φώτο: Αθήνα, 6 Δεκέμβρη 2017
Το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Λαμίας, έχοντας κρίνει τον μπάτσο δολοφόνο Επαμεινώνδα Κορκονέα ένοχο για ανθρωποκτονία με άμεσο δόλο, του αναγνώρισε το ελαφρυντικό του «πρότερου σύννομου βίου», σύμφωνα με το νέο ποινικό κώδικα, με αποτέλεσμα να σπάσουν τα ισόβια και η ποινή να πέσει στα 13 χρόνια. Έτσι, αφού συνυπολογίζεται και η εργασία εντός των φυλακών, ο δολοφόνος-ειδικός φρουρός Κορκονέας αποφυλακίστηκε, ενώ ο συνεργός του στη δολοφονία, Βασίλης Σαραλιώτης κρίθηκε ομόφωνα αθώος, ο οποίος εδώ και χρόνια έχει αποφυλακιστεί με περιοριστικούς όρους.
Τα προσχηματικά επιχειρήματα, το οποία δικαιολογούν την αποφυλάκιση με βάση το νέο ποινικό κώδικα, προσβάλλουν την ιστορική μνήμη, όταν διαχρονικά ένστολοι ή παρακρατικοί δολοφόνοι είτε αθωώνονται από τα δικαστήρια είτε αποφυλακίζονται ύστερα από σύντομη παραμονή τους στις φυλακές.
Η απόφαση 11 χρόνια μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του αναρχικού μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια έρχεται να συμπληρώσει τις αποφάσεις χάδι για τους ένοπλους προστάτες της αστικής δημοκρατίας. Με διαδικασίες εξπρές αυτό το σκουπίδι, που εντός του δικαστηρίου είχε το θράσος να δηλώσει πως δεν θα ζητήσει συγγνώμη από κανένα 15χρονο, κυκλοφορεί ήδη ανάμεσά μας, χωρίς να εκδηλώνεται καμία ανησυχία από τα ΜΜΕ ή το αστικό πολιτικό προσωπικό. Είναι τα ίδια Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης που σε περίπτωση χορήγησης νόμιμης τακτικής άδειας του φυλακισμένου εδώ και 17 χρόνια αγωνιστή πολιτικού κρατούμενου Δ. Κουφοντίνα δεν σταματάνε να ουρλιάζουν και να σπέρνουν την τρομοϋστερία. Γιατί φυσικά για την ελληνική ολιγαρχία, τον ιμπεριαλισμό και τους υποτακτικούς τους η ανθρώπινη ζωή δεν έχει την ίδια αξία για όλους, αφού το σύστημα απονομής της ποινικής «δικαιοσύνης» μεροληπτεί υπέρ των συμφερόντων της άρχουσας τάξης, λειτουργώντας εκδικητικά απέναντι στους πολιτικούς του αντιπάλους, σε απεργούς, νεολαίους, αγωνιστές.
Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι στο Ν. Ρωμανό, στα χέρια του οποίου πέθανε ο Γρηγορόπουλος, επιβλήθηκε για την απόπειρα ληστείας τράπεζας στο Βελβεντό σε δεύτερο βαθμό κάθειρξη 11 ετών και για εμπρησμούς στα προσωπικά οχήματα του πρώην υπουργού Παπαντωνίου κάθειρξη 14 ετών, ύστερα από αναίρεση, ενώ χρειάστηκε να κάνει και απεργία πείνας για ένα μήνα, διεκδικώντας το δικαίωμα του στην εκπαιδευτική άδεια. Γιατί έτσι αντιλαμβάνεται η δικαστική εξουσία τη «δικαιοσύνη»: από τη μία για την εν ψυχρώ δολοφονία ενός μαθητή αποφυλακίζει ένστολους δολοφόνους, από την άλλη για καμένα αυτοκίνητα επιβάλλει εξοντωτικές ποινές σε πολιτικούς αντιπάλους.
