Στις 10 και 11 Γενάρη αναμένεται να πραγματοποιήσει επίσημη επίσκεψη στην Αθήνα η γερμανίδα καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ, η πολιτική προϊστάμενη δηλαδή της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής οικονομίας. Η επίσκεψη αυτή δεν αποτελεί ένα εθιμοτυπικό γεγονός και παρόλο που δεν αναμένεται να υπάρξουν σημαντικές πολιτικές αποφάσεις, θα λειτουργήσει για μια ακόμα φορά ως ευθεία πολιτική παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας. Το περιεχόμενο της επίσκεψης της γερμανίδας καγκελαρίου περιλαμβάνει τα δυο βασικά ζητήματα άμεσου ενδιαφέροντος τόσο του ευρωπαϊκού όσο και του γερμανικού ιμπεριαλισμού, δηλαδή αφενός την παροχής στήριξης στην ελληνική κυβέρνηση, την διατήρηση της απρόσκοπτης συνέχισης εφαρμογής των μνημονιακών δεσμεύσεων και τήρησης των πρωτογενών πλεονασμάτων και αφετέρου τη διασφάλιση της επικύρωσης της συμφωνίας των Πρεσπών από το ελληνικό κοινοβούλιο.
Ουσιαστικά, αυτό που επιχειρείται μέσω της επίσκεψης της γερμανίδας καγκελαρίου είναι η παροχή εχέγγυων από σύσσωμη την αστική εκπροσώπηση ότι η Ελλάδα δεν θα σταθεί εμπόδιο στην νατοϊκή ολοκλήρωση της γείτονος. Η ανάμειξη του ευρωπαϊκού και δη του γερμανικού παράγοντα στα εσωτερικά της Ελλάδας δεν αποτελεί συγκυριακό φαινόμενο της τρέχουσας περιόδου, αλλά καθοριστικό παράγοντα στη διαμόρφωση της πολιτικής φυσιογνωμίας που απέκτησε η χώρα σε όλη τη μεταδικτατορική περίοδο.
Από τις ντιρεκτίβες της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, που διέλυσαν την αγροτική παραγωγή στην Ελλάδα και τα προγράμματα ΕΣΠΑ, μέχρι την επιβολή των μνημονίων, την πλήρη αποσάρθρωση των εργατικών κεκτημένων και την καταβαράθρωση της ελληνικής οικονομίας, το ευρωπαϊκό κεφάλαιο είχε τον πρώτο λόγο στη διαμόρφωση των πολιτικών κατευθύνσεων στο εσωτερικό της χώρας –αλλά όχι τον μόνο καθώς οι όποιες αποφάσεις λαμβάνονταν πάντα σε συμφωνία με το αμερικανικό κεφάλαιο.
Έτσι λοιπόν η γερμανίδα καγκελάριος έρχεται στην Αθήνα, για πρώτη φορά μετά την εκλογή ΣΥΡΙΖΑ το 2015, για να συγχαρεί την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για τα πεπραγμένα της. Άλλωστε τώρα το “κλίμα έχει αλλάξει” και η Μέρκελ δεν είναι πλέον ανεπιθύμητη, όπως δήλωναν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ προ κυβερνητικών αξιωμάτων. Αντίστοιχα και η κυβέρνηση έχει “σοβαρευτεί” μετά το 1ο εξάμηνο του 2015 και των δήθεν διαπραγματεύσεων και “κόκκινων γραμμών” επιβεβαιώνοντας έτσι το ρόλο της και τη στήριξη που της παρείχε η ντόπια και ξένη αστική τάξη και ακολουθώντας πλέον πιστά τις επιταγές των ευρωπαϊκών και ευρω-ατλαντικών διευθυντηρίων.
Την ίδια ώρα που οι άνεργοι συνεχίζουν να συνωστίζονται στις ουρές του ΟΑΕΔ, τα σχολεία και τα νοσοκομεία υπολειτουργούν, οι εργαζόμενοι βιώνουν για άλλη μια χρονιά την ανασφάλεια, οι τράπεζες παρά τα συνεχή μέτρα στήριξης τους και την άρση των capital controls συνεχίζουν να μην μπορούν να ανακάμψουν· η γερμανίδα καγκελάριος έρχεται στην Αθήνα προκειμένου να στηρίξει την ελληνική κυβέρνηση. Με άλλα λόγια, έρχεται να στηρίξει τις δικές της –και των υπόλοιπων μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών– επιλογές, των αντιλαϊκών μέτρων και της ακραίας μεταφοράς πλούτου από τις περιφερειακές χώρες στο ευρωπαϊκό κέντρο. Πέραν όμως της στήριξης των μέχρι τώρα πεπραγμένων της κυβέρνησης η Μέρκελ θέλει να διασφαλίσει και τη συνέχιση της δημοσιονομικής προσαρμογής της χώρας, να “κρούσει των κώδωνα του κινδύνου” για τυχόν συνέπειες που θα υπάρξουν σε περίπτωση που η χώρα δεν συμμορφωθεί με τις αποφάσεις του Eurogroup της 21ης Ιούνη για “ενισχυμένη επιτήρηση” και πρωτογενή πλεονάσματα μέχρι το 2060.
Αν λοιπόν οι δηλώσεις στήριξης της ελληνικής δημοσιονομικής προσαρμογής αποτελούν το καρότο, τότε η αναιμική ανάπτυξη της οικονομίας μετά και την “έξοδο” από τα μνημόνια στις 21 Αυγούστου, αλλά και η διαρκής κρίση των ελληνικών τραπεζών αποτελούν το μαστίγιο προς την κυβέρνηση.
Αν το πρώτο ζητούμενο (όχι με σειρά σημαντικότητας) της επίσκεψης Μέρκελ είναι να συγχαρεί την κυβέρνηση για το “έργο” της –χωρίς βέβαια να ξεχάσει και τις προηγούμενες κυβερνήσεις των “δικών” της Σαμαρά-Βενιζέλου, Παπαδήμου, Παπανδρέου– το δεύτερο ζητούμενο αποτελεί η διασφάλιση της επικύρωσης της συμφωνίας των Πρεσπών. Η Μέρκελ έρχεται λοιπόν και για να “τραβήξει το αυτί” της αντιπολίτευσης για τη μη “συνεπή” της στάση αναφορικά με την υπερψήφιση της συμφωνίας.
Άλλωστε ο δρόμος είχε ανοίξει μετά το δημοψήφισμα στη Μακεδονία στις 30 Σεπτέμβρη, τότε που η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ δήλωνε ότι «Οι ΗΠΑ χαιρετίζουν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην Δημοκρατία της Μακεδονίας την 30ή Σεπτεμβρίου, κατά το οποίο οι πολίτες εξέφρασαν την υποστήριξή τους για την ένταξη στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση αποδεχόμενοι τη συμφωνία των Πρεσπών μεταξύ Μακεδονίας και Ελλάδας.»
Η επικύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών αποτελεί για τις λυκοσυμμαχίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ βασικό πυλώνα της στρατηγικής της διεύρυνσής τους και βασική στρατηγική τόσο στα πλαίσια της στρατιωτικής περικύκλωσης της Ρωσίας με τη δημιουργία νατοϊκών βάσεων στη Μακεδονία και την μετατροπή της Ελλάδας σε αποθήκη όπλων και αεροδρόμιο του ΝΑΤΟ, όσο σε οικονομικό επίπεδο με τη δημιουργία επενδύσεων και από τις δυο πλευρές των συνόρων.
Η στάση όμως της αντιπολίτευσης και κυρίως της ΝΔ ενδέχεται να βάλει σε κίνδυνο τη στρατηγική των ευρω-ατλαντικών διευθυντηρίων, άλλωστε επί της ουσίας οι όποιες κοκορομαχίες και δήθεν διαξιφισμοί μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης για το ονοματολογικό δεν είναι τίποτε άλλο παρά προπέτασμα καπνού, μιας και κανείς τους δεν διαφωνεί με το επίδικο της συμφωνίας, που δεν είναι άλλο από την ένταξη της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ και τις μπίζνες στα Βαλκάνια.
Αντιλαμβανόμενοι τα περιεχόμενα της επίσκεψης της Μέρκελ στην Αθήνα σαν τους βασικούς αρμούς της ντόπιας και ξένης αστικής τάξης και του πολιτικού της προσωπικού για την ευρύτερη περιοχή, καλούμαστε να της προσδώσουμε και τα νοήματα που της αντιστοιχούν.
Μια δυναμική υποδοχή της γερμανίδας καγκελαρίου μπορεί να συμπυκνώσει τους βασικούς στόχους ενός σύγχρονου επαναστατικού κινήματος· της εναντίωσης στον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο αφενός και της πάλης ενάντια στη οικονομική λεηλασία και τον κοινωνικό εκφασισμό αφετέρου. Όμως αυτό μονάχα δεν αρκεί, πρέπει να ξαναπιάσουμε, συλλογικά, το νήμα τόσο των αντι-ιμπεριαλιστικών όσο και των αντιμνημονιακών αγώνων, να εντοπίσουμε τα λάθη και τις ελλείψεις μας και να χαράξουμε –και να υπηρετήσουμε– μια επαναστατική στρατηγική που θα (ξανά)δώσει όραμα, τόσο στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα όσο στο ευρύτερο κίνημα. Στο χέρι μας είναι λοιπόν να αποτελέσει η επίσκεψη Μέρκελ εφαλτήριο ανασυγκρότησης του λαϊκού αντι-ιμπεριαλιστικού αντικαπιταλιστικού κινήματος.
Η Ε.Ε ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΩΝ ΛΑΩΝ – ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΏΝ
Ενάντια στην επίσκεψη της γερμανίδας καγκελαρίου στην Αθήνα
Διαδήλωση Πέμπτη 10 Γενάρη, Προπύλαια 18.00
Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)