ΠΕΜΠΤΗ 14 ΔΕΚΕΜΒΡΗ
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΒΑΣΗΣ
ΠΑΤΗΣΙΩΝ ΚΑΙ ΣΤΟΥΡΝΑΡΗ, 11 ΠΜ
*
ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΒΗΜΑΤΑ ΠΙΣΩ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, καθώς βρίσκεται σε «διαπραγματεύσεις» με τους ιμπερια-ληστές δανειστές (EE, EKT, ΔΝΤ, ESM) για την ολοκλήρωση της γ αξιολόγησης του τρίτου επαίσχυντου μνημονίου, καλείται να εφαρμόσει ένα πακέτο 95 δυσβάστακτων μέτρων. Παρά τις αποκλίσεις των «θεσμών», ως απόρροια των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων μεταξύ του αμερικανοκρατούμενου ΔΝΤ και της υπό γερμανική ηγεμονία ΕΕ, αναφορικά με τα θέματα της διαχείρισης του χρέους, του ύψους των πρωτογενών πλεονασμάτων και το ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας, κοινό σημείο επαφής των ιμπερια-ληστών, της κυβέρνησης, της μνημονιακής «αντιπολίτευσης» και της ντόπιας ολιγαρχίας (ΣΕΒ, ΤτΕ) αποτελεί η πιστή εφαρμογή των συμφωνηθέντων, δηλαδή η συνέχεια της ταξικής αφαίμαξης του εργαζόμενου λαού.
Ο νέος εργατοκτόνος νόμος θέτει στο εκτελεστικό απόσπασμα τις κατακτήσεις ολόκληρων αιώνων της εργατικής τάξης. Αποβλέπει στο δραστικό περιορισμό του δικαιώματος της απεργίας, καθώς πλέον θα απαιτείται το 50%+1 των εγγεγραμμένων μελών (και όχι των παρισταμένων, τουλάχιστον το 1/3 των τακτικών) ενός πρωτοβάθμιου σωματείου για την προκήρυξη απεργίας, με αποτέλεσμα να λειτουργεί ως τροχοπέδη στην ταξική αντίσταση των εργαζομένων, ιδιαίτερα σε μία χρονική περίοδο υποχώρησης των μαζικών εργατικών αγώνων και απόλυτου συμβιβασμού των ξεπουλημένων ηγεσιών ΓΣΣΕ-ΑΔΕΔΥ. Επιπλέον, μέχρι τον Φλεβάρη του 2018 τίθεται έντονα το ζήτημα άρσης της μονομερούς δυνατότητας των εργαζομένων να προσφεύγουν στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ) παρά την αντίθεση του ΣτΕ, διαμορφώνοντας έναν ολοένα και πιο αρνητικό συσχετισμό σε βάρος του κόσμου της εργασίας και υπέρ του κεφαλαίου. Στα παραπάνω προστίθεται και η απαίτηση για τη νομοθέτηση fast–track διαδικασιών για την κήρυξη μίας απεργίας ως νόμιμης ή παράνομης και την επίλυση των διαφορών μεταξύ των εργαζομένων και του κεφαλαίου. Εξάλλου, ο θεσμός της αξιολόγησης στο δημόσιο έχει ως συνέπεια την περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων (κινητικότητα, απολύσεις, μισθολογική εξέλιξη) σε συνθήκες άγριας νεοφιλελεύθερης επίθεσης.
Παράλληλα, τσακίζεται ότι έχει απομείνει από το κράτος πρόνοιας και το σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης με περικοπές των κοινωνικών επιδομάτων και αλλαγές στο σύστημα χορήγησής τους (οικογενειακά, στεγαστικά-φοιτητικά, επιδόματα τέκνων, αναπηρίας, ανεργίας θέρμανσης), βυθίζοντας στην εξαθλίωση τους απόκληρους αυτής της κοινωνίας. Μάλιστα, οι νεοαποικιοκράτες Ντράγκι, Ντάισελμπλουμ, ΔΝΤ και τα πρόθυμα δεκανίκια τους, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ασκώντας μία ταξικά ανάλγητη μνημονιακή πολιτική, ετοιμάζονται να εφαρμόσουν τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς (ημερομηνία έναρξης 29/11), προκειμένου να αποφύγουν τις αντιδράσεις του κινήματος για την αρπαγή των λαϊκών σπιτιών από τα κοράκια του κεφαλαίου. Από τους εκπλειστηριασμούς λαϊκών σπιτιών μέχρι το ληστρικό ξεπούλημα των πλουτοπαραγωγικών πηγών (πώληση 40% των λιγνιτικών μονάδων τη ΔΕΗ, ιδιωτικοποίηση ΔΕΣΦΑ, ολοκλήρωση ιδιωτικοποίησης Ελληνικού) όλος ο κοινωνικά παραγόμενος πλούτος γίνεται βορά στα χέρια του κεφαλαίου και της τραπεζικής ολιγαρχίας.
Το «success story» της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ περί «καταπολέμησης» της ανεργίας (31,3% η πραγματική ανεργία σύμφωνα με την ΕΚΤ) παραλείπει να αναφερθεί στον εργασιακό μεσαίωνα που έχει εγκαθιδρυθεί τα τελευταία χρόνια στην αγορά εργασίας. Η συγκυβέρνηση ξεχνά μάλλον να αναφέρει ότι οι εργασιακές σχέσεις ελαστικοποιήθηκαν -στο διάστημα Ιανουαρίου- Οκτωβρίου του 2017 το 54,4% των νέων θέσεων εργασίας ήταν εκ περιτροπής εργασίας και μερικής απασχόλησης, ενώ ο αριθμός των μερικών απασχολούμενων υπερδιπλασιάστηκε τα τελευταία δέκα χρόνια και 1 στους δύο νέους είναι άνεργος. Ξεχνά να σημειώσει ότι η οποιαδήποτε επαναφορά των διαλυμένων ΣΣΕ αποτελεί «δώρον άδωρο» σε συνθήκες εργασιακής ζούγκλας, κατακρήμνισης των μισθών και απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων.
