Στις 16 Απριλίου στην Τουρκία θα διεξαχθεί δημοψήφισμα για την επικύρωση ή την απόρριψη της αναθεώρησης του Συντάγματος, η οποία εγκρίθηκε τον Ιανουάριο από τη βουλή με τη συνεργασία AKP και των φασιστών/Γκρίζων Λύκων. Τυπικά στόχος της αναθεώρησης είναι η ενίσχυση των εξουσιών του προέδρου με τη μετατροπή του συστήματος διακυβέρνησης από κοινοβουλευτικό σε προεδρικό. Στη πράξη, όμως, η επικύρωση της αναθεώρησης θα επιβεβαιώσει την οικοδόμηση ενός σύγχρονου σουλτανάτου, το οποίο εντάσσεται στις ευρύτερες νεοθωμανικές βλέψεις του Ερντογάν.
Ο Ταγίπ Ερντογάν, πρόεδρος του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάτυξης (AKP), βρίσκεται στην εξουσία από το 2003-2014 ως πρωθυπουργός, από το 2014-2017 ως πρόεδρος και, όπως όλα δείχνουν, σχεδιάζει να παραμείνει στην εξουσία μέχρι το 2029(!), καθώς δύο πενταετείς θητείες προβλέπεται η μέγιστη παραμονή στην εξουσία του προέδρου, σύμφωνα με το νέο σύνταγμα, και οι αλλαγές θα ξεκινήσουν να εφαρμόζονται από το 2019. Παράλληλα, καταργείται το αξίωμα του πρωθυπουργού, προβλέπεται δυνατότητα διορισμού από τον πρόεδρο ενός ή δύο αντιπροέδρων, ενισχύεται η εξουσία του προέδρου να επεμβαίνει στον δικαστικό τομέα, υποβαθμίζεται η σημασία του κοινοβουλίου και αντιδραστικοποιείται περαιτέρω το κράτος έκτακτης ανάγκης, διότι πλέον θα χορηγούνται περισσότερες εξουσίες στον πρόεδρο να κηρύσσει κατάσταση έκτακτης ανάγκης σε περίπτωση «εξέγερσης κατά της πατρίδας» ή «βίαιων ενεργειών που θέτουν το έθνος σε κίνδυνο διχασμού». Με άλλα λόγια, όλες οι εξουσίες συγκεντρώνοντα στο πρόσωπο του Ερντογάν, διαμορφώνοντας ένα ολοένα και πιο αυταρχικό καθεστώς, το οποίο θα συνεχίσει να εντείνει τον πόλεμο τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.
Το κράτος έκτακτης ανάγκης, που επιβλήθηκε στην Τουρκία μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του περασμένου Ιούλη και με όχημα την καταπολέμηση του «γκιουλενισμού», ως απόρροια των ενδοαστικών αντιθέσεων, έχει οδηγήσει στην απαγόρευση των διαδηλώσεων, των απεργιών, σε εκκαθαρίσεις στο στρατό, στην εκπαίδευση, στο δικαστικό σώμα, στις δημόσιες υπηρεσίες γενικότερα, σε χιλιάδες συλλήψεις δημοσιογράφων, διανοουμένων, οποιουδήποτε μπορεί να χαρακτηριστεί εχθρός του καθεστώτος. Ταυτόχρονα, συνεχίζοντας αμείωτα το σύγχρονο κυνήγι μαγισσών που θέτει στο στόχαστρο δημοκράτες, αριστέρους -χαρακτηριστική περίπτωση η φυλάκιση ηγετικών στελεχών του εκλεγμένου HPD, την επαναστατική κομμουνιστική αριστερά, τους αναρχικούς, το τουρκικό κράτος εξακολουθεί να εφαρμόζει μία πολιτική εξόντωσης και γενοκτονίας του ιστορικά θυσιαζόμενου κουρδικού λαού, ιδιαίτερα στις περιοχές της ΝΑ Τουρκίας. Οι ήδη τσακισμένες δημοκρατικές ελευθερίες του εργαζόμενου λαού στέλονται στον καιάδα για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των κυρίαρχων τάξεων της Τουρκίας.
Η αντιλαική πολιτική στο εσωτερικό της γείτονας χώρας είναι άμεσα συνυφασμένη με την ακολουθούμενη εξωτερική πολιτική. Ο Ερντογάν, έχοντας λάβει σαφή εντολή από την αστική τάξη της χώρας του για την αναβάθμιση του γεωπολιτικού/ οικονομικού ρόλου της Τουρκίας στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα, ασκεί μία ολοένα και πιο επεκτατική πολιτική νεοθωμανικών βλέψεων. Το τουρκικό κράτος επεμβαίνει άμεσα στην Κύπρο, επιθυμώντας τη «λύση» της Δικοινοτικής Διζωνικής Ομοσπονδίας, η οποία ουσιαστικά θα συνεπάγεται τη διαμόρφωση δύο de facto κρατών (το ένα κάτω από την επιρροή της αναθεωρητικής τουρκικής πολτικής) εντός του νησιού, αμφισβητεί διεθνείς συνθήκες, διατηρεί στρατιωτικές βάσεις στο Ιράκ, διεξάγει πόλεμο με τη εισβολή του στη Συρία (Ασπίδα του Ευφράτη) με στόχο τη συντριβή του κουρδικού λαού. Μάλιστα, επιδίδεται σε μία εθνικιστική ρητορεία, όπως διαφαίνεται μέσα από την αντιπαράθεση με τις χώρες της ΕΕ (Ολλανδία, Γερμανία κλπ), προκειμένου να συσπειρώσει την εκλογική του βάση, καθώς όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά για το τελικό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Συνεπώς, ο περαιτέρω εκφασισμός του καθεστώτος θα ενισχύσει επικίνδυνα την άρχουσα τάξη της Τουρκίας.
Ο εργαζόμενος λαός της Τουρκίας, η εργατική τάξη, η νεολαία, ντόπιοι και ξένοι καλούνται να ψηφίσουν ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, που θα επισφραγίσει τη μετατροπή του καθεστώτος σε ένα σύγχρονο φασιστικό σουλατανάτο. Απαιτείται ένα μαζικό, πλατύ μέτωπο, που θα βάλει φρένο στις επιδιώξεις της άρχουσας τάξης, που υπηρετεί ο Ερντογάν, βροντοφωνάζοντας το ΟΧΙ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ. Γιατί ένα τέτοιο φασιστικό καθεστώς θα γίνει όργανο των πιο αντιδραστικών και σωβινιστικών κύκλων του τουρκικού κεφαλαίου. Γιατί το δημοψήφισμα είναι ένα μόνο μέρος της ταξικής πάλης που διεξάγεται στην Τουρκία με όλα τα μέσα. Γιατί και μετά από αυτό ο αγώνας στην Τουρκία θα συνεχιστεί στους δρόμους, στις πλατείες, στα οδοφράγματα και στα βουνά. Γιατί οι λαοί θα συνεχίσουν να αγωνίζονται για λευτεριά, ειρήνη, ανεξαρτησία, δίχως καπιταλιστική εκμετάλλευση με την προοπτική της κοινωνικής επανάστασης.
Από τη μνημονική Ελλάδα στέλνουμε σινιάλο διεθνιστικής αλληλεγγύης στον αγωνιζόμενο τουρκικό και κουρδικό λαό. ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΝΑ ΜΑΧΕΣΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΘΗΚΟΝ.
Ταξική Aντεπίθεση (Oμάδα Aναρχικών και Κομμουνιστών)
“Χίλιες αλληλέγγυες πρωτοβουλίες ν’ ανθίσουν για την Παλαιστίνη και για την υποσχόμενη Ιντιφάντα της.”
