φώτο: από την διεθνιστική-αντιφασιστική συγκέντρωση της Κυριακής 4/2 στα Προπύλαια
λευτεριά στο λαό, θάνατο στο φασισμό!
Τους τελευταίους μήνες μετά την πτώση της κυβέρνησης Γκρούεφσκι στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (FYROM) και κατ’ απαίτηση των ΗΠΑ άνοιξε πάλι το ζήτημα της ονομασίας της γειτονικής χώρας, με σκοπό την οριστική λύση των εκκρεμοτήτων που εμποδίζουν την είσοδό της στο ΝΑΤΟ αλλά και την ΕΕ. Αυτή η αναμόχλευση των εθνικισμών, που προκύπτει αντικειμενικά από τις κινήσεις αυτές, δεν είναι ένα απλό τοπικό ζήτημα, αλλά λαμβάνει χώρα στο φόντο του σκληρού ανταγωνισμού ΗΠΑ – Ρωσίας στην περιοχή των Βαλκανίων. Από τη μια πλευρά, οι ΗΠΑ έχοντας δυνατά ερείσματα στην περιοχή μετά την πτώση του λεγόμενου “ανατολικού μπλοκ” δημιουργεί γεωπολιτικές, οικονομικές, ενεργειακές και διπλωματικές συμμαχίες με σκοπό τον απόλυτο έλεγχο και τον περιορισμό της ρωσικής διείσδυσης στην περιοχή. Το ΝΑΤΟ κάνει ακόμα πιο εμφανή την παρουσία του στα Βαλκάνια, επενδύοντας σε κράτη όπως η Αλβανία, το Κόσοβο, η Βουλγαρία και η Ρουμανία. Σε αυτή τη συγκυρία, και δεδομένης της ρήξης των σχέσεων των ΗΠΑ με την Τουρκία, οι αμερικάνοι –όπως φαίνεται μεταξύ άλλων και από τη δημιουργία νέας στρατιωτικής βάσης στην Αλεξανδρούπολη- θεωρούν ως κομβικό το ρόλο της Ελλάδας, αφού σύμφωνα με τον αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα Τζέφρι Πάιατ, η Ελλάδα είναι ένας “ευέλικτος γεωπολιτικός μεντεσές”. Από την πλευρά της η Ρωσία ενισχύει τη διείσδυσή της στη Σερβία και τη Σερβική Δημοκρατία της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, ενώ διατηρεί ισχυρά φιλορωσικά ερείσματα σε άλλα κράτη (όπως το Μαυροβούνιο), προσπαθώντας να ανατρέψει το συσχετισμό δύναμης στην περιοχή. Σε αυτό το φόντο των οξύτατων ανταγωνισμών η είσοδος της FYROM στο ΝΑΤΟ είναι επιτακτική για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, αλλά και της ΕΕ. Αντικειμενικά, λοιπόν, το “ονοματολογικό” ζήτημα εγείρει για ακόμα μια φορά τα εθνικιστικά πάθη ανάμεσα στις δυο συμμαχικές χώρες, την Ελλάδα και τη FYROM. Κάπως έτσι, μαζί με τα γεράκια του αστικού κοσμοπολιτισμού εμφανίζονται και οι βρικόλακες του εθνικισμού…
Μετά το πανηγύρι του εθνικιστικού χαφιεδότσουρμου στις 21/1 στη Θεσσαλονίκη, οι “Μακεδονομάχοι” αποφάσισαν να ξαναμαζέψουν το βούρκο της νέας εθνικοφροσύνης στο Σύνταγμα στις 4/2. Ανεβάζοντας τον πήχη πολύ πάνω από τις πραγματικές τους δυνατότητες περίμεναν 1,5 εκατομμύριο κόσμου, την ίδια ώρα που τα νεοναζιστικά τους παρακλάδια έταζαν πομπωδώς πογκρόμ εναντίον των “αναρχοάπλυτων και μπολσεβίκων”. Σε αυτή τη συγκυρία, η αντιφασιστική συσπείρωση των ταξικών και κοινωνικών δυνάμεων του κινήματος κρίθηκε αναγκαία από την πλευρά μας και στις 27/1 καλέσαμε σε συνέλευση εν όψει του εθνικιστικού συλλαλητηρίου. Στο κάλεσμα ανταποκρίθηκαν Πολιτικές Ομάδες, Συλλογικότητες, Στέκια, Καταλήψεις, Σύντροφοι-Συντρόφισσες και αποφασίστηκε η συνδιοργάνωση της Διεθνιστικής–Αντιφασιστικής Συγκέντρωσης στα Προπύλαια την Κυριακή 4/2, ημέρα διεξαγωγής του συλλαλητηρίου για την “ελληνικότητα της Μακεδονίας” στο Σύνταγμα. Το κάλεσμα πλαισιώθηκε και από άλλες συνελεύσεις, συλλογικότητες και ομάδες του αναρχικού χώρου και της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, αποκτώντας μια πολλαπλασιαστική δυναμική.
φώτο: από την διεθνιστική-αντιφασιστική πορεία στο κέντρο της Αθήνας το βράδυ του Σαββάτου 3/2
Το βράδυ του Σαββάτου 3/2, παραμονή του εθνικιστικού συλλαλητηρίου και την ώρα που σχόλαγε η χρυσαυγίτικη μάζωξη για τα Ίμια στη Μεσογείων, περίπου 300 σύντροφοι και συντρόφισσες πραγματοποίησαν, από την πλατεία Εξαρχείων, διεθνιστική-αντιφασιστική πορεία στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Παρά το στενό μαρκάρισμα -ήδη από τη συμβολή Θεμιστοκλέους και Πανεπιστημίου-, παρά τις συνεχείς προκλήσεις, τις απρόκλητες επιθέσεις, τις σποραδικές ρίψεις κρότου λάμψης και χημικών από τους ένστολους χρυσαυγίτες των ΜΑΤ -που υπεράσπισαν επάξια για ακόμα μια φορά τους άφαντους ομοϊδεάτες τους-, παρά τον ξυλοδαρμό και τη σύλληψη (με κατασκευασμένο κατηγορητήριο) του συντρόφου Παναγιώτη Π. (μέλους της Κομμουνιστικής Επαναστατικής Δράσης (ΚΕΔ) και της συντακτικής ομάδας του περιοδικού Avantgarde), η μαζική παρέμβαση κινήθηκε μαχητικά στους δρόμους του ιστορικού κέντρου και ολοκληρώθηκε συγκροτημένα στην πλατεία Εξαρχείων.
φώτο: από την διεθνιστική-αντιφασιστική συγκέντρωση της Κυριακής 4/2 στα Προπύλαια
Το μεσημέρι της Κυριακής 4/2 στα Προπύλαια, σε μια αστυνομοκρατούμενη πόλη, πάνω από 2000 αναρχικοί-αναρχικές και κομμουνιστές-κομμουνίστριες ύψωσαν για περισσότερες από τρεις ώρες αγωνιστικό ανάχωμα ενάντια στην ανασυγκρότηση της ακροδεξιάς, στη νομιμοποίηση των ναζιστικών ομάδων, στην καλλιέργεια της εθνικιστικής υστερίας και του σκοταδισμού, υπενθυμίζοντας έμπρακτα σε κάθε ενδιαφερόμενο ότι η Αθήνα ήταν, είναι και θα είναι πόλη αντιφασιστική. Ταυτόχρονα, εκατοντάδες συντρόφισσες και σύντροφοι περιφρουρούσαν δυναμικά τους χώρους αγώνα, τις καταλήψεις, τα στέκια, τις γειτονιές.
Μετά την επιστροφή και την ολοκλήρωση της διαδήλωσης στην πλατεία Εξαρχείων, διμοιρία των ΜΑΤ επιτέθηκε απρόκλητα –ρίχνοντας χημικά και μέσα στον χώρο- στα γραφεία του Νέου Αριστερού Ρεύματος (ΝΑΡ) στην οδό Κλεισόβης και απωθήθηκε από την περιφρούρηση, ενώ οι συνάδελφοί τους στου Ψυρρή έβαλαν πλάτη σε πάνω από 80 θρασύδειλους νεοναζί για να επιτεθούν στο Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο ΕΜΠΡΟΣ, όπου και απωθήθηκαν αποτελεσματικά από την περιφρούρηση. Είχε προηγηθεί μια πρωτότυπη θεατρική παράσταση στην οδό Πανεπιστημίου, κατά τη διάρκεια της οποίας μερικές δεκάδες νεοναζί παρίσταναν ότι προσπαθούν να προσεγγίσουν τα Εξάρχεια ενώ οι διμοιρίες των ένστολων ομοϊδεατών τους παρίσταναν ότι τους απωθούν. Την ίδια στιγμή, σε διάφορα σημεία του κέντρου τσακίστηκαν διερχόμενοι φασίστες ενώ οι περιφρουρήσεις των δομών Αγώνα και των γειτονιών μάταια ανέμεναν την “επιδρομή” των άφαντων “μακεδονομάχων”, που τις προηγούμενες μέρες απειλούσαν με “σφαίρες και ολοκαύτωμα αναρχικών και μπολσεβίκων”…
Για σύσσωμο το μπλοκ της αστικής νεοεθνικοφροσύνης και τον ντοπαρισμένο εσμό της ανιστόρητης πατριδεμπορίας του “η Μακεδονία είναι μια και είναι ελληνική”, το εθνικιστικό συλλαλητήριο στο Σύνταγμα αποδείχθηκε πατατράκ, αφού παρά τη μιντιακή προπαγάνδα που βλέπει “1,5 εκ. (!) διαδηλωτές” σ’ ένα συλλαλητήριο που δεν έφτανε ούτε μέχρι την παρακείμενη οδό Αμερικής, η προσέλευση ζήτημα είναι αν τελικά ξεπέρασε εκείνη στο πρόσφατο αντίστοιχο συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη.
Η Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών) χαιρετίζει όλους τους συντρόφους και όλες τις συντρόφισσες, όλες τις δυνάμεις του Μαχητικού Αντιφασισμού, τους χιλιάδες αναρχικούς και κομμουνιστές, που αυτά τα μερόνυχτα στους δρόμους και τις διαδηλώσεις, στις περιπολίες και τις επιθέσεις σε σπρίντερ νεοναζί (όπως πχ στη χρυσαυγίτικη γιάφκα στον Πειραιά), στις περιφρουρήσεις των κινηματικών δομών και των γειτονιών, κράτησαν την πόλη καθαρή και τους φασίστες στις τρύπες τους, με την ουρά στα σκέλια…
Η 4η Φλεβάρη 2018 καταγράφεται ως μια σημαντική στιγμή του κινήματος που αφήνει ελπιδοφόρες παρακαταθήκες για κλιμάκωση της Αντίστασης και του Αγώνα και στέλνει ηχηρό το μήνυμα:
NO PASSARAN!
ΑΘΗΝΑ ΠΟΛΗ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ
Ενάντια στο “ρεαλισμό” και τις “λύσεις” που επιβάλλει –με τη διπλωματία ή με τα όπλα– ο ευρωατλαντικός Ιμπεριαλισμός, ενάντια σε κάθε πολεμοκάπηλο φασισμό-εθνικισμό-αλυτρωτισμό και από τις δύο πλευρές των συνόρων.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗ ΒΑΣΗ – ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΤΟ ’40…
ΠΙΣΩ ΦΑΣΙΣΤΕΣ – ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ!
Αλληλεγγύη στον σύντροφο Παναγιώτη Π. (μέλος της Κομμουνιστικής Επαναστατικής Δράσης (ΚΕΔ) και της συντακτικής ομάδας του περιοδικού Avantgarde) που διώκεται -με κατασκευασμένο κατηγορητήριο- για τη συμμετοχή του στην αντιφασιστική πορεία στο κέντρο της Αθήνας στις 3/2.
Αλληλεγγύη στην κατάληψη Libertatia, τους 4 συντρόφους και τη 1 συντρόφισσα που διώκονται –με εξίσου κατασκευασμένο κατηγορητήριο- για τη συμμετοχή τους στην αντιφασιστική πορεία στη Θεσσαλονίκη στις 22/1.
ΥΓ: Όσον αφορά το κατάντημα του νεκροζώντανου Μίκη, που κλείνει τον βιολογικό κύκλο της ζωής του αγκαλιά με τους Κασιδιάρηδες και τους Ρουπακιάδες, τους γιους των βασανιστών της Μακρονήσου και την υπόλοιπη νεοεθνικοφροσύνη, προκαλεί έκπληξη μόνο σ’ όσους ξεχνούν (ή κάνουν ότι ξεχνούν…) ότι -ήδη μετά τη χούντα- είχε υπάρξει ο εκφραστής του μεταπολιτευτικού εκβιασμού “Καραμανλής ή τανκς” καθώς και στη συνέχεια, υπουργός “άνευ χαρτοφυλακίου” στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, όταν οι Καλαμπόκες δολοφονούσαν στην Πάτρα τον αγωνιστή καθηγητή Νίκο Τεμπονέρα. Ας του θυμίσουμε λοιπόν μόνο ότι και ο δολοφονημένος, σ’ αυτούς τους ίδιους δρόμους, από τους μπάτσους αγωνιστής Σωτήρης Πέτρουλας “αριστερόστροφος φασίστας” ήταν.
Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)
