Category: Αφισες

Bazaar βιβλίου για την οικονομική ενίσχυση της έντυπης παρέμβασης δρόμου “Έφοδος στον Ουρανό”

Κυριακή 9 Ιουνίου στις 17:00 στην πλατεία Μερκούρη

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

Τίποτα δεν τελείωσε

Άδεια τώρα στον επαναστάτη Δ. Κουφοντίνα

Άμεση κατάργηση του εισαγγελικού βέτο

Μοτοπορεία Παρασκευή  31/5 19:00 πλατεία Εξαρχείων

γιατί τίποτα δεν χαρίστηκε και όλα κερδήθηκαν με αγώνες

Συνέλευση αλληλεγγύης στον πολιτικό κρατούμενο Δ. Κουφοντίνα

ΑΔΕΙΑ ΤΩΡΑ ΣΤΟΝ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ

Να καταργηθεί το εισαγγελικό βέτο

Με αντιμετωπίζετε ως πολιτικό αντίπαλο . Γι’ αυτό κι εγώ ξαναπιάνω το κόκκινο νήμα των αγώνων. Αρχίζω απεργία πείνας.

Δημήτρης Κουφοντίνας

Φυλακές Κασσαβέτειας

2.5.2019

Για ακόμα μια φορά ο πολιτικός κρατούμενος Δημήτρης Κουφοντίνας βρίσκεται στο επίκεντρο των κατασταλτικών μεθοδεύσεων της δικαστικής και πολιτικής εξουσίας. Για δεύτερη φορά, ο εισαγγελέας έθεσε βέτο στην απόφαση του Συμβουλίου Φυλακής για τη χορήγηση στον Δ. Κουφοντίνα της κανονικής άδειας που δικαιούται.

Ο εισαγγελέας Κωνσταντίνου, που έθεσε το νέο βέτο, ήταν από τους εισαγγελείς που είχαν εγκρίνει μία από τις προηγούμενες άδειες του Δ. Κουφοντίνα (έξι τον αριθμό). Τώρα «θυμήθηκε» τη φράση «να ξαναπιάσουμε το κόκκινο νήμα των αγώνων μέσα κι έξω από τη φυλακή», που είχε χρησιμοποιήσει ο πολιτικός κρατούμενος στη δήλωση γνωστοποίησης της προηγούμενης απεργίας πείνας (Μάιος – Ιούνιος 2018), με την οποία διεκδίκησε και κέρδισε την τρίτη κατά σειρά άδεια, όσο ακόμα βρισκόταν στις φυλακές Κορυδαλλού.

Κυνικά και απροκάλυπτα, η κρατική εξουσία έθεσε και πάλι στον Δ. Κουφοντίνα το δίλημμα: ή αποκηρύσσεις τις ιδέες σου και υπογράφεις δήλωση μετάνοιας ή σου κόβουμε τις άδειες που έπαιρνες. ‘Η υποτάσσεσαι στις αποφάσεις μας, που παραβιάζουν ακόμα και τον ισχύοντα νόμο, ή βάζεις σε κίνδυνο την ίδια τη ζωή σου.

Ο Δ. Κουφοντίνας δεν είχε άλλη επιλογή από το να χρησιμοποιήσει το έσχατο μέσο πάλης που έχει ένας κρατούμενος: την απεργία πείνας. Αυτή η επιλογή ήταν μονόδρομος για έναν αγωνιστή με τα δικά του χαρακτηριστικά.

Από τη μεριά της εξουσίας, όμως, ο εκβιασμός αυτός ισοδυναμεί με υποβολή του πολιτικού κρατούμενου Δ. Κουφοντίνα στο βασανιστήριο της πείνας. Ιδιαίτερα αν λάβουμε υπόψη την ηλικία του και την κλονισμένη από την προηγούμενη απεργία πείνας υγεία του.

Μετά τη χορήγηση της τρίτης άδειας και τη μεταφορά του Κουφοντίνα στις φυλακές Βόλου, ακολούθησε ένα κρεσέντο τρομοϋστερίας, μιντιακού κυνηγιού μαγισσών από τα διάφορα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια και πιέσεων και παρεμβάσεων τόσο του ντόπιου αστικού πολιτικού προσωπικού όσο και της αμερικάνικης πρεσβείας.

Επαναφέρθηκε η εκβιαστική απαίτηση της δικαστικής και πολιτικής εξουσίας προς τους πολιτικούς κρατούμενους να παραδώσουν δηλώσεις μετάνοιας και αποκήρυξης της πολιτικής τους ιστορίας, αλλά και ολόκληρης της επαναστατικής ιστορίας του τόπου, ώστε να ανταλλάξουν την προσωπική και πολιτική τους αξιοπρέπεια με την χορήγηση της άδειας. Επαναφέρθηκε η επιδίωξη του αστικού κράτους να ταπεινώνει τους πολιτικούς του αντιπάλους για να πείσει τους καταπιεσμένους πως κάθε αντίσταση απέναντι στους δυνάστες τους είναι μάταιη.

Η άρνηση χορήγησης άδειας δεν είναι μια προσωπική υπόθεση του Δ. Κουφοντίνα. Στο πρόσωπό του χτυπιέται ολόκληρο το κίνημα, χτυπιούνται όλοι οι καταπιεσμένοι και κολασμένοι, χτυπιέται ο ίδιος ο λαός. Χτυπιέται οποιοσδήποτε επιχειρεί να σπάσει το κρατικό μονοπώλιο της βίας και να αμφισβητήσει την απόλυτη κυριαρχία της αστικής εξουσίας. Χτυπιέται οποιαδήποτε απειθαρχία απέναντι σε ένα σύστημα που βασισμένο πάνω στην ταξική εκμετάλλευση γεννά τη βία, την αδικία, τον πόλεμο και το θάνατο.

Δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε και την απόλυτη συνενοχή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ απέναντι σ’ αυτήν την αυταρχική εκτροπή. Της κυβέρνησης των yes men, της «κυβερνώσας αριστεράς» που έχει προσκυνήσει όσο κανένας άλλος τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Δεν ξεχνάμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις αντίθετες εξαγγελίες, διατηρεί εδώ και τέσσερα χρόνια την αυταρχική διάταξη Δένδια που δίνει δικαίωμα βέτο στους εισαγγελείς για τις άδειες των κρατούμενων. Ταυτόχρονα, με τον καινούριο Ποινικό Κώδικα που βρίσκεται σε διαδικασία διαβούλευσης, ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί και αυστηροποιεί τον 187Α, τον «αντι»τρομοκρατικό νόμο με τον οποίο δικάζονται και καταδικάζονται αναρχικοί και κομμουνιστές αγωνιστές. Την ίδια στιγμή, ο υπουργός δικαιοσύνης Μιχάλης Καλογήρου δηλώνει ευθαρσώς ότι «ο νόμος είναι συγκεκριμένος και η χώρα έχει από το 2015 ένα συγκεκριμένο σχέδιο σωφρονιστικής πολιτικής, το οποίο είναι δημοκρατικό και φιλελεύθερο» και ότι «η δημοκρατία δεν εκδικείται». Η διατήρηση όμως της διάταξης Δένδια και οι απαιτήσεις δηλώσεων μετάνοιας από το Δ. Κουφοντίνα αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο.

Η αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους είναι αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική τρομοκρατία. Στη συγκυρία που βρισκόμαστε, στις μεθοδεύσεις της δικαστικής και πολιτικής εξουσίας κατά του Δημήτρη Κουφοντίνα συμπυκνώνεται η ουσία της καταστολής που εξαπολύεται ενάντια σε ολόκληρο το κίνημα. Κόντρα στις μεθοδεύσεις αυτές, ενάντια στην «αντι»τρομοκρατική νομοθεσία και στη διάταξη περί εισαγγελικού βέτο για τις άδειες, οι δυνάμεις του ευρύτερου κοινωνικού και ταξικού κινήματος οφείλουν να σταθούν δίπλα στο Δημήτρη Κουφοντίνα που καλείται για μια ακόμη φορά να διεκδικήσει το αυτονόητο.

ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ, ΣΑΒΒΑΤΟ 18-5-2019, ΠΕΔΙΟΝ ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ, 12.00

Συνέλευση αλληλεγγύης στον πολιτικό κρατούμενο Δημήτρη Κουφοντίνα

 

Με αντιμετωπίζετε ως πολιτικό αντίπαλο . Γι’ αυτό κι εγώ ξαναπιάνω το κόκκινο νήμα των αγώνων. Αρχίζω απεργία πείνας.

Δημήτρης Κουφοντίνας

Φυλακές Κασσαβέτειας

2.5.2019

Για ακόμα μια φορά ο πολιτικός κρατούμενος Δημήτρης Κουφοντίνας βρίσκεται στο επίκεντρο των κατασταλτικών μεθοδεύσεων της δικαστικής και πολιτικής εξουσίας. Για δεύτερη φορά, ο εισαγγελέας έθεσε βέτο στην απόφαση του Συμβουλίου Φυλακής για τη χορήγηση στον Δ. Κουφοντίνα της κανονικής άδειας που δικαιούται.

Ο εισαγγελέας Κωνσταντίνου, που έθεσε το νέο βέτο, ήταν από τους εισαγγελείς που είχαν εγκρίνει μία από τις προηγούμενες άδειες του Δ. Κουφοντίνα (έξι τον αριθμό). Τώρα «θυμήθηκε» τη φράση «να ξαναπιάσουμε το κόκκινο νήμα των αγώνων μέσα κι έξω από τη φυλακή», που είχε χρησιμοποιήσει ο πολιτικός κρατούμενος στη δήλωση γνωστοποίησης της προηγούμενης απεργίας πείνας (Μάιος – Ιούνιος 2018), με την οποία διεκδίκησε και κέρδισε την τρίτη κατά σειρά άδεια, όσο ακόμα βρισκόταν στις φυλακές Κορυδαλλού.

Κυνικά και απροκάλυπτα, η κρατική εξουσία έθεσε και πάλι στον Δ. Κουφοντίνα το δίλημμα: ή αποκηρύσσεις τις ιδέες σου και υπογράφεις δήλωση μετάνοιας ή σου κόβουμε τις άδειες που έπαιρνες. ‘Η υποτάσσεσαι στις αποφάσεις μας, που παραβιάζουν ακόμα και τον ισχύοντα νόμο, ή βάζεις σε κίνδυνο την ίδια τη ζωή σου.

Ο Δ. Κουφοντίνας δεν είχε άλλη επιλογή από το να χρησιμοποιήσει το έσχατο μέσο πάλης που έχει ένας κρατούμενος: την απεργία πείνας. Αυτή η επιλογή ήταν μονόδρομος για έναν αγωνιστή με τα δικά του χαρακτηριστικά.

Από τη μεριά της εξουσίας, όμως, ο εκβιασμός αυτός ισοδυναμεί με υποβολή του πολιτικού κρατούμενου Δ. Κουφοντίνα στο βασανιστήριο της πείνας. Ιδιαίτερα αν λάβουμε υπόψη την ηλικία του και την κλονισμένη από την προηγούμενη απεργία πείνας υγεία του.

Μετά τη χορήγηση της τρίτης άδειας και τη μεταφορά του Κουφοντίνα στις φυλακές Βόλου, ακολούθησε ένα κρεσέντο τρομοϋστερίας, μιντιακού κυνηγιού μαγισσών από τα διάφορα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια και πιέσεων και παρεμβάσεων τόσο του ντόπιου αστικού πολιτικού προσωπικού όσο και της αμερικάνικης πρεσβείας.

Επαναφέρθηκε η εκβιαστική απαίτηση της δικαστικής και πολιτικής εξουσίας προς τους πολιτικούς κρατούμενους να παραδώσουν δηλώσεις μετάνοιας και αποκήρυξης της πολιτικής τους ιστορίας, αλλά και ολόκληρης της επαναστατικής ιστορίας του τόπου, ώστε να ανταλλάξουν την προσωπική και πολιτική τους αξιοπρέπεια με την χορήγηση της άδειας. Επαναφέρθηκε η επιδίωξη του αστικού κράτους να ταπεινώνει τους πολιτικούς του αντιπάλους για να πείσει τους καταπιεσμένους πως κάθε αντίσταση απέναντι στους δυνάστες τους είναι μάταιη.

Η άρνηση χορήγησης άδειας δεν είναι μια προσωπική υπόθεση του Δ. Κουφοντίνα. Στο πρόσωπό του χτυπιέται ολόκληρο το κίνημα, χτυπιούνται όλοι οι καταπιεσμένοι και κολασμένοι, χτυπιέται ο ίδιος ο λαός. Χτυπιέται οποιοσδήποτε επιχειρεί να σπάσει το κρατικό μονοπώλιο της βίας και να αμφισβητήσει την απόλυτη κυριαρχία της αστικής εξουσίας. Χτυπιέται οποιαδήποτε απειθαρχία απέναντι σε ένα σύστημα που βασισμένο πάνω στην ταξική εκμετάλλευση γεννά τη βία, την αδικία, τον πόλεμο και το θάνατο.

Δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε και την απόλυτη συνενοχή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ απέναντι σ’ αυτήν την αυταρχική εκτροπή. Της κυβέρνησης των yes men, της «κυβερνώσας αριστεράς» που έχει προσκυνήσει όσο κανένας άλλος τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Δεν ξεχνάμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις αντίθετες εξαγγελίες, διατηρεί εδώ και τέσσερα χρόνια την αυταρχική διάταξη Δένδια που δίνει δικαίωμα βέτο στους εισαγγελείς για τις άδειες των κρατούμενων. Ταυτόχρονα, με τον καινούριο Ποινικό Κώδικα που βρίσκεται σε διαδικασία διαβούλευσης, ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί και αυστηροποιεί τον 187Α, τον «αντι»τρομοκρατικό νόμο με τον οποίο δικάζονται και καταδικάζονται αναρχικοί και κομμουνιστές αγωνιστές. Την ίδια στιγμή, ο υπουργός δικαιοσύνης Μιχάλης Καλογήρου δηλώνει ευθαρσώς ότι «ο νόμος είναι συγκεκριμένος και η χώρα έχει από το 2015 ένα συγκεκριμένο σχέδιο σωφρονιστικής πολιτικής, το οποίο είναι δημοκρατικό και φιλελεύθερο» και ότι «η δημοκρατία δεν εκδικείται». Η διατήρηση όμως της διάταξης Δένδια και οι απαιτήσεις δηλώσεων μετάνοιας από το Δ. Κουφοντίνα αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο.

Η αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους είναι αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική τρομοκρατία. Στη συγκυρία που βρισκόμαστε, στις μεθοδεύσεις της δικαστικής και πολιτικής εξουσίας κατά του Δημήτρη Κουφοντίνα συμπυκνώνεται η ουσία της καταστολής που εξαπολύεται ενάντια σε ολόκληρο το κίνημα. Κόντρα στις μεθοδεύσεις αυτές, ενάντια στην «αντι»τρομοκρατική νομοθεσία και στη διάταξη περί εισαγγελικού βέτο για τις άδειες, οι δυνάμεις του ευρύτερου κοινωνικού και ταξικού κινήματος οφείλουν να σταθούν δίπλα στο Δημήτρη Κουφοντίνα που καλείται για μια ακόμη φορά να διεκδικήσει το αυτονόητο.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ και ΠΟΡΕΙΑ, ΤΡΙΤΗ 14/5, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ, 7μμ

Συνέλευση αλληλεγγύης στον πολιτικό κρατούμενο Δημήτρη Κουφοντίνα

71 χρόνια από τη Νάκμπα, ο αγώνας συνεχίζεται από γενιά σε γενιά
μέχρι την οριστική απελευθέρωση της Παλαιστίνης.
Όλοι/ όλες στην πορεία προς την ισραηλινή πρεσβεία

την Τετάρτη 15 Μάη, 6.30 μμ.
Προσυγκέντρωση στο Μετρό Πανόρμου.

Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό

ΑΜΕΣΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ

Για ακόμα μια φορά ο πολιτικός κρατούμενος Δημήτρης Κουφοντίνας βρίσκεται στο επίκεντρο των κατασταλτικών μεθοδεύσεων της δικαστικής και πολιτικής εξουσίας. Συ­γκεκριμένα, στις 27 Φεβρουαρίου το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Βόλου απέρριψε με ομόφωνο βούλευμα το αίτημα του Δημήτρη Κουφοντίνα να του χορηγηθεί η έβδομη κατά σειρά άδεια. Η έβδομη άδεια είχε εγκριθεί κατά πλειοψηφία από το Συμβούλιο Φυλακής, αλλά ο εισαγγελέας Χρήστος Καραγιάννης, βρισκόμενος σε διατεταγμένη υπηρεσία, άσκησε βέτο διαφοροποιώντας τη θέση του από τους προηγούμενους συναδέλφους του που χορήγησαν έξι άδειες στον Δ. Κουφοντίνα.

Την τρίτη από αυτές τις άδειες, ο Δ. Κουφοντίνας την κέρδισε πραγματοποιώντας μια σκληρή απεργία πείνας το Μάιο – Ιούνιο 2018. Μετά τη χορήγηση της άδειας και τη μεταφορά του Κουφοντίνα στις φυλακές Βόλου, ακολούθησε ένα κρεσέντο τρομοϋστερίας, μιντιακού κυνηγιού μαγισσών από τα διάφορα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια και πιέσεων και παρεμβάσεων τόσο του ντόπιου αστικού πολιτικού προσωπικού όσο και της αμερικάνικης πρεσβείας.

Στο σκεπτικό της απόφασης για μια ακόμα φορά επαναφέρθηκε η εκβιαστική απαίτηση της δικαστικής και πολιτικής εξουσίας προς τους πολιτικούς κρατούμενους να παρα­δώσουν δηλώσεις μετάνοιας και αποκήρυξης της πολιτικής τους ιστορίας, αλλά και ολόκληρης της επαναστατικής ιστορίας του τόπου, ώστε να ανταλλάξουν την προσωπι­κή και πολιτική τους αξιοπρέπεια με την χορήγηση της άδειας. Επαναφέρθηκε η επιδίω­ξη του αστικού κράτους να ταπεινώνει τους πολιτικούς του αντιπάλους για να πείσει τους καταπιεσμένους πως κάθε αντίσταση απέναντι στους δυνάστες τους είναι μάταιη. Συγκεκριμένα, το Συμβούλιο στο κατάπτυστο σκεπτικό του, επικαλούμενο πα­λιότερα κείμενα του Δ. Κουφοντίνα, αναφέρει: «Από τις παραπάνω δηλώσεις δεν μπο­ρεί παρά να συνάγεται αρνητικό συμπέρασμα ως προς την πορεία του σωφρονισμού του συγκεκριμένου καταδίκου. Οι δηλώσεις “να αντισταθούμε στην κρατική τρομοκρα­τία“ και “να ξαναπιάσουμε το κόκκινο νήμα αυτών των αγώνων“, οι οποίες παρα­πέμπουν ευθέως στη βία, όχι μόνο δεν αποτελούν ένδειξη μίας πορείας σωφρονισμού και σεβασμού της έννομης τάξης, αλλά αντιθέτως καταδεικνύουν ένα πρόσωπο, που εμπράκτως και σταθερά αποτάσσεται την έννομη τάξη». Και με ένα εμφυλιοπολεμικού τύπου σκεπτικό που παραπέμπει σε άλλες εποχές, το Συμβούλιο ψέγει τον Δ. Κουφο­ντίνα επειδή παραμένει σταθερός στις ιδεολογικές του πεποιθήσεις και δεν αρνείται την συγκεκριμένη (κομμουνιστική) ιδεολογία του και τον αγώνα!

Ταυτόχρονα το Συμβούλιο, σε ένα ρεσιτάλ αυταρχικής εκτροπής και νομικίστικων ταχυ­δακτυλουργιών, για πρώτη φορά και σε αντίθεση με την μέχρι σήμερα κατοχυρωμένη πρακτική, προβλέπει πως: «Δεν είναι δυνατή η χορήγηση τακτικής άδειας στην περί­πτωση που ο κρατούμενος έχει καταδικαστεί σε πλείονες της μίας ποινές ισόβιας κάθειρξης»!

Είναι προφανές πως η άρνηση χορήγησης άδειας δεν είναι μια προσωπική υπόθεση του Δ. Κουφοντίνα. Γιατί στο πρόσωπό του χτυπιέται ολόκληρο το κίνημα, χτυπιούνται όλοι οι καταπιεσμένοι και κολασμένοι, χτυπιέται ο ίδιος ο λαός. Χτυπιέται οποιοσδήπο­τε επιχειρεί να σπάσει το κρατικό μονοπώλιο της βίας και να αμφισβητήσει την απόλυτη κυριαρχία της αστικής εξουσίας. Χτυπιέται οποιαδήποτε απειθαρχία απέναντι σε ένα σύστημα που βασισμένο πάνω στην ταξική εκμετάλλευση γεννά τη βία, την αδικία, τον πόλεμο και το θάνατο.

