ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΠΕΙΝΑΣ – Συγκέντρωση-Πορεία προς την τουρκική πρεσβεία, Πέμπτη 1 Ιούνη, Σύνταγμα, 18.00

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ

ΠΕΜΠΤΗ 1 ΙΟΥΝΗ, 18:00, ΣΥΝΤΑΓΜΑ 


Από την απόπειρα πραξικοπήματος τον Ιούλη του 2016 μέχρι κι σήμερα, η Τουρκία βρίσκεται σε μόνιμο καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Το φασιστικό καθεστώς του Ερντογάν διεξάγει έναν ανηλεή πόλεμο, ο οποίος διαρκώς οξύνεται, ενάντια σε όποιον αντιστέκεται. Οι συνεχείς επιχειρήσεις ενάντια σε επαναστατικές οργανώσεις, οι φυλακίσεις, οι απαγορεύυσεις κυκλοφορίας, τα βασανιστήρια, οι δολοφονίες περιγράφουν τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν οι Τούρκοι και Κούρδοι αγωνιστές. Ο Ερντογάν με όχημα την πάταξη του “Γκιουλενισμού” ξεκίνησε μια σειρά εκκαθαρίσεων σε όλο το φάσμα του τούρκικου κράτους. Μια σειρά εκκαθαρίσεων η οποία βάζει στο στόχαστρο όχι μόνο τους αγωνιστές αλλα ακόμα κι ανθρώπους προοδευτικούς, όπως δημοσιογράφους, δημόσιους υπαλλήλους, καθηγητές που απλά έχουν εκφράσει δημόσια την αντίθεση τους σε σχέση με το φασισμό κι το φόβο που επιβάλλεται. Ενδεικτικό της κατάστασης είναι το γεγονός πως σ’αυτό το διάστημα έχουν απολυθεί πάνω από 100.000 δημόσιοι υπάλληλοι και έχουν προφυλακιστεί κοντά στις 42.000 άνθρωποι, στους οποίους συγκαταλέγονται από αγωνιστές με επαναστατική δράση μέχρι άνθρωποι που ανέβασαν σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης αρνητικό σχόλιο για τον Ερντογάν κι το καθεστώς του.
Μέσα σ’αυτό το περιβάλλον μια απολυμένη καθηγήτρια, η Nuriye Gülmen ξεκίνησε πρώτη ένα πολύμηνο αγώνα, στην Άγκυρα, ενάντια στις απολύσεις. Με σθένος κι αποφασιστικότητα, παρά τις καθημερινές συλλήψεις στις οποίες προέβαινε η αστυνομία για να της κάμψει το ηθικό, κατάφερε να ακουστεί σε όλη την Τουρκία το σύνθημα: «Θέλουμε τις δουλείες μας πίσω. Οχι στο καθεστώς έκτακτης ανάγκης». Στον ίδιο αγώνα συμμετείχε και ο απολυμένος δάσκαλος Semih Özakça και μαζί με τη Nuriye ξεκίνησαν απεργία πείνας στις 11 Μαρτίου. Με το δίκαιο και παράλληλα σκληρό αγώνα τους κατάφεραν η φωνή τους να φτάσει σε πολλές πόλεις και γειτονιές, τόσο στην Τουρκία όσο κι σε άλλες χώρες, και να ενωθούν με μεγάλα κομμάτια των εργαζομένων, των απολυμένων και ευρύτερα των λαϊκών στρωμάτων της Τουρκίας. Στις 22 Μαϊου η αντιτρομοκρατική τους συνέλαβε και την επόμενη μέρα προφυλακίστηκαν, με την κατηγορία, σύμφωνα με την εισαγγελική πρόταση, ότι «η αντίσταση αυτή μπορεί είτε να μετατραπεί σε απεργία πείνας θανάτου, είτε να μετατραπεί σε εξέγερση όπως της πλατείας Γκέζι και των καπνεργατών TEKEL του 2010,(από τους οποίους αφαιρέθηκε το δικαίωμα σταθερής εργασίας λόγω των πολυήμερων και μαζικών συγκεντρώσεών τους), αλλά και η δήθεν συμμετοχή τρομοκρατικής οργάνωσης και προπαγάνδας της.». Πλέον μέσα στη φυλακή συνεχίζουν την πολυήμερη απεργία πείνας, διεκδικώντας τα αιτήματά τους, αντιστεκόμενοι στο φασιστικό καθεστώς του ΑΚP.

Εμείς από την πλευρά μας, στέλνουμε σινιάλο διεθνιστικής αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας που διεξάγουν ένα σκληρό μα και συνάμα δίκαιο αγώνα απέναντι σε ένα φασιστικό καθεστώς που δε διστάζει να δολοφονεί αγωνιστές αλλά ακόμα και μικρά παιδιά. Σε ένα καθεστώς καταπίεσης που εχει επιβάλλει ως καθημερινότητα, σε όποιον διαφωνεί μαζί του, τις συλλήψεις,τις διώξεις, τις προφυλακίσεις, τα βασανιστήρια.

Η Nuriye, ο Semih και όλοι οι αγωνιστές που έδωσαν τη ζωή τους στην πάλη ενάντια στο φασισμό κι το σύστημα ανισότητας και αδικίας αποτελούν φωτεινά σύμβολα αντίστασης.

AMEΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΠΕΙΝΑΣ NURIYE KAI SEMIH

ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΔΕΚΤΑ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ.

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΤΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ DHKC

ΤΟ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΕΣΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ.ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΗΚΟΝ.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ

ΠΕΜΠΤΗ 1 ΙΟΥΝΗ, 18:00, ΣΥΝΤΑΓΜΑ.

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών

Κάλεσμα για στήριξη της συγκέντρωσης για τον νεκρό εργάτη Bahadar Chaudhary : Σάββατο 3 Ιούνη στο σταθμό ΗΣΑΠ Νέας Ιωνίας στις 12.00

ΤΑ ΠΛΟΥΤΗ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΑΣ

Το Σαββατο της 13ης Μαϊου ακόμα ένας προλετάριος θυσιάστηκε στο βωμό της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Ήταν ο μετανάστης αδερφός μας Bahadar Chaudhary, που κατέρρευσε από υπερκόπωση τη στιγμή που εργάζονταν στο κάτεργο των υφαντηρίων Παντελίδη στην οδό Σινιόσογλου 5 της Ν. Ιωνίας. Για εμάς δεν υπάρχουν ταξικά ουδέτερα “εργατικά ατυχήματα”, παρά μόνο εργοδοτικές δολοφονίες που οφείλονται στις βάρβαρες συνθήκες εργασίας, τα εξαντλητικά ωράρια, την εντατικοποίηση. Τα αφεντικά πλουτίζουν βουτώντας στον ιδρώτα και το αίμα των προλεταρίων. Απέναντι σε αυτό το διαρκές έγκλημα πρέπει να αντισταθούμε με όλες μας τις δυνάμεις. Να αρνηθούμε να συνηθίσουμε το θάνατο..

Όλες και όλοι να στηρίξουμε την προγραμματισμένη συγκέντρωση στον σταθμό του ΗΣΑΠ Νέας Ιωνίας, Σάββατο 3 Ιούνη στις 12:00 και την πορεία που θα ακολουθήσει προς το εργασιακό κάτεργο των υφαντηρίων Παντελίδη.

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

Ενημέρωση από τη συγκέντρωση-πορεία Αλληλεγγύης στους Παλαιστίνιoυς απεργούς πείνας στην Αθήνα (20 Μάη)

Φωτογραφία του χρήστη Από ταξική σκοπιά.

Σε συγκέντρωση και πορεία στις 20 Μάη από το Μοναστηράκι κάλεσε η Συνέλευση Αλληλεγγύης στους Απεργούς Πείνας Παλαιστίνιους Κρατούμενους. Μέχρι να ξεκινήσει η πορεία διαβάστηκαν κείμενα από τη μικροφωνική και μοιράστηκαν ανακοινώσεις. Στη συνέχεια, συγκροτήθηκε διαδήλωση η οποία κατηφόρησε την Ερμού και κατευθύνθηκε στα κεντρικά γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ στην πλατεία Κουμουνδούρου, τα οποία είχαν αποκλειστεί από κάθε πρόσβαση, ζωσμένα από κλούβες, ΜΑΤάδες και ασφαλίτες.
Στη συνέχεια, φωνάζοντας μαχητικά συνθήματα, η διαδήλωση ανηφόρισε προς την Ομόνοια

και μέσω της οδού Αθηνάς επέστρεψε στο Μοναστηράκι, όπου και διαλύθηκε. Για μια ακόμη φορά, Ελληνες και Παλαιστίνιοι που ζουν στην Ελλάδα ένωσαν τις δυνάμεις τους στο κίνημα αλληλεγγύης προς τους έγκλειστους στα σιωνιστικά κολαστήρια αγωνιστές, που με όπλο τα σώματά τους δίνουν τον αγώνα της λευτεριάς. Η απεργία πείνας των Παλαιστίνιων πολιτικών κρατούμενων μπαίνει σε κρίσιμη φάση και οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης πρέπει να συνεχιστούν και να πυκνώσουν. Καμιά και κανείς δεν πρέπει να λείπει.

 

Συνέλευση Αλληλεγγύης στους Απεργούς Πείνας Παλαιστίνιους Κρατούμενους
 

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΗΣ ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ & ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ-ΤΑΞΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ: ΤΡΙΤΗ 23 ΜΑΗ, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ, 18.00

Η Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών) στηρίζει τη μηχανοκίνητη διαδήλωση Αλληλεγγύης στις Καταλήψεις και τις κοινωνικές-ταξικές Αντιστάσεις που καλούν η Κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37, η Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης/Πατησίων, το Αναρχικό-Αντιεξουσιαστικό Στέκι Αντίπνοια, σύντροφοι/ισσες και αλληλέγγυοι/ες, την Τρίτη 23 Μάη στις 18.00 στα Προπύλαια.

Οι εισβολές και οι εκκενώσεις από τους μπάτσους, οι θρασύδειλες επιθέσεις από κάθε λογής τσιράκια του Κεφαλαίου και η στοχοποίηση από τα αστικά ΜΜΕ καταλήψεων, δομών στέγασης προσφύγων & μεταναστών και όλων των εστιών αγώνα αποδεικνύουν έμπρακτα το αναντίρρητο γεγονός ότι το Κράτος δεν διαθέτει μόνο μνημονιακή αλλά και κατασταλτική συνέχεια.

ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΔΡΑΣΗ – ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΕΥΣΗ ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΓΩΝΑΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΑΚΕΔΕΣ ΤΟΥΣ

ΜΗΧΑΝΟΚΙΝΗΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ: ΤΡΙΤΗ 23 ΜΑΗ ΣΤΙΣ 18.00 ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

Πορεία αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας Παλαιστίνιους κρατούμενους: Σάββατο 20 Mάη στις 12 το μεσημέρι στο Μοναστηράκι

post image

Κάλεσμα ενάντια στη ψήφιση των νέων μέτρων: 18 Μάη, 19.00, Σύνταγμα

[…] Γιατί παρά την υποχώρηση, τις ήττες, το συμβιβασμό της ΓΣΕΕ και τις συνεχείς αντιφάσεις που κυοφορεί η ταξική πάλη ο εργαζόμενος λαός δεν έχει κάνει ακόμα την αξιολόγηση του. Γιατί μόνο με τη σύγκρουση με τους ιμπεριαλιστές δανειστές, την ντόπια αστική τάξη και τις κυβερνήσεις της, την έξοδο από την ΕΕ, την κατάργηση των μνημονίων και όλων των εφαρμοστικών νόμων, τη διαγραφή του ληστρικού χρέους και την ανατροπή του καπιταλισμού θα μπορέσει ο λαός να γίνει αφέντης στον τόπο του. Γιατί μόνο με το πρόταγμα της επαναστατικής προοπτικής θα οικοδομήσουμε μία κοινωνία στην οποία ο πλούτος θα ανήκει στα χέρια των εργαζομένων.

ΚΑΤΩ ΟΛΑ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΕ ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΚΡΑΤΟΣ, ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ, ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ, ESM

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΤΗ ΠΕΜΠΤΗ 18/05 ΣΤΙΣ 19.00 ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ: ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 17/5, 11:00, ΜΟΥΣΕΙΟ

Τους τελευταίους μήνες διεξάγονται διαπραγματεύσεις μεταξύ της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ  και των «θεσμών» (Κομισιόν, ΕΚΤ, ESM, ΔΝΤ) για το κλείσιμο της β΄ αξιολόγησης στο πλαίσιο των μνημονιακών υποχρεώσεων που ανέλαβε η χώρα με την υπογραφή του τρίτου μνημονιακού προγράμματος το καλοκαίρι του 2015. Για άλλη μια φορά ο εργαζόμενος λαός γίνεται θεατής της ίδιας κοροϊδίας, καθώς οι διαφωνίες μεταξύ των δανειστών, απόρροια των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών μεταξύ της γερμανοκρατούμενης ΕΕ και του αμερικανοκρατούμενου ΔΝΤ, συνίστανται απλά και μόνο στον τρόπο υλοποίησης νέων δυσβάστακτων αντεργατικών-αντιλαϊκών μέτρων. Παρά τις δηλώσεις Τσίπρα, «Δεν θα νομοθετήσουμε ούτε ευρώ μέτρα» η συγκυβέρνηση με θρασύτητα την επομένη της Εργατικής Πρωτομαγιάς ανακοίνωσε ότι βγήκε «λευκός καπνός» από το Hiltonγια την ολοκλήρωση της αξιολόγησης.

Με τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να βρίσκεται πλέον σε πολιτικό αδιέξοδο και το ΔΝΤ σε αντιπαράθεση με την ΕΕ να επιμένει στη μείωση του στόχου για 3,5 % πλεόνασμα για μετά το 2018, αφού τα «νούμερα δεν βγαίνουν» σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των τεχνοκρατών του, το 4ο μνημόνιο  έρχεται προς ψήφιση, όπως επιβεβαιώνει το Γραφείο προϋπολογισμού της Βουλής. Έτσι, με το τσάκισμα των εργατικών – λαϊκών δικαιωμάτων το πρόγραμμα θα καταστεί «βιώσιμο», ενώ η ζωή της πλειοψηφίας της κοινωνίας αβίωτη, γεγονός το οποίο βρίσκει σύμφωνους τόσο τους δανειστές όσο και τα ντόπια δεκανίκια τους (συγκυβέρνηση, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, Ένωση Κεντρώων, «αντιμνημονιακή» ΧΑ, ΣΕΒ, ΤτΕ). Ύστερα από την αποτυχία κατάληξης σε συμφωνία στα Eurogroupτης 20ης Φλεβάρη και της 20ης Μαρτίου και το κλείσιμο της συμφωνίας σε τεχνικό επίπεδο στο Eurogroupστις 7 Απριλίου, τα νέα δυσβάστακτα μέτρα θα πρέπει να έχουν ψηφιστεί μέχρι τα μέσα Μαϊου, προκειμένου η συγκυβέρνηση να λάβει τα εύσημα από τους ιμπερια-ληστές δανειστές στο Eurogroupστις 22 ΜαΪου. Ταυτόχρονα, καθώς αναμένεταιν στη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών των χωρών του G7 στις 11-13 Μαίου να συζητηθεί το ελληνικό χρέος (της τάξεως του 175,1% ΑΕΠ), το οποίο λειτουργεί ως μηχανισμός νεοαποικιοποίησης και κοινωνικής λεηλασίας, η συγκυβέρνηση καυχιέται ότι το αντάλλαγμα για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης θα είναι η λήψη μεσοπρόθεσμων μέτρων για τη «διευθέτηση» του χρέους. Η συγκυβέρνηση μάλιστα κομπάζει ότι ξεπέρασε το στόχο για τα πρωτογενή πλεονάσματα (3,9% ή 4,19% σύμφωνα με τους ειδικούς κανόνες του προγράμματος, οκταπλάσιο του προβλεπομένου), ξεχνώντας να αναφέρει ότι τα αιμοσταγή πλεονάσματα προήλθαν από την υπερφορολόγηση και τη μείωση των κοινωνικών δαπανών. Την ίδια στιγμή η συγκυβέρνηση βιάζεται να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, έτσι ώστε να ενταχθούν τα ελληνικά ομόλογα στο τρέχον πρόγραμμα της ποσοτικής χαλάρωσης, διασφαλίζοντας τα συμφέροντα της τραπεζικής ολιγαρχίας.

Τα νέα μέτρα των 4 δις, στα οποία συμφώνησε η συγκυβέρνηση για το 2018-2020, εντείνουν την κοινωνική γενοκτονία, προβλέποντας: μειώσεις των κοινωνικών δαπανών από το 2018 (περικοπές των επιδομάτων ανεργίας, τέκνων, φτώχειας, φυσικών καταστροφών, ακόμη και του επιδόματος θέρμανσης, της έκπτωσης φόρου για ιατρικές δαπάνες), μειώσεις συντάξεων ( της τάξεως 1% του ΑΕΠ από 1.1.2019) μέσω της κατάργησης της λεγόμενης «προσωπικής διαφοράς», πλήττοντας 900000 συνταξιούχους, μείωση του αφορολόγητου ορίου (μέτρο της τάξεως 1% του ΑΕΠ) από το 2020 στα 5861(!), διευκόλυνση της απελευθέρωσης των ομαδικών απολύσεων μέσω της κατάργησης της έγκρισης τους με υπουργική απόφαση και του υπουργικού βέτο, περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων στο δημόσιο, μείωση του αριθμού των συμβασιούχων εργαζομένων στο δημόσιο, ούτε λόγος για επαναφορά των ΣΣΕ, περιορισμοί στο δικαίωμα της απεργίας, κατάργηση της κυριακάτικης αργίας (άλλο ένα μέτρο «εκσυγχρονισμού») με το άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων 30 Κυριακές ετησίως για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των πολυεθνικών (βλ. H&M), πετώντας στα σκουπίδια την απόφαση του ΣτΕ, που είχε κηρύξει αντισυνταγματικό το άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων πάνω από 8 Κυριακές ετησίως. Παράλληλα, συνεχίζεται το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας σε εξευτελιστικές τιμές  (ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΟΛΘ ) και εντείνονται οι πιέσεις για της ιδιωτικοποιήσεις στον ενεργειακό τομέα ( 40% των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ και 17% της εταιρείας μέσω του ΤΑΙΠΕΔ, 66% ΔΕΣΦΑ, κίνδυνος πώλησης του 100% του ΑΔΜΗΕ).

Όσο κι αν η συγκυβέρνηση προσπαθεί να διαχειριστεί το πολιτικό κόστος με τον επιμερισμό των μέτρων, είναι αδύνατο να κρύψει τον εγκληματική και αντεργατική πολιτική που ακολουθεί. Όσο κι αν η πολιτικά και κοινωνικά χρεοκοπημένη συγκυβέρνηση βασίζει επικοινωνιακά την τακτική της στη λήψη των αντιμέτρων, εφόσον επιτευχθεί ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% ή 3,7%-πράγμα μάλλον απίθανο-, δεν διστάζει να παρουσιάζει ως διαπραγματευτική επιτυχία αντίμετρα-«ψίχουλα» (μικρή μείωση ΕΝΦΙΑ, μείωση της συμμετοχής στη φαρμακευτικές δαπάνες, ελάχιστα επιδόματα, αύξηση παροχής σχολικών γευμάτων) μπροστά στην ένταση της εξαθλίωσης του εργαζόμενου λαού, ενώ κάποια από αυτά, όπως η μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων, ικανοποιεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου, το οποίο «πλήττεται» από την πολιτική της κυβέρνησης, όπως παραπονιέται η ντόπια παρασιτική αστική τάξη μέσω του ΣΕΒ.

Ο νέος αρμαγεδδών, ύστερα από 7 χρόνια μνημονίων, εντείνει την εξαθλίωση του λαού και της νεολαίας, αυξάνει το βαθμό εκμετάλλευσης των απόκληρων αυτής της κοινωνίας, στέλνει στον καιάδα τις όποιες κοινωνικές κατακτήσεις. Γιατί νέα μνημονιακά μέτρα σημαίνουν ταξικό πόλεμο, φοροεπιδρομή, διάλυση του συστήματος υγείας και κοινωνικής ασφάλισης, ενώ 1,5 εκατομμύρια άτομα βιώνουν την ακραία φτώχεια. Γιατί νέα μνημονιακά μέτρα δεν δίνουν λύση στην καλπάζουσα ανεργία, καθώς 1 στους 2 νέους εργαζομένους και 1 στους 4 εργαζομένους είναι άνεργοι με το 73,3% μακροχρόνια (εκ των οποίων μόνο το 9,5% δικαιούται επίδομα ανεργίας), φέρνουν πλειστηριασμούς λαϊκών σπιτιών (ακόμα και με ηλεκτρονικές διαδικασίες), μειώσεις λαϊκών εισοδημάτων (στο 75,3 % των νοικοκυριών), ανάληψη του βάρους της ασφάλισης από τους εργαζομένους και όχι από την εργοδοσία (εισφορές με «μπλοκάκια»). Γιατί εντός του σφαγείου της ΕΕ υιοθετούνται αντιδραστικοί κανονισμοί για την καταπολέμηση της «ανεργίας», φτωχοποιείται η μικρή και μεσαία αγροτιά.

Σε μία χρονική συγκυρία κλυδωνισμού του ιμπεριαλιστικού-καπιταλιστικού μηχανισμού της ΕΕ με την άνοδο ευρωσκεπτιστικών ρευμάτων αντιδραστικού χαρακτήρα (Κίνημα πέντε αστέρων, Λέγκα του Βορρά στην Ιταλία, Λεπέν στη Γαλλία, ενίσχυση της ακροδεξιάς σε Αυστρία, Γερμανία, Ολλανδία ,Ουγγαρία), πολιτικής αβεβαιότητας (εκλογές σε Γερμανία το φθινόπωρο), προσανατολισμού προς πολιτικές προστατευτισμού (Brexit, Τραμπ στις ΗΠΑ), ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού και γεωπολιτικών αναδιατάξεων μόνο το πολιτικά οργανωμένο εργατικό-λαϊκό κίνημα,το αναρχικό κίνημα και η επαναστατική κομμουνιστική αριστερά μπορούν να βάλουν φρένο στη φρενήρη επέλαση του κεφαλαίου σε βάρος του κόσμου της εργασίας, προετοιμάζοντας την ταξική αντεπίθεση και προβάλλοντας την επαναστατική έξοδο από την κρίση. Στον πόλεμο που έχουν κηρύξει εναντία στην κοινωνία, στους φτωχούς, τους ανέργους, τους νεολαίους δεν θα μείνουμε απαθείς. Γιατί παρά την υποχώρηση, τις ήττες, το συμβιβασμό της ΓΣΕΕ και τις συνεχείς αντιφάσεις που κυοφορεί η ταξική πάλη ο εργαζόμενος λαός δεν έχει κάνει ακόμα την αξιολόγηση του. Γιατί μόνο με τη σύγκρουση με τους ιμπεριαλιστές δανειστές, την ντόπια αστική τάξη και τις κυβερνήσεις της, την έξοδο από την ΕΕ, την κατάργηση των μνημονίων και όλων των εφαρμοστικών νόμων, τη διαγραφή του ληστρικού χρέους και την ανατροπή του καπιταλισμού θα μπορέσει ο λαός να γίνει αφέντης στον τόπο του. Γιατί μόνο με το πρόταγμα της επαναστατικής προοπτικής θα οικοδομήσουμε μία κοινωνία στην οποία ο πλούτος θα ανήκει στα χέρια των εργαζομένων.

ΚΑΤΩ ΟΛΑ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΕ ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΚΡΑΤΟΣ, ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ, ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ, ESM

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 17 ΜΑΗ ΣΤΙΣ 11:00 ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΔΕΚΤΑ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΠΕΙΝΑΣ. ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ,ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 12/5, 18:00

Από την απόπειρα πραξικοπήματος τον Ιούλη του 2016 μέχρι κι σήμερα, η Τουρκία βρίσκεται σε μόνιμο καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Το φασιστικό καθεστώς του Ερντογάν διεξάγει έναν ανηλεή πόλεμο, ο οποίος διαρκώς οξύνεται, ενάντια σε όποιον αντιστέκεται. Οι συνεχείς επιχειρήσεις ενάντια σε επαναστατικές οργανώσεις, οι φυλακίσεις, τα βασανιστήρια, οι δολοφονίες περιγράφουν τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν οι Τούρκοι και Κούρδοι αγωνιστές. Ο Ερντογάν με όχημα την πάταξη του “Γκιουλενισμού” ξεκίνησε μια σειρά εκκαθαρίσεων σε όλο το φάσμα του τούρκικου κράτους. Μια σειρά εκκαθαρίσεων η οποία βάζει στο στόχαστρο όχι μόνο τους αγωνιστές αλλα ακόμα κι ανθρώπους προοδευτικούς, όπως δημοσιογράφους, δημόσιους υπαλλήλους, καθηγητές που απλά έχουν εκφράσει δημόσια την αντίθεση τους σε σχέση με το φασισμό κι το φόβο που επιβάλλεται. Ενδεικτικό της κατάστασης είναι το γεγονός πως σ’αυτό το διάστημα έχουν απολυθεί πάνω από 100.000 δημόσιοι υπάλληλοι και έχουν προφυλακιστεί κοντά στις 42.000 άνθρωποι, στους οποίους συγκαταλέγονται από αγωνιστές με επαναστατική δράση μέχρι άνθρωποι που ανέβασαν σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης αρνητικό σχόλιο για τον Ερντογάν κι το καθεστώς του.
Μέσα σ’αυτό το περιβάλλον μια απολυμένη καθηγήτρια, η Nuriye Gülmen ξεκίνησε πρώτη ένα πολύμηνο αγώνα, στην Άγκυρα, ενάντια στις απολύσεις. Με σθένος κι αποφασιστικότητα, παρά τις καθημερινές συλλήψεις στις οποίες προέβαινε η αστυνομία για να της κάμψει το ηθικό, κατάφερε να ακουστεί σε όλη την Τουρκία το σύνθημα: «Θέλουμε τις δουλείες μας πίσω. Οχι στο καθεστώς έκτακτης ανάγκης». Στον ίδιο αγώνα συμμετείχε και ο απολυμένος δάσκαλος Semih Özakça και μαζί με τη Nuriye ξεκίνησαν απεργία πείνας στις 11 Μαρτίου.

Στις 7 Νοεμβρίου του 2016, σε επιχείρηση βομβαρδισμών του τούρκικου στρατού στα βουνά της Dersim (Κουρδιστάν), σκοτώνονται 11 αντάρτες του DHKC (Επαναστατικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο). To τούρκικο κράτος αρνείται να παραδώσει τις σορούς των ανταρτών στις οικογένειες κι τους συντρόφους τους. Ο 70χρονος πατέρας ενός εκ των ανταρτών, ο Kemal Gun ξεκίνησε στις 23 Φλεβάρη απεργία πείνας διεκδικώντας να δοθούν πίσω οι σοροί , λέγοντας τα γεμάτα θάρρος κι συγκίνηση λόγια: «Όποιο κι αν είναι το κόστος, θα συνεχίσω. Θέλω o γιός μου να έχει ένα τάφο που να μπορώ να επισκέπτομαι. Ακόμα και αν έχει μείνει μόνο ένα κόκκαλο, το θέλω.».

Εμείς από την πλευρά μας, στέλνουμε σινιάλο διεθνιστικής αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας που διεξάγουν ένα σκληρό μα και συνάμα δίκαιο αγώνα απέναντι σε ένα φασιστικό καθεστώς που δε διστάζει να δολοφονεί αγωνιστές αλλά ακόμα και μικρά παιδιά. Όπως τα τελευταία γεγονότα, με τις δολοφονίες των δύο αδερφών, ηλικίας 6 και 7 ετών, στη Σιλόπη του Κουρδιστάν.Όπου μεθυσμένοι αστυνομικοί εισέβαλλαν στο σπίτι των παιδιών, με τεθωρακισμένο όχημα, γκρεμίζοντας τον τοίχο κι σκοτώνοντας τα στο κρεβάτι τους. Καθώς και τις δολοφονίες 3 νέων ηλικίας 18-19 ετών στην περιοχή Γκάζι στην Κων/πολη, τους οποίους τους σκότωσαν αστυνομικοί πυροβολώντας το αυτοκίνητο στο οποίο επαιβαιναν, γυρνόντας από πάρτυ γενεθλίων.

Στις 6 Μαϊου, στην Κων/πολη, η αστυνομία δολοφονεί τη 18χρονη Sila Abalay. H Sila ήταν αγωνίστρια, φίλη του Berkin Elvan και μέλος της DEV-GENC(Επαναστατική Νεολαία του DHKP-C).Όταν ήταν 16 χρονών συνελήφθει σε δράσεις μνήμης και δικαιοσύνης για τον Berkin και προφυλακίστηκε με την κατηγορία της συμμετοχής σε “τρομοκρατικές” πράξεις. Στη φυλακή έκανε απεργία πείνας για να μεταφερθεί σε θάλαμο με πολιτικούς κρατούμενους, αίτημα που τελικά κέρδισε. Αποφυλακίστηκε κι έπειτα της έκδωσαν πάλι ένταλλμα σύλληψης και μόλις την εντόπισαν την σκότωσαν.

Η Nuriye, o Semih, o Kemal, η Sila και όλοι οι αγωνιστές που έδωσαν τη ζωή τους στην πάλη ενάντια στο φασισμό κι το σύστημα ανισότητας και αδικίας αποτελούν φωτεινά σύμβολα αντίστασης.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ.

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΤΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ DHKC

ΤΟ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΕΣΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ.ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΗΚΟΝ.

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ: Απεργιακή Συγκέντρωση, Κυριακή 7 Μάη, 9.30 πμ, Ερμού (Σύνταγμα)

Την στιγμή που επιχειρείται και πάλι να ανοίξει η συζήτηση για τη νομοθέτηση των 52 εργάσιμων Κυριακών με διαρροές γύρω από τη δήθεν διαπραγμάτευση κυβέρνησης-δανειστών, η απάντησή μας παραμένει αταλάντευτη: Ούτε 52, ούτε 8, ΚΑΝΕΝΑ ΜΑΓΑΖΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΝΟΙΧΤΟ. Κάτω τα χέρια από τις Κυριακές και τις ζωές μας!

Εν όψει της Κυριακής 7 Μάη 2017, της επόμενης εργάσιμης Κυριακής (βάσει του νόμου περί «8 Κυριακών με τα μαγαζιά ανοιχτά») καλούμε εργατικά σωματεία και συλλογικότητες, συνελεύσεις γειτονιάς και τις συναδέλφισσες και τους συναδέλφους μας από το εμπόριο και από κάθε εργασιακό κλάδο, σε ενίσχυση της απεργιακής συγκέντρωσής μας (9.30πμ, Ερμού -Σύνταγμα) και κάθε κινητοποίησης για την υπεράσπιση της Κυριακάτικης αργίας και των εργατικών μας συμφερόντων.

Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα “απελευθερωμένα” ωράρια

5 μέρες ταξικής αλληλεγγύης και κοινωνικής αυτοργάνωσης, στο Πολιτικό Περίπτερο στην πλ.Εξαρχείων

post image

5 μέρες ταξικής αλληλεγγύης και κοινωνικής αυτοργάνωσης

στο Πολιτικό Περίπτερο στην πλ. Εξαρχείων

(3 Μαΐου-7  Μαΐου)

-Τετάρτη 3 Μαΐου: 17:00-20:00 Συλλογή και Διανομή Ρούχων
-Πέμπτη 4  Μαΐου: 20:30 Προβολή: Ταξίδι στα Κύθηρα, του Θ. Αγγελόπουλου (Διάρκεια 120′)
-Παρασκευή 5  Μαΐου: 17:00-19:00 Bazaar βιβλίου
-Σάββατο 6  Μαΐου: 20:00 Γλέντι στην πλατεία Εξαρχείων
-Κυριακή 7  Μαΐου: 18:00 Εκδήλωση-Παρουσίαση του Πολιτικού Περιπτέρου

Συνέλευση για την επανοικειοποίηση των Εξαρχείων