Author: taksiki-antepithesi

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΕΣ ΝΕΕΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΕΣ

ΕΙΣΒΟΛΕΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

iNO PASARAN!

Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ 37

ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΝΕΤΑΙ- ΜΑΧΕΤΑΙ!

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ

Αλληλεγγύης στις καταλήψεις , τους αυτοοργανωμένους χώρους

αγώνα και στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες

ΣΑΒΒΑΤΟ 9 ΝΟΕΜΒΡΗ 2019, ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ, 12:00

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ

Υπεράσπισης της κατάληψης Λέλας Καραγιάννη 37

ΤΡΙΤΗ 12 ΝΟΕΜΒΡΗ 2019, ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΛΚ 37, 6μ.μ.

Αυτή την στιγμή οι εξεγερμένοι της Χιλής αντιμετωπίζουν στους δρόμους όλη την “γκάμα” της κρατικής καταστολής, αφού εκτός από τα πολυβόλα και τα δακρυγόνα της αστυνομίας, το βράδυ της Παρασκευής, ο πρόεδρος Πινιέρα αποφασίζει να θέσει σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης την πόλη του Σαντιάγο, στέλνοντας τανκς στους δρόμους αυτής και εφαρμόζοντας το μέτρο απαγόρευσης της κυκλοφορίας τις βραδινές ώρες. Είναι η πρώτη φορά μετά την πτώση της δικτατορίας του Πινοσέτ στην Χιλή που ο στρατός κατεβαίνει στους δρόμους για να καταστείλει τους διαδηλωτές, ενώ ήδη την στιγμή που μιλάμε υπάρχουν 7.000 συλληφθέντες και τουλάχιστον 18 νεκροί (υπάρχουν πηγές που αναφέρουν παραπάνω), οι 4 εκ των οποίων από τα πυρά των μπάτσων ενώ άλλοι πατήθηκαν από οχήματα του στρατού .

Το βράδυ της Τρίτης δεκάδες σύντροφοι και συντρόφισσες πραγματοποίησαν μαζική παρέμβαση αντιπληροφόρησης στο κέντρο της Αθήνας περνώντας από Μοναστηράκι – Ψυρρή – Θησείο, μοιράζοντας κείμενα, πετώντας τρικάκια, γράφοντας συνθήματα αλληλεγγύης στην εξέγερση στην Χιλή.

Πέμπτη 31/10 : Συγκέντρωση και μικροφωνική αλληλεγγύης στα Προπύλαια στις 18.00

Παρασκευή 1/11 : Συγκέντρωση έξω από την Πρεσβεία της Χιλής στις 18.00 – Προσυγκέντρωση 17.30 στο Μετρό του Ευαγγελισμού έξοδος Ριζάρη (Παρκάκι)

Να συνδέσουμε τις εξεγέρσεις ενάντια σε κράτος και καπιταλισμό.

Αλληλεγγύη στους εξεγερμένους της Χιλής.

Συνέλευση αλληλεγγύης στους εξεγερμένους της Χιλής

Η κρατική κατασταλτική εκστρατεία που ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2019 και θέτει στο στόχαστρο το αναρχικό κίνημα, τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, τις καταλήψεις και τις δομές αγώνα, τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες συνεχίζεται. Τις τελευταίες ημέρες πληθαίνουν οι απειλές για επικείμενη εκκένωση της κατάληψης στέγης προσφύγων/μεταναστών Νοταρά 26. Ταυτόχρονα, οι αστυνομικές δυνάμεις κατοχής που έχουν εγκατασταθεί στην περιοχή εντείνουν την επίδειξη δύναμης, με συνεχείς οχλήσεις στους διαμένοντες στην κατάληψη, δηλαδή σε ανθρώπους ξεριζωμένους από τους τόπους τους, εξαιτίας του πολέμου και της φτώχειας, επιχειρώντας να σπείρουν το φόβο και να τους τρομοκρατήσουν.

Την ίδια στιγμή, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες από τις προσφυγικές καταλήψεις που εκκενώθηκαν στο κέντρο της Αθήνας παραμένουν έγκλειστοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης κλειστού ή ανοιχτού τύπου ή κατ’ ευφημισμό camps, σε κάθε περίπτωση σε χώρους ακατάλληλους για την ανθρώπινη διαβίωση και αξιοπρέπεια. Αυτά τα σύγχρονα Νταχάου και Γκουαντάναμο, στα οποία φυλακίζονται χιλιάδες εκτοπισμένοι, αναδεικνύουν με τον πιο βίαιο τρόπο την υποκρισία του «ανθρωπισμού» της εξουσίας.

Εμείς από την πλευρά μας θα υπερασπιστούμε την ελευθερία, απέναντι στην υποταγή, την αυτοοργάνωση απέναντι στην εκμετάλλευση, την αξιοπρέπεια απέναντι στην βαρβαρότητα, τους ανθρώπους απέναντι στα κτήνη. Θα υπερασπιστούμε συλλογικά και μαχητικά τις αυτοοργανωμένες δομές ζωής και αγώνα.

Ενάντια στον πόλεμο στην καπιταλιστική περιφέρεια, και τις ρατσιστικές πολιτικές της Ευρώπης- Φρούριο, τις χιλιάδες δολοφονίες στα σύνορα, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τις εκκενώσεις κατειλημμένων δομών προσφύγων και μεταναστών.

Ενάντια στις συνεχείς αντικοινωνικές πολιτικές αναδιάρθρωσης προς όφελος των αφεντικών και το χτύπημα των μαθητικών καταλήψεων, την επίθεση στο άσυλο των πανεπιστημίων και την προσπάθεια καταστολής του ταξικού συνδικαλισμού και του όπλου της απεργίας.

Ενάντια στην αστυνομική κατοχή των Εξαρχείων, τις εισβολές σε κατειλημμένους χώρους αγώνα και τις δομές του κινήματος, τη συνεχή ενίσχυση του νομικού οπλοστασίου του κράτους και την προσπάθεια εξουδετέρωσης των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων και την τρομοκράτηση όλης της κοινωνίας

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΕΓΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ/ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΝΟΤΑΡΑ 26, 

ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΑΓΩΝΑ, ΣΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ

¡NO PASARAN!

ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΕΓΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ/ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΝΟΤΑΡΑ 26

-Τρίτη 29/10, 18.00: στην κατάληψη στέγης προσφύγων και μεταναστών ΝΟΤΑΡΑ 26, μαζική αφισοκόλληση, παρέμβαση στη γειτονιά εν όψει της διαδήλωσης ¡NO PASARAN! στις 9 Νοέμβρη.

– Τετάρτη 30/10, 19.30: η Συνέλευση του ¡ΝΟ PASARAN! θα πραγματοποιηθεί στην κατάληψη στέγης προσφύγων και μεταναστών ΝΟΤΑΡΑ 26.

– Πέμπτη 31/10, 17:00: Πορεία γειτονιάς σε αλληλεγγύη στην κατάληψη στέγης προσφύγων/ μεταναστών ΝΟΤΑΡΑ 26 – συγκέντρωση έξω από την κατάληψη

3ημέρες εκδηλώσεων στην κατάληψη στέγης προσφύγων/μεταναστών Νοταρά 26

– Παρασκευή 1/11, 18:00: Παιδικές εκδηλώσεις

– Σάββατο 2/11, 21:00: Προβολή ταινίας

– Κυριακή 3/11, 18.00: Συλλογικό μαγείρεμα από τους διαμένοντες της κατάληψης

Αναρχικό – Αντιεξουσιαστικό Στέκι «ΑΝΤΙΠΝΟΙΑ», Κατάληψη ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ 37, Κατάληψη Στέγης Προσφύγων /Μεταναστών ΝΟΤΑΡΑ 26, Squat for Refugees/Migrants SPIROU TRIKOUPI 17, ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών), Αναρχική Φοιτητική Συνέλευση ΑΡΟΔΑΜΟΣ, Κ*ΒΟΞ Κατειλημμένο Κοινωνικό Κέντρο, Αντιφασιστική – Αντιεξουσιαστική συνέλευση Ν. Ιωνίας – Ηρακλείου, Σύντροφοι και Συντρόφισσες

Συμβολή της Ταξικής Αντεπίθεσης (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών) στην Εκδήλωση-Συζήτηση (Πολυτεχνείο, 25/10/2019) της Συνέλευσης No Pasaran! που ξεκίνησε με τηλεφωνική τοποθέτηση του συντρόφου Γιάννη Δημητράκη από τις φυλακές Δομοκού και πραγματοποιήθηκε με την παρουσία δεκάδων συντρόφων-συντροφισσών και τη συμμετοχή αγωνιστών-αγωνιστριών από καταλήψεις, ταξικά σωματείας βάσης, ομάδες αλληλεγγύης σε πρόσφυγες και μετανάστες, συνελεύσεις γειτονιάς και συλλογικότητες από τα πανεπιστήμια.

Στις αρχές του Αυγούστου, με fast – track διαδικασίες και εν μέσω καλοκαιριού ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο περιορισμένες οι αντιδράσεις, η κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας ψήφισε νομοσχέδιο με το οποίο κατήργησε ό,τι είχει απομείνει από το πανεπιστημιακό άσυλο. Στα τέλη του ίδιου μήνα, έγινε και η πρώτη μεγάλη αστυνομική επιχείρηση στα Εξάρχεια, κατά την οποία εκκενώθηκαν 4 καταλήψεις, εκ των οποίων οι δύο ήταν προσφυγικές και φιλοξενούσαν μεγάλο αριθμό οικογενειών. Μόλις δύο εβδομάδες μετά, και ενώ συνεχίζονταν οι αστυνομικές επιχειρήσεις στα Εξάρχεια, κατατέθηκε σε δημόσια διαβούλευση το λεγόμενο αναπτυξιακό πολυνομοσχέδιο, το οποίο περιλαμβάνει μια σειρά από νέα αντεργατικά μέτρα, με στόχο τις συλλογικές συμβάσεις, καθώς και πλήθος φοροελαφρύνσεων για τα αφεντικά.

Τα παραπάνω γεγονότα είναι λίγες μόνο στιγμές από τη συνολική επίθεση που εξαπολούουν κράτος και κεφάλαιο. Η σύνδεσή τους δεν είναι μόνο χρονική. Δεν διαδέχεται απλά το ένα γεγονός το άλλο. Αν και πρόκειται για ξεχωριστά πεδία που αφορούν διαφορετικές κοινωνικές ομάδες, οι επιμέρους πολιτικές της κυβέρνησης διαπνέονται από μια κοινή λογική, βαθιά ταξική, αυταρχική και νεοφιλελεύθερη. Κατά τη γνώμη μας, χρειάζεται να δούμε τις διαφορετικές πτυχές της επίθεσης που δεχόμαστε,τόσο ξεχωριστά, ώστε να μπορούμε να αντιληφθούμε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που αντιστοιχούν σε κάθε πεδίο αγώνα και να δράσουμε αναλόγως. Χρειάζεται όμως να δούμε και τα πράγματα στην ολότητά τους, τους τρόπους με τους οποίους συνδέονται και διαπλέκονται το ένα με το άλλο. Μόνο έτσι ίσως μπορέσουμε να στήσουμε αποτελεσματικά αναχώματα, συνδέοντας τους επιμέρους αγώνες, ώστε να ανακόψουμε την επέλαση του ταξικού εχθρού και να ανασυγκροτήσουμε οργανωμένα και μαχητικά κινήματα αντίστασης, αλλά και αντεπίθεσης.

Η αντιμεταναστευτική και αντιπροσφυγική πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση στηρίζεται σε δύο αλληλεξαρτημένους πόλους. Από τη μία, έχουμε τη σκληρή καταστολή. Την εκκένωση καταλήψεων και το στοίβαγμα των ανθρώπων σε στρατόπεδα σαν τη Μόρια, όπου αργοπεθαίνουν στο εγκλεισμό, αποκλεισμένοι από την υπόλοιπη κοινωνία. Με αυτόν τον τρόπο, ενισχύεται η διαδικασία ανάπλασης του αστικού ιστού, η οποία βέβαια έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό. “Καθαρίζοντας” όμως τώρα το κέντρο της Αθήνας από τα “σκουπίδια”, όπως χαρακτήρισε πρόσφατα ο Μπαλάσκας τους μετανάστες, μπορεί να παραδοθεί με καλύτερους για το κεφάλαιο όρους στις επιχειρήσεις και στους επενδυτικούς ομίλους. Η δεύτερη όψη της αντιμεταναστευτικής και αντιπροσφυγικής πολιτικής είναι η νομική.

Ήδη έχουν ανακοινωθεί 10.000 απελάσεις μέσα στο 2020 με ένα ανανεωμένο θεσμικό πλαίσιο που στόχο θα έχει τη διευκόλυνσή τους και τον αποκλεισμό πολλών προσφύγων και μεταναστών από την ίδια τη διαδικασία αιτήσεως ασύλου. Παράλληλα, κόβεται κάθε παροχή, με ενδεικτική την κατάργηση της χορήγησης ΑΜΚΑ σε μετανάστες, την επαύριο της εκλογής της Νέας Δημοκρατίας. Τέλος, πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι, παράλληλα με τα παραπάνω, το ελληνικό κράτος βαθαίνει την εμπλοκή της χώρας στο ΝΑΤΟ, ευθυγραμμιζόμενο με την εξωτερική πολιτική των Η.Π.Α. και στηρίζοντας, ως προκεχωρημένο φυλάκιο, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που γεννούν την προσφυγιά.

Στα πλαίσια του δόγματος “Νόμος και Τάξη”, μαζί με τη συνολική διαχείριση του μεταναστευτικού και του προσφυγικού ζητήματος, η ΝΔ παραδίδει στην ΕΛ.ΑΣ, και την διαχείριση των φυλακών και της λεγόμενης “σωφρονιστικής πολιτικής”. Την παραδίδει δηλαδή στο Υπουργείο Δημοσίας Τάξης, δηλαδή στον παρασημοφορημένο από το FBI υπουργόΜιχάλη Χρυσοοχϊδη. Μια εκχώρηση εξουσίας ιδιαίτερα αντιδραστική, ακόμα και για τα μέτρα της “Ευρώπης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου”.

Μια εκχώρηση που οι κρατούμενοι ήδη βιώνουν στο πετσί τους -με την επιδείνωση των συνθηκών κράτησης και τις αστυνομικές εισβολές στα κελιά- ο έγκλειστος πληθυσμός, οι πολιτικοί και όλοι οι αγωνιζόμενοι κρατούμενοι στις φυλακές, τα κρατητήρια και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του ελληνικού κράτους, μέλους της “δημοκρατικής” ΕΕ και του ΝΑΤΟ του “πολιτισμένου” δυτικού κόσμου.

Την ίδια στιγμή που εφαρμόζεται η προαναφερθείσα ρατσιστική κατασταλτική πολιτική, βάλλεται και η ντόπια εργατική τάξη, γεγονός που αναδεικνύει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το παλιό επαναστατικό σύνθημα: “Οι προλετάριοι δεν έχουνε πατρίδα”. Το αναπτυξιακό πολυνομοσχέδιο της νέας κυβέρνησης επιχειρεί να τελειώσει μια και καλή με συλλογικές διαπραγματεύσεις και συμβάσεις, ή ό,τι έχει απομείνει από αυτές. Ταυτόχρονα, επιτίθεται ευθέως στο εργατικό κίνημα. Εισάγει ρυθμίσεις που διευκολύνουν την απαγόρευση απεργιών και προωθεί το ηλεκτρονικό φακέλωμα των συνδικαλιστών. Από την άλλη για τις επιχειρήσεις, ιδιαίτερα τις μεγαλύτερες, προβλέπονται μια σειρά από φοροελαφρύνσεις, καθώς και διευκολύνσεις στην καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων. Όσοι παλεύουν οργανωμένα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων αυτών θα φακελώνονται ώστε να απολύονται με συνοπτικές διαδικασίες. Το νομοσχέδιο αυτό λοιπόν που ψηφίστηκε χθες, είναι μια από τις μεγάλες μάχες των ημερών μας και απ’ ότι φαίνεται δίνεται με αρνητικούς -για την τάξη μας- συσχετισμούς.

Στο χώρο των πανεπιστημίων, η επίθεση είναι επίσης σαφής και με σαφείς στόχους. Η κυβέρνηση κατήργησε εύκολα -σε νομικό τουλάχιστον επίπεδο- το άσυλο και σύμφωνα με πρόσφατες διακηρύξεις της Υπουργού σκοπεύει να τελειώσει σύντομα και με τις φοιτητικές παρατάξεις. Δεν πρόκεται για εμμονή της δεξιάς, ούτε για απλά μέτρα καταστολής του φοιτητικού κινήματος. Αντίθετα, η πολιτική της Νίκης Κεραμέως είναι προσανατολισμένη σε ένα και μόνο πράγμα: Να διευκολύνει την είσοδο της αγοράς στα δημόσια πανεπιστήμια, σε μια λογική σταδιακής ιδιωτικοποίησης, βγάζοντας από τη μέση κάθε πιθανό εμπόδιο. Η διαδικασία αυτή έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια και κατά τη μνημονιακή περίοδο εντάθηκε με την επιβολή διδάκτρων σε πολλά μεταπτυχιακά προγράμματα. Λίγο πριν τις τελευταίες εκλογές, ιδρύθηκε και το πρώτο προπτυχιακό πρόγραμμα με δίδακτρα, στη Φιλοσοφική Αθηνών, αγγλόφωνο και απευθυνόμενο σε φοιτητές εκτός Ε.Ε. Με τη νέα κυβέρνηση και με μια υπουργό που με θράσος προσκυνάει το πανεπιστήμιο της αγοράς και του επιχειρείν, ανοίγεται ένας νέος κύκλος επίθεσης στο δημόσιο πανεπιστήμιο. Και όπως κάθε μεγάλη “μεταρρύθμιση”, συνοδεύεται από καταστολή των αντιδράσεων.

Η καταστολή λοιπόν στρέφεται κατά πάντων. Κατά των προσφύγων και των μεταναστών, κατά των Εξαρχείων, των καταλήψεων, του εργατικού και του φοιτητικού κινήματος. Η αντικατασταλτική πάλη είναι σήμερα εκ των ουκ άνευ ένα σημαντικό διακύβευμα. Είναι αναγκαία. Για να είναι όμως και αποτελεσματική, χρειάζεται να συνδέεται με τα μεγάλα επίδικα του καιρού μας και με ευρύτερα κοινωνικά ζητήματα. Να μην περιοριστεί σε μια μάχη του “χώρου” των Εξαρχείων με τη δεξιά καταστολή, αλλά να αποτελέσει οργανικό κομμάτι της συνολικής μάχης ενάντια στη συνολική επίθεση κράτους και κεφαλαίου.

Χρειάζεται επίσης να συνοδεύεται ο αγώνας κατά της καταστολής από τη μνήμη και τη συνείδηση ότι η σημερινή πολιτική της ΝΔ, παρά τα ακραία και φαινομενικά πρωτοφανή στοιχεία της, δεν έπεσε εξ ουρανού, ούτε αποτελεί μια απόλυτη τομή σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Σε πολλά επίπεδα αποτελεί συνέχεια πολιτικών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ συντήρησε το κολαστήριο της Μόρια και παρά της ανθρωπιστικές της εξαγγελίες, κατά την περίοδο της “πρώτης φοράς αριστερά” συνέχισαν να αργοπεθαίνουν εκεί πρόσφυγες και μετανάστες. Επί “πρώτης φοράς αριστερά” κόπηκαν πολλάκις οι άδειες του Δημήτρη Κουφοντία. Πέρασαν σωρεία αντεργατικών μέτρων που θα ζήλευαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ. Επιβλήθηκαν δίδακτρα σε αμέτρητα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών. Εκκενώθηκαν πολλές καταλήψεις.

Συμπερασματικά, θα λέγαμε ότι χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε τους αγώνες του σήμερα ως συνέχεια των αγώνων του χτες υπό νέες συνθήκες. Να διδαχθούμε από την προηγούμενη περίοδο και να πάρουμε θέσεις μάχης στο τώρα. Να εντοπίσουμε τα σημεία αυτά στα οποία οι επιμέρους αγώνες μπορούν να συνδεθούν, δημιουργώντας το πεδίο για ευρύτερα μέτωπα αντίστασης στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Κλείνοντας, χαιρετίζουμε τη σημερινή εκδήλωση και ευχαριστούμε από τη μεριά μας όλους και όλες για τη συμμετοχή. Ελπίζουμε να αποτελέσει μια εκδήλωση στην οποία θα αναπτυχθεί γόνιμος διάλογος γύρω από τα ζητήματα που τίθενται. Σε τέτοιες εκδηλώσεις, η ανταλλαγή απόψεων, με συμφωνίες και διαφωνίες, μεταξύ κομματιών του κινήματος μεδιαφορετικές αφετηρίες μπορεί και πρέπει, κατά τη γνώμη μας, να αναβαθμίσει την πολιτική μας συγκρότηση, λειτουργώντας έτσι προωθητικά στους αγώνες μας.

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

Αθήνα, Οκτώβριος 2019

ενάντια στην κρατική καταστολή

ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ – ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ

αλληλεγγύη στις καταλήψεις

¡NO PASARAN!

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ

Σάββατο 9 Νοέμβρη 2019, Μοναστηράκι, 12:00

ΝΑ ΥΨΩΣΟΥΜΕ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ

στον πόλεμο στην καπιταλιστική περιφέρεια και στις ρατσιστικές πολιτικές της Ευρώπης-Φρούριο, στις χιλιάδες δολοφονίες στα σύνορα, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στις εκκενώσεις των κατειλημμένων δομών προσφύγων και μεταναστριών

στις συνεχείς αντικοινωνικές πολιτικές αναδιάρθρωσης προς όφελος των αφεντικών, στην επίθεση στο άσυλο των πανεπιστημίων, στην προσπάθεια καταστολής του ταξικού συνδικαλισμού βάσης και του όπλου της απεργίας

στην αστυνομική κατοχή της γειτονιάς των Εξαρχείων, στις εισβολές σε κατειλημμένους χώρους αγώνα και στις δομές του κινήματος, στη συνεχή ενίσχυση του νομικού οπλοστασίου του κράτους, στην προσπάθεια εξουδετέρωσης των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων και στην τρομοκράτηση όλης της κοινωνίας

Αναρχικό – Αντιεξουσιαστικό Στέκι «ΑΝΤΙΠΝΟΙΑ», Κατάληψη ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ 37, Κατάληψη Στέγης Προσφύγων /Μεταναστών ΝΟΤΑΡΑ 26, Squat for Refugees/Migrants SPIROU TRIKOUPI 17, ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών), Αναρχική Φοιτητική Συνέλευση ΑΡΟΔΑΜΟΣ, Κ*ΒΟΞ Κατειλημμένο Κοινωνικό Κέντρο, Αντιφασιστική – Αντιεξουσιαστική συνέλευση Ν. Ιωνίας – Ηρακλείου, Σύντροφοι και Συντρόφισσες

Το αίμα δεν είναι νερό, η μνήμη δεν είναι σκουπίδι.

ΠΑΥΛΟΣ ΦΥΣΣΑΣ, ΣΑΧΤΖΑΚ ΛΟΥΚΜΑΝ, ΠΕΤΡΙΤ ΖΙΦΛΕ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ- ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

Τα ξημερώματα της 18ης Σεπτέμβρη 2013 στο Κερατσίνι, παρακρατικό τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής πραγματοποιεί δολοφονική επίθεση και ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας πέφτει νεκρός από το μαχαίρι του φασίστα Ρουπακιά. Η δολοφονία του Π. Φύσσα όπως και αυτή του Πακιστανού εργάτη Σ. Λουκμάν από τους χρυσαυγίτες Λιακόπουλο και Στεργιόπουλο στα Άνω Πετράλωνα τον Γενάρη του ίδιου έτους αποτέλεσαν το αποκορύφωμα της παρακρατικής δράσης των φασιστών, των δεκάδων νεοναζιστικών επιθέσεων σε βάρος μεταναστών, νεολαίων, αγωνιστών, κομμουνιστών και αναρχικών αλλά και ενός πλήθους επιθέσεων σε καταλήψεις και αυτοοργανωμένους χώρους του αναρχικού αγώνα. Οι νεοναζί δολοφόνοι του Σ. Λουκμάν και του Π. Φύσσα αποτελούσαν κομμάτι των φασιστικών ταγμάτων εφόδου που είχαν ενεργοποιηθεί από το ίδιο το κράτος ώστε να λειτουργούν επικουρικά και συμπληρωματικά των επίσημων κρατικών ταγμάτων εφόδου με στόχο την αναχαίτηση του κύματος κοινωνικής οργής και αμφισβήτησης που πλημμύριζε τους δρόμους, ιδιαίτερα μετά την κοινωνική εξέγερση του Δεκέμβρη το 2008, για την επιβολή του φόβου και της τρομοκρατίας στους εκμεταλλευόμενους και καταπιεσμένους.

Η επιλογή του κράτους να παραπέμψει τον παρακρατικό μηχανισμό της Χρυσής Αυγής ως εγκληματική οργάνωση σε μια δίκη παρωδία είχε σκοπό καταρχήν να εκτονώσει την κοινωνική οργή και να προλάβει την γιγάντωση της κοινωνικής και ταξικής έκρηξης και επιπλέον μέσα από αυτήν την δίκη φιάσκο να ξεπλυθεί το ίδιο το κράτος, οι θεσμοί, οι μηχανισμοί και οι άνθρωποί του που δημιούργησαν και εξέθρεψαν τον παρακρατικό μηχανισμό της ΧΑ. Άλλωστε η βαρβαρότητα της κρατικής καταπίεσης και καπιταλιστικής εκμετάλλευσης είναι η κυρίαρχη πηγή και έκφραση του φασισμού, από τους πολέμους και τις στρατιωτικές επεμβάσεις, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τις εκατόμβες νεκρών μεταναστών και προσφύγων στα σύνορα, τις κρατικές δολοφονίες στους δρόμους, στα αστυνομικά μπλόκα και στα κρατητήρια μέχρι τις δολοφονίες εργατών στο βωμό της κερδοφορίας των αφεντικών και την καταστροφή και λεηλασία ολόκληρων περιοχών και κοινωνιών.

Από την δολοφονία του Σ. Λουκμάν και του Π. Φύσσα το 2013 μέχρι σήμερα οι κρατικοί κατασταλτικοί μηχανισμοί δεν έπαψαν ποτέ να χρησιμοποιούν και να οπλίζουν το χέρι των ναζιστικών παρακρατικών ομάδων κρούσης. Από τις δεκάδες επιθέσεις σε πρόσφυγες και μετανάστες, σε κατειλημμένους χώρους αγώνα (μεταξύ των οποίων ο ολοσχερής εμπρησμός της κατάληψης Libertatia κατά την διάρκεια του εθνικιστικού συλλαλητηρίου τον Γενάρη του 2018 στην Θεσσαλονίκη και η δολοφονική επίθεση χρυσαυγιτών στον ΕΚΧ Φαβέλα τον Φλεβάρη του ίδιου έτους), μέχρι την δολοφονία του Αλβανού εργάτη γης Πετρίτ Ζίφλε στην Λευκίμμη Κέρκυρα τον Νοέμβρη του 2018 από τον χρυσαυγίτη Δ. Κουρή. Μοναδικό ανάχωμα και φραγμό στην κρατική και παρακρατική τρομοκρατία και στις φασιστικές επιθέσεις αποτέλεσαν οι μαζικές και μαχητικές κινητοποιήσεις όλων των προηγούμενων χρόνων. Από τις αντιφασιστικές διαδηλώσεις αντίστασης και μνήμης για τον Π. Φύσσα κάθε χρόνο στο Κερατσίνι, τις κεντρικές αντιφασιστικές κινητοποιήσεις και τις εδαφικές μάχες στις γειτονιές, μέχρι τα οδοφράγματα διεθνιστικής αλληλεγγύης απέναντι στον εθνικισμό, τη μισαλλοδοξία και τον πόλεμο. Η διαρκής και ανυποχώρητη αντιφασιστική δράση, τόσο απέναντι στη Χ.Α. και κάθε φασιστικό μόρφωμα όσο και απέναντι στην κρατική έκφραση της καταστολής και του ρατσισμού ήταν αυτή που έθεσε αναχώματα στην επέλασή τους και κατάφερε την υποχώρηση των νεοναζιστικών ομάδων από το δημόσιο πεδίο. Και είναι αυτοί οι χιλιάδες των αναρχικών, αντιφασιστών/στριών, αγωνιστών/στριών που κρατούν, μέσα από τον συνεχή, ακηδεμόνευτο και αδιαπραγμάτευτο αγώνα, τον Π. Φύσσα, τον Σ. Λουκμάν, τον Π. Ζίφλε για πάντα ζωντανούς!

ΚΑΜΙΑ ΑΥΤΑΠΑΤΗ-ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΦΗΣΥΧΑΣΜΟΣ

Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Αντιφασιστική- Αντικατασταλτική Συγκέντρωση Τετάρτη 6 /11, 9:00 πμ στο Εφετείο Αθηνών

την ημέρα απολογίας του παρακρατικού εγκληματία επικεφαλής της νεοναζιστικής συμμορίας της ΧΑ.

*Ανανέωση της συνέλευσης για την οργάνωση της συγκέντρωσης στο εφετείο, την πέμπτη 31/10 στις 19:00 στο Πολυτεχνείο

Αναρχική Συλλογικότητα «Κύκλος της Φωτιάς» | Αναρχική Συλλογικότητα «Όμικρον72» |Αναρχική Φοιτητική Συνέλευση Αροδαμός | Ομάδα Αδράστεια | ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

Εκδηλωση-Συζητηση No Pasaran!

Ενάντια στη συνολική κρατική και καπιταλιστική επίθεση στον κόσμο του αγώνα

Με τη συμμετοχή αγωνιστών από καταλήψεις, ταξικά σωματεία βάση, ομάδες αλληλεγγύης σε πρόσφυγες και μετανάστες,

συνελεύσεις γειτονιάς, συλλογικότητες από τα πανεπιστήμια

και με τη συμμετοχή του συντρόφου Γιάννη Δημητράκη από τις φυλακές Δομοκού.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 25 ΟΚΤΩΒΡΗ 2019,
7 μ.μ. Πολυτεχνείο

Τρίτη 22/10 στις 9μμ από το ΕΜΠ θα πραγματοποιηθεί μαζική παρέμβαση αντιπληροφόρησης ενόψει της συγκέντρωσης αλληλεγγύης που θα γίνει την Πέμπτη 24/10 στις 6.30μμ έξω από την Γαλλική Πρεσβεία για τον Επαναστάτη αγωνιστή Ζωρζ Ιμπραχίμ Αμπνταλλά που βρίσκεται 35 χρόνια στις Γαλλικές φυλακές. Ακολουθεί η αφίσα που θα κολληθεί καθώς και το κείμενο που θα μοιράζεται:

35 χρόνια στις φυλακές της Γαλλίας

ο κομμουνιστής επαναστάτης Ζώρζ Ιμπραχίμ Αμπντάλλα

Ο Ζωρζ Ιμπραχίμ Αμπνταλλά γεννήθηκε στο Λίβανο. Από νεαρή ηλικία πολιτικοποιείται και από το 1971 στρατεύεται πολιτικά με το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Το 1978 τραυματίζεται σε μάχη ενάντια στις ισραηλινές δυνάμεις που εισβάλουν στο Λίβανο.

Το 1980 συμμετέχει στη δημιουργία της οργάνωσης Ένοπλες Επαναστατικές Λιβανέζικες Φράξιες, οργάνωσης που δραστηριοποιείται ενάντια στην κατοχή του Νότιου Λιβάνου από το Ισραήλ, με επιχειρήσεις ενάντια στους Ισραηλινούς και τους δυτικούς συμμάχους τους.

Στις 24 Οκτωβρίου του 1984, συλλαμβάνεται στη Λυών της Γαλλίας αρχικά για κατοχή πλαστών στοιχείων ταυτότητας. Έχει προηγηθεί ένα μπαράζ επιθέσεων ενάντια σε Αμερικάνικους και Ισραηλινούς στόχους. Στις 10 Ιουλίου 1986 καταδικάζεται σε 4 χρόνια φυλακής για τα πλαστά έγγραφα. Πολιτική αγωγή στη δίκη είναι οι ΗΠΑ που μαζί με το Ισραήλ ασκούν έντονες πιέσεις στη Γαλλική κυβέρνηση για αυστηρότερη ποινή στον Αμπνταλλά. Το 1987 δικάζεται ξανά από Ειδικό Δικαστήριο και καταδικάζεται σε ισόβια με την κατηγορία ότι ως μέλος της οργάνωσης Ένοπλες Επαναστατικές Λιβανέζικες Φράξιες, εκτέλεσε τον στρατιωτικό ακόλουθο της Αμερικάνικης πρεσβείας στο Παρίσι, συνταγματάρχη Τσάρλς Ρέυ, καθώς και τον Ισραηλινό πράκτορα της Μοσάντ Γιάκομπ Μπαρσιμάκοβ.Έκτοτε είναι φυλακισμένος σε φυλακές υψίστης ασφαλείας. Ο Ζωρζ Ιμπραχίμ Αμπνταλλά βρίσκεται 35 χρόνια στις Γαλλικές φυλακές, ενώ εδώ και 20 χρόνια θα έπρεπε να έχει αποφυλακιστεί. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι ο μόνος πολιτικός κρατούμενος που έχει μείνει στην φυλακή τόσα πολλά χρόνια.

Όλες οι αιτήσεις αποφυλάκισης που έχει υποβάλει μέχρι τώρα έχουν απορριφθεί από τα δικαστήρια με διάφορα προσχήματα κατόπιν συνεχών παρεμβάσεων τόσο της Αμερικάνικης κυβέρνησης όσο και της Ισραηλινής. Το Γαλλικό κράτος, σε πλήρη υποταγή στους Αμερικάνους ιμπεριαλιστές και μην ξεχνώντας το ίδιο το αποικιακό του παρελθόν, αρνείται την αποφυλάκιση του Λιβανέζου αγωνιστή.

Ο Ζωρζ Αμπνταλλά είναι ήδη νικητής όταν μετά από σχεδόν 50 χρόνια παραμένει ανυποχώρητος και αμετανόητος αγωνιστής, πάντοτε συνεπής στον αγώνα για την ελευθερία και την υπεράσπιση των επαναστατικών αξιών. Συγχρόνως είναι ένας διεθνιστής που αγωνίστηκε και συνεχίζει να αγωνίζεται στο πλευρό του Παλαιστινιακού λαού χωρίς ταλαντεύσεις, δεν έχει κάνει βήμα πίσω και γι αυτό τυγχάνει μιας πρωτοφανούς εκδικητικότητας από τη πλευρά του συστήματος..

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗ

ΖΩΡΖ ΙΜΠΡΑΧΙΜ ΑΜΠΝΤΑΛΛΑ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΣΤΗΝ ΓΑΛΛΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 24/10 ΣΤΙΣ 6:30 ΜΜ

Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές

Την Παρασκευή 18 Οκτωβρίου στις 7μμ στο ΕΜΠ καλούμε ανοιχτή συνέλευση για την οργάνωση δράσεων αλληλεγγύης στον αγωνιστή Ζωρζ Ιμπραχίμ Αμπνταλλά στο πλαίσιο της διεθνής εβδομάδας δράσεων για την απελευθέρωση του.

Ο Ζωρζ Ιμπραχίμ Αμπνταλλά γεννήθηκε στο Λίβανο. Το 1971 στρατεύεται πολιτικά με το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Το 1980 συμμετέχει στη δημιουργία της οργάνωσης Ένοπλες Επαναστατικές Λιβανέζικες Φράξιες.