Σχετικά με την «έξοδο από τα μνημόνια»

Το Eurogroup χαιρετίζει τη δέσμευση των ελληνικών αρχών να συνεχίσουν και να ολοκληρώσουν όλες τις βασικές μεταρρυθμίσεις που υιοθετήθηκαν με βάση το πρόγραμμα του ESM και να διασφαλίσουν ότι οι στόχοι των σημαντικών μεταρρυθμίσεων που υιοθετήθηκαν είναι ασφαλείς.

Απόσπασμα από την απόφαση του Eurogroup της 21ης Ιούνη

Τα στοιχήματα είναι για να υλοποιούνται

Αλέξης Τσίπρας από του βήμα του Ζαππείου στις 22 Ιούνη

Σύσσωμο το συριζαϊκό αστικό μπλοκ πανηγυρίζει για την απόφαση του Eurogroup, μια απόφαση που σύμφωνα με τους ίδιους σηματοδοτεί την οριστική έξοδο από τα μνημόνια. Φυσικά, για να σταθεί επικοινωνιακά το αφήγημα της κυβέρνησης περί εξόδου από τα μνημόνια και την έναρξη μιας νέας περιόδου, ήταν επιβεβλημένο να εμφανιστεί ο Τσίπρας φορώντας γραβάτα. Μια γνήσια απομίμηση του λύκου που φοράει προβιά.

Γιατί η πραγματικότητα διαψεύδει περίτρανα την κυβέρνηση. H συμφωνία του Eurogroup αν συμβάλει κάπου είναι στο να καταδείξει ότι η ιμπεριαλιστική εξάρτηση και μνημονιακή επιτροπεία θα συνεχιστεί με τους ίδιους όρους μέχρι το 2060, ότι τα πρωτογενή πλεονάσματα και οι ρυθμοί ανάπτυξης της οικονομίας θα πρέπει να συνεχίσουν να είναι θετικοί, ότι οι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να φτωχοποιούνται και να εξαθλιώνονται. Συγκεκριμένα η Ελλάδα έχει δεσμευτεί για θετικά πλεονάσματα ύψους 3,5% μέχρι το 2022 και 2,2% μέχρι το 2060.

Η κυβέρνηση διατείνεται ότι με την απόφαση αυτή λαμβάνει μια σειρά από μέτρα ελάφρυνσης του χρέους. Όμως, είναι η ίδια κυβέρνηση η οποία έχει αποκλείσει κάθε ενδεχόμενο για ονομαστική μείωση του χρέους (δηλαδή αν τα «χρωστούμενα» είναι €100 να κουρευτούν τα €20 και τα «χρωστούμενα» να γίνουν €80), επομένως τα πιθανά μέτρα για τη διευθέτηση του χρέους μπορεί να περιλαμβάνουν είτε μείωση του επιτοκίου, είτε αύξηση της περιόδου αποπληρωμής του. Και πράγματι η κυβέρνηση έλαβε και μείωση του επιτοκίου και αύξηση της περιόδου αποπληρωμής, όμως και τα δυο αυτά μέτρα έχουν μια ιδιαίτερη και αμφίσημη σημασία. Το πρώτο έγκειται στην κατάργηση του επιτοκιακού πέναλτι που πληρώνει η Ελλάδα, δηλαδή καταργείται το υψηλότερο επιτόκιο που πλήρωνε από την αρχή των μνημονίων η χώρα σε σχέση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες και πλέον θα ισχύει και για αυτή το ίδιο επιτόκιο με αυτό των άλλων χωρών. Για το δεύτερο μέτρο, δηλαδή την αύξηση της διάρκειας, θα χρησιμοποιήσουμε ένα παράδειγμα για να εξηγήσουμε τη σημασία του. Έστω λοιπόν ότι το ύψος του χρέους είναι €100.000, το ετήσιο επιτόκιο αποπληρωμής είναι 3% και η περίοδος αποπληρωμής είναι 20 χρόνια, αυτό οδηγεί σε μια μηνιαία δόση ύψους €555. Έστω τώρα ότι η περίοδος αποπληρωμής αυξάνεται στα 30 χρόνια χωρίς να αλλάξει κάποιος άλλος όρος, αυτό οδηγεί σε μια χαμηλότερη δόση ύψους €422. Ταυτόχρονα, όμως, εκτός από τη μείωση της δόσης αυξάνεται και το συνολικό ποσό αποπληρωμής, καθώς στην πρώτη περίπτωση είναι € 133.000 ενώ στη δεύτερη είναι € 152.000 (για την πρώτη περίπτωση έχουμε € 555 * 240 μήνες = € 133.000, ενώ στη δεύτερη €422 * 360 μήνες = € 152.000). Με άλλα λόγια η αύξηση της διάρκειας της αποπληρωμής σημαίνει ταυτόχρονα και αύξηση του χρέους.

Στο παράρτημα της συμφωνίας του Eurogroup για το κλείσιμο της τέταρτης αξιολόγησης περιλαμβάνονται επίσης μια σειρά από μεσοπρόθεσμα μεταμνημονιακά μέτρα διαχείρισης του χρέους, η υλοποίηση των οποίων θα διασφαλίζεται μέσω τριμηνιαίων ελέγχων από την πλευρά των δανειστών στο πλαίσιο της ενισχυμένης εποπτείας. Τα μεσοπρόθεσμα μνημονιακά μέτρα έρχονται να προστεθούν στα ήδη υπάρχοντα που τσακίζουν το λαό τα τελευταία χρόνια. Από τις ήδη ψηφισμένες μειώσεις ύψους 12,5 δις σε επικουρικές και κύριες συντάξεις, μέχρι τη διατήρηση του αντεργατικού νόμου Βρούτση, όπου ο κατώτατος κι υποκατώτατος μισθός θα καθορίζεται πλέον από το υπουργείο εργασίας και όχι από τις συλλογικές συμβάσεις. Από την κατάργηση του ΕΚΑΣ, τη μείωση του αφορολόγητου και την αύξηση των αγροτικών εισφορών, μέχρι και την ενίσχυση των ιδιωτικοποιήσεων (ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΕΛΠΕ, ΔΕΗ, ΔΕΣΦΑ, αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος, λιμάνια Αλεξανδρούπολης, Καβάλας, Ηγουμενίτσας, Κέρκυρας).

Η συμφωνία αυτή επικυρώνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο, ότι τα μνημόνια είναι εδώ για να μείνουν, ότι καμία κυβέρνηση δεν έχει τη δυνατότητα παρέκκλισης από τους προ-συμφωνημένους στόχους και ότι τυχόν παρεκκλίσεις θα τιμωρούνται άμεσα, όπως αποδεικνύεται και από το πάγωμα της εκταμίευσης της τελευταίας δόσης του τρίτου μνημονίου ύψους € 15 δις, ως “αντίποινα” στην διατήρηση του μειωμένου ΦΠΑ σε 5 νησιά.

Η ντόπια αστική τάξη χαιρετίζει τη συμφωνία του Eurogroup, ακριβώς γιατί στη συμφωνία αυτή διασφαλίζεται η πάγια επιδίωξη της για διατήρηση των μνημονιακών πολιτικών και μετά το πέρας του μνημονίου. Γιατί κατά τη διάρκεια των μνημονίων, μεγάλη μερίδα της αστικής τάξης αύξησε την κερδοφορία της, πατώντας πάνω σε πτώματα, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Γιατί αντιλαμβάνεται ότι τα μεταβλητά της κόστη (μισθοί, ασφαλιστικές εισφορές) θα παραμείνουν σε χαμηλά επίπεδα, δίνοντάς της έτσι την αναπτυξιακή ώθηση που επιζητά. Γιατί αντιλαμβάνεται ότι η συνέχιση των μνημονίων, έστω και άτυπη, και η απαρέγκλιτη ευρωπαϊκή πορεία αποτελεί όρο επιβίωσης της.

Στην Ελλάδα των 8 ετών μνημονίων, της φτώχειας και της εξαθλίωσης, των πετσοκομμένων μισθών και των κουτσουρεμένων συντάξεων, των νοσοκομείων με ελλιπές προσωπικό και των υποστελεχομένων σχολείων· στη χώρα που οι κεφαλαιοκράτες σκυλεύουν την εργατική τάξη· σε αυτό το πλαίσιο, της ακραίας δηλαδή ταξικής επίθεσης καλούμαστε, ντόπιοι και μετανάστες, να δώσουμε έναν διττό αγώνα, από τη μια αυτόν της επιβίωσης, τόσο της ατομικής όσο και της συλλογικής, και από την άλλη της ταξικής αντεπίθεσης.

Να προτάξουμε την από κοινού οργάνωση στους χώρους δουλειάς και σε όλα τα κοινωνικά πεδία. Να στήσουμε αναχώματα στην καπιταλιστική επέλαση της εποχής μας και να κάνουμε το επόμενο βήμα.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *