Στις 1.11.2019 πραγματοποιείται εμπρηστική επίθεση στα κεντρικά γραφεία της Χ.Α στην οδό Δηλιγιάννη με αποτέλεσμα την καταστροφή του δεύτερου ορόφου που στεγάζεται μεταξύ άλλων το πολιτικό γραφείο του γ.γ του κόμματος Ν.Μιχαλολιάκου. Σύμφωνα με την δικογραφία που συντάχθηκε, κατά τη διάρκεια της διαφυγής από το σημείο, αυτοκίνητα της “αντί” τρομοκρατικής υπηρεσίας καταδίωξαν αυτοκίνητο και συγκρούστηκαν με αυτό με αποτέλεσμα τον τραυματισμό των αστυνομικών και την παύση της καταδίωξης τους.
Το γεγονός αυτό στάθηκε η αφορμή για να ξεκινήσει μια εκστρατεία στοχοποίησης και διώξεων κατά αγωνιστών του αναρχικού κινήματος. Μια εκστρατεία που κορυφώθηκε με τις συλλήψεις δύο αγωνιστών και τις αστυνομικές μεθοδεύσεις που ασκήθηκαν σε βάρος τους στοχεύοντας στην προφυλάκιση τους.
Η αναβάθμιση του κατηγορητηρίου τους από την “αντί” τρομοκρατική υπηρεσία και οι δημοσιογραφικές διαρροές των ημερών προερχόμενες από την ίδια υπηρεσία δημιούργησαν ένα σχεδόν βέβαιο κλίμα προφυλάκισης για τους δύο αγωνιστές διαμορφώνοντας ένα τρομολαγνικό περιβάλλον μέσα στο οποίο οι σύντροφοι μαζί με τους δικηγόρους και το κίνημα αλληλεγγύης καλέστηκαν να δώσουν μια άνιση μάχη.
Πιο συγκεκριμένα οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του Κράτους με προεξέχοντα την “αντί” τρομοκρατική υπηρεσία κατασκεύασαν σύμφωνα με τις διατάξεις του 187 α μια “τρομοκρατική” οργάνωση με την επωνυμία “Ταξιαρχία” η οποία πρωτοεμφανίστηκε τον Μάρτη 2017 με την επίθεση στα (τότε) κεντρικά γραφεία των φασιστών της Χ.Α στη λεωφόρο Μεσογείων 131 με την ονομασία “Ταξιαρχία Παύλος Φύσσας”. Σύμφωνα με τα σενάρια της δικογραφίας μέχρι και την τελευταία της επίθεση στα κεντρικά γραφεία της οδού Δηλιγιάννη τον Νοέμβρη του 2019 πραγματοποίησε συνολικά έξι επιθέσεις εναντίων δομών και προσώπων του φασιστικού μορφώματος.
Επιχείρησαν με αυτόν τον τρόπο να αποκόψουν επιλεκτικά αναλήψεις πολιτικής ευθύνης μέσα από έναν γαλαξία αντιφασιστικών-αντικαπιταλιστικών ενεργειών που οδήγησαν μεταξύ άλλων τα τελευταία χρόνια στην σημαντική αποδυνάμωση των φασιστών. Μέσα από δεκάδες επιθέσεις και αναλήψεις πολιτικής ευθύνης επέλεξαν ορισμένες που με πρώτο συνθετικό το όνομα “Ταξιαρχία” θα μπορούσαν να εμφανιστούν σε ένα ανακριτικό γραφείο ως κάτι πειστικό “για ένταξη και συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση”. Οι διωκτικές υπηρεσίες με ένα πρόχειρο μαγείρεμα της υπόθεσης επιχείρησαν να σκηνοθετήσουν την ύπαρξη μιας οργάνωσης για να ρίξουν δεκάδες χρόνια φυλακής σε δύο αγωνιστές του ριζοσπαστικού κινήματος και όλο αυτό για να αποκαταστήσει στην δημόσια σφαίρα η “αντι” τρομοκρατική υπηρεσία το τρακαρισμένο προφίλ της παντοδυναμίας της μετά το φιάσκο που υπέστη στην περιοχή των Εξαρχείων.
Συγκεκριμένα η δικογραφία αναφέρεται εκτός από την επίθεση στα – τότε- κεντρικά της Μεσογείων σε τρεις επιθέσεις εναντίων της Τ.Ο και στελεχών του κόμματος στον Ασπρόπυργο που οδήγησαν και στο οριστικό σφράγισμα των γραφείων τους με τις διαφορετικές υπογραφές “Ταξιαρχία Σαχζάτ Λουκμάν”, “Ταξιαρχία Petrit Zifle” και “Ταξιαρχία Abd Elsalam”. Στον εμπρησμό της Τ.Ο Μενιδίου που οδήγησε στην αναστολή επ΄ αόριστον της λειτουργίας της με την υπογραφή “Ταξιαρχία Ντουρρούτι”. Στην καταστροφή του πολιτικού γραφείου του Φύρερ στην Δηλιγιάννη ενέργεια που κανένας δεν έχει αναλάβει την πολιτική ευθύνη.
Το διογκωμένο και ανυπόστατο κατηγορητήριο συντάχθηκε μεταξύ άλλων με ανώνυμα τηλεφωνήματα στην γνωστή υπηρεσία που δεν διαθέτει και αναγνώριση κλήσης(!!), περιλαμβάνει ψεύδη και υπερβολές που αποδομούνται με μια μόνο ανάγνωση της δικογραφίας. Οι διώξεις των δύο συντρόφων που συνελλήφθησαν περίπου δυο μήνες μετά το συμβάν της Δηλιγιάννη τελικά αφορούν δύο επιθέσεις στα γραφεία της Χ.Α. Συγκεκριμένα στην Τ.Ο Μενίδι και στα κεντρικά της Δηλιγιάννη. Με “στοιχεία” ότι σε αυτές τις δύο ημερομηνίες που πραγματοποιήθηκαν οι εμπρησμοί, οι σύντροφοι έτυχε να νοικιάσουν για προσωπική τους χρήση αυτοκίνητα κάτι που θεωρήθηκε ύποπτο από την εν λόγω υπηρεσία.
Ταυτόχρονα φρόντισαν να διοχετεύουν σε γνώριμες δημοσιογραφικές κλίκες τελείως ανυπόστατα και διογκωμένα σενάρια περί συμμετοχής των δυο συλληφθέντων σε οργανώσεις αντάρτικου πόλης εμφανίζοντας τους ως τμήμα μιας ενεργούς ομάδας αντιεξουσιαστών που δραστηριοποιείται στα Εξάρχεια η εξάρθρωση της οποίας παραμένει βασική προτεραιότητα για την ελ.ασ.
Ακόμα η εμφάνιση των συντρόφων στα δικαστήρια με αλεξίσφαιρα γιλέκα και συνοδευόμενοι από τα ΕΚΑΜ παράλληλα με την διαρκή στοχοποίηση τους σχεδόν από το σύνολο των δημοσιογράφων ως “βομβιστές των γραφείων της Χ.Α” αναβάθμιζε διαρκώς ποινικά το προφίλ των συντρόφων με μοναδικό κίνητρο την προφυλάκιση τους. Ενώ η εκκένωση της κατάληψης Κούβελου την επόμενη μέρα των συλλήψεων με αφορμή την λήξη του τελεσίγραφου Χρυσοχοίδη επιχειρήθηκε ανεπιτυχώς να συνδεθεί επικοινωνιακά με τις συλλήψεις συντρόφων παρουσιάζοντας την κατάληψη ως το υποτιθέμενο ορμητήριο τους.
Σε μια συγκυρία που η δίκη των εγκληματιών της Χ.Α πλησιάζει στο τέλος της και η εισαγγελέας της έδρας Αδαμαντία Οικονόμου πρότεινε την αθώωση των κατηγορουμένων για την δολοφονία Φύσσα, υποβαθμίζοντας και νομιμοποιώντας την ανθρωποκτόνα βία της οργάνωσης σε περιπτώσεις κατά συνδικαλιστών και μεταναστών. Μη διστάζοντας μάλιστα μεταξύ άλλων να αναφέρει στο σκεπτικό της αθώωσης τους – που σε ορισμένα σημεία θυμίζει περισσότερο ανάληψη πολιτικής ευθύνης για την δράση της οργάνωσης- ότι τουλάχιστον αυτοί έδιναν ένα πιάτο φαΐ σε Έλληνες. Σε μια συγκυρία που οι βασανιστές της ομάδας “δ” απολαμβάνουν την ατιμωρησία για τα εγκλήματα που διέπραξαν σε αγωνιστές και αγωνίστριες αποδεικνύοντας ότι η ταξική αντιβία είναι η μόνη μορφή προλεταριακής δικαιοσύνης που εφαρμόστηκε σε αυτόν τον τόπο. Σε μια συγκυρία που η κυβέρνηση της Ν.Δ δείχνει τα δόντια της απέναντι στους φτωχούς και όσους δεν σκύβουν το κεφάλι με εκκενώσεις καταλήψεων, εξευτελισμούς και βασανιστήρια στα Α.Τ και στην γειτονιά των Εξαρχείων. Με διατάξεις και νομοσχέδια που καταστέλλουν ευθέως το δικαίωμα στην απεργία, στις διαδηλώσεις και στο πανεπιστημιακό άσυλο η κυβέρνηση της Ν.Δ επιχειρεί μόλις σε λίγους μήνες διακυβέρνησης να πάρει πίσω αυτά που κερδήθηκαν μέσα σε δεκαετίες αγώνα με τεράστιο κόστος και θυσίες από την αγωνιζόμενη κοινωνία. Διεξάγει μια ολομέτωπη επίθεση στα κοινωνικά κεκτημένα εφαρμόζοντας μια πολιτική κοινωνικής γενοκτονίας σε πρόσφυγες και μετανάστες ενώ παράλληλα χτίζει ένα Οργουελιανού τύπου ρατσιστικό και αυταρχικό αστυνομικό κράτος που προβαίνει σε παρακολουθήσεις αγωνιστών και πολιτικών χώρων, κατασκευάζει διώξεις και κατηγορητήρια, φακελλώνει αγωνιστές και αγωνίστριες στοχεύοντας στην εξουδετέρωση της αντίστασης και επενδύοντας στην συντηρητικοποίηση και τον φόβο της κοινωνίας.
Σε αυτή την συγκυρία οι σύντροφοι μας οδηγήθηκαν με ένα κακοστημένο και σαθρό κατηγορητήριο σε ανακριτή και εισαγγελέα για να απολογηθούν για το “έγκλημα” του να παραμένεις αγωνιστής. Επιβάλλοντας σε αυτούς εξαιρετικά αυστηρούς περιοριστικούς όρους μεταξύ των οποίων την υποχρεωτική εμφάνιση τέσσερις φορές τον μήνα στο Α.Τ της περιοχής τους και την καταβολή εγγύησης ύψους 15.000 ευρώ στον καθένα μέχρι τις 17.1.2020. Κάνοντας σαφές με αυτόν τον τρόπο ότι η οικονομική αφαίμαξη του ανταγωνιστικού κινήματος αποτελεί διαχρονικό στόχο του συστήματος και βασικό εργαλείο που στοχεύει στην εξόντωση και στην αποδυνάμωση του.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να είναι καθαρό ότι άσχετα με τις εξόφθαλμες κατασταλτικές μεθοδεύσεις εναντίων των συντρόφων μας,η υπεράσπιση του μαχητικού αντιφασισμού και συνολικά της κινηματικής αντιβίας απέναντι στο σύστημα που γεννάει την βία, την εκμετάλλευση και την ανισότητα δεν εγκλωβίζεται σε διλήμματα αθωότητας και ενοχής.
Η κινηματική αυτοάμυνα απέναντι στον αυταρχικό και αγοραίο νεοφιλελευθερισμό που χρησιμοποιεί τον φασισμό για να τσακίσει τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις αποτελεί την υπαρξιακή θέση του αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο. Αποτελεί την θέση μάχης των καταπιεσμένων σε όλη την γη και ένα από τα κυρίαρχα μέσα διεκδίκησης στην φαρέτρα τους. Γιατί η οργανωμένη έκφραση της ταξικής αντιβίας αποτελεί την μοναδική πιθανότητα να αναμετρηθούμε νικηφόρα με τον καπιταλισμό και την κρατική καταστολή. Γιατί η αντιφασιστική αντιβία δεν δικάζεται σε αστικά δικαστήρια ούτε είναι νόμιμη ή παράνομη. Είναι ιστορικά επιβεβλημένη και διαχρονικά δίκαιη.
Με αυτά τα δεδομένα καλούμε όλο τον κόσμο του αγώνα να στηρίξει την προσπάθεια να μαζευτούνε οι εγγυήσεις μέχρι την προκαθορισμένη ημερομηνία ώστε οι σύντροφοι μας να μην προφυλακιστούν. Καλούμε στην δημιουργία μιας συνέλευσης που θα επιχειρήσει να λειτουργήσει ως πανελλαδικό συντονιστικό για την συγκέντρωση των απαραίτητων χρημάτων. Δείχνοντας για ακόμα μια φορά έμπρακτα στο κράτος και τους μηχανισμούς του ότι η αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων αποτελεί την θεμέλια λίθο για την συγκρότηση και την οικοδόμηση ενός επαναστατικού κινήματος. Αυτή είναι και η επόμενη μάχη που καλούμαστε να δώσουμε απέναντι στους κατασταλτικούς μηχανισμούς που επιχειρούν μέσω της μη καταβολής του υπέρογκου κόστους της εγγύησης να προφυλακίσουν τους συντρόφους.
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας
Ενημέρωση – Συνάντηση Σάββατο 28/12 18:00 πολυτεχνείο κτήριο Γκίνη.
Αντιφασιστική Πρωτοβουλία συντρόφων/συντροφισσών
