71 χρόνια από τη Νάκμπα, ο αγώνας συνεχίζεται από γενιά σε γενιά
μέχρι την οριστική απελευθέρωση της Παλαιστίνης.
Όλοι/ όλες στην πορεία προς την ισραηλινή πρεσβεία
την Τετάρτη 15 Μάη, 6.30 μμ.
Προσυγκέντρωση στο Μετρό Πανόρμου.
Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό
«Όσο με αφορά, τη μόνη δήλωση που μπορώ να υποβάλω είναι ότι δεν πρόκειται να υπογράψω ποτέ δήλωση μετάνοιας, ούτε δήλωση αποκήρυξης των ιδεών μου» (Δημήτρης Κουφοντίνας, Ειδική πτέρυγα Φυλακών Κορυδαλλού, 7 Ιανουαρίου 2016)
«Με αντιμετωπίζετε ως πολιτικό αντίπαλο. Γι αυτό κι εγώ ξαναπιάνω το κόκκινο νήμα των αγώνων. Αρχίζω απεργία πείνας» (Δημήτρης Κουφοντίνας, Φυλακές Κασσαβέτειας, 2 Μάη 2019)
Ο κομμουνιστής πολιτικός κρατούμενος Δημήτρης Κουφοντίνας για ακόμα μια φορά βρίσκεται αντιμέτωπος με την αυθαιρεσία της δικαστικής και πολιτικής εξουσίας. Συγκεκριμένα, σε ακόμα ένα Συμβούλιο Φυλακής ο εισαγγελέας Κωνσταντίνου χρησιμοποιώντας τον φασιστικό νόμο Δένδια άσκησε βέτο ενάντια στη χορήγηση άδειας που δικαιούται ο Δ. Κουφοντίνας. Στο σαθρό σκεπτικό του, ο εισαγγελέας επικαλείται τη φράση: «να ξαναπιάσουμε το κόκκινο νήμα των αγώνων μέσα κι έξω από τη φυλακή», που είχε χρησιμοποιήσει ο Δ. Κουφοντίνας σε προηγούμενη απεργίας πείνας (Μάιος – Ιούνιος 2018), με την οποία διεκδίκησε και κέρδισε την τρίτη κατά σειρά άδεια, όσο ακόμα βρισκόταν στις φυλακές Κορυδαλλού.
Όπως ο ίδιος αναφέρει σε συνέντευξή του: «Φαίνεται ότι αυτό το κόκκινο νήμα είναι το κόκκινο πανί που ερεθίζει τα εξαρτημένα -ταξικά- αντανακλαστικά της δικαιοσύνης. Αποκαλύπτει πίσω από όλα αυτά ότι αυτό που ζητούν είναι η συντριβή του πολιτικού αντιπάλου, η αποκήρυξη των ιδεών, της σκέψης, του λόγου και οι δηλώσεις μετανοίας (…) Ύστερα από έξι άδειες που είχα πάρει ακολουθήθηκε ξαφνικά μια μεθόδευση σαν να έχει επέμβει ένα “αόρατο χέρι” για να αντιστρέψει την κατάσταση και να κάνει ελαστικές τις συνειδήσεις. (…) Ύστερα από την ολοκληρωτική πλέον ένταξη της χώρας στη γεωστρατηγική του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού για να διαφεντέψει τη χώρα και την ευρύτερη περιοχή. Ύστερα από το “ιδού η χώρα να την κάνετε απέραντη στρατιωτική βάση” και το “ιδού ο στρατός σας” να ολοκληρώνεται και το “ιδού η δικαιοσύνη σας”».
Μετά και την τελευταία εξέλιξη δεν υπάρχει κανένα περιθώριο παρερμηνείας: οι ιμπεριαλιστές και οι σύγχρονοι δωσίλογοι τραπεζοτσολιάδες τους ζητάνε δήλωση μετανοίας από τον Δημήτρη Κουφοντίνα, επιδιώκοντας να εκφράσουν στο πρόσωπό του την ηθική και πολιτική απαξίωση όσων σήκωσαν το ανάστημά τους και τα όπλα τους ενάντια στο καθεστώς της εκμετάλλευσης και της αδικίας. Ζητάνε να ανταλλάξει το δικαίωμα της άδειας με τον εξευτελισμό και την ταπείνωση, με τη καταδίκη της επαναστατικής του δράσης, με την καταδίκη ολόκληρης της επαναστατικής ιστορίας αυτού του τόπου. Δεν θα τα καταφέρνουν όμως. Γιατί από τα βάθη της ιστορίας έρχεται η μακρινή ηχώ των χιλιάδων αγωνιστριών και αγωνιστών που στάθηκαν αλύγιστες και αλύγιστοι στα βασανιστήρια, στις φυλακές, στις εξορίες. Ακούγονται ακόμα στεντόρεια τα τελευταία λόγια των αγωνιστριών και αγωνιστών που στάθηκαν ηρωικά μπροστά στα εκτελεστικά αποσπάσματα, ζητωκραυγάζοντας την ελπίδα για πανανθρώπινη λευτεριά, λίγο πριν ποτίσουν με το αίμα τους τα χώματα αυτού του τόπου. Ακούγεται ακόμα ο Νίκος Μπελογιάννης, πριν εκτελεστεί στο Γουδή, να συμπυκνώνει σε λίγες μονάχα λέξεις ολόκληρο το νόημα του αγώνα: «Αγωνιζόμαστε για να προφτάσουμε την αυγή και το αύριο, για να δημιουργήσουμε νέους χρόνους κι εποχές, στο μπόι των ονείρων μας, στο μπόι των ανθρώπων».
Πάνω σε αυτά τα χνάρια πατάνε οι αγώνες του σήμερα. Και την ιστορία μας δεν θα την προδώσουμε! Θα κρατήσουμε ψηλά τις μαύρες και τις κόκκινες σημαίες της Κοινωνικής Επανάστασης και μαζί με τον κομμουνιστή πολιτικό κρατούμενου Δημήτρη Κουφοντίνα θα βροντοφωνάξουμε στην αριστερά του κεφαλαίου, που μανιωδώς υπογράφει μνημόνια υποταγής: Μην κρίνετε εξ ιδίων τα αλλότρια! Εμείς την αξιοπρέπειά μας δεν την ξεπουλάμε, δηλώσεις μετανοίας δεν υπογράφουμε!
ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ
ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΟΥ ΒΕΤΟ
ΑΔΕΙΑ ΤΩΡΑ ΣΤΟΝ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ και ΠΟΡΕΙΑ, ΤΡΙΤΗ 7/5, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ, 7μμ
Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)
Με διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις ενάντια σε πολεμικές βάσεις και στρατιωτικές εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ σε Άραξο, Αλεξανδρούπολη, Σούδα και Λάρισα ολοκληρώθηκε το Σάββατο 13 Απρίλη η αντιεθνικιστική-αντιμιλιταριστική/αντιπολεμική-αντινατοϊκή καμπάνια, με αφορμή τα 70 χρόνια ΝΑΤΟ, η οποία και πραγματοποιήθηκε πανελλαδικά έπειτα από κοινό κάλεσμα της Συλλογικότητας Αναρχικών από τα Ανατολικά (Θεσσαλονίκη) και της Πέλοτο στο δρόμο για τον κομμουνισμό και την αναρχία (Ξάνθη).
Η Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών) συμμετείχε και στήριξε τη διαδήλωση ενάντια στην αεροπορική βάση στον Άραξο Αχαΐας. Η πορεία πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή περίπου 100 συντρόφων-συντροφισσών, με μπλοκ αναρχικών από την Ανοιχτή Συνέλευση για την καμπάνια ενάντια στον πόλεμο, τον εθνικισμό, τον μιλιταρισμό και το ΝΑΤΟ (Πάτρα) και την Αναρχική Πολιτική Οργάνωση (ΑΠΟ), ενώ συμμετείχε και η Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση. Στο τέλος της πορείας και μπροστά στον αστυνομικό φραγμό, πραγματοποιήθηκε επίθεση με μπογιές και πέτρες στις αστυνομικές διμοιρίες που φρουρούσαν τη βάση του θανάτου, οι οποίες και απάντησαν με ευρεία χρήση χειροβομβίδων κρότου λάμψης και ρίψη χημικών σε ευθεία βολή -τραυματίζοντας δύο συντρόφους-, ενώ ακολούθησε συγκροτημένη αποχώρηση της διαδήλωσης.
Το προηγούμενο βράδυ, την Παρασκευή 12 Απρίλη πραγματοποιήσαμε στην κατάληψη του Παραρτήματος στην Πάτρα με τη συμμετοχή μερικών δεκάδων συντρόφων-συντροφισσών, Εκδήλωση-Συζήτηση με θέμα “Καπιταλιστική κρίση και πόλεμος. Η Ελλάδα ως προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ”. Είχε προηγηθεί η διεξαγωγή της εκδήλωσης με το ίδιο θέμα στην Αθήνα την Τρίτη 2 Απρίλη στο Πολυτεχνείο. Κατά τη διάρκεια και των δύο εκδηλώσεων, μετά από τις εισηγήσεις, ακολούθησε διάλογος και ανταλλάχτηκαν θέσεις, εκτιμήσεις και προτάσεις γύρω από τα φλέγοντα ζητήματα των καιρών μας, για την αναγκαιότητα της πάλης ενάντια στον πόλεμο και τις βάσεις του ΝΑΤΟ, ενάντια στον εθνικισμό και τη στρατοκρατία, ενάντια στην αναβάθμιση του ρόλου του ελληνικού κεφαλαίου και του κράτους του μέσα στo καπιταλιστικό κάτεργο και το ιμπεριαλιστικό σφαγείο, στα Βαλκάνια και την ανατολική Μεσόγειο.
Στα πλαίσια της πανελλαδικής αντιεθνικιστικής-αντιμιλιταριστικής/αντιπολεμικής-αντινατοϊκής καμπάνιας με αφορμή τα 70 χρόνια ΝΑΤΟ και του Συντονισμού Συλλογικοτήτων, Ομάδων, Συντρόφων-Συντροφισσών που συγκροτήθηκε στην Αθήνα για τη διεξαγωγή της, αναρχικοί-αναρχικές και κομμουνιστές-κομμουνίστριες, μέσα από ανοιχτά καλέσματα και συνελεύσεις, κατεβήκαμε στο δρόμο της Αντίστασης και του Αγώνα, καλώντας με κοινή αφίσα σε διεθνιστικές-ταξικές κινητοποιήσεις.
Το Σάββατο 30 Μάρτη πραγματοποιήθηκε Συγκέντρωση έξω από το (σιδερόφρακτο με αστυνομικές κλούβες και διμοιρίες) υπουργείο εξωτερικών του ελληνικού κράτους στο Σύνταγμα, στην οποία συμμετείχαν περίπου 70 σύντροφοι και συντρόφισσες.
Το Σάββατο 6 Απρίλη πραγματοποιήθηκε Συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος και Διαδήλωση στην (εξίσου σιδερόφρακτη και αστυνομοκρατούμενη) πρεσβεία των ΗΠΑ. Παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, η πορεία στο κέντρο της Αθήνας πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή μερικών εκατοντάδων συντρόφων και συντροφισσών.
Στην πορεία καλούσαν ο Συντονισμός Συλλογικοτήτων, Ομάδων, Συντρόφων-Συντροφισσών στην Αθήνα, η Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών), η Αναρχική Πολιτική Οργάνωση (ΑΠΟ), η Αναρχική Ομοσπονδία, ο Πυρήνας Αναρχικών Κομμουνιστών και η Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση. Στην πορεία συμμετείχαν με μπλοκ και σύντροφοι-συντρόφισσες από το Λαϊκό Μέτωπο της Τουρκίας και το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα (ΕΕΚ). Ξεχωριστή συγκέντρωση στα Προπύλαια πραγματοποίησαν οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, οι οποίες πορεύθηκαν πίσω και σε απόσταση από την κεντρική διαδήλωση.
Στην πορεία ακούστηκαν αντιπολεμικά, διεθνιστικά, αντιιμπεριαλιστικά, αντικαπιταλιστικά και αντικρατικά συνθήματα, όπως:
Η συγκεκριμένη πανελλαδική καμπάνια, κατά τη διάρκεια της οποίας συζήτησαν, συνδιαμόρφωσαν, συντονίστηκαν και κινητοποιήθηκαν εκατοντάδες σύντροφοι και συντρόφισσες σ’ όλη την Ελλάδα, με τη συνδιοργάνωση κινήσεων αντιπληροφόρησης, εκδηλώσεων, συγκεντρώσεων και διαδηλώσεων σε Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Πάτρα, Κρήτη, Ξάνθη, Κομοτηνή, Αλεξανδρούπολη, Λάρισα, Λαμία, αποτέλεσε μια απόπειρα για κοινό βηματισμό, μια μειοψηφική -αλλά παρ’ όλα αυτά- απτή απόδειξη, μια χειροπιαστή πραγματικότητα για την κοινωνική-ταξική αναγκαιότητα πολιτικής συγκρότησης ενός πλατιού και πολύμορφου, διεθνιστικού αντιπολεμικού κινήματος.
Κόντρα στην επικρατούσα ηττοπάθεια και τη διάχυτη μοιρολατρία, παρά τη δεδομένη οπισθοχώρηση των κοινωνικών-ταξικών αντιστάσεων και αγώνων, τον κινηματικό κατακερματισμό και τον τρόπο με τον οποίο αυτός αποτυπώθηκε ιδιαίτερα στην Αθήνα (πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την καμπάνια), συλλογικές πολιτικές κινήσεις όπως αυτές, κρατούν το δρόμο της επαναστατικής προοπτικής ανοιχτό, προσπαθώντας να απαντήσουν με μαζικούς και μαχητικούς όρους στα βασικά επίδικα των δικών μας καιρών, να ορθώσουν αγωνιστικά αναχώματα μέσα στη δική μας εποχή των δολοφόνων.
Μέσα στους ερχόμενους μήνες της παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου, την οποία και ήδη διανύουμε, όπου η καπιταλιστική λεηλασία που φέρνει την “ανάπτυξη” -μέσω των περιβαλλοντοκτόνων εξορύξεων και της πολεμοκάπηλης εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων- αναμένεται ν’ ανεβάσει “επενδυτικές” στροφές, σε πλήρη συγχρονισμό με την ιμπεριαλιστική προετοιμασία της νατοϊκής πολεμικής μηχανής και την επακόλουθη αναβάθμιση του ελληνικού προκεχωρημένου φυλακίου της, αναρχικοί και αναρχικές, κομμουνιστές και κομμουνίστριες, σύντροφοι και συντρόφισσες που στα πλαίσια της πανελλαδικής καμπάνιας κατεβήκαμε ενωτικά στο δρόμο, μπορούμε και οφείλουμε να πυκνώσουμε τις γραμμές μας, να συνεχίσουμε να επεξεργαζόμαστε τις θέσεις μας, να κοινωνικοποιούμε τα διεθνιστικά-ταξικά προτάγματα μας και με Οργάνωση στη Βάση και Ενότητα στη Δράση, να αντισταθούμε και να αγωνιστούμε ενάντια στην καπιταλιστική “ειρήνη” και ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Γιατί ο πόλεμος είναι παντού. Γιατί ο εχθρός μας είναι εδώ. Μέσα στην Ελλάδα. Μέσα στην ΕΕ. Μέσα στο ΝΑΤΟ.
Γιατί όπως έγραφε και ο Μπέρτολτ Μπρεχτ: “Μονάχα η πραγματικότητα μπορεί να μας μάθει πως την πραγματικότητα ν’ αλλάξουμε”.
[…] Στη δεδομένη ιστορική συγκυρία, όπου τα σύννεφα του πολέμου πυκνώνουν ξανά, οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις μεταξύ ΗΠΑ-Γερμανίας και οι γεωπολιτικές αντιπαραθέσεις οξύνονται τόσο μεταξύ παγκόσμιων υπερδυνάμεων (ΗΠΑ – Ρωσία, ευρωατλαντικός – ρωσοκινέζικος άξονας) όσο και μεταξύ περιφερειακών (Ιράν, Ισραήλ, Σαουδική Αραβία, Ινδία, Πακιστάν κλπ), η Μέση Ανατολή μυρίζει μπαρούτι και η ενότητα του ευρωατλαντικού στρατοπέδου κλονίζεται (Brexit, άνοδος του εθνικιστικού ευρωσκεπτικισμού, εμπορικός πόλεμος, πιέσεις ΗΠΑ για αύξηση εξοπλιστικών δαπανών από μέλη ΝΑΤΟ) ο κίνδυνος της έκρηξης ενός γενικευμένου πολέμου φαίνεται να απειλεί την ίδια την ύπαρξη της ανθρωπότητας. Ο έλεγχος και η νομή των πλουτοπαραγωγικών υλών, η εξασφάλιση των οδών μεταφοράς τους, γενικότερα το μοίρασμα και το ξαναμοίρασμα των αγορών και των σφαιρών επιρροής είναι γραμμένα στην ιστορία του καπιταλιστικού ιμπεριαλιστικού συστήματος με γράμματα που στάζουν αίμα.
Γι΄ αυτό είναι καθήκον του ταξικού ανταγωνιστικού κινήματος και των διεθνιστικών δυνάμεων να μπουν στην πρώτη γραμμή για την αποτροπή ενός νέου μακελειού των λαών. Για να θυμηθούμε το σύνθημα ενός παλιού Γερμανού επαναστάτη ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΧΘΡΟΣ. ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΧΩΡΑ. Είναι ιστορική ανάγκη να θέσουμε στο στόχαστρο την επικίνδυνη και τυχοδιωκτική πολιτική πρόσδεσης του ελληνικού κράτους στο άρμα του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού, απαιτώντας ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ. Για να οικοδομήσουμε ένα μαχητικό, διεθνιστικό, αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, που θα σταθεί ανάχωμα στην κρεατομηχανή του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Για να αντισταθούμε στις κεντρικές στρατηγικές επιλογές του ελληνικού κεφαλαίου και του κράτους του, που πρόθυμα συνεργάζονται στα εγκλήματα των ιμπεριαλιστών. Για να σημάνει παντού και τώρα αντιπολεμικός ξεσηκωμός ενάντια στο νέο παγκόσμιο σφαγείο που ετοιμάζουν οι ισχυροί του πλανήτη. Για να μην περιμένουμε την έκρηξη του πολέμου, αλλά να οργανώσουμε από τώρα την αποτροπή του. Γιατί μόνο έτσι οι λαοί θα υπερασπιστούν την ειρήνη και θα κερδίσουν την ανεξαρτησία τους, ανοίγοντας τον δρόμο για την αποτίναξη του ιμπεριαλιστικού ζυγού και την κοινωνική απελευθέρωση.
(απόσπασμα από την εισήγηση της εκδήλωσης)
λινκ με την εισήγηση της εκδήλωσης: Καπιταλιστική κρίση και πόλεμος. Η Ελλάδα ως προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ
(Αθήνα, Πολυτεχνείο 2/4 και Πάτρα, Παράρτημα 12/4)
https://taksiki-antepithesi.espivblogs.net/archives/1649
Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)
Αθήνα, Απρίλης 2019
Η Συνέλευση για την Επανοικειοποίηση των Εξαρχείων στηρίζει τις εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν τη Κυριακή 21 Απρίλη 2019 στη πλατεία.
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Άνοιγμα του πολιτικού περιπτέρου από τη 1 μ.μ. με bazaar βιβλίων και έντυπα της συνέλευσης για τον αγώνα ενάντια στις ναρκομαφίες, τον κοινωνικό κανιβαλισμό και την κρατική καταστολή
Συνέλευση για την Επανοικειοποίηση των Εξαρχείων
ΑΜΕΣΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ
Για ακόμα μια φορά ο πολιτικός κρατούμενος Δημήτρης Κουφοντίνας βρίσκεται στο επίκεντρο των κατασταλτικών μεθοδεύσεων της δικαστικής και πολιτικής εξουσίας. Συγκεκριμένα, στις 27 Φεβρουαρίου το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Βόλου απέρριψε με ομόφωνο βούλευμα το αίτημα του Δημήτρη Κουφοντίνα να του χορηγηθεί η έβδομη κατά σειρά άδεια. Η έβδομη άδεια είχε εγκριθεί κατά πλειοψηφία από το Συμβούλιο Φυλακής, αλλά ο εισαγγελέας Χρήστος Καραγιάννης, βρισκόμενος σε διατεταγμένη υπηρεσία, άσκησε βέτο διαφοροποιώντας τη θέση του από τους προηγούμενους συναδέλφους του που χορήγησαν έξι άδειες στον Δ. Κουφοντίνα.
Την τρίτη από αυτές τις άδειες, ο Δ. Κουφοντίνας την κέρδισε πραγματοποιώντας μια σκληρή απεργία πείνας το Μάιο – Ιούνιο 2018. Μετά τη χορήγηση της άδειας και τη μεταφορά του Κουφοντίνα στις φυλακές Βόλου, ακολούθησε ένα κρεσέντο τρομοϋστερίας, μιντιακού κυνηγιού μαγισσών από τα διάφορα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια και πιέσεων και παρεμβάσεων τόσο του ντόπιου αστικού πολιτικού προσωπικού όσο και της αμερικάνικης πρεσβείας.
Στο σκεπτικό της απόφασης για μια ακόμα φορά επαναφέρθηκε η εκβιαστική απαίτηση της δικαστικής και πολιτικής εξουσίας προς τους πολιτικούς κρατούμενους να παραδώσουν δηλώσεις μετάνοιας και αποκήρυξης της πολιτικής τους ιστορίας, αλλά και ολόκληρης της επαναστατικής ιστορίας του τόπου, ώστε να ανταλλάξουν την προσωπική και πολιτική τους αξιοπρέπεια με την χορήγηση της άδειας. Επαναφέρθηκε η επιδίωξη του αστικού κράτους να ταπεινώνει τους πολιτικούς του αντιπάλους για να πείσει τους καταπιεσμένους πως κάθε αντίσταση απέναντι στους δυνάστες τους είναι μάταιη. Συγκεκριμένα, το Συμβούλιο στο κατάπτυστο σκεπτικό του, επικαλούμενο παλιότερα κείμενα του Δ. Κουφοντίνα, αναφέρει: «Από τις παραπάνω δηλώσεις δεν μπορεί παρά να συνάγεται αρνητικό συμπέρασμα ως προς την πορεία του σωφρονισμού του συγκεκριμένου καταδίκου. Οι δηλώσεις “να αντισταθούμε στην κρατική τρομοκρατία“ και “να ξαναπιάσουμε το κόκκινο νήμα αυτών των αγώνων“, οι οποίες παραπέμπουν ευθέως στη βία, όχι μόνο δεν αποτελούν ένδειξη μίας πορείας σωφρονισμού και σεβασμού της έννομης τάξης, αλλά αντιθέτως καταδεικνύουν ένα πρόσωπο, που εμπράκτως και σταθερά αποτάσσεται την έννομη τάξη». Και με ένα εμφυλιοπολεμικού τύπου σκεπτικό που παραπέμπει σε άλλες εποχές, το Συμβούλιο ψέγει τον Δ. Κουφοντίνα επειδή παραμένει σταθερός στις ιδεολογικές του πεποιθήσεις και δεν αρνείται την συγκεκριμένη (κομμουνιστική) ιδεολογία του και τον αγώνα!
Ταυτόχρονα το Συμβούλιο, σε ένα ρεσιτάλ αυταρχικής εκτροπής και νομικίστικων ταχυδακτυλουργιών, για πρώτη φορά και σε αντίθεση με την μέχρι σήμερα κατοχυρωμένη πρακτική, προβλέπει πως: «Δεν είναι δυνατή η χορήγηση τακτικής άδειας στην περίπτωση που ο κρατούμενος έχει καταδικαστεί σε πλείονες της μίας ποινές ισόβιας κάθειρξης»!
Είναι προφανές πως η άρνηση χορήγησης άδειας δεν είναι μια προσωπική υπόθεση του Δ. Κουφοντίνα. Γιατί στο πρόσωπό του χτυπιέται ολόκληρο το κίνημα, χτυπιούνται όλοι οι καταπιεσμένοι και κολασμένοι, χτυπιέται ο ίδιος ο λαός. Χτυπιέται οποιοσδήποτε επιχειρεί να σπάσει το κρατικό μονοπώλιο της βίας και να αμφισβητήσει την απόλυτη κυριαρχία της αστικής εξουσίας. Χτυπιέται οποιαδήποτε απειθαρχία απέναντι σε ένα σύστημα που βασισμένο πάνω στην ταξική εκμετάλλευση γεννά τη βία, την αδικία, τον πόλεμο και το θάνατο.
Δεν μπορούμε και να μην αναφέρουμε και την απόλυτη συνενοχή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ απέναντι σ’ αυτήν την αυταρχική εκτροπή. Της κυβέρνησης των yes men, της “κυβερνώσας αριστεράς” που έχει προσκυνήσει όσο κανένας άλλος τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Δεν ξεχνάμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις αντίθετες εξαγγελίες, διατηρεί εδώ και τέσσερα χρόνια την αυταρχική διάταξη Δένδια που δίνει δικαίωμα βέτο στους εισαγγελείς για τις άδειες των κρατούμενων. Ταυτόχρονα, με τον καινούριο Ποινικό Κώδικα που βρίσκεται σε διαδικασία διαβούλευσης, ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί και αυστηροποιεί τον 187Α, τον “αντι”τρομοκρατικό νόμο με τον οποίο δικάζονται και καταδικάζονται αναρχικοί και κομμουνιστές αγωνιστές. Την ίδια στιγμή, ο υπουργός δικαιοσύνης Μιχάλης Καλογήρου δηλώνει ευθαρσώς ότι “ο νόμος είναι συγκεκριμένος και η χώρα έχει από το 2015 ένα συγκεκριμένο σχέδιο σωφρονιστικής πολιτικής, το οποίο είναι δημοκρατικό και φιλελεύθερο” και ότι “η δημοκρατία δεν εκδικείται”. Η διατήρηση όμως της διάταξης Δένδια και οι απαιτήσεις δηλώσεων μετάνοιας από το Δ. Κουφοντίνα αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο.
Η αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους είναι αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική τρομοκρατία. Στη συγκυρία που βρισκόμαστε, στις μεθοδεύσεις της δικαστικής και πολιτικής εξουσίας κατά του Δημήτρη Κουφοντίνα συμπυκνώνεται η ουσία της καταστολής που εξαπολύεται ενάντια σε ολόκληρο το κίνημα. Κόντρα στις μεθοδεύσεις αυτές, ενάντια στην “αντι”τρομοκρατική νομοθεσία και στη διάταξη περί εισαγγελικού βέτο για της άδειες, οι δυνάμεις του ευρύτερου κοινωνικού και ταξικού κινήματος οφείλουν να σταθούν δίπλα στο Δημήτρη Κουφοντίνα που καλείται για μια ακόμη φορά να διεκδικήσει το αυτονόητο.
ΑΔΕΙΑ ΤΩΡΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ.
ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΟΥ ΒΕΤΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΔΕΙΕΣ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ.
Μοτοπορεία Αλληλεγγύης Παρασκευή 19/4 18.00 Πλ. Εξαρχείων
Συνέλευση αλληλεγγύης στον πολιτικό κρατούμενο Δημήτρη Κουφοντίνα
Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό, συγκροτήθηκε τον Δεκέμβρη του 2017, λίγες μέρες μετά την ανακοίνωση του Τραμπ για τη μεταφορά της αμερικάνικης πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ. Η κίνηση αυτή από την πλευρά του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού ουσιαστικά συνιστά αναγνώριση του συνόλου της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας της σιωνιστικής οντότητας.
Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό είναι μια σχετικά πρόσφατη προσπάθεια συντονισμού της διεθνιστικής πάλης συλλογικοτήτων, οργανώσεων και ανένταχτων αγωνιστών του αντικαπιταλιστικού-ανταγωνιστικού κινήματος στους εξής βασικούς άξονες:
1. Την διεθνιστική αλληλεγγύη στην παλαιστινιακή αντίσταση ενάντια στον κατοχικό ζυγό του Ισραήλ, χωρίς προκαταλήψεις απέναντι στις παλαιστινιακές ισλαμικές οργανώσεις που είναι σάρκα από τη σάρκα του παλαιστινιακού λαού και σήμερα στην εμπροσθοφυλακή της ένοπλης αντίστασης.
2. Την πάλη ενάντια στο Ισραήλ, το πιστό μαντρόσκυλο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στη Μέση Ανατολή.
3. Την πάλη ενάντια στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που όπως και οι προγενέστερες συσφίγγουν και βαθαίνουν τις σχέσεις της χώρας μας με τους σιωνιστές, σε όλους τους τομείς: οικονομικούς, στρατιωτικούς, πολιτικούς, πολιτιστικούς.
ΑΜΕΣΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ
Για ακόμα μια φορά ο πολιτικός κρατούμενος Δημήτρης Κουφοντίνας βρίσκεται στο επίκεντρο των κατασταλτικών μεθοδεύσεων της δικαστικής και πολιτικής εξουσίας. Συγκεκριμένα, στις 27 Φεβρουαρίου το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Βόλου απέρριψε με ομόφωνο βούλευμα το αίτημα του Δημήτρη Κουφοντίνα να του χορηγηθεί η έβδομη κατά σειρά άδεια. Η έβδομη άδεια είχε εγκριθεί κατά πλειοψηφία από το Συμβούλιο Φυλακής, αλλά ο εισαγγελέας Χρήστος Καραγιάννης, βρισκόμενος σε διατεταγμένη υπηρεσία, άσκησε βέτο διαφοροποιώντας τη θέση του από τους προηγούμενους συναδέλφους του που χορήγησαν έξι άδειες στον Δ. Κουφοντίνα.
Την τρίτη από αυτές τις άδειες, ο Δ. Κουφοντίνας την κέρδισε πραγματοποιώντας μια σκληρή απεργία πείνας το Μάιο – Ιούνιο 2018. Μετά τη χορήγηση της άδειας και τη μεταφορά του Κουφοντίνα στις φυλακές Βόλου, ακολούθησε ένα κρεσέντο τρομοϋστερίας, μιντιακού κυνηγιού μαγισσών από τα διάφορα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια και πιέσεων και παρεμβάσεων τόσο του ντόπιου αστικού πολιτικού προσωπικού όσο και της αμερικάνικης πρεσβείας.
Στο σκεπτικό της απόφασης για μια ακόμα φορά επαναφέρθηκε η εκβιαστική απαίτηση της δικαστικής και πολιτικής εξουσίας προς τους πολιτικούς κρατούμενους να παραδώσουν δηλώσεις μετάνοιας και αποκήρυξης της πολιτικής τους ιστορίας, αλλά και ολόκληρης της επαναστατικής ιστορίας του τόπου, ώστε να ανταλλάξουν την προσωπική και πολιτική τους αξιοπρέπεια με την χορήγηση της άδειας. Επαναφέρθηκε η επιδίωξη του αστικού κράτους να ταπεινώνει τους πολιτικούς του αντιπάλους για να πείσει τους καταπιεσμένους πως κάθε αντίσταση απέναντι στους δυνάστες τους είναι μάταιη. Συγκεκριμένα, το Συμβούλιο στο κατάπτυστο σκεπτικό του, επικαλούμενο παλιότερα κείμενα του Δ. Κουφοντίνα, αναφέρει: «Από τις παραπάνω δηλώσεις δεν μπορεί παρά να συνάγεται αρνητικό συμπέρασμα ως προς την πορεία του σωφρονισμού του συγκεκριμένου καταδίκου. Οι δηλώσεις “να αντισταθούμε στην κρατική τρομοκρατία“ και “να ξαναπιάσουμε το κόκκινο νήμα αυτών των αγώνων“, οι οποίες παραπέμπουν ευθέως στη βία, όχι μόνο δεν αποτελούν ένδειξη μίας πορείας σωφρονισμού και σεβασμού της έννομης τάξης, αλλά αντιθέτως καταδεικνύουν ένα πρόσωπο, που εμπράκτως και σταθερά αποτάσσεται την έννομη τάξη». Και με ένα εμφυλιοπολεμικού τύπου σκεπτικό που παραπέμπει σε άλλες εποχές, το Συμβούλιο ψέγει τον Δ. Κουφοντίνα επειδή παραμένει σταθερός στις ιδεολογικές του πεποιθήσεις και δεν αρνείται την συγκεκριμένη (κομμουνιστική) ιδεολογία του και τον αγώνα!
