ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΜΕΡΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ:

ΠΕΜΠΤΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2019

Απέναντι στην κρατική κατασταλτική εκστρατεία και τα τελεσίγραφα της ακροδεξιάς πολιτικής διαχείρισης καλούμε όλους και όλες τους καταληψίες, τους αναρχικούς/ες, τους αντιεξουσιαστές/στριες, τους αγωνιστές της βάσης σε όλη την επικράτεια να κάνουν ένα βήμα μπροστά, να αναλάβουν αγωνιστικές πρωτοβουλίες συσπείρωσης και δράσης για τις 5 Δεκεμβρίου, ημέρα λήξης του τελεσίγραφου του υπουργείου δημόσιας τάξης. Απέναντι στη βαρβαρότητα της εξουσίας και τα κατασταλτικά επιτελεία της να ορθώσουμε οδοφράγματα αλληλεγγύης όλων των καταπιεσμένων, να αντιτάξουμε ένα πλήθος μαχητικών και μαζικών αντιστάσεων που θα κάνουν στην πράξη κουρέλια τα τελεσίγραφα. Γιατί έχουμε το δίκιο με το μέρος μας και θα νικήσουμε!

ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ – ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ- ΝΟ PASARAN!

ΑΘΗΝΑ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ:

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ & ΤΟΝΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ, 6μ.μ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

Συμμετοχή στη διαδήλωση της 6ης Δεκέμβρη, ημέρα αντίστασης και μνήμης έντεκα χρόνια μετά τη δολοφονία του Α.Γρηγορόπουλου και το ξέσπασμα της κοινωνικής εξέγερσης

NO PASARAN!

Η γη μοιράζεται με το ντουφέκι.

Μην περιμένεις, χωριάτη λασπωμένε

το φως το αληθινό απ’ τον ίδρωτά σου,

μπροστά σου ο ουρανός να γονατίσει.

Πάμπλο Νερούδα, Canto General

Όλα ξεκίνησαν στις 18 του Οκτώβρη, μετά την αναγγελία της κυβέρνησης Πινιέρα για αύξηση των εισιτηρίων στα ΜΜΜ του Σαντιάγο κατά 4%. Σίγουρα, όμως, οι λόγοι του μαζικού λαϊκού αυτού ξεσηκωμού βρίσκονται βαθύτερα στην ιστορία της Χιλής. Στη χώρα πρότυπο ταχείας καπιταλιστικής ανάπτυξης και διαχρονικής «σταθερότητας», στην «οικονομική όαση» της λατινικής Αμερικής, είναι προφανές πως η ολιγαρχία έχει στήσει μακρύ και βαρύ χορό στις πλάτες του λαού, εδώ και δεκαετίες. Κατά τη διάρκεια της χούντας Πινοσέτ , τα ακραία νεοφιλελεύθερα πειράματα των νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων «Σχολής του Σικάγο» καταλήγουν στα τωρινά αποτελέσματα του «οικονομικού αυτού θαύματος».

Η Χιλή ενώ θεωρείται ως μία από τις πλουσιότερες οικονομίες στην Λατινική Αμερική, με πολύ μεγαλύτερo κατά κεφαλήν εισόδημα από τις άλλες χώρες, ωστόσο διαθέτει τον υψηλότερο δείκτη ανισοτήτων ανάμεσα στα κράτη-μέλη του ΟΟΣΑ. Από τη μία ελεγχόμενες, περιφραγμένες, ιδιωτικές ζώνες με ουρανοξύστες και βίλες και από την άλλη εργατικές κατοικίες-ερείπια, χαμόσπιτα, ανασφάλεια και αγώνας για την καθημερινή επιβίωση, αγώνας για τα αυτονόητα. Η Χιλή εδώ και δεκαετίες είναι το τσιφλίκι μιας δράκας κεφαλαιοκρατών. Εμπόρων, τραπεζιτών, βιομηχάνων, επενδυτών, μεγαλοϊδιοκτητών εφημερίδων και καναλιών, με εξέχουσα προσωπικότητα τον πρόεδρός της Χιλής, Σεμπαστιάν Πινιέρα. Ο Πινιέρα έχει περιουσία ύψους 2,8 δισ. δολάρια και ανήκει στους πλουσιότερους ανθρώπους της γης, σύμφωνα με το περιοδικό Forbes. Ο αδερφός του, Χοσέ Πινιέρα, κατά τη θητεία του ως υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης του φασιστικού καθεστώτος, με εντολή του ΔΝΤ κατήργησε τη δημόσια ασφάλιση, εξαιρώντας, φυσικά, τα σώματα ασφαλείας!

Την ανεξέλεγκτη κοινωνική κραυγή που εκφράστηκε στην 18η του Οκτώβρη, ακολούθησαν οι πολεμικές δηλώσεις και οι βίαιες εχθροπραξίες των καραμπινιέρων και του στρατού κατά των διαδηλωτών, αναδεικνύοντας πως το σημερινό καθεστώς είναι φυσική συνέχεια της Πινοσετικής χούντας. Σε συνέχεια της φασιστικής αυτής παράδοσης, η κυβέρνηση Πινιέρα είναι υπεύθηνη για δεκάδες νεκρούς, χιλιάδες τραυματίσμούς και συλλήψεις, βιασμούς, βασανισμούς και εξαφανίσεις διαδηλωτών.

Η αντίσταση όμως του χιλιανού λαού τράβηξε πολύ ψηλά για να χαμηλώσει, ξεχύθηκε σε όλα τα μήκη και πλάτυ του Σαντιάγο, συγκρούστηκε με τις δυνάμεις καταστολής, εκτελέσθηκε, φυλακίστηκε, βιάστηκε, βασανίστηκε, μα κράτησε τα οδοφράγματα, έσπασε τη σιωπή με τραγούδια και χορούς, συνέχισε τις συγκρούσεις, κατέβηκε σε απεργίες. Ο χιλιανός λαός μας έδειξε πως, ξέρει να παίρνει τη σκυτάλη του ανυποχώρητου αγώνα και της ταξικής πάλης, πώς τίποτα δεν πάει χαμένο. Ο χιλιανός λαός δηλώνει, «δεν πρόκειται για τα 30 πέσος, αλλά για τα τελευταία 30 χρόνια», φωνάζει και γράφει «μέχρι η αξιοπρέπεια να γίνει συνήθεια», «όταν η τυραννία είναι νόμος, η επανάσταση είναι διαταγή», «είμαστε η φωνή αυτών που δεν μπορούν να φωνάξουν».

Ταυτόχρονα, ολόκληρη η Λατινική Αμερική μυρίζει μπαρούτι. Με τον κλοιό του αμερικάνικου εμπάργκο στην Κούβα να σφίγγει ακόμα περισσότερο, με επιτυχημένα ή αποτυχημένα αμερικανοκίνητα πραξικοπήματα σε εξέλιξη (Βενεζουέλα, Βολιβία), αλλά και με τις ισχυρές λαϊκές αντιστάσεις να επεκτείνονται με τεράστιες διαδηλώσεις, απεργίες και συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής (Χιλή, Εκουαδόρ, Κολομβία, Βολιβία). Ταυτόχρονα, τα ιθαγενικά κινήματα (όπως αυτό των Μαπούτσε) συνεχίζουν να δημιουργούν τεράστιες εστίες αντίστασης στη σύγχρονη καπιταλιστική βαρβαρότητα, ενώ οι Ζαπατίστικες κοινότητες και τα ένοπλα αντάρτικα (κομμουνιστικής ή αναρχικής αναφοράς) συνεχίζουν να αποτελούν φάρο ελπίδας για τους καταπιεσμένους ολόκληρου του πλανήτη.