Το «success story» της συγκυβέρνησης σημαίνει αιμοσταγή πρωτογενή πλεονάσματα της τάξεως του 3,5 % μέχρι το 2022 και περίπου 2% μέχρι το 2060, σημαίνει υπερμνημόνιο, σημαίνει διαρκή μετατροπή της χώρας σε «αποικία χρέους», σημαίνει πολυπόθητη «έξοδο στις αγορές», δηλαδή διπλή ιμπεριαλιστική επιτροπεία τόσο από τους «θεσμούς» όσο και από παράγοντες του χρηματιστικού κεφαλαίου. Το «success story» της συγκυβέρνησης πατάει πάνω στο πτώμα του στρατού των ανέργων και των λαϊκών στρωμάτων, τα οποία συνεχώς φτωχοποιούνται στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Ενώ λοιπόν στην επταετία των μνημονιακών πολιτικών συντελέστηκε η πιο βίαιη για τα μεταπολεμικά δεδομένα ανακατανομή του πλούτου από τα κάτω προς τα πάνω, τσακίζοντας τα εργατικά δικαιώματα ο ΣΕΒ έχει το θράσος να οργανώνει ημερίδα με θέμα «Το μέλλον της εργασίας μετά το μνημόνιο» και να ζητά περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων (π.χ. mini jobs, συμβάσεις μηδενικών ωρών, συμβάσεις σύντομης διάρκειας, εργασία βάσει δελτίου/κουπονιού). Έχει το θράσος να μιλά για «ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας» και «συνέχεια των μεταρρυθμίσεων», προσδοκώντας την βαθύτερη πρόσδεση της χώρας στο άρμα της ευρωσυμμορίας για την διαφύλαξη των συμφερόντων της ντόπιας παρασιτικής αστικής τάξης. Και η ίδια η κυβέρνηση έχει το θράσος και την υποκρισία να πετά ψίχουλα («κοινωνικό μέρισμα») στον εργαζόμενο λαό, τον οποίο το αστικό κράτος και η πολιτική μνημονιακών κυβερνήσεων-κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ έχουν καταληστέψει μέσω της υπερφορολόγησης, των περικοπών των κοινωνικών δαπανών, των μειώσεων συντάξεων και μισθών. Μάλιστα, ο τελευταίος προϋπολογισμός της βουλής φέρνει ένα δις πρόσθετους φόρους!
Ενώ λοιπόν η συνέχεια της κοινωνικής γενοκτονίας δεν έχει τέλος, η κυβέρνηση συμμαχεί με δικτάτορες και με το κράτος-τρομοκράτη Ισραήλ. Ενώ οι στοιχειώδεις κοινωνικές ανάγκες (παιδεία, υγεία) αποτελούν πλέον πολυτέλεια για τον εργαζόμενο λαό και τους νεολαίους, η κυβέρνηση μετατρέπει όλη την χώρα από την Αλεξανδρούπολη μέχρι τον Άραξο, όπου πιθανολογείται η επαναφορά των πυρηνικών, και από τον Άραξο μέχρι τη Σούδα σε ορμητήριο των ιμπεριαλιστικών βάσεων. Ενώ τα μνημόνια και η λογική της καπιταλιστικής ανάπτυξης και όχι απλά τα ισχυρά καιρικά φαινόμενα δολοφονούν την φτωχολογιά με τουλάχιστον 20 νεκρούς στη δυτική Αττική, η «αριστερά» του κεφαλαίου δίνει γη και ύδωρ στους φονιάδες των λαών, καθώς εντείνεται η πολιτικο-στρατιωτική εξάρτηση από τις ΗΠΑ, αναβαθμίζοντας τα F16 με 2,4 δις. Ενώ στο εσωτερικό η μνημονιακή πολιτική ταυτίζεται με τον πόλεμο ενάντια στην κοινωνία και την εξυπηρέτηση επιχειρηματικών συμφερόντων για το χτίσιμο γηπέδων μέσω φωτογραφικών διατάξεων, στο εξωτερικό η χώρα εμπλέκεται σε επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, σε μία χρονική συγκυρία, όπου η περιοχή της Μέσης Ανατολής μυρίζει μπαρούτι λόγω της όξυνσης των ανταγωνισμών και των γεωπολιτικών αντιπαραθέσεων ισχυρών περιφερειακών δυνάμεων.
Εκατό χρόνια από την πρώτη έφοδο στον ουρανό, διδασκόμαστε ότι παρά την υποχώρηση του λαϊκού κινήματος εργάτες, εργαζόμενοι, άνεργοι και νεολαίοι μπορούν να οργανώσουν πολιτικά την ταξική τους αντεπίθεση και να νικήσουν.
Γιατί ήρθε η ώρα ν΄ αλλάξει στρατόπεδο ο φόβος, να στήσουμε αναχώματα αντίστασης στην ασυδοσία του κεφαλαίου και να ξαναβγούμε στους δρόμους. Για να μην συνηθίσουμε στην ήττα και την απογοήτευση. Γιατί υπάρχει άλλος δρόμος έξω από το σφαγείο της ΕΕ, δίχως μνημόνια, χρέος, εξάρτηση και καπιταλιστική εκμετάλλευση.
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ-ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ
ΚΑΝΕΝΑ ΛΑΪΚΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ
ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ-ΣΦΑΓΕΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών )