Είπαν: Μια λέξη φτάνει να κερδίσετε τη λευτεριά.
Μια λέξη μόνο. Όλη η ζωή σας κρέμεται από αυτή τη λέξη.
Τη λέξη δεν την είπανε. Στη φυλακή κυλήσανε τα χρόνια τους.
Χρόνια και χρόνια. Μια ολάκερη ζωή.
Χωρίς να νιώσουνε της μοναξιάς την άβυσσο.
Περήφανοι που χτίζανε την ευτυχία του κόσμου
με αυτήν τη λέξη που δεν είπανε.
Θ. Κωσταβάρας
Για άλλη μια φορά ο κομμουνιστής, μέλος της ΕΟ17Ν, Δημήτρης Κουφοντίνας μπαίνει στο στόχαστρο του πολιτικού και δικαστικού συστήματος. Ύστερα από παρεμβάσεις πρεσβειών, την τρομοϋστερία των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης, την πίεση του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και συγκριμένων-γνωστών προσώπων του ντόπιου αστικού πολιτικού προσωπικού, το δικαστικό συμβούλιο απέρριψε το αίτημα για τη χορήγηση της 7ης άδειας στον πολιτικό κρατούμενο Δ.Κουφοντίνα. Το δικαστικό συμβούλιο του Βόλου, ακολουθώντας πιστά την άποψη του εισαγγελέα των αγροτικών φυλακών, ο οποίος τάχθηκε κατά της 7ης άδειας του Δημ. Κουφοντίνα, κρίνει πως ο σύντροφος δεν δικαιούται να ζητήσει και να πάρει άδεια από τις φυλακές.
Ο Δ. Κουφοντίνας, παρά το γεγονός ότι δεν έχει διαπράξει κανένα αδίκημα κατά τη διάρκεια των 6 αδειών που του χορηγήθηκαν, ο εισαγγελέας έκρινε με λογικές (και νομικές) ακροβασίες ότι «είναι επικίνδυνος προς τέλεση νέων εγκλημάτων κατά τη διάρκεια της άδειας»! Παρά τις προηγούμενες 6 θετικές εισαγγελικές κρίσεις για τη χορήγηση άδειας, το δικαστικό συμβούλιο θεώρησε πλέον ότι δεν συντρέχουν ούτε οι τυπικές ούτε οι ουσιαστικές προϋποθέσεις που θέτει ο νόμος για την άδεια, παραπέμποντας σε κείμενα του συντρόφου με τα οποία παρεμβαίνει στην κοινωνική και πολιτική ζωή.
Συγκεκριμένα, το κατάπτυστο σκεπτικό του δικαστικού συμβουλίου καταλήγει στο απαράδεκτο συμπέρασμα ότι ο σύντροφος δεν «έχει σωφρονιστεί», «δεν έχει μεταμεληθεί», πως «δεν συντρέχουν λόγοι που δικαιολογούν την προσδοκία ότι δεν θα κάνει κακή χρήση αυτής (άδειας)», καθώς ο ίδιος, όπως αναφέρει το βούλευμα, «στις 24-10-2014 απέστειλε στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης κείμενο, όπου αναφερόμενος στο κράτος και χαρακτηρίζοντας τον εαυτό του ως αντικαθεστωτικό ανέφερε «Τα σχέδιά τους δεν θα περάσουν. Να αντισταθούμε στην κρατική τρομοκρατία», ενώ στις 30-5-2018, απέστειλε στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, άλλο κείμενο στο οποίο, αφού περιέγραφε τον εαυτό του ως πολιτικό κρατούμενο, ανέφερε τα εξής: «Και επειδή τίποτε και ποτέ δεν μας χαρίστηκε και αυτά που αποκαλούνται δικαιώματα δεν είναι παρά οι κατακτήσεις μακρών και πολύχρονων αγώνων, η μόνη απάντηση που μπορούμε να δώσουμε είναι να ξαναπιάσουμε, μέσα και έξω από τη φυλακή, το κόκκινο νήμα αυτών των αγώνων».
Στην πραγματικότητα η ενορχηστρωμένη αυτή προσπάθεια να του στερήσουν το δικαίωμα της άδειας αποβλέπει –όσο κι αν δεν θέλουν να το παραδεχθούν δικαστές, εισαγγελείς, αστικό πολιτικό προσωπικό- στη συνειδησιακή μεταβολή των ιδεολογικών πεποιθήσεων του συντρόφου, στην καταδίκη εκ μέρους του της επαναστατικής του δράσης και στην αποκήρυξη της ίδια της επαναστατικής παράδοσης του κομμουνιστικού κινήματος στη χώρα. Τέτοιες πρακτικές απροκάλυπτου αντικομμουνισμού, θυμίζοντας τις δηλώσεις μετανοίας που ζητούσαν οι βασανιστές και οι απόγονοι των ναζί και των χιτών από κομμουνιστές, αριστερούς και δημοκράτες, παραπέμπουν στην περίοδο του μετεμφυλιακού μοναρχοφασιστικού κράτους, όπου το επαναστατικό κίνημα στην Ελλάδα δεν λύγισε μπροστά στις εξορίες, στις φυλακές, στα ξερονήσια, στα βασανιστήρια και στη διαπόμπευση. Αποδεικνύουν περίτρανα την υποκρισία και τον κίβδηλο χαρακτήρα της αστικής δημοκρατίας για το πως αντιλαμβάνεται ο αστικός κόσμος τις έννοιες «ελευθερία του λόγου και της έκφρασης», μία ελευθερία, η οποία δεν πρέπει να αμφισβητεί και να υπερβαίνει τα όρια που της θέτει το ίδιο το καθεστώς της ολιγαρχίας.
Τέτοιες πρακτικές δικαστικής αυθαιρεσίας δεν μπορούν παρά να προκαλούν , όταν την ίδια στιγμή ο «νομικός πολιτισμός» φαίνεται ότι γκρεμίζεται συθέμελα, καθώς οδηγεί τον απεργό πείνας Χριστοδούλου στο θάνατο. Τέτοιες πρακτικές δεν μπορούν παρά να προκαλούν ειρωνεία και να επιβεβαιώνουν διαρκώς τον ταξικό χαρακτήρα του δικαστικού συστήματος, όταν κυκλοφορεί ελεύθερος με αναστολή ο κατ΄εξακολούθηση παιδεραστής, πρώην βουλευτής και στέλεχος της ΝΔ, Νίκος Γεωργιάδης. Τέτοιες πρακτικές δεν μπορούν παρά να αναδεικνύουν τη συνεχή αυταρχική στροφή του συστήματος απονομής δικαιοσύνης, όταν φυλάκιζε τη Ηριάνα, τον Θεοφίλου, καταδίκαζε σε κάθειρξη καθαρίστριες για πλαστογραφία απολυτηρίου δημοτικού. Είναι η ίδια «δικαιοσύνη», η οποία, ενώ στοχοποεί τους πολιτικούς της αντιπάλους, επιδιώκοντας την ηθική απαξίωση όσων σήκωσαν το ανάστημά τους και αγωνίζονται, αφήνει ελεύθερους δημόσια πρόσωπα, εμπλεκόμενα σε σκάνδαλα σε βάρος της δημόσιας περιουσίας. Είναι η ίδια «δικαιοσύνη», η οποία μεροληπτεί υπέρ των «οργάνων του νόμου», όταν ο εισαγγελέας στο δεύτερο βαθμό ζητά τη μεταβολή του κατηγορητηρίου σε ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο, αντί ανθρωποκτονίας από πρόθεση, για τον ειδικό φρουρό Επ. Κορκονέα, που δολοφόνησε τον 15χρονο αναρχικό μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλο τον Δεκέμβρη του 2008, με σκοπό να σπάσει την ποινή της ισόβιας κάθειρξης, και ζητά την αθώωση του Βασίλη Σαραλιώτη, του ειδικού φρουρού που συνόδευε τον Επαμεινώνδα Κορκονέα στο περιπολικό το βράδυ της δολοφονίας. Είναι η ίδια «δικαιοσύνη», η οποία αφήνει ατιμώρητους τους βασανιστές και ένστολους δολοφόνους του ΑΤ Ομονοίας να συνεχίζουν το «ανθρωπιστικό» τους έργο στο κέντρο της Αθήνας, βασανίζοντας και δολοφονώντας τοξικοεξαρτημέους, φτωχοδιάβολους και μετανάστες, όπως πρόσφατα το Νιγηριανό μετανάστη Εμπουκά, αποκρύπτοντας μάλιστα το θάνατό του από τη γυναίκα του.
Το δικαίωμα της άδειας για τους πολιτικούς κρατούμενους δεν δόθηκε ποτέ οικειοθελώς, αλλά κατακτήθηκε με αγώνες, σκληρές απεργίες πείνας και θυσίες και δεν πρόκειται ν΄ αφήσουμε να πάει τίποτα χαμένο. Η απόρριψη του αιτήματος της άδειας δεν αφορά απλά και μόνο προσωπικά τον Δ. Κουφοντίνα, αλλά τα δικαιώματα του συνόλου των κρατουμένων, το ίδιο το ανταγωνιστικό κίνημα και ευρύτερα τις δημοκρατικές ελευθερίας του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας.
Καλούμε τους συντρόφους και τις συντρόφισσες του επαναστατικού κινήματος, αναρχικούς και κομμουνιστές, ανένταχτους αγωνιστές και αγωνίστριες, το ίδιο το μαζικό λαϊκό κίνημα να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των κρατουμένων. Κάθε υποχώρηση στα δικαιώματα των πολιτικών κρατουμένων σηματοδοτεί μία βαθύτερη αντιδραστικοποίηση και μία ακόμα πιο βάρβαρη επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα, η οποία συνδυάζεται με τη μεταμνημονιακή βαρβαρότητα, την υποτίμηση της ζωής των εργαζομένων, την κοινωνική λεηλασία και την ανεργία.
Για να συνδέσουμε τους αγώνες για τα δικαιώματα των πολιτικών κρατουμένων με την ίδια την πάλη ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα, που γεννά φτώχεια, ιμπεριαλιστικούς πολέμους και εξαθλίωση. Για να βροντοφωνάξουμε ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ. Για να νικήσει η λευτεριά!
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΧΑΡΙΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΟΛΑ ΚΑΤΑΚΤΗΘΗΚΑΝ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ Δ.ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ
Όλοι/-ες την Κυριακή 31/03 στην Πανελλαδική Διαδήλωση στο Βόλο (προσυγκέντρωση στα Δικαστήρια στις 17:00)
Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)