στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, κάτω από τα αδιάφορα βλέμματα των αστυνομικών της ΔΙΑΣ. Τέσσερις μέρες μετά (και μια μέρα μετά τη δολοφονία του Φύσσα) η επιχείρηση του προέδρου της «Ένωσης Ναυπηγοεπισκευαστών Πειραιά» προσλαμβάνει σχεδόν ολόκληρο τον τοπικό πυρήνα του Περάματος.
Η Χρυσή Αυγή οργανώνει πογκρόμ, επιτίθεται σε μετανάστες, σε εργάτες, σε ομοφυλόφιλους. Επιτίθεται σε συνδικαλιστές, σε αγωνιστές, σε καταλήψεις και αναρχικά στέκια. Στις 17 Γενάρη του 2013 δολοφονεί τον 27χρονο Σαχζάντ Λουκμάν από το Πακιστάν.
Η Χρυσή Αυγή δεν είναι απλά ένας εντολοδόχος της αστικής τάξης -ή κάποιου τμήματος της. Είναι ταυτόχρονα ένας πολιτικός φορέας ο οποίος διατηρεί το δικό του σχεδιασμό και τα δικά του συμφέροντα. Τον Σεπτέμβρη του 2013 η Χρυσή Αυγή διευρύνει το πεδίο των επιθέσεων της, διεκδικώντας αναβαθμισμένο πολιτικό ρόλο, ειδικά μετά την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση. Διαπραγματευτικό της χαρτί, οι υπηρεσίες της στο κεφάλαιο και η βία των ταγμάτων εφόδου. Σε αυτή την κατεύθυνση επιτίθεται στους συνδικαλιστές στο Πέραμα. Σε αυτή την κατεύθυνση, επιδιώκει την ηγεμονία σε ολόκληρο εκείνο το πολιτικό φάσμα που εκτείνεται από την άκρα δεξιά έως και τον εθνικοσοσιαλισμό. Εκδιώκουν βουλευτή της ΝΔ από το “μνημόσυνο” στο Βίτσι, ενώ λίγες μέρες μετά ξυλοκοπούν τον πρόεδρο της νεολαίας του ΛΑΟΣ και τον πρόεδρο του Πατριωτικού Συλλόγου Λάρισας στο “μνημόσυνο” του Μελιγαλά.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο της όξυνσης της φασιστικής βίας, και όχι τυχαία, τη νύχτα 17 προς 18 Σεπτέμβρη του 2013 δολοφονείται στο Κερατσίνι ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας από οργανωμένο τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής. Δύο χρόνια μετά και λίγες μέρες πριν τις εκλογές του 2015, στις 17 Σεπτέμβρη, ο γ.γ. γραμματέας της οργάνωσης Ν. Μιχαλολιάκος αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη της δολοφονίας. Ο Παύλος Φύσσας πέφτει μαχόμενος, με τους δολοφόνους να τον χτυπάνε, να τον κρατάνε και τον Ρουπακιά να τον σκοτώνει, εν ψυχρώ, με 3 μαχαιριές. Στο Κερατσίνι πραγματοποιείται, σαν άμεση απάντηση, μαζική και μαχητική αντιφασιστική διαδήλωση κατά τη διάρκεια της οποίας γίνεται προσπάθεια να προσεγγιστούν τα γραφεία της Νίκαιας, ενώ πραγματοποιούνται επιθέσεις στο τοπικό Α.Τ., σε τράπεζες και πολύωρες συγκρούσεις με τα ΜΑΤ, αλλά και τους φασίστες που κρύβονται πίσω τους. Στις 25 Σεπτεμβρίου πραγματοποιείται διαδήλωση στα γραφεία της «Κεντρικής Διοίκησης» της Χρυσής Αυγής στη Μεσογείων, όπου και πραγματοποιείται επίθεση στον αστυνομικό φραγμό. Την 1η Νοέμβρη εκτελούνται από τις Μαχόμενες Λαϊκές Επαναστατικές Δυνάμεις δύο μέλη των ταγμάτων εφόδου στο Ν. Ηράκλειο και τραυματίζεται άλλο ένα, σαν απάντηση στη δολοφονία Φύσσα.
Στις 28 Σεπτεμβρίου η κυβέρνηση της ΝΔ μετά από μια θεαματική αστυνομική επιχείρηση συλλαμβάνει την ηγεσία της Χρυσής Αυγής και ένα κομμάτι του σκληρού κομματικού μηχανισμού της. Φυσικά, το τμήμα της αστυνομίας, του στρατού και των μυστικών υπηρεσιών που διατηρούσε στενή σχέση με την οργάνωση αφήνεται ανέγγιχτο. Η (πρόσκαιρη;) θυσία ενός συμμάχου από την ακροδεξιά κυβέρνηση Σαμαρά, οφείλεται κατ’ αρχάς στο φόβο ενός νέου Δεκέμβρη. Μιας εξέγερσης με ταξικό και αντιφασιστικό πρόσημο, ικανής ακόμα και να ανατρέψει την ασταθή κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Και αυτό γιατί στη κοινωνική συνείδηση η δράση της Χρυσής Αυγής ήταν άμεσα συνυφασμένη με το κράτος και το κεφάλαιο. Ταυτόχρονα όμως, οι συλλήψεις και οι διώξεις του Σεπτεμβρίου ήταν και μια εσωτερική σύγκρουση στην «πολυκατοικία της δεξιάς», μια προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα ανάχωμα στην εκλογική της άνοδο, το οποίο θα την περιόριζε απλά σε μια ελεγχόμενη εφεδρεία του μνημονιακού μπλοκ.
Στη σημερινή συγκυρία, 4 χρόνια μετά τη δολοφονία Φύσσα και 2,5 μετά την έναρξη της δίκης, η Χρυσή Αυγή βρίσκεται αποδυναμωμένη και αποδιοργανωμένη. Ο μαχητικός αντιφασισμός την έχει οδηγήσει σε μια βαθιά κρίση στρατηγικής. Το κίνημα έχει επιβάλλει τους όρους του σε όλη την Ελλάδα. Κατεβαίνει μαζικά στο δρόμο, “απαγορεύει” εκδηλώσεις, τσακίζει φασίστες, εγκλωβίζοντας τους σε μια θέση μόνιμης άμυνας. Αυτό όμως έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη ρητορική τους και αποκαθηλώνει πλήρως τους «μαχητές πού θα ακονίσουν αν χρειαστεί τις ξιφολόγχες στα πεζοδρόμια». Ο μαχητικός αντιφασισμός καταρρακώνει το μύθο του “πολιτικού στρατιώτη” και των “άτρωτων” ταγμάτων εφόδου, αμφισβητεί τη δυνατότητα της ναζιστικής οργάνωσης να πραγματοποιήσει ακόμα και μια ανοιχτή ομιλία, καταφέρνοντας να σπείρει την ηττοπάθεια και την απογοήτευση στις γραμμές της, αλλά και την αμφιβολία για την ηγεσία, η οποία φοβισμένη για την έκβαση της δίκης και την πιθανή καταδίκη της προσπαθεί να σώσει απλώς το τομάρι της.
Η ευνοϊκή αυτή συνθήκη δεν επιτρέπει όμως ούτε τον εφησυχασμό, ούτε την ολιγωρία μας. Η Χρυσή Αυγή, σε κάθε περίπτωση, αποτελεί ακόμα αξιοποιήσιμη δύναμη. Τον Δεκέμβρη του 2016 πραγματοποιείται αποστολή της επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής στο Καστελόριζο και τη Ρω, στην οποία συμμετέχουν υπουργοί της κυβέρνησης μαζί με βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ και της Χρυσής Αυγής. Λίγες μέρες μετά ο πρώην Υπουργός Δικαιοσύνης Ν. Παρασκευόπουλος αποκαλύπτει την επικίνδυνη και τυχοδιωκτική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ, που αποσκοπεί στη νομιμοποίηση της Χρυσής Αυγής, ώστε να αποδυναμωθεί η ΝΔ: «Πρέπει να αποφασίσουμε τι προτιμούμε: μια προσπάθεια ένταξης της Χρυσής Αυγής στο κλίμα της δημοκρατίας ή τη διαρκή ρήξη. Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να προηγηθεί η ουσία μιας σύγκλισης. Η Χρυσή Αυγή πρέπει να δεχθεί έμπρακτα την υπαγωγή της στους θεσμούς της Δημοκρατίας. Και αυτή την στάση, αν και όταν εκδηλωθεί, πρέπει να τη στηρίξουν τα δημοκρατικά κόμματα». Ταυτόχρονα η ΝΔ, ένα κράμα σκληρού νεοφιλελευθερισμού και ακροδεξιάς πολιτικής, περιμένει το τέλος της δικαστικής διαδικασίας για να διαμορφωθεί ένα νέο πλαίσιο συνεργασίας, με τη Χρυσή Αυγή (η οποία δείχνει να κάνει ένα άνοιγμα σε ακροδεξιά στελέχη, πιο μετριοπαθή) ή με κάποιο νέο φορέα που θα δημιουργήσουν πρώην βουλευτές της. Παρ’ όλα αυτά, σε τοπικό επίπεδο, η πολιτική συνεργασία τους συνεχίζεται: Στις 17 Νοέμβρη του 2016 σε συγκέντρωση στον Πειραιά ενάντια στη δημιουργία ξενώνα φιλοξενίας ασυνόδευτων ανήλικων προσφύγων/ μεταναστών βρέθηκαν μαζί “αυτόνομοι” εθνικοσοσιαλιστές, στελέχη της Χρυσής Αυγής, δημοτικοί σύμβουλοι της ΝΔ, καθώς και ένας βουλευτής της. Η Ντόρα Μπακογιάννη, έτσι και αλλιώς, είχε δηλώσει προκλητικά λίγους μήνες πριν τη δολοφονία Φύσσα: «Εμένα η Χρυσή Αυγή μου φέρεται με το “|σεις και με το σας”».
Και όλα αυτά μέσα σε ένα διεθνές περιβάλλον, εκλογής του ακροδεξιού Τραμπ στις ΗΠΑ και ενίσχυσης των ακροδεξιών και ναζιστικών κομμάτων σε όλη την Ευρώπη. Σχεδόν 40% στη Γαλλία και 26%, στην Αυστρία, 13% και τη Γερμανία. Πολύ ισχυρά στην Ελβετία και την Ουγγαρία. Η οικονομική κρίση, η αδυναμία του καπιταλισμού να μπει σε ένα νέο κύκλο ανάπτυξης, η κοινοβουλευτική αστάθεια και η συνεχής απαξίωση του αστικού πολιτικού προσωπικού οδηγεί το κεφάλαιο να αναζητά νέες πολιτικές εφεδρείες που θα μπορέσει να υπηρετήσει τα συμφέροντα του. Το πραξικόπημα που οργάνωσαν και καθοδήγησαν οι ΗΠΑ και η ΕΕ στην Ουκρανία και η αντιδραστική εξέγερση του Μαϊντάν το 2013 αποκαλύπτει ότι όταν ο φασισμός είναι αναγκαίος για την ένοπλη υπεράσπιση των ευρωπαϊκών και αμερικάνικων μονοπωλίων θα είναι πάντα εκεί…
Ήδη, τον τελευταίο χρόνο παρατηρούμε αύξηση της ρατσιστικής και φασιστικής βίας, με περισσότερες από 70 καταγεγραμμένες επιθέσεις στον Ασπρόπυργο, συχνά περιστατικά στον Πειραιά – στην εμβέλεια του Σχιστού, με τα καθημερινά πογκρόμ που οξύνθηκαν το καλοκαίρι στο Μενίδι και με την πρόσφατη επίθεση στη Λ. Ηρακλείου στη Λαμπρινή.Αυτές πρέπει να απαντηθούν τόσο με μαζική απεύθυνση την τοπική κοινωνία, όσο και μαχητικά, ώστε να μην αφεθεί κανένα περιθώριο ανασύνταξης στην εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής και τις ρατσιστικές συμμορίες.
Το τελευταίο διάστημα στην κατεύθυνση της όξυνσης της αντιφασιστικής πάλης, η Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών), ανάμεσα σε άλλες πρωτοβουλίες της, συμμετείχε στην συνδιοργάνωση της διαδήλωσης στις 12/4 στους Αμπελόκηπους, ενώ συμμετείχε με αυτόνομο μπλοκ και στη διαδήλωση στον Ασπρόπυργο στις 17/6.
