Την Πέμπτη 7/2/2019 η αστυνομία εισέβαλλε και εκκένωσε μετά από 24 χρόνια κατάληψης, το Asilo Occupato στην πόλη του Τορίνο. Το Asilo έχει πρωταγωνιστήσει σε κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες ενάντια στις εξώσεις και στις αναπλάσεις των παλιών εργατικών συνοικιών από τα μεγαλοαφεντικά του Τορίνο, ενάντια στα κέντρα κράτησης μεταναστών, ενάντια στη κατασκευή των TAV, σε αντιφασιστικές κινητοποιήσεις. Η αστυνομία εμφανίστηκε όχι μόνο για την εκκένωση στο Asilo αλλά και για τη σύλληψη 6 συντρόφων και συντροφισσών, οι οποίοι κατηγορούνται βάσει του άρθρου 270 του Ποινικού Κώδικα περί “ανατρεπτικής δράσης”, μια κατασταλτική μεθόδευση που χρησιμοποιείται για να χτυπήσει τους αναρχικούς εδώ και χρόνια στην Ιταλία. Οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες βρίσκονται ήδη προφυλακισμένοι σε καθεστώς απομόνωσης. Η εκκένωση του Asilo και οι προφυλακίσεις των συντρόφων-ισσων στο Τορίνο επιδιώκουν το ξερίζωμα της αντίστασης και στο ξεδόντιασμα της αλληλεγγύης.
Στα πλαίσια του ίδιου κατασταλτικού δόγματος της κυβέρνησης Salvini κατά του “εσωτερικού εχθρού”, στις 19/2/2019, στη πόλη του Τρέντο συλλαμβάνονται και προφυλακίζονται, κατοπιν αστυνομικής εισβολής σε σπιτια, σύντροφοι-ισσες αντιμετωπίζοντας βαρύτατες κατηγορίες στα πλαίσια του ιταλικου αντιτρομοκρατικού νόμου.
Εκδήλωση για την κατασταλτική εκκένωση της Κατάληψης Asilo occupato στο Τορίνο
με την παρουσία συντρόφου από την κατάληψη.
Παρασκευή 15/03 – 18:00 Πολυτεχνείο, Κτ. Γκίνη
Συγκέντρωση στην Ιταλική Πρεσβεία (Βασ. Σοφίας και Σέκερη) – θα ακολουθήσει Πορεία
Σάββατο 16/03 -13.00
Συνέλευση ενάντια στις διώξεις και τις προφυλακίσεις αγωνιστών – αγωνιστριών στην Ιταλία
Τετάρτη 27/2 Συγκέντρωση αλληλεγγύης στο εφετείο Αθηνών για τον Σ. Χριστοδούλου
Την Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου, ορίστηκε δικάσιμος στο Μονομελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών προκειμένου να εξεταστεί το αίτημα του απεργού πείνας από 14/1 Σ.Χριστοδούλου που αφορά την συγχώνευση των ποινών του.
Καλούμε σε συγκέντρωση Αλληλεγγύης την Τετάρτη 27/2 στις 8.30 πμ στο εφετείο Αθηνών (λ. Αλεξάνδρας και Λουκάρεως)
Αλληλεγγύη στον αγωνιστή κοινωνικό κρατούμενο (απεργό πείνας από 14/1) Σ. Χριστοδούλου
Άμεση ικανοποίηση του αιτήματός του
Αγώνας για την Κοινωνική Επανάσταση, για έναν κόσμο ισότητας και ελευθερίας
Ως την λευτεριά
★ Συνέλευση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Σ. Χριστοδούλου
Πορεία αλληλεγγύης στον απεργό πείνας από 14/01 Σπύρο Χριστοδούλου
Σάββατο 23/02, στις 12:00 – Μοναστηράκι
“Σήμερα στις 14/1/19 και ώρα 10:00π.μ. ξεκίνησα την απεργία πείνας που είχα προαναγγείλει ότι θα προβώ και σας υπόσχομαι ότι θα το φτάσω μέχρι τέλους, και όποιο και αν είναι το κόστος για την υγεία μου δεν μου καίγεται καρφί. Άλλωστε όλοι οι πραγματικοί αγώνες κερδίζονται με θυσίες. Θέλω να ξέρετε όλες και όλοι ότι σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου και θα μάχομαι πάντα για ένα ονειρεμένο αύριο, με γνώμονα το δίκαιο αψηφώντας το οποιαδήποτε κόστος. Άλλωστε η ζωή με τον θάνατο έχουν ένα κοινό σημείο με όλους μας, το πραγματικό, αληθινό και τίμιο αγώνα.”
Άμεση συγχώνευση των ποινών
Λευτεριά στον αγωνιστή Σπύρο Χριστοδούλου
Συνέλευση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Σπύρο Χριστοδούλου
Ας κάνουμε το επόμενο βήμα. Για την κοινωνική – ταξική αντεπίθεση
Η απεργία της 1ης Νοέμβρη έδειξε το δρόμο. Η μαζική συμμετοχή στις απεργιακές κινητοποιήσεις, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, από συλλόγους εργαζομένων, σωματεία βάσης και αλληλέγγυους ανέδειξε τη δυνατότητα ανάπτυξης ακηδεμόνευτων και μαχητικών εργατικών αγώνων, κόντρα στο γραφειοκρατικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό της “Κοινωνικής Συμμαχίας” (ΓΣΕΕ – ΣΕΒ). Κινήσεις όπως αυτή της απεργίας της 1ης Νοέμβρη και των εργατικών διαδηλώσεων μπορούν να εμπνεύσουν και να πάνε τους ταξικούς μας αγώνες βήματα μπροστά. Βήματα μπροστά για τις δικές μας ανάγκες, για τις ανάγκες των εργατών, των φτωχών και των καταπιεσμένων, αυτών που μάχονται ενάντια στην αδικία και την καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Μετά από 9 σχεδόν χρόνια σε καθεστώς οικονομικού ελέγχου από την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ., στη διάρκεια των οποίων οι ελληνικές κυβερνήσεις νομοθέτησαν σωρεία αντεργατικών μέτρων, φτωχοποιώντας καθημερινά τις ζωές μας, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και λοιπών φίλων επιχειρεί να στήσει μια νέα αφήγηση. Όμως παρά τη μικρή αύξηση του κατώτατου μισθού και τις εξαγγελίες τους για δήθεν φιλολαϊκά μέτρα, η νέα “μεταμνημονιακή” εποχή είναι απλά η συνέχεια της προηγούμενης. Είναι μια εποχή στην οποία υπουργοί της κυβέρνησης ευθαρσώς ανακοινώνουν την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με χρήματα του κόσμου της εργασίας. Είναι μια εποχή στην οποία, με πρόσχημα τις πιέσεις των θεσμών και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, τα κόκκινα δάνεια των ελληνικών τραπεζών θα πωληθούν σε funds και χιλιάδες κατοικίες θα βγουν στο σφυρί. Ως αποτέλεσμα, το 2019 θα έχουμε 20.000 πλειστηριασμούς κατοικιών και μέχρι το τέλος του 2020 θα φτάσουμε τις 70.000. Είναι μια εποχή που φέρνει νέες περικοπές σε δημόσια υγεία και παιδεία, νέα ματωμένα πλεονάσματα και ιδιωτικοποιήσεις. Έχουμε λοιπόν από τη μια ψίχουλα στον εργαζόμενο λαό και από την άλλη την πλήρη συμπόρευση της κυβέρνησης με την ελληνική αστική τάξη και τους “θεσμούς”.
Ο καπιταλισμός δεν εξανθρωπίζεται, ο καπιταλισμός είναι βαρβαρότητα που τη ζούμε και τη βιώνουμε σε κάθε έκφανση της ζωής μας. Ακολουθώντας τον δρόμο της 1ης Νοέμβρη, κύριες αιχμές της εργατικής διαδήλωσης, αποτελούν τα δίκαια αιτήματα για συλλογικές συμβάσεις εργασίας (ΣΣΕ) και αυξήσεις στους μισθούς σύμφωνα με τις ανάγκες των εργατών. Παλεύουμε ενάντια στην απόλυτη κυριαρχία των νόμων της αγοράς στις ζωές όλων μας. Ενάντια στην τρομοκρατία κράτους και κεφαλαίου που επιτίθενται στα κεκτημένα χρόνων για να αντιμετωπίσουν την ίδια τη δομική κρίση του καπιταλισμού, ώστε η αγορά να επιβιώσει χωρίς να λογαριάζει και να λογοδοτεί πουθενά.
Ο εμπαιγμός της κυβέρνησης που μοίρασε προεκλογικά μια πενιχρή αύξηση στους μισθούς με στόχο να δημιουργήσει συνθήκες κοινωνικής και ταξικής ειρήνης, δεν μπορεί και δεν πρόκειται να μας ξεγελάσει. Τον πόλεμο που δεχόμαστε τον βιώνουμε εδώ και χρόνια, με τις εκατοντάδες εργατικές δολοφονίες και την άγρια καταστολή κοινωνικών και ταξικών αγώνων. Η όποια αύξηση δοθεί δεν θα φτάσει στις τσέπες των εργαζομένων αλλά θα επιστραφεί στο κράτος μέσω της επικείμενης μείωσης του αφορολόγητου. Άλλο ένα προεκλογικό κόλπο είναι και η κατάργηση του υποκατώτατου μισθού, η οποία συνοδεύεται από την επιδότηση του 50% των ασφαλιστικών εισφορών των εργοδοτών από τον κρατικό προϋπολογισμό έτσι ώστε να “ελαφρύνουν” τα οικονομικά βάρη των αφεντικών. Όσον αφορά τις συλλογικές συμβάσεις, οι μνημονιακές κυβερνήσεις έχουν θέσει σε εφαρμογή νόμο με τον οποίο ο κατώτατος μισθός οριοθετείται σύμφωνα με τις αντοχές της οικονομίας. Με αυτόν τον τρόπο αφαιρεί από τους εργαζόμενους τη δυνατότητα να διαπραγματευτούν οι ίδιοι, μέσω των σωματείων και των συνδικαλιστικών οργανώσεών τους, τις συμβάσεις με τους εργοδότες. Κλείνει λοιπόν το μάτι για ακόμη μια φορά στην εργοδοσία, καθησυχάζοντάς την ότι σε καμία περίπτωση δεν θα κινδυνεύσουν τα συμφέροντά της.
Τα αφεντικά από μόνα τους δεν θα κάνουν πίσω και τίποτα δεν θα μας χαριστεί. Η εργοδοτική τρομοκρατία αυξάνεται ολοένα και περισσότερο, απαιτώντας εντατικοποίηση της δουλειάς και αύξηση των ωρών εργασίας. Η εντατικοποίηση αυτή συνιστά κυριολεκτικά υποτίμηση της ίδιας της ζωής των εργατών. Οδηγεί στα λεγόμενα “εργατικά ατυχήματα” που στην πραγματικότητα είναι εργοδοτικά εγκλήματα και δολοφονίες, όπως στην περίπτωση του οικοδόμου που έχασε τη ζωή του στις 9 Ιανουαρίου, στο εργοτάξιο του γηπέδου της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια. Σε όποιο κομμάτι του κόσμου της εργασίας αντιστέκεται, τα αφεντικά απαντάνε με ξυλοδαρμούς, εκβιασμούς και απολύσεις. Οι δυνάμεις καταστολής, χέρι-χέρι με τις φασιστικές συμμορίες, υπό τις ευλογίες του αστικού πολιτικού κόσμου λειτούργησαν και λειτουργούν ως μπράβοι του κεφαλαίου και των αφεντικών ενάντια στα εργατικά κινήματα. Το τελευταίο διάστημα πυκνώνουν τα περιστατικά βίας σε βάρος εργαζομένων. Το Δεκέμβρη που μόλις πέρασε, διανομέας ξυλοκοπήθηκε άγρια από τον ιδιοκτήτη της επιχείρησης Pizza Mafiozo στη Θεσσαλονίκη, αφού προηγουμένως είχε απειληθεί επειδή δεν μπορούσε να εργαστεί λόγω ασθένειας. Τον ίδιο μήνα, μετανάστης εργαζόμενος στο ψητοπωλείο “Βεάκη 56”, ξυλοκοπήθηκε από μπράβους του πρώην εργοδότη του, μετά από εκδικητική απόλυση, επειδή τόλμησε να διεκδικήσει τα δεδουλευμένα του.
Απέναντι σε όλους αυτούς, αφεντικά και μπράβους, εμείς θα στήσουμε τα δικά μας αναχώματα και θα προστατεύσουμε την τάξη μας με όλους τους τρόπους και όλα τα μέσα. Με τη μαχητική μας αντίσταση θα τους καταστήσουμε σαφές ότι κανένας εργάτης και καμιά εργάτρια δεν είναι μόνος του και χέρι που σηκώνεται στην τάξη μας θα κόβεται.
Άλλος δρόμος δεν υπάρχει: για όλους τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τις νέες και τους νέους, για όλους εμάς που βλέπουμε το παρόν μας να συνθλίβεται μέσα στις ατελείωτες μορφές ελαστικής εργασίας και τα προγράμματα κατάρτισης, την απλήρωτη εργασία, τους χαμηλούς μισθούς και την εργοδοτική αυθαιρεσία και το μέλλον μας να υποθηκεύεται – ακόμα και ως κρέας για κανόνια- στο όνομα αστικών και ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, η μαχητική αντίσταση και ο μαζικός ανυποχώρητος ταξικός αγώνα ήταν, είναι και θα είναι η μοναδική ρεαλιστική διέξοδος.
Ενότητα στη δράση οργάνωση στη βάση
Όλοι και όλες στην εργατική διαδήλωση στις 16 Φλεβάρη
Συγκέντρωση 11:30, Πλατεία Κοραή
Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)
Ο αγωνιστής κρατούμενος Σπύρος Χριστοδούλου βρίσκεται από τις 14/1 σε απεργία πείνας, αντιστεκόμενος με το έσχατο αυτό μέσο, στην επιχειρούμενη εξόντωση του από το αστυνομικό δικαστικό σύμπλεγμα. Συγκεκριμένα, διεκδικεί το νομικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της συγχώνευσης των ποινών, η παραβίαση του οποίου στην περίπτωση του πρακτικά σημαίνει, ότι τα δώδεκα χρόνια φυλάκισης που έχει ήδη εκτίσει από προηγούμενες καταδίκες του δεν θα προσμετρηθούν ως χρόνος κράτησης στις νέες ποινές που του επιβλήθηκαν ύστερα από τη σύλληψη του τον Μάη του 2015. Στη βάση των εισηγήσεων της Εισαγγελίας Αθηνών, και σε καταφανή αντίθεση με τις διατάξεις του ποινικού κώδικα, ο Σ. Χριστοδούλου είναι πλέον υποχρεωμένος να εκτίσει τις ποινές του ξεχωριστά, γεγονός που ισοδυναμεί με πολυετή παραμονή του στη φυλακή κι ενώ εκκρεμούν σε βάρος του σειρά δικαστικών αποφάσεων.
Η τελευταία αυτή μεθόδευση, λίγο πριν εκπνεύσουν τα νόμιμα χρονικά όρια παραμονής του στη φυλακή, αποτελεί την κορύφωση των κατασταλτικών κινήσεων εναντίον του που ξεκίνησαν αμέσως μετά τη σύλληψη του το Μάη του 2015. Θυμίζουμε ότι ο Χριστοδούλου, βρισκόμενος σε συνθήκη παρανομίας από το 2007 συνελήφθη μαζί με τον αναρχικό αγωνιστή Γ. Τσιρώνη- φυγόδικο από το 2006 για την υπόθεση «των ληστών με τα μαύρα» – και τον σύντροφο του και επίσης «παράνομο» Σ. Δραβίλα που αυτοκτόνησε λίγο πριν τη σύλληψη τους. Στη βάση αστυνομικών και δικαστικών σεναρίων που εξυφαίνονταν χρόνια, ο Χριστοδούλου θα θεωρηθεί μαζί με το Δραβίλα ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα σε «ποινικούς, ληστές τραπεζών και τρομοκράτες» και θα του αποδοθεί -παρά τη χαρακτηριστική ένδεια στοιχείων εις βάρος του, τα οποία ως επί το πλείστων στηρίζονται στα παραπεμπτικά της αντιτρομοκρατικής και σε αλληλοαντικρουόμενες καταθέσεις μαρτύρων- πρωταγωνιστικός ρόλος σε μια δαιδαλώδη σειρά υποθέσεων που περιλαμβάνει ληστείες τραπεζών, απαγωγές, ένταξη και συμμετοχή σε ένοπλες οργανώσεις, που έγινε γνωστή ως «υπόθεση των ληστών του Διστόμου».
Στην πραγματικότητα, το βασικό αποδεικτικό υλικό για την στοιχειοθέτηση της σε βάρος του ενοχής αποτελούν οι δεδομένες επιλογές ρήξης του με την αστική νομιμότητα και την καθεστηκυία ηθική, τις οποίες άλλωστε και αναλαμβάνει: την παρουσία του δίπλα σε έναν επικηρυγμένο αναρχικό αγωνιστή, την αλληλεγγύη του σε ένα «επικίνδυνο κακοποιό» , την αταλάντευτη στάση του απέναντι στις διωκτικές αρχές, την άρνηση του να δεχτεί ως όρο ζωής τη φυλακή, την ανυπότακτη διαδρομή του όλα τα προηγούμενα χρόνια εντός και εκτός των τειχών.
Αυτές ακριβώς τις επιλογές, έρχεται να στοχοποιήσει και να εκδικηθεί η νέα κατασταλτική μεθόδευση εναντίον του Σ. Χριστοδούλου, στέλνοντας παράλληλα ένα τρομοκρατικό μήνυμα σε όσους και όσες κινούνται ή σκέφτονται να κινηθούν σε διαδρομές αντίστοιχες με αυτές που διένυσε ο Σπύρος. Σε διαδρομές δηλαδή κοινωνικής συνειδητοποίησης και πολιτικοποίησης, σε ρήξη τόσο με την αστική δικαιοσύνη όσο και με τις μικρές και μεγάλες μαφίες του κόσμου των φυλακών και της «παρανομίας»· σε διαδρομές σαν αυτές που ακολούθησαν ο Κεχαΐδης, ο Πρέκας και ο Τεμπερεκίδης· σε διαδρομές σαν εκείνες που πορεύτηκαν οι εκατοντάδες φυλακισμένοι των ιταλικών φυλακών τη δεκαετία του 70’, που έφτασαν μέσα από μια διεργασία προλεταριακής συνειδητοποίησης, να οπλιστούν ενάντια στον ταξικό εχθρό και να βροντοφωνάξουν «την άρνηση τους στην εκμετάλλευση, τη φτώχεια και την καταπίεση που επιβάλλει η αστική τάξη, την άρνηση τους να συνεχίσουν να αποτελούν το άλλοθι των αστυνομικών και αντιπρολεταριακών δομών του Κράτους».
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον αγωνιστή κρατούμενο Σπύρο Χριστοδούλου!
Η νίκη της απεργίας πείνας του θα αποτελέσει νίκη της αγωνιζόμενης κοινωνίας των φυλακών και του κινήματος αλληλεγγύης στους κοινωνικούς και πολιτικούς κρατούμενους και ήττα του σκληρού φασιστικού πυρήνα της αστικής δικαιοσύνης και της αστυνομικής και σωφρονιστικής καταστολής.
Διαδήλωση Αλληλεγγύης, Παρασκευή 15/2, Προπύλαια 18.00
Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)
Μοτοπορεία αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Σπύρο Χριστοδούλου Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου στις 6μ.μ. – πλατεία Εξαρχείων
Απόσπασμα από κείμενο του Σπύρου Χριστοδούλου:
“Σήμερα στις 14/1/19 και ώρα 10:00π.μ. ξεκίνησα την απεργία πείνας που είχα προαναγγείλει ότι θα προβώ και σας υπόσχομαι ότι θα το φτάσω μέχρι τέλους, και όποιο και αν είναι το κόστος για την υγεία μου δεν μου καίγεται καρφί. Άλλωστε όλοι οι πραγματικοί αγώνες κερδίζονται με θυσίες. Θέλω να ξέρετε όλες και όλοι ότι σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου και θα μάχομαι πάντα για ένα ονειρεμένο αύριο, με γνώμονα το δίκαιο αψηφώντας το οποιαδήποτε κόστος. Άλλωστε η ζωή με τον θάνατο έχουν ένα κοινό σημείο με όλους μας, το πραγματικό, αληθινό και τίμιο αγώνα.”
Άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων του απεργού πείνας Σπύρου Χριστοδούλου
Σπύρο γερά ως τη λευτεριά
Συνέλευση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Σπύρο Χριστοδούλου
Οι μεθοδεύσεις για τη βίαιη εκκένωση της κατάληψης Mundo Nuevo στη Θεσσαλονίκη, με βάση συμφωνία παραχώρησης του κτηρίου από το Δήμο Θέρμης –ιδιοκτήτη του χώρου- στον ΟΚΑΝΑ με σκοπό να μετατραπεί σε σχολείο δεύτερης ευκαιρίας για τοξικοεξαρτημένους, αποτελούν μία ακόμα ευθεία κατασταλτική απειλή εναντίον του αναρχικού και αντιεξουσιαστικού αγώνα και εναντίον συνολικά των από τα κάτω κοινωνικών και ταξικών αγώνων.
Η αριστερή πολιτική διαχείριση επιχειρεί να αποσπάσει νομιμοποίηση για τη σχεδιαζόμενη καταστολή της αναρχικής κατάληψης Μundo Νuevo, προβάλλοντας τη δήθεν κοινωφελή αξιοποίηση του κτηρίου. Έτσι, την ίδια στιγμή που κρατικοί μηχανισμοί υποθάλπουν τη δράση των ναρκομαφιών, υποβαθμίζουν τις υπάρχουσες δομές απεξάρτησης και σπρώχνουν την πλειοψηφία των τοξικοεξαρτημένων ανθρώπων στο κοινωνικό περιθώριο, τα αστυνομικά και κυβερνητικά επιτελεία σχεδιάζουν την καταστολή ενός ελευθεριακού, πολιτικού και κοινωνικού κέντρου αγώνα, ενός χώρου συλλογικοποίησης και πολιτικοποίησης των αγωνιζόμενων και της νεολαίας.
Στεκόμαστε ενάντια στη συνολική επίθεση του κράτους και των αφεντικών στην κοινωνία, στην προσπάθεια εκφασισμού και διάχυσης του κοινωνικού κανιβαλισμού, στις παρακρατικές φασιστικές επιθέσεις και στην κρατική καταστολή όλων όσοι δεν πειθαρχούν στα κελεύσματα για κοινωνική ειρήνευση και ταξική συνεργασία. Να αντιτάξουμε την κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη και να οργανώσουμε από τα κάτω την αντεπίθεση μας κόντρα στην ανάθεση, τη μοιρολατρία και την ηττοπάθεια. Να υπερασπιστούμε τις καταλήψεις, τους αυτοοργανωμένους χώρους και αγώνες, ως αναχώματα στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα, ως αναπόσπαστα σημεία αναφοράς του αγώνα για την Κοινωνική Επανάσταση, του αγώνα για μια κοινωνία Ισότητας, Αλληλεγγύης, Ελευθερίας.
Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης/Πατησίων, Κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37, Α.Φ.Σ «Αροδαμός», Αναρχικό- Αντιεξουσιαστικό Στέκι «Αντίπνοια», Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών & Κομμουνιστών)
Συγκέντρωση – Μικροφωνική αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Σπύρο Χριστοδούλου Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου στις 5μ.μ. – πλατεία Μοναστηράκι
Απόσπασμα από κείμενο του Σπύρου Χριστοδούλου:
“Σήμερα στις 14/1/19 και ώρα 10:00π.μ. ξεκίνησα την απεργία πείνας που είχα προαναγγείλει ότι θα προβώ και σας υπόσχομαι ότι θα το φτάσω μέχρι τέλους, και όποιο και αν είναι το κόστος για την υγεία μου δεν μου καίγεται καρφί. Άλλωστε όλοι οι πραγματικοί αγώνες κερδίζονται με θυσίες. Θέλω να ξέρετε όλες και όλοι ότι σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου και θα μάχομαι πάντα για ένα ονειρεμένο αύριο, με γνώμονα το δίκαιο αψηφώντας το οποιαδήποτε κόστος. Άλλωστε η ζωή με τον θάνατο έχουν ένα κοινό σημείο με όλους μας, το πραγματικό, αληθινό και τίμιο αγώνα.”
Άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων του απεργού πείνας Σπύρου Χριστοδούλου
Σπύρο γερά ως τη λευτεριά
Συνέλευση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Σπύρο Χριστοδούλου