Όλες αυτές οι εξελίξεις δείχνουν ότι η ταξική πάλη δεν καταργείται, αλλά ότι τα επίδικα της αντιιμπεριαλιστικής και οργανωμένης ταξικής αντεπίθεσης, που θα δώσουν πολιτικά χαρακτηριστικά στους αγώνες της εποχής μας, διατηρούν το διαχρονικό τους χαρακτήρα.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΧΙΛΙΑΝΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ

ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΛΠΙΔΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ Ο ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΤΑΞΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ Η ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Στηρίζουμε την πορεία αλληλεγγύης που διοργανώνει η Συνέλευση Αλληλεγγύης στους εξεγερμένους της Χιλής. Πέμπτη 28 Νοεμβρίου στις 18.00 στο Μοναστηράκι

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

Υ.Γ. Σε λίγες ημέρες θα ακολουθήσει εκτενέστερη ανάλυση σχετικά με τις εξελίξεις στη Χιλή και τη Λατινική Αμερική

Το μεσημέρι του Σαββάτου 19 Οκτωβρίου πραγματοποιήσαμε διαδήλωση αλληλεγγύης σε πρόσφυγες και μετανάστες, ενάντια στην Ευρώπη – φρούριο, με αφορμή τα πρόσφατα τραγικά γεγονότα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Μόρια. Η διαδήλωση ξεκίνησε από το Σύνταγμα και κατευθύνθηκε προς τα γραφεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μετά το πέρας της κινητοποίησης, σύντροφοι αντιλαμβάνονται ότι παρακολουθούνται από ασφαλίτες, ενώ ταυτόχρονα παρατηρείται κινητικότητα «αγνώστων» γύρω από τα οχήματα τους. Οι «άγνωστοι» στη θέα των συντρόφων που πλησίαζαν τράπηκαν σε φυγή, ενώ σύμφωνα με μαρτυρία περαστικού που ήταν μπροστά στο γεγονός, οι συγκεκριμένοι βρίσκονταν επί αρκετά λεπτά πάνω από τα οχήματα και τα περιεργάζονταν.

Μετά από σύντομη έρευνα, βρέθηκε στη μηχανή συντρόφου συσκευή γεωεντοπισμού (κοριός), ενώ σε μια ακόμα μηχανή διαπιστώθηκε η ατελέσφορη απόπειρα να τοποθετηθεί αντίστοιχος μηχανισμός. Η ενημέρωση που ακολούθησε σε συλλογικότητες, ομάδες και μεμονωμένους συντρόφους, αναφορικά με τη βαρύτητα του συμβάντος, αλλά και την αναγκαιότητα λήψης συλλογικών μέτρων αυτοπροστασίας από τις παρακρατικές μεθόδους της αστυνομίας, είχε ως αποτέλεσμα την ανακάλυψη ενός ακόμα κοριού σε μηχανή συντρόφου που συμμετείχε στην διαδήλωση της 19ης Οκτωβρίου.

Η αφαίρεση και αποσυναρμολόγηση των κοριών από τα οχήματα των συντρόφων έγινε άμεσα, τόσο για την ματαίωση των όποιων «ευφάνταστων» σχεδιασμών είχε η αστυνομία, όσο και για την καταγραφή και δημοσιοποίησή τους. Όμως, η εξέλιξη των γεγονότων γίνεται άκρως αποκαλυπτική, όταν ένα 24ωρο αργότερα, η αστυνομία επανατοποθετεί κοριό στο ένα εκ των δύο οχημάτων που είχε αρχικά «παγιδεύσει», τον οποίο, λίγες μέρες αργότερα, και θα αντικαταστεί με έναν ακόμα (τρίτο στην σειρά). Δεν ξέρουμε αν το υπαλληλικό προσωπικό του κ. Χρυσοχοΐδη θα πρέπει να θεωρηθεί κατώτερο των κατά τ’ άλλα «hi-tech» προσδοκιών του (εφόσον δεν κατάλαβαν ότι έχουν γίνει εξ’ αρχής αντιληπτοί) ή αποθρασυμένο και παντελώς αδιάφορο ακόμα και μπροστά στην αποκάλυψη των μεθοδεύσεων του (εφόσον στόχος του είναι η αδρανοποίηση και τρομοκράτηση των αγωνιστών με κάθε κόστος). Σε κάθε περίπτωση, αυτό που ξέρουμε είναι πως αυτές οι πρακτικές εντάσσονται στο πλαίσιο των (ολοένα και πιο αναβαθμισμένων) συστηματικών παρακολουθήσεων-παρενοχλήσεων που εφαρμόζει η αστυνομία κατά αγωνιστών το τελευταίο διάστημα, με την απροκάλυπτη παρουσία ασφαλιτών σε σπίτια και χώρους δουλειάς συντρόφων. Και ακόμα παραπέρα, φτάνοντας στον πυρήνα της κατασταλτικής στρατηγικής του κράτους, αυτές οι πρακτικές εντάσσονται στο πλαίσιο της διακηρυγμένης πρόθεσης για πάταξη και συντριβή των αντιστάσεων που στέκονται εμπόδιο στην εφαρμογή της αντικοινωνικής πολιτικής του.

Γνωρίζοντας πολύ καλά πως η αστυνομία θα μπορούσε να τοποθετήσει τους κοριούς σε πολύ πιο «ασφαλή» τόπο και χρόνο για την ίδια, δεν αφήνονται περιθώρια παρερμηνειών για τις προθέσεις του υπουργείου ΠΡΟ.ΠΟ και την επιλογή του να οργανώσει αναβαθμισμένη επιχείρηση «παγίδευσης» οχημάτων κατά τη διάρκεια μιας διαδήλωσης, μέρα μεσημέρι, στο κέντρο της Αθήνας. Το μήνυμα είναι σαφές: όποιος διαδηλώνει ενάντια στη θηριωδία της αντιμεταναστευτικής/αντιπροσφυγικής πολιτικής του ελληνικού κράτους, αποτελεί εχθρό του καθεστώτος και ως τέτοιος θα αντιμετωπίζεται. Όποιος αγωνίζεται, διεκδικεί και αντιστέκεται είναι δυνάμει ύποπτος, και ως τέτοιος θα στοχοποιείται, θα παρακολουθείται και αν χρειαστεί θα ενοχοποιείται. Και αυτό το μήνυμα, που σήμερα περνά πάνω από τις οργανωμένες δυνάμεις του κινήματος, έχει ως τελικό αποδέκτη την ίδια την κοινωνία και τις αντιστάσεις της. Από το φακέλωμα των ταξικών σωματείων και την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, μέχρι τις εκκενώσεις καταλήψεων και την διόγκωση της «αντιτρομοκρατικής» νομοθεσίας, το κράτος θωρακίζεται την ίδια στιγμή που εξαπολύει μια αδυσώπητη επίθεση κατά και των τελευταίων κοινωνικών κεκτημένων. Το δόγμα «νόμος και τάξη» αποτελεί τον εκτελεστικό βραχίονα για την απρόσκοπτη εφαρμογή ενός νέου γύρου λεηλασίας των κοινωνικών αναγκών (εργασία, παιδεία, υγεία, ασφάλιση), θεμελιώνοντας την οργανική σχέση καπιταλιστικής ανάπτυξης/κρατικής καταστολής, ως προμετωπίδα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που επιβάλλεται.

Μοναδικό όπλο απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε, είναι η οργάνωση των αντιστάσεων και η αναμέτρηση των κοινωνικών/κινηματικών δυνάμεων με το καθεστώς στους δρόμους. Στις απεργίες, στις συγκεντρώσεις, στις διαδηλώσεις, στις συγκρούσεις. Γι’ αυτό και στόχος της δημοσιοποίησης αυτής, είναι η συλλογική επαγρύπνηση απέναντι στις κατασταλτικές μεθόδους, είναι το σπάσιμο του φόβου και της ανασφάλειας που διασπείρει ο εχθρός. Είναι το κάλεσμα στον αγώνα.

ΥΓ1: Τα ξημερώματα της 5ης Νοεμβρίου και συγκεκριμένα λίγο μετά τις 2πμ, στα Πατήσια συνέβη το ακόλουθο περιστατικό σε συντρόφισσα. ‘’ Κατέβηκα από το σπίτι μου και κατευθύνθηκα προς το αυτοκίνητο μου που ήταν σταθμευμένο από κάτω. Τότε είδα ότι τα δύο μπροστινά λάστιχα ήταν σκασμένα. Πλησιάζοντας αντιλήφθηκα ότι ήταν μαχαιρωμένα. Αντιλαμβανόμενη ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, αποφάσισα πριν καλέσω οδική βοήθεια, να τα βγάλω φωτογραφίες. Την ώρα που τραβούσα τις φωτογραφίες, σταμάτησε ένα παλαιού τύπου starlet, μπλε χρώματος, κατέβηκαν δύο τύποι -σαν μπράβοι- και με ρώτησαν τι κάνω εκεί. Τους είπα ότι αυτό είναι το αυτοκίνητο μου και τους ρώτησα τι ακριβώς θέλουν από εμένα. Τότε, χωρίς να μου δείξουν αστυνομική ταυτότητα, μου είπαν ότι είναι από την ασφάλεια και με ειρωνικό ύφος γέλασαν λέγοντας μου ‘’να προσέχεις άλλη φορά’’ φέυγοντας με μεγάλη ταχύτητα’’.

ΥΓ2: Την ημέρα που δημοσιοποιήθηκε η καταγγελία για τοποθέτηση «κοριών» σε οχήματα συντρόφων, εντοπίστηκε αυτοκίνητο της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας έξω από τα γραφεία της Ταξικής Αντεπίθεσης (ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών). Το συγκεκριμένο αυτοκίνητο είχε τοποθετημένη μικροκάμερα στο εσωτερικό του, στραμμένη προς την είσοδο των γραφείων, για την καταγραφή και παρακολούθηση των μελών της συλλογικότητας. Η άμεση κινητοποίηση συντρόφων και συντροφισσών που ακολούθησε, είχε ως αποτέλεσμα δυνάμεις των ΜΑΤ να περικυκλώσουν τα γραφεία της Ταξικής Αντεπίθεσης και τους συντρόφους/ισσες που βρίσκονταν μέσα, ώστε να φυγαδευτούν οι άνδρες της αντιτρομοκρατικής που έσπευσαν για να απομακρύνουν το αυτοκίνητο τους.

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 ΝΟΕΜΒΡΗ, ΣΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ (ΑΡΑΧΩΒΗΣ 42), ΣΤΙΣ 20:00.

Αναρχικό- Αντιεξουσιαστικό στέκι ΑΝΤΙΠΝΟΙΑ, Κατάληψη ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ 37, Κατάληψη Στέγης Προσφύγων/Μεταναστών ΝΟΤΑΡΑ 26, Squat For Refugees/Migrants SPIROU TRIKOUPI 17, ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ (Ομάδα Αναρχικών Και Κομμουνιστών), Αναρχική Φοιτητική Συνέλευση ΑΡΟΔΑΜΟΣ, Κ ΒΟΞ Κατειλημμένο Κοινωνικό Κέντρο, Αντιφασιστική-Αντιεξουσιαστική Συνέλευση Ν. Ιωνίας- Ηρακλείου, Σύντροφοι και Συντρόφισσες.

Πέμπτη 19 Μάρτη 2020 :: Νέα διακλαδική καιοργανωμένη από τα κάτω απεργία

Σάββατο 30 Νοέμβρη 2019 :: Εργατική διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας | Αρχική συγκέντρωση: 12μ., Πλ. Κοραή

Δευτέρα 25 Νοέμβρη 2019, 7.30μμ :: Επόμενη ανοιχτή σύσκεψη σωματείων

Ως εργατικά σωματεία, στην προσπάθειά μας να δώσουμε μια δυναμική συνέχεια στους αγώνες μας για τα εργατικά συμφέροντα και δικαιώματα, για τις ανάγκες, τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας, έχουμε επιλέξει το δρόμο της κοινής, οριζόντιας συντονισμένης και οργανωμένης από τα κάτω δράσης.

Βασικοί σταθμοί της προσπάθειας αυτής υπήρξαν η διακλαδική και οργανωμένη από τα κάτω απεργία της 1ης Νοέμβρη 2018, καθώς και η εργατική διαδήλωση της 16ης Φλεβάρη 2019. Συμπληρωματικά, κατά τοτελευταίο χρόνο, όπως βέβαια και κατά τις προηγούμενες περιόδους, ως σωματεία έχουμε προχωρήσει σε πολλές κοινές δράσεις κι έχουμε αλληλοενισχυθεί σε διάφορες μάχες που δίνουμε στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς μας.

Μέσα από τις συσκέψεις των σωματείων μας κατά την προηγούμενη περίοδο (Άνοιξη – Καλοκαίρι 2019) είχε προκριθεί η επιλογή να προσανατολιστούμε σε μια νέα διακλαδική και οργανωμένη από τα κάτω απεργία στις αρχές της άνοιξης του 2020. Ως ημέρα για την απεργία αυτή έχουμε ορίσει ήδη από τον περασμένο Οκτώβρη την Πέμπτη 19 Μάρτη 2020.

Τα σωματεία μας κατά το τρέχον και το επόμενο διάστημα προχωρούν και σε νέες γενικές συνελεύσεις, ώστε μέσα από τις διαδικασίες βάσης μας να συνεχίσουμε τη συζήτηση για την απεργία, να αποφασίσουμε για την κήρυξή της και να την οργανώσουμε στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς μας.

Βαδίζοντας προς την απεργία αυτή, ως σωματεία επιλέγουμε να προχωρήσουμε και σε μια σειρά νέων ανοιχτών συσκέψεων για το συνεχή συντονισμό μας, για την οργάνωση κοινών δράσεων, όπως εργατικές διαδηλώσεις και παρεμβάσεις με αφορμή και τα αντεργατικά μέτρα και τις επιθέσεις της κυβέρνησης και των εργοδοτών καθώς και σε διάφορες εκδηλώσεις.

Για την εργατική διαδήλωση στις 30 Νοέμβρη 2019:

Έχουμε ήδη (από τα μέσα Οκτώβρη) δρομολογήσει την οργάνωση μιας νέας εργατικής διαδήλωσης στο κέντρο της Αθήνας για το Σάββατο 30 Νοέμβρη 2019. Η αρχική συγκέντρωση θα είναι στις 12 το μεσημέρι στην Πλατεία Κοραή (όπως και η αντίστοιχη διαδήλωσή μας στις 16/2/19). Η συμμετοχή σε αυτήν καθώς και η συνδιοργάνωσή της είναι ανοιχτή σε όλα τα σωματεία (άσχετα με το αν έχουν ήδη αποφασίσει να προχωρήσουν σε απεργία στις 19/3/2020 ή με το αν προτίθενται να συζητήσουν σχετικά ή να λάβουν μια τέτοια απόφαση στη συνέχεια).

Επίσης, απευθύνουμε κάλεσμα και σε εργατικά σωματεία, εργατικές-κοινωνικές συλλογικότητες και συναδέλφους-συναδέλφισσες από διάφορες πόλεις της Ελλάδας να προχωρήσουν στην οργάνωση αντίστοιχων κινητοποιήσεων την ίδια μέρα (30/11/19).

Στο πλαίσιο της οργάνωσης της διαδήλωσης αυτής απευθύνουμε κάλεσμα και σε όλους τους συναδέλφους και όλες τις συναδέλφισσες από κάθε εργασιακό κλάδο και χώρο δουλειάς, τις συλλογικότητες εργαζομένων και ανέργων, τα συλλογικά εγχειρήματα αγώνα σε γειτονιές και όλες τις δυνάμεις του ταξικού-κοινωνικού κινήματος. Τους καλούμε την Τρίτη 19/11/19 στις 7.30μμ στα γραφεία των ΣΥΒΧΨΑ, ΣΕΦΚ, ΣΒΕΜΚΟ & Σωμ. Εργαζ. Public (Λόντου 6, Εξάρχεια) για να συζητήσουμε για το περιεχόμενο της διαδήλωσης, για τις κινήσεις που οργανώνουμε για την προπαγάνδισή της, καθώς και για τη δυνατότητα-επιλογή τους να συμμετέχουν στη διαδήλωση.

Εν τω μεταξύ, κατά τις προηγούμενες συσκέψεις είχαμε συζητήσει για τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις μας (παρεμβάσεις, διαδηλώσεις, απεργίες,…) ενάντια στις νέες αντεργατικές-αντικοινωνικές ρυθμίσεις της κυβέρνησης σε πλήρη συμπαιγνία με τους εκπροσώπους τουκεφαλαίου (βλ. νέα επίθεση στις ΣΣΕ και τους μισθούς μας, περαιτέρω παρεμβάσεις του κράτους στη λειτουργία των σωματείων,…).

Μέσα από την όλη αυτή προσπάθεια επιχειρούμε:

Να βάλουμε μπροστά και πάλι με ένα δυναμικό τρόπο τις διεκδικήσεις μας. Τόσο τις διεκδικήσεις μας σε κάθε κλάδο και χώρο εργασίας, όσο και τις συνολικές διεκδικήσεις του εργατικού κινήματος. Αναφέρουμε ενδεικτικά -σε αυτή τη φάση- τον αγώνα για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και για αυξήσειςσε μισθούς και αμοιβές. Τη μάχη ενάντια σε κεφάλαιο και κράτος για την ευθύνη τους για τα λεγόμενα «εργατικά ατυχήματα». Την πάλη ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία και ενάντια στην ποινικοποίηση και κατατρομοκράτηση των εργατικών αγώνων και της συνδικαλιστικής δράσης. Την εναντίωση στη μαύρη και υποδηλωμένη εργασία, στη μη καταβολή δεδουλευμένων, στη μη προστασία των εργαζόμενων μητέρων και στις σεξιστικές συμπεριφορές στους χώρους εργασίας. Την εναντίωση στην εργασιακή επισφάλεια και τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου, καθώς και τη διεκδίκηση για μόνιμη και σταθερή εργασία.

Να συνδέσουμε τις αντιστάσεις μας στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς μας και να ισχυροποιήσουμε τη θέση όλων μας απέναντι στους εργοδότες μας και τους κυβερνώντες (όποιοι και να είναι αυτοί κάθε περίοδο), απέναντι συνολικά στον κοινό ταξικό εχθρό.

Να καταδείξουμε και πάλι προς κάθε κατεύθυνση πως ο κόσμος της εργασίας μπορεί βασιζόμενος στις δικές του δυνάμεις να οργανώνει από τα κάτω και να πραγματοποιεί αποτελεσματικά τους αγώνες του.

Καλούμε κάθε εργατικό σωματείο του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα όλης της ελληνικής επικράτειας που ενδιαφέρεται να κινηθεί σε μια τέτοια κατεύθυνση -είτε συνολικά, είτε και μερικώς- να γίνει κομμάτι της προσπάθειας αυτής, να συμμετέχει στις επόμενες σχετικές συσκέψεις (ή -ιδίως για κάποιο σωματείο της επαρχίας- να έρθει σε επικοινωνία μαζί μας), όπως άλλωστε και στη διακλαδική απεργία και στις υπόλοιπες κοινές δράσεις (όπως την προσεχή εργατική διαδήλωση στις 30/9/19).

Βέβαια, για κάθε σωματείο είναι ανοιχτό το να κινηθεί σε μια τέτοια κατεύθυνση είτε συνυπογράφοντας τις όποιες κοινές ανακοινώσεις-αφίσες που προκύπτουν, είτε και με δική του σχετική ανακοίνωση και δράση στην οποία θα μπορεί να προβάλλει και τα όποια ιδιαίτερα ζητήματα της εργασιακής πραγματικότητας των μελών του. Άλλωστε, ιδίως η διακλαδική απεργία βασίζεται στην όλη απεργιακή προσπάθεια που θα γίνει σε κάθε κλάδο και κάθε εργασιακόχώρο από το κάθε σωματείο του κλάδου-χώρου αυτού. Σε κάθε περίπτωση το κάθε σωματείο μπορεί να κινηθεί με τους δικούς του ρυθμούς και με όποιο τρόπο κρίνει αυτό πιο πρόσφορο. Ενδεικτικά για τα σωματεία του δημοσίου τομέα σημειώνουμε ότι, όπως το είχαμε συζητήσει-εκφράσει και μπροστά στην πρώτη διακλαδική απεργία (1/11/18), θα μπορούσε με πρωτοβουλία σωματείων του τομέα αυτού να γίνει και μια παράλληλη διαδικασία συντονισμού.

Τέλος, διευκρινίζουμε ότι οι συσκέψεις σωματείων που πραγματοποιούμε είναι ανοιχτές και σε συνάδέλφους-συναδέλφισσες από σωματεία που μπορεί να μην έχουν -ως τη στιγμή των συσκέψεων- κάποια συλλογική απόφαση συμμετοχής. Ωστόσο, η όποια κίνηση συνδιαμορφώνεται κάθε φορά (μέσα από τις συσκέψεις αυτές) αποτελεί προϊόν συνδιαμόρφωσης των τοποθετήσεων των σωματείων με σχετική συλλογική απόφαση.

Η ανακοίνωση αυτή (που αποτελεί επικαιροποιημένη εκδοχή μιας σχετικής ανακοίνωσης που δημοσιοποιήθηκε αρχικά τον Ιούλη του 2019) συνυπογράφεται από τα ακόλουθα σωματεία:

– Σύλλογος Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ)
– Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών (ΣΜΕΔ)
– Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής (ΣΥΒΧΨΑ)
– Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΣΒΕΜΚΟ)
– Σωματείο Εργαζόμενων στα Public
– Σωματείο Εργαζομένων στη ΜΚΟ Άρσις
– Σωματείο Εργαζομένων στη Nokia Ελλάδος
– Σωματείο Εργαζόμενων στην εταιρεία Πλαίσιο Νομού Αττικής
– Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων στον κλάδο του επισιτισμού (ΣΣΜ)

Τέλος, σημειώνεται ότι στο πλαίσιο της όλης διεργασίας συντονισμού μας συμμετέχουν με συλλογική απόφαση και τα ακόλουθα σωματεία:

Από Θεσσαλονίκη:
– Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στον χώρο της ψυχικής υγείας και κοινωνικής πρόνοιας (ΣΒΕΨΥΚΟΙ)
– Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού Κεντρικής Μακεδονίας
– Σωματείο Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Νομού Θεσσαλονίκης

Από Ιωάννινα:
– Σωματείο Βάσης Εργαζόμενων Διανομέων Ιωαννίνων (ΣΒΕΔΙ)

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΜΕΝΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΖΩΝΤΑΝΗ – ¡NO PASARAN!

Κυριακή 17 Νοέμβρη, πλατεία Κλαυθμώνος 3 μ.μ.

ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ – ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗN ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ KAI THN ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ

ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΤΑΓΗ – ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ!

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΟΥΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΝΑΡΚΟΜΑΦΙΕΣ

Στις 26 Αυγούστου, ισχυρές δυνάμεις καταστολής πραγματοποίησαν εισβολή στην περιοχή των Εξαρχείων, με αποτέλεσμα την εκκένωση τεσσάρων καταλήψεων, τη σύλληψη τριών καταληψιών και τη βίαιη απομάκρυνση και προσαγωγή 143 προσφύγων και μεταναστών. Λίγες μέρες μετά, στις 29 Αυγούστου, δυνάμεις των ΜΑΤ, σε μια επίδειξη ισχύος, επιτίθενται με ρίψη χημικών στο Κ*Βοξ, προκαλώντας τον τραυματισμό συντρόφων και επιφέροντας υλικές ζημιές στο κτίριο. Το επόμενο διάστημα ακολούθησαν και νέες εκκενώσεις προσφυγικών καταλήψεων στέγης στα Εξάρχεια και στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου της Αθήνας, η εκκένωση της κατάληψης Βανκούβερ Απαρτμάν και η σύλληψη τεσσάρων καταληψιών, η εκκένωση της αναρχικής κατάληψης Palmares στη Λάρισα και η σύλληψη έξι καταληψιών, η επίθεση στην κατάληψη LIBERTATIA στη Θεσσαλονίκη με τη σύλληψη οχτώ συντρόφων και την παρεμπόδιση των εργασιών που πραγματοποιούνταν εκείνη την ώρα για την ανοικοδόμησή της από τη καταστροφή που υπέστει μετά την εμπρηστική φασιστική επίθεση του Γενάρη του 2018.

Ενώ το βράδυ της Πέμπτης 7 Νοέμβρη, σε μια επιχείρηση αστυνομικής επίδειξης δύναμης και εκδικητικότητας, ένας μεγάλος αριθμός πάνοπλων μπάτσων εξαπέλυσε ως στρατός κατοχής, πλήθος επιθέσεων για ώρες και σε όλους τους δρόμους των Εξαρχείων κατά του κόσμου που βρίσκονταν στην περιοχή με δεκάδες προσαγωγές, ξυλοδαρμούς, γενικευμένη χρήση χημικών, περικύκλωση του καφενείου στην πλατεία, τη σύλληψη και το σοβαρό τραυματισμό ενός συντρόφου.

Οι συγκεκριμένες επιθέσεις αποτελούν μέρος της ευρείας κατασταλτικής εκστρατείας του κράτους που έχει προαναγγελθεί εδώ και καιρό από τα αστυνομικά επιτελεία, τους ανώτερους κρατικούς αξιωματούχους και τα μιντιακά παπαγαλάκια τους, θέτοντας ως βασικές της αιχμές το χτύπημα των καταλήψεων και των αυτοοργανωμένων δομών αγώνα και στέγασης προσφύγων και μεταναστών, την αστυνομική κατοχή του δημόσιου χώρου, την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, την εγκληματοποίηση και ποινικοποίηση των αντιστάσεων που αναπτύσσονται απέναντι στις αντικοινωνικές πολιτικές του κράτους και του κεφαλαίου.

Πρόκειται για τη συνέχιση του σχεδιασμού που εφάρμοσε η προηγούμενη κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια και έρχεται να ολοκληρώσει η νέα, μετά την ανανέωση της κοινωνικής νομιμοποίησης που άντλησε μέσα από τις εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019.

Όπωςγράφαμε σε προηγούμενες ανακοινώσεις της Συνέλευσης για την Επανοικειοποίηση των Εξαρχείων, ειδικά για την περιοχή: Η γιγάντωση των ναρκομαφιών, η μετατροπή της πλατείας στην μεγαλύτερη ναρκοπιάτσα του κέντρου της Αθήνας και το στρίμωγμα κάθε λογής αντικοινωνικών συμμοριών στην περιοχή αποτέλεσαν ένα κρατικό – καπιταλιστικό σχέδιο. Επιβλήθηκαν ως αντίπαλο δέος στην ανάπτυξη των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων καθώς και για την κοινωνική αποσάθρωση της γειτονιάς. Η γενικευμένη αντικοινωνική συνθήκη που διαμορφώθηκε υπό την πλήρη εποπτεία και αξιοποίηση των κατασταλτικών επιτελείων και μηχανισμών του κράτους, αποτέλεσε την αναγκαία μεταβατική συνθήκη για την απονοηματοδότηση της αυτοοργάνωσης και τον μαρασμό των ριζωμένων εδώ και δεκαετίες χαρακτηριστικών της κοινωνικής αλληλεγγύης, της συνύπαρξης και της αντίστασης στο έδαφος των Εξαρχείων. Αποτέλεσε το όχημα για την κοινωνική νομιμοποίηση μιας συντριπτικής αστυνομικής επέμβασης, το τσάκισμα των αγωνιστών, την εκδίωξη των απόκληρων, των προσφύγων, των μεταναστών και συνολικά των φτωχών από την περιοχή. Το όχημα για την κατασταλτική, ιδεολογική και “αναπτυξιακή” επέλαση του κράτους και του κεφαλαίου στην περιοχή και την απρόσκοπτη μετατροπή της σε ζώνη υψηλής καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Η ιδεολογική επίθεση του καθεστώτος σήμερα, μέσα από τα μιντιακά φερέφωνα του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, αξιοποιεί τη στρατηγική της προηγούμενης κυβέρνησης ταυτίζοντας τον κόσμο του αγώνα και το σύνολο του προσφυγικού και μεταναστευτικού πληθυσμού με το έγκλημα, για να εμπεδώσει κοινωνικά το “Καθεστώς Εξαίρεσης” τόσο για τους αναρχικούς και πολλούς άλλους αγωνιστές της βάσης όσο και για τους πρόσφυγες και μετανάστες και να δικαιολογήσει κοινωνικά την αστυνομική βία πάνω τους. Να επεκτείνει εκ νέου τα όρια της δολοφονικής δράσης των σωμάτων ασφαλείας πέρα από εκεί που τέθηκαν με την εξέγερση του Δεκέμβρη.

Η προπαγανδιστική ρητορική περί “άβατου ανομίας” των Εξαρχείων εξυπηρετεί ακριβώς αυτή τη στρατηγική. Επιχειρεί να εμφανίσει την γειτονιά ως ένα στρατόπεδο εγκληματιών και “μπαχαλάκηδων” απέναντι στο στρατόπεδο της έννομης δημοκρατικής τάξης. Ωστόσο τα Εξάρχεια δεν είναι ούτε άβατο, ούτε πολύ περισσότερο στρατόπεδο. Είναι μια γειτονιά με τις αντιθέσεις και τα αδιέξοδα που παράγει το χρεοκοπημένο πολιτικοοικονομικό σύστημα οργάνωσης της κοινωνίας, όπως κάθε γειτονιά. Που φέρει όμως επιπλέον μιαβαθιάκουλτούρα αμφισβήτησης της εξουσίας και ένα ιδιαίτερο ιστορικό και αγωνιστικό βάρος που της έχουν προσδώσει οι αγώνες χιλιάδων ανθρώπων. Από την περίοδο της Κατοχής, τα Δεκεμβριανά και τη Δικτατορία ως την εξέγερση του 2008, τις μεγάλες κινητοποιήσεις αντίστασης τα επόμενα χρόνια στην επιβολή επαχθέστερων όρων επιβίωσης, μέχρι και σήμερα. Και γι αυτόν τον λόγο αποτελεί ένα σημαντικό έδαφος στο κέντρο της πόλης για την ανάπτυξη ευρύτερα των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων. Ένα αγκάθι στην επιχείρηση ολοκληρωτικής κρατικής επιβολής στην κοινωνία και ελέγχου της πόλης, προκαλώντας διαχρονικά το μένος των κρατικών αξιωματούχων και αμέτρητες ατελέσφορες κατασταλτικές επιχειρήσεις εδώ και δεκαετίες.

Γιατί πέρα από τα χιλιοπαιγμένα κλισέ της κρατικής προπαγάνδας, αυτό που είναι πραγματικά επικίνδυνο για το κράτος δεν είναι κάποιος φανταστικός στρατός αλλοφρόνων στο “άβατο των Εξαρχείων” αλλά οι αξίες και τα προτάγματα της ταξικής αλληλεγγύης, της μαχητικής αντίστασης, της κοινωνικής αυτοοργάνωσης, του αντιρατσισμού, της συνύπαρξης και του σεβασμού διαφορετικών ανθρώπων ανεξαρτήτως φύλου ή καταγωγής, η ιστορία των αγώνων και το όνειρο για έναν κόσμο ισότητας και δικαιοσύνης, που έχουν ριζώσει πια βαθειά σε μια κοινωνία στην οποία τα αφεντικά δεν έχουν να υποσχεθούν τίποτα άλλο πέρα από φτώχεια, καταστολή και φασισμό. Και αυτές τις αξίες, τα προτάγματα και τους αγώνες που γεννούν, είναι που θέλει να ξεριζώσει το κράτος από τα Εξάρχεια, το κέντρο της πόλης και κάθε γειτονιά.

Από τη μεριά μας, ως συλλογική διαδικασία αγώνα βρεθήκαμε ανελλιπώς τα τελευταία τέσσερα χρόνια μαζί με πολλούς άλλους, σε ευθεία αντιπαράθεση με τις ναρκομαφίες, τα φαινόμενα κοινωνικού κανιβαλισμού και τους κατασταλτικούς σχεδιασμούς του κράτους, αναγνωρίζοντας την εκφυλιστική επίδραση τους πάνω στο σύνολο της κοινωνικής ζωής και στο κίνημα. Αναγνωρίζοντας το κρίσιμο διακύβευμα του αγώνα και πιστεύοντας με βεβαιότητα στις πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες του κόσμου της αυτοοργάνωσης απέναντι στην αντικοινωνική συνθήκη που επιχειρήθηκε να επιβληθεί ολοκληρωτικά στην περιοχή. Το πλήθος των κινητοποιήσεων και παρεμβάσεων που πραγματοποιήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια αποτέλεσαν ανάχωμα στην άνευ όρων εξάπλωση αυτής της συνθήκης, εμπόδιο στην στρατηγική του κράτους και στη συγκάλυψη του αντικοινωνικού του ρόλου, σημείο αγωνιστικής συσπείρωσης έναντι της παραίτησης, της συναίνεσης, της παράδοσης και αφομοίωσης του κινήματος και μια σημαντική αγωνιστική παρακαταθήκη μπροστά στη σημερινή γενικευμένη κατασταλτική επιχείρηση.

Έτσι πιστεύουμε και τώρα ότι απέναντι σε αυτήν την κατασταλτική επιχείρηση οι αντιστάσεις μπορούν να αναπτυχθούν με αγωνιστική αξιοπιστία, μόνο στον βαθμό που κατακτιούνται και συντίθεται σταθερές θέσεις και στάσεις απέναντι στην παρασιτική, διαβρωτική και εκφυλιστική για το σύνολο της κοινωνικής ζωής δράση της ναρκομαφίας και των αντικοινωνικών συμμοριών, τόσο από τα ίδια τα εγχειρήματα και τους ανθρώπους τους που βρίσκονται άμεσα στο στόχαστρο της καταστολής όσο και από ευρύτερα κομμάτια του κινήματος. Και αυτή είναι η μοναδική προοπτική συνάντησης πολλών και διαφορετικών ώστε να αντιπαρατεθεί στα Εξάρχεια με όρους νίκης ο ζωντανός και σύνθετος κόσμος του αγώνα με τον σάπιο κόσμο της εξουσίας, της καταστολής, του ναρκεμπορίου, του καπιταλισμού, του κοινωνικού κανιβαλισμού.

Σε αυτήν την κατεύθυνση στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε κάθε αυτοοργανωμένη δομή και κάθε αγωνιστή που βρίσκεται αντιμέτωπος με την κρατική καταστολή και στηρίζουμε κάθε πρωτοβουλία που αναπτύσσεται με αγωνιστική αξιοπιστία και αξιοπρέπεια από τα κάτω απέναντι στην κρατική – καπιταλιστική βαρβαρότητα, πιστεύοντας πως όταν χτυπούν έναν από εμάς πρέπει να μας βρίσκουν όλους απέναντί τους. Καλούμε στη διαδήλωση το Σάββατο 9 Νοέμβρη, στις 12:00 μ. στο Μοναστηράκι, στην κατεύθυνση του χτισίματος ενός εξωστρεφούς πλατιού μετώπου αντίστασης στους σημερινούς κρατικούς σχεδιασμούς. Για την υπεράσπιση της ζωής, της αξιοπρέπειας, των αυτοοργανωμένων δομών, του ελεύθερου δημόσιου χώρου, της αγωνιστικής ιστορίας μας. Για τη διαμόρφωση των όρων της αυριανής κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗΣ, ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΑΧΗΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ

ΣΑΒΒΑΤΟ 9 ΝΟΕΜΒΡΗ 2019, 12 Μ. ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ

Συνέλευση για την Επανοικειοποίηση των Εξαρχείων

Νοέμβρης 2019

ΤΟ ΑΙΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΕΡΟ- Η ΜΝΗΜΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙ

ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΤΣΑΚΙΖΟΥΝ ΑΓΩΝΕΣ ΛΑΪΚΟΙ

Ύστερα από τεσσεράμισι χρόνια διάρκειας της αποδεικτικής διαδικασίας η δίκη της ναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής βρίσκεται στο τελικό της στάδιο με την ολοκλήρωση των απολογιών των ηγετικών στελεχών. Στις 6 Νοεμβρίου απολογείται τελευταίος, όπως έχει ως τώρα προγραμματιστεί, ο Νίκος Μιχαλολιάκος στο Εφετείο. Ο «φύρερ» της ΧΑ, ο «αρχηγός», αυτός που ανέλαβε την πολιτική ευθύνη για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ο υπεύθυνος για όλες τις εγκληματικές πράξεις της οργάνωσής του, ακραιφνής ναζιστής από τα 17 του χρόνια, όργανο του παρακράτους από την δεκαετία του 70, θα είναι παρών στο εδώλιο του κατηγορουμένου για πρώτη φορά από την έναρξη της δίκης της Χ.Α.

Οι απολογίες των στελεχών της Χρυσής Αυγής αποκαλύπτουν το ηθικό ποιόν των φασιστικών στοιχείων, που στελεχώνουν την εγκληματική συμμορία της Χρυσής Αυγής. Με τους κατηγορούμενους να «δίνουν» ο ένας τον άλλον, να αντιφάσκουν, να έρχονται σε αντιπαράθεση με τους μάρτυρες, με άλλους να δηλώνουν άγνοια για τη ναζιστική ιδεολογία της οργάνωσης και την εγκληματική της δράση, με τον πυρηνάρχη της Χ.Α στη Νίκαια, Πατέλη, ο οποίος ήθελε να κάνει πράξη τη θέση «ό,τι κινείται σφάζεται», να καταρρέει στο εδώλιο αποκαλύπτεται ότι η Χρυσή Αυγή δεν είναι παρά μία ναζιστική συμμορία δολοφόνων, απογόνων των Χιτών και ταγματσφαλιτών, μαστροπών και μπράβων δίχως καμία συνεπή ιδεολογική θέση και κανένα «αντισυστημικό» χαρακτήρα. Οι χρυσαυγίτες δεν είναι άξιοι να υπερασπιστούν ούτε αυτά για τα οποία πριν λίγο καιρό καμάρωναν, δεν είναι άξιοι να διεκδικήσουν τον πολιτικό χαρακτήρα των πράξεων τους. Ο καθένας τους προσπαθεί να σώσει τον εαυτό του, διότι η ναζιστική τους δράση μόνο εγκληματική θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, διότι οι ίδιοι γνωρίζουν ότι η κοινωνία με τη συμβολή του μαχητικού αντιφασιστικού κινήματος τους έχει καταδικάσει στη αφάνεια.

