ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ
ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, ΤΗΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗΣ, ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΤΗΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ
ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ
Στις 26 Αυγούστου ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις εισέβαλλαν στα Εξάρχεια και εγκαταστάθηκαν μόνιμα ως στρατός κατοχής. Καθημερινά, δεκάδες διμοιρίες των ΜΑΤ παρελαύνουν στους δρόμους, ακροβολίζονται στις γωνίες, κάθονται στις εισόδους των πολυκατοικιών επιχειρώντας να διαχύσουν το φόβο και την τρομοκρατία στη γειτονιά. Όλοι όσοι ζουν, εργάζονται, αγωνίζονται, ή αποτελούν θαμώνες των Εξαρχείων κινούνται εντός ενός ασφυκτικού αστυνομικού κλοιού και υπό τον διαρκή έλεγχο και επιτήρηση από εκατοντάδες ένστολους και πάνοπλους κρατικούς φρουρούς, οι οποίοι επιπλέον παρενοχλούν τους κατοίκους, εκτοξεύουν σεξιστικές απειλές σε γυναίκες και ομοφυλόφιλους, φωνάζουν ναζιστικά συνθήματα σε πρόσφυγες και μετανάστες, κάνουν επίδειξη ισχύος στους νεολαίους και τις νεολαίες.
Από τότε μέχρι σήμερα, το κράτος έχει εκκενώσει καταλήψεις αγώνα, αυτοοργανωμένες δομές στέγης προσφύγων και μεταναστών, έχει πνίξει με χημικά δομές αντίστασης, έχει απομακρύνει δια της βίας από την περιοχή εκατοντάδες πρόσφυγες και μετανάστες, γυναίκες, άντρες και παιδιά και τους έχει φυλακίσει σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Στις 14 Σεπτέμβρη, μετά τη λήξη της πορείας, διμοιρίες των ΜΑΤ επιτέθηκαν με αγριότητα σε διαδηλωτές/τριες, στις 7 Νοέμβρη, σε μία επιχείρηση επίδειξης αστυνομικής δύναμης και εκδικητικότητας, τεράστιος αριθμός μπάτσων εξαπέλυσε πλήθος επιθέσεων στην περιοχή με αποκορύφωμα την περικύκλωση του καφενείου στην πλατεία, την ομηρία των εργαζομένων και των θαμώνων του και τη σύλληψη, ξυλοδαρμό και βασανισμό του συντρόφου Λάμπρου Γούλα, στις 17 Νοέμβρη μετά τη μαζική διαδήλωση του Πολυτεχνείου, ορδές μπάτσων εφόρμησαν στους δρόμους των Εξαρχείων και άρχισαν να χτυπούν προς πάσα κατεύθυνση περαστικούς, θαμώνες, νεολαίους και νεολαίες, ενώ το αστυνομικό σχέδιο που εφαρμόστηκε εκείνη την ημέρα στην περιοχή (εκατοντάδες αστυνομικές δυνάμεις μέσα και γύρω από τη γειτονιά, μαζικές εξακριβώσεις περαστικών, ελικόπτερα και drones να πετάνε πάνω από την περιοχή για ώρες, απαγόρευση διέλευσης πεζών) ομοίαζε με την επιβολή στρατιωτικού νόμου. Παράλληλα με την έκφραση της ωμής βίας απέναντι στους αγωνιζόμενους και σε όλους όσοι κινούνται στα Εξάρχεια, έλαβαν και λαμβάνουν χώρα και οι παρακρατικές μέθοδοι της αστυνομίας: τοποθέτηση κοριών σε οχήματα συντρόφων, αυτοκίνητα της αντιτρομοκρατικής να παρακολουθούν χώρους αγώνα, όπως τα γραφεία της Ταξικής Αντεπίθεσης στα Εξάρχεια, ασφαλίτες να απειλούν συντρόφισσες έξω από τα σπίτια τους, κρυφές κάμερες έξω από τα σπίτια αγωνιστών.
Όλα αυτά τα γεγονότα αποτελούν εκφράσεις του κρατικού σχεδιασμού για την καθυπόταξη μίας γειτονιάς με πλούσια ιστορία αντιστάσεων, γειτονιάς σύμβολο σε διεθνές επίπεδο για τους αγώνες που δίνονται ενάντια στην εξουσία, στην εκμετάλλευση και την καταπίεση.
Το κράτος και ο κατασταλτικός στρατός του εισέβαλλαν στα Εξάρχεια κάτω από τις ενορχηστρωμένες και υστερικές κραυγές της προπαγάνδας των Μ.Μ.Ε. για την επιβολή επιτέλους του δόγματος «νόμος και τάξη» και με πρόσχημα τις ναρκομαφίες και τη γιγάντωση της ναρκοπιάτσας της πλατείας. Μια συνθήκη που διαμορφώθηκε μεθοδικά από την προηγούμενη πολιτική διαχείριση και υπό την πλήρη εποπτεία των κρατικών μηχανισμών, ώστε να αποτελέσει όχημα για την κοινωνική νομιμοποίηση της συντριπτικής αστυνομικής επέμβασης που ακολούθησε -όπου απέναντι στις ναρκομαφίες δεν έκανε παρά θεαματικού τύπου επιχειρήσεις- και ξεκάθαρα στόχευε στο τσάκισμα των αγωνιστών, την εκδίωξη των προσφύγων και μεταναστών και τη μετατροπής της περιοχής από πεδίο αμφισβήτησης και ορμητήριο αγώνων, σε ζώνη υψηλής καπιταλιστικής κερδοφορίας. Ταυτόχρονα μέσα από την ιδεολογική επίθεση που προωθείται συστηματικά μέσα από τα μιντιακά φερέφωνα του Υπ. Δημοσίας Τάξης, επιχειρείται να εμπεδωθεί κοινωνικά ένα “Καθεστώς Εξαίρεσης” τόσο για τους αναρχικούς και πολλούς άλλους αγωνιστές της βάσης όσο και για τους πρόσφυγες και μετανάστες ώστε να δικαιολογήσει κοινωνικά την αστυνομική βία πάνω τους. Να επεκτείνει εκ νέου τα όρια της δολοφονικής δράσης των σωμάτων ασφαλείας πέρα από εκεί που τέθηκαν με την εξέγερση του Δεκέμβρη.
Όσο όμως κι αν πασχίζουν κράτος και κεφάλαιο να πάψουν τα Εξάρχεια να είναι ένα πεδίο πολιτικών, κοινωνικών και ταξικών διεργασιών και να επιβάλλουν την «κανονικότητα», θα βρίσκουν απέναντί τους χιλιάδες που θα τα υπερασπιστούν. Γιατί το «κανονικό» που θέλουν να επιβάλλουν είναι η εξατομίκευση, ο κανιβαλισμός, οι ανισότητες, ο έλεγχος και η επιτήρηση. «Κανονικό» γι’ αυτούς σημαίνει καταπίεση, εκμετάλλευση και υποταγή. Οι φωνές που έχουν ακουστεί σε όλο τον κόσμο και δείχνουν την αλληλεγγύη τους στην περιοχή, φανερώνουν ακριβώς τι αποτελεί το έδαφος των Εξαρχείων και γιατί συγκρούεται με τον σάπιο κόσμο της Εξουσίας. Αποτελεί κομμάτι της Ιστορίας των Αγώνων που δόθηκαν, δίνονται και θα δίνονται για την Ελευθερία, την Ισότητα, την Αλληλεγγύη.
Η στοχοποίηση των Εξαρχείων, οι εκκενώσεις των καταλήψεων, η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, η ποινικοποίηση του συνδικαλισμού βάσης και του όπλου της απεργίας, οι συλλήψεις και διώξεις αγωνιστών αποτελούν κομμάτι τις ευρύτερης κατασταλτικής εκστρατείας που έχει εκκινήσει με νέα ορμή από την 7η Ιουλίου, με την αλλαγή της διακυβέρνησης. Παρ’ όλη την ένταση με την οποία ξεδιπλώνεται, παρά τη βαρβαρότητα, τις απειλές και την τρομοκρατία, πλήθος κόσμου έχει ξαναβγεί στους δρόμους και ορθώνει το ανάστημά του ενάντια στην κατασταλτική εκστρατεία και την αστυνομοκρατία και θέτει τα πρώτα αναχώματα στους νέους αντικοινωνικούς σχεδιασμούς του κράτους και των αφεντικών. Χιλιάδες φοιτητές υπερασπίζονται το πανεπιστημιακό άσυλο, μαθητές διαδηλώνουν ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, εργαζόμενοι πραγματοποιούν απεργίες ενάντια στο αναπτυξιακό πολυνομοσχέδιο και εργατικές διαδηλώσεις ενάντια στην ποινικοποίηση του όπλου της απεργίας. Ενώ στην περιοχή των Εξαρχείων έχουν πραγματοποιηθεί δεκάδες παρεμβάσεις, συγκεντρώσεις, πορείες ενάντια στην αστυνομική κατοχή και τις κατασταλτικές επιχειρήσεις, ενάντια στις παρενοχλήσεις και τις σεξιστικές επιθέσεις και απειλές από τις διμοιρίες των ΜΑΤ, αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και τους/τις μετανάστες/στριες, ενάντια στις ναρκομαφίες.
Αναρχικοί/ές, αγωνιστές/στριες, καταληψίες, εργαζόμενοι/ες, νεολαίοι/ες, φοιτητές/τριες, μαθητές/τριες δεν υποτάσσονται στο φόβο, δεν υποχωρούν σε κανενός είδους απειλές και τελεσίγραφα, αγωνίζονται!
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ!
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΗΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ στις καταλήψεις, ενάντια στην κατασταλτική εκστρατεία του κράτους, την αστυνομοκρατία, τις απειλές και τα τελεσίγραφα
ΠΕΜΠΤΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΗ , ΑΘΗΝΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ 6 Μ.Μ.
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗΣ αντίστασης και μνήμης, έντεκα χρόνια μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και το ξέσπασμα της κοινωνικής εξέγερσης
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ, ΑΘΗΝΑ, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ 6 Μ.Μ.
Συνέλευση για την Επανοικειοποίηση των Εξαρχείων