Στην διαδήλωση της 17ης Νοέμβρη 2018 οι δυνάμεις των ΜΑΤ επιτέθηκαν συντεταγμένα και βίαια κατά διαδηλωτών, μόλις η διαδήλωση πέρασε την Αμερικάνικη πρεσβεία. Η σαφώς προσχεδιασμένη επίθεση των ΜΑΤ με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που αυτή έφερε παραπέμπει σαφώς σε δολοφονική ενέργεια κατά του λαϊκού κινήματος και πιο συγκεκριμένα σε στοχοποίηση των αναρχικών μπλόκ της διαδήλωσης. Η επίθεση πραγματοποιήθηκε, όταν τα ΜΑΤ αντιλήφθηκαν ότι τα συγκεκριμένα μπλοκ επρόκειτο να διαλυθούν στο σταθμό του μετρό Αμπελόκηποι. Λίγα μέτρα πριν, στο σκοτάδι, αφού τα φώτα του δρόμου στο συγκεκριμένο μόνο ύψος της λεωφόρου Αλεξάνδρας ήταν επιτηδευμένα κλειστά, τα ένοπλα ΜΑΤ ξεκίνησαν να κάνουν αυτό που ξέρουν καλά. Nα τρομοκρατούν, να συλλαμβάνουν, να ξυλοφορτώνουν και να τραμπουκίζουν.
Παρά το γεγονός ότι η επίθεση έγινε χωρίς καμιά αιτία και αφορμή, μέσα σε λίγα μόλις λεπτά ο δημοσιογραφικός εσμός παραπληροφορούσε για επίθεση στο ύψος της ΓΑΔΑ από ομάδα διαδηλωτών επιχειρώντας με αυτόν τον τρόπο να νομιμοποιήσει την επίθεση των ένστολων δολοφόνων και να δημιουργήσει κλίμα συναίνεσης απέναντι στην δολοφονική επίθεση. Οι βίαιοι μηχανισμοί απόσπασης κοινωνικής συναίνεσης έχουνε μάθει πια καλά να παίζουν το παιχνίδι της εξουσίας κάθε φορά που η ίδια νοιώθει πως απειλείται η κυριαρχία της. Δεν είχε στεγνώσει ακόμα το αίμα του Ζακ Κωστόπουλου – της Ζackie Οh από την οδό Γλάδστωνος, όταν οι ίδιοι μηχανισμοί προπαγάνδας οικοδομούσαν το προφίλ του εχθρού της κοινωνίας που πρέπει άμεσα να εξοντωθεί. Μετατρέποντας τους θύτες σε θύματα και τους δολοφόνους του Ζακ σε νόμιμα αμυνόμενους. Διεξάγοντας μέχρι και γκάλοπ σε τηλεοπτικά κανάλια για να νομιμοποιήσουν την εξόντωση του. Γιατί είναι τα ίδια τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, τα οποία θέτουν στο στόχαστρο τον πρόσφυγα, το μετανάστη, τον απεργό, τον άνεργο, τον φτωχό, το νεολαίο και τον ίδιο τον εργαζόμενο λαό, αφήνοντας στο απυρόβλητο το καπιταλιστικό σύστημα, που γεννά τον πόλεμο, την προσφυγιά, την εξαθλίωση, τον φασισμό.
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έσπευσε μέσω της υπουργού Όλγας Γεροβασίλη, συνοδευόμενη από τον αρχηγό της ΕΛΑΣ Αριστείδη Ανδρικόπουλο να παραστεί στη ΓΑΔΑ. προκειμένου να συγχαρεί με απροκάλυπτο κυνισμό την ΕΛΑΣ για την ψυχραιμία (!) που επέδειξε, στέλνοντας έτσι το δικό της μήνυμα για συνέχιση και όξυνση της καταστολής των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων.
Είναι η ίδια κυβέρνηση που αποτόλμησε να κατεβάσει μπλοκ στην διαδήλωση του Πολυτεχνείου αποτελούμενη από βουλευτές και υπουργούς της, υπονομεύοντας με αυτόν τον τρόπο τους αγώνες για “ψωμί -παιδεία- ελευθερία” , χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα αντιαμερικανισμού για μια εξέγερση που δεκάδες νέοι και νέες έχυσαν ανυστερόβουλα το αίμα τους, για να μην περάσει ο φασισμός.
Είναι η ίδια κυβέρνηση που, ενώ επιχειρεί να καπηλευθεί τα νοήματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, έχει μετατρέψει τη χώρα σε Νατοϊκό ορμητήριο και αποδεικνύεται ο καλύτερος σύμμαχος του βορειοαμερικάνικου Ιμπεριαλισμού που οργάνωσε και καθοδήγησε το πραξικόπημα της 21ης Απρίλη στην Ελλάδα, συνεχίζοντας μέχρι σήμερα μια αποικιοκρατική πολιτική υποδούλωσης και γενοκτονίας των λαών σε όλον τον πλανήτη.
Την ίδια στιγμή, η νεοφιλελεύθερη με ακροδεξιά στοιχεία ΝΔ, δια στόματος του πρόεδρου της Κυρ. Μητσοτάκη, ο οποίος, όπως είχε δηλώσει με θράσος ο ίδιος, υπήρξε «πολίτικός κρατούμενος» της χούντας από 6 μηνών(!), μιλά για «τραμπούκους», «στέκια ανομίας», «άσυλο παραβατικότητας», βάζοντας στο στόχαστρο το πανεπιστημιακό άσυλο και ευρύτερα το φοιτητικό και νεολαιίστικο κίνημα. Γιατί μάλλον ξεχνάει ότι το άσυλο υπήρξε κατάκτηση του φοιτητικού κινήματος, όπως αυτό αναδύθηκε μετά την πτώση τη δικτατορίας, με αγώνες και θυσίες. Γιατί, όταν μιλάνε για κατάργηση του ασύλου, δεν θέλουν τίποτα άλλο παρά την εφαρμογή του δόγματος «Νόμος και Τάξη», έτσι ώστε όλη η κοινωνία να στέκεται προσοχή στα ευρωμνημόνια, να δηλώνει υποταγή στον ιμπεριαλισμό και τους ντόπιους υπαλλήλους του, να συνηθίζει στην φτώχεια και την κοινωνική λεηλασία. Γιατί το άσυλο ανήκει στο λαό και την νεολαία για τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, που άφησε ανολοκλήρωτους η εξέγερση του Νοέμβρη.
Το μίσος της Εξουσίας για όσα συμβολίζει το Πολυτεχνείο παραμένει διαχρονικό και λυσσαλέο. Γιατί οι αγωνιστές εκείνης της περιόδου έβαλαν τα στήθη τους μπροστά στο φασισμό και αναμετρήθηκαν μαζί του. Κι εάν τότε η εξουσία έβλεπε την απειλή για την ανατροπή της στα μάτια των αγωνιστών και των αγωνιστριών που προέρχονταν κυρίως από τον χώρο της Αριστεράς, τιμωρώντας τους με τον θάνατο, τις φυλακίσεις και τα βασανιστήρια, σήμερα σε συνθήκες αστικής δημοκρατίας σημαδεύει στο κεφάλι με τα γκλοπ, τις σφαίρες και τα δακρυγόνα της όσους συνεχίζουν να αγωνίζονται για ένα κόσμο χειραφετημένο από τις κοινωνικές διακρίσεις και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Για ένα κόσμο δίκαιο που όλα θα ανήκουν σε όλους και τίποτα σε κανέναν.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΗΣ 17ης ΝΟΕΜΒΡΗ
Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)