ρεμπέτικο – λαϊκό γλέντι οικονομικής ενίσχυσης
με συντροφική κομπανία
για την κάλυψη δικαστικών εξόδων συντρόφου*
στον πολιτικό χώρο στη Σπύρου Τρικούπη 44 στα Εξάρχεια
την Κυριακή 18 Μάρτη από τις 14.00 και μετά…
* ο σύντροφος Λ.Β συνελήφθη στις 10 Φλεβάρη του ‘12 για επίθεση σε ενεχυροδανειστήριο στη Νέα Ιωνία και το Δεκέμβρη του ‘17 καταδικάστηκε από το Εφετείο Αθηνών σε ποινή κάθειρξης δέκα μηνών με τριετή αναστολή.
Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)
κείμενο του συντρόφου που δημοσιεύθηκε το Μάη του 2012:
Γύρω στις 3.30 τη νύχτα της 10ης Φλεβάρη 2012, ξημερώματα της 48ωρης γενικής Απεργίας, λίγο πριν τον ιστορικό ξεσηκωμό της 12ης Φλεβάρη, και ενώ λίγο νωρίτερα έχω επιστρέψει στο σπίτι μου, δέχομαι τη μεταμεσονύχτια και δίχως ένταλμα «επίσκεψη» των μισθοφόρων του Κράτους των αφεντικών. Αμέσως μετά την εμφάνισή μου στην εξώπορτα, θα βρεθώ στην Ασφάλεια του Αστυνομικού Τμήματος Νέας Ιωνίας.
Εκεί, ανάμεσα σε βρισιές, τραμπουκισμούς, απειλές και καλοπιάσματα κατηγορούμαι για κάποια ενέργεια που είχε γίνει νωρίτερα ενάντια σ’ ένα ενεχυροδανειστήριο της λεωφόρου Ηρακλείου, για το σπάσιμο μιας βιτρίνας και τη ρίψη μπογιών, σε κάποιο απ’ αυτά τα «μικρομάγαζα» που στους καιρούς της καπιταλιστικής κρίσης πολλαπλασιάζονται σαν καρκινώματα. Από τους ασυρμάτους τους ακούγεται ότι παρόμοιες ενέργειες έχουν πραγματοποιηθεί και σε άλλα τέτοια «μικρομάγαζα» σε διάφορες περιοχές της Αθήνας. Το παιχνίδι του καλού και του κακού συνεχίζεται με διάφορους πρωταγωνιστές ασφαλίτες στους οποίους και δεν παραλείπω να δηλώσω ότι για μένα όλοι αυτοί οι «έντιμοι καταστηματάρχες» δεν είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από τους σύγχρονους μαυραγορίτες. Γύρω στις 7 το πρωί, και ενώ εξακολουθούν να με κρατούν σιδεροδέσμιο και αρνούμαι να τους υπογράψω οτιδήποτε, μου ανακοινώνουν ότι θα με μεταφέρουν στη Γ.Α.Δ.Α.
Περίπου τρεις ώρες αργότερα βρίσκομαι στον 6ο όροφο αυτού του ευαγούς ιδρύματος, στο «τμήμα προστασίας κράτους και δημοκρατικού πολιτεύματος». Εκεί και μετά από μια σύντομη επανάληψη των ίδιων κατηγοριών και ενώ μου έχουν κατάσχει το κινητό τηλέφωνο και τον αναπτήρα μου, βρίσκομαι για πολλές ώρες σ’ ένα διάδρομο ν’ αναμένω την εξέλιξη της υπόθεσης. Μέσα σ’ αυτές τις ώρες θα βρεθούν δίπλα μου μερικοί προσαχθέντες και αργότερα οι συλληφθέντες της απεργιακής διαδήλωσης της 10ης Φλεβάρη, ξυλοκοπημένοι από τους «μεροκαματιάρηδες» ματατζήδες. Οι ώρες περνούν και τελικά γύρω στις 8 το βράδυ μου ανακοινώνουν ότι κατηγορούμαι για «εγκληματική οργάνωση», «απόπειρα εμπρησμού κατά συναυτουργία» και «διακεκριμένες περιπτώσεις φθοράς». Tην άλλη μέρα το πρωί με οδηγούν στα δικαστήρια της Ευελπίδων. Εκεί, με την αλληλέγγυα παρουσία δεκάδων συντρόφων, συντροφισσών και φίλων, ο εισαγγελέας θα μου απαγγείλει τις κατηγορίες της «διακεκριμένης (απρόκλητης) φθοράς ξένης ιδιοκτησίας κατ’ εξακολούθηση και κατά συναυτουργία τελεσθείσα από περισσότερους των δύο δράστες» και της «απόπειρας εμπρησμού κατ’ εξακολούθηση και κατά συναυτουργία». Το αυτόφωρο θα αναβάλει την εκδίκαση της υπόθεσης για τις 17 Φλεβάρη. Πέντε μέρες αργότερα και ενώ αρκετοί ιδιοκτήτες-μαυραγορίτες έχουν σπεύσει να παραβρεθούν ως μάρτυρες κατηγορίας, η εκδίκαση της υπόθεσης θ’ αναβληθεί, λόγω της αποχής των δικηγόρων, για τις 15 Ιούνη 2012.
Εδώ και χρόνια, έχω εντάξει τον εαυτό μου εκεί που μου ορίζει η ταξική μου συνείδηση, η αναγκαιότητα και η επιθυμία για Αντίσταση και Αγώνα ενάντια στο Κεφάλαιο και το Κράτος του: με την ένταξή σε κατειλημμένα εγχειρήματα, αυτοοργανωμένες συλλογικότητες και ακηδεμόνευτα εργατικά σωματεία, με την αλληλεγγύη στους φυλακισμένους και τους διωκόμενους αγωνιστές, με τη συμμετοχή στον αγώνα ενάντια στους φασίστες, τους ρατσιστές και τους πάτρωνές τους, με την παρουσία σε αδιαμεσολάβητους αγώνες που –μέσα στην επέλαση του ολοκληρωτισμού και κόντρα στις κοινοβουλευτικές αυταπάτες– αποτελούν το μοναδικό υπαρκτό εχθρό των εκμεταλλευτών και των καταπιεστών κάθε πτυχής της ζωής μας. Και αυτό θα συνεχίσω να κάνω, θα συνεχίσω να πορεύομαι μαζί μ’ αυτούς που σε κάθε εποχή και κάθε τόπο αγωνίζονται ενάντια στ’ αφεντικά και τους μαυραγορίτες, τους τοκογλύφους και τους αργυραμοιβούς, τους έμμισθους και άμισθους φρουρούς τους. Γιατί όπως έχει ειπωθεί και σε άλλους, όχι και τόσο μακρινούς και διαφορετικούς καιρούς, εμείς θα τους αντισταθούμε, όποιοι και να ’ναι, όσο δυνατοί και να ’ναι.
Για την Έφοδο στον Ουρανό, για την κοινωνική Απελευθέρωση, για την Ταξική Αντιεξουσία!
Λ.Β
Αθήνα, Μάης 2012