Δεν μπορούμε και να μην αναφέρουμε και την απόλυτη συνενοχή της κυβέρνησης ΣΥΡΙ­ΖΑ απέναντι σ’ αυτήν την αυταρχική εκτροπή. Της κυβέρνησης των yes men, της “κυ­βερνώσας αριστεράς” που έχει προσκυνήσει όσο κανένας άλλος τον αμερικάνικο ιμπε­ριαλισμό. Δεν ξεχνάμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις αντίθετες εξαγγελίες, διατηρεί εδώ και τέσσερα χρόνια την αυταρχική διάταξη Δένδια που δίνει δικαίωμα βέτο στους εισαγγε­λείς για τις άδειες των κρατούμενων. Ταυτόχρονα, με τον καινούριο Ποινικό Κώδικα που βρίσκεται σε διαδικασία διαβούλευσης, ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί και αυστηροποιεί τον 187Α, τον “αντι”τρομοκρατικό νόμο με τον οποίο δικάζονται και καταδικάζονται αναρ­χικοί και κομμουνιστές αγωνιστές. Την ίδια στιγμή, ο υπουργός δικαιοσύνης Μιχάλης Καλογήρου δηλώνει ευθαρσώς ότι “ο νόμος είναι συγκεκριμένος και η χώρα έχει από το 2015 ένα συγκεκριμένο σχέδιο σωφρονιστικής πολιτικής, το οποίο είναι δημοκρατικό και φιλελεύθερο” και ότι “η δημοκρατία δεν εκδικείται”. Η διατήρηση όμως της διάταξης Δένδια και οι απαιτήσεις δηλώσεων μετάνοιας από το Δ. Κουφοντίνα αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο.

Η αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους είναι αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική τρομοκρατία. Στη συγκυρία που βρισκόμαστε, στις μεθοδεύσεις της δικαστικής και πολιτικής εξουσίας κατά του Δημήτρη Κουφοντίνα συμπυκνώνεται η ουσία της καταστολής που εξαπολύεται ενάντια σε ολόκληρο το κίνη­μα. Κόντρα στις μεθοδεύσεις αυτές, ενάντια στην “αντι”τρομοκρατική νομοθεσία και στη διάταξη περί εισαγγελικού βέτο για της άδειες, οι δυνάμεις του ευρύτερου κοινω­νικού και ταξικού κινήματος οφείλουν να σταθούν δίπλα στο Δημήτρη Κουφοντίνα που καλείται για μια ακόμη φορά να διεκδικήσει το αυτονόητο.

ΑΔΕΙΑ ΤΩΡΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ.

ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΟΥ ΒΕΤΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΔΕΙΕΣ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ.

Μοτοπορεία Αλληλεγγύης Παρασκευή 19/4 18.00 Πλ. Εξαρχείων

Συνέλευση αλληλεγγύης στον πολιτικό κρατούμενο Δημήτρη Κουφοντίνα

 

 

Kαλέσματα και Εκδηλώσεις της Ταξικής Αντεπίθεσης στο πλαίσιο της

αντιεθνικιστικής-αντιμιλιταριστικής/ αντιπολεμικής-αντινατοϊκής

καμπάνιας δράσεων με αφορμή τα 70 χρόνια ΝΑΤΟ

Στις 4 Απριλίου του 2019 ο δολοφονικός ιμπεριαλιστικός μηχανισμός του ΝΑΤΟ κλείνει 70 χρόνια ύπαρξης. 70 χρόνια στρατιωτικών επεμβάσεων, πολέμων, ανακίνησης πραξικοπημάτων, υποδούλωσης λαών. Εδώ και 70 χρόνια το ΝΑΤΟ ως οπλισμένο χέρι του ιμπεριαλισμού, υπό την αμερικάνικη ηγεμονία και καθοδήγηση, αιματοκυλά ολόκληρο τον πλανήτη από άκρη σε άκρη.
Το ελληνικό κράτος, ως μέλος του ΝΑΤΟ, δεν είναι «αθώο» και «αμυνόμενο», ούτε «πυλώνας σταθερότητας σε ένα τόξο αστάθειας», όπως διαφημίζει η αστική προπαγάνδα. Το ελληνικό κράτος, ως μεσίτης του ελληνικού κεφαλαίου, παίρνει συγκεκριμένη θέση μάχης και καλείται να αναλάβει έναν ειδικό ρόλο στο επερχόμενο ιμπεριαλιστικό σφαγείο, ως ορμητήριο πολέμου και προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης στα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο.

 Σάββατο 30 Μαρτίου, 13:00 Συγκέντρωση στο υπουργείο Εξωτερικών (Βασ.Σοφίας 1)

Τρίτη 02 Απριλίου, 19:00 Εκδήλωση – Συζήτηση: Καπιταλιστική κρίση και ιμπεριαλιστικός πόλεμος. Η Ελλάδα ως προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ. Αθήνα ΕΠΜ (κτ. Γκίνη)

Σάββατο 06 Απριλίου, 13:00 Συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος και Διαδήλωση στην πρεσβεία των ΗΠΑ

Παρασκευή 12 Απριλίου. 21:00 Εκδήλωση – Συζήτηση: Καπιταλιστική κρίση και ιμπεριαλιστικός πόλεμος. Η Ελλάδα ως προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ. Πάτρα, Παράρτημα (Κορίνθου και Αράτου)

Σάββατο 13 Απριλίου, Συγκέντρωση στη στρατιωτική εγκατάσταση του ΝΑΤΟ στον Άραξο

από την διαδήλωση στην αεροπορική βάση του Άραξου στις 12/11/17

ενάντια στην επανεγκατάσταση πυρηνικών όπλων.

“Στη δεδομένη ιστορική συγκυρία, όπου τα σύννεφα του πολέμου πυκνώνουν ξανά, οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις μεταξύ ΗΠΑ-Γερμανίας και οι γεωπολιτικές αντιπαραθέσεις οξύνονται τόσο μεταξύ παγκόσμιων υπερδυνάμεων (ΗΠΑ – Ρωσία, ευρωατλαντικός – ρωσοκινέζικος άξονας) όσο και μεταξύ περιφερειακών (Ιράν, Ισραήλ, Σαουδική Αραβία, Ινδία, Πακιστάν κλπ), η Μέση Ανατολή μυρίζει μπαρούτι και η ενότητα του ευρωατλαντικού στρατοπέδου κλονίζεται (Brexit, άνοδος του εθνικιστικού ευρωσκεπτικισμού, εμπορικός πόλεμος, πιέσεις ΗΠΑ για αύξηση εξοπλιστικών δαπανών από μέλη ΝΑΤΟ) ο κίνδυνος της έκρηξης ενός γενικευμένου πολέμου φαίνεται να απειλεί την ίδια την ύπαρξη της ανθρωπότητας. Ο έλεγχος και η νομή των πλουτοπαραγωγικών υλών, η εξασφάλιση των οδών μεταφοράς τους, γενικότερα το μοίρασμα και το ξαναμοίρασμα των αγορών και των σφαιρών επιρροής είναι γραμμένα στην ιστορία του καπιταλιστικού ιμπεριαλιστικού συστήματος με γράμματα που στάζουν αίμα.

Γι΄ αυτό είναι καθήκον του ταξικού ανταγωνιστικού κινήματος και των διεθνιστικών δυνάμεων να μπουν στην πρώτη γραμμή για την αποτροπή ενός νέου μακελειού των λαών. Για να θυμηθούμε το σύνθημα ενός παλιού Γερμανού επαναστάτη ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΧΘΡΟΣ. ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΧΩΡΑ. Είναι ιστορική ανάγκη να θέσουμε στο στόχαστρο την επικίνδυνη και τυχοδιωκτική πολιτική πρόσδεσης του ελληνικού κράτους στο άρμα του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού, απαιτώντας ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ. Για να οικοδομήσουμε ένα μαχητικό, διεθνιστικό, αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, που θα σταθεί ανάχωμα στην κρεατομηχανή του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Για να αντισταθούμε στις κεντρικές στρατηγικές επιλογές του ελληνικού κεφαλαίου και του κράτους του, που πρόθυμα συνεργάζονται στα εγκλήματα των ιμπεριαλιστών. Για να σημάνει παντού και τώρα αντιπολεμικός ξεσηκωμός ενάντια στο νέο παγκόσμιο σφαγείο που ετοιμάζουν οι ισχυροί του πλανήτη. Για να μην περιμένουμε την έκρηξη του πολέμου, αλλά να οργανώσουμε από τώρα την αποτροπή του. Γιατί μόνο έτσι οι λαοί θα υπερασπιστούν την ειρήνη και θα κερδίσουν την ανεξαρτησία τους, ανοίγοντας τον δρόμο για την αποτίναξη του ιμπεριαλιστικού ζυγού και την κοινωνική απελευθέρωση”.

(απόσπασμα από την εισήγηση της εκδήλωσης)

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών