Πιστεύεις ότι το κράτος του Ισραήλ υιοθετεί ναζιστικές πρακτικές κατά των Παλαιστίνιων; Θεωρείς ότι είναι ένα κράτος ρατσιστικό; Βοηθάς «ακραίες» παλαιστινιακές οργανώσεις που κάνουν κακό σε ισραηλινούς πολίτες; Τότε είσαι… αντισημίτης! Κάποιοι θα σε πουν και… ναζιστή, επειδή τολμάς να κατακρίνεις την ισραηλινή κατοχή παρομοιάζοντάς την με τη γερμανική!
Η τακτική της σπίλωσης των πολιτικών αντιπάλων, μέσω της παραχάραξης και της ταύτισής τους με κάτι που είναι κοινώς απορριπτέο, είναι μία παλιά ιστορία. Στην εποχή της ενδυνάμωσης του κομμουνιστικού κινήματος, οι κομμουνιστές ήταν «πράκτορες» μιας ξένης δύναμης (της Μόσχας), που «επιβουλεύονταν» την ανεξαρτησία των δυτικών κρατών, ή «συμμορίτες» που με τα κονσερβοκούτια έκοβαν τα κεφάλια αθώων ανθρώπων. Σήμερα, όσοι τολμούν να υπερασπίζονται την Παλαιστινιακή Αντίσταση είναι «αντισημίτες», επειδή θεωρούν ότι το κράτος του Ισραήλ είναι ένα ρατσιστικό κράτος!
Γνωρίζοντας το βάρος των ναζιστικών εγκλημάτων στην ιστορική συνείδηση της ανθρωπότητας (μέρος των οποίων ήταν τα εγκλήματα κατά των Εβραίων), οι παραχαράκτες της Ιστορίας επιχειρούν να σπεκουλάρουν με αυτά για να καθαγιάσουν ένα κράτος που επί επτά δεκαετίες έχει υπό την κατοχή του -κατά παράβαση κάθε έννοιας «διεθνούς δικαίου»- την Παλαιστίνη.
Το Προεδρικό Διάταγμα για την «καταπολέμηση του αντισημιτισμού» που υπέγραψε ο Τραμπ, την Τετάρτη 11 Δεκέμβρη, ήταν το φυσικό επακόλουθο μιας ολόκληρης πορείας πλήρους ευθυγράμμισης με τις απαιτήσεις του σιωνιστικού μορφώματος, μετά από τη μεταφορά της αμερικάνικης πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ, τη νομιμοποίηση των εβραϊκών εποικισμών στη Δυτική Οχθη και την πρόσφατη παρουσίαση του Σχεδίου Τραμπ για την Παλαιστίνη.
Το ΠΔ αναφέρει πολλά, το ζουμί όμως βρίσκεται στο δεύτερο μέρος του. Τι είναι αντισημιτισμός; Εδώ είναι που επιστρατεύεται η παραχάραξη. Μέχρι σήμερα, γνωρίζουμε ότι αντισημιτισμός είναι η ρατσιστική πολιτική κατά των Εβραίων, κατά τα ναζιστικά πρότυπα, όπως για παράδειγμα έκαναν οι φασίστες που βεβήλωσαν εβραϊκό νεκροταφείο στο Βερολίνο. Όμως, το ΠΔ Τραμπ προχωρά παραπέρα. Υιοθέτησε πλέον το λειτουργικό ορισμό του αντισημιτισμού, όπως τον έχει καθορίσει η «Παγκόσμια Συμμαχία Μνήμης του Ολοκαυτώματος» (IHRA), στην οποία έχουν προσχωρήσει 34 χώρες (μεταξύ των οποίων -εκτός του Ισραήλ φυσικά- είναι οι περισσότερες χώρες της ΕΕ, οι ΗΠΑ και η Ελλάδα). Τι λέει αυτός ο ορισμός; Οτι «αντισημιτισμός είναι μια συγκεκριμένη αντίληψη για τους Εβραίους, η οποία ενδέχεται να εκφράζεται ως μίσος προς τους Εβραίους. Οι ρητορικές και φυσικές εκδηλώσεις του αντισημιτισμού στρέφονται κατά Εβραίων ή μη Εβραίων και/ή της περιουσίας τους, κατά θεσμών της εβραϊκής κοινότητας και θρησκευτικών εγκαταστάσεων» (https://www.holocaustremembrance.com/el/node/196).
Ύψιστος θεσμός της εβραϊκής κοινότητας δεν είναι το ίδιο το ισραηλινό κράτος; Όποιος λοιπόν τολμά να στρέφεται εναντίον του, είναι… αντισημίτης. Για να μη νομίζετε ότι το παρατραβάμε και για να μην υπάρχουν παρανοήσεις, η IHRA έχει συμπληρώσει τον παραπάνω ορισμό με παραδείγματα εφαρμογής του αντισημιτισμού. Δύο από αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να κολλήσουν τη ρετσινιά του αντισημίτη σε κάθε αγωνιστή που υποστηρίζει την Παλαιστινιακή Αντίσταση.
Το πρώτο είναι: «Το να μην αναγνωρίζεται στους Εβραίους το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης, π.χ. με προβολή του ισχυρισμού ότι η ύπαρξη ενός κράτους του Ισραήλ συνιστά ρατσιστικό εγχείρημα». Όποιος τολμά να δηλώνει ότι η δημιουργία του κράτους του Ισραήλ αποτέλεσε την αρχή του ρατσιστικού εγκλήματος κατά του παλαιστινιακού λαού, δεν αναγνωρίζει στους Εβραίους το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης, γι’ αυτό και είναι αντισημίτης! Με αυτόν τον ορισμό, όλα τα κράτη που δεν είχαν αναγνωρίσει για δεκαετίες το κράτος του Ισραήλ (μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, που το αναγνώρισε το Μάη του 1990) ήταν… αντισημιτικά!
Το δεύτερο παράδειγμα είναι ακόμα χειρότερο! Σύμφωνα με αυτό, αντισημιτισμός είναι και οι «συγκρίσεις της σημερινής πολιτικής του Ισραήλ με την πολιτική των Ναζί». Όλα κι όλα, οι σιωνιστικές βόμβες φωσφόρου που έπεφταν στη Γάζα, η οποία έχει μετατραπεί σε μία ανοιχτή φυλακή, με τους σιωνιστές να την έχουν υπό ασφυκτικό κλοιό για 12 χρόνια, η ισραηλινή εισβολή στην Γάζα το καλοκαίρι του 2014 που προκάλεσε τον θάνατο περισσότερων από 2.500 Παλαιστίνιων, στην συντριπτική τους πλειοψηφία άμαχων, η μετατροπή της Δυτικής Όχθης σε κατεχόμενη περιοχή με διάσπαρτους εκατοντάδες ισραηλινούς εποικισμούς (παράνομους σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΟΗΕ), η κατασκευή του τείχους που χωρίζει παλαιστινιακά χωριά στα δύο, οι κατεδαφίσεις σπιτιών οικογενειών αντιστασιακών, τα βασανιστήρια στις ισραηλινές φυλακές, οι δολοφονίες με μαφιόζικο τρόπο αγωνιστών, στις οποίες σκοτώνονται ενίοτε και μερικοί άμαχοι ως παράπλευρες απώλειες, και τόσες άλλες… ευγενείς πράξεις του σιωνιστικού κράτους ουδεμία σχέση έχουν με τις ναζιστικές πρακτικές!
Στην Ελλάδα, ο κραυγαλέος αντισημιτισμός από τους νεοναζιστές και τα κάθε είδους φασισταριά καταπολεμείται από το ίδιο το αστικό κράτος. Σ’ αυτό δεν έχουν πρόβλημα οι σιωναζιστές του Ισραήλ. Πρόβλημα έχουν με την παραδοσιακή φιλία του ελληνικού με τον παλαιστινιακό λαό και με την ύπαρξη ενός διαρκούς κινήματος αλληλεγγύης στην αγωνιζόμενη Παλαιστίνη. Με εξάρσεις ή υφέσεις, αυτό το κίνημα είναι υπαρκτό και η επιρροή του είναι πάντοτε μεγαλύτερη από την οργανωτική του συγκρότηση.
Από παλιά έχουν διαφανεί προσπάθειες να συκοφαντηθεί αυτό το κίνημα. Ο διαβόητος Κοέν έφτασε στο σημείο να αρθρογραφεί ενάντια σε πρόσωπα του κινήματος αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό, επικαλούμενος τη γενικότερη πολιτική τους δράση, ενώ η ίδια η σιωνιστική κυβέρνηση κυκλοφόρησε μακροσκελές άρθρο στο οποίο τόνιζε ότι το Free Gaza Movement επικεντρώνει την προσοχή στον θαλάσσιο αποκλεισμό της Γάζας με «κοινωνική βοήθεια» και «μη βίαια μέσα», όμως η ιστοσελίδα «Ένα Καράβι για την Γάζα» αναφέρει ότι υποστηρίζει την παλαιστινιακή αντίσταση με «όλα τα μέσα» υπονοώντας ότι οι έλληνες ακτιβιστές υποστηρίζουν τρομοκρατικές ενέργειες και έχουν επιδείξει την υποστήριξή τους για την Χαμάς με ποικίλους τρόπους.
Αυτά τα πρακτοριλίκια δεν απέδωσαν τίποτα, γιατί προέρχονταν από «ξεφωνημένες» πλευρές. Έπρεπε να βρεθεί «φρέσκο αίμα», που θα πολεμήσει το ελληνικό κίνημα αλληλεγγύης στην Παλαιστινιακή Αντίσταση «από τα μέσα». Δηλαδή, από δήθεν κομμουνιστικές και επαναστατικές θέσεις. Αυτό το ρόλο παίζει η ομάδα που εκδίδει το Shades Magazine. Μας είναι αδιάφορο αν πρόκειται για πρακτοράκια ή για ηλίθιους. Μια χούφτα είναι έτσι κι αλλιώς και δεν έχουν κανένα μέλλον στην Ελλάδα, όχι μόνο γιατί το κίνημα έχει μνήμη και κρίση, αλλά και γιατί η σιωνιστική τους προπαγάνδα είναι πολύ χοντροκομμένη και στηριγμένη στο ψέμα (όπως ακριβώς και η προπαγάνδα της άλλης όψης του Ιανού, των νεοναζιστών της ΧΑ).
Το κίνημα αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό, διεθνώς, δεν έχει καμιά σχέση με τον φασιστικό αντισημιτισμό. Αντιπαλεύει τον ρατσιστικό και κατακτητικό σιωνισμό και καταγγέλλει τα εγκλήματα που αυτός διαπράττει εδώ και εφτά δεκαετίες. Δεν είναι τυχαίο ότι σ’ αυτό το κίνημα συμμετέχουν πολλοί εβραίοι σε όλον τον κόσμο. Θυμίζουμε μόνο την πρωτοβουλία που πήραν το 2007 βρετανοί εβραίοι, μεταξύ των οποίων ο Χάρολντ Πίντερ, ο Μάικ Λι, ο Ερικ Χομπσμπάουμ, ο Στίβεν Φράι, η Τζένι Ντίσκι και άλλοι, δηλώνοντας: «Ενώνουμε τις φωνές μας επειδή πιστεύουμε ότι το ευρύ φάσμα απόψεων στις τάξεις του εβραϊκού πληθυσμού δεν εκφράζεται από τους θεσμούς, που ισχυρίζονται ότι εκπροσωπούν την εβραϊκή κοινότητα στο σύνολό της. Οι εβραίοι ηγέτες στη Βρετανία προτάσσουν την υποστήριξη στην πολιτική μιας κατοχικής δύναμης…».
Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε δεκάδες αποσπάσματα από τον δημόσιο λόγο της εν λόγω «κομμουνιστικής» ομάδας, προκειμένου να γίνει εντελώς ξεκάθαρο ότι πίσω από τις «επαναστατικές» τους διακηρύξεις δεν υπάρχει τίποτα άλλο παρά μια αγωνιώδης και χοντροκομμένη προσπάθεια εξευγενισμού του δημόσιου προφίλ της ισραηλινής βαρβαρότητας, επειδή όμως πολλές φορές μια εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις παραθέτουμε μια πρόσφατη φωτογραφία από την Γάζα που έχει κυκλοφορήσει ευρέως στον έντυπο και διαδικτυακό τύπο και η αυθεντικότητα της είναι αδιαμφισβήτητη.
Η φωτογραφία που συνοδεύει το κείμενο, απεικονίζει μια μπουλντόζα του ισραηλινού στρατού να απομακρύνει το πτώμα του Παλαιστίνιου Μοχάμεντ Αλ Ναϊμ που βρίσκεται κρεμασμένο από ένα κομμάτι ύφασμα στα δόντια της ατσάλινης φαγάνας της. Ο άοπλος Αλ Ναϊμ είχε δολοφονηθεί λίγη ώρα πριν από πυρά του ισραηλινού στρατού λίγα μέτρα μακριά από τα σύνορα του Ισραήλ με την Γάζα. Η αξία της ζωής των Παλαιστινίων δεν υπερβαίνει αυτή ενός σκουπιδιού για τους σιωνιστές κάτι που φροντίζουν να μας το υπενθυμίζουν συνέχεια.
Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό