Η τοποθέτηση του πολιτικού περιπτέρου στην πλατεία Εξαρχείων στις 8 Απρίλη, πυροδότησε εκ νέου την εκστρατεία συκοφάντησης και λάσπης που έχει εξαπολυθεί τους τελευταίους δύο μήνες μέσα από τα Μ.Μ.Ε. που παρουσιάζουν μια εντελώς διαστρεβλωμένη και ταυτόχρονα ζοφερή εικόνα για την περιοχή των Εξαρχείων.
Η λειτουργία του πολιτικού περιπτέρου αντανακλά ένα αγώνα που δίνεται εδώ και ένα χρόνο στη γειτονιά των Εξαρχείων από κοινωνικά, ταξικά και πολιτικά εγχειρήματα, όπου με επίμονες και μαχητικές κινητοποιήσεις αντιτάχθηκαν- και συνεχίζουν να αντιστέκονται- στις μαφίες κάθε είδους που επιχειρούσαν να επιβάλλουν την κυριαρχία τους στο δημόσιο χώρο, στην κρατική καταστολή και προστασία που παρείχαν οι μπάτσοι στις συμμορίες των ναρκεμπόρων και στον κοινωνικό κανιβαλισμό -ως μια συνθήκη αλληλοφαγώματος των εκμεταλλευόμενων- που επιχειρείται να επιβληθεί από την εξουσία ως κυρίαρχη στις κοινωνικές σχέσεις. Ένας αγώνας που βασίστηκε στη συλλογική δράση και επιδίωξε την κινηματική συσπείρωση, με κοινωνικά και ταξικά χαρακτηριστικά. Όπου με συνέπεια και δυναμισμό, κατάφερε σε μεγάλο βαθμό να εκδιώξει τη ναρκομαφία από την πλατεία Εξαρχείων και να αντιπαρατεθεί έμπρακτα σε φαινόμενα κοινωνικού κανιβαλισμού. Διατηρώντας τον ελεύθερο χαρακτήρα ενός δημόσιου χώρου, όπως η πλατεία, και ταυτόχρονα κρατώντας ανοιχτό το πεδίο για την ανάπτυξη των πολιτικών, κοινωνικών και ταξικών εκείνων εγχειρημάτων και αγώνων που αντιστέκονται στα σχέδια κράτους και κεφαλαίου για την υποδούλωση της κοινωνίας.
Το πολιτικό περίπτερο δημιουργήθηκε για να εδαφικοποιήσει την αντίσταση, [..]για να αποτελέσει σημείο αναφοράς της νεολαίας και της αγωνιζόμενης γειτονιάς μέσα από μια σειρά εκδηλώσεων, συζητήσεων, δράσεων και παρεμβάσεων που θα πραγματοποιούνται την ώρα λειτουργίας του, [..] για να συμβάλει στην πολιτιστική και πολιτική αναβάθμιση του δημόσιου χώρου ως όχημα για τη ριζοσπαστικοποίηση και τη συγκρότηση αγωνιστικής πολιτικής κουλτούρας.(αποσπάσματα από την ανακοίνωση “Για τη δημιουργία ενός χώρου πολιτικής και κοινωνικής παρέμβασης στην πλ. Εξαρχείων”).
Ταυτόχρονα κατασκευάστηκε και η παιδική χαρά, με στόχο να ξαναμετατραπεί η πλατεία σε ένα χώρο ζωντανό, ελεύθερο και δημιουργικό. Όμως τα αναρίθμητα τηλεοπτικά ρεπορτάζ, δημοσιεύματα στον τύπο και σε ηλεκτρονικά μέσα, που βρίθουν από ψεύδη και κατασκευές, δεν αναφέρονται καθόλου σε αυτήν αλλά, στην υπηρεσία της κρατικής προπαγάνδας, συνεχίζουν να επιχειρούν να πείσουν την κοινωνία πως στη γειτονιά των Εξαρχείων η ζωή είναι αβίωτη και υπό συνεχή κίνδυνο και μάλιστα εξαιτίας των αγώνων που αναπτύσσονται σε αυτήν. Πίσω από το πρόσχημα των πολεοδομικών παραβάσεων κρύβεται ο πραγματικός φόβος της εξουσίας απέναντι στα πολιτικά, ταξικά κοινωνικά κομμάτια που δεν τρέφουν καμία αυταπάτη πως το κράτος και ο καπιταλισμός μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες των από τα κάτω και αμφισβητούν έμπρακτα την αναγκαιότητα ύπαρξής του. Η “αυθαιρεσία” είναι σύμφυτη με το υπάρχον εκμεταλλευτικό και καταπιεστικό σύστημα που λεηλατεί τη φύση και αφαιμάζει τους από τα κάτω στο βωμό της εξουσίας και του κέρδους.
Δεν είναι λοιπόν, η πρώτη φορά που τα Εξάρχεια βρίσκονται στο στόχαστρο μιας τέτοιας ενορχηστρωμένης επίθεσης και κάθε άλλο παρά τυχαία είναι η χρονική συγκυρία στην οποία εκτυλίσσεται.
Όλους αυτούς τους αγώνες στοχεύουν οι κραυγές περί «άβατου» και «ανομίας», η κατασκευή εικόνων ακραίας αποσάθρωσης του κοινωνικού ιστού, προετοιμάζοντας το έδαφος για μια ακόμη κατασταλτική επιχείρηση, ακριβώς τη στιγμή που μπόρεσαν να είναι αποτελεσματικοί και να καταδείξουν τη συμπόρευση κράτους, αφεντικών και των διάφορων συμμοριών στην επιβολή συνθηκών ελέγχου και φόβου τόσο στα Εξάρχεια όσο και στις υπόλοιπες γειτονιές της μητρόπολης. Μία κατασταλτική επιχείρηση, που θα υλοποιηθεί από κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς,που στο στόχαστρο βάζει, εκτός από το παραδοσιακά ριζοσπαστικό πεδίο της γειτονιάς των Εξαρχείων, ευρύτερα τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις και εκδηλώνεται με εκκενώσεις καταλήψεων, επιθέσεις σε αυτοοργανωμένες δομές αγώνα, ποινικοποίηση σωματείων βάσης, απαγόρευση παρεμβάσεων σε εργασιακούς χώρους, στοχοποίηση αγωνιστών.
Εμείς, από τη μεριά μας, θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για τα Εξάρχεια της κοινωνικής αυτοοργάνωσης και της ταξικής αλληλεγγύης, ενάντια στο κράτος και τα αφεντικά, στις συνθήκες εκμετάλλευσης και καταπίεσης που επιβάλλουν, τον κοινωνικό έλεγχο, τον φόβο και την εξατομίκευση, ενάντια στις μαφίες και τον κοινωνικό κανιβαλισμό, αναζητώντας πάντα τη δυνατότητα ανάπτυξης συνθηκών γενικευμένης κοινωνικής χειραφέτησης.
Συνέλευση για την Eπανοικειοποίηση των Εξαρχείων, Απρίλιος 2017