Ταυτόχρονα το Συμβούλιο, σε ένα ρεσιτάλ αυταρχικής εκτροπής και νομικίστικων ταχυδακτυλουργιών, για πρώτη φορά και σε αντίθεση με την μέχρι σήμερα κατοχυρωμένη πρακτική, προβλέπει πως: «Δεν είναι δυνατή η χορήγηση τακτικής άδειας στην περίπτωση που ο κρατούμενος έχει καταδικαστεί σε πλείονες της μίας ποινές ισόβιας κάθειρξης»!
Είναι προφανές πως η άρνηση χορήγησης άδειας δεν είναι μια προσωπική υπόθεση του Δ. Κουφοντίνα. Γιατί στο πρόσωπό του χτυπιέται ολόκληρο το κίνημα, χτυπιούνται όλοι οι καταπιεσμένοι και κολασμένοι, χτυπιέται ο ίδιος ο λαός. Χτυπιέται οποιοσδήποτε επιχειρεί να σπάσει το κρατικό μονοπώλιο της βίας και να αμφισβητήσει την απόλυτη κυριαρχία της αστικής εξουσίας. Χτυπιέται οποιαδήποτε απειθαρχία απέναντι σε ένα σύστημα που βασισμένο πάνω στην ταξική εκμετάλλευση γεννά τη βία, την αδικία, τον πόλεμο και το θάνατο.
Δεν μπορούμε και να μην αναφέρουμε και την απόλυτη συνενοχή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ απέναντι σ’ αυτήν την αυταρχική εκτροπή. Της κυβέρνησης των yes men, της “κυβερνώσας αριστεράς” που έχει προσκυνήσει όσο κανένας άλλος τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Δεν ξεχνάμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις αντίθετες εξαγγελίες, διατηρεί εδώ και τέσσερα χρόνια την αυταρχική διάταξη Δένδια που δίνει δικαίωμα βέτο στους εισαγγελείς για τις άδειες των κρατούμενων. Ταυτόχρονα, με τον καινούριο Ποινικό Κώδικα που βρίσκεται σε διαδικασία διαβούλευσης, ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί και αυστηροποιεί τον 187Α, τον “αντι”τρομοκρατικό νόμο με τον οποίο δικάζονται και καταδικάζονται αναρχικοί και κομμουνιστές αγωνιστές. Την ίδια στιγμή, ο υπουργός δικαιοσύνης Μιχάλης Καλογήρου δηλώνει ευθαρσώς ότι “ο νόμος είναι συγκεκριμένος και η χώρα έχει από το 2015 ένα συγκεκριμένο σχέδιο σωφρονιστικής πολιτικής, το οποίο είναι δημοκρατικό και φιλελεύθερο” και ότι “η δημοκρατία δεν εκδικείται”. Η διατήρηση όμως της διάταξης Δένδια και οι απαιτήσεις δηλώσεων μετάνοιας από το Δ. Κουφοντίνα αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο.
Η αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους είναι αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική τρομοκρατία. Στη συγκυρία που βρισκόμαστε, στις μεθοδεύσεις της δικαστικής και πολιτικής εξουσίας κατά του Δημήτρη Κουφοντίνα συμπυκνώνεται η ουσία της καταστολής που εξαπολύεται ενάντια σε ολόκληρο το κίνημα. Κόντρα στις μεθοδεύσεις αυτές, ενάντια στην “αντι”τρομοκρατική νομοθεσία και στη διάταξη περί εισαγγελικού βέτο για της άδειες, οι δυνάμεις του ευρύτερου κοινωνικού και ταξικού κινήματος οφείλουν να σταθούν δίπλα στο Δημήτρη Κουφοντίνα που καλείται για μια ακόμη φορά να διεκδικήσει το αυτονόητο.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ
ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΟΥ ΒΕΤΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΔΕΙΕΣ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ – ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 12 ΑΠΡΙΛΙΟΥ, 6ΜΜ, ΠΡΟΠΎΛΑΙΑ
Συνέλευση αλληλεγγύης στον πολιτικό κρατούμενο Δημήτρη Κουφοντίνα
10 ΑΠΡΙΛΗ – 100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΖΑΠΑΤΑ
ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΖΑΠΑΤΙΣΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ ΛΑΟΥΣ
“Στις 10 Απρίλη συμπληρώνονται 100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΙΛΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΕΜΙΛΙΑΝΟ ΖΑΠΑΤΑ, δολοφονία που διέπραξε το πολιτικό καθεστώς που, παρά τους “μετασχηματισμούς” του, εξακολουθεί να μας κυβερνάει ως σήμερα”.
(Συνέλευση της αντίστασης του Αμιλσίνγκο /Μέτωπο των λαών για την υπεράσπιση της γης και του νερού, Μορέλος – Πουέμπλα – Τλαξκαλα /Εθνικό Ιθαγενικό Κογκρέσο/Ιθαγενικό Συμβούλιο Διακυβέρνησης /Ζαπατιστικός στρατός για την Eθνική Aπελευθέρωση-EZLN)
25 χρόνια από την ένοπλη εξέγερση του Ζαπατιστικού Στρατού Εθνικής Απελευθέρωσης, ένας νέος πόλεμος κατάκτησης εκτυλίσσεται στα εδάφη των Ζαπατίστας και των ιθαγενών λαών. Η θεσμική αριστερά του Andrés Manuel López Obrador απειλεί την ίδια την ύπαρξη της ζαπατιστικής αυτονομίας και των ιθαγενών κοινοτήτων με την επιβολή αναπτυξιακών προγραμμάτων όπως, μεταξύ άλλων, το Τρένο Μάγια, τον Corredor transístmico (ένωση Ατλαντικού – Ειρηνικού μέσω ενός μεγάλου αυτοκινητόδρομου) και το PROARBOL (σχέδιο δενδροφύτευσης εκατομμυρίων εκταρίων της ζούγκλας Λακαντόνα με χωροκατακτητικά και εμπορεύσιμα δέντρα). Προγράμματα που για τους ζαπατιστικούς και ιθαγενείς λαούς σημαίνουν καταστροφή και θάνατο.
Το παρόν στο Μεξικό δε σταματά να είναι τουλάχιστον σκληρό. Στις 20 Φεβρουαρίου, ο σύντροφος Σαμίρ Φλόρες Σομπεράνες δολοφονήθηκε από το νεοφιλελεύθερο καθεστώς. Δεν ξέρουμε αν ήταν η κυβέρνηση, οι επιχειρηματίες, τα πληρωμένα καρτέλ του εγκλήματος, ή και οι τρεις μαζί, αλλά γύρω στις 5:40 πμ, ένοπλοι που επέβαιναν σε δύο οχήματα πήγαν στο σπίτι του Σαμίρ, του χτύπησαν την πόρτα και όταν εκείνος βγήκε, δέχθηκε 4 πυροβολισμούς, οι δύο στο κεφάλι του αφαίρεσαν τη ζωή λίγα λεπτά αργότερα. Ο Σαμίρ, την προηγούμενη ημέρα, εξέθετε τους λόγους για τους οποίους οι λαοί του Morelos εναντιώνονται στο Ολοκληρωμένο Πρόγραμμα Morelos, ένα θερμοηλεκτρικό πρόγραμμα της Huexca, που σε συνδυασμό με άλλα συμπληρωματικά έργα, υφαρπάζουν τη γη και απειλούν τη ζωή της περιοχής.
Στεκόμαστε στο πλευρό των συντρόφων μας Ζαπατίστας και των οργανωμένων στο Εθνικό Ιθαγενικό Κογκρέσο ιθαγενών λαών του Μεξικού. Και τους δηλώνουμε ότι ΚΑΙ ΤΟΤΕ, ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΙ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΕΣ. Ο αγώνας τους είναι και δικός μας.
Αλληλεγγύη στη Ζαπατιστική αυτονομία.
Κάτω τα χέρια από τις απελευθερωμένες Ζαπατιστικές κοινότητες.
Ζήτω ο Ζαπατιστικός Στρατός για την Εθνική Απελευθέρωση – EZLN
Να υπερασπιστούμε την ελπίδα που ζει και αντιστέκεται στα βουνά του νοτιοανατολικού Μεξικού.
ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ
ΤΕΤΑΡΤΗ 10 ΑΠΡΙΛΗ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ 18:30
ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ (ομάδα αναρχικών & κομμουνιστών)
Με τη συμμετοχή εκατοντάδων συντροφισσών και συντρόφων, και παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, πραγματοποιήθηκε η διαδήλωση στην Αμερικάνικη Πρεσβεία στο πλαίσιο της αντιεθνικιστικής-αντιμιλιταριστικής/ αντιπολεμικής/ αντινατοϊκής καμπάνιας δράσεων, με αφορμή τη συμπλήρωση 70 χρόνων από την ίδρυση του ΝΑΤΟ. Η πορεία ξεκίνησε από την πλατεία Κλαυθμώνος και καλούνταν από τον Συντονισμό Συλλογικοτήτων, Ομάδων, Συντρόφων-Συντροφισσών, την Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών), την Αναρχική Πολιτική Οργάνωση, την Αναρχική Ομοσπονδία, τον Πυρήνα Αναρχικών Κομμουνιστών και την Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση. Στην πορεία συμμετείχαν με μπλοκ και συντρόφισσες/οι από το Λαϊκό Μέτωπο της Τουρκίας, καθώς και το ΕΕΚ. Ξεχωριστή συγκέντρωση στα Προπύλαια πραγματοποίησαν οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, οι οποίες πορεύθηκαν πίσω και σε απόσταση από την κεντρική διαδήλωση.
Στην πορεία ακούστηκαν αντιπολεμικά, διεθνιστικά, αντιιμπεριαλιστικά, αντικαπιταλιστικά και αντικρατικά συνθήματα, όπως:
Η καμπάνια θα ολοκληρωθεί το Σάββατο 13 Απριλίου με συγκεντρώσεις ενάντια σε βάσεις και στρατιωτικές εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ. Η Ταξική Αντεπίθεση θα συμμετάσχει στη συγκέντρωση στον Άραξο, ενώ θα πραγματοποιήσει εκδήλωση στις 12 Απριλίου στο Παράρτημα (Πάτρα) στις 21:00, με κεντρικούς άξονες: “Καπιταλιστική κρίση και πόλεμος. Η Ελλάδα ως προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ”. Στο ίδιο πλαίσιο δράσεων της καμπάνιας προηγήθηκε αντίστοιχη εκδήλωση στο Πολυτεχνείο (02/04) και συγκέντρωση έξω από το υπουργείο εξωτερικών του ελληνικού κράτους (30/03).
Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)
