O κόσμος που γνωρίζαμε αλλάζει, ο κόσμος που αντέχαμε τελειώνει.
Βρισκόμαστε εν μέσω μιας τεράστιας ανθρωπιστικής καταστροφής και πρωτόγνωρης κοινωνικής κρίσης, καθώς η εξάπλωση της παγκόσμιας πανδημίας αναδεικνύει με τον πιο εμφατικό τρόπο την εγκληματική φύση του κράτους και του καπιταλισμού. Δείχνει πάνω απ’ όλα πως προτεραιότητα του συστήματος δεν είναι η προστασία της δημόσιας υγείας αλλά η διατήρηση των υπερκερδών μιας χούφτας παράσιτων. Η βίαιη φτωχοποίηση μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας συντελείται ήδη σαν μια διαδικασία ξεπεράσματος της καπιταλιστικής κρίσης που βαθαίνει ακόμα περισσότερο με αφορμή το ξέσπασμα της παγκόσμιας πανδημίας.
Ήδη τα πρώτα δείγματα της κυβέρνησης είναι ενδεικτικά για το τι θα ακολουθήσει στο άμεσο μέλλον, όταν η υγειονομική και οικονομική κρίση βαθύνει ακόμα περισσότερο, την ίδια στιγμή που ο ΟΗΕ προειδοποιεί πως η καθήλωση της παραγωγής ενδέχεται να προκαλέσει παγκόσμια επισιτιστική κρίση. Με τις πρόσφατες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχόμενου προετοιμάζονται νέες σαρωτικές αλλαγές που στρέφονται εναντίον βασικών εργασιακών δικαιωμάτων, παρέχοντας ένα δίχτυ προστασίας στο κεφάλαιο:
«Στις επιχειρήσεις που έχουν πληγεί αλλά λειτουργούν δώσαμε εργαλεία να αξιολογήσουν το προσωπικό τους και σε ένα τμήμα να αναστείλουν τη σύμβαση εργασίας τους, ενώ στους άλλους δώσαμε το εργαλείο της ευελιξίας. Να χρησιμοποιήσουν το προσωπικό τους κατά 50% με μισές αποδοχές για να ζήσουν οι επιχειρήσεις» (Γιάννης Βρούτσης, υπουργός Εργασίας).
Ουσιαστικά τα μέτρα αυτά οδηγούν σε μειώσεις του χρόνου εργασίας και των μισθών κατά 50% σε 1.200.000 εργαζόμενους (μέχρι τον Σεπτέμβριο και μετά βλέπουμε…) και σε ενίσχυση της παραπέρα ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων, ενώ ταυτόχρονα δίνεται η δυνατότητα στους εργοδότες να προχωρήσουν σε αναστολή συμβάσεων εργασίας «για όσες επιχειρήσεις έχουν πληγεί λόγω κορονοϊού» και τους παρέχει τη δυνατότητα μεταφοράς προσωπικού σε επιχειρήσεις εντός του ίδιου ομίλου. Τέλος, η κυβέρνηση προβλέπει και την αναστολή της απαγόρευσης πολιτικής επιστράτευσης και επίταξης απεργών. Κι αυτή είναι η πρώτη γεύση των αντεργατικών και αντιλαϊκών μέτρων, αφού όπως είπε ο υπ. Εργασίας: «Πάμε σιγά – σιγά, δεν νομοθετούμε για το σύνολο της περιόδου..». Και μάλιστα σε μια περίοδο που έχουν πυκνώσει οι απολύσεις οι οποίες σύμφωνα με τα στοιχεία του συστήματος Εργάνη έφτασαν στις 41.000 στις δύο πρώτες εβδομάδες του Μαρτίου.
Τα πενιχρά επιδόματα πείνας που μοιράζει η κυβέρνηση στους απολυμένους και στους εργαζόμενους που έχουν τεθεί σε αναγκαστική αργία λόγω της καραντίνας δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να καλύψουν τις ανάγκες της ανθρώπινης διαβίωσης, ενώ οι ανασφάλιστοι εργαζόμενοι οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια στην απόλυτη εξαθλίωση αφού κανένα κυβερνητικό μέτρο δεν τους περιλαμβάνει. Δίπλα τους οι χιλιάδες μετανάστες/ριες που δεν έχουν καν πρόσβαση στο σύστημα δημόσιας υγείας με την αφαίρεση του Α.Μ.Κ.Α τους και σαφώς εξαιρούνται από τα επιδόματα – ψίχουλα που μοιράζει η Κυβέρνηση οδηγώντας τους με τις θανατοπολιτικές της άμεσα σε λιμό και στέλνοντάς τους στον κοινωνικό καιάδα σαν τα πρώτα θύματα της παγκόσμιας πανδημίας.
Σε αυτή την πολεμική συγκυρία, η καπιταλιστική πανδημία ωθεί την ανθρωπότητα σε μια ανέλπιδη και αιματηρή συνθήκη επιβίωσης. Στο όνομα της εθνικής ομοψυχίας καλλιεργούνται συμπεριφορές φιλοτομαρισμού και κοινωνικού καννιβαλισμού στην κοινωνία.
Μέσα σε αυτή την συνθήκη χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες εξακολουθούν να στοιβάζονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης κάτω από άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Χιλιάδες φυλακισμένοι/ -ες συνεχίζουν να βρίσκονται στοιβαγμένοι χωρίς καμία δυνατότητα προστασίας τους απέναντι στην πανδημία. Το καθεστώς εξαίρεσης που τους έχει επιβληθεί οδηγεί στην εξόντωσή τους και αποτελεί ακόμα ένα έγκλημα με την σφραγίδα του κράτους και του καπιταλισμού.
Είναι πρόδηλο ότι ο πόλεμος των πλουσίων εναντίων των φτωχών συνεχίζεται αδιάκοπα και λυσσαλέα. Η διάσωση της οικονομίας σε βάρος της κοινωνίας αποτελεί βασική στρατηγική του κεφαλαίου ενώ οι έννοιες της πειθαρχίας και της απειθαρχίας επιστρατεύονται με όρους πολεμικούς στον καθεστωτικό λόγο. Επιχειρώντας με αυτόν τον τρόπο η κυβέρνηση να μετατοπίσει τις ευθύνες της σε μια ενδεχόμενη έξαρση της πανδημίας από την ίδια στην κοινωνία.
Επιχειρώντας μέσα από το ιδεολόγημα της “ατομικής ευθύνης” να κρύψει τις διαχρονικές ευθύνες για την πλήρη διάλυση του συστήματος δημόσιας υγείας. Δείχνοντας τις πραγματικές της προθέσεις μέσα από τη στρατιωτικοποίηση της δημόσιας σφαίρας και τη χορήγηση πακτωλού χρημάτων σε ιδιώτες κλινικάρχες, αγνοώντας επιδεικτικά τα αιτήματα των γιατρών και των νοσηλευτών.
Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση, με τη βοήθεια των αστικών ΜΜΕ, προσπαθεί μέσα από λογικές “κοινωνικού αυτοματισμού” να παρουσιάσει την κοινωνία ως ανεύθυνη που την “αναγκάζει” να λάβει μέτρα απαγόρευσης της κυκλοφορίας –τα οποία όχι μόνο δεν αποτελούν υγειονομικά μέτρα, αλλά σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας απλώς καθυστερούν την εξάπλωση της πανδημίας. Εγκληματικά ανεύθυνοι λοιπόν δεν είναι εκείνοι που επιστρέφουν στα χωριά τους επειδή δεν έχουν χρήματα να πληρώσουν το ενοίκιο του σπιτιού και τους λογαριασμούς. Εγκληματικά ανεύθυνοι είναι εκείνοι που ετοιμάζονται ξανά με το δάχτυλο στην σκανδάλη να δώσουν την χαριστική βολή στα φτωχότερα τμήματα του πληθυσμού εφαρμόζοντας πολιτικές κοινωνικής γενοκτονίας εν μέσω παγκόσμιας πανδημίας.
Απείθαρχοι στην λήψη μέτρων για την παγκόσμια πανδημία είναι οι καπιταλιστές που επιβάλλουν στους εργαζόμενους να συνεχίζουν να εργάζονται -όταν δεν τους απολύουν- χωρίς να τους παρέχουν τα στοιχειώδη μέτρα αυτοπροστασίας και υγιεινής. Οι ίδιοι καπιταλιστές και το κράτος τους που στον βωμό του κέρδους θυσιάζουν για ακόμα μια φορά την ανθρώπινη ζωή για λίγα ψίχουλα ευρώ που θα τους στοίχιζαν τα βασικά μέτρα υγιεινής και αυτοπροστασίας των εργαζόμενων.
Απείθαρχοι στην προσπάθεια που καταβάλλει η κοινωνία και κοινωνικά ανεύθυνοι παραμένουν τα ανδρείκελα που διέλυσαν το Ε.Σ.Υ, προχωρώντας σε χιλιάδες απολύσεις υγιειονομικού προσωπικού, υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση των μονάδων υγείας και σήμερα έχουν το θράσος να εμφανίζονται σαν κοινωνικοί σωτήρες και προστάτες της υγείας μας. Αυτοί που συνεχίζουν να διορίζουν εν μέσω πανδημίας, γαλάζια παιδιά και υπόδικους για διάφορες σκανδαλώδεις υποθέσεις στο ΚΕΕΛΠΝΟ.
Κοινωνικά ανεύθυνοι παραμένουν οι εργοδότες που συνεχίζουν να εξασκούν το διαχρονικά αγαπημένο σπορ του μαυραγοριτισμού σε συνθήκες φτώχειας και δυστυχίας.
Απείθαρχοι στην λήψη μέτρων προστασίας και υγιεινής είναι οι βασανιστές της ομάδας “δ” που σκορπάν τον φόβο στην περιοχή των Εξαρχείων εκμεταλλευόμενοι την απουσία αντίστασης εξαιτίας της λήψης κινηματικών και κοινωνικών μέτρων αυτοπροστασίας και της δυνατότητας που δίνει το καθεστώς γενικευμένης καραντίνας σε συμπεριφορές ολοκληρωτικού ελέγχου και απόλυτης άσκησης εξουσίας σε βάρος της κοινωνίας.
Απέναντι στην βία του κράτους και του κεφαλαίου να στήσουμε κινηματικά οχυρά και αναχώματα κοινωνικής και ταξικής αυτοοργάνωσης. Να αγωνιστούμε για να πάρουμε πίσω αυτά που μας ανήκουν και να ενεργοποιήσουμε ξανά το ισχυρότερο όπλο των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων. Η αλληλεγγύη δεν θα μπει σε καραντίνα! Παραμένουμε ενεργοί, παίρνοντας ταυτόχρονα όλα τα μέτρα προφύλαξης και κοινωνικής υπευθυνότητας!
Η αλληλεγγύη θα νικήσει!
Συλλογή τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης για συνανθρώπους μας που τα έχουν άμεση ανάγκη. Θα τηρούνται όλα τα μέτρα υγιεινής και αυτοπροστασίας.
Κάθε Δευτέρα: 12:00 – 14:00 στα γραφεία της Ταξικής Αντεπίθεσης. Αραχώβης 42 Εξάρχεια.