Στις 16 Σεπτέμβρη καλέσαμε και συμμετείχαμε, και εμείς, στη διαδήλωση τιμής και μνήμης για τον Παύλο Φύσσα, κατά τη διάρκεια της οποίας ξέσπασαν συγκρούσεις στον αστυνομικό φραγμό που προστάτευε τα κεντρικά γραφεία των ναζί και κατέληξαν στη ΓΑΔΑ στη Λ. Αλεξάνδρας, με επιθέσεις στα ΜΑΤ που την φύλασσαν. Στηρίξαμε και στηρίζουμε έμπρακτα την πρόταση για την καθιέρωση κεντρικής πολιτικής διαδήλωσης στις 18 Σεπτέμβρη προς τα κεντρικά γραφεία της Χρυσής Αυγής, την οποία κατέθεσε η ΟΡΜΑ. Στη διαδήλωση της 16ης Σεπτέμβρη στηρίξαμε τη μαχητική δράση, τη στοχευμένη πολιτική αντι-βία, τη σύγκρουση με το κεφάλαιο, το αστικό κράτος και τους ένστολους μπράβους του και όχι την ηττοπάθεια, τη συνδιαλλαγή με την “αριστερά” του κεφαλαίου και τις συναντήσεις με τους υπουργούς της. Γιατί, ιστορικά, η συσπείρωση δυνάμεων, ο οργανωμένος αντιφασισμός και η ταξική πάλη είναι μονόδρομος για την υπεράσπιση των λαϊκών και εργατικών συμφερόντων. Και σε αυτόν τον δρόμο θα συνεχίσουμε να βαδίζουμε.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ. ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ.
Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)
Το πρωί του Σαββάτου 14 Οκτώβρη πραγματοποιήθηκε στο κέντρο του Πειραιά παρέμβαση δεκάδων συντρόφων και συντροφισσών για την προπαγάνδιση της διαδήλωσης το ερχόμενου Σαββάτου 21 Οκτώβρη στην Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών, μετά το κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα στο Σαρωνικό που προκάλεσε η βύθιση στη Σαλαμίνα του σαπιοκάραβου Αγία Ζώνη ΙΙ, την οποία και συνδιοργανώνουν έπειτα από ανοιχτό κάλεσμα της Ταξικής Αντεπίθεσης (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών), αναρχικές–αντιεξουσιαστικές–κομμουνιστικές συλλογικότητες και σύντροφοι–συντρόφισσες.
Κατά την διάρκεια της παρέμβασης –που ξεκίνησε από το σταθμό ΗΣΑΠ του Πειραιά και κινήθηκε για πάνω από μια ώρα στο κέντρο της πόλης, με στάση κάτω από την τοπική χρυσαυγίτικη γιάφκα των μπράβων των εφοπληστών– πραγματοποιήθηκε αφισοκόλληση, ρίχτηκαν τρικάκια και μοιράστηκαν κείμενα.
Την Δευτέρα 16 Οκτώβρη στις 19.00 θα πραγματοποιηθεί στο ΕΜΠ (κτ.Γκίνη) η συζήτηση για τα οργανωτικά ζητήματα της διαδήλωσης.
Η περιβαλλοντική καταστροφή του Σαρωνικού που προκλήθηκε από τη βύθιση στη Σαλαμίνα του σαπιοκάραβου “Αγία Ζώνη ΙΙ”
ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΤΥΧΗΜΑ
ΗΤΑΝ ENA KΡΑΤΙΚΟ KAI ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ
Παρ’ όλη την κυβερνητική προπαγάνδα, την αντιπολιτευτική σπέκουλα και την παραπληροφόρηση των μμε, οι περιβαλλοντικές συνέπειες παραμένουν ανυπολόγιστες και οι κρατικές ευθύνες ανεξίτηλες. Η πραγματική απάντηση και σ’ αυτό το κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα μπορεί να δοθεί μόνο στους δρόμους της Αντίστασης και του Αγώνα.
ΟΛΟΙ-ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΦΟΠΛΙΣΤΩΝ
Σάββατο 21 Οκτώβρη, Σταθμός ΗΣΑΠ Πειραιά, στις 12.00