Γιατί, όταν το ΄40 οι κομμουνιστές και οι αγωνιστές βασανίζονταν και εκτελούνταν από τους προγόνους των χρυσαυγιτών, το μοναρχοφασισμό και τους ιμπεριαλιστές πατρόνες, υπερασπίζονταν τις ιδέες τους μέχρι το τέλος. Γιατί, όταν το μετεμφυλιακό κράτος είχε κηρύξει καθεστώς εξαίρεσης για τους πολιτικούς κρατούμενους και το εργατικό κίνημα, οι λαϊκοί αγωνιστές απαντούσαν με απαράμιλλο ηρωισμό και αυτοθυσία στις εξορίες και στις φυλακές. Γιατί, όταν οι χουντικοί βασάνιζαν κάθε φωνή αντίστασης και διαμαρτυρίας , οι κομμουνιστές, οι αγωνιστές, αριστεροί, δημοκράτες και αναρχικοί έδιναν μαθήματα αξιοπρέπειας και συντροφικότητας στα δικαστήρια. Γιατί μονάχα από το λαϊκό κίνημα μπορούν να ξεπηδήσουν οι γνήσιοι αγωνιστές, ατσαλωμένοι από τις αντιθέσεις της ταξικής πάλης, και εφοδιασμένοι με τις αξίες του θάρρους, της αυτοθυσίας, της τόλμης και της αφοσίωσης στην υπόθεση για τη δημιουργία μίας κοινωνίας δίχως εκμετάλλευση, φτώχεια, πολέμους.

Η δίκη της Χ.Α αποτελεί ένα πολιτικό γεγονός ιστορικής σημασίας. Υπήρξε προσπάθεια του αστικού κράτους και των μηχανισμών του να παραπέμψουν σε δίκη τη Χ.Α, διότι γνώριζαν ότι μετά τη δολοφονία, τα ξημερώματα της 18ης Σεπτέμβρη 2013 στο Κερατσίνι, του αντιφασίστα αγωνιστή Παύλου Φύσσα από παρακρατικό τάγμα εφόδου των φασιστών δεν θα μπορούσαν να ελέγξουν την κοινωνική οργή. Η παραπομπή της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής σε δίκη δεν ξεπλένει το κράτος και το κεφάλαιο από τις ευθύνες τους για τη μετατροπή της Χρυσής Αυγής από περιθωριακή συμμορία σε χρήσιμο πολιτικό φορέα, η οποία πλέον, μετά την υποχώρηση των μαζικών και μαχητικών ταξικών αγώνων της αντιμνημονιακής περιόδου, παραμένει μία εφεδρική δύναμη του αστικού πολιτικού συστήματος. Εξάλλου, ενώ οι φονιάδες της Χρυσής Αυγής κυκλοφορούν ελεύθεροι και η δίκη όλα αυτά χρόνια καθυστερούσε, είναι γνωστή η βιασύνη των δικαστικών αρχών για την καταδίκη αγωνιστών και η μεταχείριση που επιφυλάσσουν οι κατασταλτικές δυνάμεις απέναντι τους, διασύροντας τους με την αγαστή συνεργασία των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης, καταπατώντας δικαιώματα, υπερβαίνοντας τα χρονικά όρια προφυλάκισης, εφευρίσκοντας στοιχεία DNA. Καθόλου τυχαία, η αστική “δικαιοσύνη” φροντίσε πρόσφατα να υπενθυμίσει την “αντικειμενικότητα” της, αθωώνοντας τους ένστολους χρυσαυγίτες της ομάδας Δέλτα -οι οποίοι το Σεπτέμβρη του ‘13 είχαν υποβάλει σε βασανιστήρια συλληφθέντες αντιφασίστες και αντιφασίστριες- όπως επίσης, αποφυλακίζοντας πρόωρα τους χρυσαυγίτες Σεργιόπουλο και Λιακόπουλο, οι οποίοι και είχαν καταδικαστεί για τη δολοφονία του εργάτη από το Πακιστάν Σαχζατ Λουκμάν.

Ο φασισμός είναι ένα πολιτικό και κοινωνικό φαινόμενο, το οποίο αναπτύσσεται σε περιόδους καπιταλιστικής-ιμπεριαλιστικής κρίσης και όξυνσης των κοινωνικών και ταξικών αγώνων. Διότι, οι φασιστικές δυνάμεις εκφράζουν τις πιο αντιδραστικές, εθνικιστικές, τρομοκρατικές και καταπιεστικές τάσεις του κεφαλαίου και της χρηματιστικής ολιγαρχίας, αναλαμβάνοντας το ρόλο του σωτήρα της καθεστηκυίας τάξης. Οι χρυσαυγίτες είναι τα τσιράκια του εφοπλιστικού κεφαλαίου, όπως έχουν αποδείξει πολλές φορές με ερωτήσεις τους στη Βουλή υπέρ των συμφερόντων των εφοπλιστών για αύξηση των προνομίων τους, όταν μάλιστα ο ελληνόκτητος στόλος διατηρεί σε αξία την κορυφή της παγκόσμιας κατατάξης, ενώ στους ναυτεργάτες εφαρμόζεται αντεργατική νομοθεσία. Είναι χρυσαυγίτες αυτοί, οι οποίοι έστησαν το εργοδοτικό σωματείο Ελλήνων εργατοϋπάλληλων μετάλλου ναυπηγοεπισκευαστικών ζωνών ( Πειραιά, Κερατσινίου, Δραπετσώνας, Νίκαιας και Νήσων), προκειμένου να βάλουν φρένο στις διεκδικήσεις των εργατών και εργαζομένων. Είναι χρυσαυγίτικος ο απεργοσπαστικός μηχανισμός, ο οποίος κινητοποιήθηκε από την διοίκηση της Cosco, προκειμένου να σπάσει την απεργία των εργατών για συλλογική σύμβαση εργασίας.

Γιατί οι φασίστες και η ακροδεξιά πάντα αποτελούσαν το μακρύ χέρι του συστήματος, σπέρνοντας το ρατσιστικό τους δηλητήριο, για να σπείρουν τη διχόνοια στον κόσμο των εργαζομένων και της φτωχολογιάς. Δεν είναι τυχαίο ότι το αντεργατικό 12ωρο στην Αυστρία ψηφίστηκε από ακροδεξιά κυβέρνηση. Μέσα σε ένα πολεμοχαρές διεθνές περιβάλλον, δεν είναι τυχαία η εκλογή του ακροδεξιού Τραμπ στις ΗΠΑ και η ενίσχυση των ακροδεξιών και ναζιστικών κομμάτων σε όλη την Ευρώπη, όπως έδειξαν οι πρόσφατες ευρωεκλογές. Η Λεπέν στη Γαλλία, ο Όρμπαν στην Ουγγαρία, οι ακροδεξιές κραυγές στο Ηνωμένο Βασίλειο , η Λίγκα του Βορρά με το αντιμεταναστευτικό της πρόγραμμα στην Ιταλία, η άνοδος του ακροδεξιού Afd ( Εναλλακτική για τη Γερμανία), ισχυρές ακροδεξιές τάσεις στην Ελβετία και την Πολωνία. Μάλιστα, είναι η ίδια η ΕΕ, η οποία προωθεί την αντιδραστική θεωρία των δύο άκρων, ταυτίζοντας τον κομμουνισμό με τον φασισμό, επιχειρώντας να σβήσει από την ιστορική μνήμη την αντιφασιστική νίκη και να συκοφαντήσει τον αντάρτη-λαό.

Η οικονομική κρίση, η αδυναμία του καπιταλισμού να μπει σε ένα νέο κύκλο ανάπτυξης, η κοινοβουλευτική αστάθεια και η συνεχής απαξίωση του αστικού πολιτικού προσωπικού οδηγεί το κεφάλαιο να αναζητά νέες πολιτικές εφεδρείες που θα μπορέσει να υπηρετήσει τα συμφέροντα του. Το πραξικόπημα που οργάνωσαν και καθοδήγησαν οι ΗΠΑ και η ΕΕ στην Ουκρανία και η αντιδραστική εξέγερση του Μαϊντάν το 2013 αποκαλύπτει ότι, όταν ο φασισμός είναι αναγκαίος για την ένοπλη υπεράσπιση των ευρωπαϊκών και αμερικάνικων μονοπωλίων θα είναι πάντα εκεί.

Στη σημερινή συγκυρία, η Χ.Α βρίσκεται αποδυναμωμένη, αποδιοργανωμένη και εκτός του κοινοβουλίου. Ο μαχητικός αντιφασισμός την έχει οδηγήσει σε μια βαθιά κρίση στρατηγικής. Το κίνημα έχει επιβάλλει τους όρους του σε όλη την Ελλάδα. Κατεβαίνει μαζικά στο δρόμο, “απαγορεύει” εκδηλώσεις, τσακίζει φασίστες, εγκλωβίζοντας τους σε μια θέση μόνιμης άμυνας. Αυτό όμως έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη ρητορική τους και αποκαθηλώνει πλήρως τους «μαχητές που θα ακονίσουν αν χρειαστεί τις ξιφολόγχες στα πεζοδρόμια». Ο μαχητικός αντιφασισμός καταρρακώνει το μύθο του “πολιτικού στρατιώτη” και των “άτρωτων” ταγμάτων εφόδου, αμφισβητεί τη δυνατότητα της ναζιστικής οργάνωσης να πραγματοποιήσει ακόμα και μια ανοιχτή ομιλία, καταφέρνοντας να σπείρει την ηττοπάθεια και την απογοήτευση στις γραμμές της, αλλά και την αμφιβολία για την ηγεσία, η οποία φοβισμένη για την έκβαση της δίκης και την πιθανή καταδίκη της προσπαθεί να σώσει απλώς το τομάρι της. Επιπλέον, η εκλογική της ήττα στέρησε από τη Χ.Α οικονομικούς πόρους, με αποτέλεσμα σε συνδυασμό με τη συμβολή του αντιφασιστικού κινήματος το κλείσιμο των γραφείων της σε όλη την Ελλάδα και τον αφανισμό της από τον πολιτικό χάρτη της χώρας. Οι φασίστες της ΧΑ και οι εθνικιστικές δυνάμεις, παρά τις επιθέσεις σε πολιτικούς χώρους, αγωνιστές, μειονότητες, πρόσφυγες και μετανάστες, δεν μπόρεσαν με αφορμή τα εθνικιστικά συλλαλητήρια για τη Μακεδονία να βγουν από την απομόνωση, που τους έχει επιβάλλει τα αντιφασιστικό κίνημα.

Η παρουσία όλων μας την ημέρα απολογίας του Φύρερ της Χρυσής Αυγής είναι αναγκαία, για να δηλώσουμε ότι δεν υπάρχει κανένας εφησυχασμός, καμία ολιγωρία απέναντι στο ερπετό του φασισμού. Για να δείξουμε ότι οι φασίστες είναι ανεπιθύμητοι παντού, στις σχολές, στα σχολεία, στις γειτονιές, στα συνδικάτα. Για να γίνει αντιληπτό ότι μονάχα η οργανωμένη ταξική πάλη μπορεί τα τσακίσει το φασισμό μέσα και έξω από τα δικαστήρια και τον καπιταλιστικό σύστημα που τον γεννά. Γιατί το κτήνος δεν έχει ακόμη πεθάνει και «η σκύλα που το γέννησε ζει». Για τον Παύλο Φύσσα, για τον Σαχζάτ Λουκμάν, για όλους που δέχθηκαν τις δολοφονικές επιθέσεις των ταγμάτων εφόδου, για την τιμή του κάθε αντιφασίστα, για να στείλουμε μία για πάντα τους φασίστες στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, οι οργανώσεις και οι συλλογικότητες του μαχητικού αντιφασισμού, φοιτητικοί σύλλογοι, σωματεία, συνδικάτα καλούνται να δώσουν δυναμικό παρόν την ημέρα της απολογίας του Μιχαλολιάκου.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗ ΒΑΣΗ-ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΟΥΣ

ΟΛΟΙ/ΟΛΕΣ ΣΤΙΣ 6 ΝΟΕΜΒΡΗ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΣΤΙΣ 9.00 πμ

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΕΣ ΝΕΕΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΕΣ

ΕΙΣΒΟΛΕΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

iNO PASARAN!

Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ 37

ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΝΕΤΑΙ- ΜΑΧΕΤΑΙ!

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ

Αλληλεγγύης στις καταλήψεις , τους αυτοοργανωμένους χώρους

αγώνα και στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες

ΣΑΒΒΑΤΟ 9 ΝΟΕΜΒΡΗ 2019, ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ, 12:00

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ

Υπεράσπισης της κατάληψης Λέλας Καραγιάννη 37

ΤΡΙΤΗ 12 ΝΟΕΜΒΡΗ 2019, ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΛΚ 37, 6μ.μ.

Αυτή την στιγμή οι εξεγερμένοι της Χιλής αντιμετωπίζουν στους δρόμους όλη την “γκάμα” της κρατικής καταστολής, αφού εκτός από τα πολυβόλα και τα δακρυγόνα της αστυνομίας, το βράδυ της Παρασκευής, ο πρόεδρος Πινιέρα αποφασίζει να θέσει σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης την πόλη του Σαντιάγο, στέλνοντας τανκς στους δρόμους αυτής και εφαρμόζοντας το μέτρο απαγόρευσης της κυκλοφορίας τις βραδινές ώρες. Είναι η πρώτη φορά μετά την πτώση της δικτατορίας του Πινοσέτ στην Χιλή που ο στρατός κατεβαίνει στους δρόμους για να καταστείλει τους διαδηλωτές, ενώ ήδη την στιγμή που μιλάμε υπάρχουν 7.000 συλληφθέντες και τουλάχιστον 18 νεκροί (υπάρχουν πηγές που αναφέρουν παραπάνω), οι 4 εκ των οποίων από τα πυρά των μπάτσων ενώ άλλοι πατήθηκαν από οχήματα του στρατού .

Το βράδυ της Τρίτης δεκάδες σύντροφοι και συντρόφισσες πραγματοποίησαν μαζική παρέμβαση αντιπληροφόρησης στο κέντρο της Αθήνας περνώντας από Μοναστηράκι – Ψυρρή – Θησείο, μοιράζοντας κείμενα, πετώντας τρικάκια, γράφοντας συνθήματα αλληλεγγύης στην εξέγερση στην Χιλή.

Πέμπτη 31/10 : Συγκέντρωση και μικροφωνική αλληλεγγύης στα Προπύλαια στις 18.00

Παρασκευή 1/11 : Συγκέντρωση έξω από την Πρεσβεία της Χιλής στις 18.00 – Προσυγκέντρωση 17.30 στο Μετρό του Ευαγγελισμού έξοδος Ριζάρη (Παρκάκι)

Να συνδέσουμε τις εξεγέρσεις ενάντια σε κράτος και καπιταλισμό.

Αλληλεγγύη στους εξεγερμένους της Χιλής.

Συνέλευση αλληλεγγύης στους εξεγερμένους της Χιλής