Το Εφετείο της Λαμίας συνέχισε στον δρόμο που είχαν ανοίξει οι συνάδελφοί τους, επιβεβαιώνοντας την αυθαιρεσία και τον ταξικό χαρακτήρα της δικαστικής εξουσίας. Είναι η ίδια η δικαστική εξουσία, η οποία δεκαετίες πριν καταδίκασε τον Α. Μελίστα, το δολοφόνο του Μιχάλη Καλτεζά σε πρώτο βαθμό σε μόλις 2,5 χρόνια, κρίνοντας τον στη συνέχεια στο δεύτερο βαθμό αθώο. Είναι η ίδια δικαστική εξουσία, η οποία έσπασε σε δεύτερο βαθμό τα ισόβια του Καλαμπόκα, προέδρου της τοπικής ΟΝΝΕΔ Πάτρας και δολοφόνου του αγωνιστή καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα, με αποτέλεσμα αυτό το φασιστοειδές να αφεθεί ελεύθερο μετά από 7 χρόνια. Είναι το ίδιο σύμπλεγμα δικαστικής και εκτελεστικής εξουσίας, που άφησαν ατιμώρητους τους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς των δολοφονιών της εργάτριας Κανελλοπούλου και του φοιτητή Κούμη στην απαγορευμένη πορεία του Πολυτεχνείου. Όπως κανείς ποτέ δεν πλήρωσε για τον πρώτο νεκρό της μεταπολίτευσης, το μαθητή Σιδέρη Ισιδιρώπουλο. Όπως κανείς δεν έχει πληρώσει ακόμα για τη θρασύδειλη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου. Όπως κανείς δεν πλήρωσε για τις δολοφονίες και τα βασανιστήρια μεταναστών σε ΑΤ και φυλακισμένων σε σωφρονιστικά «ιδρύματα». Είναι τα ίδια δικαστήρια που τιμώρησαν με 10 χρόνια για πλαστογράφηση απολυτηρίου Δημοτικού καθαρίστρια, ενώ αθωώνουν μεγαλοεπιχειρηματίες και διεφθαρμένα στελέχη του αστικού πολιτικού προσωπικού της χώρας. Οι αποφάσεις αυτές δεν μας κάνουν να πέφτουμε από τα σύννεφα, αντίθετα μας προετοιμάζουν για την επικείμενη όξυνση της καταστολής, αφού είναι προφανές ότι μετά και από αυτήν την απόφαση η αστική «δικαιοσύνη» για ακόμα μία φορά κλείνει το μάτι στην καταστολή, επιχειρώντας να εμπεδωθεί η ατιμωρησία των κατασταλτικών δυνάμεων και το δόγμα «Νόμος και Τάξη».
Η απόφαση αυτή στέλνει μήνυμα ασυλίας και νομικής προστασίας στους κρατικούς μηχανισμούς, γεγονός που εναποθέτει ακόμα μεγαλύτερο βάρος στις οργανωμένες δυνάμεις του κινήματος ως προς την αναχαίτιση επερχόμενων αντικοινωνικών μέτρων και ενός οξυμένου κύματος καταστολής. Γνωρίζοντας καλά πως ακόμα και η πρώτη ισόβια καταδίκη του Ε. Κορκονέα ήταν αποτέλεσμα της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008, όπως και η προφυλάκιση του ηγετικού πυρήνα της ΧΑ και του Ρουπακιά, των δολοφόνων των Λουκμάν και Φύσσα, αποτέλεσμα των αντιφασιστικών κινητοποιήσεων και δράσεων, γίνεται σαφές πως σε περιόδους κινηματικής υποχώρησης, όπως αυτή που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια, η ατιμωρησία αυτών που εγκλημάτησαν ενάντια στην κοινωνία πάει χέρι-χέρι με την ταξική αφαίμαξη του εργαζόμενου λαού, τη συνέχιση της κοινωνικής γενοκτονίας, την ένταση της επίθεσης στις κατακτήσεις των εργαζομένων και της νεολαίας.
Όμως, οι δικοί μας νεκροί ζουν μέσα από τους αγώνες μας και δεν θα αργήσει η μέρα που οι εξεγέρσεις που έρχονται θα τους δικαιώσουν. Θα ζητήσουμε λογαριασμό από όλους αυτούς τους βασανιστές και στυγνούς δολοφόνους της αστικής εξουσίας. Γιατί μόνο ο οργανωμένος αγώνας του λαού μέσα από δομές πάλης και λαϊκής αυτοάμυνας θα τους δικάσει πραγματικά, όπως έδειξε το επαναστατικό κίνημα στην Τουρκία, τιμώντας τη μνήμη του Berkin Elvan και απαντώντας μαχητικά στην αυθαιρεσία του δικαστικού συστήματος, που άφησε ατιμώρητους τους δολοφόνους του. Γιατί όσες σφαίρες κι αν ρίξουν η νεολαία θα ζήσει ελεύθερη. Γιατί μόνο η προοπτική της επαναστατικής αλλαγής της κοινωνίας μπορεί να δικαιώσει πραγματικά τους νεκρούς της εργατικής τάξης και της νεολαίας.
Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)